تحقیق درباره: امر به معروف و نهی از منکر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

مقدمه :

امر به معروف و نهی از منکر از مهمترین مواردی است که در دین اسلام به اجرای صحیح آن تاکید شده است. اما همین اجرای صحیح آن همواره با مشکل روبه رو بوده است.

بله ، باز هم افراط و تفریط این دو غول وحشتناک که همواره رو به روی تمام مسائل اساسی اسلام قرار گرفته و مانند شمشیری برنده در دست دشمنان اسلام صلاح می شود. و حتی گاهی اوقات حکم خنجری را دارد که در دستان یک مسلمان قرار می گیرد که ندانسته به دین خود و شخص دیگری ضربه می زند.

گرچه پرداختن به این فریضه حساس الهی نیازمند تخصص ، تلاش و تحقیق گسترده است. اما تصمیم گرفتم این دو موضوع را برای ارائه تحقیق و کنفرانس در کلاس درس اخلاق اسلامی انتخاب کنم . در این تحقیق سعی خواهم کرد از کتاب های ارزشمند استاد مطهری ، دکتر بهشتی ، دکتر شریعتی و حضرت امام خمینی (قد) استفاده کنم. در این تحقیق ابتدا سعی بر ارائه ی تعریفی از فریضه ی امر به معروف و نهی از منکر می کنم در بخش دوم به واقعه عاشورا که بنا به گفته استاد شهید مطهری بزرگترین نماد تاریخی اسلام در امر به معروف و نهی از منکر است می پردازم و در بخش سوم به بررسی وضعیت کنونی اجرای امر به معروف و نهی از منکر در کشورمان خواهم پرداخت.

بخش اول : امر به معروف و نهی از منکر چیست ؟

از واجبات کفایی است و در معنای لغوی برای کسانی که کوچکترین آشنایی با زبان عربی داشته باشند قابل فهم است که امر به معروف و نهی از منکر یعنی دعوت به انجام کارهای خوب (خوب در اینجا به معنی کارهای برابر با موازین شرعی اسلام ) و ممانعت و بازداشتن از کارهای بد و زشت، اما اگر قرار بود فقط همین معنای لغوی را در نظر بگیریم دیگر نیازی به نوشتن این همه کتاب و برگزاری این همه گردهمائی و . . . نبود.

همه به راحتی این معنای لغوی را فهمیده بودند. وقتی در این کتاب ها کمی متمرکز شویم به سهولت در می یابیم که خیر، مسئله مفهومی تر از این حرفهاست. امر به معروف و نهی از منکر از جمله ی مهمترین احکامی است که لازمه ی اصلی و لاینفک توجه به مقتضیات زمان و مکان است.

آیا امر به معروف و نهی از منکر حسین ابن علی (ع) در صحرای کربلا و آن در خون غلطیدن ها با حمله ی سپاه علی ابن ابیطالب به خوارج و کشتن آنها به یک شکل بود ؟

توصیه علی (ع) برای مروت با قاتل خودش پس از مرگش با ضربات شلاقی که علی (ع) بر پشت ولید (از حکمای عثمان) می زد به یک صورت بود .

پرواضح است که خیر نه این مثل آن بود و نه آن مثل این ، اما در معنا هردو یکی بودند. همه ی موارد بالا نمونه ای از اجرای امر به معروف و نهی از منکر بودند. پس روشن است که مهمترین مسئله در اجرای امر به معروف و نهی از منکر توجه و علم به مقتضیات زمان و مکان است .

اما مطلب دیگری که در مورد امر به معروف و نهی از منکر قابل بررسی است ابعاد این فریضه ی الهی است بدین صورت که ما می توانیم چند بعد را در نظر بگیریم :

1ـ بعد اخلاقی و تربیتی (مثل نوع برخوردهای یک پدر و مادر با فرزندشان یا یک معلم مدرسه با شاگردانش )

2ـ بعد فرهنگی اجتماعی (مثل نوع برخورد با هنجارها و ناهنجارها ی رفتاری جامعه )

3ـ بعد سیاسی (مثل نوع برخورد با تحرکات سیاسی احزاب و تشکل ها )

و نوع چهارم که مخلوطی از نوع 2 و 3 است مانند فرمان تاریخی حضرت امام برای تشکیل بسیج در زمان آغاز جنگ تحمیلی ، در ا ینجا با توجه به این که این تحقیق جهت ارائه در کلاس درس اخلاق اسلامی و آئین زندگی نوشته می شود ما به بعد فرهنگی ـ اجتماعی این فریضه ی الهی می پردازیم .

ضمناً قابل ذکر است که در مثال هایی که در بالا برای روشن شدن ابعاد امر به معروف و نهی از منکر آمده است منظور از ((برخورد)) مواجه شدن نه به معنای مانع شدن و سد کردن است.

بخش دوم : بررسی بعد فرهنگی اجتماعی

مسئله ای که در این جا لازم به توضیح است اینست که ما بدانیم امر به معروف و نهی از منکر گرچه بر تمامی مسلمانان واجب است اما در نوع اجرا به موارد مختلفی تفکیک می شود.

شرایط امر به معروف و نهی از منکر :

امر به معروف و نهی از منکر از واجبات کفایی است که احراز شرایط زیر برای شخصی که می خواهد این کار را بکند لازم است :

1ـ اگر کسی بداند امر به معروف و نهی از منکر اثر نمی کند وجوب از آن شخص برداشته می شود.

2ـ اگر کسی معروف و منکر را نمی شناسد وجوب از او برداشته می شود.

3ـ اگر کسی احتمال دهد که امر یا نهی ضرر قابل توجه دارد بر او واجب نیست.

4ـ نسبت به چیزی که امر یا نهی می کند علم داشته باشد.

پس مشاهده کردیم که اجرای این فریضه ی الهی لازمه ی رعایت کردن موارد بالاست. چه بسا بسیار افرادی بودند که می خواستند با امر به معروف و نهی از منکر به فرد نادانی کمک کنند اما نه تنها موفق به کمک کردن به آن شخص نشدند بلکه موجب انحطاط بیشتر او نیز شده اند.

در بخش بعدی در این مورد بیشتر بحث خواهد شد.

شاید همواره وقتی با جمله ی امر به معروف و نهی از منکر برخورد می کنیم نا خود آگاه با یک احساس خشونت مواجه شویم و این احساس که در خیلی از جوانان تداعی می شود متاسفانه دلایل گوناگونی

تحقیق درمورد آموزش زبان با فرمتword

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

این قسمت بر گرفته از کتاب معروف داگلاس براون-اصول یادگیری اموزش زبان-است که توسط دوست و استاد عزیزم آقای راستی دبیر محترم زبان انگلیسی ترجمه شده است.نظرات شما می تواند در ادامه این کار ما را یاری دهد

Principles of language learning and teaching(4th edition)-Douglas Brown

[e-mail]

THE GRAMMAR TRANSLATION METHOD

GOUIN AND THE SERIES METHOD

THE DIRECT METHOD

THE AUDIOLINGUAL METHOD

COGNITIVE CODE LEARNING

"DESIGNER" METHODS OF THE SPIRITED 1970S

1. Community Language Learning

2. Suggestopedia

3. The Silent Way

4. Total Physical Response

5. The Natural Approach

HE GRAMMAR TRANSLATION METHOD

A historical sketch of the last hundred years of language-teaching must be set in the context of a prevailing, customary language-teaching "tradition". For centuries, there were few if any theoretical foundations of language learning upon which to base teaching methodology. In the Western world, "foreign" language learning in schools was synonymous with the learning of Latin or Greek. Latin, thought to promote intellectuality through "mental gymnastics", was until relatively recently held to be indispensable to an adequate higher education. Latin was taught by means of what has been called the Classical Method: focus on grammatical rules, memorization of vocabulary and of various declensions and conjugations, translations of texts, doing written exercises.

روش ترجمه و دستور

شرح تاریخی یکصد سال گذشته ی آموزش زبان را باید در چارچوب یک "سنت" فراگیر و مرسوم آموزش زبان دنبال کرد. تا قرن های متمادی تقریبا هیچ مبنای نظری یادگیری زبان که بتوان بر اساس آن روش های تدریس را پایه ریزی کرد وجود نداشت. در جهان غرب، آموزش زبان "خارجی" در مدارس مترادف بود با فراگیری زبان لاتین یا یونانی. لاتین که تصور می شد عقلانیت را از طریق "ورزیده کردن ذهن" ارتقا می دهد تقریبا تا همین اواخر برای تحصیلات عالی مناسب واجب شمرده می شد. لاتین به وسیله ی آن چه روش سنتی نام گرفته آموزش داده می شد یعنی با محوریت قواعد دستوری، حفظ لغات و صرف کلمات و افعال متعدد، ترجمه ی متون و انجام تمرینات کتبی.

As other languages began to be taught in educational institutions in the eighteenth and nineteenth centuries, the Classical Method was adopted as the chief means for teaching foreign languages. Little thought was given at the time to teaching someone how to speak the language; after all, languages were not being taught primarily to learn oral/aural communication, but to learn for the sake of being "scholarly" or, in some instances, for gaining a reading proficiency in a foreign language. Since there was little if any theoretical research on second language acquisition in general or on the acquisition of reading proficiency, foreign languages were taught as any other skill was taught.

از زمانی که در سده های هجده و نوزده در موسسات آموزشی به فراگیری سایر زبان ها پرداخته شد، روش سنتی به عنوان شیوه ی اصلی تدریس زبان های خارجی مورد اقبال واقع شد. در آن زمان توجه کمی معطوف این موضوع می شد که به شخص تکلم به یک زبان را یاد داد؛ به هر حال، یادگیری زبان عمدتا به منظور فراگیری ارتباط کلامی یا شنیداری صورت نمی گرفت بلکه برای "فرهیخته" به نظر رسیدن و در پاره ای از موارد برای کسب مهارت خواندن در یک زبان خارجی انجام می شد. از آن جا که تقریبا هیچ گونه تحقیقات نظری در باره ی فراگیری زبان دوم به طور اعم و یا فراگیری مهارت خواندن به طور اخص وجود نداشت زبان های خارجی هم مثل سایر مهارت ها آموزش داده می شد.

In the nineteenth century the Classical Method came to be known as the Grammar Translation Method. There was little to distinguish Grammar Translation from what had gone on in foreign language classrooms for centuries beyond a focus on grammatical rules as the basis for translating from the second to the native language. Remarkably, the Grammar Translation Method withstood attempts at the turn of the twentieth century to "reform" language-teaching methodology (see Gouin's Series Method and the Direct Method, below), and to this day it is practiced in too many educational contexts. Prator and Celce-Murcia (1979:3) listed the major characteristics of Grammar Translation:

در سده ی نوزده روش سنتی به عنوان روش ترجمه و دستور شناخته شد. اندک ویژگی که روش ترجمه و دستور را از آن چه قرن های متمادی در کلاس های آموزش زبان خارجی رخ داده بود متمایز می ساخت تاکید بر قواعد دستوری به عنوان مبنای ترجمه از زبان دوم به زبان مادری بود. جالب این جاست که روش ترجمه و دستور در آستانه ی سده ی بیستم در مقابل تلاش در جهت انجام "اصلاحات" در روش های تدریس زبان از خود مقاومت نشان داد (رجوع شود به روش سلسله وار گوین و روش مستقیم که در زیر آمده است) و تا به امروز در مو قعیت های آموزشی بسیاری مورد استفاده قرار می گیرد. پریتر و سلسه-مارشه (1973:3) فهرستی از ویژگی های روش ترجمه و دستور به شرح زیر به دست دادند:

1. Classes are taught in the mother tongue, with little active use of the target language.

2. Much vocabulary is taught in the form of lists of isolated words.

3. Long, elaborate explanations of the intricacies of grammar are given.

4. Grammar provides the rules for putting words together, and instruction often focuses on the form and inflection of words.

5. Reading of difficult classical texts is begun early.

6. Little attention is paid to the content of texts, which are treated as exercises in grammatical analysis.

7. Often the only drills are exercises in translating disconnected sentences from the target language into the mother tongue.

8. Little or no attention is given to pronunciation.

1. تدریس به زبان مادری انجام می شود و از زبان مقصد عملا کم استفاده می شود.

2. واژگان بسیاری به صورت فهرستی از لغات پراکنده آموزش داده می شود.

3. ظرائف و نکات دستوری به صورت مفصل و پیچیده توضیح داده می شود.

4. دستور زبان قواعد جمله بندی را ارائه می کند و تدریس اغلب بر شکل و صرف کلمات متمرکز است.

5. خواندن متون قدیمی مشکل زود هنگام آغاز می شود.

6. توجه کمی به محتوای متون می شود و از آن ها به صورت تمرینات صرف و نحو دستوری استفاده می شود.

7. اغلب تنها تمرینات ترجمه ی جملات پراکنده از زبان مقصد به زبان مادری می باشد.

8. تقریبا هیچ توجهی به تلفظ نمی شود.

It is ironic that this method has until very recently been so stalwart among many competing models. It does virtually nothing to enhance a student's communicative ability in the language. It is "remembered with distaste by thousands of school learners, for whom foreign language learning meant a tedious experience of memorizing endless lists of unusable grammar rules and vocabulary and attempting to produce perfect translations of stilted or literary prose" (Richards &Rodgers 1986:4).

جالب است که این روش تا همین اواخر هم در میان بسیاری از الگوهای رقیب سرسختی از خود نشان داده است. روش ترجمه و دستور تقریبا هیچ کاری در جهت افزایش توان ارتباطی زبان آموز انجام نمی دهد و از آن "با اکراه توسط هزاران زبان آموز یاد می شود که برای آن ها آموزش زبان خارجی مساوی بود با تجربه ی ملالت بار حفظ فهرستی پایان ناپذیر از قواعد دستوری و واژگان بی استفاده و تلاش برای خلق ترجمه ی دقیق نثر های مصنوع یا ادبی." (ریچاردز و راجرز (1986:4)

On the other hand, one can understand why Grammar Translation remains so popular. It requires few specialized skills on the part of teachers. Tests of grammar rules and of translations are easy to construct and can be objectively scored. Many standardized tests of foreign languages still do not attempt to tap into communicative abilities, so students have little motivation to go beyond grammar analogies, translations, and rote exercises. And it is sometimes successful in leading a student toward a reading knowledge of a second language. But, as Richards and Rodgers (1986:5) pointed out, "it has no advocates. It is a method for which there is no theory. There is no literature that offers a rationale or justification for it or that attempts to relate it to issues in linguistics, psychology, or educational theory." As you continue to examine language-teaching methodology in this book, I think you will understand more fully the "theory-lessness" of the Grammar Translation Method.

اما از یک طرف هم این موضوع که چرا روش ترجمه و دستورتا بدین حد مورد اقبال قرار گرفته قابل فهم است. این روش به مهارت های تخصصی کمی از ناحیه ی معلمان نیاز دارد. طرح سوالات مربوط به نکات دستوری و ترجمه آسان و تصحیح آن هم می تواند دقیق و عینی باشد. بسیاری از آزمون های استاندارد زبان های خارجی هم چنان تلاش نمی کنند به توانایی ارتباطی افراد بپردازند بنابراین زبان آموزان انگیزه ی کمی سوای مقایسه های دستوری، ترجمه و تمرینات حفظی دارند. و این روش گاهی اوقات در کشاندن زبان آموز به سمت مهارت خواندن در زبان دوم موفق است. با این وجود، همان گونه که ریچاردز و راجرز (1986:5) اشاره کرده اند "هیچ حامی ندارد و روشی است که فاقد نظریه است. هیچ ادبیاتی وجود ندارد که برای آن منطق یا توجیهی ارائه کند و یا بکوشد آن را به مباحث زبان شناختی، روان شناختی و یا نظریات آموزشی پیوند دهد." فکر می کنم هر چه بیشتر به بررسی روش های تدریس زبان در این کتاب بپردازید بهتر "بی نظریه بودن" روش ترجمه و دستور را درک کنید.

GOUIN AND THE SERIES METHOD

The history of "modern" foreign language teaching may be said to have begun in the late 1800s with Francois Gouin, a French teacher of Latin with remarkable insights. History doesn't normally credit Gouin as a founder of language teaching methodology because, at the time, his influence was overshadowed by that of Charles Berlitz, the popular German founder of the Direct Method. Nevertheless, some attention to Gouin's unusually perceptive observations about language teaching helps us to set the stage for the development of language-teaching methods for the century following the publication of his book, The Art of Learning and Studying Foreign Languages, in 1880.

گوین و روش سلسله ای

شاید بتوان گفت که تاریخ روش های جدید تدریس زبان های خارجی از اواخر دهه ی 1800 با فرانسوا گوین فرانسوی که معلم لاتین بود و اندیشه های در خوری داشت شروع می شود. تاریخ عموما برای گوین به عنوان پایه گذار یک روش تدریس زبان اعتباری قایل نیست چون در آن مقطع زمانی وی تحت الشعاع نفوذ چارلز برلیتزبنیان گذار آلمانی روش پرطرفدار موسوم به روش مستقیم بود. با این حال، توجه به مشاهدات فوق العاده روشنگرانه ی او درباره ی آموزش زبان کمک می

مقاله. امر به معروف و نهى از منکر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 85

امر به معروف و نهى از منکر

بارى ، امر به معروف و نهى از منکر بزرگترین محور دین و مسائله مهمى است که براى آن ، خداوند تمام پیامبران را برانگیخت . چنانکه اگر بساط امر به معروف و نهى از منکر بر چیده و از نظر عملى و علمى مهمل گذارده شده بود، نبوت بیهوده مى گشت و دیانت نابود مى شود، سستى و گمراهى و جهل و فساد همه را فرا مى گرفت ، کج اندیشى فراگیر مى شد و شهرها ویران و مردمان هلاک مى گشتند و هر چند آن واقعه اى که از آن بیم داریم ، واقع مى شد اما چه بسا مردم تا روز قیامت از هلاک خود آگاه نمى شدند، بنابراین ؛ ععع انا للّه و انا الیه راجعون ، )) زیرا از نظر علمى و علمى آثار این محور نابود شده و حقیقت و نشانه اش محو گردیده و نیرنگ آدمیان بر دلها چیره شده و مراقبت خداوند از دلها رخت بربسته و مردم در پیروى از مردم از هوى و هوس همچون چهارپایان افسار گسیخته شده اند و مؤ من راستین که ملامت کننده اى او را از راه خدا باز ندارد، در پهناى گیتى کمیاب گشته است . پس هر که در جبران این سستى و پر کردن این شکاف تلاش ‍ کند، یا در عمل عهده دار آن شود و یا اقدام در اجراى آن کند، با این هدف که این سنت از میان رفته را بازسازى کند و بر آن اهتمام بورزد و در راه زنده کردن آن دامن همت بر کمر زند، چنین شخصى از میان مردم براى احیاى سنتى که سرانجام روزگار به نابودى آن انجامیده ، از خود گذشتگى کرده و مصمم به تقربى شده که تمام مراتب قرب در برابر آن ناچیز است ، و اکنون ما آگاهى و اطلاع از آن را در چهار باب شرح مى دهیم :

باب اول در وجوب و فضیلت امر به معروف و نهى از منکر.

باب دوم در ارکان و شرایط امر به معروف و نهى از منکر.

باب سوم در موارد انجام آن و بیان منکراتى که عادت معمول شده است .

باب چهارم در امر به معروف و نهى از منکر فرمانروایان .

در وجوب و فضیلت امر به معروف و نهى از منکر و نکوهش ترک آنها

دلیل به این مطلب ، بعد از اجماع امت اسلامى و عنایت عقلهاى سالم بر آن ، آیات و اخبار و آثار وارد شده است .

اما آیات ، قول خداى تعالى : (( و لتکن منکم امة یدعون الى الخیر و یاءمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون . )) (۲۷۶) در آیه فوق به طور وضوح ، وجوب آمده است ، زیرا کلمه (( ((والتکن )) )) امر است و ظاهر امر ایجاب است و در این آیه توضیحى است مبنى بر این که رستگارى منوط بر آن است ، زیرا به طور حصر بیان کرده و فرموده است : (( و اولئک هم المفلحون . )) و نیز در آیه آمده است که این عمل واجب کفایى است نه واجب عینى ، زیرا وقتى که گروهى اقدام کردند، از دیگران ساقط مى گردد، چون نفرموده است که همگى امر به معروف کنید، بلکه فرموده است : ((باید جمعى از میان شما دعوت به نیکى کنند.)) بنابراین هرگاه یک فرد و یا جمعى اقدام کنند، تکلیف از دیگران برداشته شده و رستگارى از آن کسانى خواهد بود که امر به معروف کرده اند ولى اگر تمام مردم از آن خوددارى کنند ناگزیر گناه متوجه تمام کسانى است که توانایى انجام آن را داشته اند.

خداى تعالى فرموده است : (( لیسوا سواء من اهل الکتاب امة قائمة یتلون آیات اللّه آباء اللیل و هم یسجدون ، یؤ منون باللّه و الیوم الا خر و یاءمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یسارعون فى الخیرات و اولئک من الصالحین . )) (۲۷۷)

در این آیه خداى متعال صالح بودن آنان را به صرف داشتن ایمان به خدا و روز واپسین گواهى نکرده است ، بلکه امر به معروف و نهى از منکر را نیز بر آن افزوده است . از امیرالمؤ منین علیه السلام نقل شده است که حمد و ثناى خدا را به جا آورد و گفت : ((بارى کسانى که پیش از شما بودند، به سبب گناهانى که مرتکب مى شدند و عالمان دینى و دانشمندان مسیحى آنان را نهى از منکر نکردند، هلاک شدند و چون در گناهان خود پایدار ماندند و علماى دینى و دانشمندان آنان را از آن رفتار منع نکردند، عذابها بر ایشان فرو ریخت . بنابراین شما امر به معروف و نهى از منکر کنید و بدانید که امر به معروف و نهى از منکر هرگز اجل را نزدیک و روزى را قطع نمى کند، زیرا آنچه خداوند مقرر فرموده همچون قطره اى باران از آسمان به زمین فرود مى آید و به هر کسى به مقدار زیاد یا کم که خدا مقدر کرده است ، مى رسد، پس اگر به کسى از شما مصیبتى در خانواده یا مال و یا جانتان رسید یا آن که از برادر مسلمانى درباره خانواده یا مال و یا جانتان خشونتى (۳۱۲) دیدید، نباید نسبت به او برآشفته شوید، زیرا که فرد مسلمان تا وقتى که مرتکب عمل پستى نشده از خیانت دور است ؛ عملى که هرگاه بین مردم فاش شود شرم مى کند و فرومایگان اصرار به نشر آنها دارند مانند قمارباز برنده اى که در نخستین موفقیت از تیر بازیش انتظار جلب منفعت و دفع ضرر دارد، همچنین شخص مسلمانى که از خیانت دور است ، از خداى تعالى یکى از دو نیکى را انتظار دارد؛ یا دعوت حق را لبیک مى گوید که آنچه نزد خداست براى او بهتر است و یا روزى خدا را مى خواهید براى این که داراى خانواده و ثروت شود و دیانت و شخصیت داشته باشد، زیرا مال و اولاد زراعت دنیا و عمل صالح زراعت آخرت است و گاهى خداوند هر دوى آنها را براى مردمانى فراهم مى آورد.))(۳۱۳)

از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: ((خداوند دو فرشته به سوى مردم شهرى ، فرستاد تا آن شهر را بر سر مردمش خراب کنند، وقتى که فرشتگان به آن شهر رسیدند، مردى را در حال دعا و تضرع دیدند، یکى از فرشتگان به رفیقش گفت : آیا این شخص را نمى بینى که دعا مى کند؟ او گفت : مى بینم ، اما دستور پروردگارم اجرا مى کنم . آن فرشته گفت : اما من دست به کارى نمى زنم بلکه نزد پروردگارم بر مى گردم . و به درگاه خداوند بازگشت و عرض کرد: پروردگارا! من به آن شهر رسیدم و فلان بنده تو را دیدم که به درگاه تو دعا مى کند و مى نالد. خداوند فرمود: برو و دستورى را که داده بودم اجرا کن ، زیرا او مردى است که هرگز چهره اش را به سبب معصیت من درهم نکشیده است .))(۳۱۴)

از آن حضرت نقل شده است که ((مردى از قبیله خثعم نزد رسول خدا صلى اللّه علیه و اله آمد و عرض کرد: یا رسول اللّه ، بالاترین چیز در اسلام چیست ؟ فرمود: ایمان به خدا عرض کرد: پس از ایمان چیست ؟ فرمود: صله رحم ، گفت : بعد از آن چیست ؟ فرمود: امر به معروف و نهى از منکر، آن مرد پرسید: حال کدام عمل نزد مبغوض تر است ؟ فرمود: شرک به خدا، عرض کرد: بعد از آن چیست ؟ فرمود: قطع رحم ، عرض کرد: بعد از قطع رحم ، چیست ؟ فرمود: امر به معروف و نهى از منکر.))(۳۱۵)

از آن حضرت است که مى گوید: ((امیرالمؤ منین علیه السلام فرموده است : رسول خدا صلى اللّه علیه و اله به ما امر فرمود تا با گنهکاران با چهره درهم کشیده برخورد کنیم .))(۳۱۶)

از آن حضرت نقل شده است که فرمود: ((امر به معروف و نهى از منکر دو مخلوق از آفریده هاى خدایند؛ هر کس آنها را یارى کند، خداوند او را عزیز گرداند و هر که آنها را خوار کند، خداوند او را خوار سازد.))(۳۱۷)

از آن حضرت نقل شده است : ((که هرگاه بر جمعى مى گذشت که با هم در ستیز بودند، از آنها نمى گذشت مگر آن که سه مرتبه با صداى بلند مى فرمود: از خدا بترسید.))(۳۱۸)

از ابوالحسن الرضا علیه السلام است که فرمود: ((رسول خدا صلى اللّه علیه و اله مى فرمود: هرگاه امتم امر به معروف و نهى از منکر را به یکدیگر واگذارند باید به خداوند اعلام جنگ کنند.))(۳۱۹)

از امام صادق علیه السلام نقل شده است که مى گوید: پیامبر صلى اللّه علیه و اله فرمود: چگونه خواهید بود زمانى که زنان شما فاسد و جوانان شما فاسق شوند و امر به معروف و نهى از منکر نکنید؟ عرض شد: یا رسول اللّه ، آیا چنین زمانى خواهد بود؟ فرمود: آرى ، و بدتر از آن هم خواهد شد، چگونه خواهید بود وقتى که امر به منکر کند و نهى از معروف ؟ گفتند: یا رسول اللّه ، آیا