لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
آداب مسافرت
اول : در ساعت نیک از ایام هفته بیرون رود . مثلاً چه روز از هفته و چندم ماه برای سفر حرکت نماید .
و همراهان او را بدرقه نمایند به دعای رسول خدا
امام محمد باقر از امام سجاد(ع) و او از رسول خدا (ص) نقل فرمود هنگامی که پیغمبر اکرم مؤمنین مسافر را وداع می فرمود و بدرقه می نمود این دعا را می خواند
زَوَدَ کُمُ اللهُ التَّقْوا وَ جَّهَکُم خَیر وَ قَضی لَکُم کُلَّ حاجَهٍ وَ سَلِمَ لَکُمْ وَ دُنیاکُم وَ رَدَّکُمْ سالِمینْ
1-چون اراده سفر کنی سزاوار آنست که روزه بداری روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را و اختیار نمائی روز شنبه را یا روز سه شنبه را یا روز پنجشنبه را و اجتناب کن از سفر کردن در روز دوشنبه و چهارشنبه و پیش از ظهر جمعه و از سفر کردن در این ایام که در این نظم واقع شده : هفت روزی نحس باشد در مهی * زان حذر کن تا نیابی هیچ رنج . سه و پنج و سیزده با شانزده * رجوع شود به صفحه 507 بیست ویک با بیست و چهار و بیست و پنج و سفر مکن در محاق شهر و در حالیکه قمر در برج عقرب باشد
سوم - به سفر تنها نرود بلکه رفیق پیدا کند و از چهار زیاد تر خوب نیست و یکی کم است . و با کسی همسفر شود که در برابر ارزش واحترامی که به او می گذارید به شما بی اعتنائی نکند بلکه عمل شما را پاس دارد .
چهارم – انگشتر عقیق همراه داشته باشد با تربت جناب سید الشهدای علیه السلام تا از بلیّات محفوظ شود .
(وحتی در مسیر بعضی جاها اصلاً مهر نماز پیدا نمی شود خوب است مهر از تربت حسین باشد ) .
پنجم – مایحتاج سفر را از سفره ، شمشیر و خیمه و خیک ، نخ و سوزن حوله ، شانه ، ناخنگیر، ادویه و سایر مایحتاج را مهیا نماید .
لقمان حکیم به فرزندش دستور می دهد که هنگام سفر لوازم ضروری سفر مثل آب – داروهای مورد نیاز لباس – نخ و سوزن – مسواک – وسایل دفاعی مناسب و .... را فراموش نکند .(ره توشه سفر ص2)
ششم – قبل از مسافرت بهتر است از اقوام و خویشان و دوستان خداحافظی نموده و حلالیت بطلبید .
وصیت نماید که دنیا را اعتباری نیست .
هفتم – غسل نماید .
هشتم - فال بد به چیزی نزند .- مثلاً کلاغیکه از جانب راست فریاد زند و مثلاًسگی دم خود را علم کرده باشد . و جغدیکه فریاد زند و .....
بخواند اِعتَصَمتُ بِکَ یارَبِّ مِن شَرِّ ما اَجِدُ فی نَفسی وَ اَعصِمنی مِن ذالِکَ سپس ضرری به او نرسد (آداب الشرعیه علامه فشارکی)
دهم- با خود عصای ( بادام تلخ ) بردارد .
یازدهم- عمامه بر سر نهد که اگر با عمامه به سر بسته از خانه بیرون آید به سلامت برگردد و اگر با تحت الحنک باشد بهتر است .1
و سنت است که با عمامه بیرون روی و سر عمامه در زیر حنک بگردانی تا اینکه بتو آسیبی نرسد از دزد و غرق شدن و سوختن مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی
دوازدهم – توشه بردارد که از شرف آدمی است .
اگر همسفر شما نمی تواند مثل شما خرج کند سعی کنید شما از خرج و هزینه خود بکاهید .
سیزدهم – نفقة خود را حفظ نماید اسراف ننماید .
چهاردهم – از توسعة خود به رفیقان بذل نماید و ایشان را یاری نماید و بر روی رفقا تبسم بسیار کند و تا آن جا که به گناه نیفتد مزاح و شوخی را ازیاد نبرد .
پانزدهم – غالباً ساکت باشد اِلّا بذکر الله .
شانزدهم – در اول روز و آخر شب راه برود .
هفدهم – وقت پایین آمدن از حیوان (وسیله حرکت) دست خود را به چیزی بگیرد .
هجدهم – وقتیکه می خواهد بیرون رود دو رکعت نماز بگذارد و بگوید .
اَلَّلهُمَّ اِنّی اَستَودِعُکَ نَفسی وَ اَهلیَ وَ مالی وَ ذُرّیَّتِی وَ دُنیایِ وَ آخِرَتی وَ اَمانَتِی وَ خاتِمَهَ عَمَلی
که خداوند جمیع متعلقات او را حفظ نماید و نیز اهل خود را جمع نماید و بگوید .
اَلَّلهُمَّ اِنّی اَستَودِعُکَ الغَداهَ نَفْسی و اَهلی وَ مالی وَ وَلَدی الشاهِدَ مِنّا وَ الغائِبَ العَداهِ اَلَّلهُمَّ اَحفَظنا وَ احفَظ عَلَینا فیِ جَوارِکَ اَلَّلهُمَّ لاتَسلُبنا نِعمَتَکَ وَ لا تُغَیّرُ ما بِنا مِنَ عافِیَتِکَ وَ فَضلُک
نوزدهم
وقت بیرون آمدن در حال اراده آن بگوید .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
آداب مسافرت
اول : در ساعت نیک از ایام هفته بیرون رود . مثلاً چه روز از هفته و چندم ماه برای سفر حرکت نماید .
و همراهان او را بدرقه نمایند به دعای رسول خدا
امام محمد باقر از امام سجاد(ع) و او از رسول خدا (ص) نقل فرمود هنگامی که پیغمبر اکرم مؤمنین مسافر را وداع می فرمود و بدرقه می نمود این دعا را می خواند
زَوَدَ کُمُ اللهُ التَّقْوا وَ جَّهَکُم خَیر وَ قَضی لَکُم کُلَّ حاجَهٍ وَ سَلِمَ لَکُمْ وَ دُنیاکُم وَ رَدَّکُمْ سالِمینْ
1-چون اراده سفر کنی سزاوار آنست که روزه بداری روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را و اختیار نمائی روز شنبه را یا روز سه شنبه را یا روز پنجشنبه را و اجتناب کن از سفر کردن در روز دوشنبه و چهارشنبه و پیش از ظهر جمعه و از سفر کردن در این ایام که در این نظم واقع شده : هفت روزی نحس باشد در مهی * زان حذر کن تا نیابی هیچ رنج . سه و پنج و سیزده با شانزده * رجوع شود به صفحه 507 بیست ویک با بیست و چهار و بیست و پنج و سفر مکن در محاق شهر و در حالیکه قمر در برج عقرب باشد
سوم - به سفر تنها نرود بلکه رفیق پیدا کند و از چهار زیاد تر خوب نیست و یکی کم است . و با کسی همسفر شود که در برابر ارزش واحترامی که به او می گذارید به شما بی اعتنائی نکند بلکه عمل شما را پاس دارد .
چهارم – انگشتر عقیق همراه داشته باشد با تربت جناب سید الشهدای علیه السلام تا از بلیّات محفوظ شود .
(وحتی در مسیر بعضی جاها اصلاً مهر نماز پیدا نمی شود خوب است مهر از تربت حسین باشد ) .
پنجم – مایحتاج سفر را از سفره ، شمشیر و خیمه و خیک ، نخ و سوزن حوله ، شانه ، ناخنگیر، ادویه و سایر مایحتاج را مهیا نماید .
لقمان حکیم به فرزندش دستور می دهد که هنگام سفر لوازم ضروری سفر مثل آب – داروهای مورد نیاز لباس – نخ و سوزن – مسواک – وسایل دفاعی مناسب و .... را فراموش نکند .(ره توشه سفر ص2)
ششم – قبل از مسافرت بهتر است از اقوام و خویشان و دوستان خداحافظی نموده و حلالیت بطلبید .
وصیت نماید که دنیا را اعتباری نیست .
هفتم – غسل نماید .
هشتم - فال بد به چیزی نزند .- مثلاً کلاغیکه از جانب راست فریاد زند و مثلاًسگی دم خود را علم کرده باشد . و جغدیکه فریاد زند و .....
بخواند اِعتَصَمتُ بِکَ یارَبِّ مِن شَرِّ ما اَجِدُ فی نَفسی وَ اَعصِمنی مِن ذالِکَ سپس ضرری به او نرسد (آداب الشرعیه علامه فشارکی)
دهم- با خود عصای ( بادام تلخ ) بردارد .
یازدهم- عمامه بر سر نهد که اگر با عمامه به سر بسته از خانه بیرون آید به سلامت برگردد و اگر با تحت الحنک باشد بهتر است .1
و سنت است که با عمامه بیرون روی و سر عمامه در زیر حنک بگردانی تا اینکه بتو آسیبی نرسد از دزد و غرق شدن و سوختن مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی
دوازدهم – توشه بردارد که از شرف آدمی است .
اگر همسفر شما نمی تواند مثل شما خرج کند سعی کنید شما از خرج و هزینه خود بکاهید .
سیزدهم – نفقة خود را حفظ نماید اسراف ننماید .
چهاردهم – از توسعة خود به رفیقان بذل نماید و ایشان را یاری نماید و بر روی رفقا تبسم بسیار کند و تا آن جا که به گناه نیفتد مزاح و شوخی را ازیاد نبرد .
پانزدهم – غالباً ساکت باشد اِلّا بذکر الله .
شانزدهم – در اول روز و آخر شب راه برود .
هفدهم – وقت پایین آمدن از حیوان (وسیله حرکت) دست خود را به چیزی بگیرد .
هجدهم – وقتیکه می خواهد بیرون رود دو رکعت نماز بگذارد و بگوید .
اَلَّلهُمَّ اِنّی اَستَودِعُکَ نَفسی وَ اَهلیَ وَ مالی وَ ذُرّیَّتِی وَ دُنیایِ وَ آخِرَتی وَ اَمانَتِی وَ خاتِمَهَ عَمَلی
که خداوند جمیع متعلقات او را حفظ نماید و نیز اهل خود را جمع نماید و بگوید .
اَلَّلهُمَّ اِنّی اَستَودِعُکَ الغَداهَ نَفْسی و اَهلی وَ مالی وَ وَلَدی الشاهِدَ مِنّا وَ الغائِبَ العَداهِ اَلَّلهُمَّ اَحفَظنا وَ احفَظ عَلَینا فیِ جَوارِکَ اَلَّلهُمَّ لاتَسلُبنا نِعمَتَکَ وَ لا تُغَیّرُ ما بِنا مِنَ عافِیَتِکَ وَ فَضلُک
نوزدهم
وقت بیرون آمدن در حال اراده آن بگوید .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 9 صفحه
قسمتی از متن .doc :
سفر، روح زندگی
لحظه لحظه زندگی انسان سرشار از خاطرات تلخ و شیرین است. خاطراتی که زندگی ما را تشکیل می دهند و گاهی تا آخرین لحظه عمر نیز باعث شادی یا رنجش خاطرمان می شوند. خاطره سازترین وقایعی که در زندگی رخ می دهند، بیشتر در زمان های خاصی صورت می گیرند. فرصت ها نیز مانند ابرها در حرکتند و تکرارناپذیرند. به راحتی می توان ادعا کرد که یکی از زیباترین و خاطره سازترین مقاطع زمانی، سفرهایی است که هر کس در طول عمر خویش انجام می دهد.چه سفرهای کوتاه و داخل شهری و چه سفرهای طولانی و بلند مدت و این مطلب را با رجوع به سفرنامه ها می توان دریافت.
اهمیت سفر
از اموری که حرکت انسان به سوی رشد و بالندگی را کند و یا حتی متوقف می کند، خستگی های ناشی از روزمرگی و یکنواختی زندگی است. استرس ها و ناآرامی های عصبی و به ویژه افسردگی در دنیای امروز گریبان گیر همه شده است؛ دنیایی که صنعت و پیشرفت های صنعتی، انسان و هویت انسانی او را کم رنگ می کند و خستگی های روحی و جسمی از هر طرف به او فشار می آورند. بهترین و مؤثرترین داروی پیش گیری و درمان، مسافرت است. فوایدی که در مسافرت و گردش نهفته است، اهمیت آن را روشن می کند.
سفر از نظر دین اسلام
باید توجه داشت که تمام افعال انسان چه کوچک و چه بزرگ دارای حکمی شرعی است. مسافرت نیز گاهی واجب، گاهی حرام، گاهی مستحب و گاهی مکروه است. بنابراین، مسافر باید نسبت به سفرش مواظبت داشته باشد تا سفری که در آن سختی های فراوانی را تحمل می کند، سودی برای آخرتش نیز داشته باشد. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: «انسان نباید به سفری رود که می ترسد در آن، به دین و نمازش لطمه ای وارد شود».
اگر مسافر حدود و دستورات دین را در سفر رعایت نکند، نباید سفر رود:
;در سفر چون پی شکم گردی
;از کجا صدر و محتشم گردی؟
اوحدی مراغه ای
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه معصومین علیهم السلام خودشان به سفر و گردش می رفتند و دیگران را نیز به این امر ترغیب و تشویق می کردند.
آیا زیاد سفر کردن، خوب است؟
با آنکه بزرگان دین مطالب زیادی درباره سفر و آداب و فواید آن بیان داشته اند، افراط در تمام امور را هم نکوهش کرده اند. امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرموده است: « بر شما باد به میانه روی در تمام کارها».
بزرگان اخلاق نیز میانه روی و اعتدال در هر کاری را واجب و لازم می دانند. یکی از بزرگان در بیانات خود چنین می فرمود: «هر عمل خیری، حدی از آن مطلوب است که اگر از آن حد گذشت، ضدش حاصل می شود».
مرحوم فیض کاشانی رحمه الله در رساله سفر خویش، مسافرت های پی در پی را موجب نگرانی و پریشانی قلب می داند؛ زیرا قلب مسافر، پیوسته مشغول است... . بنابراین، اگر انسان به جهت طلب علم یا زیارت عالمان و عارفان به مسافرت رود تا راه تفکر و عمل بر او گشوده شود و آن گاه اقامت و سکون را در پیش گیرد، بهترین راه را پیموده است.
فواید سفر
اشاره ای به فواید و آثار سفر می تواند سختی و دشواری سفر را به امید رسیدن به این فایده ها، بر آدمی آسان سازد. از مهم ترین آثار سفر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. شناخت خداوند
وقتی مسافر از منزل خویش قدم بیرون می نهد، اگر با دقت به اطرافش بنگرد، معنی این شعر را می تواند درک کند:
;با صد هزار جلوه برون آمدی که من
;با صد هزار دیده تماشا کنم تو را
حافظ
دیدن سرزمین های مختلف، کوه ها و صحراها، دریاها و حیوانات و گیاهان متنوع، قلب هر بیننده ای را متوجه خداوند می سازد و اگر انسان با دیده دل نظر کند، می بیند که هر موجودی، دلیلی بر وجود و یگانگی خداوند است و با دقت و تدبر در جهان است که انسان به قدرت خداوند متعال پی می برد.
;چون ندانی ز خود سفر کردن
;بایدت در جهان گذر کردن
;تا ببینی نشان قدرت او
;با تو گوید زبان قدرت او
اوحدی مراغه ای
نتیجه چنین سفری است که انسان را به سفر معنوی و سیر و سلوک الی اللّه سوق داده است و
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
آداب مسافرت
اول : در ساعت نیک از ایام هفته بیرون رود . مثلاً چه روز از هفته و چندم ماه برای سفر حرکت نماید .
و همراهان او را بدرقه نمایند به دعای رسول خدا
امام محمد باقر از امام سجاد(ع) و او از رسول خدا (ص) نقل فرمود هنگامی که پیغمبر اکرم مؤمنین مسافر را وداع می فرمود و بدرقه می نمود این دعا را می خواند
زَوَدَ کُمُ اللهُ التَّقْوا وَ جَّهَکُم خَیر وَ قَضی لَکُم کُلَّ حاجَهٍ وَ سَلِمَ لَکُمْ وَ دُنیاکُم وَ رَدَّکُمْ سالِمینْ
1-چون اراده سفر کنی سزاوار آنست که روزه بداری روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را و اختیار نمائی روز شنبه را یا روز سه شنبه را یا روز پنجشنبه را و اجتناب کن از سفر کردن در روز دوشنبه و چهارشنبه و پیش از ظهر جمعه و از سفر کردن در این ایام که در این نظم واقع شده : هفت روزی نحس باشد در مهی * زان حذر کن تا نیابی هیچ رنج . سه و پنج و سیزده با شانزده * رجوع شود به صفحه 507 بیست ویک با بیست و چهار و بیست و پنج و سفر مکن در محاق شهر و در حالیکه قمر در برج عقرب باشد
سوم - به سفر تنها نرود بلکه رفیق پیدا کند و از چهار زیاد تر خوب نیست و یکی کم است . و با کسی همسفر شود که در برابر ارزش واحترامی که به او می گذارید به شما بی اعتنائی نکند بلکه عمل شما را پاس دارد .
چهارم – انگشتر عقیق همراه داشته باشد با تربت جناب سید الشهدای علیه السلام تا از بلیّات محفوظ شود .
(وحتی در مسیر بعضی جاها اصلاً مهر نماز پیدا نمی شود خوب است مهر از تربت حسین باشد ) .
پنجم – مایحتاج سفر را از سفره ، شمشیر و خیمه و خیک ، نخ و سوزن حوله ، شانه ، ناخنگیر، ادویه و سایر مایحتاج را مهیا نماید .
لقمان حکیم به فرزندش دستور می دهد که هنگام سفر لوازم ضروری سفر مثل آب – داروهای مورد نیاز لباس – نخ و سوزن – مسواک – وسایل دفاعی مناسب و .... را فراموش نکند .(ره توشه سفر ص2)
ششم – قبل از مسافرت بهتر است از اقوام و خویشان و دوستان خداحافظی نموده و حلالیت بطلبید .
وصیت نماید که دنیا را اعتباری نیست .
هفتم – غسل نماید .
هشتم - فال بد به چیزی نزند .- مثلاً کلاغیکه از جانب راست فریاد زند و مثلاًسگی دم خود را علم کرده باشد . و جغدیکه فریاد زند و .....
بخواند اِعتَصَمتُ بِکَ یارَبِّ مِن شَرِّ ما اَجِدُ فی نَفسی وَ اَعصِمنی مِن ذالِکَ سپس ضرری به او نرسد (آداب الشرعیه علامه فشارکی)
دهم- با خود عصای ( بادام تلخ ) بردارد .
یازدهم- عمامه بر سر نهد که اگر با عمامه به سر بسته از خانه بیرون آید به سلامت برگردد و اگر با تحت الحنک باشد بهتر است .1
و سنت است که با عمامه بیرون روی و سر عمامه در زیر حنک بگردانی تا اینکه بتو آسیبی نرسد از دزد و غرق شدن و سوختن مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی
دوازدهم – توشه بردارد که از شرف آدمی است .
اگر همسفر شما نمی تواند مثل شما خرج کند سعی کنید شما از خرج و هزینه خود بکاهید .
سیزدهم – نفقة خود را حفظ نماید اسراف ننماید .
چهاردهم – از توسعة خود به رفیقان بذل نماید و ایشان را یاری نماید و بر روی رفقا تبسم بسیار کند و تا آن جا که به گناه نیفتد مزاح و شوخی را ازیاد نبرد .
پانزدهم – غالباً ساکت باشد اِلّا بذکر الله .
شانزدهم – در اول روز و آخر شب راه برود .
هفدهم – وقت پایین آمدن از حیوان (وسیله حرکت) دست خود را به چیزی بگیرد .
هجدهم – وقتیکه می خواهد بیرون رود دو رکعت نماز بگذارد و بگوید .
اَلَّلهُمَّ اِنّی اَستَودِعُکَ نَفسی وَ اَهلیَ وَ مالی وَ ذُرّیَّتِی وَ دُنیایِ وَ آخِرَتی وَ اَمانَتِی وَ خاتِمَهَ عَمَلی
که خداوند جمیع متعلقات او را حفظ نماید و نیز اهل خود را جمع نماید و بگوید .
اَلَّلهُمَّ اِنّی اَستَودِعُکَ الغَداهَ نَفْسی و اَهلی وَ مالی وَ وَلَدی الشاهِدَ مِنّا وَ الغائِبَ العَداهِ اَلَّلهُمَّ اَحفَظنا وَ احفَظ عَلَینا فیِ جَوارِکَ اَلَّلهُمَّ لاتَسلُبنا نِعمَتَکَ وَ لا تُغَیّرُ ما بِنا مِنَ عافِیَتِکَ وَ فَضلُک
نوزدهم
وقت بیرون آمدن در حال اراده آن بگوید .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
آداب مسافرت
اول : در ساعت نیک از ایام هفته بیرون رود . مثلاً چه روز از هفته و چندم ماه برای سفر حرکت نماید .
و همراهان او را بدرقه نمایند به دعای رسول خدا
امام محمد باقر از امام سجاد(ع) و او از رسول خدا (ص) نقل فرمود هنگامی که پیغمبر اکرم مؤمنین مسافر را وداع می فرمود و بدرقه می نمود این دعا را می خواند
زَوَدَ کُمُ اللهُ التَّقْوا وَ جَّهَکُم خَیر وَ قَضی لَکُم کُلَّ حاجَهٍ وَ سَلِمَ لَکُمْ وَ دُنیاکُم وَ رَدَّکُمْ سالِمینْ
1-چون اراده سفر کنی سزاوار آنست که روزه بداری روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را و اختیار نمائی روز شنبه را یا روز سه شنبه را یا روز پنجشنبه را و اجتناب کن از سفر کردن در روز دوشنبه و چهارشنبه و پیش از ظهر جمعه و از سفر کردن در این ایام که در این نظم واقع شده : هفت روزی نحس باشد در مهی * زان حذر کن تا نیابی هیچ رنج . سه و پنج و سیزده با شانزده * رجوع شود به صفحه 507 بیست ویک با بیست و چهار و بیست و پنج و سفر مکن در محاق شهر و در حالیکه قمر در برج عقرب باشد
سوم - به سفر تنها نرود بلکه رفیق پیدا کند و از چهار زیاد تر خوب نیست و یکی کم است . و با کسی همسفر شود که در برابر ارزش واحترامی که به او می گذارید به شما بی اعتنائی نکند بلکه عمل شما را پاس دارد .
چهارم – انگشتر عقیق همراه داشته باشد با تربت جناب سید الشهدای علیه السلام تا از بلیّات محفوظ شود .
(وحتی در مسیر بعضی جاها اصلاً مهر نماز پیدا نمی شود خوب است مهر از تربت حسین باشد ) .
پنجم – مایحتاج سفر را از سفره ، شمشیر و خیمه و خیک ، نخ و سوزن حوله ، شانه ، ناخنگیر، ادویه و سایر مایحتاج را مهیا نماید .
لقمان حکیم به فرزندش دستور می دهد که هنگام سفر لوازم ضروری سفر مثل آب – داروهای مورد نیاز لباس – نخ و سوزن – مسواک – وسایل دفاعی مناسب و .... را فراموش نکند .(ره توشه سفر ص2)
ششم – قبل از مسافرت بهتر است از اقوام و خویشان و دوستان خداحافظی نموده و حلالیت بطلبید .
وصیت نماید که دنیا را اعتباری نیست .
هفتم – غسل نماید .
هشتم - فال بد به چیزی نزند .- مثلاً کلاغیکه از جانب راست فریاد زند و مثلاًسگی دم خود را علم کرده باشد . و جغدیکه فریاد زند و .....
بخواند اِعتَصَمتُ بِکَ یارَبِّ مِن شَرِّ ما اَجِدُ فی نَفسی وَ اَعصِمنی مِن ذالِکَ سپس ضرری به او نرسد (آداب الشرعیه علامه فشارکی)
دهم- با خود عصای ( بادام تلخ ) بردارد .
یازدهم- عمامه بر سر نهد که اگر با عمامه به سر بسته از خانه بیرون آید به سلامت برگردد و اگر با تحت الحنک باشد بهتر است .1
و سنت است که با عمامه بیرون روی و سر عمامه در زیر حنک بگردانی تا اینکه بتو آسیبی نرسد از دزد و غرق شدن و سوختن مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی
دوازدهم – توشه بردارد که از شرف آدمی است .
اگر همسفر شما نمی تواند مثل شما خرج کند سعی کنید شما از خرج و هزینه خود بکاهید .
سیزدهم – نفقة خود را حفظ نماید اسراف ننماید .
چهاردهم – از توسعة خود به رفیقان بذل نماید و ایشان را یاری نماید و بر روی رفقا تبسم بسیار کند و تا آن جا که به گناه نیفتد مزاح و شوخی را ازیاد نبرد .
پانزدهم – غالباً ساکت باشد اِلّا بذکر الله .
شانزدهم – در اول روز و آخر شب راه برود .
هفدهم – وقت پایین آمدن از حیوان (وسیله حرکت) دست خود را به چیزی بگیرد .
هجدهم – وقتیکه می خواهد بیرون رود دو رکعت نماز بگذارد و بگوید .
اَلَّلهُمَّ اِنّی اَستَودِعُکَ نَفسی وَ اَهلیَ وَ مالی وَ ذُرّیَّتِی وَ دُنیایِ وَ آخِرَتی وَ اَمانَتِی وَ خاتِمَهَ عَمَلی
که خداوند جمیع متعلقات او را حفظ نماید و نیز اهل خود را جمع نماید و بگوید .
اَلَّلهُمَّ اِنّی اَستَودِعُکَ الغَداهَ نَفْسی و اَهلی وَ مالی وَ وَلَدی الشاهِدَ مِنّا وَ الغائِبَ العَداهِ اَلَّلهُمَّ اَحفَظنا وَ احفَظ عَلَینا فیِ جَوارِکَ اَلَّلهُمَّ لاتَسلُبنا نِعمَتَکَ وَ لا تُغَیّرُ ما بِنا مِنَ عافِیَتِکَ وَ فَضلُک
نوزدهم
وقت بیرون آمدن در حال اراده آن بگوید .