تحقیق در مورد هدایت و تربیت معلم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

هدایت و تعلیم و تربیت :

مفهوم هدایت در تعلیم و تربیت از ارزشی ویژه برخودار است . بسیاری از متخصصان تعلیم و تربیت ، هدایت و تعلیم و تربیت را در مفهوم مترادف تلقی می کنند . به عبارت دیگر تعلیم و تربیت را همان هدایت فرد یا جامعه تلقی می کنند . هدایت با دستور دادن یا امر کردن فرق دارد هدایت با توصیه کردن فرق دارد . در جریات توصیه فردی که توصیه می کند بدون اینکه فرد دیگر را مجبور سازد از او میخواهد که کاری را طبق توصیه او بمعرض اجرا در آورد .

مفهوم هدایت کردن با مفهوم تلقین هم تفاوت دارد . در جریان تلقین فرد تلقین کنندة خواهد نظر خود را بع دیگری تحمیل کند و فرصت تعقل و بررسی را از او سلب می کند ، گاهی موضوع هدایت شناختن چیزی است . در این مورد فرد هدایت کننده کوشش می کند تا ضمن توجه دادن فرد به تجربیات خود جنبه های مختلف موضوع را روشن سازد تا فرد شخصاً درباره شناسائی موضوع اقدام کند .

هدایت فرد :

یکی از مفاهیم اساسی تعلیم و تربیت ، هدایت فرد است . معمولاً روانشناسان چهار جنبه اساسی برای شخصیت آدمی مطرح می سازند .

1- جنبه عقلانی 2- جنبه اجتماعی 3- جنبه عاطفی 4-جنبه بدنی

اگر رفتار فرد را تحلیل کنیم می توانیم جنبه های ایمانی یا اقتصادی ، عقلانی ، اجتماعی و عاطفی را از هم متمایز می سازیم . جنبه بدنی محسوسترین جزء شخصیت آدمی است و از طریق مغز و سلسله با جنبه های دیگر ارتباط پیدا می کند .

کنجکاوی در زمینه حقیقت جهان ، تدریس یک نوع جهان بینی ، کمالجوئی ،‌ آرمانخواهی ، تهیه یک نقطه نظر اقتصادی ، تشکیل یک نظام اخلاقی هم انعکاسی از بعد ایمانی یا اعتقادی انسان است .

انگیزه مطالعه جهان و تهیه یک جهان بینی ، گزینش آرمانهای اساسی ، تلاش برای کشف معنای زندگی ، سعی در تدوین یک فلسفه یا نقطه نظر اعتقادی برای خود ، کوشش برای گذشتن از مسائل شخصی و ایجاد مناسبات اساسی با دیگران و همچنین تحکیم نظام اخلاقی در شخصیت خود هم واقعیتهائی غیر قابل انکار است .

بعضی از روانشناسان تصور می کنند بررسی بعد ایمانی کار رهبران دینی یا متکلمان است . آنها از این نکته غفلت دارند که وظیفه روانشناسان توضیح هر چه بیشتر رفتار آدمی است . ادراک و شناسائی ، مقایسه امور و اشیاء ، ----اشیاء از یکدیگر ، ارزیابی و بررسی امور مختلف ، پیش بینی و تحیل ، همه فرد جنبه عقلانی شخصیت قرار می گیرند .

شادی و اندوه ،‌ترس و خشم ، محبت و نفرت ، کینه و علاقه و اموری از این قبیل جزء جنبه عاطفی شخصیت آدمی قرار دارند .

اسلام و هدایت فرد :

اسلام همه ابعاد شخصیت انسان را هدایت می کند . در تربیت اسلامی بعد ایمانی همراه با ابعاد دیگر شخصیت پرورش می یابد . به سخن دیگر ،‚‌اسلام ضمن تقویت ایمان افراد ،‌در پرورش جبیه های عقلانی ، عاطفی ، اجتماعی و بدنی نیز دستور العملهای سودمند را به مسلمانان ابلاغ نموده است .

بعد ایمانی :

بعد معنوی با ایمانی انسان در قرآن بصورتهای مختلف مطرح شده است . انسان بعنوان جانشین خدا در زمین در آیه زیر معرفی شده است .

و اذ قال ربک للملئکه انی جاعل فی الارض خلیفه ( بقره 30 ) .

بیاد آر آنگاه که پرودگارت به فرشتگان فرمود من در زمین خلیفه خواهم گماشت .

لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم ( للتین آیه 4 )

انسان را در مقام احسن تقویم ( نیکوترین مراتب صورت وجود )‌ بیافریدیم .

در آیه زیر چگونگی آفرینش انسان از نطفه و سپس برخوردار ساختن از چشم و گوش یا عقل و هوش بیان شده است .

انا خلقنا الانسان من نطفه ---- فجعلنا سمیعاً بصیراً ( انسان )

ما اور را از آب نطفه مختلط ( ---- ) خلق کردیم و او را دارای چشم و گوش ( مشاعر و مقل و هوش ) گردانیدیم .

جنبه عقلانی :

انسان بعنوان موجودی که می تواند از رفتار خود آگاه باشد و از نیروی تفکر نیز برخوردار است در حد وسیع تحت نفوذ جنبه عقلانی شخصیت خود قرار دارد . به سخن دیگر ، جنبه های اجتماعی و عاطفی نیز در حد وسیع تحت نفوذ عقلانی قرار دارد .

در میان صفات مؤمن علم همسر مؤمن تلقی می شود و حلم و زیرا و عقل راهنمای اوست . در این عبارت جنبه های اجتماعی و عاطفی نیز مورد تاکید قرار گرفته اند .

من کان عاقلا کان له دین .

کسی که خردمند است دین دار است .

ماهیت عقل :

درباره عقل زیاد باعث شده است . حضرت صادق می فرماید عقل چیزی است که بوسیله آن میتوان خیر را از شر تمییز داد .

پیامبر می فرماید : عقل راهنمای مؤمن است . این حقیقت را مدلل می دارد که انسان در زندگی باید از عقل کمک بگیرد کمک گرفتن از عقل به معنای عاقلانه عمل کردن است .

مراحل فعالیت عقلانی

1-تشخیص موقعیت

انسان در هر وضعی که قرار گیرد برای اینکه بتواند آنچه را که با آن روبرو شود درک کند . یا آنچه را که بصورت مسئله در برابر قرار گرفته و وضع عادی او را مختل نموده است مشخص سازد باید به تحلیل آن وضع بپردازد . تحلیل موقعیت یا شرایطی که فرد تحت آن قراردارد فرد را به طور صریح با موضوع مورد شناسایی با مسئله روبرو می سازد . تحلیل موقعیت به فرد کمک می کند تا موضوع مورد بحث یا مسئله موجود را مشخص سازد .

2-مشخص ساختن یا موضوع مسئله :

دومین مرحله از فعالیتا عقلانی یا عاقلانه عمل کردن ، مشخص ساختن مسئله است بر خلاف تصور بعضی مسائل ، چه در زندگی شخصی ، چه در زندگی خانوداگی و چه در زندگی اجتماعی نیستند . کار فرد بعد از برخورد به موقعیت ناهنجار و تحلیل آن مشخص کردن مسئله و بیان آن است .

خردمند کسی است که مسئله یا مشکل خود را خوب تشخیص میدهد و آن را به صورتی دافع در ذهن خود مشخص می سازد . در هیمن زمینه تشخیص مساله اساسی و تمیز مسئله اساسی از مسئله غیر اساسی اهمیت بسزا دارد .

3-جمع آوری اطلاعات

روابط معلم و دانش آموز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

روابط معلم و دانش آموز

آموزش، بدون ایجاد رابطه معنایی نخواهد داشت. معلمان در همان آغاز کار خود پی می برند که نحوه برقراری ارتباط با دانش آموزان بسیار اهمیت دارد. آنان از خود می پرسند آیا باید به پرورش دانش آموزان پرداخت و به آنها عشق ورزید و یا باید سختگیر بود و انتظارات زیادی از آنها داشت؟ آیا باید به دانش آموزان نزدیک شد یا از آنها فاصله گرفت ؟ اینها پرسشهایی است که اغلب معلمان تازه کار در اندیشه آن هستند. معلمان با تجربه که شیوه خاصی را پس از طی سالها برگزیده اند کمتر در این موارد می اندیشند. به هر حال توصیه می شود تا معلمان به تاثیر نوع ارتباط خود بر شکل گیری گرایشهای انگیزش دانش آموزان توجه کنند. در این قسمت برقراری ارتباط را مورد بحث قرار می دهیم که موجب بهبود انگیزش تحصیلی دانش آموزان می گردد. در آغاز می توان گفت که روابط مبتنی بر محبت، احترام و اعتماد متقابل میان معلم و دانش آموز هم موجب می شود تا دانش آموز به معلم وابسته نشود و انگیزه تحصیلی وی را افزایش می بخشد.

ایجاد روابط مثبت با دانش آموزان

شرح:

اولین هدف معلم باید برقرار کردن رابطه ای مطلوب دوستانه و حمایت کننده با دانش آموزان باشد. چنین هدفی فقط با تعامل میان معلم و دانش آموز حاصل می آید. چند روز اول مدرسه و اولین دیدارهای دانش آموزان با معلم از این نظر بسیار مهم است. بنابراین باید به آن توجه خاص داشت. معلمان تازه کار به طور معمول از معلمان قدیمی تر می شنوند که تا هنگامی که دانش آموزان به آنها احترام نگذاشته اند در برابر آنها نخندند. زیرا ایشان بر این باورند که دانش آموزان برای احترام گذاشتن به معلم باید از وی بترسد. اما نظریه پردازان انگیزش می گویند که در روزهای اول به دانش آموزان نشان دهید که به آنها علاقه دارید و می توانند به شما اعتماد کنند و در صورت نیاز برای هر کمکی به شما رجوع کنند. هدف اصلی در واقع آن است که معلم باید به عنوان فردی بالغ و قابل اعتماد برای دانش آموزان مطرح گردد. خوشبختانه راههای بسیاری برای این منظور وجود دارد و ما به رایج ترین آنها خواهیم پرداخت. در این جا باید به یاد داشت که هر گونه برخورد با دانش آموزان در تقویت یا تضعیف تصور آنها نسبت به معلم موثر است. بنابراین معلم نمی تواند فقط زمان معینی از روز را به برقراری ارتباط با شاگردانش اختصاص دهد بلکه تلاش برای رابطه مثبت باید همه اوقات معلم و دانش آموزان را دربرگیرد.

اجتناب از تنبیه شدید و مکرر: معلمانی که مایلند روابط خوبی با دانش آموزان داشته باشند، یعنی رابطه ای که موجب افزایش انگیزش تحصیلی آنها شود برای دانش آموزان داشته باشند یعنی رابطه ای که موجب افزایش انگیزش تحصیلی آنها شود، برای آموزش رفتار مناسب نباید بر تنبیه متکی باشند. اغلب تنبیه ها با هدفی فراتر از خجالت دادن و ناراحت کردن دانش آموزان در نظر گرفته می شوند. در اغلب تنبیه ها با هدفی فراتر از خجالت دادن و ناراحت کردن دانش آموزان در نظر گرفته می شوند. در گذشته دانش آموزان به دلیل بی توجهی به درس مورد تنبیه جسمی قرار می گرفتند و امروزه نیز با این که این گونه تنبیه ها کمتر رایج است، اما بیشتر تنبیه ها به نحوی برای آزردن دانش آموزان صورت می گیرد. برای مثال، نوشتن 500 مرتبه جمله «من وسایلم را فراموش نمی کنم» و یا رفتن به مدرسه در روزهای تعطیل و یا ایستادن در گوشه کلاس و یا ماندن در مدرسه بعد از تعطیل مدرسه، همگی مواردی هستند که موجب آزردگی دانش آموزان می شود. معلمانی که چنین تنبیه هایی را مقرر می کنند، انتظار دارند که به نتایج مطلوب هم دست یابند. برخی از معلمان که خود مایل به تنبیه دانش آموزان نیستند، از والدین کودک می خواهند تا آنها را به دلیل رفتار نامناسب در مدرسه خود تنبیه کنند، که در نتیجه رابطه معلم و والدین با دانش آموز دچار اغتشاش می شود.

اگر چه والدین باید از نحوه عملکرد فرزندان خود در مدرسه آگاه باشند، اما نباید از والدین خواست تا آنها را تنبیه کنند، روش بهتر آن است که کاری کنیم تا والدین با امر آموزش فرزند خود درگیر شوند. باید آنان را ترغیب کرد تا کودک را به دلیل انجام تکالیفش در منزل تشویق کنند. باید دانش آموز را به کتابخانه ببرند و به او کمک کنند تا کتابهای مربوط به یک تکلیف را بیابد و از راههای گوناگون او را برای به دست آوردن موفقیتهای کوچک در مدرسه تشویق کنند. معلمانی که برای موفقیت درسی کودکان به این شکل از والدین استفاده می کنند، در یاری رساندن به دانش آموزان خود موفق تر هستند. بر عکس معلمانی که همواره در انتظار شکست یا رفتار نامطلوب دانش آموز هستند، اغلب بیشتر باعث می شوند تا مشکلاتی به وجود آید.

اگرچه به ظاهر شاید این طور به نظر آید که معلم نباید هرگز دانش آموزان را تنبیه کند، اما در واقع دوری کامل از راهبردهای تنبیه شاید دشوار باشد. معلمان باید چگونگی استفاده از روشهای انضباطی و تنبیه های خفیف را

روابط معلم و دانش آموز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

روابط معلم و دانش آموز

آموزش، بدون ایجاد رابطه معنایی نخواهد داشت. معلمان در همان آغاز کار خود پی می برند که نحوه برقراری ارتباط با دانش آموزان بسیار اهمیت دارد. آنان از خود می پرسند آیا باید به پرورش دانش آموزان پرداخت و به آنها عشق ورزید و یا باید سختگیر بود و انتظارات زیادی از آنها داشت؟ آیا باید به دانش آموزان نزدیک شد یا از آنها فاصله گرفت ؟ اینها پرسشهایی است که اغلب معلمان تازه کار در اندیشه آن هستند. معلمان با تجربه که شیوه خاصی را پس از طی سالها برگزیده اند کمتر در این موارد می اندیشند. به هر حال توصیه می شود تا معلمان به تاثیر نوع ارتباط خود بر شکل گیری گرایشهای انگیزش دانش آموزان توجه کنند. در این قسمت برقراری ارتباط را مورد بحث قرار می دهیم که موجب بهبود انگیزش تحصیلی دانش آموزان می گردد. در آغاز می توان گفت که روابط مبتنی بر محبت، احترام و اعتماد متقابل میان معلم و دانش آموز هم موجب می شود تا دانش آموز به معلم وابسته نشود و انگیزه تحصیلی وی را افزایش می بخشد.

ایجاد روابط مثبت با دانش آموزان

شرح:

اولین هدف معلم باید برقرار کردن رابطه ای مطلوب دوستانه و حمایت کننده با دانش آموزان باشد. چنین هدفی فقط با تعامل میان معلم و دانش آموز حاصل می آید. چند روز اول مدرسه و اولین دیدارهای دانش آموزان با معلم از این نظر بسیار مهم است. بنابراین باید به آن توجه خاص داشت. معلمان تازه کار به طور معمول از معلمان قدیمی تر می شنوند که تا هنگامی که دانش آموزان به آنها احترام نگذاشته اند در برابر آنها نخندند. زیرا ایشان بر این باورند که دانش آموزان برای احترام گذاشتن به معلم باید از وی بترسد. اما نظریه پردازان انگیزش می گویند که در روزهای اول به دانش آموزان نشان دهید که به آنها علاقه دارید و می توانند به شما اعتماد کنند و در صورت نیاز برای هر کمکی به شما رجوع کنند. هدف اصلی در واقع آن است که معلم باید به عنوان فردی بالغ و قابل اعتماد برای دانش آموزان مطرح گردد. خوشبختانه راههای بسیاری برای این منظور وجود دارد و ما به رایج ترین آنها خواهیم پرداخت. در این جا باید به یاد داشت که هر گونه برخورد با دانش آموزان در تقویت یا تضعیف تصور آنها نسبت به معلم موثر است. بنابراین معلم نمی تواند فقط زمان معینی از روز را به برقراری ارتباط با شاگردانش اختصاص دهد بلکه تلاش برای رابطه مثبت باید همه اوقات معلم و دانش آموزان را دربرگیرد.

اجتناب از تنبیه شدید و مکرر: معلمانی که مایلند روابط خوبی با دانش آموزان داشته باشند، یعنی رابطه ای که موجب افزایش انگیزش تحصیلی آنها شود برای دانش آموزان داشته باشند یعنی رابطه ای که موجب افزایش انگیزش تحصیلی آنها شود، برای آموزش رفتار مناسب نباید بر تنبیه متکی باشند. اغلب تنبیه ها با هدفی فراتر از خجالت دادن و ناراحت کردن دانش آموزان در نظر گرفته می شوند. در اغلب تنبیه ها با هدفی فراتر از خجالت دادن و ناراحت کردن دانش آموزان در نظر گرفته می شوند. در گذشته دانش آموزان به دلیل بی توجهی به درس مورد تنبیه جسمی قرار می گرفتند و امروزه نیز با این که این گونه تنبیه ها کمتر رایج است، اما بیشتر تنبیه ها به نحوی برای آزردن دانش آموزان صورت می گیرد. برای مثال، نوشتن 500 مرتبه جمله «من وسایلم را فراموش نمی کنم» و یا رفتن به مدرسه در روزهای تعطیل و یا ایستادن در گوشه کلاس و یا ماندن در مدرسه بعد از تعطیل مدرسه، همگی مواردی هستند که موجب آزردگی دانش آموزان می شود. معلمانی که چنین تنبیه هایی را مقرر می کنند، انتظار دارند که به نتایج مطلوب هم دست یابند. برخی از معلمان که خود مایل به تنبیه دانش آموزان نیستند، از والدین کودک می خواهند تا آنها را به دلیل رفتار نامناسب در مدرسه خود تنبیه کنند، که در نتیجه رابطه معلم و والدین با دانش آموز دچار اغتشاش می شود.

اگر چه والدین باید از نحوه عملکرد فرزندان خود در مدرسه آگاه باشند، اما نباید از والدین خواست تا آنها را تنبیه کنند، روش بهتر آن است که کاری کنیم تا والدین با امر آموزش فرزند خود درگیر شوند. باید آنان را ترغیب کرد تا کودک را به دلیل انجام تکالیفش در منزل تشویق کنند. باید دانش آموز را به کتابخانه ببرند و به او کمک کنند تا کتابهای مربوط به یک تکلیف را بیابد و از راههای گوناگون او را برای به دست آوردن موفقیتهای کوچک در مدرسه تشویق کنند. معلمانی که برای موفقیت درسی کودکان به این شکل از والدین استفاده می کنند، در یاری رساندن به دانش آموزان خود موفق تر هستند. بر عکس معلمانی که همواره در انتظار شکست یا رفتار نامطلوب دانش آموز هستند، اغلب بیشتر باعث می شوند تا مشکلاتی به وجود آید.

اگرچه به ظاهر شاید این طور به نظر آید که معلم نباید هرگز دانش آموزان را تنبیه کند، اما در واقع دوری کامل از راهبردهای تنبیه شاید دشوار باشد. معلمان باید چگونگی استفاده از روشهای انضباطی و تنبیه های خفیف را

روابط معلم و دانش آموز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

روابط معلم و دانش آموز

آموزش، بدون ایجاد رابطه معنایی نخواهد داشت. معلمان در همان آغاز کار خود پی می برند که نحوه برقراری ارتباط با دانش آموزان بسیار اهمیت دارد. آنان از خود می پرسند آیا باید به پرورش دانش آموزان پرداخت و به آنها عشق ورزید و یا باید سختگیر بود و انتظارات زیادی از آنها داشت؟ آیا باید به دانش آموزان نزدیک شد یا از آنها فاصله گرفت ؟ اینها پرسشهایی است که اغلب معلمان تازه کار در اندیشه آن هستند. معلمان با تجربه که شیوه خاصی را پس از طی سالها برگزیده اند کمتر در این موارد می اندیشند. به هر حال توصیه می شود تا معلمان به تاثیر نوع ارتباط خود بر شکل گیری گرایشهای انگیزش دانش آموزان توجه کنند. در این قسمت برقراری ارتباط را مورد بحث قرار می دهیم که موجب بهبود انگیزش تحصیلی دانش آموزان می گردد. در آغاز می توان گفت که روابط مبتنی بر محبت، احترام و اعتماد متقابل میان معلم و دانش آموز هم موجب می شود تا دانش آموز به معلم وابسته نشود و انگیزه تحصیلی وی را افزایش می بخشد.

ایجاد روابط مثبت با دانش آموزان

شرح:

اولین هدف معلم باید برقرار کردن رابطه ای مطلوب دوستانه و حمایت کننده با دانش آموزان باشد. چنین هدفی فقط با تعامل میان معلم و دانش آموز حاصل می آید. چند روز اول مدرسه و اولین دیدارهای دانش آموزان با معلم از این نظر بسیار مهم است. بنابراین باید به آن توجه خاص داشت. معلمان تازه کار به طور معمول از معلمان قدیمی تر می شنوند که تا هنگامی که دانش آموزان به آنها احترام نگذاشته اند در برابر آنها نخندند. زیرا ایشان بر این باورند که دانش آموزان برای احترام گذاشتن به معلم باید از وی بترسد. اما نظریه پردازان انگیزش می گویند که در روزهای اول به دانش آموزان نشان دهید که به آنها علاقه دارید و می توانند به شما اعتماد کنند و در صورت نیاز برای هر کمکی به شما رجوع کنند. هدف اصلی در واقع آن است که معلم باید به عنوان فردی بالغ و قابل اعتماد برای دانش آموزان مطرح گردد. خوشبختانه راههای بسیاری برای این منظور وجود دارد و ما به رایج ترین آنها خواهیم پرداخت. در این جا باید به یاد داشت که هر گونه برخورد با دانش آموزان در تقویت یا تضعیف تصور آنها نسبت به معلم موثر است. بنابراین معلم نمی تواند فقط زمان معینی از روز را به برقراری ارتباط با شاگردانش اختصاص دهد بلکه تلاش برای رابطه مثبت باید همه اوقات معلم و دانش آموزان را دربرگیرد.

اجتناب از تنبیه شدید و مکرر: معلمانی که مایلند روابط خوبی با دانش آموزان داشته باشند، یعنی رابطه ای که موجب افزایش انگیزش تحصیلی آنها شود برای دانش آموزان داشته باشند یعنی رابطه ای که موجب افزایش انگیزش تحصیلی آنها شود، برای آموزش رفتار مناسب نباید بر تنبیه متکی باشند. اغلب تنبیه ها با هدفی فراتر از خجالت دادن و ناراحت کردن دانش آموزان در نظر گرفته می شوند. در اغلب تنبیه ها با هدفی فراتر از خجالت دادن و ناراحت کردن دانش آموزان در نظر گرفته می شوند. در گذشته دانش آموزان به دلیل بی توجهی به درس مورد تنبیه جسمی قرار می گرفتند و امروزه نیز با این که این گونه تنبیه ها کمتر رایج است، اما بیشتر تنبیه ها به نحوی برای آزردن دانش آموزان صورت می گیرد. برای مثال، نوشتن 500 مرتبه جمله «من وسایلم را فراموش نمی کنم» و یا رفتن به مدرسه در روزهای تعطیل و یا ایستادن در گوشه کلاس و یا ماندن در مدرسه بعد از تعطیل مدرسه، همگی مواردی هستند که موجب آزردگی دانش آموزان می شود. معلمانی که چنین تنبیه هایی را مقرر می کنند، انتظار دارند که به نتایج مطلوب هم دست یابند. برخی از معلمان که خود مایل به تنبیه دانش آموزان نیستند، از والدین کودک می خواهند تا آنها را به دلیل رفتار نامناسب در مدرسه خود تنبیه کنند، که در نتیجه رابطه معلم و والدین با دانش آموز دچار اغتشاش می شود.

اگر چه والدین باید از نحوه عملکرد فرزندان خود در مدرسه آگاه باشند، اما نباید از والدین خواست تا آنها را تنبیه کنند، روش بهتر آن است که کاری کنیم تا والدین با امر آموزش فرزند خود درگیر شوند. باید آنان را ترغیب کرد تا کودک را به دلیل انجام تکالیفش در منزل تشویق کنند. باید دانش آموز را به کتابخانه ببرند و به او کمک کنند تا کتابهای مربوط به یک تکلیف را بیابد و از راههای گوناگون او را برای به دست آوردن موفقیتهای کوچک در مدرسه تشویق کنند. معلمانی که برای موفقیت درسی کودکان به این شکل از والدین استفاده می کنند، در یاری رساندن به دانش آموزان خود موفق تر هستند. بر عکس معلمانی که همواره در انتظار شکست یا رفتار نامطلوب دانش آموز هستند، اغلب بیشتر باعث می شوند تا مشکلاتی به وجود آید.

اگرچه به ظاهر شاید این طور به نظر آید که معلم نباید هرگز دانش آموزان را تنبیه کند، اما در واقع دوری کامل از راهبردهای تنبیه شاید دشوار باشد. معلمان باید چگونگی استفاده از روشهای انضباطی و تنبیه های خفیف را

اقدام پژوهی افزایش میزان مشارکت معلمان در برنامه معلم پژوهنده

عنوان اقدام پژوهی:

افزایش میزان مشارکت معلمان خراسان رضوی در برنامه معلم پژوهنده

فرمت فایل: PDF

تعداد صفحات:67