لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مقدمه
بشر از ابتدای تمدن سعی میکرد که با اتصال اجسام برخی از نیازهای خود را برطرف کند . این اتصالات از به هم بستن شاخههای درختان و دوختن تکههای پوست حیوانات شروع شد و با گذشت زمان فن اتصال اجسام مختلف پیشرفتهتر شد . کشف فلزات و وابستههای آنها یعنی آلیاژها ، با خواص متنوع نیاز بشر را در متصل کردن قطعات فلزی بیشتر کرد و روشهای تازه ابداع شد . از جمله اتصالاتی که بیش از دو قرن پیش مورد استفاده بوده میتوان پرچ ، پیچ و جوشکاری کورهای را نام برد.
استفاده از حرارت ناشی از سوختن گاز و ذوب موضعی محل اتصال (درز) قطعات فلزی باعث تحول بزرگ در این فن شد و بر این اساس روشهای جوشکاری زیادی به وجود آمد .
جوشکاری را میتوان جز صنایع مادر به حساب آورد، زیرا کمتر کارخانه یا مؤسسه تولیدی و صنعتی را میتوان یافت که در آن حداقل یک کارگاه جوشکاری فعال وجود نداشته باشد . سرعت عمل ، ارزانی ، کیفیت خوب اتصال در مقایسه با پرچ و پیچ ، سبکی اتصال تمام شده و سادگی اجرای اتصال باعث پیشرفت و گسترش روزافزون صنعت جوشکاری شد .
دستاندرکاران این صنعت از شخصیت شغلی بالایی برخوردارند ، زیرا به طور مداوم با پیشرفت و تکامل همگام هستند . مؤسسات و انجمنهای جوشکاری در تمام نقاط جهان در این زمینه به کار تحقیق و بررسی میپردازند و نتایج یافتههای علمی و عملی خود را به صورت نشریات مختلف در دسترس علاقهمندان قرار میدهند .
جوشکاری گاز
1- تعریف جوشکاری گاز :
حرارت لازم برای ذوب لبه قطعات مورد جوشکاری را میتوان از سوختن گاز تأمین کرد که به این روش اصطلاحاً جوشکاری گاز میگویند .
در این نوع جوشکاری به گازهای روبهرو نیاز داریم :
الف) گاز قابل احتراق
ب) اکسیژن عامل احتراق
- گازهای قابل احتراق :
گازهای مختلفی در جوشکاری به عنوان گاز مشتعل شونده مورد استفاده قرار میگیرند که مهمترین آنها عبارتند از :
1- ئیدروژن H2
2- پروپان C3H8
استیلن C2H2
4- گاز مَپ Maap
5- گاز طبیعی – شهری ، و گاز زغال
گازهای فوق میتوانند به عنوان گاز سوختن در جوشکاری مورد استفاده قرار گیرند . هرکدام از آنها ویژگی دارند و حرارت حاصل از احتراق آنها با هم فرق دارد. در این میان استیلن بهترین گاز از نظر حرارتی است و جوشکاری اکسی استیلن متداولترین و عمومیترین روش جوشکاری گاز در ایران است .
2- استیلن C2H2
گاز استیلن هیدروکربوری است که 3/92 درصد کربن و 7/7 درصد ئیدروژن دارد . بهترین حلال آن مایع استون است که میتواند در حرارت 15 درجه سانتیگراد و فشار معمولی ، 25 حجم استیلن را در خود حل کند. هر لیتر این گاز 16/1 گرم وزن دارد .
مخلوط استیلن با هوا یا اکسیژن در بعضی موارد حتی بدون شعله قابلیت انفجار دارد . در صنعت برای رهایی از خطر انفجار استیلن را در مایع استون حل و به صورت مایع در کپسولها نگهداری میکنند .
هنگام سوختن استیلن با اکسیژن خالص حرارتی معادل 3200 – 3100 درجه سانتیگراد تولید میشود و با این درجه حرارتی اکثر فلزات و آلیاژهای صنعتی را میتوان ذوب کرد .
طرز تهیه استیلن
در صنعت از ترکیب سنگ کاربید با آب گاز استیلن تولید میشود ، این فعل و انفعالات تند و گرمازا است . ترکیب کاربید یا کربور کلسیم ( CaC2 ) با آب در دستگاهی به نام مولد استیلن صورت میگیرد . این دستگاه انواع مختلفی دارد. در بازار به مولدهای استیلن دیگ استیلن هم گویند .
3- ژنراتور یا مولد استیلن :
برای ترکیب سنگ کاربید با آب به منظور تولید گاز استیلن و ذخیره آن جهت مصرف از دستگاهی به نام مولد استیلن استفاده میکنیم . مولدها از نظر نحوه رسیدن آب به کاربید به سه دسته تقسیم میشود :
الف) سقوطی
ب) ریزشی
پ) تماسی
علاوه بر آن از لحاظ تولید فشار گاز در داخل مولد نیز به سه دسته تقسیم میشوند :
الف) فشار ضعیف تا 1/0 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع .
ب) فشار متوسط تا 5/0 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع .
پ) فشار قوی از 5/1 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع به بالا .
الف ) مولدهای سقوطی :
در این نوع مولدها کاربید در آب سقوط میکند و با آب ترکیب میشود . گاز استیلن در بالای آب جمع میشود و ئیدرات کلسیم حاصل از فعل و انفعالات در ته ظرف رسوب میکند . این رسوبات از مجرای مخصوص خارج و به چاه یا حوضچههایی هدایت میشود . در این این مولدها چون کاربید همیشه با مقدار زیادی آب برای ترکیب روبهرو میشود حرارت حاصل از ترکیب آب با کاربید به آب داخل مولد انتقال مییابد و از بروز خطر جلوگیری میشود . این مولد در دو نوع دستی و اتوماتیک وجود دارد که در دستگاه خودکار از کاربید دانهبندی شده استفاده میشود .
ب) مولد ریزشی :
در این نوع مولد آب روی کاربید میریزند و با آن ترکیب میشود و یکی از سادهترین و متداولترین مولدها در الران است که در اغلب کارگاهها مورد استفاده قرار میگیرد . با بازکردن شیر آب به طور اتوماتیک و مداوم هر بار مقدار آب له درون مخزن کشو مانند محتوی سنگ کاربید میریزد و گاز استیلن تولید شده از طریق لوله به قسمت بالای مخزن اصلی آب میرسد و در آنجا ذخیره میشود . فشار گاز ذخیره شده به وسیله فشارسنج دستگاه مشخص میشود این فشار نباید هیچگاه از 5/1 اتمسفر تجاوز کند . مصرف آب در این مولدها کم است ولی حرارت حاصل از فعل و انفعال در منطقه کاربید ظرف ( ظرف کشو مانند ) متمرکز است ، لذا دستگاه طوری طراحی میشود که محفظه طوری طراحی میشود که محفظه کاربید به وسیله آب احاطه شده و همواره خنک شود و خطر انفجار به حداقل ممکن برسد .
پ) مولدهای تماسی :
در این مولدها کاربید در سبدی توری بالای مخزن آب قرار دارد که به وسیله دست یا به طور اتوماتیک با آب تماس پیدا میکند و دوباره این تماس قطع میشود و زمانی که فشار گاز داخل مولد کم شد مجدداً با پایین آمدن سطح آب در جداره و بالا رفتن سطح آب در قسمت وسط سطح آب به کاربید موجود در سبد رسیده و مقداری گاز تولید میشود . گاز تولید شده به سطح آب فشار میآورد و آب را به جداره میفرستد و مجدداً تمام تماس آب با کاربید قطع میشود .
4- کپسول حفاظتی :
خروج گاز از مولد یا از خط لوله و قبل از ورود به شیلنگهای لاستیکی اجباراً مسیر استوانه حفاظتی ( کپسول حفاظتی ) را طی میکند . این امر موجب میشود که از برگشت اکسیژن ( در اثر نقص فنی یا بد کار کردن مشعل ) به داخل مولدها و یا مسیر لوله استیلن ممانعت شود . در اصطلاح برگشت اکسیژن
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مقدمه
بشر از ابتدای تمدن سعی میکرد که با اتصال اجسام برخی از نیازهای خود را برطرف کند . این اتصالات از به هم بستن شاخههای درختان و دوختن تکههای پوست حیوانات شروع شد و با گذشت زمان فن اتصال اجسام مختلف پیشرفتهتر شد . کشف فلزات و وابستههای آنها یعنی آلیاژها ، با خواص متنوع نیاز بشر را در متصل کردن قطعات فلزی بیشتر کرد و روشهای تازه ابداع شد . از جمله اتصالاتی که بیش از دو قرن پیش مورد استفاده بوده میتوان پرچ ، پیچ و جوشکاری کورهای را نام برد.
استفاده از حرارت ناشی از سوختن گاز و ذوب موضعی محل اتصال (درز) قطعات فلزی باعث تحول بزرگ در این فن شد و بر این اساس روشهای جوشکاری زیادی به وجود آمد .
جوشکاری را میتوان جز صنایع مادر به حساب آورد، زیرا کمتر کارخانه یا مؤسسه تولیدی و صنعتی را میتوان یافت که در آن حداقل یک کارگاه جوشکاری فعال وجود نداشته باشد . سرعت عمل ، ارزانی ، کیفیت خوب اتصال در مقایسه با پرچ و پیچ ، سبکی اتصال تمام شده و سادگی اجرای اتصال باعث پیشرفت و گسترش روزافزون صنعت جوشکاری شد .
دستاندرکاران این صنعت از شخصیت شغلی بالایی برخوردارند ، زیرا به طور مداوم با پیشرفت و تکامل همگام هستند . مؤسسات و انجمنهای جوشکاری در تمام نقاط جهان در این زمینه به کار تحقیق و بررسی میپردازند و نتایج یافتههای علمی و عملی خود را به صورت نشریات مختلف در دسترس علاقهمندان قرار میدهند .
جوشکاری گاز
1- تعریف جوشکاری گاز :
حرارت لازم برای ذوب لبه قطعات مورد جوشکاری را میتوان از سوختن گاز تأمین کرد که به این روش اصطلاحاً جوشکاری گاز میگویند .
در این نوع جوشکاری به گازهای روبهرو نیاز داریم :
الف) گاز قابل احتراق
ب) اکسیژن عامل احتراق
- گازهای قابل احتراق :
گازهای مختلفی در جوشکاری به عنوان گاز مشتعل شونده مورد استفاده قرار میگیرند که مهمترین آنها عبارتند از :
1- ئیدروژن H2
2- پروپان C3H8
استیلن C2H2
4- گاز مَپ Maap
5- گاز طبیعی – شهری ، و گاز زغال
گازهای فوق میتوانند به عنوان گاز سوختن در جوشکاری مورد استفاده قرار گیرند . هرکدام از آنها ویژگی دارند و حرارت حاصل از احتراق آنها با هم فرق دارد. در این میان استیلن بهترین گاز از نظر حرارتی است و جوشکاری اکسی استیلن متداولترین و عمومیترین روش جوشکاری گاز در ایران است .
2- استیلن C2H2
گاز استیلن هیدروکربوری است که 3/92 درصد کربن و 7/7 درصد ئیدروژن دارد . بهترین حلال آن مایع استون است که میتواند در حرارت 15 درجه سانتیگراد و فشار معمولی ، 25 حجم استیلن را در خود حل کند. هر لیتر این گاز 16/1 گرم وزن دارد .
مخلوط استیلن با هوا یا اکسیژن در بعضی موارد حتی بدون شعله قابلیت انفجار دارد . در صنعت برای رهایی از خطر انفجار استیلن را در مایع استون حل و به صورت مایع در کپسولها نگهداری میکنند .
هنگام سوختن استیلن با اکسیژن خالص حرارتی معادل 3200 – 3100 درجه سانتیگراد تولید میشود و با این درجه حرارتی اکثر فلزات و آلیاژهای صنعتی را میتوان ذوب کرد .
طرز تهیه استیلن
در صنعت از ترکیب سنگ کاربید با آب گاز استیلن تولید میشود ، این فعل و انفعالات تند و گرمازا است . ترکیب کاربید یا کربور کلسیم ( CaC2 ) با آب در دستگاهی به نام مولد استیلن صورت میگیرد . این دستگاه انواع مختلفی دارد. در بازار به مولدهای استیلن دیگ استیلن هم گویند .
3- ژنراتور یا مولد استیلن :
برای ترکیب سنگ کاربید با آب به منظور تولید گاز استیلن و ذخیره آن جهت مصرف از دستگاهی به نام مولد استیلن استفاده میکنیم . مولدها از نظر نحوه رسیدن آب به کاربید به سه دسته تقسیم میشود :
الف) سقوطی
ب) ریزشی
پ) تماسی
علاوه بر آن از لحاظ تولید فشار گاز در داخل مولد نیز به سه دسته تقسیم میشوند :
الف) فشار ضعیف تا 1/0 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع .
ب) فشار متوسط تا 5/0 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع .
پ) فشار قوی از 5/1 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع به بالا .
الف ) مولدهای سقوطی :
در این نوع مولدها کاربید در آب سقوط میکند و با آب ترکیب میشود . گاز استیلن در بالای آب جمع میشود و ئیدرات کلسیم حاصل از فعل و انفعالات در ته ظرف رسوب میکند . این رسوبات از مجرای مخصوص خارج و به چاه یا حوضچههایی هدایت میشود . در این این مولدها چون کاربید همیشه با مقدار زیادی آب برای ترکیب روبهرو میشود حرارت حاصل از ترکیب آب با کاربید به آب داخل مولد انتقال مییابد و از بروز خطر جلوگیری میشود . این مولد در دو نوع دستی و اتوماتیک وجود دارد که در دستگاه خودکار از کاربید دانهبندی شده استفاده میشود .
ب) مولد ریزشی :
در این نوع مولد آب روی کاربید میریزند و با آن ترکیب میشود و یکی از سادهترین و متداولترین مولدها در الران است که در اغلب کارگاهها مورد استفاده قرار میگیرد . با بازکردن شیر آب به طور اتوماتیک و مداوم هر بار مقدار آب له درون مخزن کشو مانند محتوی سنگ کاربید میریزد و گاز استیلن تولید شده از طریق لوله به قسمت بالای مخزن اصلی آب میرسد و در آنجا ذخیره میشود . فشار گاز ذخیره شده به وسیله فشارسنج دستگاه مشخص میشود این فشار نباید هیچگاه از 5/1 اتمسفر تجاوز کند . مصرف آب در این مولدها کم است ولی حرارت حاصل از فعل و انفعال در منطقه کاربید ظرف ( ظرف کشو مانند ) متمرکز است ، لذا دستگاه طوری طراحی میشود که محفظه طوری طراحی میشود که محفظه کاربید به وسیله آب احاطه شده و همواره خنک شود و خطر انفجار به حداقل ممکن برسد .
پ) مولدهای تماسی :
در این مولدها کاربید در سبدی توری بالای مخزن آب قرار دارد که به وسیله دست یا به طور اتوماتیک با آب تماس پیدا میکند و دوباره این تماس قطع میشود و زمانی که فشار گاز داخل مولد کم شد مجدداً با پایین آمدن سطح آب در جداره و بالا رفتن سطح آب در قسمت وسط سطح آب به کاربید موجود در سبد رسیده و مقداری گاز تولید میشود . گاز تولید شده به سطح آب فشار میآورد و آب را به جداره میفرستد و مجدداً تمام تماس آب با کاربید قطع میشود .
4- کپسول حفاظتی :
خروج گاز از مولد یا از خط لوله و قبل از ورود به شیلنگهای لاستیکی اجباراً مسیر استوانه حفاظتی ( کپسول حفاظتی ) را طی میکند . این امر موجب میشود که از برگشت اکسیژن ( در اثر نقص فنی یا بد کار کردن مشعل ) به داخل مولدها و یا مسیر لوله استیلن ممانعت شود . در اصطلاح برگشت اکسیژن
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
روند رشد فن آوری در موتورهای دیزلی و بنزینی و موضوع گاز سوز
چکیده:
محدودیت های اعمال شده از طرف سازمانهای زیست محیطی، تدوین قوانین و استانداردهای جدید در کنترل میزان آلاینده های خروجی از موتورهای بنزینی و دیزلی موجب شده فن آوری موتورهای دیزلی و بنزینی به سوی سیستم های تغذیه و احتراق پیشرفته پاشیدن سوخت و احتراق با کنترل ECU گرایش یابد.
این حرکت علاوه بر دستاوردهای چشم گیر زیست محیطی موجب رضایت دارندگان اتومبیل و دستیابی به شتاب و قدرت برتر و بهره برداری اقتصادی تر از نظر مصرف سوخت شده است. طبق آخرین گزارشهای دریافتی از مراکز تحقیقاتی و کارخانه های سازنده خودروها، برنامه زمان بندی برای دستیابی به آلودگی در حدود صفر تا سال 2010 به طور جدی پیگیری شده و هم اکنون موتورهای بنزینی و دیزلی مرحله استاندارد EURO II را پشت سرگذاشته و تولیدات را به سطح استاندارد EURO III رسانده اند. موضوع به کارگیری سوختهای همگام با رشد فن آوری طراحی و تولید موتورهای پیشرفته همچنان پیگیری، و تطبیق فن آوری سوختهای گازی همگام، به طوری که باز هم از نظر سطح آلاینده های برتری های چشم گیر خود را نسبت به حالت گازوئیل و بنزنی سوز حفظ کرده اند. خصوصا با تاکید دانشمندان به اثر مخرب CO2 تولیدی از احتراق موتورهای بر لایه اوزون سوختهای گازی LPG و به ویژه CNG با، تعداد کم کربن در ساختمان مولکولی و در نتیجه تولید CO2 کمتر و همراه نداشتن ناخالصی ها به عنوان سوختهای پاک مطرح هستند.
روند رشد فن آوری موتورها در دو دهه گذشته از سرعت چشمگیری برخوردار بوده و رقابت سازنده ای با هدف تولید خودرو دیزلی و بنزینی و گازسوز با آلودگی کمتر در سطح کشورهای صنعتی وجود دارد. در این دو دهه صنعت خودرو کشور ما در این رقابت حضور نداشته و لذا مترادف با سطح فن آوری مورتوهای دیزلی و بنزینی در مورد گاز سوز نیز از قدیمی ترین سیستم تبدیل و تجهیزات مربوطه استفاده نموده است.
متاسفانه گزارشهای دریافتی نمایانگر این واقعیت تلخ است که به دلیل عدم رضایت مبانی طراحی و تبدیل خودروهای سبک به سوخت گازی با روش مهندسی اهداف نیست محیطی طرح بهره گیری از سوختهای گازی نیز یا کمرنگ و یا نا موفق بوده است و تولید این مجموعه های کیت های گاز سوز قدیمی و ناموفق همچنان ادامه دارد.
عطف به حرکت جدید صنایع خودروسازی به سوی تولید خودروهای به روز در سطح جهانی و ساخت خودروهای مشترک با کمپانی های صاحب نام، ارائه دهنده مقالة روند رشد فن آوری موتور و خودروها را در زمینه گاز سوز منطبق یا برتر از حالت گازوئیلی و بنزینی به بحث و تحلیل علمی می گذارد وبه ترتیب شش نسل تکاملی تجهیزات گازسوز بر روی خودروها را از سال 1980 الی 2000 به شرح ذیل پژوهش عمل و فن میکند:
سیستم گازسوز موتورها به روش کاربراسیون با ونتوری ثابت که هم اکنون درکشورها متداول است.
سیستم گازسوز موتورها به روش کاربراسیون، مخلوط کن متغیر.
سیستم گازسوز موتورها به روش کاربراسیون با شیر متغیر و کنترل الکترونیکی و کاتالیست دو راهه نوع رقیق سوز.
سیستم گاز سوز با روش کاربراسیون و شیر کنترل به روش ECU با کاتالیست سه راهه مدار بسته.
سیستم گازسوز با پاشیدن متمرکز با کنترل ECU و مدار بسته و کاتالیست سه راهه TBI.
سیستم گازسوز با پاشیدن چند نقطه ای و کنترل میکرو پروسسوری MPFI و کاتالیست سه راهه مدار بسته.
امید اینکه صنایع خودروکشور در زمینه فن آوری گازسوز نیز مترادف با برنامه های تولیدات جدید همگام شوند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
روند رشد فن آوری در موتورهای دیزلی و بنزینی و موضوع گاز سوز
چکیده:
محدودیت های اعمال شده از طرف سازمانهای زیست محیطی، تدوین قوانین و استانداردهای جدید در کنترل میزان آلاینده های خروجی از موتورهای بنزینی و دیزلی موجب شده فن آوری موتورهای دیزلی و بنزینی به سوی سیستم های تغذیه و احتراق پیشرفته پاشیدن سوخت و احتراق با کنترل ECU گرایش یابد.
این حرکت علاوه بر دستاوردهای چشم گیر زیست محیطی موجب رضایت دارندگان اتومبیل و دستیابی به شتاب و قدرت برتر و بهره برداری اقتصادی تر از نظر مصرف سوخت شده است. طبق آخرین گزارشهای دریافتی از مراکز تحقیقاتی و کارخانه های سازنده خودروها، برنامه زمان بندی برای دستیابی به آلودگی در حدود صفر تا سال 2010 به طور جدی پیگیری شده و هم اکنون موتورهای بنزینی و دیزلی مرحله استاندارد EURO II را پشت سرگذاشته و تولیدات را به سطح استاندارد EURO III رسانده اند. موضوع به کارگیری سوختهای همگام با رشد فن آوری طراحی و تولید موتورهای پیشرفته همچنان پیگیری، و تطبیق فن آوری سوختهای گازی همگام، به طوری که باز هم از نظر سطح آلاینده های برتری های چشم گیر خود را نسبت به حالت گازوئیل و بنزنی سوز حفظ کرده اند. خصوصا با تاکید دانشمندان به اثر مخرب CO2 تولیدی از احتراق موتورهای بر لایه اوزون سوختهای گازی LPG و به ویژه CNG با، تعداد کم کربن در ساختمان مولکولی و در نتیجه تولید CO2 کمتر و همراه نداشتن ناخالصی ها به عنوان سوختهای پاک مطرح هستند.
روند رشد فن آوری موتورها در دو دهه گذشته از سرعت چشمگیری برخوردار بوده و رقابت سازنده ای با هدف تولید خودرو دیزلی و بنزینی و گازسوز با آلودگی کمتر در سطح کشورهای صنعتی وجود دارد. در این دو دهه صنعت خودرو کشور ما در این رقابت حضور نداشته و لذا مترادف با سطح فن آوری مورتوهای دیزلی و بنزینی در مورد گاز سوز نیز از قدیمی ترین سیستم تبدیل و تجهیزات مربوطه استفاده نموده است.
متاسفانه گزارشهای دریافتی نمایانگر این واقعیت تلخ است که به دلیل عدم رضایت مبانی طراحی و تبدیل خودروهای سبک به سوخت گازی با روش مهندسی اهداف نیست محیطی طرح بهره گیری از سوختهای گازی نیز یا کمرنگ و یا نا موفق بوده است و تولید این مجموعه های کیت های گاز سوز قدیمی و ناموفق همچنان ادامه دارد.
عطف به حرکت جدید صنایع خودروسازی به سوی تولید خودروهای به روز در سطح جهانی و ساخت خودروهای مشترک با کمپانی های صاحب نام، ارائه دهنده مقالة روند رشد فن آوری موتور و خودروها را در زمینه گاز سوز منطبق یا برتر از حالت گازوئیلی و بنزینی به بحث و تحلیل علمی می گذارد وبه ترتیب شش نسل تکاملی تجهیزات گازسوز بر روی خودروها را از سال 1980 الی 2000 به شرح ذیل پژوهش عمل و فن میکند:
سیستم گازسوز موتورها به روش کاربراسیون با ونتوری ثابت که هم اکنون درکشورها متداول است.
سیستم گازسوز موتورها به روش کاربراسیون، مخلوط کن متغیر.
سیستم گازسوز موتورها به روش کاربراسیون با شیر متغیر و کنترل الکترونیکی و کاتالیست دو راهه نوع رقیق سوز.
سیستم گاز سوز با روش کاربراسیون و شیر کنترل به روش ECU با کاتالیست سه راهه مدار بسته.
سیستم گازسوز با پاشیدن متمرکز با کنترل ECU و مدار بسته و کاتالیست سه راهه TBI.
سیستم گازسوز با پاشیدن چند نقطه ای و کنترل میکرو پروسسوری MPFI و کاتالیست سه راهه مدار بسته.
امید اینکه صنایع خودروکشور در زمینه فن آوری گازسوز نیز مترادف با برنامه های تولیدات جدید همگام شوند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
منابع گاز
نگهداری منابع گازهای پزشگی ومراقبت از کپسولهای گازهای پزشگی معمولاً تحت نظارت مهندسین وافراد فنی بیمارستان است ولی متخصصین هوشبری که از این منابع گازی وگپسولها استفاده می کنند باید شناختی دراین باره داشته باشند .
کپسولهای گاز
اغلب کپسولهای گازی بزرگ را در وضعیت سرپا وبعضی از کپسولهای کوچکتر وکپسولهای کوچکتر وکپسولهای اتانوکس را خوابیده نگهداری می کنند . کپسولها را باید داخل درهای بسته نگهداشت وآنها را در برابر هوا وسرما وگرهای شدید محافظت کرد . همچنین محل نگهداری کپسولهای پر وخالی باید جدا از هم باشد . کپسولهای محتوی گازهای پزشگی را باید جدا از انواع دیگر کپسولها نگهداشت وبرای گازهای اشتعال پذیری مانند سیکلو پروپان فضای جداگانه ای اختصاص داد . این کپسولها را برای اینکه بتوانند فشارهای بالایی را متحمل شوند از فولادی با کربن زیاد ، فولاد ومنگنز یا آلیاژ آلومینیم می سازند ، هر چند اگر کپسول روی سطح آسفالتی سختی بیافتد این فولادها نیز از خطر انفجار مصون نخواهد ماند .
کپسولها علاوه برداشتن برچسب به کد رنگ نیز مجهزند . در استاندارد بین المللی رنگها گازهای پزشکی (ISO/R32) کپسولهای اکسیژن سیاه اند با درژوش سفید ، اکسیدازت آبی ، سیکلو پروپان نارنجی ، ودی اکسید کربن خاکستری است . در بریتانیا از سیستم بین المللی پیروی میشود ولی در آمریکا وبرخی از کشورهای دیگر ممکن است هنوز کدهای رنگ مختلفی را دید .
دور گلوگاه هر کپسول در بریتانیا دیسک پلاستیکی وجود دارد که رنگ وشکل آن معرف آخرین سالی است که کپسول بازرسی شده است (شکل 21-1) . سازندگان کپسولها به طور منظم کپسولها را بازرسی وامتحان می کنند . این بازرسی شامل بازرسی درونی کپسول با اندوسکوپ نیز هست وکپسولهای معیوب را از رده خارج می کنند . مدت زمان بین بازرسی ها متغیر بوده وبسته به نوع گاز از پنج تا ده سال است .
در بالای کپسول بر چسب شناسایی قرار دارد که موارد ایمنی را فهرست وار روی آن نوشته اند . اگر روغن یا معایعات اشتعال پذیر دیگر با اکسیژن ، اکسید ازت یا اتانوکس فشار بالا تماس حاصل کنند خطر انفجار یا آتش سوزی وجود خواهد داشت چون این گازها احتراق پذیرند .
گرم کردن کپسولها خطرناک است چون فشار داخل آنها را افزایش می دهد . با وجود این بالا رفتن دما در تابستان مهم نیست زیرا کپسولها می توانند فشارهایی بمراتب بالاتر از فشاری را که درآن کار می کنند تحمل کنند . مقدار واقعی فشاری که کپسول می تواند تحمل کند به نوع کپسول وگاز داخل آن بستگی دارد ومعمولاً 65 تا 70% فشار کاری کپسول است .
قبل از اتصال کپسول به ماشین هوشبری باید موقتاً دریچه آن را باز کرد . با این کارگرد وغبار یا هر ماده ای که در خروجی کپسول گیر کرده باشد بیرون می آید که در غیر این صورت وارد دستگاه هوشبری می شود .
پس از اتصال کپسول توصیه می شود که دریچه آن را به آرامی باز کرد تا از گرمادهی آدیاباتیک جلوگیری شود . دریچه را باید دوباره کامل چرخاند چون دریچه ای که نیمه باز باشد وقتی که فشار درون کپسول افت کند جریان گاز خروجی را محدود می کند . سرانجام نباید دریچه را محکم بست چون در این صورت نشیمنگاه دریچه آسیب می بیند .
شکل 12-2 جزئیات مقطع نشیمنگاه دریچه را نشان می دهد . محوری با روکش پلاستیکی در نشیمنگاه دریچه پیچ می شود . اگر دریچه را محکم ببندیم این روکش پلاستیکی خراب می شود . اطراف محور زیر مهره بالایی واشر پلاستیکی تراکم پذیری وجود دارد معروف به گلاند که در عین حال که امکان چرخاندن محور را می دهد از نشت جلوگیری می کند .
روی تنه دریچه سوراخهایی هستند که با سوزنهای روی یوغ ماشین هوشبری متناظرند . این آرایش سیستم شاخص سوزنی را تشکیل می شود که ابزاری است برای اینکه کپسول نادرستی به یوغ ماشین هوشبری وصل نشود . برای هر یک از گازهای پزشکی پیکربندی شاخص سوزنی خاص وجود دارد وشکل 21-1 این پیکر بندی را برای اکسیژن ، اتانوکس واکسید ازت نشان می دهد .
روی کپسولهای بزرگ به جای سیستم شاخص سوزنی از دو سیستم دیگر استفاده می شود .برای اکسیژن از کپسولهای بزرگ استفاده می کنند که در سمت چپ شکل 21-3 نشان داده شده است. خروجی این کپسول شیارهای داخلی راستگردی دارد که با آنهایی که روی کپسول بزرگ هوا ،هلیوم وازت وجود دارد یکی است . با وجود این هیدروژن وگازهای اشتعال پذیر دیگر خروجی کپسول شیار چپ گردی دارد که تا حدی از اتصال کپسول نادرست جلوگیری می کند .