لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 41 صفحه
قسمتی از متن .doc :
به نام خدا
1
مقدمه
کمی پیش از انتشار کتاب راهنمای سازندگان قطعات فلزی در سال 1982 ، با سیل نامه هایی مواجه شدم که درخواست اطلاعات تخصصی تری در مورد ورقکاری داشتند. این کتاب در پاسخ به
این درخواستها نوشته شده است . اگر چه از نوشتن کتاب اول نیز بسیار لذت بردم اما این بار لذت من چند برابر بود . چرا؟ در اصل به این دلیل که کار با ورق فلزی رضایت خاطر عمیقی به من می بخشد. این کار فرایندی مولد و خلاقانه است و دیگر این که هر کار ورقکاری ، هر چند تکراری مهارتهای مرا به توان آزمایی جدیدی فرا میخواند. من هیچگاه از تغییر شکل ورق آلیاژی تخت وتبدیل آن به شیئی زیبا خسته نمی شوم. حال تفاوتی ندارد که این شیء جلم داشبورد ، صفحهی
گلگیر، مجرای عبور میل گاردان، تغاری گلگیر چرخ یا هواکش کاپوت باشد. نتیجهی نهایی همواره ارزش تلاش صرف شده را دارد.
فراگیری ورقکاری و شکلدهی ورق همچون همهی مهارتهای دیگر به ساعتها تمرین وممارست نیاز دارد. این کتاب می تواند اطلاعات لازم برای کسب این مهارت را در اختیار شما بگذارد، اما قادر به ایجاد علاقه در شما نیست. انگیزه عاملی است که باید از وجود خودتان برخیزد.
پیش از پرداختن به قطعه سازی با ورق باید چند اصل اولیه را بدانید. ابتدا باید پی اولیه را بریزیم.پایهی این پی کارگاهی است که میخواهید در آن کار کنید. این کارگاه باید برای ایمنی و آسان سازی کار تاحد ممکن، سازماندهی شده باشد. همچنین آشنایی با دست افزارهای رایج به اندازه ی آشنایی با تجهیزات بزرگتر مورد استفاده در ورقکاری ضروری است. و سرانجام شما باید با کیفیت انواع مختلف ورقهای موجود آشنا شوید.
همانگونه که گفته شد ورقکاری به مهارتی نیاز دارد که تنها با تمرین به دست میآید، این لایه ی بعدی پی است. در آغاز باید کار را بر اساس سطح مهارت خود برنامه ریزی کنید. اشتباهی که اکثراً پیش می آید آن است که کسی کاری فراتر از توان خود را شروع کند. این کار صرفاً موجب دلسردی و اغلب باعث بریدن از کار می شود. بعضی طرحهای ابتدایی شاید ساده به نظر برسند. اما باید این واقعیت را در نظر گرفت که انجام هر کار پایه ای است برای انجام کار مشکلتر و به تدریج که مهارت شما بهبود و افزایش می یابد، می توانید کارهای مهمتری را بر عهده بگیرید. روال کار بدین صورت است که ابتدا به دقت هدف خود را مشخص کنید. آیا این کار از عهدهی شما برمیآید؟برای مثال بهتر است با کاری که لازمه ی آن نقش اندازی وخمکاری است آغاز کنید. اینها دو تا از مهارتهای اصلی ورقکاری هستند. مثلاً ساخت یک جفت پوشش فک گیره می تواند یک کار مقدماتی عالی برای آزمودن این دو مهارت باشد. این کار به حداقل مهارت نیاز دارد و در طی آن میتوان نقش اندازی و خمکاری را تمرین کرد، به علاوه فراوردهای میسازید که بارها مورد استفاده قرار خواهد گرفت. کارهای راضی کننده و مفید حتماً نباید پیچیده باشد.
در مرحلهی بعد، ممکن است اجرای طرح مستلزم نقش اندازی، خمکاری و پرچکاری باشد. ساخت خاکانداز شاید آن قدرها هیجانانگیز نباشد، اما مهارتها را برای انجام کارهای پر هیجان تر جلا میدهد . هنگام ساخت خاکانداز کارگاهی از فنون نقشاندازی و خمکاری ورق بهره می برید و پرچکاری را می آموزید. فراوردهی مورد نظر یعنی خاک انداز محصولی است که میتوانید از ان استفاده و از ساخت آن کمی احساس غرور کنید.
طرح بعدی به نقش اندازی، خمکاری ، پرچکاری وجوشکاری نیاز دارد. برای مثال هواکش کاپوت با به کارگیری همهی این مهارتها ساخته می شود. فقط وقتی اقدام به این کار کنید که مهارتتان در هر زمینه به حد حرفهای رسیده باشد.
طرح مرحلهی چهارم باید شامل نقشاندازی، خمکاری، پرچکاری، جوشکاری و شاید چند مهارت دیگر باشد. این مهارتها عبارتند از شکلدهی ورق، پرداختکاری ورق و به کارگیری غلتک روکوبی. پس از انجام موفق چند کار در مرحلهی سوم باید به این کار مبادرت ورزید. حتی در این حالت نیز برای نتیجهگیری مطلوب باید ممارست و پشتکار به خرج دهید.
پس از این می توانید « اثر گلولهی برفی » را در فراگیری ورقکاری مشاهده کنید. در این مسیر هر مرحله پله ای است برای ورود به مرحله ی بعدی. بر فنون پایه مسلط شوید و پیش از شروع به کسب مهارت بعدی و استفاده از ابزارها و فنون دیگر، این پی محکم را بریزید. هیچ راه میان بری وجود ندارد.
2
« سازماندهی»
سازماندهی کارگاه ورقکاری عامل مهمی برای موفقیت است. چنین کاری نیاز به تفکر وبرنامه ریزی دقیق دارد. کارگاه لزوماً نباید بزرگ باشد بلکه باید خوب سازماندهی شده باشد. اگر کارگاه به خوبی برنامه ریزی شود کار شما راحتتر پیش خواهد رفت و شانس شما برای موفقیت افزایش خواهد یافت. عامل مهمی که اغلب نادیده می ماند روشنایی است. این عامل در ورقکاری نقش مهمی دارد بسیار پیش میآید که بر روی ورق خطوط نازکی رسم میکنید وورق را در امتداد این خطوط میبرید. این برشها در صورتی دقیقاند که خطوط به راحتی دیده شوند. استفاده از نور طبیعی ایدهآل است. در صورتی که چراغها در محل مناسب قرار گرفته باشند نور فلوئورسنت نیز خوب است. چراغها باید مستقیماً بر روی محوطهی کار، به ویژه روی میزهای نقشاندازی قرار بگیرند. هدف از این کار کاهش یا حذف سایههاست. سایهها برخی از جزئیات کار را نامشخص میکنندو با وجود آنها دقیق کار کردن مشکل نیست. بنابراین به نصب چراغها در هر جا که راحتتر است اکتفا نکنید. مطمئن شوید کارگاهی را که انتخاب کردهاید میتوانید به خوبی روشن کنید.
استقرار تجهیزات
استقرار تجهیزات یکی دیگر از عاملهای مهم است. میزان راحتی استفاده از هر دستگاه به چگونگی استقرار آن در کارگاه بستگی دارد. بعضی تجهیزات مثل روکوبها و غلتکها را میتوان به صورت گروهی بر روی میز یا سکوی کار ویژهای قرار داد. اگر این ابزارها نزدیک به هم باشند بسیار بهتر است. در بیشتر موارد هنگام کار با یکی از این دو ابزار به دیگری نیز نیاز می یابید.
بعضی تجهیزات به هیچ وجه نباید به تجهیزات دیگر نزدیک باشند. در اطراف گیوتین و خمکنهای ورقکاری و باید فضای آزاد وجود داشته باشد. تجهیزات شکلدهی ورق مثل کرافتفورمتر ، چرخ ورقکاری و چکش برقی نیز به فضای زیادی نیاز دارند. هنگام کار با گیوتین، خمکن و تجهیزات بزرگ شکلدهی اغلب قطعات بزرگ ورق زیر دستگاه قرار میگیرند. به همین دلیل برای کار با این ابزارها باید فضای کافی وجود داشته باشد تا مشکلی بروز نکند.
در جلو گیوتین در جایی که باید کار انجام دهید، به فضای زیادی نیاز دارید. در پشت دستگاه نیز باید فضای کافی وجود داشته باشد، زیرا ورقها گاهی آنقدر بزرگند که تا پشت دستگاه نیز ادامه مییابند. ابتدا بهتر است گیوتین را به گونهای قرار دهیم که گرداگرد آن فضای کافی وجود داشته باشد. در صورتی که پس از استقرار دستگاه دریابیم قطعات با دیوار پشتی برخورد میکنند، جابهجایی مجدد آن کار سادهای نیست. به همین دلیل در پشت وجلو خمکن نیز باید فضای کافی وجود داشته باشد.
اگر کارگاه به اندازهی کافی بزرگ است، بهتر است فضای اضافی برای حرکت در بین دستگاهها نیز در نظر بگیرید. وجود چنین فضایی باعث میشود کار راحتتر و ایمنتر انجام گیرد. تمیز کردن محل کار پس از اتمام کار روزانه نیز سادهتر میشود.
میزهای ورقکاری
میزهای ورقکاری را میتوان به دو نوع تقسیم کرد. نوع اول میز نقشاندازی است. این گونه میز معمولاً بزرگ استو از چوب یا فلز، یا گاهی هر دو، ساخته میشود. این میز باید بسیار پایدار و سنگین باشد واز همه مهمتر سطح بسیار تخت وتراز داشته باشد.
رویهی میز نیز باید بسیار هموار ویکنواخت باشد تا روی ورق خش نیندازد. برخی از سازندگان رویهی میز آن را با لایهای از موکت ریزبافت و کم پشت می پوشانند تا از خراشیده شدن ورق در هنگام نقش اندازی جلوگیری شود. این کار به ویژه هنگام کار با آلومینیوم لازم است، زیرا این ماده نرم است وبه راحتی خراش برمیدارد.
تمهید دیگر برای تجهیز میز نقشاندازی استفاده از چرخ قفلشو در زیر پایه های آن است تا به راحتی جابهجا شود و یا در موقع کار ثابت بماند. بدین ترتیب میتوانید به جای بردن کار به طرف میز ، میز را به سمت کار ببرید. در ضمن زیر میز را هم میتوانید راحتتر تمیز کنید.
نوع دوم میز کار است. این میز با میز نقشاندازی فرق میکندزیرا کوچکتر وبسیار سنگینتر است. و معمولاً از ورق بسیار ضخیم ساخته میشود. سطح کار این میز معمولاً بیش از 1 متر از زمین فاصله ندارد. در این ارتفاع جوشکاری در حالت نشسته راحتتر و آسانتر انجام میشود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 41 صفحه
قسمتی از متن .doc :
به نام خدا
1
مقدمه
کمی پیش از انتشار کتاب راهنمای سازندگان قطعات فلزی در سال 1982 ، با سیل نامه هایی مواجه شدم که درخواست اطلاعات تخصصی تری در مورد ورقکاری داشتند. این کتاب در پاسخ به
این درخواستها نوشته شده است . اگر چه از نوشتن کتاب اول نیز بسیار لذت بردم اما این بار لذت من چند برابر بود . چرا؟ در اصل به این دلیل که کار با ورق فلزی رضایت خاطر عمیقی به من می بخشد. این کار فرایندی مولد و خلاقانه است و دیگر این که هر کار ورقکاری ، هر چند تکراری مهارتهای مرا به توان آزمایی جدیدی فرا میخواند. من هیچگاه از تغییر شکل ورق آلیاژی تخت وتبدیل آن به شیئی زیبا خسته نمی شوم. حال تفاوتی ندارد که این شیء جلم داشبورد ، صفحهی
گلگیر، مجرای عبور میل گاردان، تغاری گلگیر چرخ یا هواکش کاپوت باشد. نتیجهی نهایی همواره ارزش تلاش صرف شده را دارد.
فراگیری ورقکاری و شکلدهی ورق همچون همهی مهارتهای دیگر به ساعتها تمرین وممارست نیاز دارد. این کتاب می تواند اطلاعات لازم برای کسب این مهارت را در اختیار شما بگذارد، اما قادر به ایجاد علاقه در شما نیست. انگیزه عاملی است که باید از وجود خودتان برخیزد.
پیش از پرداختن به قطعه سازی با ورق باید چند اصل اولیه را بدانید. ابتدا باید پی اولیه را بریزیم.پایهی این پی کارگاهی است که میخواهید در آن کار کنید. این کارگاه باید برای ایمنی و آسان سازی کار تاحد ممکن، سازماندهی شده باشد. همچنین آشنایی با دست افزارهای رایج به اندازه ی آشنایی با تجهیزات بزرگتر مورد استفاده در ورقکاری ضروری است. و سرانجام شما باید با کیفیت انواع مختلف ورقهای موجود آشنا شوید.
همانگونه که گفته شد ورقکاری به مهارتی نیاز دارد که تنها با تمرین به دست میآید، این لایه ی بعدی پی است. در آغاز باید کار را بر اساس سطح مهارت خود برنامه ریزی کنید. اشتباهی که اکثراً پیش می آید آن است که کسی کاری فراتر از توان خود را شروع کند. این کار صرفاً موجب دلسردی و اغلب باعث بریدن از کار می شود. بعضی طرحهای ابتدایی شاید ساده به نظر برسند. اما باید این واقعیت را در نظر گرفت که انجام هر کار پایه ای است برای انجام کار مشکلتر و به تدریج که مهارت شما بهبود و افزایش می یابد، می توانید کارهای مهمتری را بر عهده بگیرید. روال کار بدین صورت است که ابتدا به دقت هدف خود را مشخص کنید. آیا این کار از عهدهی شما برمیآید؟برای مثال بهتر است با کاری که لازمه ی آن نقش اندازی وخمکاری است آغاز کنید. اینها دو تا از مهارتهای اصلی ورقکاری هستند. مثلاً ساخت یک جفت پوشش فک گیره می تواند یک کار مقدماتی عالی برای آزمودن این دو مهارت باشد. این کار به حداقل مهارت نیاز دارد و در طی آن میتوان نقش اندازی و خمکاری را تمرین کرد، به علاوه فراوردهای میسازید که بارها مورد استفاده قرار خواهد گرفت. کارهای راضی کننده و مفید حتماً نباید پیچیده باشد.
در مرحلهی بعد، ممکن است اجرای طرح مستلزم نقش اندازی، خمکاری و پرچکاری باشد. ساخت خاکانداز شاید آن قدرها هیجانانگیز نباشد، اما مهارتها را برای انجام کارهای پر هیجان تر جلا میدهد . هنگام ساخت خاکانداز کارگاهی از فنون نقشاندازی و خمکاری ورق بهره می برید و پرچکاری را می آموزید. فراوردهی مورد نظر یعنی خاک انداز محصولی است که میتوانید از ان استفاده و از ساخت آن کمی احساس غرور کنید.
طرح بعدی به نقش اندازی، خمکاری ، پرچکاری وجوشکاری نیاز دارد. برای مثال هواکش کاپوت با به کارگیری همهی این مهارتها ساخته می شود. فقط وقتی اقدام به این کار کنید که مهارتتان در هر زمینه به حد حرفهای رسیده باشد.
طرح مرحلهی چهارم باید شامل نقشاندازی، خمکاری، پرچکاری، جوشکاری و شاید چند مهارت دیگر باشد. این مهارتها عبارتند از شکلدهی ورق، پرداختکاری ورق و به کارگیری غلتک روکوبی. پس از انجام موفق چند کار در مرحلهی سوم باید به این کار مبادرت ورزید. حتی در این حالت نیز برای نتیجهگیری مطلوب باید ممارست و پشتکار به خرج دهید.
پس از این می توانید « اثر گلولهی برفی » را در فراگیری ورقکاری مشاهده کنید. در این مسیر هر مرحله پله ای است برای ورود به مرحله ی بعدی. بر فنون پایه مسلط شوید و پیش از شروع به کسب مهارت بعدی و استفاده از ابزارها و فنون دیگر، این پی محکم را بریزید. هیچ راه میان بری وجود ندارد.
2
« سازماندهی»
سازماندهی کارگاه ورقکاری عامل مهمی برای موفقیت است. چنین کاری نیاز به تفکر وبرنامه ریزی دقیق دارد. کارگاه لزوماً نباید بزرگ باشد بلکه باید خوب سازماندهی شده باشد. اگر کارگاه به خوبی برنامه ریزی شود کار شما راحتتر پیش خواهد رفت و شانس شما برای موفقیت افزایش خواهد یافت. عامل مهمی که اغلب نادیده می ماند روشنایی است. این عامل در ورقکاری نقش مهمی دارد بسیار پیش میآید که بر روی ورق خطوط نازکی رسم میکنید وورق را در امتداد این خطوط میبرید. این برشها در صورتی دقیقاند که خطوط به راحتی دیده شوند. استفاده از نور طبیعی ایدهآل است. در صورتی که چراغها در محل مناسب قرار گرفته باشند نور فلوئورسنت نیز خوب است. چراغها باید مستقیماً بر روی محوطهی کار، به ویژه روی میزهای نقشاندازی قرار بگیرند. هدف از این کار کاهش یا حذف سایههاست. سایهها برخی از جزئیات کار را نامشخص میکنندو با وجود آنها دقیق کار کردن مشکل نیست. بنابراین به نصب چراغها در هر جا که راحتتر است اکتفا نکنید. مطمئن شوید کارگاهی را که انتخاب کردهاید میتوانید به خوبی روشن کنید.
استقرار تجهیزات
استقرار تجهیزات یکی دیگر از عاملهای مهم است. میزان راحتی استفاده از هر دستگاه به چگونگی استقرار آن در کارگاه بستگی دارد. بعضی تجهیزات مثل روکوبها و غلتکها را میتوان به صورت گروهی بر روی میز یا سکوی کار ویژهای قرار داد. اگر این ابزارها نزدیک به هم باشند بسیار بهتر است. در بیشتر موارد هنگام کار با یکی از این دو ابزار به دیگری نیز نیاز می یابید.
بعضی تجهیزات به هیچ وجه نباید به تجهیزات دیگر نزدیک باشند. در اطراف گیوتین و خمکنهای ورقکاری و باید فضای آزاد وجود داشته باشد. تجهیزات شکلدهی ورق مثل کرافتفورمتر ، چرخ ورقکاری و چکش برقی نیز به فضای زیادی نیاز دارند. هنگام کار با گیوتین، خمکن و تجهیزات بزرگ شکلدهی اغلب قطعات بزرگ ورق زیر دستگاه قرار میگیرند. به همین دلیل برای کار با این ابزارها باید فضای کافی وجود داشته باشد تا مشکلی بروز نکند.
در جلو گیوتین در جایی که باید کار انجام دهید، به فضای زیادی نیاز دارید. در پشت دستگاه نیز باید فضای کافی وجود داشته باشد، زیرا ورقها گاهی آنقدر بزرگند که تا پشت دستگاه نیز ادامه مییابند. ابتدا بهتر است گیوتین را به گونهای قرار دهیم که گرداگرد آن فضای کافی وجود داشته باشد. در صورتی که پس از استقرار دستگاه دریابیم قطعات با دیوار پشتی برخورد میکنند، جابهجایی مجدد آن کار سادهای نیست. به همین دلیل در پشت وجلو خمکن نیز باید فضای کافی وجود داشته باشد.
اگر کارگاه به اندازهی کافی بزرگ است، بهتر است فضای اضافی برای حرکت در بین دستگاهها نیز در نظر بگیرید. وجود چنین فضایی باعث میشود کار راحتتر و ایمنتر انجام گیرد. تمیز کردن محل کار پس از اتمام کار روزانه نیز سادهتر میشود.
میزهای ورقکاری
میزهای ورقکاری را میتوان به دو نوع تقسیم کرد. نوع اول میز نقشاندازی است. این گونه میز معمولاً بزرگ استو از چوب یا فلز، یا گاهی هر دو، ساخته میشود. این میز باید بسیار پایدار و سنگین باشد واز همه مهمتر سطح بسیار تخت وتراز داشته باشد.
رویهی میز نیز باید بسیار هموار ویکنواخت باشد تا روی ورق خش نیندازد. برخی از سازندگان رویهی میز آن را با لایهای از موکت ریزبافت و کم پشت می پوشانند تا از خراشیده شدن ورق در هنگام نقش اندازی جلوگیری شود. این کار به ویژه هنگام کار با آلومینیوم لازم است، زیرا این ماده نرم است وبه راحتی خراش برمیدارد.
تمهید دیگر برای تجهیز میز نقشاندازی استفاده از چرخ قفلشو در زیر پایه های آن است تا به راحتی جابهجا شود و یا در موقع کار ثابت بماند. بدین ترتیب میتوانید به جای بردن کار به طرف میز ، میز را به سمت کار ببرید. در ضمن زیر میز را هم میتوانید راحتتر تمیز کنید.
نوع دوم میز کار است. این میز با میز نقشاندازی فرق میکندزیرا کوچکتر وبسیار سنگینتر است. و معمولاً از ورق بسیار ضخیم ساخته میشود. سطح کار این میز معمولاً بیش از 1 متر از زمین فاصله ندارد. در این ارتفاع جوشکاری در حالت نشسته راحتتر و آسانتر انجام میشود.