حریم فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییحریم فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییتحقیق در مورد B 296 ورق کاری و ابزارهای آن
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 41 صفحه
قسمتی از متن .doc :
به نام خدا
1
مقدمه
کمی پیش از ا‌نتشار کتاب راهنمای سازندگان قطعات فلزی در سال 1982 ، با سیل نامه هایی مواجه شدم که درخواست اطلاعات تخصصی تری در مورد ورقکاری داشتند. این کتاب در پاسخ به
این درخواستها نوشته شده است . اگر چه از نوشتن کتاب اول نیز بسیار لذت بردم اما این بار لذت من چند برابر بود . چرا؟ در اصل به این دلیل که کار با ورق فلزی رضایت خاطر عمیقی به من می بخشد. این کار فرایندی مولد و خلاقانه است و دیگر این که هر کار ورقکاری ، هر چند تکراری مهارتهای مرا به توان آزمایی جدیدی فرا می‌خواند. من هیچگاه از تغییر شکل ورق آلیاژی تخت وتبدیل آن به شیئی زیبا خسته نمی شوم. حال تفاوتی ندارد که این شیء جلم داشبورد ، صفحه‌ی
گلگیر، مجرای عبور میل گاردان، تغاری گلگیر چرخ یا هواکش کاپوت باشد. نتیجه‌ی نهایی همواره ارزش تلاش صرف شده را دارد.
فراگیری ورقکاری و شکلدهی ورق همچون همه‌ی مهارتهای دیگر به ساعتها تمرین وممارست نیاز دارد. این کتاب می تواند اطلاعات لازم برای کسب این مهارت را در اختیار شما بگذارد، اما قادر به ایجاد علاقه در شما نیست. انگیزه عاملی است که باید از وجود خودتان برخیزد.
پیش از پرداختن به قطعه سازی با ورق باید چند اصل اولیه را بدانید. ابتدا باید پی اولیه را بریزیم.پایه‌ی این پی کارگاهی است که می‌خواهید در آن کار کنید. این کارگاه باید برای ایمنی و آسان سازی کار تاحد ممکن، سازماندهی شده باشد. همچنین آشنایی با دست افزارهای رایج به اندازه ی آشنایی با تجهیزات بزرگتر مورد استفاده در ورقکاری ضروری است. و سرانجام شما باید با کیفیت انواع مختلف ورقهای موجود آشنا شوید.
همانگونه که گفته شد ورقکاری به مهارتی نیاز دارد که تنها با تمرین به دست می‌آید، این لایه ی بعدی پی است. در آغاز باید کار را بر اساس سطح مهارت خود برنامه ریزی کنید. اشتباهی که اکثراً پیش می آید آن است که کسی کاری فراتر از توان خود را شروع کند. این کار صرفاً موجب دلسردی و اغلب باعث بریدن از کار می شود. بعضی طرحهای ابتدایی شاید ساده به نظر برسند. اما باید این واقعیت را در نظر گرفت که انجام هر کار پایه ای است برای انجام کار مشکلتر و به تدریج که مهارت شما بهبود و افزایش می یابد، می توانید کارهای مهمتری را بر عهده بگیرید. روال کار بدین صورت است که ابتدا به دقت هدف خود را مشخص کنید. آیا این کار از عهده‌ی شما برمی‌آید؟برای مثال بهتر است با کاری که لازمه ی آن نقش اندازی وخمکاری است آغاز کنید. اینها دو تا از مهارتهای اصلی ورقکاری هستند. مثلاً ساخت یک جفت پوشش فک گیره می تواند یک کار مقدماتی عالی برای آزمودن این دو مهارت باشد. این کار به حداقل مهارت نیاز دارد و در طی آن می‌توان نقش اندازی و خمکاری را تمرین کرد، به علاوه فراورده‌ای می‌سازید که بارها مورد استفاده قرار خواهد گرفت. کارهای راضی کننده و مفید حتماً نباید پیچیده باشد.
در مرحله‌ی بعد، ممکن است اجرای طرح مستلزم نقش اندازی، خمکاری و پرچکاری باشد. ساخت خاک‌انداز شاید آن قدرها هیجان‌انگیز نباشد، اما مهارتها را برای انجام کارهای پر هیجان تر جلا می‌دهد . هنگام ساخت خاک‌انداز کارگاهی از فنون نقش‌اندازی و خمکاری ورق بهره می برید و پرچکاری را می آموزید. فراورده‌ی مورد نظر یعنی خاک انداز محصولی است که می‌توانید از ان استفاده و از ساخت آن کمی احساس غرور کنید.
طرح بعدی به نقش اندازی، خمکاری ، پرچکاری وجوش‌کاری نیاز دارد. برای مثال هواکش کاپوت با به کارگیری همه‌ی این مهارتها ساخته می شود. فقط وقتی اقدام به این کار کنید که مهارتتان در هر زمینه به حد حرفه‌ای رسیده باشد.
طرح مرحله‌ی چهارم باید شامل نقش‌اندازی، خمکاری، پرچکاری، جوشکاری و شاید چند مهارت دیگر باشد. این مهارتها عبارتند از شکلدهی ورق، پرداخت‌کاری ورق و به کارگیری غلتک روکوبی. پس از انجام موفق چند کار در مرحله‌ی سوم باید به این کار مبادرت ورزید. حتی در این حالت نیز برای نتیجه‌گیری مطلوب باید ممارست و پشتکار به خرج دهید.
پس از این می توانید « اثر گلوله‌ی برفی » را در فراگیری ورقکاری مشاهده کنید. در این مسیر هر مرحله پله ای است برای ورود به مرحله ی بعدی. بر فنون پایه مسلط شوید و پیش از شروع به کسب مهارت بعدی و استفاده از ابزارها و فنون دیگر، این پی محکم را بریزید. هیچ راه میان بری وجود ندارد.
2
« سازماندهی»
سازماندهی کارگاه ورقکاری عامل مهمی برای موفقیت است. چنین کاری نیاز به تفکر وبرنامه ریزی دقیق دارد. کارگاه لزوماً نباید بزرگ باشد بلکه باید خوب سازماندهی شده باشد. اگر کارگاه به خوبی برنامه ریزی شود کار شما راحت‌تر پیش خواهد رفت و شانس شما برای موفقیت افزایش خواهد یافت. عامل مهمی که اغلب نادیده می ماند روشنایی است. این عامل در ورقکاری نقش مهمی دارد بسیار پیش می‌آید که بر روی ورق خطوط نازکی رسم می‌کنید وورق را در امتداد این خطوط می‌برید. این برش‌ها در صورتی دقیق‌اند که خطوط به راحتی دیده شوند. استفاده از نور طبیعی ایده‌آل است. در صورتی که چراغها در محل مناسب قرار گرفته باشند نور فلوئورسنت نیز خوب است. چراغها باید مستقیماً بر روی محوطه‌ی کار، به ویژه روی میزهای نقش‌اندازی قرار بگیرند. هدف از این کار کاهش یا حذف سایه‌هاست. سایه‌ها برخی از جزئیات کار را نامشخص می‌کنندو با وجود آنها دقیق کار کردن مشکل نیست. بنابراین به نصب چراغها در هر جا که راحت‌تر است اکتفا نکنید. مطمئن شوید کارگاهی را که انتخاب کرده‌اید می‌توانید به خوبی روشن کنید.
استقرار تجهیزات
استقرار تجهیزات یکی دیگر از عاملهای مهم است. میزان راحتی استفاده از هر دستگاه به چگونگی استقرار آن در کارگاه بستگی دارد. بعضی تجهیزات مثل روکوبها و غلتکها را می‌توان به صورت گروهی بر روی میز یا سکوی کار ویژه‌ای قرار داد. اگر این ابزارها نزدیک به هم باشند بسیار بهتر است. در بیشتر موارد هنگام کار با یکی از این دو ابزار به دیگری نیز نیاز می یابید.
بعضی تجهیزات به هیچ وجه نباید به تجهیزات دیگر نزدیک باشند. در اطراف گیوتین و خمکنهای ورقکاری و باید فضای آزاد وجود داشته باشد. تجهیزات شکلدهی ورق مثل کرافتفورمتر ، چرخ ورقکاری و چکش برقی نیز به فضای زیادی نیاز دارند. هنگام کار با گیوتین، خمکن و تجهیزات بزرگ شکلدهی اغلب قطعات بزرگ ورق زیر دستگاه قرار می‌گیرند. به همین دلیل برای کار با این ابزارها باید فضای کافی وجود داشته باشد تا مشکلی بروز نکند.
در جلو گیوتین در جایی که باید کار انجام دهید، به فضای زیادی نیاز دارید. در پشت دستگاه نیز باید فضای کافی وجود داشته باشد، زیرا ورقها گاهی آنقدر بزرگند که تا پشت دستگاه نیز ادامه می‌یابند. ابتدا بهتر است گیوتین را به گونه‌ای قرار دهیم که گرداگرد آن فضای کافی وجود داشته باشد. در صورتی که پس از استقرار دستگاه دریابیم قطعات با دیوار پشتی برخورد میکنند، جابه‌جایی مجدد آن کار ساده‌ای نیست. به همین دلیل در پشت وجلو خمکن نیز باید فضای کافی وجود داشته باشد.
اگر کارگاه به اندازه‌ی کافی بزرگ است، بهتر است فضای اضافی برای حرکت در بین دستگاه‌ها نیز در نظر بگیرید. وجود چنین فضایی باعث میشود کار راحت‌تر و ایمن‌تر انجام گیرد. تمیز کردن محل کار پس از اتمام کار روزانه نیز ساده‌تر میشود.
میزهای ورقکاری
میزهای ورقکاری را می‌توان به دو نوع تقسیم کرد. نوع اول میز نقش‌اندازی است. این گونه میز معمولاً بزرگ استو از چوب یا فلز، یا گاهی هر دو، ساخته میشود. این میز باید بسیار پایدار و سنگین باشد واز همه مهمتر سطح بسیار تخت وتراز داشته باشد.
رویه‌ی میز نیز باید بسیار هموار ویکنواخت باشد تا روی ورق خش نیندازد. برخی از سازندگان رویه‌ی میز آن را با لایه‌ای از موکت ریزبافت و کم پشت می پوشانند تا از خراشیده شدن ورق در هنگام نقش اندازی جلوگیری شود. این کار به ویژه هنگام کار با آلومینیوم لازم است، زیرا این ماده نرم است وبه راحتی خراش بر‌می‌دارد.
تمهید دیگر برای تجهیز میز نقش‌اندازی استفاده از چرخ قفل‌شو در زیر پایه های آن است تا به راحتی جابه‌جا شود و یا در موقع کار ثابت بماند. بدین ترتیب می‌توانید به جای بردن کار به طرف میز ، میز را به سمت کار ببرید. در ضمن زیر میز را هم می‌توانید راحت‌تر تمیز کنید.
نوع دوم میز کار است. این میز با میز نقش‌اندازی فرق می‌کندزیرا کوچک‌تر وبسیار سنگین‌تر است. و معمولاً از ورق بسیار ضخیم ساخته میشود. سطح کار این میز معمولاً بیش از 1 متر از زمین فاصله ندارد. در این ارتفاع جوشکاری در حالت نشسته راحت‌تر و آسان‌تر انجام میشود.
تحقیق در مورد B 296 ورق کاری و ابزارهای آن
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 41 صفحه
قسمتی از متن .doc :
به نام خدا
1
مقدمه
کمی پیش از ا‌نتشار کتاب راهنمای سازندگان قطعات فلزی در سال 1982 ، با سیل نامه هایی مواجه شدم که درخواست اطلاعات تخصصی تری در مورد ورقکاری داشتند. این کتاب در پاسخ به
این درخواستها نوشته شده است . اگر چه از نوشتن کتاب اول نیز بسیار لذت بردم اما این بار لذت من چند برابر بود . چرا؟ در اصل به این دلیل که کار با ورق فلزی رضایت خاطر عمیقی به من می بخشد. این کار فرایندی مولد و خلاقانه است و دیگر این که هر کار ورقکاری ، هر چند تکراری مهارتهای مرا به توان آزمایی جدیدی فرا می‌خواند. من هیچگاه از تغییر شکل ورق آلیاژی تخت وتبدیل آن به شیئی زیبا خسته نمی شوم. حال تفاوتی ندارد که این شیء جلم داشبورد ، صفحه‌ی
گلگیر، مجرای عبور میل گاردان، تغاری گلگیر چرخ یا هواکش کاپوت باشد. نتیجه‌ی نهایی همواره ارزش تلاش صرف شده را دارد.
فراگیری ورقکاری و شکلدهی ورق همچون همه‌ی مهارتهای دیگر به ساعتها تمرین وممارست نیاز دارد. این کتاب می تواند اطلاعات لازم برای کسب این مهارت را در اختیار شما بگذارد، اما قادر به ایجاد علاقه در شما نیست. انگیزه عاملی است که باید از وجود خودتان برخیزد.
پیش از پرداختن به قطعه سازی با ورق باید چند اصل اولیه را بدانید. ابتدا باید پی اولیه را بریزیم.پایه‌ی این پی کارگاهی است که می‌خواهید در آن کار کنید. این کارگاه باید برای ایمنی و آسان سازی کار تاحد ممکن، سازماندهی شده باشد. همچنین آشنایی با دست افزارهای رایج به اندازه ی آشنایی با تجهیزات بزرگتر مورد استفاده در ورقکاری ضروری است. و سرانجام شما باید با کیفیت انواع مختلف ورقهای موجود آشنا شوید.
همانگونه که گفته شد ورقکاری به مهارتی نیاز دارد که تنها با تمرین به دست می‌آید، این لایه ی بعدی پی است. در آغاز باید کار را بر اساس سطح مهارت خود برنامه ریزی کنید. اشتباهی که اکثراً پیش می آید آن است که کسی کاری فراتر از توان خود را شروع کند. این کار صرفاً موجب دلسردی و اغلب باعث بریدن از کار می شود. بعضی طرحهای ابتدایی شاید ساده به نظر برسند. اما باید این واقعیت را در نظر گرفت که انجام هر کار پایه ای است برای انجام کار مشکلتر و به تدریج که مهارت شما بهبود و افزایش می یابد، می توانید کارهای مهمتری را بر عهده بگیرید. روال کار بدین صورت است که ابتدا به دقت هدف خود را مشخص کنید. آیا این کار از عهده‌ی شما برمی‌آید؟برای مثال بهتر است با کاری که لازمه ی آن نقش اندازی وخمکاری است آغاز کنید. اینها دو تا از مهارتهای اصلی ورقکاری هستند. مثلاً ساخت یک جفت پوشش فک گیره می تواند یک کار مقدماتی عالی برای آزمودن این دو مهارت باشد. این کار به حداقل مهارت نیاز دارد و در طی آن می‌توان نقش اندازی و خمکاری را تمرین کرد، به علاوه فراورده‌ای می‌سازید که بارها مورد استفاده قرار خواهد گرفت. کارهای راضی کننده و مفید حتماً نباید پیچیده باشد.
در مرحله‌ی بعد، ممکن است اجرای طرح مستلزم نقش اندازی، خمکاری و پرچکاری باشد. ساخت خاک‌انداز شاید آن قدرها هیجان‌انگیز نباشد، اما مهارتها را برای انجام کارهای پر هیجان تر جلا می‌دهد . هنگام ساخت خاک‌انداز کارگاهی از فنون نقش‌اندازی و خمکاری ورق بهره می برید و پرچکاری را می آموزید. فراورده‌ی مورد نظر یعنی خاک انداز محصولی است که می‌توانید از ان استفاده و از ساخت آن کمی احساس غرور کنید.
طرح بعدی به نقش اندازی، خمکاری ، پرچکاری وجوش‌کاری نیاز دارد. برای مثال هواکش کاپوت با به کارگیری همه‌ی این مهارتها ساخته می شود. فقط وقتی اقدام به این کار کنید که مهارتتان در هر زمینه به حد حرفه‌ای رسیده باشد.
طرح مرحله‌ی چهارم باید شامل نقش‌اندازی، خمکاری، پرچکاری، جوشکاری و شاید چند مهارت دیگر باشد. این مهارتها عبارتند از شکلدهی ورق، پرداخت‌کاری ورق و به کارگیری غلتک روکوبی. پس از انجام موفق چند کار در مرحله‌ی سوم باید به این کار مبادرت ورزید. حتی در این حالت نیز برای نتیجه‌گیری مطلوب باید ممارست و پشتکار به خرج دهید.
پس از این می توانید « اثر گلوله‌ی برفی » را در فراگیری ورقکاری مشاهده کنید. در این مسیر هر مرحله پله ای است برای ورود به مرحله ی بعدی. بر فنون پایه مسلط شوید و پیش از شروع به کسب مهارت بعدی و استفاده از ابزارها و فنون دیگر، این پی محکم را بریزید. هیچ راه میان بری وجود ندارد.
2
« سازماندهی»
سازماندهی کارگاه ورقکاری عامل مهمی برای موفقیت است. چنین کاری نیاز به تفکر وبرنامه ریزی دقیق دارد. کارگاه لزوماً نباید بزرگ باشد بلکه باید خوب سازماندهی شده باشد. اگر کارگاه به خوبی برنامه ریزی شود کار شما راحت‌تر پیش خواهد رفت و شانس شما برای موفقیت افزایش خواهد یافت. عامل مهمی که اغلب نادیده می ماند روشنایی است. این عامل در ورقکاری نقش مهمی دارد بسیار پیش می‌آید که بر روی ورق خطوط نازکی رسم می‌کنید وورق را در امتداد این خطوط می‌برید. این برش‌ها در صورتی دقیق‌اند که خطوط به راحتی دیده شوند. استفاده از نور طبیعی ایده‌آل است. در صورتی که چراغها در محل مناسب قرار گرفته باشند نور فلوئورسنت نیز خوب است. چراغها باید مستقیماً بر روی محوطه‌ی کار، به ویژه روی میزهای نقش‌اندازی قرار بگیرند. هدف از این کار کاهش یا حذف سایه‌هاست. سایه‌ها برخی از جزئیات کار را نامشخص می‌کنندو با وجود آنها دقیق کار کردن مشکل نیست. بنابراین به نصب چراغها در هر جا که راحت‌تر است اکتفا نکنید. مطمئن شوید کارگاهی را که انتخاب کرده‌اید می‌توانید به خوبی روشن کنید.
استقرار تجهیزات
استقرار تجهیزات یکی دیگر از عاملهای مهم است. میزان راحتی استفاده از هر دستگاه به چگونگی استقرار آن در کارگاه بستگی دارد. بعضی تجهیزات مثل روکوبها و غلتکها را می‌توان به صورت گروهی بر روی میز یا سکوی کار ویژه‌ای قرار داد. اگر این ابزارها نزدیک به هم باشند بسیار بهتر است. در بیشتر موارد هنگام کار با یکی از این دو ابزار به دیگری نیز نیاز می یابید.
بعضی تجهیزات به هیچ وجه نباید به تجهیزات دیگر نزدیک باشند. در اطراف گیوتین و خمکنهای ورقکاری و باید فضای آزاد وجود داشته باشد. تجهیزات شکلدهی ورق مثل کرافتفورمتر ، چرخ ورقکاری و چکش برقی نیز به فضای زیادی نیاز دارند. هنگام کار با گیوتین، خمکن و تجهیزات بزرگ شکلدهی اغلب قطعات بزرگ ورق زیر دستگاه قرار می‌گیرند. به همین دلیل برای کار با این ابزارها باید فضای کافی وجود داشته باشد تا مشکلی بروز نکند.
در جلو گیوتین در جایی که باید کار انجام دهید، به فضای زیادی نیاز دارید. در پشت دستگاه نیز باید فضای کافی وجود داشته باشد، زیرا ورقها گاهی آنقدر بزرگند که تا پشت دستگاه نیز ادامه می‌یابند. ابتدا بهتر است گیوتین را به گونه‌ای قرار دهیم که گرداگرد آن فضای کافی وجود داشته باشد. در صورتی که پس از استقرار دستگاه دریابیم قطعات با دیوار پشتی برخورد میکنند، جابه‌جایی مجدد آن کار ساده‌ای نیست. به همین دلیل در پشت وجلو خمکن نیز باید فضای کافی وجود داشته باشد.
اگر کارگاه به اندازه‌ی کافی بزرگ است، بهتر است فضای اضافی برای حرکت در بین دستگاه‌ها نیز در نظر بگیرید. وجود چنین فضایی باعث میشود کار راحت‌تر و ایمن‌تر انجام گیرد. تمیز کردن محل کار پس از اتمام کار روزانه نیز ساده‌تر میشود.
میزهای ورقکاری
میزهای ورقکاری را می‌توان به دو نوع تقسیم کرد. نوع اول میز نقش‌اندازی است. این گونه میز معمولاً بزرگ استو از چوب یا فلز، یا گاهی هر دو، ساخته میشود. این میز باید بسیار پایدار و سنگین باشد واز همه مهمتر سطح بسیار تخت وتراز داشته باشد.
رویه‌ی میز نیز باید بسیار هموار ویکنواخت باشد تا روی ورق خش نیندازد. برخی از سازندگان رویه‌ی میز آن را با لایه‌ای از موکت ریزبافت و کم پشت می پوشانند تا از خراشیده شدن ورق در هنگام نقش اندازی جلوگیری شود. این کار به ویژه هنگام کار با آلومینیوم لازم است، زیرا این ماده نرم است وبه راحتی خراش بر‌می‌دارد.
تمهید دیگر برای تجهیز میز نقش‌اندازی استفاده از چرخ قفل‌شو در زیر پایه های آن است تا به راحتی جابه‌جا شود و یا در موقع کار ثابت بماند. بدین ترتیب می‌توانید به جای بردن کار به طرف میز ، میز را به سمت کار ببرید. در ضمن زیر میز را هم می‌توانید راحت‌تر تمیز کنید.
نوع دوم میز کار است. این میز با میز نقش‌اندازی فرق می‌کندزیرا کوچک‌تر وبسیار سنگین‌تر است. و معمولاً از ورق بسیار ضخیم ساخته میشود. سطح کار این میز معمولاً بیش از 1 متر از زمین فاصله ندارد. در این ارتفاع جوشکاری در حالت نشسته راحت‌تر و آسان‌تر انجام میشود.
دانلود مقاله مقدمه ای بر هنر کاشی کاری 15ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
مقدمه ای بر هنر کاشی کاری
صنعت کاشی سازی و کاشی کاری که بیش از همه در تزیین معماری سرزمین ایران، و به طوراخص بناهای مذهبی به کار گرفته شده، همانند سفالگری دارای ویژگی های خاصی است. این هنر و صنعت از گذشته ی بسیار دور در نتیجه مهارت، ذوق و سلیقه کاشی ساز در مقام شیئی ترکیبی متجلی گردیده، بدین ترتیب که هنرمند کاشیکار یا موزاییک ساز با کاربرد و ترکیب رنگ های گوناگون و یا در کنار هم قرار دادن قطعات ریزی از سنگ های رنگین و بر طبق نقشه ای از قبل طرح گردیده، به اشکالی متفاوت و موزون از تزیینات بنا دست یافته است. طرح های ساده هندسی، خط منحنی، نیم دایره، مثلث، و خطوط متوازی که خط عمودی دیگری بر روی آنها رسم شده از تصاویری هستند که بر یافته های دوره های قدیمی تر جای دارند، که به مرور نقش های متنوع هندسی، گل و برگ، گیاه و حیوانات که با الهام و تأثیر پذیری از طبیعت شکل گرفته اند پدیدار می گردند، و در همه حال مهارت هنرمند و صنعت کار در نقش دادن به طرح ها و هماهنگ ساختن آنها، بارزترین موضوع مورد توجه است. این نکته را باید یادآور شد که مراد کاشی گر و کاشی ساز از خلق چنین آثار هنری هرگز رفع احتیاجات عمومی و روزمره نبوده، بلکه شناخت هنرمند از زیبایی و ارضای تمایلات عالی انسانی و مذهبی، مایه اصلی کارش بوده است. مخصوصاً اگر به یاد آوریم که هنرهای کاربردی بیشتر جنبه ی کاربرد مادی دارد، حال آن که خلق آثار هنری نمایانگر روح تلطیف یافته انسان می باشد، همچنان که «پوپ» پس از دیدن کاشی کاری مسجد شیخ لطف الله در «بررسی هنر ایران» می نویسد، «خلق چنین آثار هنری جز از راه ایمان به خدا و مذهب نمی تواند به وجود آید»هنر موزاییک سازی و کاشی کاری معرق، ترکیبی از خصایص تجریدی و انفرادی اشیاء و رنگ هاست، که بیننده را به تحسین ذوق و سلیقه و اعتبار کار هنرمند در تلفیق و ترکیب پدیده های مختلف وادار می سازد. تزیینات کاشی بر روی ستون های معبدالعبید در بین النهرین باقی مانده از سال های نیمه ی دوم هزاره ی دوم ق.م. نشانگر اولین کار برد هنرکاشی کاری در معماری است. این شیوه تزیینی که با ترکیب سنگ هایی الوان و قرار دادن آنها در کنار یکدیگر و با نظم و تزیینی خاص هم چنین با استفاده از اشیاء رنگین مانند صدف، استخوان و ... ترتیب یافته، بیشتر شبیه به شیوه ی موزاییک سازی است تا کاشی کاری، که به هر حال اولین تلفیق اشیاء الوان تزیینی است که با نقوش مختلف هندسی زینت بخش نمای بنا شده، و پایه ای جهت تداوم هنر کاشی کاری به خصوص نوع معرق آن در آینده گردیده است. هم چنین اولین تزیینات آجرهای لعابدار و منقوش نیز بر دیواره های کاخ های آشور و بابل به کار گرفته شده است. در ایران مراوده فرهنگی، اجتماعی، نظامی، داد و ستدهای اقتصادی و رابطه صنعتی، گذشته از ممالک همجوار، با ممالک دور دست نیز سابقه تاریخی داشته است. این روابط تأثیر متقابل فرهنگی را در بسیاری از شئون صنعتی و هنری به ویژه هنر کاشی کاری و کاشی سازی و موزاییک به همراه داشته، که اولین آثار و مظاهر این هنر در اواخر هزاره ی دوم ق.م. جلوه گر می شود. در کاوش های باستان شناسی چغازنبیل، شوش و سایر نقاط باستانی ایران، علاوه بر لعاب روی سفال، خشت های لعابدار نیز یافته شده است. فن و صنعت موزاییک سازی یعنی ترکیب سنگ های رنگی کوچک و طبق طرح های هندسی و با نقوش مختلف زیبا در این زمان به اوج ترقی و پیشرفت خود رسیده که ساغر بدست آمده از حفریات مارلیک را می توان نمونه عالی و کامل آن دانست. این جام موزاییکی که از ترکیب سنگ های رنگین به شیوه ی دو جداره ساخته شده از نظر اصطلاح فنی به «هزار گل» معروف است و از لحاظ کیفیت کار در ردیف منبت قرار دارد. تزیینات به جای مانده از زمان هخامنشیان حکایت از کاربرد آجرهای لعابدار رنگین و منقوش وترکیب آنها دارد، بدنه ی ساختمان های شوش و تخت جمشید با چنین تلفیقی آرایش شده اند، دو نمونه جالب توجه از این نوع کاشی کاری در شوش به دست آمده که به «شیران وتیراندازان» معروف است. علاوه بر موزون بودن و رعایت تناسب که در ترکیب اجزاء طرح ها به کار رفته، نقش اصلی همچنان حکایت از وضعیت و هویت واقعی سربازان دارد. چنان که چهره ها از سفید تا تیره و بالاخره سیاه رنگ است، وسایل زینتی مانند گوشواره و دستبندهایی از طلا در بردارند و یا کفش هایی از چرم زرد رنگ به پا دارند. از تزیینات کاشی هم چنین برای آرایش کتیبه ها نیز استفاده شده است. رنگ متن ، اصلی کاشی های دوره ی هخامنشیان اغلب زرد، سبز و قهوه ای می باشد و لعاب روی آجرها از گچ و خاک پخته تشکیل شده است. نمونه های دیگری از این نوع کاشی های لعابدار مصور به نقش حیوانات خیالی مانند «سیمرغ» و یا «گریفن» دارای شاخ گاو، سر و پای شیر و چنگال پرندگان نیز طی حفریات چندی به دست آمده است. قطعاتی از قسمت های مختلف کاشی کاری متنوع زمان هخامنشیان در حال حاضر در مجموعه ی موزه لوور و سایر موزه های معروف جهان قرار دارد. در دوره ی اشکانیان صنعت لعاب دهی پیشرفت قابل ملاحظه ای کرد، و به خصوص استفاده از لعاب یکرنگ برای پوشش جدار داخلی و سطح خارجی ظروف سفالین معمول گردید، وهم چنین غالباً قشر ضخیمی از لعاب بر روی تابوت های دفن اجساد کشیده می شده است. در این دوره به تدریج استفاده از لعاب هایی به رنگ های سبز روشن و آبی فیروزه ای رونق پیدا کرد. بنا به اعتقاد عده ای از محققان، صنعت لعاب سازی در زمان اشکانیان در نتیجه ارتباط تجاری و سیاسی بین ایران و خاور دور به چین راه یافته، و سفالگران چین در زمان سلسله هان (۲۰۶ق م –۲۲۰ میلادی) از فنون لعاب دهی رایج در ایران برای پوشش ظروف سفالین استفاده می کرده اند. با وجود توسعه فن لعاب دهی به علت ناشناخته ماندن معماری دوره اشکانی در ایران، گمان می رود در این دوره هنرمندان استفاده چندانی از لعاب برای پوشش خشت و آجر نکرده و نقاشی دیواری را برای تزیین بناها ترجیح داده اند. دیوار نگاره های کاخ آشور و کوه خواجه سیستان یادآور اهمیت و رونق نقاشی دیواری در این دوره است. طرح های تزیینی این دوره از نقش های گل و گیاه، نخل های کوچک، برگ های شبیه گل «لوتوس» و تزیینات انسانی و حیوانی است، که در آرایش دوبنای یاد شده نیز به کار رفته است.
امید است در کاوش های آینده در نقاط مختلف کاشی های بیشتری از دوره اشکانیان یافت شود که امکان مطالعه و بررسی دقیق در این زمینه را فراهم آورد.در عصر ساسانیان هنر و صنعت دوره ی هخامنشیان مانند سایر رشته های هنری ادامه پیدا کرد، و ساخت کاشی های زمان هخامنشیان با همان شیوه و با لعاب ضخیم تر رایج گردید. نمونه های متعددی از این نوع کاشی ها که ضخامت لعاب آن ها به قطر یک سانتیمتر می رسد در کاوش های فیروز آباد و بیشابور به دست آمده است. در دوره ساسانیان علاوه بر هنر کاشی سازی هنر موازییک سازی نیز متداول گردید. مخصوصاً پوشش دو ایوان شرقی و غربی بیشابور ازموزاییک به رنگ های گوناگون وتزیینات گل و گیاه و نقوشی از اشکال پرندگان و انسان را در بر می گیرد. کیفیت نقوش موزاییک های مکشوفه در بیشابور گویای ادامه سبک و روش هنری است که در دوره ی اسلامی به شیوه معرق در
دانلود مقاله مقدمه ای بر هنر کاشی کاری 15ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
مقدمه ای بر هنر کاشی کاری
صنعت کاشی سازی و کاشی کاری که بیش از همه در تزیین معماری سرزمین ایران، و به طوراخص بناهای مذهبی به کار گرفته شده، همانند سفالگری دارای ویژگی های خاصی است. این هنر و صنعت از گذشته ی بسیار دور در نتیجه مهارت، ذوق و سلیقه کاشی ساز در مقام شیئی ترکیبی متجلی گردیده، بدین ترتیب که هنرمند کاشیکار یا موزاییک ساز با کاربرد و ترکیب رنگ های گوناگون و یا در کنار هم قرار دادن قطعات ریزی از سنگ های رنگین و بر طبق نقشه ای از قبل طرح گردیده، به اشکالی متفاوت و موزون از تزیینات بنا دست یافته است. طرح های ساده هندسی، خط منحنی، نیم دایره، مثلث، و خطوط متوازی که خط عمودی دیگری بر روی آنها رسم شده از تصاویری هستند که بر یافته های دوره های قدیمی تر جای دارند، که به مرور نقش های متنوع هندسی، گل و برگ، گیاه و حیوانات که با الهام و تأثیر پذیری از طبیعت شکل گرفته اند پدیدار می گردند، و در همه حال مهارت هنرمند و صنعت کار در نقش دادن به طرح ها و هماهنگ ساختن آنها، بارزترین موضوع مورد توجه است. این نکته را باید یادآور شد که مراد کاشی گر و کاشی ساز از خلق چنین آثار هنری هرگز رفع احتیاجات عمومی و روزمره نبوده، بلکه شناخت هنرمند از زیبایی و ارضای تمایلات عالی انسانی و مذهبی، مایه اصلی کارش بوده است. مخصوصاً اگر به یاد آوریم که هنرهای کاربردی بیشتر جنبه ی کاربرد مادی دارد، حال آن که خلق آثار هنری نمایانگر روح تلطیف یافته انسان می باشد، همچنان که «پوپ» پس از دیدن کاشی کاری مسجد شیخ لطف الله در «بررسی هنر ایران» می نویسد، «خلق چنین آثار هنری جز از راه ایمان به خدا و مذهب نمی تواند به وجود آید»هنر موزاییک سازی و کاشی کاری معرق، ترکیبی از خصایص تجریدی و انفرادی اشیاء و رنگ هاست، که بیننده را به تحسین ذوق و سلیقه و اعتبار کار هنرمند در تلفیق و ترکیب پدیده های مختلف وادار می سازد. تزیینات کاشی بر روی ستون های معبدالعبید در بین النهرین باقی مانده از سال های نیمه ی دوم هزاره ی دوم ق.م. نشانگر اولین کار برد هنرکاشی کاری در معماری است. این شیوه تزیینی که با ترکیب سنگ هایی الوان و قرار دادن آنها در کنار یکدیگر و با نظم و تزیینی خاص هم چنین با استفاده از اشیاء رنگین مانند صدف، استخوان و ... ترتیب یافته، بیشتر شبیه به شیوه ی موزاییک سازی است تا کاشی کاری، که به هر حال اولین تلفیق اشیاء الوان تزیینی است که با نقوش مختلف هندسی زینت بخش نمای بنا شده، و پایه ای جهت تداوم هنر کاشی کاری به خصوص نوع معرق آن در آینده گردیده است. هم چنین اولین تزیینات آجرهای لعابدار و منقوش نیز بر دیواره های کاخ های آشور و بابل به کار گرفته شده است. در ایران مراوده فرهنگی، اجتماعی، نظامی، داد و ستدهای اقتصادی و رابطه صنعتی، گذشته از ممالک همجوار، با ممالک دور دست نیز سابقه تاریخی داشته است. این روابط تأثیر متقابل فرهنگی را در بسیاری از شئون صنعتی و هنری به ویژه هنر کاشی کاری و کاشی سازی و موزاییک به همراه داشته، که اولین آثار و مظاهر این هنر در اواخر هزاره ی دوم ق.م. جلوه گر می شود. در کاوش های باستان شناسی چغازنبیل، شوش و سایر نقاط باستانی ایران، علاوه بر لعاب روی سفال، خشت های لعابدار نیز یافته شده است. فن و صنعت موزاییک سازی یعنی ترکیب سنگ های رنگی کوچک و طبق طرح های هندسی و با نقوش مختلف زیبا در این زمان به اوج ترقی و پیشرفت خود رسیده که ساغر بدست آمده از حفریات مارلیک را می توان نمونه عالی و کامل آن دانست. این جام موزاییکی که از ترکیب سنگ های رنگین به شیوه ی دو جداره ساخته شده از نظر اصطلاح فنی به «هزار گل» معروف است و از لحاظ کیفیت کار در ردیف منبت قرار دارد. تزیینات به جای مانده از زمان هخامنشیان حکایت از کاربرد آجرهای لعابدار رنگین و منقوش وترکیب آنها دارد، بدنه ی ساختمان های شوش و تخت جمشید با چنین تلفیقی آرایش شده اند، دو نمونه جالب توجه از این نوع کاشی کاری در شوش به دست آمده که به «شیران وتیراندازان» معروف است. علاوه بر موزون بودن و رعایت تناسب که در ترکیب اجزاء طرح ها به کار رفته، نقش اصلی همچنان حکایت از وضعیت و هویت واقعی سربازان دارد. چنان که چهره ها از سفید تا تیره و بالاخره سیاه رنگ است، وسایل زینتی مانند گوشواره و دستبندهایی از طلا در بردارند و یا کفش هایی از چرم زرد رنگ به پا دارند. از تزیینات کاشی هم چنین برای آرایش کتیبه ها نیز استفاده شده است. رنگ متن ، اصلی کاشی های دوره ی هخامنشیان اغلب زرد، سبز و قهوه ای می باشد و لعاب روی آجرها از گچ و خاک پخته تشکیل شده است. نمونه های دیگری از این نوع کاشی های لعابدار مصور به نقش حیوانات خیالی مانند «سیمرغ» و یا «گریفن» دارای شاخ گاو، سر و پای شیر و چنگال پرندگان نیز طی حفریات چندی به دست آمده است. قطعاتی از قسمت های مختلف کاشی کاری متنوع زمان هخامنشیان در حال حاضر در مجموعه ی موزه لوور و سایر موزه های معروف جهان قرار دارد. در دوره ی اشکانیان صنعت لعاب دهی پیشرفت قابل ملاحظه ای کرد، و به خصوص استفاده از لعاب یکرنگ برای پوشش جدار داخلی و سطح خارجی ظروف سفالین معمول گردید، وهم چنین غالباً قشر ضخیمی از لعاب بر روی تابوت های دفن اجساد کشیده می شده است. در این دوره به تدریج استفاده از لعاب هایی به رنگ های سبز روشن و آبی فیروزه ای رونق پیدا کرد. بنا به اعتقاد عده ای از محققان، صنعت لعاب سازی در زمان اشکانیان در نتیجه ارتباط تجاری و سیاسی بین ایران و خاور دور به چین راه یافته، و سفالگران چین در زمان سلسله هان (۲۰۶ق م –۲۲۰ میلادی) از فنون لعاب دهی رایج در ایران برای پوشش ظروف سفالین استفاده می کرده اند. با وجود توسعه فن لعاب دهی به علت ناشناخته ماندن معماری دوره اشکانی در ایران، گمان می رود در این دوره هنرمندان استفاده چندانی از لعاب برای پوشش خشت و آجر نکرده و نقاشی دیواری را برای تزیین بناها ترجیح داده اند. دیوار نگاره های کاخ آشور و کوه خواجه سیستان یادآور اهمیت و رونق نقاشی دیواری در این دوره است. طرح های تزیینی این دوره از نقش های گل و گیاه، نخل های کوچک، برگ های شبیه گل «لوتوس» و تزیینات انسانی و حیوانی است، که در آرایش دوبنای یاد شده نیز به کار رفته است.
امید است در کاوش های آینده در نقاط مختلف کاشی های بیشتری از دوره اشکانیان یافت شود که امکان مطالعه و بررسی دقیق در این زمینه را فراهم آورد.در عصر ساسانیان هنر و صنعت دوره ی هخامنشیان مانند سایر رشته های هنری ادامه پیدا کرد، و ساخت کاشی های زمان هخامنشیان با همان شیوه و با لعاب ضخیم تر رایج گردید. نمونه های متعددی از این نوع کاشی ها که ضخامت لعاب آن ها به قطر یک سانتیمتر می رسد در کاوش های فیروز آباد و بیشابور به دست آمده است. در دوره ساسانیان علاوه بر هنر کاشی سازی هنر موازییک سازی نیز متداول گردید. مخصوصاً پوشش دو ایوان شرقی و غربی بیشابور ازموزاییک به رنگ های گوناگون وتزیینات گل و گیاه و نقوشی از اشکال پرندگان و انسان را در بر می گیرد. کیفیت نقوش موزاییک های مکشوفه در بیشابور گویای ادامه سبک و روش هنری است که در دوره ی اسلامی به شیوه معرق در
تحقیق در مورد حق العمل کاری 15
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 15 صفحه
قسمتی از متن .doc :
تعریف حق العملکار و شرایط عمومی حق العملکاری در گمرک
ماده 376- حق العمل کاردر گمرک به شخصی (اعم از حقیقی یا حقوقی) اطلاق میشود که تشریفات گمرکی کالای متعلق به شخص دیگری را به وکالت از طرف آن شخص در گمرک انجام بدهد کسانیکه بدون داشتن کارت حق العمل کاری تشریفات گمرکی کالا را به وکالت انجام می دهند نمی توانند بیش از 10 مرتبه در سال به این کار اقدام نمایند. مستخدمین تجارتخانه ها یا مستخدمین حق العمل کاران که منحصرأ کارهای آن تجارتخانه یا آن حق العمل کار را در گمرک انجام می دهند مشمول مقررات ماده 382 این آئین نامه خواهند بود.
ماده 377- هیچ شخصی بعنوان حق العمل کار در گمرک پذیرفته نمیشود مگر اینکه پروانه مخصوص این شغل را از اداره کل گمرک تحصیل نموده باشد.
پروانه حق العمل کاری در گمرک به اشخاصی داده میشود که دارای کارت بازرگانی بوده و حائز شرایط مذکور در زیر باشند:
1. تابعیت ایران
2. سن کمتر از بیست و پنج سال نباشد.
3. نداشتن محکومیت به جنحه و جنایت و عدم سابقه قاچاق در گمرک به گواهی کتبی مقامات مربوط.
4. حداقل داشتن دیپلم دبیرستان ، دارندگان مدارک تحصیلی بالاتر در شرائط مساوی حق تقدم خواهند داشت .
5. کارمند دولت نباشد.
6. پذیرفته شدن در امتحان قانون امور گمرکی و آئین نامه آن که از طرف گمرک هر سال یکبار بعمل خواهد آمد.
تبصره – اشخاصیکه در تاریخ تصویب این آئین نامه بیش از سه سال سابقه حق العمل کاری دارند از داشتن مدرک تحصیلی فوق و دادن امتحان معاف خواهند بود ولی پس از یکسال تمدید کارت حق العمل کاری آنها موکول به توفیق در امتحان موضوع این ماده خواهد بود.
ماده 378- حق العمل کاران به دو طبقه تقسیم و از آنان وجه الضمان نقدی یا تضمین بانکی به شرح زیر اخذ میشود :
1. کسانی که درآمد غیرخالص حق العمل کاری سالانه آنها تا چهارصد هزار ریال باشد یکصد هزار ریال.
2. کسانی که درآمد غیرخالص حق العمل کاری سالانه آنها از چهارصد هزار ریال به بالا باشد دویست هزار ریال.
تبصره 1- وجوهی که به عنوان وجه الضمان اخذ میشود تا موقعی که حق العمل کار در گمرک به شغل خود ادامه می دهد باید در بانک به حساب سپرده ثابت گذارده شود و سود آن عاید صاحب وجه میگردد.
تبصره 2- در صورتیکه میزان درآمد حق العمل کار در یک سال طبق دفتر مذکور در ماده 383 این آئین نامه از حد نصاب تجاوز نماید موظف است موقع تمدید پروانه تضمین خود را به تناسب کارکرد سالانه افزایش دهد.
ماده 379- برای تحصیل پروانه حق العمل کاری در گمرک داوطلبان این شغل باید کتبأ ازگمرکی که می خواهند در آنجا حق العمل کاری کنند درخواست صدور پروانه نمایند متقاضی باید به درخواست خود مدارک حائز بودن شرایط مذکور در ماده 377 این آئین نامه که از طرف مقامات صلاحیتدار باید صادر شده باشد با سه قطعه عکس ضمیمه نماید، رئیس گمرک مزبور درخواست و ضمائم آن را رسیدگی و تحقیقاتی نیز درباره سوابق متقاضی بعمل آورده درصورتیکه اشکالی در قبول تقاضا به نظرش نرسد پروانه صادر و امضاء‌و آن را به ضمیمه درخواست و ضمائم ضمن گزارش برای تصویب و امضاء به اداره کل گمرک ارسال می دارد . موقع تسلیم پروانه به ذینفع باید به نسبت درجه بندی به ترتیب 100 و 200 ریال از او اخذ و معادل آن تمبر به پروانه الصاق و ابطال شود.
تبصره 1- درخواست حق العمل کاری روی اوراق چاپی طبق نمونه مخصوص تنظیم و امضاء متقاضی باید در ذیل تقاضانامه از طرف دفاتر اسناد رسمی گواهی شده باشد.
تبصره 2- اشخاصی که در گمرکهای مختلف می خواهند به حق العمل کاری بپردازند در تقاضای خود باید این نکته را تصریح نمایند و درخواست خود برای صدور پروانه مستقیمأ به اداره کل گمرک تسلیم دارند. اداره کل گمرک مجاز است به تناسب حجم کار و خصوصیات هر یک از گمرک خانه ها تعداد حق العمل کاران را تعیین و محدود نماید و برای تأمین این منظور ادارات گمرک شهرستانها موظفند تا قبل از پایان دی ماه هر سال عده حق العمل کاران موظفند تا قبل از پایان دی ماه هر سال عده حق العمل کاران را که در سال بعد مورد احتیاج خواهد بود به مرکز گزارش دهند تا اداره کل گمرک برای صدور پروانه جدید با رعایت مفاد ماده 377 این آئین نامه و حق تقدم از نظر معدل امتحانات مربوط اقدام نماید.
**1 ماده 380- مدت اعتبار پروانه حق العمل کاری فقط یکسال از تاریخ صدور آن است درصورتیکه دارنده پروانه مایل به ادامه حق العمل کاری در گمرک باشد باید قبل از انقضاء مدت و با پرداخت بهای تمبر پروانه و تسلیم دفتر مخصوص حق العمل کاری موضوع ماده 383 این آئین نامه درخواست تمدید آن را از گمرکی که پروانه را گرفته بکند رئیس گمرک محل درصورتیکه تخلفی که مستلزم محرومیت دائم یا موقت از شغل حق العمل کاری باشد از متقاضی ندیده و ادامه شغل او را صلاح بداند می تواند با ملاحظه دفتر حق العمل کاری سال قبل و پلمپ و امضای دفتر حق العمل کاری سال بعد تا یکسال دیگر پروانه را در صورتیکه حق العمل کار سابقه ترخیص سالانه حداقل یکصد اظهارنامه در گمرک خانه های درجه 1 یا پنجاه اظهارنامه در گمرک خانه های درجه 2 یا 25 اظهارنامه در گمرک خانه های درجه 3 داشته باشد تمدید نماید.