آنفلوانزای پرندگان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

در افراد کمتر از 15 سال 89 درصد بود. زمان مرگ معمولاً به طور متوسط 9 تا 10 روز بعد از شروع علائم بیماری (طیف 6 تا 30 روز) بوده . علت مرگ در اکثر قریب به اتفاق بیماران نارسایی پیشرفته تنفسی بود.

یافته های آزمایشگاهی

شایع ترین یافته های آزمایشگاهی بیماران شامل لکوپنی، لنفوپنی، ترومبوسیتوپنی خفیف تا متوسط، افزایش خفیف تا متوسط انزیم های کبدی، هیپرگلیسمی شدید (شاید بدلیل استفاده از کورتیکوستروئید) و افزایش کراتی نین سرم می باشد.

در تایلند احتمال مرگ رابطه مستقیمی با لکوپنی، لنفوپنی، ترومبوسیتوپنی در زمان بستری داشت و هر چه تعداد لوکوسیت و پلاکت و لنفوسیت در زمان بستری کمتر بود احتمال مرگ و میر بیمار بیشتر بود.

تشخیص ویرولوژیک

معمولاً تشخیص بیماری آنفولانزای بر اساس جدا نمودن ویروس یا تشخیص RNA‌ اختصاصی HS‌ و یا هر دو روش با هم می باشد.

بر خلاف آنفولانزای A‌ انسانی، در آنفولانزای A‌ پرندگان نوع احتمال تشخیص بیماری بالاتر است و تعداد ویروس به جای آنکه در نمونه های بینی زیاد باشد در ترشحات حلقی بسیار زیاد است و در نتیجه احتمال بدست آوردن ویروس از ترشحات حلقی بیشتر از بینی است. بطوریکه در مطالعه ای که در ویتنام انجام شده بود تعداد ویروس بدست آمده از ترشحات حلقی در بیماران مبتلا به آنفولانزای A ده برابر بیشتر از بیماران مبتلا به آنفولانزای A‌ و بود معمولاً تست های رایج تشخیص سریع آنتی ژن، حساسیت لازم برای تشخیص آنفولانزای را ندارند و تست های RT-PCR‌ حساس تر می باند.

پس در بیماران مشکوک به آنفولانزای باید از ترشحات حلقی بیماران نمونه تهیه شده و در جهت کشف ویروس و PCR ارسال شود. تست بررسی آنتی ژن به روش ایمونوفلورسنت که با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال می باشد نیز تیتر می تواند کمک کننده باشد.

تعریف مورد آنفولانزای A‌ ـ تعریف موارد مشکوک، محتمل و ثابت شده در جدول شماره 1 آمده است.

جدول شماره یک : تعریف مورد آنفولانزای A‌ ـ (Case definition)‌

مورد مشکوک

الف) هر بیمار که دچار تب بیش از 38 درجه سانتیگراد و یک یا چند علامت از علائم:‌ سرفه، گلودرد کوتاه شدن دامنه تنفس به اضافه یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:‌

شواهد آزمایشگاهی وجود آنفولانزای A‌ بدون اینکه ساب تایپ آن مشخص باشد.

تماس با مورد ثابت شده آنفولانزای در طی 7 روز قبل از شروع علائم، به فرض اینکه دارای قابلیت سرایت انسان به انسان باشد. (توضیح اینکه قابلیت سرایت شخص به شخص آنفولانزای پرندگان کاملاً به اثبات رسیده است و افراد مبتلا از یک روز قبل از شروع علائم تا 7 روز پس از آغاز علائم مسری تلقی می گردند).

تماس با پرندگان و از جمله با مرغانی که در اثر ابتلا به یک بیماری، تبف شده اند طی 7 روز قبل از شروع علائم بالینی

سابقه فعالیت در آزمایشگاهی که در مورد ویروس شدیداً بیماریزای پرندگان تحقیق می نمایند، طی 7 روز پس از شروع علائم بالینی یا

ب) مرگ ناشی از یک بیماری تنفسی حاد ناشناخته همراه با یک یا چند مورد از موارد زیر:‌

1. سکونت در منطقه ای که مورد مظنون یا ثابت شده آنفولانزای شدیداً بیماریزای پرندگان وجود دارد.

2. تماس با مورد ثابت شده آنفولانزای طی 7 روز قبل از شروع علائم، به فرض اینکه دارای قابلیت سرایت از انسان به انسان می باشد.

مورد محتمل

هر بیماری که دچار تب بیش از 38 درجه سانتیگراد همراه با یک یا چند علامت از علائم:

سرفه، گلودرد، کوتاه شدن دامنه تنفس باشد به اضافه :‌

شواهد آزمایشگاهی محدودی از وجود آنفولانزای مثل: وجود آنتی بادی اختصاصی بر ضد HS‌ در یک نمونه سرمی منفرد

مورد تأیید شده

هر بیماری که یک یا چند آزمایش از آزمایشهای زیر در او مثبت باشد:

کشف مثبت از نظر ویروس

مثبت بودن PCR‌ از نظر ویروس

مثبت بودن تست آنتی بادی ایمونوفلورسانس که با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال ویروس آنفولانزای ویروس آنفولانزای انجام شده است.

افزایش 4 برابر آنتی بادی اختصاصی در نمونه های بالینی

اقدامات درمانی

بستری نمودن ـ از آنجا که معمولاً تعداد مبتلایان به آنفولانزای تا بحال اندک بوده است لذا توصیه می شود جهت بررسی بیشتر همه بیماران مبتلا بستری شدند تا کاملاً تحت نظر باشند و در صورتیکه زود مرخص می شوند بهتر است خود بیمار و خانواده وی در مورد اقدامات لازم بهداشتی کنترل عفونت آموزش داده شوند. اکثر بیمارانی که بدلیل آنفولانزای A‌ پرندگان در بیمارستان بستری می شوند، بعد از 48 ساعت بدلیل نارسایی چند ارگان و افت فشار خون در نهایت نیاز به بستری شدن در ICU‌ و تهویه مکانیکی پیدا می کنند.

آنفلوانزای پرندگان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

در افراد کمتر از 15 سال 89 درصد بود. زمان مرگ معمولاً به طور متوسط 9 تا 10 روز بعد از شروع علائم بیماری (طیف 6 تا 30 روز) بوده . علت مرگ در اکثر قریب به اتفاق بیماران نارسایی پیشرفته تنفسی بود.

یافته های آزمایشگاهی

شایع ترین یافته های آزمایشگاهی بیماران شامل لکوپنی، لنفوپنی، ترومبوسیتوپنی خفیف تا متوسط، افزایش خفیف تا متوسط انزیم های کبدی، هیپرگلیسمی شدید (شاید بدلیل استفاده از کورتیکوستروئید) و افزایش کراتی نین سرم می باشد.

در تایلند احتمال مرگ رابطه مستقیمی با لکوپنی، لنفوپنی، ترومبوسیتوپنی در زمان بستری داشت و هر چه تعداد لوکوسیت و پلاکت و لنفوسیت در زمان بستری کمتر بود احتمال مرگ و میر بیمار بیشتر بود.

تشخیص ویرولوژیک

معمولاً تشخیص بیماری آنفولانزای بر اساس جدا نمودن ویروس یا تشخیص RNA‌ اختصاصی HS‌ و یا هر دو روش با هم می باشد.

بر خلاف آنفولانزای A‌ انسانی، در آنفولانزای A‌ پرندگان نوع احتمال تشخیص بیماری بالاتر است و تعداد ویروس به جای آنکه در نمونه های بینی زیاد باشد در ترشحات حلقی بسیار زیاد است و در نتیجه احتمال بدست آوردن ویروس از ترشحات حلقی بیشتر از بینی است. بطوریکه در مطالعه ای که در ویتنام انجام شده بود تعداد ویروس بدست آمده از ترشحات حلقی در بیماران مبتلا به آنفولانزای A ده برابر بیشتر از بیماران مبتلا به آنفولانزای A‌ و بود معمولاً تست های رایج تشخیص سریع آنتی ژن، حساسیت لازم برای تشخیص آنفولانزای را ندارند و تست های RT-PCR‌ حساس تر می باند.

پس در بیماران مشکوک به آنفولانزای باید از ترشحات حلقی بیماران نمونه تهیه شده و در جهت کشف ویروس و PCR ارسال شود. تست بررسی آنتی ژن به روش ایمونوفلورسنت که با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال می باشد نیز تیتر می تواند کمک کننده باشد.

تعریف مورد آنفولانزای A‌ ـ تعریف موارد مشکوک، محتمل و ثابت شده در جدول شماره 1 آمده است.

جدول شماره یک : تعریف مورد آنفولانزای A‌ ـ (Case definition)‌

مورد مشکوک

الف) هر بیمار که دچار تب بیش از 38 درجه سانتیگراد و یک یا چند علامت از علائم:‌ سرفه، گلودرد کوتاه شدن دامنه تنفس به اضافه یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:‌

شواهد آزمایشگاهی وجود آنفولانزای A‌ بدون اینکه ساب تایپ آن مشخص باشد.

تماس با مورد ثابت شده آنفولانزای در طی 7 روز قبل از شروع علائم، به فرض اینکه دارای قابلیت سرایت انسان به انسان باشد. (توضیح اینکه قابلیت سرایت شخص به شخص آنفولانزای پرندگان کاملاً به اثبات رسیده است و افراد مبتلا از یک روز قبل از شروع علائم تا 7 روز پس از آغاز علائم مسری تلقی می گردند).

تماس با پرندگان و از جمله با مرغانی که در اثر ابتلا به یک بیماری، تبف شده اند طی 7 روز قبل از شروع علائم بالینی

سابقه فعالیت در آزمایشگاهی که در مورد ویروس شدیداً بیماریزای پرندگان تحقیق می نمایند، طی 7 روز پس از شروع علائم بالینی یا

ب) مرگ ناشی از یک بیماری تنفسی حاد ناشناخته همراه با یک یا چند مورد از موارد زیر:‌

1. سکونت در منطقه ای که مورد مظنون یا ثابت شده آنفولانزای شدیداً بیماریزای پرندگان وجود دارد.

2. تماس با مورد ثابت شده آنفولانزای طی 7 روز قبل از شروع علائم، به فرض اینکه دارای قابلیت سرایت از انسان به انسان می باشد.

مورد محتمل

هر بیماری که دچار تب بیش از 38 درجه سانتیگراد همراه با یک یا چند علامت از علائم:

سرفه، گلودرد، کوتاه شدن دامنه تنفس باشد به اضافه :‌

شواهد آزمایشگاهی محدودی از وجود آنفولانزای مثل: وجود آنتی بادی اختصاصی بر ضد HS‌ در یک نمونه سرمی منفرد

مورد تأیید شده

هر بیماری که یک یا چند آزمایش از آزمایشهای زیر در او مثبت باشد:

کشف مثبت از نظر ویروس

مثبت بودن PCR‌ از نظر ویروس

مثبت بودن تست آنتی بادی ایمونوفلورسانس که با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال ویروس آنفولانزای ویروس آنفولانزای انجام شده است.

افزایش 4 برابر آنتی بادی اختصاصی در نمونه های بالینی

اقدامات درمانی

بستری نمودن ـ از آنجا که معمولاً تعداد مبتلایان به آنفولانزای تا بحال اندک بوده است لذا توصیه می شود جهت بررسی بیشتر همه بیماران مبتلا بستری شدند تا کاملاً تحت نظر باشند و در صورتیکه زود مرخص می شوند بهتر است خود بیمار و خانواده وی در مورد اقدامات لازم بهداشتی کنترل عفونت آموزش داده شوند. اکثر بیمارانی که بدلیل آنفولانزای A‌ پرندگان در بیمارستان بستری می شوند، بعد از 48 ساعت بدلیل نارسایی چند ارگان و افت فشار خون در نهایت نیاز به بستری شدن در ICU‌ و تهویه مکانیکی پیدا می کنند.

آنفلوانزای پرندگان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

در افراد کمتر از 15 سال 89 درصد بود. زمان مرگ معمولاً به طور متوسط 9 تا 10 روز بعد از شروع علائم بیماری (طیف 6 تا 30 روز) بوده . علت مرگ در اکثر قریب به اتفاق بیماران نارسایی پیشرفته تنفسی بود.

یافته های آزمایشگاهی

شایع ترین یافته های آزمایشگاهی بیماران شامل لکوپنی، لنفوپنی، ترومبوسیتوپنی خفیف تا متوسط، افزایش خفیف تا متوسط انزیم های کبدی، هیپرگلیسمی شدید (شاید بدلیل استفاده از کورتیکوستروئید) و افزایش کراتی نین سرم می باشد.

در تایلند احتمال مرگ رابطه مستقیمی با لکوپنی، لنفوپنی، ترومبوسیتوپنی در زمان بستری داشت و هر چه تعداد لوکوسیت و پلاکت و لنفوسیت در زمان بستری کمتر بود احتمال مرگ و میر بیمار بیشتر بود.

تشخیص ویرولوژیک

معمولاً تشخیص بیماری آنفولانزای بر اساس جدا نمودن ویروس یا تشخیص RNA‌ اختصاصی HS‌ و یا هر دو روش با هم می باشد.

بر خلاف آنفولانزای A‌ انسانی، در آنفولانزای A‌ پرندگان نوع احتمال تشخیص بیماری بالاتر است و تعداد ویروس به جای آنکه در نمونه های بینی زیاد باشد در ترشحات حلقی بسیار زیاد است و در نتیجه احتمال بدست آوردن ویروس از ترشحات حلقی بیشتر از بینی است. بطوریکه در مطالعه ای که در ویتنام انجام شده بود تعداد ویروس بدست آمده از ترشحات حلقی در بیماران مبتلا به آنفولانزای A ده برابر بیشتر از بیماران مبتلا به آنفولانزای A‌ و بود معمولاً تست های رایج تشخیص سریع آنتی ژن، حساسیت لازم برای تشخیص آنفولانزای را ندارند و تست های RT-PCR‌ حساس تر می باند.

پس در بیماران مشکوک به آنفولانزای باید از ترشحات حلقی بیماران نمونه تهیه شده و در جهت کشف ویروس و PCR ارسال شود. تست بررسی آنتی ژن به روش ایمونوفلورسنت که با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال می باشد نیز تیتر می تواند کمک کننده باشد.

تعریف مورد آنفولانزای A‌ ـ تعریف موارد مشکوک، محتمل و ثابت شده در جدول شماره 1 آمده است.

جدول شماره یک : تعریف مورد آنفولانزای A‌ ـ (Case definition)‌

مورد مشکوک

الف) هر بیمار که دچار تب بیش از 38 درجه سانتیگراد و یک یا چند علامت از علائم:‌ سرفه، گلودرد کوتاه شدن دامنه تنفس به اضافه یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:‌

شواهد آزمایشگاهی وجود آنفولانزای A‌ بدون اینکه ساب تایپ آن مشخص باشد.

تماس با مورد ثابت شده آنفولانزای در طی 7 روز قبل از شروع علائم، به فرض اینکه دارای قابلیت سرایت انسان به انسان باشد. (توضیح اینکه قابلیت سرایت شخص به شخص آنفولانزای پرندگان کاملاً به اثبات رسیده است و افراد مبتلا از یک روز قبل از شروع علائم تا 7 روز پس از آغاز علائم مسری تلقی می گردند).

تماس با پرندگان و از جمله با مرغانی که در اثر ابتلا به یک بیماری، تبف شده اند طی 7 روز قبل از شروع علائم بالینی

سابقه فعالیت در آزمایشگاهی که در مورد ویروس شدیداً بیماریزای پرندگان تحقیق می نمایند، طی 7 روز پس از شروع علائم بالینی یا

ب) مرگ ناشی از یک بیماری تنفسی حاد ناشناخته همراه با یک یا چند مورد از موارد زیر:‌

1. سکونت در منطقه ای که مورد مظنون یا ثابت شده آنفولانزای شدیداً بیماریزای پرندگان وجود دارد.

2. تماس با مورد ثابت شده آنفولانزای طی 7 روز قبل از شروع علائم، به فرض اینکه دارای قابلیت سرایت از انسان به انسان می باشد.

مورد محتمل

هر بیماری که دچار تب بیش از 38 درجه سانتیگراد همراه با یک یا چند علامت از علائم:

سرفه، گلودرد، کوتاه شدن دامنه تنفس باشد به اضافه :‌

شواهد آزمایشگاهی محدودی از وجود آنفولانزای مثل: وجود آنتی بادی اختصاصی بر ضد HS‌ در یک نمونه سرمی منفرد

مورد تأیید شده

هر بیماری که یک یا چند آزمایش از آزمایشهای زیر در او مثبت باشد:

کشف مثبت از نظر ویروس

مثبت بودن PCR‌ از نظر ویروس

مثبت بودن تست آنتی بادی ایمونوفلورسانس که با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال ویروس آنفولانزای ویروس آنفولانزای انجام شده است.

افزایش 4 برابر آنتی بادی اختصاصی در نمونه های بالینی

اقدامات درمانی

بستری نمودن ـ از آنجا که معمولاً تعداد مبتلایان به آنفولانزای تا بحال اندک بوده است لذا توصیه می شود جهت بررسی بیشتر همه بیماران مبتلا بستری شدند تا کاملاً تحت نظر باشند و در صورتیکه زود مرخص می شوند بهتر است خود بیمار و خانواده وی در مورد اقدامات لازم بهداشتی کنترل عفونت آموزش داده شوند. اکثر بیمارانی که بدلیل آنفولانزای A‌ پرندگان در بیمارستان بستری می شوند، بعد از 48 ساعت بدلیل نارسایی چند ارگان و افت فشار خون در نهایت نیاز به بستری شدن در ICU‌ و تهویه مکانیکی پیدا می کنند.

مقاله در مورد ارزشیابی عملکرد افراد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

ارزشیابی عملکرد افراد

چکیده :

این مقاله روش انجام ارزیابی عملکرد کارکنان را شرح می‌دهد. معیارهای ارزیابی عملکرد، ارتباط بین ارزیابی عملکرد با ارزشیابی مشاغل و حقوق و مزایا، فنون مختلف ارزیابی عملکرد، اهداف، مکان و زمان ارزیابی عملکرد، خصوصیات شخصیتی ارزیاب و سایر نکات و جزئیات انجام ارزیابی عملکرد از جمله مباحث این مقاله هستند.

- مقدمه

همه افراد حق دارند و علاقمند هستند که از نتایج عملکرد روزانه خود آگاه باشند. این مسأله در مورد افراد وجه دیگری هم پیدا می‌کند و آن اینست که افراد علاقه دارند از نظرات سازمان در مورد خود مطلع گردند و از سوی دیگر سازمان نیز محق است نظرات خود را در مورد منابع انسانی سازمان که از اصلی‌ترین سرمایه‌های سازمان بشمار می‌روند ابراز داشته و به اطلاع ایشان برساند. از طرف دیگر از کارکنانی که از انتظارات سازمان در مورد خویش بی‌اطلاع هستند چگونه می‌توان انتظار داشت که در جهت رفع و جبران کاستی‌های گذشته اقدام نمایند؟ در همین راستا باید متذکر شد که در اغلب موارد کارکنان، سازمان یا دست‌کم مدیر مستقیم خود را مسئول و مسبب افت یا ضعف عملکرد خود می‌دانند. دلایل اصلی نیاز سازمان‌ها به انجام ارزیابی عملکرد افراد عبارتند از:

تشویق عملکردهای مطلوب و نهی از عملکردهای نامطلوب کارکنان

پاسخ به این نیاز افراد که «حق دارند از نظرات کارفرما در مورد عملکرد خود مطلع باشند».

شناسایی افرادی که قابلیت ارتقاء دارند و یا مستحق افزایش دستمزد و مزایای جانبی هستند.

نیاز سنجی آموزشی کارکنانی که جهت ارتقاء یا جبران کاستی‌ها نیاز به آموزش دارند.

امکان بازنگری مشاغل و پست‌های سازمانی.

2- دلایل مخالفت اغلب سازمان‌ها با ارزیابی عملکرد

اغلب سازمان‌ها با انجام ارزیابی عملکرد افراد مخالف هستند و عمده نگرانی سازمان‌ها نیز اینست که مبادا افراد در اثر اطلاع از قضاوت کارفرما نسبت به عملکرد خود، رنجیده خاطر شده و این مسأله منجر به کاهش بازدهی، سرخوردگی و نهایتاً افت بازدهی سازمان گردد. لیکن چنانچه ارزیابی عملکرد بجای آنکه بر مبنای احساسات آنی ارزیاب باشد، بر مبنای حقایق انجام گردد، و از سوی دیگر افراد نیز با دید مثبت و واقع نگر به آن نگاه کنند و سعی در جبران کاستی‌ها ی گذشته در جهت افزایش عملکرد خود نمایند، این نگرانی بیجا و بی‌مورد است.

افراد چنانچه از هدف اصلی کارفرما از ارزیابی عملکرد خود، در جهت تغییر روش‌های غیر استاندارد به روش‌های مطلوب (که موجب افزایش بازدهی افراد نیز می‌گردد) آگاه گردند قاعدتاً نه تنها در مقابل ارزیابی و نتیجه آن جبهه‌گیری نخواهند کرد، بلکه علی‌الاصول افراد علاقه دارند که از جایگاه واقعی خود در سازمان مطلع شوند (حتی اگر بر خلاف نظرایشان باشد). البته این اظهارات بدین معنی نیست که قطعاً جلسه ارزیابی، بدون تنش برگزار خواهد شد و افراد با انتقاد صرف از عملکرد خود براحتی و سادگی برخورد می‌نمایند، اما استفاده از روشهای علمی ارزیابی اولاً موجب کاهش تنش جلسات شده و ثانیاً باعث ایجاد نیرویی در افراد در جهت تغییر و بهبود روشهای غیر استاندارد گذشته خواهد شد. قاعدتاً افراد در ابتدا، در مواجهه با این موضوع تصور خواهند کرد که این روش نیز یکی از ابزار‌های کنترلی سازمان است و در مقابل آن جبهه‌گیری خواهند کرد.

3- میانگین زمانی ارزیابی عملکرد

میانگین زمانی ارزیابی عملکرد کارکنان، بطور متوسط یک یا حداکثر دو بار در سال توصیه می‌گردد. اگر فاصله زمانی بین دو ارزیابی زیاد باشد ممکن است خیلی از مواردی که می‌توانند در ارزیابی موثر واقع شوند فراموش گردند و از طرف دیگر چنانچه فاصله زمانی بین ارزیابی‌ها بیش از حد بهم نزدیک باشند ممکن است بیش از حد دچار روزمرگی گردد. بهترین حالت زمانی جهت ارزیابی عملکرد افراد اینست که ارزیابی‌های غیر رسمی بصورت متوالی در سطح سازمان انجام شده و نتایج آن ثبت گردد تا از ذهن خارج نشود و از طرف دیگر در ارزیابی نهایی و رسمی بتوان با جمع‌بندی نتایج ارزیابی‌های غیر رسمی قبلی به نتیجه مطلوب نائل شد.

در اینصورت در زمان انجام ارزیابی رسمی می‌توان جمع‌بندی جامع و کاملی از عملکرد افراد را در طی دوره گذشته داشت و تقریباً هیچ نکته‌ای در طی جلسه ارزیابی ناگفته باقی نخواهد ماند.از سوی دیگر چنانچه در بین دوره‌های ارزیابی شش‌ماهه هرگونه قصور یا خطایی از هر یک از افراد تازه استخدام (که با رویه ارزیابی عملکرد در سازمان آشنایی ندارند) مشاهده گردد باید بلافاصله پس از تعیین علت قصور یا خطا، جلسه ارزیابی را زودتر از موعد سازمانی انجام داد و وی را ارشاد نمود با این تفاوت که در مورد افراد تازه استخدام باید مقدار بیشتری جدیت بخرج داد تا از زمان آغاز بکار از عملکرد نامطلوب ایشان جلوگیری کرد.

مقاله در مورد ارزشیابی عملکرد افراد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

ارزشیابی عملکرد افراد

چکیده :

این مقاله روش انجام ارزیابی عملکرد کارکنان را شرح می‌دهد. معیارهای ارزیابی عملکرد، ارتباط بین ارزیابی عملکرد با ارزشیابی مشاغل و حقوق و مزایا، فنون مختلف ارزیابی عملکرد، اهداف، مکان و زمان ارزیابی عملکرد، خصوصیات شخصیتی ارزیاب و سایر نکات و جزئیات انجام ارزیابی عملکرد از جمله مباحث این مقاله هستند.

- مقدمه

همه افراد حق دارند و علاقمند هستند که از نتایج عملکرد روزانه خود آگاه باشند. این مسأله در مورد افراد وجه دیگری هم پیدا می‌کند و آن اینست که افراد علاقه دارند از نظرات سازمان در مورد خود مطلع گردند و از سوی دیگر سازمان نیز محق است نظرات خود را در مورد منابع انسانی سازمان که از اصلی‌ترین سرمایه‌های سازمان بشمار می‌روند ابراز داشته و به اطلاع ایشان برساند. از طرف دیگر از کارکنانی که از انتظارات سازمان در مورد خویش بی‌اطلاع هستند چگونه می‌توان انتظار داشت که در جهت رفع و جبران کاستی‌های گذشته اقدام نمایند؟ در همین راستا باید متذکر شد که در اغلب موارد کارکنان، سازمان یا دست‌کم مدیر مستقیم خود را مسئول و مسبب افت یا ضعف عملکرد خود می‌دانند. دلایل اصلی نیاز سازمان‌ها به انجام ارزیابی عملکرد افراد عبارتند از:

تشویق عملکردهای مطلوب و نهی از عملکردهای نامطلوب کارکنان

پاسخ به این نیاز افراد که «حق دارند از نظرات کارفرما در مورد عملکرد خود مطلع باشند».

شناسایی افرادی که قابلیت ارتقاء دارند و یا مستحق افزایش دستمزد و مزایای جانبی هستند.

نیاز سنجی آموزشی کارکنانی که جهت ارتقاء یا جبران کاستی‌ها نیاز به آموزش دارند.

امکان بازنگری مشاغل و پست‌های سازمانی.

2- دلایل مخالفت اغلب سازمان‌ها با ارزیابی عملکرد

اغلب سازمان‌ها با انجام ارزیابی عملکرد افراد مخالف هستند و عمده نگرانی سازمان‌ها نیز اینست که مبادا افراد در اثر اطلاع از قضاوت کارفرما نسبت به عملکرد خود، رنجیده خاطر شده و این مسأله منجر به کاهش بازدهی، سرخوردگی و نهایتاً افت بازدهی سازمان گردد. لیکن چنانچه ارزیابی عملکرد بجای آنکه بر مبنای احساسات آنی ارزیاب باشد، بر مبنای حقایق انجام گردد، و از سوی دیگر افراد نیز با دید مثبت و واقع نگر به آن نگاه کنند و سعی در جبران کاستی‌ها ی گذشته در جهت افزایش عملکرد خود نمایند، این نگرانی بیجا و بی‌مورد است.

افراد چنانچه از هدف اصلی کارفرما از ارزیابی عملکرد خود، در جهت تغییر روش‌های غیر استاندارد به روش‌های مطلوب (که موجب افزایش بازدهی افراد نیز می‌گردد) آگاه گردند قاعدتاً نه تنها در مقابل ارزیابی و نتیجه آن جبهه‌گیری نخواهند کرد، بلکه علی‌الاصول افراد علاقه دارند که از جایگاه واقعی خود در سازمان مطلع شوند (حتی اگر بر خلاف نظرایشان باشد). البته این اظهارات بدین معنی نیست که قطعاً جلسه ارزیابی، بدون تنش برگزار خواهد شد و افراد با انتقاد صرف از عملکرد خود براحتی و سادگی برخورد می‌نمایند، اما استفاده از روشهای علمی ارزیابی اولاً موجب کاهش تنش جلسات شده و ثانیاً باعث ایجاد نیرویی در افراد در جهت تغییر و بهبود روشهای غیر استاندارد گذشته خواهد شد. قاعدتاً افراد در ابتدا، در مواجهه با این موضوع تصور خواهند کرد که این روش نیز یکی از ابزار‌های کنترلی سازمان است و در مقابل آن جبهه‌گیری خواهند کرد.

3- میانگین زمانی ارزیابی عملکرد

میانگین زمانی ارزیابی عملکرد کارکنان، بطور متوسط یک یا حداکثر دو بار در سال توصیه می‌گردد. اگر فاصله زمانی بین دو ارزیابی زیاد باشد ممکن است خیلی از مواردی که می‌توانند در ارزیابی موثر واقع شوند فراموش گردند و از طرف دیگر چنانچه فاصله زمانی بین ارزیابی‌ها بیش از حد بهم نزدیک باشند ممکن است بیش از حد دچار روزمرگی گردد. بهترین حالت زمانی جهت ارزیابی عملکرد افراد اینست که ارزیابی‌های غیر رسمی بصورت متوالی در سطح سازمان انجام شده و نتایج آن ثبت گردد تا از ذهن خارج نشود و از طرف دیگر در ارزیابی نهایی و رسمی بتوان با جمع‌بندی نتایج ارزیابی‌های غیر رسمی قبلی به نتیجه مطلوب نائل شد.

در اینصورت در زمان انجام ارزیابی رسمی می‌توان جمع‌بندی جامع و کاملی از عملکرد افراد را در طی دوره گذشته داشت و تقریباً هیچ نکته‌ای در طی جلسه ارزیابی ناگفته باقی نخواهد ماند.از سوی دیگر چنانچه در بین دوره‌های ارزیابی شش‌ماهه هرگونه قصور یا خطایی از هر یک از افراد تازه استخدام (که با رویه ارزیابی عملکرد در سازمان آشنایی ندارند) مشاهده گردد باید بلافاصله پس از تعیین علت قصور یا خطا، جلسه ارزیابی را زودتر از موعد سازمانی انجام داد و وی را ارشاد نمود با این تفاوت که در مورد افراد تازه استخدام باید مقدار بیشتری جدیت بخرج داد تا از زمان آغاز بکار از عملکرد نامطلوب ایشان جلوگیری کرد.