لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 16
ارزیابی روش های تدریس در مدرسه
جهت اینکه دانش جو بتواند به بهترین وجه موفقیت دست یابد روش های تدریس گوناگونی را باید اجرا کرد .
هر دانش آموز دارای روش های متفاوتی جهت یادگیری و نیز هوش متفاوتی است . روش های تدریس باید به یادگیرندگان کمک نماید تا به اهداف آموزش دست یابند . استانداردهای اجباری ایالتی ،؛ آموزش دهندگان را وادار می کند که جهت موفقیت دانش آموزان به صور منفرد کمک نمایند تا آنجاییکه ممکن است تا به این اهداف دست یابند .
روش سخنرلنی :
در مقالت چندین نویسنده بیان کرده اند که معلمان بدو و در نتیجه دانش آموزان در دستیابی به اهداف نا موفق می باشند . در گفتگویی ذکر نمود که چگونه در سطح دانشگاهی ، روش حاوی عقاید یادگیری وی سخنرانی بود . چرا ؟ یک سخنرانی بخوبی تهیه شده توسط یک استاد شایسته تنها حاوی عقاید و دیده ای برجسته جهت درک محتویات دوره بود . چرا دکتر رایسکه فاقد اشتیاق و علاقه برای مباحثات بود ؟ دانش جویان اغلب موارد با ایده های نا مربوط و بی اهمیت سر در گم می شدند
نویسنده ، و نیز یکحامی توضیحات می داند بخاطر اینکه ارتباط بصورت خیابانی یکطرفه دست که در آن وارد می شود . سپس پیغامی از طرف آموزش دهنده به دانشجو انتقال می یابد .
بنابراین جهت دانش آموزان دوره ی تابستان ، سخنرانی ( توضیحات ) جهت رشد ، پیشرفت و موفقیت دانش آموزان ضروری است . در نشست اخیر انجمن معلمان علوم ملی ، سخنرانی ذکر می نمود که وی هرگز در کلاس های فیزیک به دانش آموزان چیزی نگفته است . اگر سوالی از طرف دانش آموزان بود ، وی تنها سوال دیگری می پرسید بطوریکه دانش آموزان نیازمند به کشف و یافتن پاسخ آن می بودند . نویسنده آن چیزی بوده است که احتمالاً جهت پشت سر گذاشتن و حرکت رو به جلو به صورت مستقل نیازمند آن بوده است . تنها با مطرح کردن سوالی در پاسخ به سوال یک دانش آموزان امکان دارد بسیار اتلاف وقت باشد .
راهنمایی های استفاده از روش های سخنرانی آموزشی عبارتند از :
مشاهده ی میزان دقت دانش آموزان و هنگامی که علاقه ی یادگیرنده در حال کاهش است و تعییر به روش دیگر .
تفهیم و معنی دار کردن محتویات برای دانش آموزان بطوریکه درک و فهم قریب القوع باشد .
استفاده از تاکید ، زیر و بعی و اتصال متناسب هنگامی که عقاید انتقال داده می شود .
داشتن تماس چشمی متناسب در فرآیند ارتباط .
روش های به یاد سپاری ( حفظ کردن )
حفظ کردن به عنوان روشی از آموزش نام بسیار بدی در فرهنگ آموزش و نیز در نطق هایی که توسط آموزش دهندگان ارائه می شود دارد . جهت اطمینان ، می توان بیش از حد استفاده شود و بی معنی باشد . تصورات مولف در مورد حفظ کردن محتویات در پایه ی مدرسه در سال های 1942 – 1934 نسبتاً مطبوع و خوشایند بوده ولی چندین شعر را که هنوز نیز می تواند از بخواند حفظ نمود .
حفظ کردن برای مولف آسان بود . وقتی یکی از همکاران با استعدام راجع به آن صحبت می کردم و بیان می نمودم که به یاد سپاری بعنوان یک روش یادگیری بسیار آسان می باشد ، وی عنوان کرد که برای وی بسیار مشکل بوده است و ادامه دا د : « من هرگز نتوانستم از عهده اش بر آیم ! » شاید این کار یک سبک یادگیری باشد .
نیاز های مشخصی جهت به یاد سپاری موضوعات منتخب نظیر ، شماره تلفن یک فرد ، شماره ی امنیت اجتماعی شماره ی خیابان وجود دارد . مولف بعنوان یک معلم کلاس درس در اوایل دهه 1950 ، دریافت که بسیاری از دانش آموزان نیاز داشتند تا مرتکب جرم حفظ جمع ، تفریق ، ضرب و تقسیم شوند . دانش آموزان در ابتدا با استفاده از مواد عینی / نیمه عینی به این اصول پایه معنی دادند تا کاربرد عمل هر اصل را ایجاد نماید . در گذشته ، مولف در منزل هنگام تماشای مسابقه تلویزیونی به سوال در مورد اینکه نام دریاچه ی بزرگ چه می باشد پاسخ صحیح داد بدین گونه که از طریق به خاطر آوردن وسیله ای نام دریاچه را بیان کرد :
چیزی شادی بخش و وجه آورنده در قبلیت بخاطر آوری اطلاعات وجود دارد . در واقع ، توانایی در یاد آوری آنچه به طریقی حفظ شده است مضمونی را جهت تفکر پدیده می آورده . هر چیزی که به خاطر آورده می شود می تواند موضوعی را جهت پرسیدن