تحقیق در مورد A 113 RAM

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

حافظه

هدف از به کار بردن حافظه این است که بتوان داده ها رابا حداکثر سرعت ممکن نوشت ، و یا خواند . حافظة کامپیوترهای جدید امروزی بین 128-16 مگابایت می باشد . این مقدار حافظه برای ذخیره سازی 16000-2000 صفحه از متنی که بین حروف آن یک فاصله وجود دارد ، کافی می باشد . از طرف دیگر شاید همین مقدار حافظه برای ذخیره سازی عکسی تمام رنگی کافی نباشد .

حافظه ها بیت ها را با روش شارژ الکتریکی ذخیره می کند . برای اینکه شارژ الکتریکی مزبور معتبر باقی بماند ، باید ولتاژ تغذیه آن به صورت مداوم برقرار باشد . بنابراین در صورت خاموش شدن کامپیوتر تمام داده های موجود در حافظه از دست خواهند رفت . به طور خلاصه می توان گفت که حافظه محلی برای ذخیره سازی سریع و موقت داده ها می باشد .

تراشه های حافظه و SIMM

شکل 1-3 نوعی تراشة حافظة معمولی را در اندازه های واقعی نشان می دهد . تراشة حافظه در واقع تکه ای از تراشة بسیار کوچک است ، که در حد ناخن انگشت و یا کوچکتر از آن است . اما از آنجا که لایة مزبور بسیار حساس بوده ، و در صورت قرار گرفتن در معرض هوا خراب می شوند ، با لایه ای از پلاستیک پوشیده شده است . فضای اضافی ناشی از نصب محفظه پلاستیکی موجب شده است ، که تراشة مزبور فضای بیشتری را اشغال کند .

تراشه های حافظه معمولاً در محلی از کامپیوتر قرار می گیرند ، که به آن « بانک حافظه » می گویند . در هر بانک حافظه 9-8 تراشه قرار دارد . در کامپیوترهای اولیه برای نصب حافظه های اضافی باید تک تک تراشه ها با احتیاط در سوکت های مادربرد ، یا کارت های گسترش حافظه قرار داد . اگر یکی از پایه های شکنندة آن خم می شد ، احتمال شکستن آن زیاد بوده ، و موجب می شد که تراشة مزبور غیر قابل استفاده شود .

شکل 1-3 : نمونه ای از تراشة حافظة کامپیوتر .

امروزه بیشتر کامپیوترهای شخصی طوری طراحی می شوند ، که بتوانند بردهای آمادة حاوی تراشه ها را قبول کنند . تراشه های مزبور به صورت دائمی بر روی برد مزبور لحیم شده اند . متداول ترین نوع آن S IMM (سرنام کلمه های Single Inline Memory Module ) می باشد ، که تصویر آن در شکل 2-3 نشان داده شده است . نصب و حذف SIMM بسیار آسان تر از تراشه های منفرد می باشد .

شکل 2-3 : مدول حافظة SIMM .

یک لبة کارت مزبور اتصال دهنده های فلزی دارد ، که بجای پایه های آن مورد استفاده قرار می گیرد . این لبه به آسانی در سوکت SIMM قرار گرفته ، و احتمال شکستن پایه ها را برطرف می کند . بنابراین نصب و حذف مدولهای SIMM بسیار آسان تر از تراشه های حافظه منفرد می باشد . به این ترتیب بیشتر کاربران کامپیوتر می توانند به آسانی آن را ارتقا دهند . شکل 3-3 روش ذخیره سازی حرف E ( به صورت کد اَسکی ) و در مدول حافظة SIMM را نشان می دهد .

شکل 3-3 : روش ذخیره سازی حرف E در کامپیوتر .

مقایسه دسترسی مستقیم و دسترسی ترتیبی

روش ذخیره سازی داده ها در حافظه به گونه ای است که به توان بدون نیاز به عبور از بخش های مختلف حافظه ، هر نقطه از آن را بطور مستقیم خواند ، و یا بروی آن نوشت به این روش « حافظة دستیابی مستقیم » می گویند . در نتیجه حافظه ای که به این ترتیب عمل کند ، نیز « حافظة دستیابی مستقیم » ، یا R AM ( سر نام کلمه های Random Access Memory ) خوانده می شود . اما مثلاً داده هایی که بر روی نوار ذخیره می شوند به صورت مستقیم قابل دسترسی نمی باشند . یعنی بدون گذشتن از قسمتهای ابتدایی نوار ، نمی توان به داده های موجود در وسط نوار دسترسی پیدا کرد . بنابراین نوار در واقع نوعی « دسترسی ترتیبی » به شمار می آید .

RAM دینامیک و RAM استاتیک

متداول ترین و ارزان ترین نوع ‌‌RAM ، در واقع نوعی « خازن » است ، که می تواند شارژ الکتریکی را در خود حفظ کرده ، و نشان دهندة یک بیت از داده ها باشد ( « خازن » در واقع وسیله ای است که برای ذخیره سازی الکتریسیته ساخته شده است ) . وجود شارژ الکتریکی نشان دهندة سطح منطقی 1 ، و فقدان آن نشان دهندة سطح منطقی 0 می باشد ( یا برعکس ، که البته به روش کار سازندة تراشه بستگی دارد ) . متأسفانه خازن فقط به مدت کوتاهی می تواند شارژ الکتریکی را در خود حفظ کند ، و باید به طور مرتب محتویاتش تجدید شوند . به همین دلیل RAM مبتنی بر این روش را « RAM دینامیک » ، یا “ DRAM ” می گویند .

نمونة سریع تر و بسیار گران قیمت تری از R AM نیز وجود دارد ، که در آن از کلیدهای بسیار کوچک استفاده شده است . این کلیدها « فیلیپ فلاپ » نام داشته ، ومی توانند محتویات یک بیت را در خود نگهداری کنند . فیلیپ فللاپ ها قطعه های پایدار بوده ، و تا زمانی که جریان الکتریکی جدیدی به آنها اعمال نشده باشد ، وضعیت خود را حفظ می کنند . بنابراین « تجدید محتویات » در مورد این نوع حافظه لازم نیست . RAM مبتنی بر این روش را « R AM استاتیک » یا SRAM می نامند . متأسفانه SRAM بسیار گران تر از آن است که بتواند به عنوان حافظه اصلی در کامپیوتر مورد استفاده قرار بگیرد . اما سرعت بالای آن ( که

تحقیق در مورد A 113 RAM

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

حافظه

هدف از به کار بردن حافظه این است که بتوان داده ها رابا حداکثر سرعت ممکن نوشت ، و یا خواند . حافظة کامپیوترهای جدید امروزی بین 128-16 مگابایت می باشد . این مقدار حافظه برای ذخیره سازی 16000-2000 صفحه از متنی که بین حروف آن یک فاصله وجود دارد ، کافی می باشد . از طرف دیگر شاید همین مقدار حافظه برای ذخیره سازی عکسی تمام رنگی کافی نباشد .

حافظه ها بیت ها را با روش شارژ الکتریکی ذخیره می کند . برای اینکه شارژ الکتریکی مزبور معتبر باقی بماند ، باید ولتاژ تغذیه آن به صورت مداوم برقرار باشد . بنابراین در صورت خاموش شدن کامپیوتر تمام داده های موجود در حافظه از دست خواهند رفت . به طور خلاصه می توان گفت که حافظه محلی برای ذخیره سازی سریع و موقت داده ها می باشد .

تراشه های حافظه و SIMM

شکل 1-3 نوعی تراشة حافظة معمولی را در اندازه های واقعی نشان می دهد . تراشة حافظه در واقع تکه ای از تراشة بسیار کوچک است ، که در حد ناخن انگشت و یا کوچکتر از آن است . اما از آنجا که لایة مزبور بسیار حساس بوده ، و در صورت قرار گرفتن در معرض هوا خراب می شوند ، با لایه ای از پلاستیک پوشیده شده است . فضای اضافی ناشی از نصب محفظه پلاستیکی موجب شده است ، که تراشة مزبور فضای بیشتری را اشغال کند .

تراشه های حافظه معمولاً در محلی از کامپیوتر قرار می گیرند ، که به آن « بانک حافظه » می گویند . در هر بانک حافظه 9-8 تراشه قرار دارد . در کامپیوترهای اولیه برای نصب حافظه های اضافی باید تک تک تراشه ها با احتیاط در سوکت های مادربرد ، یا کارت های گسترش حافظه قرار داد . اگر یکی از پایه های شکنندة آن خم می شد ، احتمال شکستن آن زیاد بوده ، و موجب می شد که تراشة مزبور غیر قابل استفاده شود .

شکل 1-3 : نمونه ای از تراشة حافظة کامپیوتر .

امروزه بیشتر کامپیوترهای شخصی طوری طراحی می شوند ، که بتوانند بردهای آمادة حاوی تراشه ها را قبول کنند . تراشه های مزبور به صورت دائمی بر روی برد مزبور لحیم شده اند . متداول ترین نوع آن S IMM (سرنام کلمه های Single Inline Memory Module ) می باشد ، که تصویر آن در شکل 2-3 نشان داده شده است . نصب و حذف SIMM بسیار آسان تر از تراشه های منفرد می باشد .

شکل 2-3 : مدول حافظة SIMM .

یک لبة کارت مزبور اتصال دهنده های فلزی دارد ، که بجای پایه های آن مورد استفاده قرار می گیرد . این لبه به آسانی در سوکت SIMM قرار گرفته ، و احتمال شکستن پایه ها را برطرف می کند . بنابراین نصب و حذف مدولهای SIMM بسیار آسان تر از تراشه های حافظه منفرد می باشد . به این ترتیب بیشتر کاربران کامپیوتر می توانند به آسانی آن را ارتقا دهند . شکل 3-3 روش ذخیره سازی حرف E ( به صورت کد اَسکی ) و در مدول حافظة SIMM را نشان می دهد .

شکل 3-3 : روش ذخیره سازی حرف E در کامپیوتر .

مقایسه دسترسی مستقیم و دسترسی ترتیبی

روش ذخیره سازی داده ها در حافظه به گونه ای است که به توان بدون نیاز به عبور از بخش های مختلف حافظه ، هر نقطه از آن را بطور مستقیم خواند ، و یا بروی آن نوشت به این روش « حافظة دستیابی مستقیم » می گویند . در نتیجه حافظه ای که به این ترتیب عمل کند ، نیز « حافظة دستیابی مستقیم » ، یا R AM ( سر نام کلمه های Random Access Memory ) خوانده می شود . اما مثلاً داده هایی که بر روی نوار ذخیره می شوند به صورت مستقیم قابل دسترسی نمی باشند . یعنی بدون گذشتن از قسمتهای ابتدایی نوار ، نمی توان به داده های موجود در وسط نوار دسترسی پیدا کرد . بنابراین نوار در واقع نوعی « دسترسی ترتیبی » به شمار می آید .

RAM دینامیک و RAM استاتیک

متداول ترین و ارزان ترین نوع ‌‌RAM ، در واقع نوعی « خازن » است ، که می تواند شارژ الکتریکی را در خود حفظ کرده ، و نشان دهندة یک بیت از داده ها باشد ( « خازن » در واقع وسیله ای است که برای ذخیره سازی الکتریسیته ساخته شده است ) . وجود شارژ الکتریکی نشان دهندة سطح منطقی 1 ، و فقدان آن نشان دهندة سطح منطقی 0 می باشد ( یا برعکس ، که البته به روش کار سازندة تراشه بستگی دارد ) . متأسفانه خازن فقط به مدت کوتاهی می تواند شارژ الکتریکی را در خود حفظ کند ، و باید به طور مرتب محتویاتش تجدید شوند . به همین دلیل RAM مبتنی بر این روش را « RAM دینامیک » ، یا “ DRAM ” می گویند .

نمونة سریع تر و بسیار گران قیمت تری از R AM نیز وجود دارد ، که در آن از کلیدهای بسیار کوچک استفاده شده است . این کلیدها « فیلیپ فلاپ » نام داشته ، ومی توانند محتویات یک بیت را در خود نگهداری کنند . فیلیپ فللاپ ها قطعه های پایدار بوده ، و تا زمانی که جریان الکتریکی جدیدی به آنها اعمال نشده باشد ، وضعیت خود را حفظ می کنند . بنابراین « تجدید محتویات » در مورد این نوع حافظه لازم نیست . RAM مبتنی بر این روش را « R AM استاتیک » یا SRAM می نامند . متأسفانه SRAM بسیار گران تر از آن است که بتواند به عنوان حافظه اصلی در کامپیوتر مورد استفاده قرار بگیرد . اما سرعت بالای آن ( که