دانلود پروژه معماری پل

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

معماری پل

پی سازی یا شالوده ریزی

یکی مهمترین مسائلی که در هنگام احداث پل و سد ، مهندسان همواره با آن رو به رو بوده اند پی کنی یا شالوده ریری پایه های پل است به خصوص هنگامی که رودخانه مورد نظر ، پر آب ، عمیق و یا عریض بوده اند . به همین جهت شرایط پی ریزی پلها کاملا متفاوت بوده و برای این منظور از راههای مختلف سود می جسته اند :

الف : گاه در طول رودخانه محلهایی وجود دارد که بستر عریض و جریان آب در آن غالبا آرام است و عبور از آن در غیر مواقع سیلابی به وسیله ی اسب ، شتر و قاطر امکان پذیر می باشد . این محل ها اصطلاحا به گدار معروف اند . به هنگام ساختن شاهراههائی که به رودخانه منتهی می شد حتی الامکان سعی میشد که از محل این گدارها برای احداث پل استفاده شود . در صورتی که در هنگام تابستان بستر آن خشک می شد ، بیشتر مشکلات حل گردیده و پی کنی به صورت معمول انجام می گرفت . اما اگر در این فصل نیز رودخانه دارای آب جاری بود ، در مواقع کم آبی با حفر کانال انحرافی مسیر رودخانه را منحرف کرده سپس در محل تایین شده بر روی مسیر طبیعی پایه پل را بنا نهاده ، آنگاه مسیر آب را از کانال انحرافی به مسیر اولیه برمی گرداندند. حسن این عمل این بود که رودخانه مسیر طبیعی خود را می پیمود و هم از نظر سهولت این کار ترجیح داده می شد . در صورتی که در غرب برای ساختن پل برعکس ایران کانال انحرافی ساخته و بر روی آن پل را احداث کرده سپس رودخانه را از مسیر طبیعی به کهنال جدید التآسیس هدایت میکردند .

طریقه دیگر شالوده ریزی بدین صورت بود که تعدادی چاه به تناوب در بستر رودخانه در محل مورد نظر حفر و گوم گذاری می نمودند و سپس داخل چاه ها را با شفته آهک و ساروج پر می کردند طرز حفر چاه ها بدین نحو بود که گومی را در بستر رودخانه قرار می دادند و شن و گل و لای را از داخل آن خارج می کردند گوم بتدریج در اثر وزن خود نشست میکرد و دومرتبه گوم دیگری بر روی آن می گذاردند و تا عمق مورد نظر عمل گوم گذاری را ادامه می دادند این چاه ها در حکم پی هائی می شده اند که پل بر روی آن ساخته میشد . گویند که پی های سی و سه پل و پل مارنان اصفهان را به ترتیب فوق ساخته اند .

گاه این گوم ها پوبی بوده اند بدین صورت که ابتدا یک سر تیرهای چوبی را تیز می کردند . این تیرها که اصطلاحا شمع نامیده می شد در کف رودخانه فرو کرده با تخته کوبی آنها را به هم متصل می کردند و سپس درس های موجود را با گل و در برخی موارد با قیر می گرفتند و آب داخل آن را تخلیه کرده و پایه ها را با استفاده از قلوه سنگ با نمای سنگ تراش ساخته بالا می آوردند .

گاهی دقابل گدارها ارتفاعات بلند و موانع دیگری قرار داشت که مشکلی جهت عبور سپاه و یا کاروانهای تجارتی به شمار میرفت در این صورت احداث پلها در مکان های مناسبی بر روی رودخانه در مسیر راه های تجارتی یا سوق الجیشی پیش بینی می شد که از نظر وقط و هزینه و کیفیت کار مقرون به صرفه باشد .

ب: در پاره ای از موارد انتخاب جایی که جنس بستر رودخانه سنگی و یا سخره ای ، و دهانه آن نیز تنگ بود احداث پل چه از نظر اقتصادی و چه از نظر وقت مقرون به صرفه بود و علاوه بر آن کیفیت عملکرد آن نیز بسیار خوب و موفقیت آمیز به نظر می رسید . وجود آثار پایه های ده ها پل ، پس از گذشت قرن ها و تحمل سوانح طبیعی ، گواه بر حقیقت این مدعاست .

ج : بهره گیری از پایه پلهای قدیمی که به صورت نیمه مخروبه درآمده بودند نیز به میزان قابل توجهی در احداث پلها صورت می گرفت . این بازسازیها را که اغلب در قرون اولیه اسلامی انجام می شد ، امروزه می توان در پل های مناطق غریی ایران مشاهده کرد . حسن استفاده از این پایه ها سرفه حویی در وقت و هزینه عظیم آن بوده است .

بستر سازی : در دومین مرحله پس از پی سازی ، مساله مهم دیگر یعنی استحکام بخشی بستر رودخانه در اطراف پی ها و پایه های پل مطرح می شد . مهندسین و معمارانی که با دید وسیعتری به چگونگی استحکام بیشتر پل می نگریستند به این امر مهم دقت زیاد تری مبذول می داشتند بدین طریق که در زیر بعضی از پل ها ، کف رودخانه را ، موافق جریان آب ، شیب بسیار ملایمی داده و با سنگ ، بستر رودخانه را سنگ فرش می کردند . این مساله از دو جهت قابل اهمیت بود .

1 – جریان آب به سهولت انجام میگرفت و به علت وجود شیب ملایم ، گل و لای و ماسه ها با سرعت مطلوب از زیر پل عبور کرده و از ته نشین شدن این رسوبات در پایه های پل جلوگیری می شد .

2 – از شستن بستر رودخانه در زیر طاق چشمه های پل ، و در نتیجه ضربه پذیری پایه ها پیشگیری به عمل می آمد .

1 – موج شکن یا آب بر :

در اکثر پایه های پل ها چه در خلاف جریان آب و چه موافق آن پیش آمدگی مثلثی شکل یا نیم دایره ساخته می شد که اصطلاحا به آن موج شکن و یا آب بر می گویند . مزایای وجود این آب بر ها به این شرح است :

الف : افزایش مقطع طولی پایه پل و سنگین تر نمودن پایه های آن جهت خنثی سازی رانشهای حاصل از طاق های بزرگ .

ب : در مواقع و فصولی که آب رودخانه ها تغیان کرده و با فشار و حیبت سرسام آور خود پایه های مزبور را مورد حمله قرار می دهند ، این موج شکن ها علاوه بر نقش استحکاماتی که بر عهده آنهاست فشار ضربات آب را به حداقل رسانده و آن را با روحیه ملایم تر جهت موافق خود روانه می سازند .

مسالح ساختمانی پلها

بدون شک مسالح به کار رفته در بناْ پل بندها عامل موثری در استحکام و اسقامت در برابر سوانح طبیعی , و یکی از عوامل مهم ایستائی بنا در قرون متمادی است . مصالح ساختمانی مصرفی در دوره های مختلف متفات بوده چنان که در دوره ی هخامنشی و ساسانی از سنگ تراش با بستهای آهنی یا سرب مذاب و ئر دوره هاْ بعد از اسلام ار آجر با ملاط قیرچار و یا ساروج استفاده می کرده اند . به طور کلی مهمترین مصالحی مه در بناهای پلها به کار رفته عبارت اند از :

1- سنگ :

از سنگ به صورت مختلف سنگ لاشه , سنگ تراش , در پایه های پلها سود می جسته اند و گاه از قلوه سنگهای درشت ته رودخانه و یا سنگهای لاشه نزدیک به محل احداث پل بهره میگرفتند و جهت استفاده از نمای خارجی پایه ها و طاقها ستگهای تراش دار به کار می برده اند .

2- آجر :

یکْی از مسالح مهم ساختمانی در قالب پلها آجر می باشد .که در ادوار مختلف به خصوص در دوره های بعد از اسلام موارد استفاده فراوان داشته خصوصا در طاق زنی و گاه در پایه ها از آن سود جسته شده است . اندازه ها ی آجر مصرفی در پلها , در دوره های مختلف متفاوت بوده در ساخت آن نیز در بعضی موارد , ابتکاراتی چون استفاده از شیر یا تخم مرغ جهت استحکام بیشتر استفاده شده است .

3- آهک :

دانلود پروژه پل های اولیه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

پل های اولیه

شاید دست یابی به این سوال که پل سازی از په زمانی و توسط چه کسانی آغاز شده مشکل باشد ، ولی بدون شک انسان در هر دوره ، با هر وسیله ای ممکن به مقابله با مشکلات و موانعی که طبیعت برایش به وجود آورده پرداخته و سعی نموده که با فکر و تدبیر این موانع را از سر راه خود بردارد .

قطعاٌ از همان هنگام که بشر توانست برای گذر از جویها و رودخانه های کوچک ، از ابتدایی ترین راه یعنی استفاده از تنه درختان سود جوید ، می توان گفت که کار پل سازی آغاز شده است .

چنین به نظر می رسد که انسان در مراحل بعدی ، تجربیات گذشته را به کار گرفته و برای عبور از رودهای عریض و کم عمق و یا مسیلها ، این گونه چاره اندیشیده که در هنگام کم آبی در وسط آن تکیه گاهی ساخته و تنه درختان بلند در دو سوی این ساحل و این تکیه گاه قرار دهند و بدین وسیله مشکل عبور و مرور را در این موارد حل نماید .

مولف کتاب تاریخ مهندسی در ایران از یک نوع پل دیگری که در ابتدا مورد استفاده قرار گرفته است به نام پل معلق یاد می کنند . وی بدون اینکه سندی ارائه دهد از چگونگی احداث آن سخن می گوید :

" برای احداث این نوع پل ها ، غالبا بر دو ساحل رود سکویی ساخته و پل معلق که معمولا چوبی بوده از رسنی که به دو ساحل رود و برفراز سکوها به طور موازی متصل کرده بودند آویزان می شد "

هر چند امروزه این پل های چوبی دربرابر پل های عظیم صدهامتری به نظر بازیچه و مضحک می آید ولی همین چیز ساده قطعا در تاریخ زندگی نا نوشته بشر نقش حیاتی و موثر ایفا می نموده است .

پل سازی تا عهد هخامنشی

از گذشته پل سازی در ایران ، تا دوره ی تاریخی اطلاع دقیقی نداریم تنها منبعی که اطلاعات ذیقیمت ولی محدودی از احداث قدیمی ترین پل در اختیارمان قرار می دهد ، فقط اشاره به وجود پلی می نماید که توسط آتاخوشو خواهر زاده شیلخاخا دومین پادشاه سلسله ی آباراتی (حدود 1800تا 1700 ق.م) بر روی رودخانه اولای (کرخه) جهت ارتباط قصر بزرگ خود به شهر شوش احداث نمود . لیکن هیچ گونه توضیحی مبنی بر چگونگی احداث پل و مسالح ساختمانی به کار رفته در آن ارائه نمی دهد .

پل سازی در عهد آشوریها

منابع و متون تاریخی حکایت از احداث پل های عظیمی می نمایند که در عهد آشوریها و مخصوصا فرمانروایان بابل ساخته شده بود . بر اساس این منابع ، احداث اولین پل ، در زمان تیگلات پیلسر اول ، بیست و ششمین فرمانروای آشور در سال 1130 ق.م صورت گرفته است .

پل سازی در زمان اورارتوها

مردم اورارتو یا آرارات قومی بودند که از صده نهم تا هفتم پیش از میلاد مسیح در ارمنستان کنونی و قسمتی از آناطولی و آذربایجان و قفقاز سلطنت داشتند . مردم اورارتو بر خلاف آشوریان قومی آبادگر و سازنده بودند و در احداث قنوات ، حفر نهر و کشاورزی و ... چیره دست بودند .

هر چند تا کنون راجع به بناهای آبی دوره اورارتو کاوش و تحقیقات منظمی صورت نگرفته ، لیکن آثار پراکنده ای از این قوم به دست آمده که از آن میان می توان به پلی اشاره کرد که اورارتوها روی رودخانه ارس که در حال حاظر مرز ایران و جمهوری آذربایجان است بنا کرده اند .

پل سازی در عهد مادها

مادها (708-550 ق . م ) در دوران حکم رانی خود تقریبا از روابط سیاسی اجتماعی گسترده ای برخوردار بودند و به همین جهت از راه و ارتباطات ابتدایی نیز بهره گرفته اند . گردونه ی زرین به دست آمده از گنجینه ی جیهون که نمونه ای از ارابه های سلطنتی آن زمان را به نمایش می گذارد نشانگر این امر است که این قوم در فن را سازی نیز به پیشرفت هایی نائل آمده بودند . هر چند آثار و شواهدی دال بر وجود پل در این دوره وجود ندارد لیکن تردیدی نیست ، آنان که برای هموار کردن راه به پر کردن نشیبها و فرو ریختن فرازها پرداختند مسلما برای عبور از مانع آبی نیز اندیشه نموده بودند . به خصوص اینکه مادها هم عصر تمدن پیشرفته ای مانند آشوری ها نیز بوده اند .

پل سازی در عهد هخامنشیان

در کتب تاریخ همواره از نبردها سخن می گویند گویی بدون ذکر وقایع جنگها تاریخ خالی از روح حقیقت است اما نکته این است که ماجراهای شگفت انگیز میدان های رزم ، در مقابل ایجاد راه ها و احداث پلها که در سیر تمدن بشری نقش بزرگی را ایفا نموده و موجب تغییر فاحش در زندگی انسان گردیده آن قدر قابل اهمیت نمی باشد . متآسفانه غالب مورخین از ذکر این نکته مهم غافل بوده اند . بدون شک در دوران هخامنشی که عصر کشور گشاییها و لشکرکشیها بود همیشه بزرگترین مانع و مساله موجد برای انجام این امور ، رودهای بزرگ و کوچکی بودند که بر سر راه آنها وجود داشت . همانطور که از کتب تاریخ باستان بر می آید هخامنشیان در مواقع لشکرکشی همیه با این موانع برخورد داشته اند ، ولی با تدبیر و چاره اندیشی متخصصین این مساله را حل می کردند.

پل سازی در عهد اشکانیان

در اوایل عهد هخامنشیان مسیر راهها تقریبا به همان منوال دوره ی هخامنشیان و سلوکیان بود و تغییر چندانی در آن صورت نگرفت . اما در اواسط این عصر، با قدرت یافتن اشکانیان و توسعه یافتن دامنه حکومت آنان به سوی شرق ، ایران در مسیر راه های بازرگانی جهان متمدن آن روز یعنی چین و روم قرار گرفت . ابراز علاقه پادشاهان اشکانی به روابط مستقیم بین کشورهای بزرگ دیگر با اعزام سفرا و نمایندگان به آن کشورها تلاش در توسعه روابط تجاری بازرگانی را نشان می داد .

پیشرفت روابط کشورها باعث ایجاد راههای جدید با امکانات جدیدتر گردید و در وضع جاده ها و نظم و امنیت راهها و احداث پلها اهتمام فراوان به خرج داده شد . در این دوره علاوه بر جاده ی ابریشم که از چین شروع شده و از طریق کاشغر ، سمرقند و مرو و بلخ و شمال ایران به آسیای صقیر و روم منتهی

می گشته . راههای دیگری نیز مراکز ایالات و سایر بلاد محروسه را نیز به هم می پیوسته است .

مشکل به نظر می رسد که وجود این راهها و احداث آنها که رودهای زیادی را قطع می کرده بدون وجود پل امکان پذیر باشد ولی متاسفانه با وجود این راهها آثاری مربوط به آن مانند کاروانسرا و پل تا به حال کشف نشده ولی محتمل است در زمان ساسانیان که از راههای قبلی سود می جسته اند ، از پایه های پل های زمان اشکانی استفاده کرده و پلهای جدیدی را حتی الامکان بر آن استوار ساخته باشند .

پل سازی در عهد ساسانیان

با مشاهده آثار باقیمانده از دوران ساسانی ،در گوشه کنار سرزمین پهناور ایران درمی یابیم که ساسانیان در فعالیت های ساختمانی و معماری دارای تاریخ درخشان و معماری پیشرفته ای بوده اند به علاوه شرایط ضروری و حیاتی آن

تحقیق درمورد تاًثیرات تقویت تراکمی بر روی استحکام برشی تیرهای پل بتن مسلح 62 ص با فرمتword

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 89

«تاًثیرات تقویت تراکمی بر روی استحکام برشی تیرهای پل بتن مسلح»

ظرفیت برشی پیش بینی شده از تیرهای بتن مسلح موجود یک موضوع مهمی است که لازم است به تفصیل بیشتری ذکر شود. توجه در خصوص اینکه آیا کد ارزیابی پل جاری برای انگلستان خیلی محافظه کارانه است هنگامی که مقاومت برش تیرهای بتن موجود ارزیابی می گردد که حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای از فولاد می باشد در طی ارزیابی نا دیده گرفته می شود. این مقاله به تاثیرات سودمند چنین فولاد تراکمی ای بر روی استحکام برش تیرهای بتن مسلح توجه دارد. نتایج بررسی آزمایشگاهی با پیش بینی های کد جاری برای استحکام برش تیرهایی مقایسه می شوند که فرض می شوند صرفاً حاوی فولاد کشش می باشد. فشردگی های بعدی با یک راه حل پلاستیسیتة حدّ بالایی انجام می شوند که قادر است تمام تقویت فولاد را در یک تیر بتن در نظر بگیرد. دلایل متعددی وجود دارند که چرا پل ها مخازن پنهان استحکام را، نشان می دهند و عمل غشاء فشاری احتمالاً از همه مهمتر است. با این حال، دلایلی از قبیل حضور فولاد فشاری به استحکام پنهان کمک می کند طوری که تحقیق از این نوع، برای ارزیابی درست و انجام پیش بینی های استحکام لازم است. و نشان داده می شود که حضور فولاد با فشردگی زیاد دارای تأثیر چشمگیری بر روی ظرفیت تیرهای پل بتن مسلح است که دارای تقویت نهایی برش می باشد.

نمادها(نمادگذاری):

Abs مساحت فولاد تحتانی در تیر d عمق مؤثر تیر

Ats مساحت فولاد فوقانی در تیر a طول دهانه برش

D نرخ پراکندگی یا پراکنش انرژی در واحد حجم

bs d فاصله از نقطة دوران تا فولاد کف(تحتانی)

ts d فاصله از نقطه دوران تا فولاد سر(فوقانی)

ED نرخ پراکنش انرژی کل در سیستم

EDc پراکنش انرژی ناشی از بتن (صرفاً)

EDci پراکنش انرژی ناشی از بتن در هر نقطه در امتداد خط ناپیوستگی

EDs پراکنش انرژی ناشی از فولاد (صرفاً)

fc استحکام فشاری مؤثر بتن ( ( fc=yfcu fcn استحکام مکعب فشاری بتن

ft استحکام کشش بتن

fy استحکام تسلیم فولاد

Pهر بار بکار رفته (N )

aزاویة بین جهت (i و خط ناپیوستگی

(بردار جابجایی نسبی در عرض یک خط ناپیوستگی

(iبردار جابجایی نسبی در هر نقطه در امتداد یک خط از ناپیوستگی

IPفاصله از خط دوران تا بار نقطة اول(mm)

Lstirrap طول دهانة برش که بر روی آن رکاب ها(Stirrups) بطور مؤثر لنگر می شوند.

nتعداد رکاب هایی که ناپیوستگی مفروض را قطع می کند

Uجابجایی افقی نمادی از بخش صلب

WDکار خارجی کل انجام شده بر روی سیستم

Xعمق تا محور خنثی بصورت یک تناسب از d

aزاویةبین ( و خط ناپیوستگی

(دوران بفش صلب

(زاویة داخلی اصطحکاک برای بتن

Vضریب تأثیر برای بتن

PS درصد فولاد طولی در تیر

تحقیق درمورد تاًثیرات تقویت تراکمی بر روی استحکام برشی تیرهای پل بتن مسلح با فرمتword

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 99

«تاًثیرات تقویت تراکمی بر روی استحکام برشی تیرهای پل بتن مسلح»

ظرفیت برشی پیش بینی شده از تیرهای بتن مسلح موجود یک موضوع مهمی است که لازم است به تفصیل بیشتری ذکر شود. توجه در خصوص اینکه آیا کد ارزیابی پل جاری برای انگلستان خیلی محافظه کارانه است هنگامی که مقاومت برش تیرهای بتن موجود ارزیابی می گردد که حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای از فولاد می باشد در طی ارزیابی نا دیده گرفته می شود. این مقاله به تاثیرات سودمند چنین فولاد تراکمی ای بر روی استحکام برش تیرهای بتن مسلح توجه دارد. نتایج بررسی آزمایشگاهی با پیش بینی های کد جاری برای استحکام برش تیرهایی مقایسه می شوند که فرض می شوند صرفاً حاوی فولاد کشش می باشد. فشردگی های بعدی با یک راه حل پلاستیسیتة حدّ بالایی انجام می شوند که قادر است تمام تقویت فولاد را در یک تیر بتن در نظر بگیرد. دلایل متعددی وجود دارند که چرا پل ها مخازن پنهان استحکام را، نشان می دهند و عمل غشاء فشاری احتمالاً از همه مهمتر است. با این حال، دلایلی از قبیل حضور فولاد فشاری به استحکام پنهان کمک می کند طوری که تحقیق از این نوع، برای ارزیابی درست و انجام پیش بینی های استحکام لازم است. و نشان داده می شود که حضور فولاد با فشردگی زیاد دارای تأثیر چشمگیری بر روی ظرفیت تیرهای پل بتن مسلح است که دارای تقویت نهایی برش می باشد.

نمادها(نمادگذاری):

Abs مساحت فولاد تحتانی در تیر d عمق مؤثر تیر

Ats مساحت فولاد فوقانی در تیر a طول دهانه برش

D نرخ پراکندگی یا پراکنش انرژی در واحد حجم

bs d فاصله از نقطة دوران تا فولاد کف(تحتانی)

ts d فاصله از نقطه دوران تا فولاد سر(فوقانی)

ED نرخ پراکنش انرژی کل در سیستم

EDc پراکنش انرژی ناشی از بتن (صرفاً)

EDci پراکنش انرژی ناشی از بتن در هر نقطه در امتداد خط ناپیوستگی

EDs پراکنش انرژی ناشی از فولاد (صرفاً)

fc استحکام فشاری مؤثر بتن ( ( fc=yfcu fcn استحکام مکعب فشاری بتن

ft استحکام کشش بتن

fy استحکام تسلیم فولاد

Pهر بار بکار رفته (N )

aزاویة بین جهت (i و خط ناپیوستگی

(بردار جابجایی نسبی در عرض یک خط ناپیوستگی

(iبردار جابجایی نسبی در هر نقطه در امتداد یک خط از ناپیوستگی

IPفاصله از خط دوران تا بار نقطة اول(mm)

Lstirrap طول دهانة برش که بر روی آن رکاب ها(Stirrups) بطور مؤثر لنگر می شوند.

تحقیق در مورد سی و سه پل 9ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 9 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سی و سه پل

این پل که در نوع خود شاهکارى بى‏نظیر از آثار دوره سلطنت شاه‏ عباس اول است، به هزینه و نظارت سردار معروف او الله ‏وردى‏خان بنا شده. این پل در حدود 300 متر طول و 14 متر عرض دارد و طویل‏ ترین پل زاینده ‏رود است که در سال 1005 هجرى ساخته شده است. در دوره‌ صفویه‌،مراسم‌ جشن‌ آبریزان‌ یا آبپاشان‌ ارامنه‌ در کنار این‌ پل‌ صورت‌ می‌گرفت‌. ارامنه‌ جلفا، مراسم‌ «خاج‌ شویان‌» را نیزدر محدوده‌ همین‌ پل‌ برگزار می‌کرده‌اند. پل‌ مزبور یکی‌ از شاهکارهای‌ معماری‌ و پل‌ سازی‌ ایران‌ و جهان‌ محسوب‌ می‌شود.

به روایتی دیگر:

این پل در سال (1011 ه.ق) باهتمام اللهوردیخان سپهسالار شاه عباس و بنا به فرموده شاه مزبور شروع به ساختمان گردید و به طورى که در عالم آراى عباسى نوشته شده داراى چهل چشمه (دهانه) بوده که از هر چشمه آب خارج مى‏گردیده، پلى بسیار عریض و طویل و مرتفع، شالوده آن با سنگ و آهک ریخته شده و با آجر و گچ بالا رفته و دو طرف پل غرفات و غلام گردشهاى بلند فوقانى ساخته و چشمه ‏هاى زیرینش زیاد با عرض و مرتفع و طول آن 350 قدم و عرضش بیست قدم و شش معبر باین شرح داشته است:

1- راه وسط که مخصوص عبور سواره و گردونه‏ها بوده است. 2 و 3 دو طرف پل که از میان گالالریها ى زیبا مى‏گذشت و به پیاده‏رو تخصیص داشت. 4 و 5 پشت بامهاى گالارى از دو طر ف که دور آن نرده داشته و موقع طغیان رود تفرجگاه باشکوهى بوده است، سرانجام گالاریهاى پل به وسیله پله‏هاى ظریف بزیر پل متصل مى‏شد و از زیر پل هم موقع کم آبى عبور مى‏کردند. 6 از زیر پل بود.

مساحت این پل را سیاحان انگلیسى چهارصد و نود یارد تعیین کرده‏اند. هفت دهانه این پل گرفته شده و اکنون 33 دهانه دارد و از این رو به پل 33 چشمه شهرت دارد.

این پل را بنامهاى: پل شاه عباسى - پل اللهوردیخان - پل جلفا - پل چهل چشمه - پل سى و سه چشمه خوانده‏اند و وجه تسمیه هر یک چنین است: 1- پل شاه عباسى از آن جهت گویند که شاه عباس اول دستور بناى آن را داده است و چون بمباشرت و اهتمام اللهوردیخان ساخته شده به پل اللهوردیخان معروف گردیده و از لحاظ اینکه معبر مردم به جلفا بوده آن را پل جلف هم گفته‏اند و چون در ابتداء چهل چشمه داشته پل چهل چشمه و اینک سى و سه چشمه دارد به پل سى و سه چشمه اشتهار دارد.

این پل براى اتصال خیابان چهار باغ کهنه عباسى به خیابان چهارباغ بالا و باغ هزار جریب و عباس آباد ساخته شده است. این پل در جشن آبریزگان و آب پاشان محل اجتماع شاه و بزرگان و شعراء و رجال و سایر مردم بوده است.

شرحى را که سرپرسى سایکس انگلیسى راجع به این پل نوشته از نظر اینکه بسیار دقیق و وضع پل را در آخر قرن سیزدهم و اوائل قرن چهاردهم هجرى مجسم مى‏نماید عیناً در اینجا نقل مى‏گردد:

خیابان با شکوه چهارباغ از یک طرف به پل اللهوردیخان کشیده مى‏شود، که با این که حالیه روى بویرانى نهاده معذا از پل هاى درجه اول عالم به شمار مى‏آید، اینجا از یک شاهراه سنگ فرش شده وارد مدخل عمومى پل مى‏شوند شکل فوق العاده و شگفت آور این پل که 388 یارد طول آنست مقابل یک جاده سنگ فرش شده‏اى به عرض 30 پا بدین قرار ایت که در آن سه معبر در سه سطح مختلف تعبیه شده که یکى از آنها راه معمولى روى پل است که در دو طرف آن طاق نماهاى سرپوشیده ساخته‏اند. طاقنماها از طرفى برودخانه و از طرفى به همین جاده مشرف مى‏باشند، در بالا و پائین این طاقنماها که با تابلوى نقاشى شده تزیین یافته بود هر کدام یک پیاده روهائى است که با پله کانها باین راه اصلى وصل مى‏شود و در کنار سطح رودخانه معبر دیگرى است که به طول رودخانه امتداد مى‏یابد. تنها انتقاد مخالفى که براى ساختمان این پل مى‏شود کرد و آن از تصویر هم نمایان است آنکه، پل مزبور در مقابل جریان ضعیف و باریک زنده رود در بیشتر فصول سال بیش از، انداغزه جنبه ظرافت دارد.

در تاریخچه ابنیه تاریخى اصفهان درباره این پل تاریخى چنین نوشته است:

در انتهاى جنوبى خیابان چهارباغ پل اللهوردیخان است که به نام بانى و سازنده آن خوانده مى‏شود و در همان موقعى که شاه عباس دستور کاشتن درختان چهارباغ را مى‏داده رفیق و سپهسالار شاه نیز در ساختمان این پل به وسیله آجر و سنگ تراش فعالیتى به خرج مى‏داد، وضعیت این پل با قدیمش تفاوت زیادى نکرده است. ایوانچه‏ها و غرفه‏هاى زیبا و متناسب طرفین پل که جاى نشستن اهالى و عبور و مرور است به همان حالت اولیه باقى مانده است. طول این پل 295 متر و عرضش 13/75 متر مى‏باشد. نوشته‏اند که در ابتدا چهل چشمه داشته و به تدریج سى و سه چشمه شده در سنوات اخیر قسمت زیادى از بستر رودخانه را تصرف کرده و اشجارى غرس نموده بودند به طورى که چند چشمه پل از عبور آب محروم گشته ممکن بود بکلى متروک شود وى در سال 1330 که آقاى مصطفى خان مستوفى ریاست شهردارى اصفهان را داشت شهامت و شجاعت به خرج داد و اراضى مزبور را از تصرف غاصبین خارج و مجراى عبور آب چشمه‏ها را باز کرد و اقدام به ساختمان دیوارهاى سنگى در طرف شما رودخانه نموده که نوز آثارش پابرجا و عملیاتش زبانزد مردم این شهر است. در دوره صفویه ارامنه حق داشتند تا میدانى که اول پل احداث شده بود جمع شوند و مال‏التجاره و صنایع خویش را با صنعتگران اصفهانى تبدیل نمایند و حق نداشتند از این پل عبور کرده داخل شهر شوند در جل این پل مجسمه رضا شاه کبیر بر روى ستونى بارتفاع 5 متر دیده مى‏شود که اسبى سوار و به طرف شما متوجه است اطراف این مجمسه فعلاً میدان 24 اسفند و با میدان مجسمه نامیده مى‏شود.

در شمال شرقى پل یعنى اول خیابنى که به طرف شرق امتداد دارد ساختمان آجرى است که بیاد مقبره کمال الدین اسماعیل )قبرش در جهانباره است( ساخته شده و خیابان مزبور به نام آن بزرگوار نامیده مى‏شود که به طرف پل جوئى و خواجو امتداد دارد.

به طورى که ملاحظه شد گفتار تاریخچه ابنیه تارخى اصفهان وضع پل زاینده رود را در گذشته و حال تشریح کرده و اقتضاء داشت که براى استحضار سرگذشت پل ایام گوناگون درج گردد.

تاورنیه سیاح فرانسوى راجع باین پل در سفرنامه خود که نظم الدوله ابوتراب نورى آن را ترجمه کرده چنین نوشته است:

پلى که در وسط خیابان تقاطع مى‏کند موسوم به پل اللهوردیخان که بانى آن بوده است مى‏باشند و آن را پل جلفا هم مى‏گویند. این پل تمام از آجر و سنگ بنا شده و سطح آن بیک میزان است. دو طرف آن از وسطش پست‏تر نیست، 350 قدم طول و بیست قدم عرض دارد و زیر آن چندین چشمه و طاق از سنگ ساخته شده که خلى پست و کم ارتفاع است، در دو کناره پل راهروى به عرض هشت نه پا و به طول تمام امتداد پل که چندین طاق با پایه‏هاى مرتفع به ارتفاع 25 یا 30 پا سقف آن را نگاهداشته‏اند دیده مى‏شود، اشخاصى که مى‏خواهند هوا خورى کنند وقتى که خیلى گرم نباشد از بالاى سقف راهروها عبور مى‏نمایند، اما معبر معمولى از زیر آن راهروها است که به منزله نرده و نگهبان است و روزه نهائى به طرف رودخانه دراد که هواى لطیف و خنک از آنه داخل راهرو مى‏شود. زمین راهرو از سطح پل خیلى بلندتر است و به توسط پله به راحتى بالاى آنها مى‏روند. فضاى وسط پل مخصوص عبور گارى و دواب است و تقریباً 35 پا عرض دارد. یک معبر دیگر هم دارد که در تابستان و وقع کمى آب به واسطه خنکى خیلى مطبوع است و آن از میان خود رودخانه است در خط مخصوصى که تخته سنگها نزدیک هرم اتفاق افتاده مى‏توان از روى آنها رد شد بدون اینکه پاتر بشود. از تمام دهنه‏هاى زیر پل به واسطه درهائى که به هر چشمه گذراده‏اند مى‏توان عبور نمود از پلکانى که در قطر پایه پل ساخته شده از روى پل به زیر چشمه‏ها و طاقها پائین مى‏روند و همینطور پله هائى در دو طرف دارد که به بالاى مهتابى روى راهروها صعود مى‏نمایند و عرض راه پله‏ها بیش از 2 تواز (4 ذرع تقریباً( است، و در دو طرف نرده و محافظى کشیده‏اند که از پرت شده جلوگیرى مى‏نمایند.

بنابراین این شش معبر در روى این پل وجود دارد: یکى در وسط و چهار تا در دو طرف که عبارت است ازى زیر و بالاى هراهرورهاى پلکان