تحقیق تولید سیمان پرتلند 28 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 27

فهرست مطالب

عنوان صفحه

مقدمه 2

تاریخچه 2

تولید سیمان پرتلند 4

ترکیبات شیمیایی سیمان پرتلند 10

هیدراتاسیون سیمان و گرمای هیدراتاسیون 16

گیرش سیمان 17

نرمی سیمان 18

انواع سیمان 18

وزن سیمان 24

انبار کردن سیمان 25

موجودی سیمان در بازار 26

مقدمه

سیمان را میتوان درمعنی کلی کلمه ماده ای که دارای خواص چسبندگی وچسبانندگی می باشد وقادراست ذرات معدنی را بنحوی بهم بچسباند تا بصورت جسم یکپارچه ومتراکم درآیند ، توصیف نمود . البته این تعریف انواع متعددی ازمواد سیمانی رادربر میگرد . درصنعت ساختمان معنی کلنه سیمان به ماده ایکه برای بهم چسباندن سنگها ، ماسه ، آجرها، بلوکهای ساختمانی وغیره بکار میرود محدود می شود . اجزاء اصلی این نوع سیمان را ترکیبات آهکی تشکیل می دهند ولذا درمهندسی راه وساختمان سیمانهای آهکی مورد نظر می باشند . سیمانهای مورد توجه درساخت بتن دارای خاصیت گیرش وسخت شدن درزیر آب ( دراثرواکنش شیمیائی با آن ) بوده ولذا به اسم سیمانهای هیدرولیکی معروفند .

سیمانهای هیدرولیکی عمد تاً ازسیلیکا تها وآلومینها تهای آهک تشکیل شده اند وبصورت کلی میتوان آنها را به گروههای سیمانهای طبیعی ، سیمانهای پرتلند وسیمانهای برقی طبقه بندی نمود .

تاریخچه

استفاده ازمواد شیمیائی اززمان بسیار قدیم متداول بوده است . مصریان قدیم گچ تکلیس شده ناخالص رابکارمی بردند . یونانیان ورومیها سنگ آهک تکلیس شده را مصرف میکردند وبعداً آموختند که به مخلوط آهک وآب ، ماسه وسنگ خرد شده یا آجر وسفالهای شکسته نیز اضافه کنند . این اولین نوع بتن درتاریخ بود . ملات آهک درزیر آب سخت نمی شود و رومیها برای ساختمان زیر آب، سنگ آهک و خاکستر آتشنشانی یا پودر بسیار نرم سفالهای سوخته شده را تواماً آسیا می نمودند و بکار می بردند. سیلیس و آلومینای فعال موجود در خاکستر و سفال با آهک ترکیب شده و آنچه را که بعداً با سم سیمان پوزالانی شناخته شد تولید نمود. اسم سیمان پوزالانی را تا اموز برای توصیف سیمانهائی که بآسانی از آسیاب نمودن مواد طبیعی در درجه حرارت معمولی بدست میآیند بکار برده اند.

در قرون وسطی انحطاطی در کیفیت و کاربرد سیمان بوجود آمد و فقط در قرن هییجدهم بود که پیشرفتی در دانش مربوط به سیمانها حاصل شد. در سال 1756 که John Smeaton مامور بازسازی برج چراغ دریائی Eddystone در نزدیکی ساحل جنوب غربی انگلیس شده بود به این نتیجه رسید که بهترین ملات وقتی بدست می آید که مواد پوزالانی با سنگ آهک حاوی نسبت زیادی از مواد رسی مخلوط شود.

سیمانهای هیدرولیکی دیگر مانند «سیمان رومی» که James parker از کلسینه نمودن گلوله های سنگ آهک رسی آن را بدست آورد توسعه یافته و بالاخره در سال 1824، Joseph Aspdin که معماری در شهر Leeds بود سیمان پرتلند را به ثبت رساند. این سیمان را از حرارت دادن محلوطی از پودر نرم خاک رس و سنگ آهک سخت در یک کوره تا نقطه ای که CO2 آن بخارج رانده شود بدست آوردند، درجه حرارت کوره خیلی پائین تر از حد لازم برای تولید کلینگر بود نخستین نمونه از سیمانی که امروزه آن را باسم سیمان پرتلند می شناسیم در سال 1845 بوسیله Isaac Johnson با حرارت دادن مخلوط خاک رس و سنگ آهک سست تا حد کلینکر شدن و صورت پذیرفتن واکنشهای لازم برای تشکیل ترکیبات چسباننده پرقدرت تهیه گردید.

اسم سیمان پرتلند که در ابتدا بعلت تشابه رنگ و کیفیت سیمان گیرش حاصل کرده با سنگ پرتلند – سنگ آهکی که در Dorset استخراج می شود – به آن داده شد و تا امروز برای توصیف سیمانی که از کاملاً مخلوط نمودن و حرارت دادن مواد آهکی و رسی، و یا سایر مواد حاوی سیلیس – آلومینا و اکسید آهن، تا درجه حرارت کلینکر شدن و آسیا نمودن کلینکر ماصل شده، باقی مانده است. این تعریف فعلی آئین نامه بریتانیائی 1978 : 12 . BS برای رسیدن پرتلند می باشد که همچنین تصریح نموده است پس ا زپختن ماده دیگری بجز سنگ گچ و آب نباید به کلینکر افزوده شود.

تولید سیمان پرتلند

این سیمان اصولاً از مواد آهکی مانند سنگ آهک و یا سنگ آهک سست و آلومینا و سیلیسی که به صورت خاک رس و یا سنگ رسی وجود دارد ساخته می شود. سنگ آهک در بسیاری از مناطق جنوب غربی و قسمت وسط و شمال انگلستان و Wales یافت می شود و منابع رسی در سراسر این کشور وجود دارند.

اصولاً روش تولید سیمان تشکیل شده است از آسیاب نمودن مواد خام، مخلوط نمودن کامل آنها در نسبتهای معین و حرارت دادن در یک کوره بزرگ

تحقیق در مورد B103 جداره گذاری و سیمان کاری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

لولبخش اول

جداره گذاری

لوله های جداری , لوله های فولادی بسیار قوی هستند که در چاه های نفت استفده می شوند تا یک مجرای غیر قابل نفوذ در رابر فشار , از سطح طمین تا مخرن گاز یا نفت تشکیل دهند (شکل 1). رشته جدای یک چاه نفت حداقل 7 منظور را برآورده می سازد.

جلوگیری از فروریخته شدن و شسته شدن جدار چاه.

جلوگیری از آلودگی سفره های آب آشامیدنی توسط سیالات لایه های پایین تر.

جداسازی آب از سازند بهره ده.

منحصر کردن تولید به یک سازند.

فراهم آوردن اطلاعات لازم در کنترل فشار چاه.

ایجاد امکان برای کاربرد تجهیزات فراز آوری مصنوعی چاه به منظور تولید از چاه.

ایجاد یک مسیر جریان برای سیالات تولید شده.

انواع رشته های جداری

به طور کلی هر چاه نفت یا گاز حداقل به دو رشته متحالمرکز جداری نیازمند است : رشته جداری هادی , رشته جداری سطحی و رشته جداری تولید (شکل 2).

بسته به سازندهایی که با آنها برخورد می شود , چاه ممکن است نیاز به چند رشته جداری میانی نیز داشته باشد. در بعضی موارد یک رشته آستری نیز ممکن است در چاه نصب گردد , این رشته ممکن است بعداً و در صورت نیاز تا سطح زمین پس آویز شده و تشکیل یک رشته تولید را دهد.در هر مورد , هر رشته جداری منظور خاصی را براورده می کند و در امر تکمیل چاه اهمیت دارد.

رشته هادی

لوله یا رشته جداری هادی به عنوان کانالی برای بالا آوردن گل در حال گردش تا وقتی که وارد مخازن گل شود , عمل می کند. این رشته از یزش و فرسایش (ناشی از حرکت سیال حفاری) جداره چاه و خالی شدن زیر پایه های حفاری جلوگیری نموده در عین حال از آن برای سوار کردن قیران گیر ها نیز می توان استفاده کرد و این در مواردی است که در اعماق کم احتمال برخورد به لایه های گازدار وجود داشته باشد. لوله یا شته هادی همچنین رشته های جداری بعدی را در برابر خوردگی محافظت کرده و ممکن است در مواردی که مقاومت زمین کافی نباشد برای تحمل قسمتی از وزن وسایل سر چاهی مورد استفاده قرار گیرد. برای گذاشتن و نصب رشته هادی , ممکن است که چاه به روش عادی حفر شده و لوله در آن رانده شوند , اما معمولاً در چاه های دریایی و مناطق باتلاقی, این لوله ها با شمع کوب در زمین کوبیده می شوند. در هنگامی که از شمع کوب استفاده می گردد لوله های بی رزوه به کار برده شده و بوسیله جوشکاری به یکدیگر اتصال می یابند. لوله هادی گاهی توسط شرکت خدماتی مسئول «حفر گمانه کلی» نصب می شود. (یعنی توسط رکتی که محل چاه را می سازد. م.) رشته هادی معمولاً دارای قطر خارجی 16 تا 48 اینچ بوده ممکن است تا عمق 300 فوتی و بیشتر رانده شود.

رشته جداری سطحی

عمق گذاشتن رشته جداری سطحی باید آن قدر باشد که برای حفاظت از چاه و جلوگیری از ریزش و شسته شدن جدار آن در سازند های سست که اغلب در نزدیکی سطح زمین دیده می شوند , کافی باشد. گذاشتن این رشته , نقطه آغاز نصب سر جداره ها و دیگر وسایلی است که پس از تکمیل چاه بر سر آن باقی خواهند ماند. قطر رشته جداری سطحی باید کمتر از لوله هادی باشد. عمق گذاشتن رشته جداری سطحی ممکن است فقط 200 فوت باشد , اما گاهی اوقات هم بیشتر از آن است و بسته به شرایط برخورد شده محلی احتمال دارد تا چند هزار فوت برسد. رشته جداری سطحی معمولاً از 300 تا 4000 فوتی گذاشته می شود.

دیگر وظیفه مهم رشته جداری سطحی ع جلوگیری از آلودگی سفره های آب زیرزمینی توسط گل حفاری , گاز , نفت و یا آب نمک می باشد. مقررات ایالتی و فدرالی حفاظت از منابع زیرزمینی آب آشامیدنی , معمولاً عمق گذاشتن رشته جداری سطحی را کاملاً مشخص و معین کرده است.

رشته جداری تولید

گذاشتن رشته جداری تولید , یا رشته نفت , یکی از هدف های اصلی در حفاری هر چاه نفت یا گاز به شمار می رود. از چندین جهت , رشته نفت در واقع خود چاه نفت است و دیگر قسمت های تجهیزات چاه نفت , لوازم رشته نفت محسوب می شوند. این رشته جداری , مخزن بهره ده را در مقابل سیالات ناخواسته سازند بهره ده و نیز لایه های دیگری که چاه از آنها عبور کرده , ایزوله می کند. این رشته پیوسته محافظ لوله های مغزی و دیگر تجهیزاتی است که در یک چاه به کار می روند. رشته مغزی را می توان برای تعویض یا بازرسی از چاه بیرون کشید , اما رشته تولید در محل خود سیمان می شود. در حقیقت رشته جداری تولید باید با دقت هرچه تمام تر سیمان شود تا اطمینان حاصل گردد که یک پیوند سیمانی مقاوم در برابر فشار , بین لوله و سازند ایجاد شده است.

رشته جداری تولید با توجه به شرایط برخورد شده در چاه , باید دارای بهترین کیفیت باشد. این رشته معمولاً آخرین رشته جداری است که در یک چاه نصب می شود , بنابراین طولانی ترین و اغلب سنگین ترین رشته لوله های جداری یک چاه است. در اکثر موارد رشته جداری تولید ممکن است در معرض حداکثر فشار چاه و بیشترین فشار سازند قرارگیرد , بنابر این این رشته باید از بهترین نوع لوله ها تشکیل شود. یک نشتی کوچک در این لوله می تواند منجر به فوران چاه شود و بنابراین اتصالات رزوه دار رشته نفتی باید برای مقابله با فشار های احتمالی مقاوم باشند. پیوند های لوله های جداری باید به دقت بسته و سفت شده و در چاه رانده شوند تا بعداً در آن نشتی رخ ندهد.

رشته جداری میانی

مهم ترین هدف از راندن رشته جداری میانی حفظ و بقای چاه می باشد و بنابراین به آن , رشته جداری محافظ یا رشته نمک نیز گفته می شود. رشته جداری میانی عموماً برای پوشاندن و مسدود کردن لایه های ضعیف به کار می رود که تحمل فشار گل های سنگین مورد نیاز برای عمیق تر کردن چاه را ندارند. به طور اتفاقی , سازند های رسی یا نمکی ممکن است سبب آلودگی سیال حفاری و احتمالاً در اثر ریزش , باعث گیر کردن لوله ها یا تشکیل حفره های جاکلیدی شوند. گاهی اوقات از رشته میانی برای پوشاندن لایه های بهره ده بالاتر استفاده می شود , تا بتوان برای تولید از لایه های پایین تر چاه را عمیق تر کرد.

وظیفه عمومی رشته میانی ایجاد محافظ برای جلوگیری از هرز روی گل در سازند های کم عمق می باشد که در بعضی از اعماق چاه و در موقع استفاده از گل های سنگین مورد نیاز برای پاره ای از لایه های پرفشار رخ می دهد. این رشته در مقابل فشار حفاظت بهتری نسبت به رشته جداری سطحی به وجود می آورد. زیرا لوله های کوچک تر می توانند فشار بیشتری را تحمل کنند و نیز به خاطر این که رشته سطحی در اثر سایش به رشته حفاری از بین نرود. نقطه گذاشتنرشته جداری میانی بایستی در عمقی باشد که در زیر آن , سازند قادر به تحمل وزن گل پیش بینی شده ای است که برای حفاری و عمیق تر کردن چاه باید به کار رود. رشته جداری میانی گاهی اوقات در بخش های پرفشار گذاشته می شود تا به این ترتیب بتوان با گل حفاری سبک تر تا اعماق بیشتری حفاری کرد.

رشته جداری میانی ممکن است تا عمق 5000 فوت و بیشتر گذاشته شود. تعداد رشته های میانی گذاشته شده در یک چاه بستگی به عمق آن و نیز مسائلی که در حین حفاری به آن برخورد می شود دارد. قطر رشته های جداری میانی ممکن است بین 5 تا 8/3 13 اینچ باشد و برای پوشاندن لایه های نااستوار و ضعیف و با دارای فشار زیاد , می تواند در هر نقطه ای از سطح زمین تا عمق نهایی گذاشته شود.

رشته آستری

رشته آستری , یک رشته جداری کوتاه شده است که برای جداره بندی چاه باز در زیر آخرین رشته جداری (شکل3) موجود در چاه , گذاشته می شود. رشته آستری از عمق گذاشتنش تا بالا و در رشته قبلی امتداد می یابد و معمولاً در حدود 100 فوت از قسمت پایین رشته جداری میانی یا تولید را می پوشاند. رشته آستری تقریباً همیشه با یک وسیله آویزنده , به رشته بالا آویخته می شود. (شکل4) رشته آستری اغلب در جای خود سیمان می گردد , اما رشته آستری تولید بعضی اوقات بدون سیمان کاری در چاه آویزان می شود.

حسن مهم یک رشته آستری در هزینه کمتر آن است. زیرا یک رشته کوتاه جانشین یک رشته کامل لوله که باید تا سطح زمین کشیده شود , می گردد. گذاشتن آستری در چاه های عمیق چندین سودمندی دیگر نیز دارد. هزینه آزمایش لایه های عمیق تر چاه , هنگامی که از رشته آستری استفاده می شود مسلماً کمتر خواهد بود تا وقتی که رشته جداری سرتاسری و کامل به کار می رود. خطر این که رشته آستری قبل از رسیدن به ته چاه و در میان راه گیر بیفتد خیلی کمتر است تا هنگامی که یک رشته لوله کامل در چاه رانده می شود , زیرا می توان آن را در مدت زمان کوتاه تری به ته چاه رساند. اگر آخرین رشته جداری چاه در نتیجه حفاری ضعیف شود می توان با راندن لوله های بیشتری , رشته آستری را به سطح زمین امتداد داده و یک رشته جداری پیوسته را تا سر چاه ایجاد کرد

درزگیرهای رشته های آستری گاهی اوقات به علت نشتی دردسرهایی ایجاد می کنند. به طور اتفاقی پیش می آید که آزاد کردن رشته آستری رانی از رشته آستری نصب شده , دشوار و یا غیر ممکن می شود. دالیز (فاصله آزاد) بین یک رشته آستری و رشته جداری قبلی اغلب کوچک تر از مقدار معمول آن بین رشته های جداری دیگر است.

طراحی رشته جداری

مهندس جداره گذاری معمولاً برای تشکیل یک رشته جداری از چند لوله جداری با وزن ها و درجه هایمختلف استفاده می کند و برای این کار عمق چاه , فشار پیش بینی شده و وزن سیال درون چاه را در نظر می گیرد. وی رشته جداری را برای شرایط متوسط چاه طراحی می کند به طوری که بتواند در مقابل سه نیروی کششی , فروپاشی و ترکشی مقاومت کند.

ملاحظات در انتخاب لوله های جداری

کشش , نیروی به سمت پایین ناشی از وزن رشته جداری است که بر بدنه و اتصال لوله های جداری وارد می شود . بالاترین شاخه لوله یک رشته جداری باید وزن تمام لوله های زیر خود را تحمل نماید. بررسی کشش در تمام رشته های جداری به جز رشته هادی , مهم است.

بدیهی است لوله ای که دارای بیشترین مقاومت در برابر کشش است , باید در بالای رشته قرار داده شود.

برای رسیدن به درجه ایمنی مناسب , رشته های جداری اکثراً از لحاظ کشش یا ضزیب اطمینان 5/1 تا 2 طراحی می گردند. ضریب اطمینان کشش معمولاً 8/1 در نظر گرفته می شود. ضریب طراحی کشش عارت است از نسبت مقاومت پیوند (کششی) لوله به بار محوری که بر آن وارد می شود. مقاومت پیوند مقدار نیرونی (وزنی) است که می توان بر یک اتصال وارد کرد , بدون آن که به اصطلاح وا دهد. ضریب مزبور به این ترتیب مورد استفاده قرار می گیرد: لوله حفاری از جنس فولاد 80-N و با قطر 8/5 7 اینچ و وزن اسمی 4/26 پوند بر فوت , می تواند 490000 پوند وزن آویخته بر خود را تحمل نماید. با در نظر گرفتن ضریب اطمینان 8/1 , مقدار وزنی که این لوله بشکلی ایمن ومطمئن می تواند تحمل کند به 222/272 پوند (222/272=8/1÷490000) محدود می شود.در محاسبات ضریب طراحی کشش , باید مقاومت طوقه(اتصال) لوله ها در نظر گرفته شود که معمولاً کمتر از مقاومت بدنه لوله می باشد. محاسبات کشش اصولاً بر اساس واحد بار وارد بر سطح مقطع و درجه فولاد لوله جداری به کار رفته , استوار است.

فشار فروپاشی هنگامی رخ می دهد که در شاخه ای از رشته جداری , فشار خارج از داخل بیشتر باشد. فشار فروپاشی عموماً نتیجه فشار هیدروستاتیک وارد بر خارج لوله است و به جز رشته هادی در تمام رشته های جداری با اهمیت تلقی می شود. اکثر موارد فروپاشی رشته های جداری , در طول عملیات تزریق سیمان رخ می دهد. لوله جداری 80-N یاد شده دارای فشار یا مقاومت فروپاشی 2400 پام (پیوند بر اینچ مربع) می باشد. در چاهی که شیب فشار هیروستاتیک 5/0 پام ب فوت است. این لوله جداری را بدون درنظرگرفتن ضریب اطمینان (بافرض خالی بودن لوله .م.) می توان تا عمق 6800 فوتی استفاده کرد , اکثراً ضریب اطمینان 125/1 برای حالت فروپاشی لوله ها معمول است , با این ترتیب عمق محاسبه شده قبلی به 6044 فوت (حاصل تقسیم 6800 بر 125/1) کاهش می یابد. در اینجا محاسبات بر مبنای تفاضل حداکثر وزن ستون سیال وارد بر بیرون در لوله , و وزن ستون سیال درون آن انجام می گیرد. لوله هایی که در حالت کشش هستند در مقابل فروپاشی مقاومت کمتری دارند و لوله هایی که در حالت تراکم قرار می گیرند مقاومت بیشتی از خود نشان خواهند داد. اگر یک لوله کاملاً گرد و دیواره نازک فقط به مقدار یک درصد از حالت گردی خارج شود , مقاومت آن در برابر فشار فروپاشی 5 درصد کاهش خواهد یافت , بنابراین کوچک ترین خراشیدگی ناشی از آچارها , لوله گیر و یا شرایط درون چاه , مقاومت فروپاشی لوله ها را به مقدار قابل ملاحظه ای از بین می برد.

فشار ترکشی هنگامی ب لوله وارد می شود که فشار درون لوله از بیرون آن بیشتر باشد. فشار ترکشی درسر(قسمت بالای) رشته جداری بیشترین مقدار را دارد , زیرا فشار خاری وارد بر رشته جداری در سر چاه از همه جای آن کمتر است. فشار ترکشی وقتی اهمیت پیدا می کند که فشار سر چاه نسبتاً زیاد است. رشته جداری در هر چاهی که شیب فشار بین 6/0 تا 1 متغیر است , باید برای ایستایی در برابر فشار ترکشی طراحی شود. مقاومت ترکشی , یا حداقل فشار واروی درونی برای لوله جداری , که مشخصات آن قبلاً ارائه شده , 6020 پام است. با در نظرگرفتن ضریب اطمینان 1/1 , حداکثر فشاری که به طور ایمن به درون این لوله می تواند وارد شود 5470 پام خواهد بود.

تحقیق در مورد B103 جداره گذاری و سیمان کاری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

لولبخش اول

جداره گذاری

لوله های جداری , لوله های فولادی بسیار قوی هستند که در چاه های نفت استفده می شوند تا یک مجرای غیر قابل نفوذ در رابر فشار , از سطح طمین تا مخرن گاز یا نفت تشکیل دهند (شکل 1). رشته جدای یک چاه نفت حداقل 7 منظور را برآورده می سازد.

جلوگیری از فروریخته شدن و شسته شدن جدار چاه.

جلوگیری از آلودگی سفره های آب آشامیدنی توسط سیالات لایه های پایین تر.

جداسازی آب از سازند بهره ده.

منحصر کردن تولید به یک سازند.

فراهم آوردن اطلاعات لازم در کنترل فشار چاه.

ایجاد امکان برای کاربرد تجهیزات فراز آوری مصنوعی چاه به منظور تولید از چاه.

ایجاد یک مسیر جریان برای سیالات تولید شده.

انواع رشته های جداری

به طور کلی هر چاه نفت یا گاز حداقل به دو رشته متحالمرکز جداری نیازمند است : رشته جداری هادی , رشته جداری سطحی و رشته جداری تولید (شکل 2).

بسته به سازندهایی که با آنها برخورد می شود , چاه ممکن است نیاز به چند رشته جداری میانی نیز داشته باشد. در بعضی موارد یک رشته آستری نیز ممکن است در چاه نصب گردد , این رشته ممکن است بعداً و در صورت نیاز تا سطح زمین پس آویز شده و تشکیل یک رشته تولید را دهد.در هر مورد , هر رشته جداری منظور خاصی را براورده می کند و در امر تکمیل چاه اهمیت دارد.

رشته هادی

لوله یا رشته جداری هادی به عنوان کانالی برای بالا آوردن گل در حال گردش تا وقتی که وارد مخازن گل شود , عمل می کند. این رشته از یزش و فرسایش (ناشی از حرکت سیال حفاری) جداره چاه و خالی شدن زیر پایه های حفاری جلوگیری نموده در عین حال از آن برای سوار کردن قیران گیر ها نیز می توان استفاده کرد و این در مواردی است که در اعماق کم احتمال برخورد به لایه های گازدار وجود داشته باشد. لوله یا شته هادی همچنین رشته های جداری بعدی را در برابر خوردگی محافظت کرده و ممکن است در مواردی که مقاومت زمین کافی نباشد برای تحمل قسمتی از وزن وسایل سر چاهی مورد استفاده قرار گیرد. برای گذاشتن و نصب رشته هادی , ممکن است که چاه به روش عادی حفر شده و لوله در آن رانده شوند , اما معمولاً در چاه های دریایی و مناطق باتلاقی, این لوله ها با شمع کوب در زمین کوبیده می شوند. در هنگامی که از شمع کوب استفاده می گردد لوله های بی رزوه به کار برده شده و بوسیله جوشکاری به یکدیگر اتصال می یابند. لوله هادی گاهی توسط شرکت خدماتی مسئول «حفر گمانه کلی» نصب می شود. (یعنی توسط رکتی که محل چاه را می سازد. م.) رشته هادی معمولاً دارای قطر خارجی 16 تا 48 اینچ بوده ممکن است تا عمق 300 فوتی و بیشتر رانده شود.

رشته جداری سطحی

عمق گذاشتن رشته جداری سطحی باید آن قدر باشد که برای حفاظت از چاه و جلوگیری از ریزش و شسته شدن جدار آن در سازند های سست که اغلب در نزدیکی سطح زمین دیده می شوند , کافی باشد. گذاشتن این رشته , نقطه آغاز نصب سر جداره ها و دیگر وسایلی است که پس از تکمیل چاه بر سر آن باقی خواهند ماند. قطر رشته جداری سطحی باید کمتر از لوله هادی باشد. عمق گذاشتن رشته جداری سطحی ممکن است فقط 200 فوت باشد , اما گاهی اوقات هم بیشتر از آن است و بسته به شرایط برخورد شده محلی احتمال دارد تا چند هزار فوت برسد. رشته جداری سطحی معمولاً از 300 تا 4000 فوتی گذاشته می شود.

دیگر وظیفه مهم رشته جداری سطحی ع جلوگیری از آلودگی سفره های آب زیرزمینی توسط گل حفاری , گاز , نفت و یا آب نمک می باشد. مقررات ایالتی و فدرالی حفاظت از منابع زیرزمینی آب آشامیدنی , معمولاً عمق گذاشتن رشته جداری سطحی را کاملاً مشخص و معین کرده است.

رشته جداری تولید

گذاشتن رشته جداری تولید , یا رشته نفت , یکی از هدف های اصلی در حفاری هر چاه نفت یا گاز به شمار می رود. از چندین جهت , رشته نفت در واقع خود چاه نفت است و دیگر قسمت های تجهیزات چاه نفت , لوازم رشته نفت محسوب می شوند. این رشته جداری , مخزن بهره ده را در مقابل سیالات ناخواسته سازند بهره ده و نیز لایه های دیگری که چاه از آنها عبور کرده , ایزوله می کند. این رشته پیوسته محافظ لوله های مغزی و دیگر تجهیزاتی است که در یک چاه به کار می روند. رشته مغزی را می توان برای تعویض یا بازرسی از چاه بیرون کشید , اما رشته تولید در محل خود سیمان می شود. در حقیقت رشته جداری تولید باید با دقت هرچه تمام تر سیمان شود تا اطمینان حاصل گردد که یک پیوند سیمانی مقاوم در برابر فشار , بین لوله و سازند ایجاد شده است.

رشته جداری تولید با توجه به شرایط برخورد شده در چاه , باید دارای بهترین کیفیت باشد. این رشته معمولاً آخرین رشته جداری است که در یک چاه نصب می شود , بنابراین طولانی ترین و اغلب سنگین ترین رشته لوله های جداری یک چاه است. در اکثر موارد رشته جداری تولید ممکن است در معرض حداکثر فشار چاه و بیشترین فشار سازند قرارگیرد , بنابر این این رشته باید از بهترین نوع لوله ها تشکیل شود. یک نشتی کوچک در این لوله می تواند منجر به فوران چاه شود و بنابراین اتصالات رزوه دار رشته نفتی باید برای مقابله با فشار های احتمالی مقاوم باشند. پیوند های لوله های جداری باید به دقت بسته و سفت شده و در چاه رانده شوند تا بعداً در آن نشتی رخ ندهد.

رشته جداری میانی

مهم ترین هدف از راندن رشته جداری میانی حفظ و بقای چاه می باشد و بنابراین به آن , رشته جداری محافظ یا رشته نمک نیز گفته می شود. رشته جداری میانی عموماً برای پوشاندن و مسدود کردن لایه های ضعیف به کار می رود که تحمل فشار گل های سنگین مورد نیاز برای عمیق تر کردن چاه را ندارند. به طور اتفاقی , سازند های رسی یا نمکی ممکن است سبب آلودگی سیال حفاری و احتمالاً در اثر ریزش , باعث گیر کردن لوله ها یا تشکیل حفره های جاکلیدی شوند. گاهی اوقات از رشته میانی برای پوشاندن لایه های بهره ده بالاتر استفاده می شود , تا بتوان برای تولید از لایه های پایین تر چاه را عمیق تر کرد.

وظیفه عمومی رشته میانی ایجاد محافظ برای جلوگیری از هرز روی گل در سازند های کم عمق می باشد که در بعضی از اعماق چاه و در موقع استفاده از گل های سنگین مورد نیاز برای پاره ای از لایه های پرفشار رخ می دهد. این رشته در مقابل فشار حفاظت بهتری نسبت به رشته جداری سطحی به وجود می آورد. زیرا لوله های کوچک تر می توانند فشار بیشتری را تحمل کنند و نیز به خاطر این که رشته سطحی در اثر سایش به رشته حفاری از بین نرود. نقطه گذاشتنرشته جداری میانی بایستی در عمقی باشد که در زیر آن , سازند قادر به تحمل وزن گل پیش بینی شده ای است که برای حفاری و عمیق تر کردن چاه باید به کار رود. رشته جداری میانی گاهی اوقات در بخش های پرفشار گذاشته می شود تا به این ترتیب بتوان با گل حفاری سبک تر تا اعماق بیشتری حفاری کرد.

رشته جداری میانی ممکن است تا عمق 5000 فوت و بیشتر گذاشته شود. تعداد رشته های میانی گذاشته شده در یک چاه بستگی به عمق آن و نیز مسائلی که در حین حفاری به آن برخورد می شود دارد. قطر رشته های جداری میانی ممکن است بین 5 تا 8/3 13 اینچ باشد و برای پوشاندن لایه های نااستوار و ضعیف و با دارای فشار زیاد , می تواند در هر نقطه ای از سطح زمین تا عمق نهایی گذاشته شود.

رشته آستری

رشته آستری , یک رشته جداری کوتاه شده است که برای جداره بندی چاه باز در زیر آخرین رشته جداری (شکل3) موجود در چاه , گذاشته می شود. رشته آستری از عمق گذاشتنش تا بالا و در رشته قبلی امتداد می یابد و معمولاً در حدود 100 فوت از قسمت پایین رشته جداری میانی یا تولید را می پوشاند. رشته آستری تقریباً همیشه با یک وسیله آویزنده , به رشته بالا آویخته می شود. (شکل4) رشته آستری اغلب در جای خود سیمان می گردد , اما رشته آستری تولید بعضی اوقات بدون سیمان کاری در چاه آویزان می شود.

حسن مهم یک رشته آستری در هزینه کمتر آن است. زیرا یک رشته کوتاه جانشین یک رشته کامل لوله که باید تا سطح زمین کشیده شود , می گردد. گذاشتن آستری در چاه های عمیق چندین سودمندی دیگر نیز دارد. هزینه آزمایش لایه های عمیق تر چاه , هنگامی که از رشته آستری استفاده می شود مسلماً کمتر خواهد بود تا وقتی که رشته جداری سرتاسری و کامل به کار می رود. خطر این که رشته آستری قبل از رسیدن به ته چاه و در میان راه گیر بیفتد خیلی کمتر است تا هنگامی که یک رشته لوله کامل در چاه رانده می شود , زیرا می توان آن را در مدت زمان کوتاه تری به ته چاه رساند. اگر آخرین رشته جداری چاه در نتیجه حفاری ضعیف شود می توان با راندن لوله های بیشتری , رشته آستری را به سطح زمین امتداد داده و یک رشته جداری پیوسته را تا سر چاه ایجاد کرد

درزگیرهای رشته های آستری گاهی اوقات به علت نشتی دردسرهایی ایجاد می کنند. به طور اتفاقی پیش می آید که آزاد کردن رشته آستری رانی از رشته آستری نصب شده , دشوار و یا غیر ممکن می شود. دالیز (فاصله آزاد) بین یک رشته آستری و رشته جداری قبلی اغلب کوچک تر از مقدار معمول آن بین رشته های جداری دیگر است.

طراحی رشته جداری

مهندس جداره گذاری معمولاً برای تشکیل یک رشته جداری از چند لوله جداری با وزن ها و درجه هایمختلف استفاده می کند و برای این کار عمق چاه , فشار پیش بینی شده و وزن سیال درون چاه را در نظر می گیرد. وی رشته جداری را برای شرایط متوسط چاه طراحی می کند به طوری که بتواند در مقابل سه نیروی کششی , فروپاشی و ترکشی مقاومت کند.

ملاحظات در انتخاب لوله های جداری

کشش , نیروی به سمت پایین ناشی از وزن رشته جداری است که بر بدنه و اتصال لوله های جداری وارد می شود . بالاترین شاخه لوله یک رشته جداری باید وزن تمام لوله های زیر خود را تحمل نماید. بررسی کشش در تمام رشته های جداری به جز رشته هادی , مهم است.

بدیهی است لوله ای که دارای بیشترین مقاومت در برابر کشش است , باید در بالای رشته قرار داده شود.

برای رسیدن به درجه ایمنی مناسب , رشته های جداری اکثراً از لحاظ کشش یا ضزیب اطمینان 5/1 تا 2 طراحی می گردند. ضریب اطمینان کشش معمولاً 8/1 در نظر گرفته می شود. ضریب طراحی کشش عارت است از نسبت مقاومت پیوند (کششی) لوله به بار محوری که بر آن وارد می شود. مقاومت پیوند مقدار نیرونی (وزنی) است که می توان بر یک اتصال وارد کرد , بدون آن که به اصطلاح وا دهد. ضریب مزبور به این ترتیب مورد استفاده قرار می گیرد: لوله حفاری از جنس فولاد 80-N و با قطر 8/5 7 اینچ و وزن اسمی 4/26 پوند بر فوت , می تواند 490000 پوند وزن آویخته بر خود را تحمل نماید. با در نظر گرفتن ضریب اطمینان 8/1 , مقدار وزنی که این لوله بشکلی ایمن ومطمئن می تواند تحمل کند به 222/272 پوند (222/272=8/1÷490000) محدود می شود.در محاسبات ضریب طراحی کشش , باید مقاومت طوقه(اتصال) لوله ها در نظر گرفته شود که معمولاً کمتر از مقاومت بدنه لوله می باشد. محاسبات کشش اصولاً بر اساس واحد بار وارد بر سطح مقطع و درجه فولاد لوله جداری به کار رفته , استوار است.

فشار فروپاشی هنگامی رخ می دهد که در شاخه ای از رشته جداری , فشار خارج از داخل بیشتر باشد. فشار فروپاشی عموماً نتیجه فشار هیدروستاتیک وارد بر خارج لوله است و به جز رشته هادی در تمام رشته های جداری با اهمیت تلقی می شود. اکثر موارد فروپاشی رشته های جداری , در طول عملیات تزریق سیمان رخ می دهد. لوله جداری 80-N یاد شده دارای فشار یا مقاومت فروپاشی 2400 پام (پیوند بر اینچ مربع) می باشد. در چاهی که شیب فشار هیروستاتیک 5/0 پام ب فوت است. این لوله جداری را بدون درنظرگرفتن ضریب اطمینان (بافرض خالی بودن لوله .م.) می توان تا عمق 6800 فوتی استفاده کرد , اکثراً ضریب اطمینان 125/1 برای حالت فروپاشی لوله ها معمول است , با این ترتیب عمق محاسبه شده قبلی به 6044 فوت (حاصل تقسیم 6800 بر 125/1) کاهش می یابد. در اینجا محاسبات بر مبنای تفاضل حداکثر وزن ستون سیال وارد بر بیرون در لوله , و وزن ستون سیال درون آن انجام می گیرد. لوله هایی که در حالت کشش هستند در مقابل فروپاشی مقاومت کمتری دارند و لوله هایی که در حالت تراکم قرار می گیرند مقاومت بیشتی از خود نشان خواهند داد. اگر یک لوله کاملاً گرد و دیواره نازک فقط به مقدار یک درصد از حالت گردی خارج شود , مقاومت آن در برابر فشار فروپاشی 5 درصد کاهش خواهد یافت , بنابراین کوچک ترین خراشیدگی ناشی از آچارها , لوله گیر و یا شرایط درون چاه , مقاومت فروپاشی لوله ها را به مقدار قابل ملاحظه ای از بین می برد.

فشار ترکشی هنگامی ب لوله وارد می شود که فشار درون لوله از بیرون آن بیشتر باشد. فشار ترکشی درسر(قسمت بالای) رشته جداری بیشترین مقدار را دارد , زیرا فشار خاری وارد بر رشته جداری در سر چاه از همه جای آن کمتر است. فشار ترکشی وقتی اهمیت پیدا می کند که فشار سر چاه نسبتاً زیاد است. رشته جداری در هر چاهی که شیب فشار بین 6/0 تا 1 متغیر است , باید برای ایستایی در برابر فشار ترکشی طراحی شود. مقاومت ترکشی , یا حداقل فشار واروی درونی برای لوله جداری , که مشخصات آن قبلاً ارائه شده , 6020 پام است. با در نظرگرفتن ضریب اطمینان 1/1 , حداکثر فشاری که به طور ایمن به درون این لوله می تواند وارد شود 5470 پام خواهد بود.

تحقیق در مورد B128 مسائل بعد از سیمان زنی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 24 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مسائل بعد از سیمان زنی

پس از برخورد توپی جداره روب بالا به طوقه سیمان و بالا رفتن فشار پشت آن و خاموش کردن پمپ ها ، مرحله بعدی آغاز کار، آزاد کردن فشار می باشد تا به این ترتیب معلوم شود شیر پس فشار رشته جداری به طور رضایت بخش کار می کند یا خیر . در هنگام جابجایی سیمان و بالا آمدن سیمان در دالیزفشار پشت توپی معمولا" افزوده می شود و گاهی به 1000 پام و بیشتر می رسد ور ایج آن است که پس از برخورد توپی بالا به طوقه سیمان فشار یازهم را بالا برده می شود تا اطمینان حاصل گردد که عمل جابجایی سیمان بطور کامل انجام شده است . با در نظر گرفتن مسائل فوق ، پس از خاموش کردن پمپها فشار درون رشته جداری ممکن است تا حدود 1500 پام بالا رفته باشد ، فشاری با این مقدار باعث باد کردن لوله ها می شود که مقدار زیادی از آن به خاطر انبساط خانی (پیچکی) می باشد . انبساط رشته جداری بر قسمت هایی که پشت آن سیمان ندارد کم پایی اثر است ، اما در ته چاه و در جایی که لوله ها بوسیله سیمان پوشیده و غلاف شده اند ، ممکن است بر پیوند سخت شده بین سیمان لوله جداری اثر گذارد . اگر فشار درون رشته جداری پس از سخت شدن سیمان رها شود ، لوله ها منقبض خواهند شد و در اینصورت پیوند سیمان با پشت رشته جداری سست خواهد شد . با آزاد کردن فشار قبل از بندش سیمان ، این مشکل مرتفع می شود ، بعلاوه سود مندی دیگری هم دارد و اجازه می دهد کارهای سوار کردن وسایل سر چاهی بلافاصله آغاز شود . مقررات ایالتی و فدرال اکثرا" شیر شناور را برای نگاه داشتن سیمان منظور می دارند ( تا مانع برگشت سیمان شود ) . پس از رها کردن فشار زمان انتظار برای سفت شدن سیمان فرا می رسد ، این زمان را انتظار برای سیمان (w.o.c) می نامند . انتظار برای سیمان به سیمان مهلت کافی می دهد تا بگیرد و آنقدر محکم شود که رشته جداری را در خود گرفته و مهار کند . سیمان باید بتواند شوکهای ناشی از عملیات بعدی ، از جمله حفاری در جداری را تحمل کند . همچنین ارتباط بین لایه ها باید کاملا" مسدود و قطع شود تا از کوچیدن سیال لایه ها جلوگیری کند . بر اساس ضوابط اکثر ایالات ، در صورتی که رشته جداری دارای شیر شناور باشد زمان انتظار برای سیمان آزاد و اختیاری است ، اگر رشته جداری غیر شناور نداشته باشد ، رعایت 8 تا 12 ساعت زمان انتظار کاملا" الزامی است . زمان انتظار معمول قبل ازشروع حفاری در جداری 12 ساعت است . عموما" زمان انتظار سیمان از موقع برخورد (نشستن ) توپی بالا با طوقه شناور شروع می شود و پایان آن وقتی است که توپی سیمانکاری حفاری و خارج می شود . زمان انتظار سیمان به این خاطر مورد نیاز است که سیمان استحکام کافی را بدست آورد تا اینکه : (1) لوله های جداری مهار و در جای خود محکم شده تا بتوانند در برا بر شوکهای ناشی از عملیات بعدی حفاری مقاومت کنند ، (2) لایه های تراوا درزگیری شوند تا از جابجایی و کوچ سیالات سازند در پشت لوله ها جلوگیری شود. آزمایشات انجام شده ثابت کرده اند که در اکثر مواقع برای پیوند و مهار رشته جداری بسازند استحکام کششی 8 پام (در پیوند سیمان) کافی است . آزمایشات مشابه نشان داده اند که در سیمان دارای استحکام تراکمی 130 پام تراوین آنقدر کم خواهد بود که اکثر لایه ها را درزگیری کرده و ارتباط آنها را قطع می کند . پس از اجرای روش ها و کارهای مختص هر منطقه نفتی ، در صورت عادی بودن وضع چاه و اندازه لوله جداری عمق بالای سیمان در دالیز در مقایسه با حجم دوغاب سیمان ممکن است نسبتا" همخوانی داشته باشد . اگر در مورد ارتفاع سیمان در دالیز هر گونه تردید یا پرسشی بروز کند ، بالای سیمان بایستی وارسی شود . بالای سیمان معمولا" با راندن یک نمودار دما و یا راندن نمودار پیوند سیمان انجام می شود . در اکثر موارد نمودار ما یک روش عالی برای یافتنم عمق بالای سیمان است . این نمودار را باید 2 تا 4 ساعت بعد از مخلوط کردن سیمان در چاه راند ، یعنی در فاصله ای که گرمای زاییده شده از بندش سیمان نمایان تر است . برای یافتن بالای سیمان ، ابزار مخصوصی در چاه پایین برده می شود تا نمودار گرما را بگیرد . سپس منحنی دما و عمق رسم می شود ، برای این کار اعداد مربوط به دما روی محور افقی و اعداد مربوط به عمق چاه روی محور عمودی محور مختصات مشخص می گردند شکل (36 ) . بررسی این منحنی از بالا شروع می شود ، از عمق 5500 فوتی دما بتدریج با افزایش عمق چاه افزایش می یابد ، اما کمی پایین تر در عمق 5650 فوتی ، منحنی یک افزایش ناگهانی در دما را نشان می دهد . این محل بالای سر سیمان است زیرا افزایش گرما، در اثر بندش سیمان در اینجا باعث تغییر ناگهانی دما شده است . اگر سر واقعی سیمان به مقدار قابل توجهی پایین تر از محل پیش بینی شده باشد نشانه آن است ، که چاه در اثر شسته شدن گشاد شده و مقدا زیادی از سیمان را در خود گرفته است . اگر بالای سیمان خیلی پایین واقع باشد ، سیال سازند اجازه خواهد یافت وارد دالیز بالای سر سیمان شود ، به این خاطر باید عملیات سیمانکاری درمانی انجام گیرد . مشکل دیگر آن است که سر واقعی سیمان بالاتر از محل پیش بینی شده خود باشد.

علت این امر احتمالا" می تواند رگه کردن سیمان از میاتن گل ژله مانند و گرانروچاه باشد ، در این صئرت قسمتهایی از پشت رشته جداری بدون سیمان مانده و از طریق آنها سیالات یا گازها می توانند رفت و آمد کنند . برای تعیین بالای عمق سیمان ممکن است از نمودار پیوند سیمان استفاده شود ، معهذا این نمدار اکثرا" برای تعیین کیفیت پیوند سیمان رشته جداری بکارمی رود . تفسیر این نمودار اهمیت بسیاری دارد . عموما" اگر یک نمودار پیوند ، پیوند خوبی را نشان دهد ، سیمانکاری اولیه را می توان رضایت بخش نامید . از طرف دیگر ضعیف بودن پیوند سیمان لزوما" نشان دهنده آن نیست که عملیات سیمانزنی ضعیف بوده است ، نمودارهای پیوند سیمان که دارای یک منحنی هستند نمی توانند وضع پیوند سیمان به سازند را ارزیابی کنند . هر عملیات سیمانکاری را باید رضایت بخش فرض کرد مگر اینکه بعضی شواهد خلاف

تحقیق در مورد B168 جداره گذاری و سیمان کاری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 97 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

لولبخش اول

جداره گذاری

لوله های جداری , لوله های فولادی بسیار قوی هستند که در چاه های نفت استفاده می شوند تا یک مجرای غیر قابل نفوذ در برابر فشار , از سطح زمین تا مخرن گاز یا نفت تشکیل دهند (شکل 1). رشته جداری یک چاه نفت حداقل 7 منظور را برآورده می سازد.

جلوگیری از فروریختن و شسته شدن جدار چاه.

جلوگیری از آلودگی سفره های آب آشامیدنی توسط سیالات لایه های پایین تر.

جداسازی آب از سازند بهره ده.

منحصر کردن تولید به یک سازند.

فراهم آوردن اطلاعات لازم در کنترل فشار چاه.

ایجاد امکان برای کاربرد تجهیزات فراز آوری مصنوعی چاه به منظور تولید از چاه.

ایجاد یک مسیر جریان برای سیالات تولید شده.

انواع رشته های جداری

به طور کلی هر چاه نفت یا گاز حداقل به دو رشته متحدالمرکزجداری نیازمند است : رشته جداری هادی , رشته جداری سطحی و رشته جداری تولید (شکل 2).

بسته به سازندهایی که با آنها برخورد می شود , چاه ممکن است نیاز به چند رشته جداری میانی نیز داشته باشد. در بعضی موارد یک رشته آستری نیز ممکن است در چاه نصب گردد , این رشته ممکن است بعداً و در صورت نیاز تا سطح زمین پس آویز شده و تشکیل یک رشته تولید را دهد.در هر مورد , هر رشته جداری منظور خاصی را براورده می کند و در امر تکمیل چاه اهمیت دارد.

رشته هادی

لوله یا رشته جداری هادی به عنوان کانالی برای بالا آوردن گل در حال گردش تا وقتی که وارد مخازن گل شود , عمل می کند. این رشته از ریزش و فرسایش (ناشی از حرکت سیال حفاری) جداره چاه و خالی شدن زیر پایه های دستگاه حفاری جلوگیری نموده در عین حال از آن برای سوار کردن فوران گیر ها نیز می توان استفاده کرد و این در مواردی است که در اعماق کم احتمال برخورد به لایه های گازدار وجود داشته باشد. لوله یا رشته هادی همچنین رشته های جداری بعدی را در برابر خوردگی محافظت کرده و ممکن است در مواردی که مقاومت زمین کافی نباشد برای تحمل قسمتی از وزن وسایل سر چاهی مورد استفاده قرار گیرد. برای گذاشتن و نصب رشته هادی , ممکن است که چاه به روش عادی حفر شده و لوله در آن رانده شوند , اما معمولاً در چاه های دریایی و مناطق باتلاقی, این لوله ها با شمع کوب در زمین کوبیده می شوند. در هنگامی که از شمع کوب استفاده می گردد لوله های بی رزوه به کار برده شده و بوسیله جوشکاری به یکدیگر اتصال می یابند. لوله هادی گاهی توسط شرکت خدماتی مسئول «حفر گمانه کلی» نصب می شود. (یعنی توسط شرکتی که محل چاه را می سازد. م.) رشته هادی معمولاً دارای قطر خارجی 16 تا 48 اینچ بوده ممکن است تا عمق 300 فوتی و بیشتر رانده شود.

رشته جداری سطحی

عمق گذاشتن رشته جداری سطحی باید آن قدر باشد که برای حفاظت از چاه و جلوگیری از ریزش و شسته شدن جدار آن در سازند های سست که اغلب در نزدیکی سطح زمین دیده می شوند , کافی باشد. گذاشتن این رشته , نقطه آغاز نصب سر جداره ها و دیگر وسایلی است که پس از تکمیل چاه بر سر آن باقی خواهند ماند. قطر رشته جداری سطحی باید کمتر از لوله هادی باشد. عمق گذاشتن رشته جداری سطحی ممکن است فقط 200 فوت باشد , اما گاهی اوقات هم بیشتر از آن است و بسته به شرایط برخورد شده محلی احتمال دارد تا چند هزار فوت برسد. رشته جداری سطحی معمولاً از 300 تا 4000 فوتی گذاشته می شود.

دیگر وظیفه مهم رشته جداری سطحی، جلوگیری از آلودگی سفره های آب زیرزمینی توسط گل حفاری , گاز , نفت و یا آب نمک می باشد. مقررات ایالتی و فدرالی حفاظت از منابع زیرزمینی آب آشامیدنی , معمولاً عمق گذاشتن رشته جداری سطحی را کاملاً مشخص و معین کرده است.

رشته جداری تولید

گذاشتن رشته جداری تولید , یا رشته نفت , یکی از هدف های اصلی در حفاری هر چاه نفت یا گاز به شمار می رود. از چندین جهت , رشته نفت در واقع خود چاه نفت است و دیگر قسمت های تجهیزات چاه نفت , لوازم رشته نفت محسوب می شوند. این رشته جداری , مخزن بهره ده را در مقابل سیالات ناخواسته سازند بهره ده و نیز لایه های دیگری که چاه از آنها عبور کرده , ایزوله می کند. این رشته پیوسته محافظ لوله های مغزی و دیگر تجهیزاتی است که در یک چاه به کار می روند. رشته مغزی را می توان برای تعویض یا بازرسی از چاه بیرون کشید , اما رشته تولید در محل خود سیمان می شود. در حقیقت رشته جداری تولید باید با دقت هرچه تمام تر سیمان شود تا اطمینان حاصل گردد که یک پیوند سیمانی مقاوم در برابر فشار , بین لوله و سازند ایجاد شده است.

رشته جداری تولید با توجه به شرایط برخورد شده در چاه , باید دارای بهترین کیفیت باشد.