لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
از زمان تصویب قانون اساسی معارف در سال «1290شمسی» که به موجب آن دولت رسماً عهدهدار آموزش و پرورش شده تاکنون سال به سال بر دامنه حجم این وظایف افزوده شده است بهطوری که هماکنون دولت امور میلیونها دانشآموز و دانشجو از کودکستان تا پایان دورههای تخصصی دانشگاه را برعهده دارد و درصد زیادی از بودجه خود را به این کار اختصاص داده است. بدیهی است نه تنها گسترش کمی این فعالیت منابع قابل توجهی را طلب میکند، بلکه اعتلای کیفیت آن نیز هم به مقتضای پیشرفتهای علمی و هم به دلیل آگاهی و بیداری مردم بر اثر انقلاب اسلامی بیش از بیش منابع مالی و انسانی دیگری را طلب میکند.
هرچه بر اثر رشد جمعیت و توسعه شهرنشینی و بالا رفتن آگاهی مردم تقاضای تحصیل زیادتر شود و هرگونه نوآوری که در محتوا، روش و شیوه ارائه خدمات آموزشی بهوجود آید، رهبران جامعه و سایر سیاستگزاران را پیش از پیش به برقراری اولویتها و انتخاب معدودی از فعالیتها از بین سیاهه بلندی از خواستهها و نیازها وادار میکند. ولی آنچه که میتواند برنامهریزان را در طرح برنامههای آینده یاری نماید شناخت سازمان آموزش و پرورش و سیر تحولات آن در طول زمان طولانی میباشد. چرا که آموزش و پرورش نوعی سرمایهگذاری پر حجم و پر ثمر است که اثربخشی و بازدهی کیفی و کمی آن در دراز مدت بدست میآید. بنابراین شناخت گذشته و تحولات و تغییرات این سازمان این ضرورت را ایجاد خواهد کرد تا سیاستگزاران با توجه به امکانات و تواناییهای موجود، واقعیتها را شناخته و برای آیندهای روشن برنامهریزی و تصمیمات درستی اتخاذ نمایند تا در نتیجه به کمال آدمی که همان هدف غایی تعلیم و تربیت است برسند.
آموزش و پرورش Education
آموزش و پرورش فعالیتی است مداوم، جامع، و برای همه، برای رشد و تکامل انسان، غنای فرهنگ، و تعالی جامعه منظور ما در این پژوهش سازمانی است که این فعالیت را انجام میدهد.
آموزش و پرورش رسمی Formal Education
به آموزشی اطلاق میشود که بهصورت برنامهریزی شده و منظم و هدفدار در نظام آموزش و پرورش با دیگر مؤسسات و سازمانهای آموزشی صورت میگیرد بهعنوان مثال میتوان به نظام آموزش و پرورش اشاره کرد که در بسیاری جوامع سیستمی خاص میباشد و شامل دوره ابتدائی، دوره راهنمایی، دوره متوسطه و همچنین آموزش عالی است. این نوع آموزش دارای ضوابط و شرایط خاص برای پذیرش و قبولی و ارتقاء میباشد که فراگیران آن موظف به پذیرش قوانین و ضوابط و شرایط ویژه آن هستند.
آموزش و پرورش غیررسمی Formal Education in
به آموزشی که خارج از نظام آموزش و پرورش رسمی صورت میگیرد اطلاق میشود. این نوع آموزش از طریق خانواده، فرهنگ، محیط اجتماعی، مشاهده تصادفی، تلویزیون، رادیو و رسانههای جمعی و... صورت میگیرد. همچنین این نوع آموزش حالت خود یادگیری را دارد ولی تحت ضوابط و شرایط خاص نیست.
آموزش و پرورش عمومی Education General
معمولاً به آموزش اطلاق میشود که کلیه شهروندان یک کشور موظف به گذراندن آن دوره و کسب مدرک هستند و برای همه اجباری است. این نوع آموزش تأکید بیشتر روی خواندن، نوشتن و حسابکردن و یک شهروند خوب بودن دارد. در هر کشوری بسته به نظام آموزش و امکانات کشور یک مقطع تحصیلی را بهعنوان پایه برای آموزش عمومی به حساب میآورند و همه بایستی تا آن پایه درسی را خوانده و مدارک لازم را کسب نمایند.
دکتر یحیی فیوضات در کتاب مبانی برنامهریزی آموزشی خود آموزش و پرورش را به این شکل تعریف میکند.
«آموزش و پرورش فعالیتی است مداوم و جامع و برای همه، برای رشد و تکامل انسان، غنای فرهنگ، و تعالی جامعه».
دکتر «مصطفی عسکریان» در کتاب جامعهشناسی آموزش و پرورش خود مینویسد:
از دو واژه آموزش و پرورش گاه با هم و زمانی جدا از هم تعاریف زیادی شده است اما لازم مینماید که به منظور تفهیم بیشتر از این دو کلمه تعریفی جدا به عمل آید «آموزش» عبارتست از انتقال دانستهها و یا آموختهها به دیگری، بدین معنی که فرد تحت تعلیم قرار میگیرد تا آنچه را که معلم دانسته و آموخته است به او نیز بیاموزد، ولی «پرورش» که نتیجه آموزش یا به تبع آن حاصل میشود عملی است به منظور بار آوردن یک کودک، یک نوجوان، یک جوان تا جایی که جمیع استعدادهای او گسترش یابد.
آموزش و پرورش از دیدگاه اسلام «آیات، روایات»
نظارت اسلام بر کلیات و جزئیات، رفتار، پندار و گفتار فرد و اجتماع بیانکننده پیوند ارتباط واقعی و مستقیم آموزش و پرورش اسلامی با دین اسلام و تفکرات مختلف و از جمله جنبههای اجتماعی جامعه مسلمان است. به هر صورت آموزش و پرورش هر ملت و دینی «از جمله اسلام و جامعه مسلمان» اگر تمام فرهنگ و تمدن آن ملت و دین را تشکیل ندهد و اساس آن نباشد بدون شک وسیله ایجاد قسمت عمده پایههای فرهنگ و تمدن آن ملت و دین را تشکیل ندهد و اساس آن نباشد بدون شک وسیله ایجاد قسمت عمده پایههای فرهنگ و تمدن آن ملت و دین بوده و از اساسیترین عوامل فرهنگی است. تأسیس جامعه مسلمان به وسیله اسلام بدون توسل به یک نظام مستقل آموزش و پرورش امکانپذیر نبود. قسمت عمده فلسفه اسلامی را فلسفه آموزش و پرورش اسلامی تشکیل میدهد و دستورات، احکام فقهی و شرعی و موازین اخلاقی قسمتی از اصول آموزش و پرورش اسلامی میباشد.
خداوند در قرآنکریم میفرماید:
«هُوَ الذی بَعَثَ فِی الامیینَ رَسُولاً یَتلوا عَلَیْهِم آیاتِهِ وَ یُزَکیهِم وَ یُعَلِّمُهم الکِتابَ وَ الحکمَه و اِن کانُوا مِنْ قَبل لَفِی ضَلالٍ مُبین».
اوست آنکه برانگیخت در میان امیها، پیامبری را از آنها که میخواند برایشان آیات خدا را و «تعلیم» میدهد ایشان را کتاب و حکم و به درستی که پیش از بعثت در گمراهی آشکار بودند.
همچنین رسولاکرم (ص) میفرمایند:
«هیچ صدقه و بخشش از لحاظ میزان پاداش و بازده معنوی- نمیتواند با نشر و تعلیم علم، برابری کند».
آموزش و پرورش رسمی در جهان و ایران
الف- آموزش و پرورش در جهان
با ایجاد جنبش دینی در قرن 15میلادی برعلیه کلیسا و پاپ برای نخستینبار در اروپا «لوتر» اعلام کرد که فرهنگ باید به هزینه دولت برای