لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مقـدمـه
امام محمد تقی می فرماید :
سه چیز است که رضوان خداوند متعال را به بنده می رساند زیادی استغفار و نرمخوبودن و زیادی صدقه و سه چیز است هر که آن را مراعات کند پشیمان نشود :
ترک نمودن عجله
مشورت کردن
به هنگام تصمیم توکل بر خدا نمودن
نام : محمد
سن شهادت : 28 سالگی
نام پدر : رضا
مدت امامت : 20 یا به روایتی 19 سال
نام مادر : سبیکه
لقب مشهور : تقی و جواد
کنیه : اباجعفر
سال ولادت : دهم ماه رجب
محل دفن : کاظمین
قاتل : ام الفضل به دستور معتصم خلیفه عباسی
چند سخن از امام جواد (ع)
تولــد
امام دهم در روز دهم ماه رجب به دنیا آمد. نام آن حضرت محمد و لقبهای مشهور ایشان تقی و جواد است. مادر امام نهم «سبیکه» نام داشت. که از بهترین زنان زمان خود بود و پدر گرامی ایشان امام رضا(ع) بود. وقتی امام محمدتقی به دنیا آمد حکیمه «عمه اش» حاضر بود. او می گوید : « در روز سوم تولد نوزاد به چپ و راست نگاه کرد و شهادتین را بر زبان آورد. من هراسان شدم و به خدمت برادرم ، امام رضا (ع) رفتم و موضوع را گفتم . برادرم فرمود : چیزهای عجیبی که بعد از این از او می بینید بیشتر از آنچه تا به حال دیده اید خواهد بود. »
امام در کودکی
یکی از یاران امام رضا (ع) از ایشان پرسید : اگر برای شما حادثه ای پیش بیاید به چه کسی مراجعه کنیم. ایشان فرمودند : « به پسرم محمد مراجعه کنید که خدای بزرگ حضرت عیسی(ع) را به پیامبری برگزید ، در حالی که سن ایشان از سن فرزندم محمد هم کم تر بود. »
امامت در کودکی
امام محمد تقی (ع) 8 یا 9 ساله بود که به مقام امامت رسید. روزی علی بن جعفر که سن زیادی داشت در مسجد پیغمبر حدیث می گفت. امام جواد (ع) وارد مسجد شد. ناگهان علی بن جعفر بلند شد و دست او را بوسید. امام جواد (ع) فرمود : عمو بنشین ، خدا تو را رحمت کند.
علی بن جعفر گفت : سرور من چطور بنشینم . در حالی شما ایستاده اید ، آن روز دوستان علی بن جعفر او را سرزنش کردند و گفتند : تو عموی بزرگ او هستی و این طور به او احترام می کنی ؟
علی بن جعفر جواب داد : ساکت باشید. خدای بلند مرتبه مرا با این ریش سفید لایق امامت ندانست و این جوان را شایسته ی امامت دانست . می خواهید من برتری او را قبول نکنم ؟!
علـم امـام
بعد از شهادت امام رضا(ع) هشتاد دانشمند از شهرهای مختلف به مکه سفر کردند ؛ آنها می
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مقـدمـه
امام محمد تقی می فرماید :
سه چیز است که رضوان خداوند متعال را به بنده می رساند زیادی استغفار و نرمخوبودن و زیادی صدقه و سه چیز است هر که آن را مراعات کند پشیمان نشود :
ترک نمودن عجله
مشورت کردن
به هنگام تصمیم توکل بر خدا نمودن
نام : محمد
سن شهادت : 28 سالگی
نام پدر : رضا
مدت امامت : 20 یا به روایتی 19 سال
نام مادر : سبیکه
لقب مشهور : تقی و جواد
کنیه : اباجعفر
سال ولادت : دهم ماه رجب
محل دفن : کاظمین
قاتل : ام الفضل به دستور معتصم خلیفه عباسی
چند سخن از امام جواد (ع)
تولــد
امام دهم در روز دهم ماه رجب به دنیا آمد. نام آن حضرت محمد و لقبهای مشهور ایشان تقی و جواد است. مادر امام نهم «سبیکه» نام داشت. که از بهترین زنان زمان خود بود و پدر گرامی ایشان امام رضا(ع) بود. وقتی امام محمدتقی به دنیا آمد حکیمه «عمه اش» حاضر بود. او می گوید : « در روز سوم تولد نوزاد به چپ و راست نگاه کرد و شهادتین را بر زبان آورد. من هراسان شدم و به خدمت برادرم ، امام رضا (ع) رفتم و موضوع را گفتم . برادرم فرمود : چیزهای عجیبی که بعد از این از او می بینید بیشتر از آنچه تا به حال دیده اید خواهد بود. »
امام در کودکی
یکی از یاران امام رضا (ع) از ایشان پرسید : اگر برای شما حادثه ای پیش بیاید به چه کسی مراجعه کنیم. ایشان فرمودند : « به پسرم محمد مراجعه کنید که خدای بزرگ حضرت عیسی(ع) را به پیامبری برگزید ، در حالی که سن ایشان از سن فرزندم محمد هم کم تر بود. »
امامت در کودکی
امام محمد تقی (ع) 8 یا 9 ساله بود که به مقام امامت رسید. روزی علی بن جعفر که سن زیادی داشت در مسجد پیغمبر حدیث می گفت. امام جواد (ع) وارد مسجد شد. ناگهان علی بن جعفر بلند شد و دست او را بوسید. امام جواد (ع) فرمود : عمو بنشین ، خدا تو را رحمت کند.
علی بن جعفر گفت : سرور من چطور بنشینم . در حالی شما ایستاده اید ، آن روز دوستان علی بن جعفر او را سرزنش کردند و گفتند : تو عموی بزرگ او هستی و این طور به او احترام می کنی ؟
علی بن جعفر جواب داد : ساکت باشید. خدای بلند مرتبه مرا با این ریش سفید لایق امامت ندانست و این جوان را شایسته ی امامت دانست . می خواهید من برتری او را قبول نکنم ؟!
علـم امـام
بعد از شهادت امام رضا(ع) هشتاد دانشمند از شهرهای مختلف به مکه سفر کردند ؛ آنها می
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
امام محمد تقی (ع)
گوشهاى از زندگانى امام محمد تقى (علیه السلام)
-- نهمین امام شیعیان، امام محمد تقى- علیه السلام- در تاریخ 19 ماه مبارک رمضان، و به روایتى، در 15 رمضان سال 195 هجرى در مدینه متولد شدند .
بعضى نیز ولادت آن حضرت را دهم ماه رجب دانستهاند .
این قول را دعاى شریفى که به حسب نقل از طرف امام زمان- علیه السلام- به ما رسیده است تأیید مىکند، چرا که در آن آمده است: اللهم إنى أسألک بالمولودین فى رجب محمد بن على الثانى و ابنه على بن محمد المنتجب: خداوندا! من به حق دو مولود ماه رجب، یعنى محمد بن على الباقر و فرزندش على بن محمد که برگزیده تو است از تو تقاضا مىکنم .
نام آن حضرت محمد، کنیه ایشان ابو جعفر و القابش تقى و جواد است .
مادر گرامى ایشان سبیکه نام داشت و امام رضا- علیه السلام- ایشان را خیزران مىنامید .
چون سه روز از میلاد آن حضرت گذشت، ایشان چشمهاى خود را گشودند و به راست و چپ نگاه کردند و سپس با گفتارى فصیح و شیوا فرمودند: أشهد أن لا إله إلا الله و أشهد أن محمدا رسول الله .
آن حضرت در سن 7 سالگى به مقام امامت رسیدند و این کوچکى سن سبب شد که حتى بعضى از شیعیان نیز در امامت ایشان شک کنند .
لذا در موسم حج، پس از شرفیابى به محضر ایشان و مشاهده معجزات، کمالات و علوم آن حضرت، به امامت ایشان اقرار نمودند .
زمانى که مأمون قصد داشت دخترش امالفضل را به عقد امام نهم درآورد، اطرافیانش اظهار داشتند: او کودکى خردسال است و از جهت علم و کمال بىبهره، پس بهتر است کمى صبر کنى تا به کمال رسد، سپس دخترت را به عقد او درآورى .
مأمون که خود بهتر از هر کسى مقام و رتبه ایشان را مىدانست، مجلسى از بزرگان علماى عصر خود که در صدر آنان یحیى بن اکثم قرار داشت ترتیب داد تا با حضرت مناظره کنند .
یحیى بن اکثم پرسید: نظر شما در مورد کسى که در حال احرام، شکار کند چیست؟ امام جواد- علیه السلام- فرمود: آیا در حرم صید کرد یا در خارج از حرم؟ عالم بود یا جاهل؟ عمدا کشت یا سهوا؟ کشنده صید آزاد بود یا بنده؟ صغیر بود یا کبیر؟ اولین صید او بود یا چندمینبار؟ صید، پرنده بود یا غیر پرنده؟ کوچک بود یا بزرگ؟ آیا این فرد پشیمان است یا به عمل خود اصرار دارد؟ شب صید کرده است یا روز؟ احرام او احرام عمره بود یا احرام حج؟ یحیى بن اکثم که خود را در مقابل احتمالات متفاوتى دید که آمادگى آن را نداشت و حتى احتمال آن را نمىداد، درمانده شد و به لکنت زبان افتاد .
آنگاه مأمون، دختر خود را با امام تزویج کرد .
امام - علیه السلام- پس از مدتى اقامت در بغداد، براى انجام مراسم حج به مکه سفر کردند و تا زمان فوت مأمون، یعنى 17 رجب سال 218 هجرى قمرى در آنجا اقامت داشتند .
پس از مأمون، برادرش معتصم عباسى به خلافت رسید .
وى که از کثرت فضایل و شدت نفوذ امام جواد (ع) بیمناک بود، حضرت را به بغداد طلبید .
امام پیش از رفتن خود، فرزندشان حضرت على النقى، امام هادى- علیه السلام- را در حضور بزرگان شیعه و یاران مورد اطمینان خود به جانشینى برگزیده، پس از سپردن ودیعههاى امامت به ایشان، به بغداد رفتند .
همسر آن حضرت که همواره مىدید امام جواد- علیه السلام- به مادر و سایر کنیزانشان بیش از او احترام مىگذارند از آن حضرت عصبانى بود و از این جهت، به تحریک عمویش معتصم، امام را با انگور مسموم کرد .
تاریخ شهادت آن حضرت را بعضى پنجم ذیحجه سال 219 ذکر نمودهاند؛ ولى قول مشهور روز آخر ذى قعده سال 220 مىباشد و این در حالى بود که آن حضرت بیست پنچ ساله بود .
صلوات الله علیه و على آبائه الطاهرین .
قال امام محمد تقى علیه السلام
«تَوَسَّدِ الصَّبْرَ وَ أَعْتَنِقِ الْفَقْرَ وَ ارْفَضِ الشَّهَواتِ وَ خالِفِ الْهَوى وَ اعْلَمْ أَنَّکَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَیْنِ اللّهِ فَانْظُرْ کَیْفَ تَکُونُ »
(صبر را بالش کن، و فقر را در آغوش گیر، و شهوات را ترک کن، و با هواى نفس مخالفت کن و بدان که از دیده خدا پنهان نیستى، پس بنگر که چگونه اى)
امام جواد (ع) در حدیثى فرمودند:
« الثقة بالله ثمن لکل غال و سلم لکل عال: »
(اعتماد و وثوق بر خداوند تعالى بهاى هر شىء گرانبها و نردبان رسیدن به هر بلندى است .)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
امام محمد تقی (ع)
گوشهاى از زندگانى امام محمد تقى (علیه السلام)
-- نهمین امام شیعیان، امام محمد تقى- علیه السلام- در تاریخ 19 ماه مبارک رمضان، و به روایتى، در 15 رمضان سال 195 هجرى در مدینه متولد شدند .
بعضى نیز ولادت آن حضرت را دهم ماه رجب دانستهاند .
این قول را دعاى شریفى که به حسب نقل از طرف امام زمان- علیه السلام- به ما رسیده است تأیید مىکند، چرا که در آن آمده است: اللهم إنى أسألک بالمولودین فى رجب محمد بن على الثانى و ابنه على بن محمد المنتجب: خداوندا! من به حق دو مولود ماه رجب، یعنى محمد بن على الباقر و فرزندش على بن محمد که برگزیده تو است از تو تقاضا مىکنم .
نام آن حضرت محمد، کنیه ایشان ابو جعفر و القابش تقى و جواد است .
مادر گرامى ایشان سبیکه نام داشت و امام رضا- علیه السلام- ایشان را خیزران مىنامید .
چون سه روز از میلاد آن حضرت گذشت، ایشان چشمهاى خود را گشودند و به راست و چپ نگاه کردند و سپس با گفتارى فصیح و شیوا فرمودند: أشهد أن لا إله إلا الله و أشهد أن محمدا رسول الله .
آن حضرت در سن 7 سالگى به مقام امامت رسیدند و این کوچکى سن سبب شد که حتى بعضى از شیعیان نیز در امامت ایشان شک کنند .
لذا در موسم حج، پس از شرفیابى به محضر ایشان و مشاهده معجزات، کمالات و علوم آن حضرت، به امامت ایشان اقرار نمودند .
زمانى که مأمون قصد داشت دخترش امالفضل را به عقد امام نهم درآورد، اطرافیانش اظهار داشتند: او کودکى خردسال است و از جهت علم و کمال بىبهره، پس بهتر است کمى صبر کنى تا به کمال رسد، سپس دخترت را به عقد او درآورى .
مأمون که خود بهتر از هر کسى مقام و رتبه ایشان را مىدانست، مجلسى از بزرگان علماى عصر خود که در صدر آنان یحیى بن اکثم قرار داشت ترتیب داد تا با حضرت مناظره کنند .
یحیى بن اکثم پرسید: نظر شما در مورد کسى که در حال احرام، شکار کند چیست؟ امام جواد- علیه السلام- فرمود: آیا در حرم صید کرد یا در خارج از حرم؟ عالم بود یا جاهل؟ عمدا کشت یا سهوا؟ کشنده صید آزاد بود یا بنده؟ صغیر بود یا کبیر؟ اولین صید او بود یا چندمینبار؟ صید، پرنده بود یا غیر پرنده؟ کوچک بود یا بزرگ؟ آیا این فرد پشیمان است یا به عمل خود اصرار دارد؟ شب صید کرده است یا روز؟ احرام او احرام عمره بود یا احرام حج؟ یحیى بن اکثم که خود را در مقابل احتمالات متفاوتى دید که آمادگى آن را نداشت و حتى احتمال آن را نمىداد، درمانده شد و به لکنت زبان افتاد .
آنگاه مأمون، دختر خود را با امام تزویج کرد .
امام - علیه السلام- پس از مدتى اقامت در بغداد، براى انجام مراسم حج به مکه سفر کردند و تا زمان فوت مأمون، یعنى 17 رجب سال 218 هجرى قمرى در آنجا اقامت داشتند .
پس از مأمون، برادرش معتصم عباسى به خلافت رسید .
وى که از کثرت فضایل و شدت نفوذ امام جواد (ع) بیمناک بود، حضرت را به بغداد طلبید .
امام پیش از رفتن خود، فرزندشان حضرت على النقى، امام هادى- علیه السلام- را در حضور بزرگان شیعه و یاران مورد اطمینان خود به جانشینى برگزیده، پس از سپردن ودیعههاى امامت به ایشان، به بغداد رفتند .
همسر آن حضرت که همواره مىدید امام جواد- علیه السلام- به مادر و سایر کنیزانشان بیش از او احترام مىگذارند از آن حضرت عصبانى بود و از این جهت، به تحریک عمویش معتصم، امام را با انگور مسموم کرد .
تاریخ شهادت آن حضرت را بعضى پنجم ذیحجه سال 219 ذکر نمودهاند؛ ولى قول مشهور روز آخر ذى قعده سال 220 مىباشد و این در حالى بود که آن حضرت بیست پنچ ساله بود .
صلوات الله علیه و على آبائه الطاهرین .
قال امام محمد تقى علیه السلام
«تَوَسَّدِ الصَّبْرَ وَ أَعْتَنِقِ الْفَقْرَ وَ ارْفَضِ الشَّهَواتِ وَ خالِفِ الْهَوى وَ اعْلَمْ أَنَّکَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَیْنِ اللّهِ فَانْظُرْ کَیْفَ تَکُونُ »
(صبر را بالش کن، و فقر را در آغوش گیر، و شهوات را ترک کن، و با هواى نفس مخالفت کن و بدان که از دیده خدا پنهان نیستى، پس بنگر که چگونه اى)
امام جواد (ع) در حدیثى فرمودند:
« الثقة بالله ثمن لکل غال و سلم لکل عال: »
(اعتماد و وثوق بر خداوند تعالى بهاى هر شىء گرانبها و نردبان رسیدن به هر بلندى است .)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
امام محمد تقی (ع)
گوشهاى از زندگانى امام محمد تقى (علیه السلام)
-- نهمین امام شیعیان، امام محمد تقى- علیه السلام- در تاریخ 19 ماه مبارک رمضان، و به روایتى، در 15 رمضان سال 195 هجرى در مدینه متولد شدند .
بعضى نیز ولادت آن حضرت را دهم ماه رجب دانستهاند .
این قول را دعاى شریفى که به حسب نقل از طرف امام زمان- علیه السلام- به ما رسیده است تأیید مىکند، چرا که در آن آمده است: اللهم إنى أسألک بالمولودین فى رجب محمد بن على الثانى و ابنه على بن محمد المنتجب: خداوندا! من به حق دو مولود ماه رجب، یعنى محمد بن على الباقر و فرزندش على بن محمد که برگزیده تو است از تو تقاضا مىکنم .
نام آن حضرت محمد، کنیه ایشان ابو جعفر و القابش تقى و جواد است .
مادر گرامى ایشان سبیکه نام داشت و امام رضا- علیه السلام- ایشان را خیزران مىنامید .
چون سه روز از میلاد آن حضرت گذشت، ایشان چشمهاى خود را گشودند و به راست و چپ نگاه کردند و سپس با گفتارى فصیح و شیوا فرمودند: أشهد أن لا إله إلا الله و أشهد أن محمدا رسول الله .
آن حضرت در سن 7 سالگى به مقام امامت رسیدند و این کوچکى سن سبب شد که حتى بعضى از شیعیان نیز در امامت ایشان شک کنند .
لذا در موسم حج، پس از شرفیابى به محضر ایشان و مشاهده معجزات، کمالات و علوم آن حضرت، به امامت ایشان اقرار نمودند .
زمانى که مأمون قصد داشت دخترش امالفضل را به عقد امام نهم درآورد، اطرافیانش اظهار داشتند: او کودکى خردسال است و از جهت علم و کمال بىبهره، پس بهتر است کمى صبر کنى تا به کمال رسد، سپس دخترت را به عقد او درآورى .
مأمون که خود بهتر از هر کسى مقام و رتبه ایشان را مىدانست، مجلسى از بزرگان علماى عصر خود که در صدر آنان یحیى بن اکثم قرار داشت ترتیب داد تا با حضرت مناظره کنند .
یحیى بن اکثم پرسید: نظر شما در مورد کسى که در حال احرام، شکار کند چیست؟ امام جواد- علیه السلام- فرمود: آیا در حرم صید کرد یا در خارج از حرم؟ عالم بود یا جاهل؟ عمدا کشت یا سهوا؟ کشنده صید آزاد بود یا بنده؟ صغیر بود یا کبیر؟ اولین صید او بود یا چندمینبار؟ صید، پرنده بود یا غیر پرنده؟ کوچک بود یا بزرگ؟ آیا این فرد پشیمان است یا به عمل خود اصرار دارد؟ شب صید کرده است یا روز؟ احرام او احرام عمره بود یا احرام حج؟ یحیى بن اکثم که خود را در مقابل احتمالات متفاوتى دید که آمادگى آن را نداشت و حتى احتمال آن را نمىداد، درمانده شد و به لکنت زبان افتاد .
آنگاه مأمون، دختر خود را با امام تزویج کرد .
امام - علیه السلام- پس از مدتى اقامت در بغداد، براى انجام مراسم حج به مکه سفر کردند و تا زمان فوت مأمون، یعنى 17 رجب سال 218 هجرى قمرى در آنجا اقامت داشتند .
پس از مأمون، برادرش معتصم عباسى به خلافت رسید .
وى که از کثرت فضایل و شدت نفوذ امام جواد (ع) بیمناک بود، حضرت را به بغداد طلبید .
امام پیش از رفتن خود، فرزندشان حضرت على النقى، امام هادى- علیه السلام- را در حضور بزرگان شیعه و یاران مورد اطمینان خود به جانشینى برگزیده، پس از سپردن ودیعههاى امامت به ایشان، به بغداد رفتند .
همسر آن حضرت که همواره مىدید امام جواد- علیه السلام- به مادر و سایر کنیزانشان بیش از او احترام مىگذارند از آن حضرت عصبانى بود و از این جهت، به تحریک عمویش معتصم، امام را با انگور مسموم کرد .
تاریخ شهادت آن حضرت را بعضى پنجم ذیحجه سال 219 ذکر نمودهاند؛ ولى قول مشهور روز آخر ذى قعده سال 220 مىباشد و این در حالى بود که آن حضرت بیست پنچ ساله بود .
صلوات الله علیه و على آبائه الطاهرین .
قال امام محمد تقى علیه السلام
«تَوَسَّدِ الصَّبْرَ وَ أَعْتَنِقِ الْفَقْرَ وَ ارْفَضِ الشَّهَواتِ وَ خالِفِ الْهَوى وَ اعْلَمْ أَنَّکَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَیْنِ اللّهِ فَانْظُرْ کَیْفَ تَکُونُ »
(صبر را بالش کن، و فقر را در آغوش گیر، و شهوات را ترک کن، و با هواى نفس مخالفت کن و بدان که از دیده خدا پنهان نیستى، پس بنگر که چگونه اى)
امام جواد (ع) در حدیثى فرمودند:
« الثقة بالله ثمن لکل غال و سلم لکل عال: »
(اعتماد و وثوق بر خداوند تعالى بهاى هر شىء گرانبها و نردبان رسیدن به هر بلندى است .)