لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
احتیاجات مهم در مصالح ساختمانی و استانداردهای رایج اروپائی که برای تست روشهای انتشار به کار می رود :
Hans Gustafsson
موسسه تحقیقاتی و تکنیکی sp از سوئد P.Q. Box957 . SE .501 15Baras
مقدمه :
از زمانی که مصالح در ساختار ساختمان سازیها قرار گرفت و مخصوصا آنها که به صورت عملی در سطوح و در محیط های بزرگ به کار می رود. آنها مداوما در معرض هوای درونی هستند.
و این بسیار مهم است تا این فهم را توسعه داده و نگرش آلودگی هوای درونی را گسترش داده است . تعدادی از آزمایشگاهها بر روی این مسئله تحقیق می کنند و گزارش می دهند در باب رها کردن مواد شیمیایی که در مواد داخلی ساختمان به کار می رود. اگر چه که حقایق آنها به ندرت در ارتباط است با شکایات ساختمانی یا ساخت های ضعیفی که صورت گرفته است.
و بنابراین آنها می توانند زمانی بیشتری را بگذاریم تا یک دیدگاه کلی و تا اسناد خوبی درباره این بررسی ها شیمیایی مواد صورت گیرد. و این کار می تواند یک توصیف مثبتی از هوای داخلی باشد که در انواع مختلف ساختمانها به کار می رود.
این دیدگاه کلی از اطلاعات به سطوح مواد محدود شده است و این منابع که از آنها صادر می شود بر اساس یک دیدگاه بین المللی از موارد مطالعه می باشد (1) که بیشتر این مواد جدیدا منتشر نشده است.
این دیدگاه شامل مواد متنوعی یا مواد بیشتر شیمیایی قابل استفاده ای یا تولیدات یا محصولات تجزیه شده ای آنها است.
و این دیدگاه نمی تواند شامل مواد اتفاقی یا بی پایه باشد. منابع این مواد می تواند نشان دهنده مشهوریت آنها باشد. و از آنجائی که مواد ساختمانی می تواند به عنوان یک کلید از منابع خاص باشد. توسعه امروزی این استانداردها و امتحان آزمایش می تواند بر پایه تولیدات ساختمانی توصیف و شرح داده شود.
نمایش داخلی نسبت به آلودگی گرمای گازی و بخاری که از مصالح ساختمانی است :
بیشترین نمایش های داخلی به vocs اغلب مربوط به تمرکزات داخل منازل مسکونی مرتفع است. منابع داخلی برای vocs اغلب مربوط به منابع تخصیص یافته و تحلیل یافته در اطلاعات Expolise – Helsint است.
و بیشترین نفوذ پذیری در منابع داخلی این توصیفات مربوط به تولیدات نیز بودند و هوا محفوظ نشده بود. Acenton. Terpense. Aldehydes. 1.Butunol. Hexanal و همچنین نفتالین با مخلوط هیدروکربنی تولید شده از نفت در ارتباط است. که این کار در ساختمان برای درزگیری و جلوگیری از رطوبت به کار می رود. در بررسی Expolis برای مثال. در زیر مجموعه نمایشات نفتالین در Athens به کار می رود. این کار مربوط به تمرکزات داخلی بیشتر خانه است.3 (100 -100Hg-m) و خانه اما نه در محل کار. نفتالین غلیظ شده همچنین برای تعیین فاکتورها در عوامل طبیعی نفتالین که از( 3-2 (این بررسی این بررسی صورت می گیرد.
در بیشتر این موارد. به هر حال. منابعی از نفتالین که به صورت منابعی دست نخورده بودند. اما جزء مواد ساختمانی نبودند.
ساده ترین روش برای این تحقیق ساختارهای نسبی از منابع داخلی بودند که در معرض عوامل طبیعی درونی بود. بهتر است که نسبت درونی/ خروجی را با نسبت(I/O) مشخص سازیم. که این یک گزارش وسیع که از اواخر دهه 70 صورت گرفته است. نسبت های که نزدیک به 100 است به عنوان هوای خارجی نشان داده شده است. که مهم ترین سهم در عوامل طبیعی خارجی دارد. و بیشتر سهم به 10 و بالای آن است که نشان داده نشده است به عنوان یک ترکیب قابل قبول که با بیشترین واکنش پذیری را به سطوح داخلی دارد در بررسی Expolise در Helsinik . مهمترین نسبت I/O بیشتر برای آستون (145) که بیشتر برای متابولیسم انسان دنبال می شد.
نگرش منابع داخلی مربوط به bioaerosols است که این تولیدات به صورت نسوز است. (jantunen2007) و این وتولیدات در 3 جلد (صفحه 90 ببینید) و همچنین 5 جلد(در صفحه 166 ببینید) پوشانده شده است.
(انتشارات شیمیایی که از سطوح ماده است که مورد بررسی است)
انواع تولیدات متنوع از منابع اولیه گزارش شده است. که این محل در ساختمان ما است. برای مثال در سقف های کف پومن(1) یا پولی سولفید(8). یا سطوح که برای رادیاتورهای (10و9) به کار می رود. آب که باعث نفوت می شود (11) و یا ترکیبات شیمیایی که بر اساس شیر زغال سنگی که از قبل . اعضای پوشش نم دار هستند.(12) و یا محافظت کننده های چوبی (1) که یک مثال در این باره آلودگی منابع خارجی xylmaite است که به وسیلهprejzner در سال 2007 در صفحه 299 بیان شده است که این ها منابع را بیان می کند. دیدگاه کلی از این تکنیک در مورد این مطالعات محدود به سطح پلیمر ی مواد است. که در یک تماس مستقیم با هوای خارجی است که از این قبیل موارد شامل بافتنی و پوشش فلزی و رنگ لاتکس است. که مواد پلیمر ی ممکن است که باقیمانده ها را پس بفرستد. و فرایند محلول ها و دیگر عملکردهای شیمیایی در طول این مرحله مورد استفاده قرار گیرد. در بیشتر موارد نظرات که مورد بررسی قرار گرفته بر پایه ادعاهای داخلی و سطوح متمرکز شده است که در چندین دوره و چندین سال صورت گرفته است.
این رفتار در فکر ما را به این حقیقت می برد که سطوح شیمیایی باعث ایجاد سطحی در هوای داخلی می شود که ممکن است از چندین منبع باشد. و این منابع بیانگر این نگرش است که این شهرت غیر قابل تردید است و یا این کار به وسیله تحقیقات خاص برای مثال در بیشتر در شرایط خاص اقلیمی خاص به کار می رود. و اگر آن بیان نشود و موارد این بررسی از کشورهای اروپائی انتخاب می شود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
اروپای قرون وسطی
تا قرن 13 میلادی، قلعههای متعلق به شوالیه ها بیش ازهر چیز دیگری در پهنه اروپا خود نمایی میکرد. شوالیه ها از زندگی مرفهی برخوردار بودند که با زندگی دهقانانی که روی زمینهای آنها کار میکردند، تفاوت زیادی داشت. شهرهایی در اطراف قلعه ها بوجود آمدند و توسعه یافتند. تجار برای تجارت از راههای صعب العبور سفر میکردند. زائران سفرهای طولانی را برای زیارت اماکن مقدس انجام میدادند. زندگی سخت بود، جنگ، قحطی و طاعون همراه جان مردم را تهدید میکرد.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی، آخرین بخش از قلمرو مسلمانان اسپانیایی گرانادا یا همان شهر قرناطه در اندلس، به حکمرانان مسیحی آن دیار، فردیناند فرمانروای آراگون و ایزابلا فرمانروای کاستیل، تسلیم میگردد. در همان سال، با حمایت مالی فردیناند و ایزابلا، کریستف کلمب از اقیانوس اطلس میگذرد و به جزایر هند غربی (در نزدیکی سواحل آمریکا) میرسد. در اروپای قرون وسطی، کاری که مردم انجام میدادند، غذایی که میخوردند، لباسی که میپوشیدند و محلی که در آن زندگی میکردند، همگی بستگی به جایگاه اجتماعی آنها داشت.
حدودا از تاریخ 800 تا 1050 میلادی به مدت سه قرن، جنگجویان وایکینگ با کشتی های دراز و براق خود، اروپا را به وحشت میانداختند. آنها از اسکاندیناوی برای جستجوی نقره، بردگان و زمین به دریا رفتند. بعضی ها به بریتانیا و فرانسه حمله میکردند، در حالی که دیگران روسیه و رودخانههای دوردست آسیا را مورد تاخت و تاز قرار میدادند. واکینگها کاشفان دلیر و شجاعی بودند. آنها با شجاعت از میان امواج خروشان اقیانوس اطلس عبور کرده، ایسلند و گروئنلند را کشف کردند و حتی به شمال آمریکا نیز قدم گذاشتند.
بیشتر بناهای بزرگ برای دنیای امروزی یک معما میباشند. دانشمندان و باستان شناسان در سراسر اعصار سعی در یافتن اسرار ساخت این بناها کرده اند. برای آنها یک کار بسیار مشکل بود که بتوانند این سنگهای بزرگ را طوری در کنار هم قرار دهند که دارای یک شکوه عظیم شود. این بناها میتوانستند به عنوان محل سکونت، معابد، مقابر و یا حتی تقویم های بزرگ در فضای باز مورد استفاده قرار گیرند. مردم میتوانستند با دنبال کردن حرکت اجرام آسمانی، درباره فصلهای سال چیزهایی یاد بگیرند. مردم دانشمند اولیه به مقدار زیادی برای درو کردن محصولات و غذای خود به فصول سال متکی بودند. آنها فصلها را بهوسیله مراسم و تشریفات مذهبی جشن میگرفتند. احتمال اینکه این مناطق و نواحی حکم مقدس برای مردم داشته است، بسیار زیاد میباشد.
حدودا در حد فاصل سالهای 2200 تا 1450 قبل از میلاد، تمدن مینو آن در جزیره کرت، واقع در دریای مدیترانه، شکوفا گردید. در دوران این تمدن که نام را از مینوس، پادشاه افسانهای گرفته است، ساختن قصرها با شیوه معماری پیچیده، مورد توجه قرار گرفت. گفته میشود که بزرگترین این قصرها، که در ناسیس واقع است، جایگاه مینوتور بوده است. بازرگانان مینو آن دریای مدیترانه گذشته و به خرید و فروش مصنوعات فلزی، سفالی و فانوس میپرداختند.
تا سال 450 میلادی رومیان باستان، انگلستان را ترک کرده بودند و به جای آنها تعداد زیادی از مردم شمال اروپا در آنجا اقامت داشتند. اقوامی که در آنجا سکونت داشتند متعلق به چهار قبیله، «آنگل» ها، «ژوت» ها، «فریزی» ها و «ساکسون» ها بودند . این ساکنان، «آنگلوساکسون» نامیده شدند. قبرهای منطقه ساتن هو با یادداشتهای راهبانی مثل عالیجناب «بید»، اطلاعات مربوط به تاریخ آنها را بیان می کند. قرنها بعد، شاهان آنگلوساکسون مانند آلفرد کبیر با مهاجمان وایکینگ جنگیدند.
از حدود سال 800 تا 1300 میلادی، بیشتر مناطق اروپای غربی توسط سیستم فئودالی سازماندهی شده بود. پادشاه مالک همه زمین بود که به مناطقی به نام ملک اربابی تقسیم می شد و ارباب هر ملک، خراجگذار پادشاه محسوب می شد. او سوگند وفاداری یاد می کرد و متعهد می شد که برای حفاظت از اموال پادشاه، سربازانی (مردان جنگی) استخدام نماید. رعیت ها در روستاها زندگی می کردند. آنها سهمی از محصولات خود را به املاک شاه (خراجگذار شاه) می دادند.
از حدود سال 800 تا 1300 میلادی، بیشتر مناطق اروپای غربی توسط سیستم فئودالی سازماندهی شده بود. پادشاه مالک همه زمین بود که به مناطقی به نام ملک اربابی تقسیم می شد و ارباب هر ملک، خراجگذار پادشاه محسوب می شد. او سوگند وفاداری یاد می کرد و متعهد می شد که برای حفاظت از اموال پادشاه، سربازانی (مردان جنگی) استخدام نماید. رعیت ها در روستاها زندگی می کردند. آنها سهمی از محصولات خود را به املاک شاه (خراجگذار شاه) می دادند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
اروپای قرون وسطی
تا قرن 13 میلادی، قلعههای متعلق به شوالیه ها بیش ازهر چیز دیگری در پهنه اروپا خود نمایی میکرد. شوالیه ها از زندگی مرفهی برخوردار بودند که با زندگی دهقانانی که روی زمینهای آنها کار میکردند، تفاوت زیادی داشت. شهرهایی در اطراف قلعه ها بوجود آمدند و توسعه یافتند. تجار برای تجارت از راههای صعب العبور سفر میکردند. زائران سفرهای طولانی را برای زیارت اماکن مقدس انجام میدادند. زندگی سخت بود، جنگ، قحطی و طاعون همراه جان مردم را تهدید میکرد.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی، آخرین بخش از قلمرو مسلمانان اسپانیایی گرانادا یا همان شهر قرناطه در اندلس، به حکمرانان مسیحی آن دیار، فردیناند فرمانروای آراگون و ایزابلا فرمانروای کاستیل، تسلیم میگردد. در همان سال، با حمایت مالی فردیناند و ایزابلا، کریستف کلمب از اقیانوس اطلس میگذرد و به جزایر هند غربی (در نزدیکی سواحل آمریکا) میرسد. در اروپای قرون وسطی، کاری که مردم انجام میدادند، غذایی که میخوردند، لباسی که میپوشیدند و محلی که در آن زندگی میکردند، همگی بستگی به جایگاه اجتماعی آنها داشت.
حدودا از تاریخ 800 تا 1050 میلادی به مدت سه قرن، جنگجویان وایکینگ با کشتی های دراز و براق خود، اروپا را به وحشت میانداختند. آنها از اسکاندیناوی برای جستجوی نقره، بردگان و زمین به دریا رفتند. بعضی ها به بریتانیا و فرانسه حمله میکردند، در حالی که دیگران روسیه و رودخانههای دوردست آسیا را مورد تاخت و تاز قرار میدادند. واکینگها کاشفان دلیر و شجاعی بودند. آنها با شجاعت از میان امواج خروشان اقیانوس اطلس عبور کرده، ایسلند و گروئنلند را کشف کردند و حتی به شمال آمریکا نیز قدم گذاشتند.
بیشتر بناهای بزرگ برای دنیای امروزی یک معما میباشند. دانشمندان و باستان شناسان در سراسر اعصار سعی در یافتن اسرار ساخت این بناها کرده اند. برای آنها یک کار بسیار مشکل بود که بتوانند این سنگهای بزرگ را طوری در کنار هم قرار دهند که دارای یک شکوه عظیم شود. این بناها میتوانستند به عنوان محل سکونت، معابد، مقابر و یا حتی تقویم های بزرگ در فضای باز مورد استفاده قرار گیرند. مردم میتوانستند با دنبال کردن حرکت اجرام آسمانی، درباره فصلهای سال چیزهایی یاد بگیرند. مردم دانشمند اولیه به مقدار زیادی برای درو کردن محصولات و غذای خود به فصول سال متکی بودند. آنها فصلها را بهوسیله مراسم و تشریفات مذهبی جشن میگرفتند. احتمال اینکه این مناطق و نواحی حکم مقدس برای مردم داشته است، بسیار زیاد میباشد.
حدودا در حد فاصل سالهای 2200 تا 1450 قبل از میلاد، تمدن مینو آن در جزیره کرت، واقع در دریای مدیترانه، شکوفا گردید. در دوران این تمدن که نام را از مینوس، پادشاه افسانهای گرفته است، ساختن قصرها با شیوه معماری پیچیده، مورد توجه قرار گرفت. گفته میشود که بزرگترین این قصرها، که در ناسیس واقع است، جایگاه مینوتور بوده است. بازرگانان مینو آن دریای مدیترانه گذشته و به خرید و فروش مصنوعات فلزی، سفالی و فانوس میپرداختند.
تا سال 450 میلادی رومیان باستان، انگلستان را ترک کرده بودند و به جای آنها تعداد زیادی از مردم شمال اروپا در آنجا اقامت داشتند. اقوامی که در آنجا سکونت داشتند متعلق به چهار قبیله، «آنگل» ها، «ژوت» ها، «فریزی» ها و «ساکسون» ها بودند . این ساکنان، «آنگلوساکسون» نامیده شدند. قبرهای منطقه ساتن هو با یادداشتهای راهبانی مثل عالیجناب «بید»، اطلاعات مربوط به تاریخ آنها را بیان می کند. قرنها بعد، شاهان آنگلوساکسون مانند آلفرد کبیر با مهاجمان وایکینگ جنگیدند.
از حدود سال 800 تا 1300 میلادی، بیشتر مناطق اروپای غربی توسط سیستم فئودالی سازماندهی شده بود. پادشاه مالک همه زمین بود که به مناطقی به نام ملک اربابی تقسیم می شد و ارباب هر ملک، خراجگذار پادشاه محسوب می شد. او سوگند وفاداری یاد می کرد و متعهد می شد که برای حفاظت از اموال پادشاه، سربازانی (مردان جنگی) استخدام نماید. رعیت ها در روستاها زندگی می کردند. آنها سهمی از محصولات خود را به املاک شاه (خراجگذار شاه) می دادند.
از حدود سال 800 تا 1300 میلادی، بیشتر مناطق اروپای غربی توسط سیستم فئودالی سازماندهی شده بود. پادشاه مالک همه زمین بود که به مناطقی به نام ملک اربابی تقسیم می شد و ارباب هر ملک، خراجگذار پادشاه محسوب می شد. او سوگند وفاداری یاد می کرد و متعهد می شد که برای حفاظت از اموال پادشاه، سربازانی (مردان جنگی) استخدام نماید. رعیت ها در روستاها زندگی می کردند. آنها سهمی از محصولات خود را به املاک شاه (خراجگذار شاه) می دادند.