بیوگرافی مشاهیر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

فهرســـــــــــــــــــــــــــت

اسامی .................................................................................... صفحه

سعدی ......................................................................................... 2

خواجه عبدالله انصاری ...................................................................... 4

روح ‌الله موسوی خمینی .................................................................... 5

آیت الله خامنه ای ........................................................................... 6

شمس الدین محمد جوینی ..................................................................11

امام محمد غزالی ............................................................................11

ژول ورن ..................................................................................11

حافظ .........................................................................................12

سهراب سپهری ............................................................................ 15

نیما یوشیج ....................................................................................16

بیابانکی سعید ................................................................................18

لطفعلی صورتگر............................................................................. 18

جلال آل احمد ............................................................................... 19

دکتر محمود صنایی ......................................................................... 20

شیخ بهایی ................................................................................... 20

حاج آخوند ملا عباس تربتی ............................................................... 21

دکتر غلامحسین یوسفی .................................................................... 22

پل الوار ...................................................................................... 22

مولوی ...................................................................................... 23

خواجه نصر الدین توسی .................................................................. 24

غلامعلی حداد عادل ....................................................................... 24

محمد حسین هیکل ......................................................................... 25

ابوالفضل رشید الدین میبدی ............................................................. 25

جامی ....................................................................................... 26

عبید زاکانی ................................................................................. 28

عباس اقبال آشتیانی .................................................................... 29

]

ســـــــعدی

مصلح الدین ابو محمد عبدالله بن مشرف بن مصلح بن مشرف معروف به سعدی شیرازی در حدود 606 هجری در شیراز در میان خاندانی که از عالمان دین بودند ولادت یافت پدرش ملازم اتابک سعد بن زنگی بود . سعدی هم از دوران کودکی تحت تربیت پدر قرار گرفت و از هدایت و نصیحت او برخوردار گشت ولی در کودکی یتیم شد و ظاهرا در حجر تربیت نیای مادری خود که بنا بر بعض اقوال مسعود بن مصلح الفارسی پدر قطب الدین شیرازی بوده قرار گرفت . مقدمات علوم ادبی و شرعی را در شیراز آموخت سپس برای ادامه تحصیلات به بغداد رفت . این سفر که مقدمه سفر های طولانی دیگر سعدی بود در حدود سال 620 – 621 هجری اتفاق افتاد.

سعدی در بغداد در مدرسه معروف نظامیه آن شهر به ادامه تحصیل پرداخت و در همین شهر بود که از حضور جمال الدین ابو الفرج عبد الرحمن ملقب به المحتسب بهره مند شد . لازم به گفتن است که وی در هنگام سقوط بغداد به دست هولاگو (656 هجری ) به قتل رسید . سعدی از این بزرگ به عنوان مربی و شیخ یاد می کند .

چند سالی را سعدی در بغداد گذراند باید به دوران تحصیل و کسب فیض از بزرگترین مدرسان مشایخ عهد که در آن شهر جمع بودند تقسیم کرد .

سعدی در حدود سال 655 به شیراز و در مراجعت به آن شهر در شمار نزدیکان سعد بن ابی بکر بن سعد بی زنگی در آمد ولی نه به عنوان یک شاعر درباری بلکه در عین انتساب به دربار سلغری و مدح پادشاهان آن سلسله و عده ای از رجال ، زندگی را به آزادگی و ارشاد و خدمت به خلق در رباط شیخ کبیر شیخ ابو عبدالله خفیف می گذرانیده و با حرمت بسیار زندگانی را بسر می برده است . بهر حال عمر سعدی در شیراز به نظم قصائد و غزلها و تألیف رسالات مختلف او و شاید به وعظ و تذکیر می گذشت و در این دوره نیز سفری به مکه کرد و از راه تبریز به شیراز بازگشت و در این سفر با شمس الدین صاحب دیوان جوینی و برادرش ملاقات نمود و در خدمت اباقاخان به عزت و احترام پذیرفته شد و او را از مواعظ خود برخوردار نمود. وفات سعدی در ذی الحجه سال 690 هجری اتفاق افتاد . از جمله شاعران استاد در عصر وی که در خارج از ایران می زیسته اند یکی امیر خسرو و دیگری حسن دهلوی است که هر دو از سعدی در غزلهای خود پیروی می کرده‏اند .

سعدی را میتوان یکی از بزرگترین و بهترین شعرای درجه اول زبان فارسی شناخت . شهرت او به واسطه زبان فصیح و بیان معجزه آسای او در موعظه و راهنمای مردم همراه با امثال و حکایات دلپذیر است وی شاعری شوخ طبع و شیرین زبان است که در نظم و نثر خود مثال های فارسی را

گنجانده و شاعر و نویسنده ای است که گرم و سرد روزگار را چشیده و در مدح و غزل راهی نو در پیش گرفت و همگان او را در زمره یکی از بزرگترین سخنوران زبان فارسی قلمداد کرده اند . از مهمترین آثار او میتوان گلستان و بوستان سعدی را نام برد .

نمونه اشعار

نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانــی که به دوستان یک‌دل، سر دست برفشــان

نفسی بیا و بنشین، سخنی بگو و بشـــنو که به تشنگی بمردم، بر آب زنده گـــان

دل عارفان ببردند و قرار پارسایــــان همه شاهدان به صورت، تو به صورت معانی

نه خلاف عهد ‌کردم،که حدیث جز تو گفتم همه بر سر زبانند و تو در میان جا نـــی

مده ای رفیق پندم، که نظر بر او فکنـدم تو میان ما ندانی، که چه می‌رود نها نــی

دل دردمند سعدی، ز محبت تو خون ‌شـد نه به وصل می‌رسانی ، نه به قتل می‌رها نی

خواجه عبدالله انصاری

شیخ‌الاسلام ابواسماعیل عبدالله ‌بن ابی‌منصور محمد (زادهٔ ۳۹۶ ه‍ ‍. ق / ۱۰۰۶ م . درگذشته ۴۸۱ ه‍. ق. / ۱۰۸۸ م.) معروف به «پیر هرات» و «پیر انصار» و «خواجه عبدالله انصاری» و «انصاری هروی»، دانشمند و عارف بود.

وی از اعقاب ابوایوب انصاری است. مادرش از مردم بلخ بود و عبدالله خود در هرات متولد شد و از کودکی زبانی گویا و طبعی توانا داشت چنان که شعر پارسی و تازی را نیکو می‌سرود و در جوانی در علوم ادبی و دینی و حفظ اشعار عرب مشهور بود و مخصوصاً در حدیث قوی بود و امالی بسیار داشت و در فقه روش امام حنبل را پیروی می‌کرد.

وی در تصوف از شیخ ابوالحسن خرقانی تعلیم گرفت و جانشین او بود. محل اقامتش بیشتر در هرات بود و در آنجا تا پایان زندگانی بتعلیم و ارشاد اشتغال داشت.

انصاری شعر می‌سرود ولیکن بیشتر شهرت وی بجهت رسالات و کتب مشهوری است که تألیف کرده است و از آن جمله است ترجمه املاء طبقات‌الصوفیهٔ سلمی به لهجه هروی و تفسیر قرآن که اساس کار میبدی در تألیف کشف‌الاسرار قرار گرفته است.

از رسائل منثور او که به نثر مسجع نوشته مناجات‌نامه، نصایح، زادالعارفین ، کنزالسالکین، قلندرنامه، محبت‌نامه، هفت‌حصار، رسالهٔ دل و جان، رسالهٔ واردات و الهی‌نامه را می‌توان نام برد

نمونه شعر :

در راه خدا دو کعبه آمد حاصل یک کعبه صورت است و یک کعبه دل

تا تو ا نی زیارت دل ها کــن کامرون ر هزار کعبه باشد یک دل

مقاله. بیوگرافی مشاهیر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

فهرســـــــــــــــــــــــــــت

اسامی .................................................................................... صفحه

سعدی ......................................................................................... 2

خواجه عبدالله انصاری ...................................................................... 4

روح ‌الله موسوی خمینی .................................................................... 5

آیت الله خامنه ای ........................................................................... 6

شمس الدین محمد جوینی ..................................................................11

امام محمد غزالی ............................................................................11

ژول ورن ..................................................................................11

حافظ .........................................................................................12

سهراب سپهری ............................................................................ 15

نیما یوشیج ....................................................................................16

بیابانکی سعید ................................................................................18

لطفعلی صورتگر............................................................................. 18

جلال آل احمد ............................................................................... 19

دکتر محمود صنایی ......................................................................... 20

شیخ بهایی ................................................................................... 20

حاج آخوند ملا عباس تربتی ............................................................... 21

دکتر غلامحسین یوسفی .................................................................... 22

پل الوار ...................................................................................... 22

مولوی ...................................................................................... 23

خواجه نصر الدین توسی .................................................................. 24

غلامعلی حداد عادل ....................................................................... 24

محمد حسین هیکل ......................................................................... 25

ابوالفضل رشید الدین میبدی ............................................................. 25

جامی ....................................................................................... 26

عبید زاکانی ................................................................................. 28

عباس اقبال آشتیانی .................................................................... 29

]

ســـــــعدی

مصلح الدین ابو محمد عبدالله بن مشرف بن مصلح بن مشرف معروف به سعدی شیرازی در حدود 606 هجری در شیراز در میان خاندانی که از عالمان دین بودند ولادت یافت پدرش ملازم اتابک سعد بن زنگی بود . سعدی هم از دوران کودکی تحت تربیت پدر قرار گرفت و از هدایت و نصیحت او برخوردار گشت ولی در کودکی یتیم شد و ظاهرا در حجر تربیت نیای مادری خود که بنا بر بعض اقوال مسعود بن مصلح الفارسی پدر قطب الدین شیرازی بوده قرار گرفت . مقدمات علوم ادبی و شرعی را در شیراز آموخت سپس برای ادامه تحصیلات به بغداد رفت . این سفر که مقدمه سفر های طولانی دیگر سعدی بود در حدود سال 620 – 621 هجری اتفاق افتاد.

سعدی در بغداد در مدرسه معروف نظامیه آن شهر به ادامه تحصیل پرداخت و در همین شهر بود که از حضور جمال الدین ابو الفرج عبد الرحمن ملقب به المحتسب بهره مند شد . لازم به گفتن است که وی در هنگام سقوط بغداد به دست هولاگو (656 هجری ) به قتل رسید . سعدی از این بزرگ به عنوان مربی و شیخ یاد می کند .

چند سالی را سعدی در بغداد گذراند باید به دوران تحصیل و کسب فیض از بزرگترین مدرسان مشایخ عهد که در آن شهر جمع بودند تقسیم کرد .

سعدی در حدود سال 655 به شیراز و در مراجعت به آن شهر در شمار نزدیکان سعد بن ابی بکر بن سعد بی زنگی در آمد ولی نه به عنوان یک شاعر درباری بلکه در عین انتساب به دربار سلغری و مدح پادشاهان آن سلسله و عده ای از رجال ، زندگی را به آزادگی و ارشاد و خدمت به خلق در رباط شیخ کبیر شیخ ابو عبدالله خفیف می گذرانیده و با حرمت بسیار زندگانی را بسر می برده است . بهر حال عمر سعدی در شیراز به نظم قصائد و غزلها و تألیف رسالات مختلف او و شاید به وعظ و تذکیر می گذشت و در این دوره نیز سفری به مکه کرد و از راه تبریز به شیراز بازگشت و در این سفر با شمس الدین صاحب دیوان جوینی و برادرش ملاقات نمود و در خدمت اباقاخان به عزت و احترام پذیرفته شد و او را از مواعظ خود برخوردار نمود. وفات سعدی در ذی الحجه سال 690 هجری اتفاق افتاد . از جمله شاعران استاد در عصر وی که در خارج از ایران می زیسته اند یکی امیر خسرو و دیگری حسن دهلوی است که هر دو از سعدی در غزلهای خود پیروی می کرده‏اند .

سعدی را میتوان یکی از بزرگترین و بهترین شعرای درجه اول زبان فارسی شناخت . شهرت او به واسطه زبان فصیح و بیان معجزه آسای او در موعظه و راهنمای مردم همراه با امثال و حکایات دلپذیر است وی شاعری شوخ طبع و شیرین زبان است که در نظم و نثر خود مثال های فارسی را

گنجانده و شاعر و نویسنده ای است که گرم و سرد روزگار را چشیده و در مدح و غزل راهی نو در پیش گرفت و همگان او را در زمره یکی از بزرگترین سخنوران زبان فارسی قلمداد کرده اند . از مهمترین آثار او میتوان گلستان و بوستان سعدی را نام برد .

نمونه اشعار

نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانــی که به دوستان یک‌دل، سر دست برفشــان

نفسی بیا و بنشین، سخنی بگو و بشـــنو که به تشنگی بمردم، بر آب زنده گـــان

دل عارفان ببردند و قرار پارسایــــان همه شاهدان به صورت، تو به صورت معانی

نه خلاف عهد ‌کردم،که حدیث جز تو گفتم همه بر سر زبانند و تو در میان جا نـــی

مده ای رفیق پندم، که نظر بر او فکنـدم تو میان ما ندانی، که چه می‌رود نها نــی

دل دردمند سعدی، ز محبت تو خون ‌شـد نه به وصل می‌رسانی ، نه به قتل می‌رها نی

خواجه عبدالله انصاری

شیخ‌الاسلام ابواسماعیل عبدالله ‌بن ابی‌منصور محمد (زادهٔ ۳۹۶ ه‍ ‍. ق / ۱۰۰۶ م . درگذشته ۴۸۱ ه‍. ق. / ۱۰۸۸ م.) معروف به «پیر هرات» و «پیر انصار» و «خواجه عبدالله انصاری» و «انصاری هروی»، دانشمند و عارف بود.

وی از اعقاب ابوایوب انصاری است. مادرش از مردم بلخ بود و عبدالله خود در هرات متولد شد و از کودکی زبانی گویا و طبعی توانا داشت چنان که شعر پارسی و تازی را نیکو می‌سرود و در جوانی در علوم ادبی و دینی و حفظ اشعار عرب مشهور بود و مخصوصاً در حدیث قوی بود و امالی بسیار داشت و در فقه روش امام حنبل را پیروی می‌کرد.

وی در تصوف از شیخ ابوالحسن خرقانی تعلیم گرفت و جانشین او بود. محل اقامتش بیشتر در هرات بود و در آنجا تا پایان زندگانی بتعلیم و ارشاد اشتغال داشت.

انصاری شعر می‌سرود ولیکن بیشتر شهرت وی بجهت رسالات و کتب مشهوری است که تألیف کرده است و از آن جمله است ترجمه املاء طبقات‌الصوفیهٔ سلمی به لهجه هروی و تفسیر قرآن که اساس کار میبدی در تألیف کشف‌الاسرار قرار گرفته است.

از رسائل منثور او که به نثر مسجع نوشته مناجات‌نامه، نصایح، زادالعارفین ، کنزالسالکین، قلندرنامه، محبت‌نامه، هفت‌حصار، رسالهٔ دل و جان، رسالهٔ واردات و الهی‌نامه را می‌توان نام برد

نمونه شعر :

در راه خدا دو کعبه آمد حاصل یک کعبه صورت است و یک کعبه دل

تا تو ا نی زیارت دل ها کــن کامرون ر هزار کعبه باشد یک دل

دانلود مقاله. بیوگرافی مشاهیر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

فهرســـــــــــــــــــــــــــت

اسامی .................................................................................... صفحه

سعدی ......................................................................................... 2

خواجه عبدالله انصاری ...................................................................... 4

روح ‌الله موسوی خمینی .................................................................... 5

آیت الله خامنه ای ........................................................................... 6

شمس الدین محمد جوینی ..................................................................11

امام محمد غزالی ............................................................................11

ژول ورن ..................................................................................11

حافظ .........................................................................................12

سهراب سپهری ............................................................................ 15

نیما یوشیج ....................................................................................16

بیابانکی سعید ................................................................................18

لطفعلی صورتگر............................................................................. 18

جلال آل احمد ............................................................................... 19

دکتر محمود صنایی ......................................................................... 20

شیخ بهایی ................................................................................... 20

حاج آخوند ملا عباس تربتی ............................................................... 21

دکتر غلامحسین یوسفی .................................................................... 22

پل الوار ...................................................................................... 22

مولوی ...................................................................................... 23

خواجه نصر الدین توسی .................................................................. 24

غلامعلی حداد عادل ....................................................................... 24

محمد حسین هیکل ......................................................................... 25

ابوالفضل رشید الدین میبدی ............................................................. 25

جامی ....................................................................................... 26

عبید زاکانی ................................................................................. 28

عباس اقبال آشتیانی .................................................................... 29

]

ســـــــعدی

مصلح الدین ابو محمد عبدالله بن مشرف بن مصلح بن مشرف معروف به سعدی شیرازی در حدود 606 هجری در شیراز در میان خاندانی که از عالمان دین بودند ولادت یافت پدرش ملازم اتابک سعد بن زنگی بود . سعدی هم از دوران کودکی تحت تربیت پدر قرار گرفت و از هدایت و نصیحت او برخوردار گشت ولی در کودکی یتیم شد و ظاهرا در حجر تربیت نیای مادری خود که بنا بر بعض اقوال مسعود بن مصلح الفارسی پدر قطب الدین شیرازی بوده قرار گرفت . مقدمات علوم ادبی و شرعی را در شیراز آموخت سپس برای ادامه تحصیلات به بغداد رفت . این سفر که مقدمه سفر های طولانی دیگر سعدی بود در حدود سال 620 – 621 هجری اتفاق افتاد.

سعدی در بغداد در مدرسه معروف نظامیه آن شهر به ادامه تحصیل پرداخت و در همین شهر بود که از حضور جمال الدین ابو الفرج عبد الرحمن ملقب به المحتسب بهره مند شد . لازم به گفتن است که وی در هنگام سقوط بغداد به دست هولاگو (656 هجری ) به قتل رسید . سعدی از این بزرگ به عنوان مربی و شیخ یاد می کند .

چند سالی را سعدی در بغداد گذراند باید به دوران تحصیل و کسب فیض از بزرگترین مدرسان مشایخ عهد که در آن شهر جمع بودند تقسیم کرد .

سعدی در حدود سال 655 به شیراز و در مراجعت به آن شهر در شمار نزدیکان سعد بن ابی بکر بن سعد بی زنگی در آمد ولی نه به عنوان یک شاعر درباری بلکه در عین انتساب به دربار سلغری و مدح پادشاهان آن سلسله و عده ای از رجال ، زندگی را به آزادگی و ارشاد و خدمت به خلق در رباط شیخ کبیر شیخ ابو عبدالله خفیف می گذرانیده و با حرمت بسیار زندگانی را بسر می برده است . بهر حال عمر سعدی در شیراز به نظم قصائد و غزلها و تألیف رسالات مختلف او و شاید به وعظ و تذکیر می گذشت و در این دوره نیز سفری به مکه کرد و از راه تبریز به شیراز بازگشت و در این سفر با شمس الدین صاحب دیوان جوینی و برادرش ملاقات نمود و در خدمت اباقاخان به عزت و احترام پذیرفته شد و او را از مواعظ خود برخوردار نمود. وفات سعدی در ذی الحجه سال 690 هجری اتفاق افتاد . از جمله شاعران استاد در عصر وی که در خارج از ایران می زیسته اند یکی امیر خسرو و دیگری حسن دهلوی است که هر دو از سعدی در غزلهای خود پیروی می کرده‏اند .

سعدی را میتوان یکی از بزرگترین و بهترین شعرای درجه اول زبان فارسی شناخت . شهرت او به واسطه زبان فصیح و بیان معجزه آسای او در موعظه و راهنمای مردم همراه با امثال و حکایات دلپذیر است وی شاعری شوخ طبع و شیرین زبان است که در نظم و نثر خود مثال های فارسی را

گنجانده و شاعر و نویسنده ای است که گرم و سرد روزگار را چشیده و در مدح و غزل راهی نو در پیش گرفت و همگان او را در زمره یکی از بزرگترین سخنوران زبان فارسی قلمداد کرده اند . از مهمترین آثار او میتوان گلستان و بوستان سعدی را نام برد .

نمونه اشعار

نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانــی که به دوستان یک‌دل، سر دست برفشــان

نفسی بیا و بنشین، سخنی بگو و بشـــنو که به تشنگی بمردم، بر آب زنده گـــان

دل عارفان ببردند و قرار پارسایــــان همه شاهدان به صورت، تو به صورت معانی

نه خلاف عهد ‌کردم،که حدیث جز تو گفتم همه بر سر زبانند و تو در میان جا نـــی

مده ای رفیق پندم، که نظر بر او فکنـدم تو میان ما ندانی، که چه می‌رود نها نــی

دل دردمند سعدی، ز محبت تو خون ‌شـد نه به وصل می‌رسانی ، نه به قتل می‌رها نی

خواجه عبدالله انصاری

شیخ‌الاسلام ابواسماعیل عبدالله ‌بن ابی‌منصور محمد (زادهٔ ۳۹۶ ه‍ ‍. ق / ۱۰۰۶ م . درگذشته ۴۸۱ ه‍. ق. / ۱۰۸۸ م.) معروف به «پیر هرات» و «پیر انصار» و «خواجه عبدالله انصاری» و «انصاری هروی»، دانشمند و عارف بود.

وی از اعقاب ابوایوب انصاری است. مادرش از مردم بلخ بود و عبدالله خود در هرات متولد شد و از کودکی زبانی گویا و طبعی توانا داشت چنان که شعر پارسی و تازی را نیکو می‌سرود و در جوانی در علوم ادبی و دینی و حفظ اشعار عرب مشهور بود و مخصوصاً در حدیث قوی بود و امالی بسیار داشت و در فقه روش امام حنبل را پیروی می‌کرد.

وی در تصوف از شیخ ابوالحسن خرقانی تعلیم گرفت و جانشین او بود. محل اقامتش بیشتر در هرات بود و در آنجا تا پایان زندگانی بتعلیم و ارشاد اشتغال داشت.

انصاری شعر می‌سرود ولیکن بیشتر شهرت وی بجهت رسالات و کتب مشهوری است که تألیف کرده است و از آن جمله است ترجمه املاء طبقات‌الصوفیهٔ سلمی به لهجه هروی و تفسیر قرآن که اساس کار میبدی در تألیف کشف‌الاسرار قرار گرفته است.

از رسائل منثور او که به نثر مسجع نوشته مناجات‌نامه، نصایح، زادالعارفین ، کنزالسالکین، قلندرنامه، محبت‌نامه، هفت‌حصار، رسالهٔ دل و جان، رسالهٔ واردات و الهی‌نامه را می‌توان نام برد

نمونه شعر :

در راه خدا دو کعبه آمد حاصل یک کعبه صورت است و یک کعبه دل

تا تو ا نی زیارت دل ها کــن کامرون ر هزار کعبه باشد یک دل