لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 35
موضوع:
روشهای هزینهیابی مؤسسات تولیدی
نام استاد:
جناب آقای شریفی
نام دانشجو:
شایان زاهدی
شماره دانشجویی: 84211129
رشته: حسابداری
بهار 1388
مقدمه:
تعریف هزینهیابی: هزینهیابی عبارتست از طبقهبندی و تسهیم صحیح هزینهها به منظور تعیین بهای تمام شده محصولات و خدمات واحد تجاری و تنظیم و ارائه اطلاعات مربوطه به نحو مناسبی که برای راهنمایی مدیران و صاحبان واحد مزبور درجهت کنترل عملیات آن قابل استفاده باشد. به این ترتیب وقتی حسابداران صحبت از هزینهیابی میکنند منظورشان یک یا چند مورد از موارد زیر است:
الف – تعیین بهای تمام شده ساخت یک محصول، یا
ب – تعیین بهای تمام شده یک سرویس یا
ج – تعیین روشی که به وسیله آن بتوان هزینهها را کنترل کرد
در حسابداری بازرگانی ابتدا به تشریح و بررسی دفاتر و حسابهای یک تاجر میپردازیم که کالای بازگانی را خریده و آن را به قیمتی که متضمن سود باشد میفروشد. در این قبیل موارد ترازنامه به انضمام حساب عملکرد و سود و زیان برای نشان دادن وضع مالی تاجر کاملاً کافی است. سپس به مرحله تهیه حساب کالا میرسیم و با استفاده از این حسابها میتوانیم بهای تمام شده کالای ساخته شده را تعیین کنیم. ولی در مواردی که چند نوع کالا ساخته شود لازمست حساب تولید یا ساخت کالا را طوری تجزیه کنیم که بتوان بهای تمام شده هریک از انواع کالا را از به دست آورد و این کار مستلزم تجزیه مفصلتر اقلام درآمد و هزینههای تولید خواهد بود. این تجزیه تفصیلی اقلام درآمد و هزینه به منظور تعیین بهای تمام شده هریک از محصولات ساخته شده یکی از هدفهای هزینهیابی را که در بالا ذکر شد تشکیل میدهد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
روشهای هزینهیابی و مؤسسات تولید
گردآورنده:
نام استاد:
مقدمه:
تعریف هزینهیابی: هزینهیابی عبارتست از طبقهبندی و تسهیم صحیح هزینهها به منظور تعیین بهای تمام شده محصولات و خدمات واحد تجاری و تنظیم و ارائه اطلاعات مربوطه به نحو مناسبی که برای راهنمایی مدیران و صاحبان واحد مزبور درجهت کنترل عملیات آن قابل استفاده باشد. به این ترتیب وقتی حسابداران صحبت از هزینهیابی میکنند منظورشان یک یا چند مورد از موارد زیر است:
الف – تعیین بهای تمام شده ساخت یک محصول، یا
ب – تعیین بهای تمام شده یک سرویس یا
ج – تعیین روشی که به وسیله آن بتوان هزینهها را کنترل کرد
در حسابداری بازرگانی ابتدا به تشریح و بررسی دفاتر و حسابهای یک تاجر میپردازیم که کالای بازگانی را خریده و آن را به قیمتی که متضمن سو باشد میفروشد. در این قبیل موارد ترازنامه به انضمام حساب عملکرد و سود و زیان برای نشان دادن وضع مالی تاجر کاملاً کافی است. سپس به مرحله تهیه حساب کالا میرسیم و با استفاده از این حسابها میتوانیم بهای تمام شده کالای ساخته شده را تعیین کنم. ولی در مواردی که چند نوع کالا ساخته شود لازمست حساب تولید یا ساخت کالا را طوری تجزیه کنم که بتوان بهای تمام شده هریک از انواع کالا را از به دست آورد و این کار مستلزم تجزیه مفصلتر اقلام درآمد و هزینههای تولید خواهد بود. این تجزیه تفصیلی اقلام درآمد و هزینه به منظور تعیین بهای تمام شده هریک از محصولات ساخته شده یکی از هدفهای هزینهیابی را که در بالا ذکر شد تشکیل میدهد.
روشهای هزینهیابی مؤسسات تولیدی:
+ هزینهیابی چیست و چند نوع میباشد
روشهای هزینه یابی در واقع روشها و نظامهایی میباشند که منجر به انجام ثبتهای حسابداری و تهیه گزارشاتی میگردند که مدیریت را در ارتباط با کنترل هزینههای مواد، دستمزد و سربار کمک و یاری مینمایند. به طور کلی با توجه به نوع فعالیت موسسات تولیدی روشهای هزینهیابی که مورد استفاده قرار میگیرند 2 نوع میباشند:
1- هزینه یابی سفارش کار 2- هزینهیابی مرحلهای
برخی از موسسات تولیدی سفارشپذیر یعنی در واقع تولیدات آنها و هزینههایی که در آنها صورت میپذیرد با سفارش و یا عقد پیمان ایجاد میشوند. بنابراین برای هزینهیابی در این موسسات از روش هزینهیابی سفارش کار استفاده میگردد. نمونهبارز این مؤسسات شرکتهای، پیمانکاری، کارخانجات کشتیسازی، هواپیماسازی، بیمارستانها، تعمیرگاههای اتومبیل و سایر موارد مشابه میباشد.
بعضی از موسسات تولید دیگر که دیگر که تولیدات آنها برای آنکه تکمیل گردد مراحل مختلفی را طی میکند و محصولات آنها به صورت انبوه و یکسان تولید میشود از روشهای هزینهیابی مرحلهای استفاده مینمایند. کارخانجات نساجی، مواد شیمیایی، صنایع نفت، کنش و موارد مشابه نمونههایی این نوع موسسات میباشند.
اساساً موسساتی که به صورت سفارش عمل مینمایند و یا آنکه تولیدات آنها با حجم زیاد و از نظر تعداد کم
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 35
موضوع:
روشهای هزینهیابی مؤسسات تولیدی
نام استاد:
جناب آقای شریفی
نام دانشجو:
شایان زاهدی
شماره دانشجویی: 84211129
رشته: حسابداری
بهار 1388
مقدمه:
تعریف هزینهیابی: هزینهیابی عبارتست از طبقهبندی و تسهیم صحیح هزینهها به منظور تعیین بهای تمام شده محصولات و خدمات واحد تجاری و تنظیم و ارائه اطلاعات مربوطه به نحو مناسبی که برای راهنمایی مدیران و صاحبان واحد مزبور درجهت کنترل عملیات آن قابل استفاده باشد. به این ترتیب وقتی حسابداران صحبت از هزینهیابی میکنند منظورشان یک یا چند مورد از موارد زیر است:
الف – تعیین بهای تمام شده ساخت یک محصول، یا
ب – تعیین بهای تمام شده یک سرویس یا
ج – تعیین روشی که به وسیله آن بتوان هزینهها را کنترل کرد
در حسابداری بازرگانی ابتدا به تشریح و بررسی دفاتر و حسابهای یک تاجر میپردازیم که کالای بازگانی را خریده و آن را به قیمتی که متضمن سود باشد میفروشد. در این قبیل موارد ترازنامه به انضمام حساب عملکرد و سود و زیان برای نشان دادن وضع مالی تاجر کاملاً کافی است. سپس به مرحله تهیه حساب کالا میرسیم و با استفاده از این حسابها میتوانیم بهای تمام شده کالای ساخته شده را تعیین کنیم. ولی در مواردی که چند نوع کالا ساخته شود لازمست حساب تولید یا ساخت کالا را طوری تجزیه کنیم که بتوان بهای تمام شده هریک از انواع کالا را از به دست آورد و این کار مستلزم تجزیه مفصلتر اقلام درآمد و هزینههای تولید خواهد بود. این تجزیه تفصیلی اقلام درآمد و هزینه به منظور تعیین بهای تمام شده هریک از محصولات ساخته شده یکی از هدفهای هزینهیابی را که در بالا ذکر شد تشکیل میدهد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
روشهای هزینهیابی و مؤسسات تولید
گردآورنده:
نام استاد:
مقدمه:
تعریف هزینهیابی: هزینهیابی عبارتست از طبقهبندی و تسهیم صحیح هزینهها به منظور تعیین بهای تمام شده محصولات و خدمات واحد تجاری و تنظیم و ارائه اطلاعات مربوطه به نحو مناسبی که برای راهنمایی مدیران و صاحبان واحد مزبور درجهت کنترل عملیات آن قابل استفاده باشد. به این ترتیب وقتی حسابداران صحبت از هزینهیابی میکنند منظورشان یک یا چند مورد از موارد زیر است:
الف – تعیین بهای تمام شده ساخت یک محصول، یا
ب – تعیین بهای تمام شده یک سرویس یا
ج – تعیین روشی که به وسیله آن بتوان هزینهها را کنترل کرد
در حسابداری بازرگانی ابتدا به تشریح و بررسی دفاتر و حسابهای یک تاجر میپردازیم که کالای بازگانی را خریده و آن را به قیمتی که متضمن سو باشد میفروشد. در این قبیل موارد ترازنامه به انضمام حساب عملکرد و سود و زیان برای نشان دادن وضع مالی تاجر کاملاً کافی است. سپس به مرحله تهیه حساب کالا میرسیم و با استفاده از این حسابها میتوانیم بهای تمام شده کالای ساخته شده را تعیین کنم. ولی در مواردی که چند نوع کالا ساخته شود لازمست حساب تولید یا ساخت کالا را طوری تجزیه کنم که بتوان بهای تمام شده هریک از انواع کالا را از به دست آورد و این کار مستلزم تجزیه مفصلتر اقلام درآمد و هزینههای تولید خواهد بود. این تجزیه تفصیلی اقلام درآمد و هزینه به منظور تعیین بهای تمام شده هریک از محصولات ساخته شده یکی از هدفهای هزینهیابی را که در بالا ذکر شد تشکیل میدهد.
روشهای هزینهیابی مؤسسات تولیدی:
+ هزینهیابی چیست و چند نوع میباشد
روشهای هزینه یابی در واقع روشها و نظامهایی میباشند که منجر به انجام ثبتهای حسابداری و تهیه گزارشاتی میگردند که مدیریت را در ارتباط با کنترل هزینههای مواد، دستمزد و سربار کمک و یاری مینمایند. به طور کلی با توجه به نوع فعالیت موسسات تولیدی روشهای هزینهیابی که مورد استفاده قرار میگیرند 2 نوع میباشند:
1- هزینه یابی سفارش کار 2- هزینهیابی مرحلهای
برخی از موسسات تولیدی سفارشپذیر یعنی در واقع تولیدات آنها و هزینههایی که در آنها صورت میپذیرد با سفارش و یا عقد پیمان ایجاد میشوند. بنابراین برای هزینهیابی در این موسسات از روش هزینهیابی سفارش کار استفاده میگردد. نمونهبارز این مؤسسات شرکتهای، پیمانکاری، کارخانجات کشتیسازی، هواپیماسازی، بیمارستانها، تعمیرگاههای اتومبیل و سایر موارد مشابه میباشد.
بعضی از موسسات تولید دیگر که دیگر که تولیدات آنها برای آنکه تکمیل گردد مراحل مختلفی را طی میکند و محصولات آنها به صورت انبوه و یکسان تولید میشود از روشهای هزینهیابی مرحلهای استفاده مینمایند. کارخانجات نساجی، مواد شیمیایی، صنایع نفت، کنش و موارد مشابه نمونههایی این نوع موسسات میباشند.
اساساً موسساتی که به صورت سفارش عمل مینمایند و یا آنکه تولیدات آنها با حجم زیاد و از نظر تعداد کم
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
مهمترین روشهای تعیین درجهی آلودگی فاضلاب عبارتند از:
الف- تعیین مقدار بی- او – دی (BOD) - چنانکه پیش از این اشاره شد از جملهی موجودات زنده در فاضلاب دو گروه باکتری هستند که به تصفیهی فاضلاب کمک می نمایند.
گروه نخست باکتریها هوازی میباشند که اکسیژن محلول در فاضلاب را جذب کرده، مواد آلی را یا بصورت تغذیه و یا بوسیلهی ترشح دیاستازهایی اکسید نموده و به ترکیبات پایدار معدنی تبدیل می نمایند. در این فعل و انفعال گاز اکسیژن مصرف شده، گاز تولید و شمار باکتریها افزیش مییابند.
گروه دوم باکتری های بی هوازی هستند که اکسیژن مورد نیاز خود را از تجزیهی نمکهای موجود در فاضلاب بدست آورده، یعنی آنها را احیا میکنند. کار این باکتریها توام با ایجاد گازهائی مانند اسید سولفیدریک (هیدروژن سولفوره)و متان بوده و از این رو این فرایند همراه با تعفن و بوئی ناخوشایند میباشئ.
تعیین (بی- او – دی) عبارتست از تعیین مقدار اکسیژن لازم که باید به فاضلاب داده شود تا باکتریهای هوازی مواد آلی موجود در فاضلاب را اکسید نموده و به موادی پایدار نظیر نمکهای معدنی تبدیل سازد. بنابراین مقدار BOD فاضلاب در زمانهای مختلف تغییر می کنند. این تغییرات نه تنها به غلظت مواد آلی فاضلاب بلکه به میزان لعایت باکتریها ، درجهی گرما و شدت درهمی (توربولانت) فاضلاب نیز بستگی دارد.
منحنی تغییرات BOD – از لحظهای که فاضلاب در مجاورت اکسیژن قرار مییگرد، جذب اکسیژن توسط باکتریها شروع شده و در دو مرحلهی مختلف زیربه انجام میرسد:
مرحلهی نخست- اکسیداسیون ترکیبات آلی کربندار - این مرحله از نخستین لحظات کار باکتری ها آغاز شده و در 20 درجهی گرما تا مدت زمانی در حدود 20 شبانه روز ادامه مییابد. در این مرحله کربن موجود در ترکیبات ناپدیدار آلی تبدیل به ترکیباتی پایدار نظیر شده و از حوزهی عمل بیرون می رود.
مرحلهی دوم- اکسیداسیون ترکیبات آلی ازت داد- این مرحله همزمان با اکسیداسیون ترکیبات آلی کربندار شورع و از پیرامون دهمین روز پس از آغاز فعالیت باکتریها شدت پیدا کرده و مدتهای زیادی ادامه مییابد. در طی این مرحله، مواد آلی ازت دار تبدیل به نیتریتها و نیتراتها می گردند. در شکل شمارهی (1-1) منحنیهای تغییرات BOD از تاریخ آغاز فعالیت باکتریها تا 70 روز پس از آن برای سه درجهی گرمای 9، 20 و 30 درجه کشیده شدهاند. چنانکه از منحنیهای نامبرده نتیجهگیری می شود، ئر گرمای 20 درجه قسمت بیشتر اکسیداسیون مربوط به مرحلهی یکم (حدود 68 درصد) در پنج روز نخستین رخ می دهد و پس از 20 روز تقریباً به پایان میرید. بدین جهت برای نشان دادن درجهی آلودگی فاضلاب، معمولاً بی- او – دی پنج روزه را تعیین می کنند که بنا بر تعریف عبارتست از:
مقدار میل گرم اکسیژنی که لازم است تا در پنج روز نخست باکتری های هوازی مواد آلی موجود در یک لیتر فاضلاب را در گرمای 20 درجهی سانتیگراد اکسید نماید.
تغییرات BOD در مرحلهی یکم اکسیداسیون برای درجهی گرماهای گوناگون و نسبت آنها به در گرمای 20 درجهی سانتیگراد در منحنیهای شکل شمارهی (1-2) نمایش داده شده است.
نمایش ریاضی تغییرات BOD – آزمایش نشان می دهد که تغییرات BOD در مرحلهی یکم اکسیداسیون مواد آلی یعنی اکسیداسیون مواد آلی کربندار تقریباً طبق رابطهی شماره (1-1) انجام میگیرد.
در رابطهی (1-1) مقدار برابر تمام BOD فاضلاب در مرحلهی یکم اکسیداسیون و K و K’ ضرایب قابتی هستند که بستگی به درجهی گرمای فاضلاب (t) د اشته و از رابطههیا (1-2) و (1-3) بدست میآیند.
مقدار K در 20 درجهی گرما با کمک آزمایش بدست می آید. مقدار برای فاضلابهای مخلتف میان 16/0 تا 7/0 متغیر است که میانگین آن عدد 39/0 میباشد.
در محاسبات اولیه مقدار را معمولاً 23/0 فرض می کنند. واحد K بر حسب معکوس زمان (روز/1) داده میشود [30,25,23,6,4,2] .
درجهی آلودگی فاضلابهای شهری- درجه ی آلودگی فاضلابهای شهری بتسه به غلظت آنها و مقدار مصرف سرنهیاب میان 200 تا 400 میلی گرم در لیتر تغییر می کند. چنانکه در جدول شمارهی (1-1) ملاحظه میشود، غلظت در فاضلاب شهری که مصرف سرانهی آب در آن 200 لیتر در شبانه روز است نزدیک به 300 میلی گرم در لیتر می رسد. در صورتی که مصرف سرانهی آب ساکنان شهر کمتر از 200 لیتر در شبانه روز باشد، معمولاً غلظت فاضلاب بر حسب افزوده میشود ولی تولید سرانهی آن بر حسب گرم در شبانه روز کاهش می یابد.
جدول شمارهی (1-3) تغییرات را در گرماهای گوناگون پس از 25 روز از آغاز کار باکتریها نسبت به BOD به صورت عددی نشان می دهد.
فاضلابهی سطحی ناشی از بارندگی بسته به طول و نوع مسری که در روی زمین طی می کنند می توانند کاملاً تمیز، نسبتاً تمیز و یا خیلی کثیف و حتی در برخی موارد مانند آنچه در جدول شمارهی (1-2) ملاحظه میشود کثیفتر از فاضلابهای خانگی باشد.
برای آشنائی به آلودگی آبهای مخلتف جدول شمارهی (1-4) آنها را بسته به مقدار مورد نیازشان بطور تقریبی ردهبندی می کند.