لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
آشنایی با رشته
میکروب شناسی ( میکروبیولوژی )
وقتی که از پشت میکروسکوپ به یک قطره آب، یک بگ درخت و یک مشت خاک می نگری دنیای عجیب و خارق العاده میکروارگانیسم ها در مقابل دیدگانت گشوده می شود. دنیای موجودات حیرت انگیز که توانایی آنها در هیچ موجود دیگری حتی انسان به چشم نمی خورد.
به راستی چه موجودی می تواند در قدرت رشد با باکتری برابری کند؟ باکتری که شاید یک میلیونیم گرم (میکروگرم) نیز وزن نداشته باشد اما اگر شرایط محیط برای تکثیر تصاعدی آن مناسب باشد، در عرض 72 ساعت انبوه باکتریهای تولید شده وزنی سه هزار برابر وزن کره زمین خواهند داشت و این تنها یکی از جلوه های دنیای شگفت انگیز میکروارگانیسم ها است، دنیایی که در رشته میکروبیولوژی (میکروب شناسی) مورد بررسی قرار می گیرد.
اما میکروارگانیسمها که اساس و پایه علم میکروبیولوژی را تشکیل می دهند، چه هستند؟
محمدعلی آموزگار دانشجوی دوره دکترای میکروبیولوژی دانشگاه تهران در این باره می گوید: میکروارگانیسمها موجودات ریز ذره بینی مانند: باکتریها، ویروسها، قارچهای میکروسکوپی و پرتوزوئرها هستند که با چشم غیر مسلح دیده نمی شوند.
وی همچنین در مورد جایگاه میکروارگانیسمها در رشته میکروبیولوژی می گوید: علم میکروبیولوژی که گرایشی از علم زیست شناسی است به بررسی و مطالعه میکروارگانیسم ها می پردازد در این علم ارتباط میکروارگانیسم ها با خودشان و همچنین با موجودات عالی تر مانند انسان، حیوانات و گیاهان مورد بررسی قرار می گیرد.
گفتنی است که علم میکروبیولوژی گرایشهای مختلفی دارد که عبارتند از:
الف) گرایش پزشکی: در این گرایش میکروبهایی که برای انسان بیماری زا هستند و چگونگی فغالیت آنها بررسی می شود. البته این گرایش قسمت کوجکی از علم میکروبیولوژی را برای خود اختصاص می دهد چرا که از میان میکروبهای شناخته شده فقط حدود 170 نوع میکروب، بیماری زا هستند و بقیه میکروبها تا کنون شناخته شده اند، میکروبهای مفید می باشند.
ب) میکروبیولوژی غذایی: بسیاری از مواد غذایی مثل ماست یا پنیر به یاری میکروبها تولید می شوند.
ج) میکروبیولوژی صنعتی: در این گرایش از میکروبیولوژی از میکروبهای مفید برای تولید مواد صنعتی مانند اسیدها و کمپوست میکروبی ( تهیه کود به یاری مواد زاید و زباله ها) استفاده می شود، همچنین از میکروبها در رفع آلودگی های محیط زیست استفاده می گردد.
دکتر علی اکبر محمدی متخصص میکروبیولوژی و رئیس مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی نیز در معرفی این رشته می گوید: رسته میکروبیولوی که با میکروارگانیسمها یعنی موجودات ریز ذره بینی سر و کار دارد، دو جنبه مهم دارد، یکی مبارزه با میکروارگانیسم های خطرناک و بیماری زا که حیاط انسانها، حیوانات و گیاهان را به خطر می اندازند و میکروبیولوژیست با شناسایی روش و مسیر ایجاد بیماریها می تواند این مسیر را متوقف کرده و از چرخه و سیر بیماری جلوگیری کند و جنبه دیگر استفاده بهینه و مناسب از میکروارگانیسم ها برای تولید مواد غذایی و تبدیل بهینه صنایع غذایی مثل تهیه پنیر، ماست و یا حتی نان و همچنین تولید داروهای پزشکی و دامپزشکی می باشد.
در واقع علم میکروبیولوژی در مورد چگونگی استفاده بهینه از میکروارگانیسم ها و جلوگیری از ضررها و زیانهایی که میکروارگانیسم ها می توانند به حیات انسانها، دامها و نباتات وارد کنند، بحث می کند.
میکروبیولوژی یا زیست شناسی سلولی مولکولی
گاه می شنویم که از رشته میکروبیولوژی با عنوان زیست شناسی سلولی مولکولی یاد می شود برای مثال در بعضی از قسمتهای دفترچه های آزمون سراسری سازمان سنجش آموزش کشور از این رشته با عنوان زیست شناسی سلولی مولکولی یاد شده است و به همین دلیل تعدادی از داوطلبان آزمون سراسری تصور می کنند که رشته میکروبیولوژی همان رشته علوم سلولی مولکولی است و در نتیجه هنگام انتخاب رشته با مشکلاتی روبرو می شوند.
دکتر محمدی درباره تفاوت بین این دو رشته می گوید: در حقیقت علم میکروبیولوژی مادر علوم سلولی مولکولی است چون زمانی که راجع به فیزیولوژی سلول ( به اصطلاح چگونگی کار کردن و سوخت و ساز بدن سلول)
صحبت می شود، در واقع ساختار سلول به عنوان یک میکروارگانیسم مورد بررسی قرار می گیرد، اما این باعث نمی شود که دو رشته فوق را یکی بدانیم چون علوم سلولی مولکولی از حیطه فعالیتهای بیرونی میکروب خارج شده و وارد فعالیتهای درونی آن می شود، در حالیکه در علم میکروبیولوژی تأثیرات بیرونی میکروارگانیسم ها مطالعه می شود برای مثال شما در علم میکروبیولوژی نگاه می کنید که میکروارگانیسم مورد نظر شما چه نوع بیماری ایجاد کرده و از روی آثار بیماری حدس می زنید میکروارگانیسمی را که بررسی می کنید چه نوع میکروبی است .
دکتر محمدی همچنین در مورد نام رشته میکروبیولوژی می گوید: با توجه به اینکه امروزه علوم بسیار ریز، جزئی و تخصصی شده است، بهتر است که دو علم میکروبیولوژی و علوم سلولی و ملکولی در کنار یکدیگر و با نام تخصصی به علم زیست شناسی خدمت بکنند نه اینکه یک علم، دیگری را احاطه بکند. مثلا اگر بخواهیم میکروبیولوژی را زیر مجموعه ای از علوم سلولی و مولکولی بدانیم، اشتباه است چون بعضی از اوقات علوم سلولی و مولکولی کاری به میکروارگانیسم ها ندارد و در مورد سلولهای یوکاریوتی یا سلولهای انسانی صحبت می کند .
فلورا فروزش
از زمان رابرت کخ و لویى پاستور تاکنون باسیلوس آنتراسیس در صدر مطالعات باکترى هاى بیمارى زا قرار داشته است. عامل مولد سیاه زخم در پاییز سال ۲۰۰۱ میلادى مجدداً شیوع یافت، به طورى که منجر به مرگ ۵ تن شد. همین موضوع اهمیت باکترى باسیلوس را در بیوتروریسم
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 23
آلاینده های شیمیایی هوا
مقدمه کلی
آلایندهها بر حسب ترکیب شیمیاییشان به دو گروه آلی و معدنی تقسیم میشوند. ترکیبات آلی حاوی کربن و هیدروژن هستند. برخی از ذرات آلی که بیش از سایر ذرات آلی در اتمسفر یافت میشوند عبارتند از: فنلها ، اسیدهای آلی و الکلها و معروفترین ذرات معدنی موجود در اتمسفر عبارتند از نیتراتها ، سولفاتها و فلزاتی مانند آهن ، سرب ، روی و وانادیم.
منابع آلایندهها
هوا دارای آلایندههای طبیعی نظیر هاگهای قارچها ، تخم گیاهان ، ذرات معلق نمک و دود و ذرات غبار حاصل از آتش جنگلها و فوران آتشفشانهاست. همچنین هوا حاوی گاز منو اکسید کربن تولید شده به شکل طبیعی (CO) حاصل از تجزیه متان (CH4) و هیدروکربنها به شکل ترپنهای ناشی از درختان کاج ، سولفید هیدروژن (H2S) و متان (CH4) حاصل از تجزیه بیهوازی مواد آلی میباشد.منابع آلایندهها را بطور کلی میتوان در چهار گروه اصلی طبقه بندی کرد: حمل و نقل متحرک ، احتراق ساکن ، فرآیندهای صنعت ، دفع مواد زاید جامد .
متان
هیدروکربنها
ترکیبات آلی که تنها دارای هیدروژن و کربن هستند به نام هیدروکربن نام میگیرند که بطور کلی به دو گروه آلیفاتیک و آروماتیک تقسیم میشوند.
هیدروکربنهای آلیفاتیک
گروه هیدروکربنهای آلیفاتیک شامل آلکانها ، آلکنها و آلکینها هستند. آلکانها عبارتند از: هیدروکربنهای اشباع شده که در واکنشهای فتوشیمیایی اتمسفر نقش ندارند. الکنها که معمولا به نام اولفینها خوانده میشوند. اشباع نشده هستند و در اتمسفر از لحاظ فتوشیمیایی تا حدودی فعالاند. این گروه در حضور نور خورشید با اکسید نیتروژن در غلظتهای زیاد واکنش نشان میدهند و آلایندههای ثانوی مانند پراکسی استیل نیترات (PAN) و ازن (O3) را بوجود میآورند. هیدروکربنهای آلیفاتیک تولید شده تا حدود (326mg/m3) برای سلامت انسان و جانوران خطرساز نیست.
آلکان
هیدروکربنهای آروماتیک
هیدروکربنهای آروماتیک که از لحاظ بیوشیمیایی و بیولوژیکی فعال و برخی از آنها بالقوه سرطانزا هستند یا از بنزن مشتق شدهاند و یا به آن مربوط میشوند. افزایش میزان ابتلا به سرطان ریه در نواحی شهری به هیدروکربنهای چند هستهای خارج شده از اگزوز اتومبیلها نسبت داده شده است. بنزوپیرین سرطانزاترین هیدروکربنهاست. بنزاسفنانتریلین ، بنزوانتراسین و کریزین هم مواد سرطانزای ضعیفاند.
هیدروکربن آروماتیک
منابع هیدروکربنها
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 23
آلاینده های شیمیایی هوا
مقدمه کلی
آلایندهها بر حسب ترکیب شیمیاییشان به دو گروه آلی و معدنی تقسیم میشوند. ترکیبات آلی حاوی کربن و هیدروژن هستند. برخی از ذرات آلی که بیش از سایر ذرات آلی در اتمسفر یافت میشوند عبارتند از: فنلها ، اسیدهای آلی و الکلها و معروفترین ذرات معدنی موجود در اتمسفر عبارتند از نیتراتها ، سولفاتها و فلزاتی مانند آهن ، سرب ، روی و وانادیم.
منابع آلایندهها
هوا دارای آلایندههای طبیعی نظیر هاگهای قارچها ، تخم گیاهان ، ذرات معلق نمک و دود و ذرات غبار حاصل از آتش جنگلها و فوران آتشفشانهاست. همچنین هوا حاوی گاز منو اکسید کربن تولید شده به شکل طبیعی (CO) حاصل از تجزیه متان (CH4) و هیدروکربنها به شکل ترپنهای ناشی از درختان کاج ، سولفید هیدروژن (H2S) و متان (CH4) حاصل از تجزیه بیهوازی مواد آلی میباشد.منابع آلایندهها را بطور کلی میتوان در چهار گروه اصلی طبقه بندی کرد: حمل و نقل متحرک ، احتراق ساکن ، فرآیندهای صنعت ، دفع مواد زاید جامد .
متان
هیدروکربنها
ترکیبات آلی که تنها دارای هیدروژن و کربن هستند به نام هیدروکربن نام میگیرند که بطور کلی به دو گروه آلیفاتیک و آروماتیک تقسیم میشوند.
هیدروکربنهای آلیفاتیک
گروه هیدروکربنهای آلیفاتیک شامل آلکانها ، آلکنها و آلکینها هستند. آلکانها عبارتند از: هیدروکربنهای اشباع شده که در واکنشهای فتوشیمیایی اتمسفر نقش ندارند. الکنها که معمولا به نام اولفینها خوانده میشوند. اشباع نشده هستند و در اتمسفر از لحاظ فتوشیمیایی تا حدودی فعالاند. این گروه در حضور نور خورشید با اکسید نیتروژن در غلظتهای زیاد واکنش نشان میدهند و آلایندههای ثانوی مانند پراکسی استیل نیترات (PAN) و ازن (O3) را بوجود میآورند. هیدروکربنهای آلیفاتیک تولید شده تا حدود (326mg/m3) برای سلامت انسان و جانوران خطرساز نیست.
آلکان
هیدروکربنهای آروماتیک
هیدروکربنهای آروماتیک که از لحاظ بیوشیمیایی و بیولوژیکی فعال و برخی از آنها بالقوه سرطانزا هستند یا از بنزن مشتق شدهاند و یا به آن مربوط میشوند. افزایش میزان ابتلا به سرطان ریه در نواحی شهری به هیدروکربنهای چند هستهای خارج شده از اگزوز اتومبیلها نسبت داده شده است. بنزوپیرین سرطانزاترین هیدروکربنهاست. بنزاسفنانتریلین ، بنزوانتراسین و کریزین هم مواد سرطانزای ضعیفاند.
هیدروکربن آروماتیک
منابع هیدروکربنها
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 23
آلاینده های شیمیایی هوا
مقدمه کلی
آلایندهها بر حسب ترکیب شیمیاییشان به دو گروه آلی و معدنی تقسیم میشوند. ترکیبات آلی حاوی کربن و هیدروژن هستند. برخی از ذرات آلی که بیش از سایر ذرات آلی در اتمسفر یافت میشوند عبارتند از: فنلها ، اسیدهای آلی و الکلها و معروفترین ذرات معدنی موجود در اتمسفر عبارتند از نیتراتها ، سولفاتها و فلزاتی مانند آهن ، سرب ، روی و وانادیم.
منابع آلایندهها
هوا دارای آلایندههای طبیعی نظیر هاگهای قارچها ، تخم گیاهان ، ذرات معلق نمک و دود و ذرات غبار حاصل از آتش جنگلها و فوران آتشفشانهاست. همچنین هوا حاوی گاز منو اکسید کربن تولید شده به شکل طبیعی (CO) حاصل از تجزیه متان (CH4) و هیدروکربنها به شکل ترپنهای ناشی از درختان کاج ، سولفید هیدروژن (H2S) و متان (CH4) حاصل از تجزیه بیهوازی مواد آلی میباشد.منابع آلایندهها را بطور کلی میتوان در چهار گروه اصلی طبقه بندی کرد: حمل و نقل متحرک ، احتراق ساکن ، فرآیندهای صنعت ، دفع مواد زاید جامد .
متان
هیدروکربنها
ترکیبات آلی که تنها دارای هیدروژن و کربن هستند به نام هیدروکربن نام میگیرند که بطور کلی به دو گروه آلیفاتیک و آروماتیک تقسیم میشوند.
هیدروکربنهای آلیفاتیک
گروه هیدروکربنهای آلیفاتیک شامل آلکانها ، آلکنها و آلکینها هستند. آلکانها عبارتند از: هیدروکربنهای اشباع شده که در واکنشهای فتوشیمیایی اتمسفر نقش ندارند. الکنها که معمولا به نام اولفینها خوانده میشوند. اشباع نشده هستند و در اتمسفر از لحاظ فتوشیمیایی تا حدودی فعالاند. این گروه در حضور نور خورشید با اکسید نیتروژن در غلظتهای زیاد واکنش نشان میدهند و آلایندههای ثانوی مانند پراکسی استیل نیترات (PAN) و ازن (O3) را بوجود میآورند. هیدروکربنهای آلیفاتیک تولید شده تا حدود (326mg/m3) برای سلامت انسان و جانوران خطرساز نیست.
آلکان
هیدروکربنهای آروماتیک
هیدروکربنهای آروماتیک که از لحاظ بیوشیمیایی و بیولوژیکی فعال و برخی از آنها بالقوه سرطانزا هستند یا از بنزن مشتق شدهاند و یا به آن مربوط میشوند. افزایش میزان ابتلا به سرطان ریه در نواحی شهری به هیدروکربنهای چند هستهای خارج شده از اگزوز اتومبیلها نسبت داده شده است. بنزوپیرین سرطانزاترین هیدروکربنهاست. بنزاسفنانتریلین ، بنزوانتراسین و کریزین هم مواد سرطانزای ضعیفاند.
هیدروکربن آروماتیک
منابع هیدروکربنها
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 14
آلاینده های محیط زیست
آشنایی با یکی از آلاینده های محیط زیست
آرسنیک Arsenic
فلزی است خاکستری رنگ و متبلور-عدداتمی آن 33- جرم اتمی92/47گرم- نقطه ذوب718 درجه سانتیگراد و خواص شیمیایی آن شبیه فسفر است.چهار ظرفیت -3_صفر_+3_+5 می تواند داشته باشد.
میزان تولید جهانی آرسنیک حدود یکصد هزار تن در سال است که به شکل تری اکسیدآرسنیک استفاده می شودوبخشی نیز در تولید آلیاژسربومس استفاده میشود.بیشتر از 80% تری اکسید آرسنیک در کشاورزی به عنوان حشره کش- علف کش- قارچ کش- جلبک کش و شستشوی گوسفند و مواد محافظ پشم و رنگرزی و ریشه کن کردن کرم نواری درگوسفند و گاو استفاده میشود.
آرسنیک به طور طبیعی به صورت سولفیدوسولفیدهای مرکب از آهن- نیکل و کبالت یافت میشود.آرسنیک در اکوسیستم های آبی از منابع کشاورزی مانند علف کشهایآلی ویا از طریق سخت های فسیلی و صنعتی ناشی میشود.
عمده ترین ترکیبات معدنی شامل تری اکسید و آرسنات های کلسیم- مسسرب - سدیم و پتاسیم است که اکثرا به عنوان حشره کش- آفت کش وجلبک کش استفاده شده است. تری اکسید آرسنیک در خاک های کم حاصل - آرسنیت سدیم برای کنترل علف های هرز- آرسنات کلسیم درمزارع تنباکو و کتان برای از بین بردن شپشک پنبه و دیگر حشراتاستفاده میشود. آرسنات سرب برای کنترل آفت حشرات در درختان میوه
به کار می رود.
نیمه عمر بیولوژیک آرسنیت 30 ساعت و آرسنات 1/2 روز می باشد.سمیت آرسنیت بیشتر از آرسنات است. مهم ترین ترکیبات آرسنیک درمحیط های آبی به ترتیب فراوانی مونومتیل آرسنیک - آرسنیک (III) وآرسنیت (V) و دی متیل آرسنیک می باشند. آرسنیک می تواند از طریق آ ب- غذا ومتابولیسم سایر موارد جذب شود.
آرسنیک در محیط زیست محیط
ترکیبات آرسنیک به صورت گسترده ای در طبیعت پراکنده هستند.آرسنیت 3 ظرفیتی به عنوان محصول جانبی ذوب مس- سرب و نیکلتولید میشود.ترکیبات دی متیل آرسنیک اغلب در محیط های آبی یافت می شودو بیشتر در بدن ماهی ها تجمع می یابد.میانگین آرسنیک روزانه جذب شده از تمام غذاها 30 میلی گرم تخمین زده می شود که با مصرف بالای ماهی-لابسترودیگر غذاهای دریایی این مقدار افزایش می یابد.
اثر آرسنیک بر انسان
سمیت آرسنیک به خواص فیزیکی و شیمیایی ترکیبات- راههای ورود به بدن - مقدار مصرف آن - مدت زمان در معرض قرارگیری و مقادیرآن دررژیم غذایی و سن بستگی دارد. سمیت مواد معدنی آرسنیک بیش
از ترکیبات آلی آن است و ترکیبات معدنی سه ظرفیتی از ترکیبات آلی پنج ظرفیتی خطرناک تر هستند. برخی از اثرات آرسنیک بر انسان به طور خلاصه در زیر آمده است.
*اثرات تنفسی : بروز اختلالات تنفسی همچون برونشیت - لارنژیت وتورم غشاء مخاطی در اثر تنفس بخار آرسنیک .
* اثرات قلبی- عروقی: اثرات مزمن آرسنیک سبب تغییرو بی نظمی و از کار افتادن قلب می شود.اگرانسان در معرض آرسنیک به مقدار کم قرار گیرد به بیماری آرسنیکوزیس یا تخریب سیستم عروقی مبتلا میشود.
*اثرات روده ای- معده ای: با استنشاق بخار آرسنیک افراد دچار تهوع-
استفراغ و اسهال می شوند.جذب روده ای حداقل در انسان 80-75 درصد و عمدتا در اثر مصرف غذاهای دریایی و ماهی است.
*اثرات خونی: زمانی که آرسنیک از طریق خوراکی وارد بدن شود براثرمهار سنتز گلبول های قرمز کم خونی و کاهش گلبول های سفید رخ می دهد. مقادیر بالای آرسنیک سبب ایجاد ضعف در مغز استخوان
میشود. علائم حاد مسمومیت با آرسنیک معمولا ظرف 30 دقیقه اتفاقمی افتد ولی چنانچه از طریق غذا مصرف شود ممکن است کمی به تأخیر بیافتد
چالش های محیط زیستی قرن حاضر
انواع زیادی از آلاینده های هوا سپهر و وجود دارد که بخش انسانی آلودگی هوا در این شهر فراوان تر از همه بوده که به شدیدترین مشکلات آلودگی و بهداشتی منجر می شودرشد سریع جمعیت انسانی زیربنای همه مشکلات زیست محیطی است. مشکلات محیط زیست را نمی توان حل کرد مگر آنکه مشکل جمعیت انسانی حل شود و برای این کار باید یاد بگیریم که تعداد کل افراد را روی زمین به رقمی محدود کنیم که محیط زیست قادر به تامین آن باشد. شهری مثل تهران از این قاعده مستثنی نیست. در واقع باید در این شهر بین فعالیت های صنعتی و تجاری و کیفیت محیط زیست شهری هماهنگی به وجود آورد. در واقع تصمیم گیری در مورد مسایل محیط زیست در