تحقیق در مورد گذری بر تاریخچه ویروس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

گذری بر تاریخچه ویروس‌های کامپیوتری‌

قریب به بیست سال است که واژه «ویروس کامپیوتری» بر سر زبان‌هاست. این واژه بیانگر برنامه‌هایی است که به منظور خرابکاری به تکثیر خود می‌پردازند. ویروس‌ها در اوایل سال 1986 وارد جهان پی‌سی شدند و اولین آن‌ها Brain نام داشت (هر چند قبل از آن، این گونه برنامه‌ها در کامپیوترهای اپل دیده شده بودند). ویروس Brain، که به دست دو برنامه‌نویس به نام‌های Basit و Amjad ساخته شد، از نوع ویروس‌های boot بود. این ویروس‌ها، هنگامی فعال می‌شدند که کامپیوتر با یک فلاپی‌دیسک آلوده در درایوA: راه‌اندازی می‌شد (زمانی را به یاد آورید که فلاپی دیسک واقعاً فلاپی بود؛ یعنی انعطاف‌پذیری داشت. Brain (بعد از آلوده کردن کامپیوتر، سایر فلاپی‌هایی را که در درایو آن کامپیوتر گذاشته می‌شدند نیز آلوده می‌کرد. ویروس Brain، که به C)Brain) نیز معروف است، اولین ویروس <نهان> نیز بود؛ یعنی کاربر متوجه نمی‌شد دیسکت آلوده شده است. این ویروس خیلی سریع پخش نشد و خیلی هم زیان‌آور نبود، اما آغازگر دوره‌ای شد که در آن سایر ویروس‌ها، کرم‌ها و بدافزارها به طور فزاینده‌ای رشد کردند. از آن زمان تاکنون، ویروس‌های کامپیوتری دچار تغییر و تحول بسیاری شده‌اند.

ویروس چیست؟

سایت امداد و امنیت رایانه : ویروس های کامپیوتری برنامه هایی هستند که مشابه ویروس های بیولوژیک گسترش یافته و پس از وارد شدن به کامپیوتر اقدامات غیرمنتظره ای را انجام می دهند. با وجودی که همه ویروس ها خطرناک نیستند، ولی بسیاری از آنها با هدف تخریب انواع مشخصی از فایل ها، برنامه های کاربردی و یا سیستم های عامل نوشته شده اند

.ویروس ها هم مشابه همه برنامه های دیگر از منابع سیستم مانند حافظه و فضای دیسک سخت، توان پردازنده مرکزی و سایر منابع بهره می گیرند و می توانند اعمال خطرناکی را انجام دهند به عنوان مثال فایل های روی دیسک را پاک کرده و یا کل دیسک سخت را فرمت کنند. همچنین یک ویروس می تواند مجوز دسترسی به دستگاه را از طریق شبکه و بدون احراز هویت فراهم آورد.

اولین ویروس دنیا و ویروس نویس

برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ واژه «ویروس» در این معنا توسط فرد کوهن در متون آکادمیک مورد استفاده قرار گرفت. د‍ر این مقاله که «آزمایشاتی با ویروس های کامپیوتری» نام داشت نویسنده دسته ای خاص از برنامه ها را ویروس نامیده و این نام گذاری را به لئونارد آدلمن نسبت داده است. البته قبل از این زمان ویروس ها در متن داستان های عملی و تخیلی ظاهر شده بودند.

ویروس‌ها هوشمندتر می‌شوند

یکی از جالب‌ترین پیشرفت‌ها در ویروس «خوددگردیسی» (self-mutating) آن‌ها بود (که به «چندریختی» یاpolymorphic نیز معروف است). از آنجا که برنامه‌های ضدویروس برای پیدا کردن ویروس‌ها به دنبال قطعات کوچک و قابل شناسایی ویروس‌های شناخته شده می‌پردازند، ویروس‌های خوددگردیس سعی می‌کنند با تغییر الگوهای شناخته شده خود به هنگام تکثیر، مانع شناسایی توسط نرم‌افزارهای <ساده> ضدویروسی شوند. سیستمی که ویژگی خوددگردیسی را به ویروس‌ها می‌داد، بر اساس دو موتور DAME (سرنام Dark Avenger's Mutating Engine) و MtE (سرنام Mutating Engine) عمل می‌کردند، که در فاصله سال‌های 1991 و 1992 رواج داشتند.

برنامه‌نویسان نرم‌افزارهای ضد ویروس برای مقابله با این تهدیدات، کافی بود توجه داشته باشند که حتی کوچک‌ترین بخش کد ویروس می‌تواند شاخصه‌های موروثی یک ویروس را آشکار کند. با ظهور یک متدولوژی جدید ضد ویروسی به نام «برنامه مقلد» (emulator program)، شناسایی ویروس‌های خود دگردیس بسیار آسان شد.

برنامه مقلد طوری عمل می‌کند که گویی دارد یک برنامه را به اجرا در می‌آورد و بدین ترتیب ویروس را تحریک می‌کند، اما در عمل گوش به زنگ است تا ببیند ویروس چه عملی انجام می‌دهد و کد آن را در «گودالی» می‌ریزد که فقط در حافظه وجود دارد. بنابراین، ویروسِ مخفی شده آشکار می‌شود؛ بدون این که کد آن واقعاً به اجرا درآید.

و بدین ترتیب رقابتی میان دو طیف ویروس‌سازان و ضدویروس‌سازان آغاز شد. هر حرکت ویروس‌سازان با عکس‌العمل جامعه ضدویروس خنثی می‌شد. نتیجتاً ویروس‌سازان تصمیم می‌گرفتند دفعه بعد هوشمندانه‌تر عمل کنند و این یعنی پیچیده‌تر شدن ویروس‌ها. و هر چه پیچیده‌تر، پراشکال‌تر و شکننده‌تر.

اولین ویروسی که توجه عموم مردم را برانگیخت، در سال 1992 جهان کامپیوتر را مورد هدف قرار داد. این ویروس خوفناک، Michelangelo (میکل‌آنژ) نام داشت و طوری تنظیم شده بود که در ششم مارس هر سال (روز تولد این نقاش دوره رنسانس) فعال می‌شد. ویروس در سطح وسیع پراکنده ‌شد و در مسیر خود هر کامپیوتری را که می‌دید، هارد دیسکش را پاک می‌کرد.

وسعت پراکندگی ویروس بسیار زیاد بود، اما کوچک‌تر از آن چیزی شد که انتظار می‌رفت. به اعتقاد برخی کارشناسان، سر و صدایی که رسانه‌ها بر سر این ویروس به پا کردند باعث شد که بسیاری از سازمان‌ها از هر طریقی که می‌توانند جلوی ویروس را بگیرند و مانع از گسترش آن شوند.

گذشته از این، (میکلآنژ) اولین ویروسی بود که توانست بر مشکل فرمت‌های چندگانه فلاپی دیسک‌ها فائق آید. قبل از میکلآنژ، ویروس‌ها می‌توانستند فقط دیسکی را آلوده کنند که فرمت آن همان فرمتی باشد که سورس ویروس روی آن

تحقیق در مورد گذری بر تاریخچه ویروس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

گذری بر تاریخچه ویروس‌های کامپیوتری‌

قریب به بیست سال است که واژه «ویروس کامپیوتری» بر سر زبان‌هاست. این واژه بیانگر برنامه‌هایی است که به منظور خرابکاری به تکثیر خود می‌پردازند. ویروس‌ها در اوایل سال 1986 وارد جهان پی‌سی شدند و اولین آن‌ها Brain نام داشت (هر چند قبل از آن، این گونه برنامه‌ها در کامپیوترهای اپل دیده شده بودند). ویروس Brain، که به دست دو برنامه‌نویس به نام‌های Basit و Amjad ساخته شد، از نوع ویروس‌های boot بود. این ویروس‌ها، هنگامی فعال می‌شدند که کامپیوتر با یک فلاپی‌دیسک آلوده در درایوA: راه‌اندازی می‌شد (زمانی را به یاد آورید که فلاپی دیسک واقعاً فلاپی بود؛ یعنی انعطاف‌پذیری داشت. Brain (بعد از آلوده کردن کامپیوتر، سایر فلاپی‌هایی را که در درایو آن کامپیوتر گذاشته می‌شدند نیز آلوده می‌کرد. ویروس Brain، که به C)Brain) نیز معروف است، اولین ویروس <نهان> نیز بود؛ یعنی کاربر متوجه نمی‌شد دیسکت آلوده شده است. این ویروس خیلی سریع پخش نشد و خیلی هم زیان‌آور نبود، اما آغازگر دوره‌ای شد که در آن سایر ویروس‌ها، کرم‌ها و بدافزارها به طور فزاینده‌ای رشد کردند. از آن زمان تاکنون، ویروس‌های کامپیوتری دچار تغییر و تحول بسیاری شده‌اند.

ویروس چیست؟

سایت امداد و امنیت رایانه : ویروس های کامپیوتری برنامه هایی هستند که مشابه ویروس های بیولوژیک گسترش یافته و پس از وارد شدن به کامپیوتر اقدامات غیرمنتظره ای را انجام می دهند. با وجودی که همه ویروس ها خطرناک نیستند، ولی بسیاری از آنها با هدف تخریب انواع مشخصی از فایل ها، برنامه های کاربردی و یا سیستم های عامل نوشته شده اند

.ویروس ها هم مشابه همه برنامه های دیگر از منابع سیستم مانند حافظه و فضای دیسک سخت، توان پردازنده مرکزی و سایر منابع بهره می گیرند و می توانند اعمال خطرناکی را انجام دهند به عنوان مثال فایل های روی دیسک را پاک کرده و یا کل دیسک سخت را فرمت کنند. همچنین یک ویروس می تواند مجوز دسترسی به دستگاه را از طریق شبکه و بدون احراز هویت فراهم آورد.

اولین ویروس دنیا و ویروس نویس

برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ واژه «ویروس» در این معنا توسط فرد کوهن در متون آکادمیک مورد استفاده قرار گرفت. د‍ر این مقاله که «آزمایشاتی با ویروس های کامپیوتری» نام داشت نویسنده دسته ای خاص از برنامه ها را ویروس نامیده و این نام گذاری را به لئونارد آدلمن نسبت داده است. البته قبل از این زمان ویروس ها در متن داستان های عملی و تخیلی ظاهر شده بودند.

ویروس‌ها هوشمندتر می‌شوند

یکی از جالب‌ترین پیشرفت‌ها در ویروس «خوددگردیسی» (self-mutating) آن‌ها بود (که به «چندریختی» یاpolymorphic نیز معروف است). از آنجا که برنامه‌های ضدویروس برای پیدا کردن ویروس‌ها به دنبال قطعات کوچک و قابل شناسایی ویروس‌های شناخته شده می‌پردازند، ویروس‌های خوددگردیس سعی می‌کنند با تغییر الگوهای شناخته شده خود به هنگام تکثیر، مانع شناسایی توسط نرم‌افزارهای <ساده> ضدویروسی شوند. سیستمی که ویژگی خوددگردیسی را به ویروس‌ها می‌داد، بر اساس دو موتور DAME (سرنام Dark Avenger's Mutating Engine) و MtE (سرنام Mutating Engine) عمل می‌کردند، که در فاصله سال‌های 1991 و 1992 رواج داشتند.

برنامه‌نویسان نرم‌افزارهای ضد ویروس برای مقابله با این تهدیدات، کافی بود توجه داشته باشند که حتی کوچک‌ترین بخش کد ویروس می‌تواند شاخصه‌های موروثی یک ویروس را آشکار کند. با ظهور یک متدولوژی جدید ضد ویروسی به نام «برنامه مقلد» (emulator program)، شناسایی ویروس‌های خود دگردیس بسیار آسان شد.

برنامه مقلد طوری عمل می‌کند که گویی دارد یک برنامه را به اجرا در می‌آورد و بدین ترتیب ویروس را تحریک می‌کند، اما در عمل گوش به زنگ است تا ببیند ویروس چه عملی انجام می‌دهد و کد آن را در «گودالی» می‌ریزد که فقط در حافظه وجود دارد. بنابراین، ویروسِ مخفی شده آشکار می‌شود؛ بدون این که کد آن واقعاً به اجرا درآید.

و بدین ترتیب رقابتی میان دو طیف ویروس‌سازان و ضدویروس‌سازان آغاز شد. هر حرکت ویروس‌سازان با عکس‌العمل جامعه ضدویروس خنثی می‌شد. نتیجتاً ویروس‌سازان تصمیم می‌گرفتند دفعه بعد هوشمندانه‌تر عمل کنند و این یعنی پیچیده‌تر شدن ویروس‌ها. و هر چه پیچیده‌تر، پراشکال‌تر و شکننده‌تر.

اولین ویروسی که توجه عموم مردم را برانگیخت، در سال 1992 جهان کامپیوتر را مورد هدف قرار داد. این ویروس خوفناک، Michelangelo (میکل‌آنژ) نام داشت و طوری تنظیم شده بود که در ششم مارس هر سال (روز تولد این نقاش دوره رنسانس) فعال می‌شد. ویروس در سطح وسیع پراکنده ‌شد و در مسیر خود هر کامپیوتری را که می‌دید، هارد دیسکش را پاک می‌کرد.

وسعت پراکندگی ویروس بسیار زیاد بود، اما کوچک‌تر از آن چیزی شد که انتظار می‌رفت. به اعتقاد برخی کارشناسان، سر و صدایی که رسانه‌ها بر سر این ویروس به پا کردند باعث شد که بسیاری از سازمان‌ها از هر طریقی که می‌توانند جلوی ویروس را بگیرند و مانع از گسترش آن شوند.

گذشته از این، (میکلآنژ) اولین ویروسی بود که توانست بر مشکل فرمت‌های چندگانه فلاپی دیسک‌ها فائق آید. قبل از میکلآنژ، ویروس‌ها می‌توانستند فقط دیسکی را آلوده کنند که فرمت آن همان فرمتی باشد که سورس ویروس روی آن

تحقیق در مورد گذری بر تاریخچه ویروس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

گذری بر تاریخچه ویروس‌های کامپیوتری‌

قریب به بیست سال است که واژه «ویروس کامپیوتری» بر سر زبان‌هاست. این واژه بیانگر برنامه‌هایی است که به منظور خرابکاری به تکثیر خود می‌پردازند. ویروس‌ها در اوایل سال 1986 وارد جهان پی‌سی شدند و اولین آن‌ها Brain نام داشت (هر چند قبل از آن، این گونه برنامه‌ها در کامپیوترهای اپل دیده شده بودند). ویروس Brain، که به دست دو برنامه‌نویس به نام‌های Basit و Amjad ساخته شد، از نوع ویروس‌های boot بود. این ویروس‌ها، هنگامی فعال می‌شدند که کامپیوتر با یک فلاپی‌دیسک آلوده در درایوA: راه‌اندازی می‌شد (زمانی را به یاد آورید که فلاپی دیسک واقعاً فلاپی بود؛ یعنی انعطاف‌پذیری داشت. Brain (بعد از آلوده کردن کامپیوتر، سایر فلاپی‌هایی را که در درایو آن کامپیوتر گذاشته می‌شدند نیز آلوده می‌کرد. ویروس Brain، که به C)Brain) نیز معروف است، اولین ویروس <نهان> نیز بود؛ یعنی کاربر متوجه نمی‌شد دیسکت آلوده شده است. این ویروس خیلی سریع پخش نشد و خیلی هم زیان‌آور نبود، اما آغازگر دوره‌ای شد که در آن سایر ویروس‌ها، کرم‌ها و بدافزارها به طور فزاینده‌ای رشد کردند. از آن زمان تاکنون، ویروس‌های کامپیوتری دچار تغییر و تحول بسیاری شده‌اند.

ویروس چیست؟

سایت امداد و امنیت رایانه : ویروس های کامپیوتری برنامه هایی هستند که مشابه ویروس های بیولوژیک گسترش یافته و پس از وارد شدن به کامپیوتر اقدامات غیرمنتظره ای را انجام می دهند. با وجودی که همه ویروس ها خطرناک نیستند، ولی بسیاری از آنها با هدف تخریب انواع مشخصی از فایل ها، برنامه های کاربردی و یا سیستم های عامل نوشته شده اند

.ویروس ها هم مشابه همه برنامه های دیگر از منابع سیستم مانند حافظه و فضای دیسک سخت، توان پردازنده مرکزی و سایر منابع بهره می گیرند و می توانند اعمال خطرناکی را انجام دهند به عنوان مثال فایل های روی دیسک را پاک کرده و یا کل دیسک سخت را فرمت کنند. همچنین یک ویروس می تواند مجوز دسترسی به دستگاه را از طریق شبکه و بدون احراز هویت فراهم آورد.

اولین ویروس دنیا و ویروس نویس

برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ واژه «ویروس» در این معنا توسط فرد کوهن در متون آکادمیک مورد استفاده قرار گرفت. د‍ر این مقاله که «آزمایشاتی با ویروس های کامپیوتری» نام داشت نویسنده دسته ای خاص از برنامه ها را ویروس نامیده و این نام گذاری را به لئونارد آدلمن نسبت داده است. البته قبل از این زمان ویروس ها در متن داستان های عملی و تخیلی ظاهر شده بودند.

ویروس‌ها هوشمندتر می‌شوند

یکی از جالب‌ترین پیشرفت‌ها در ویروس «خوددگردیسی» (self-mutating) آن‌ها بود (که به «چندریختی» یاpolymorphic نیز معروف است). از آنجا که برنامه‌های ضدویروس برای پیدا کردن ویروس‌ها به دنبال قطعات کوچک و قابل شناسایی ویروس‌های شناخته شده می‌پردازند، ویروس‌های خوددگردیس سعی می‌کنند با تغییر الگوهای شناخته شده خود به هنگام تکثیر، مانع شناسایی توسط نرم‌افزارهای <ساده> ضدویروسی شوند. سیستمی که ویژگی خوددگردیسی را به ویروس‌ها می‌داد، بر اساس دو موتور DAME (سرنام Dark Avenger's Mutating Engine) و MtE (سرنام Mutating Engine) عمل می‌کردند، که در فاصله سال‌های 1991 و 1992 رواج داشتند.

برنامه‌نویسان نرم‌افزارهای ضد ویروس برای مقابله با این تهدیدات، کافی بود توجه داشته باشند که حتی کوچک‌ترین بخش کد ویروس می‌تواند شاخصه‌های موروثی یک ویروس را آشکار کند. با ظهور یک متدولوژی جدید ضد ویروسی به نام «برنامه مقلد» (emulator program)، شناسایی ویروس‌های خود دگردیس بسیار آسان شد.

برنامه مقلد طوری عمل می‌کند که گویی دارد یک برنامه را به اجرا در می‌آورد و بدین ترتیب ویروس را تحریک می‌کند، اما در عمل گوش به زنگ است تا ببیند ویروس چه عملی انجام می‌دهد و کد آن را در «گودالی» می‌ریزد که فقط در حافظه وجود دارد. بنابراین، ویروسِ مخفی شده آشکار می‌شود؛ بدون این که کد آن واقعاً به اجرا درآید.

و بدین ترتیب رقابتی میان دو طیف ویروس‌سازان و ضدویروس‌سازان آغاز شد. هر حرکت ویروس‌سازان با عکس‌العمل جامعه ضدویروس خنثی می‌شد. نتیجتاً ویروس‌سازان تصمیم می‌گرفتند دفعه بعد هوشمندانه‌تر عمل کنند و این یعنی پیچیده‌تر شدن ویروس‌ها. و هر چه پیچیده‌تر، پراشکال‌تر و شکننده‌تر.

اولین ویروسی که توجه عموم مردم را برانگیخت، در سال 1992 جهان کامپیوتر را مورد هدف قرار داد. این ویروس خوفناک، Michelangelo (میکل‌آنژ) نام داشت و طوری تنظیم شده بود که در ششم مارس هر سال (روز تولد این نقاش دوره رنسانس) فعال می‌شد. ویروس در سطح وسیع پراکنده ‌شد و در مسیر خود هر کامپیوتری را که می‌دید، هارد دیسکش را پاک می‌کرد.

وسعت پراکندگی ویروس بسیار زیاد بود، اما کوچک‌تر از آن چیزی شد که انتظار می‌رفت. به اعتقاد برخی کارشناسان، سر و صدایی که رسانه‌ها بر سر این ویروس به پا کردند باعث شد که بسیاری از سازمان‌ها از هر طریقی که می‌توانند جلوی ویروس را بگیرند و مانع از گسترش آن شوند.

گذشته از این، (میکلآنژ) اولین ویروسی بود که توانست بر مشکل فرمت‌های چندگانه فلاپی دیسک‌ها فائق آید. قبل از میکلآنژ، ویروس‌ها می‌توانستند فقط دیسکی را آلوده کنند که فرمت آن همان فرمتی باشد که سورس ویروس روی آن

تحقیق: ویروس چیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

ویروس چیست؟

ویروس ها آنقدر کوچکند که با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند. نمی توانند به خودی خود تکثیر شوند، از اینرو باید به یک سلول میزبان حمله کرده و بر آن غلبه کنند تا بتوانند ذرات ویروسی بیشتری بسازند.

ویروس ها از مواد ژنتیکی (DNA یا RNA) تشکیل شده اند که با پوسته ای پروتئینی احاطه می شوند. آنها قادر به نزدیک شدن به سلول ها و وارد شدن به آنها هستند. سلول های غشای مخاطی، مثل سلول هایی که در راه تنفسی که از آن هوا را استنشاق می کنیم وجود دارند، چون با پوسته ی پروتئینی پوشیده نشده اند، معمولاً درمقابل حملات ویروسی ضعیف هستند.

باکتری چیست؟

باکتری ها موجوداتی تک سلولی اند. این موجودات از آنجا که قدرت تقسیم شدن دارند، می توانند به خودی خود تکثیر شوند. شکل آنها متغیر است و پزشکان با استفاده از این خصوصیات آنها را به گروه های مختلف تقسیم می کنند. باکتری ها همه جا وجود دارند، داخل و خارج از بدن ما. اکثر آنها کاملاً بی خطر هستند و حتی برخی آنها برای بدن فایده هم دارند. اما بعضی باکتری ها ممکن است باعث ایجاد بیماری شوند. دلیل آن ممکن است این باشد که در محل نامناسبی وارد شده اند و یا صرفاً به منظور حمله کردن به بدن ما ساخته شده اند.

بیماری چطور از طریق ویروس و باکتری منتقل می شود؟

بیماری های ویروسی و باکتریایی هر دو به شیوه های یکسان منتقل می شوند:

فردی که سرماخورده باشد می تواند بیماری را با عطسه یا سرفه منتقل کند.

باکتری و ویروس از طریق لمس کردن یا دست دادن با فردی دیگر پخش می وند.

دست زدن به غذاها با دستان آلوده نیز باعث انتقال ویروس یا باکتری از طریق روده و امعاء درونی می شود.

مایعات بدن مثل خون، بزاق، و مایع منی ممکن است حاوی موجودات آلوده باشد و انتقال این مایعات، مثلاً با تزریق یا رابطه ی جنسی، اهمیت زیادی دارد به ویژه برای بیماری های ویروسی مثل هپاتیت و ایدز.

چطور از بیماری جلوگیری کنیم؟

دستانتان را به طور کامل بشویید (این کار معمولاً بهترین راه جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی است).

دست دادن با فردی که سرماخورده است خطرناک است، به همین دلیل سعی کنید بعد از دست دادن از لمس کردن بینی و چشمها خودداری کنید.

غذاها باید تا حد امکان سریع پخته شود یا سرد شود.

سبزیجات  گوشت را باید به طور جداگانه بسته بندی کرد و د طبقات مختلف یخچال نگه داری نمود.

گوشت باید قبل از مصرف به خوبی پخته شود.

به یاد داشته باشید که غذاهایی که حاوی این موجودات میکروسکوپی هستند، ممکن است بو و ظاهر بد نداشته باشند.

بعضی از این موجودات با پخته شدن غذا می میرند اما ممکن است بقایایی سمی از خود به جای بگذارند که باعث ایجاد حالت تهوع و استفراغ می شود.

استفاده از کاندوم در رابطه ی جنسی انتقال بیماری هایی که معمولاً از طرق رابطه ی جنسی منتقل می شوند را تا حد زیادی کاهش می دهد.

بیماری های باکتریایی چطور درمان می شوند؟

بیماری های باکتریایی معمولاً با مصرف یک آنتی بیوتیک خاص که فقط باکتری که باعث بیماری شده را می کشد، درمان می شوند. پزشک برای امینان از نوع درمانی که باید برای شما استفاده کند، معمولاً از شما نمونه ی ادرار می گیرد یا گلویتان را بررسی می کند.

بیماری های ویروسی چطور درمان می شوند؟

ویروس ها تا زمانیکه وارد سلول های بدن نشوند، قادر به تکثیر نیستند. به همین دلیل است که درمان بیماری های ویروسی معمولاً به سیستم دفاعی بدن خود بیمار واگذار می شود. درمان بیماری های ویروسی مثل آنفولانزا شامل موارد زیر است:

خوردن مقدار کافی آب

خانه ماندن. افرادی که در چنین موقعیت هایی سر کار یا مدرسه می روند، نه تنها ممکن است این ویروس را به همکاران یا همکلاسی هایشان منتقل کنند، بلکه احتمال زیادی وجود دارد عفونت باکتریایی هم بگیرند.

استفاده از مسکن یا سایر داروهای مشابه برای پایین آوردن درجه حرارت بدن.

برای اکثر بیماری های ویروسی واکسن ساخته شده است. واکسن به بدن برای مقابله با این بیماریها کمک میکند.

تعداد کثیری از درمان های ضدویروسی ساخته شده است که از تکثیر ویروس ها جلوگیری کرده و باعث می شود بیماری سریعتر روند درمان خود را طی کند. اما متاسفانه این درمان ها هنوز روی تعداد اندکی از ویروس ها قابل استفاده است.

آنتی بیوتیک هیچ تاثیری بر بیماری هایی مثل سرماخوردگی یا آنفولانزا ندارد و بهتر است مصرف آنتی بیوتیک را برای بیماری های باکتریایی محدود کنیم که به خودی خود بهبود نمی یابند. مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک، با ترغیب بدن برای رشد باکتری های مقاوم دربرابر آنتی بیوتیک، اثر آن را کاهش می دهد.

تحقیق در مورد ویروس 14 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ویروس

استاد محترم سرکار خانم مهندس کاظمی

ملیحه حقگو

پاییز 87

فهرست:

مقدمه ................................................................... 4

اهداف ..................................................................... 6

ویروس چیست؟ ........................................................... 7

آشنایی با انواع مختلف برنامه مخرب .................................. 7

نتیجه ..................................................................... 13

منابع ..................................................................... 14

مقدمه:

ویروس های رایانه ای بسیار اسرارآمیزهستند وتوجه بسیاری از برنامه نویسان مشاوران امنیتی شبکه های اینترنتی و حتی افراد عادی که از رایانه برای کارهای معمولی خود استفاده میکنند را به خود جلب کرده اند و سالانه هزینه های هنگفتی برای جلوگیری از انتشار و بالا بردن امنیت شبکه ها و رایانه ها در مقابل ویروس ها صرف می شود.

یک ویروس که از طراحی و زیر ساخت پیچیده سازمان یافته ای بهره مند باشد می تواند تاثیرات شگفت انگیزو در بعضی موارد مخرب بر روی شبکه اینترنت بگذارد. اثراتی که این ویروس ها بر اینترنت می گذارند و تعداد رایانه هایی که آلوده می کنند خود گواه ارتباطات پیچیده و عظیم انسانها ورایانه ها و شبکه های اطلاع رسانی دراینترنت می باشد.

برای مثال ویروس مایدم دریک روز حدود 255رایانه راآلوده کرده است همچنین ویروس من شمارادوست دارم وویروس ملیسا وامسال اینها که باعث شدند شرکت های ارائه دهنده سرویس ایمیل مثل مایکروسافت سرورهای خود راتا زمان پاک سازی و رفع مشکل بوجود آمده خاموش نگه دارند.

بسیار شگفت زده خواهید شد وقتی بفهمید که این ویروس ها به طرز بسیار ساده ای این کارها را انجام می دهند. اگر درزمینه برنامه نویسی اطلاعات مختصر و یاحتی زبان برنامه نویسی بلد باشید بادیدن کدهای برنامه این ویروسها به ساده بودن و طرز کارساده آن ها پی خواهید بردو ازآن شگفت زده خواهید شد.