تحقیق درمورد بتن 2 با فرمتword

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 38

در دنیای پیشرفته امروزی و با توجه به پیشرفت های صورت گرفته در زمینه‌های مختلف علمی صنعت بتن نیز دچار تحول گردیده که تولید بتن سبک نیز حاصل همین پیشرفت ها می باشد. بتنی که علاوه بر کاهش بار مرده ساختمان از نیروی وارد به سازه در اثر شتاب زلزله می کاهد و در صورت تخریب وزن آوار حاصل نیز کاهش می یابد و امروزه آنرا به عنوان بتن قرن می نامند .

بتن سبک با توجه به ویژگی هایی که دارد دارای کاربردهای مختلف می باشد که برحسب وزن مخصوص و مقاومت فشاری آن تفکیک می گردد.

تاریخچه ساخت و کاربرد بتن سبک

اولین گزارشهای تاریخی در مورد کاربرد بتن سبک و مصالح سبک وزن به روم باستان بر می گردد. رومیان در احداث معبد پانتئون و ورزشگاه کلوزیوم از پومیس که نوعی مصالح سبک است استفاده کرده اند. کاربرد بتن سبکدانه پس از تولید سبکدانه های مصنوعی و فراوری شده در اوایل قرن بیستم وارد مرحله جدیدی شد. در سال 1918، S. J. Hayde با استفاده از کوره دوار اقدام به منبسط کردن رس و شیل کرد و بدینوسلیه سبکدانه ای مصنوعی تولید کرد که از آنها در ساخت بتن استفاده شد. تولید تجاری روباره های منبسط شده نیز از سال 1928 آغاز گردید.

این سبکدانه مصنوعی در هنگام جنگ جهانی اول به دلیل محدودیت دسترسی به ورق فولادی برای ساخت کشتی بکار رفت. کشتی Atlantus به وزن 3000 تن که با بتن سبک هایدیتی ساخته شد، در اواخر سال 1918 به آب افتاد. در سال 1919 کشتی Selma به وزن 7500 تن و طول 132 متر با همین نوع بتن ساخته و به آب انداخته شد. تا آخر جنگ جهانی اول و سپس تا سال 1922 کشتی ها و مخازن شناور متعددی ساخته شد که یکی از آن ها Peralta تا سال های اخیر شناور بود.

برنامه ساخت کشتی ها در اواسط جنگ جهانی دوم متوقف شد و دوباره به دلیل محدودیت تولید ورق فولادی مورد توجه قرار گرفت. تا پایان جنگ جهانی دوم 24 کشتی اقیانوس پیما و 80 بارج دریایی ساخته شد که ساخت آن ها در دوران صلح، اقتصادی محسوب نمی گشت. ظرفیت این کشتی ها 3 تا 140000 تن بود.

در سال 1948 اولین ساختمان با استفاده از شیل منبسط شده در پنسیلوانیای شرقی احداث گردید. در ادامه، از سال 1950 ساخت بتن سبک گازی اتوکلاو شده در انگلستان متداول شد. اولین ساختمان بتن سبکدانه مسلح در این کشور که یک ساختمان سه طبقه بود در سال 1958 و در شهر برنت فورد احداث گردید.

ساختمان هتل پارک پلازا در سنت لوئیز، ساختمان 14 طبقه اداره تلفن بل جنوب غربی در کانزاس سیتی در سال 1929 از جمله ساختمان های دهه 20 و 30 میلادی ساخته شده در آمریکای شمالی با استفاده از بتن سبک هستند. ساختمان 42 طبقه در شیکاگو، ترمینال TWA در فرودگاه نیویورک در سال 1960، فرودگاه Dulles در واشنگتن در سال 1962، کلیسایی در نروژ در سال 1965، پلی در وایسبادن آلمان در سال 1966 و پل آب بر در روتردام هلند در سال 68 از جمله ساختمان هایی هستند که با بتن سبکدانه ساخته شده اند.

در هلند، انگلستان، ایتالیا و اسکاتلند نیز در دهه 70 و 80 پل هایی با دهانه های مختلف ساخته و با موفقیت بهره برداری شده اند. در سال های 1970 ساخت بتن سبکدانه پرمقاومت آغاز شد و در دهه 80 به دلیل نیاز برخی شرکت های نفتی در امریکا و نروژ برای ساخت سازه ها و مخازن ساحلی و فراساحلی مانند سکوهای نفتی یک رشته تحقیقات وسیع برای ساخت بتن سبکدانه پرمقاومت در این دو کشور با هدایت واحد آغاز شد که نتایج آن در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 منتشر گشت.

در سالیان اخیر نیز استفاده بتن سبک در دال سقف ساختمانهای بلند مرتبه، عرشه پلها و دیگر موارد مشابه و همچنین کاربردهای خاص مانند عرشه و پایه دکلهای استخراج نفت کاربرد فراوانی یافته است.

1- طبقه بندی بتن سبک بر مبنای مقاومتی

بتن‌های سبک از دیدگاه مقاومتی در سه دسته طبقه‌بندی می‌شوند که عبارتند از بتن سبک غیرسازه‌ای، بتن سبک سازه‌ای و بتن سبک با مقاومت متوسط که در ادامه به آن پرداخته می شود.بتن سبک غیرسازه‌ای که معمولاً به عنوان جداسازهای سبک مورد استفاده قرار می‌گیرد، دارای جرم مخصوص کمتر از 800 کیلوگرم بر مترمکعب است. با وجود جرم مخصوص کم، مقاومت فشاری آن حدود 35/0 تا 7 نیوتن بر میلیمترمربع می‌باشد. از معمولیترین سنگدانه‌های مورد مصرف در این نوع بتن می توان به پرلیت (نوعی سنگ آذرین) و ورمیکولیت (ماده‌ای با ساختار ورقه‌ای شبیه لیکا)اشاره کرد.

بتن‌های سبک سازه‌ای دارای مقاومت و وزن مخصوص کافی می‌باشند، به گونه‌ای که می توان از آن‌ها در اعضای سازه‌ای استفاده کرد. این بتن‌ها عموماً دارای جرم مخصوصی بین 1400 تا 1900 کیلوگرم بر مترمکعب بوده و حداقل مقاومت فشاری تعریف شده برای آنها 17 نیوتن بر میلیمتر مربع (مگاپاسکال) می باشد. در بعضی

تحقیق درمورد پیشرفته ترین سلاح ها و هواپیماهای جهان 29 ص با فرمتword

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 25

موضوع:

پیشرفته ترین

سلاح ها و

هواپیماهای جهان

دبیر محترم:جناب آقای سلطانی

تهیه کنندگان: تیموری-بهمنی-اسماعیل و ابراهیم

ارقیانی-اسماعیل پور

تهیه شده در سال تحصیلی 84-85

تفنگها

تفنگ ژ-3

مشخصات

جنگ افزاری است خودکار (مسلسل) که به وسیله برگه ناظم آتش" به حالت نیمه خودکار وظامن در می آید. با فشار مستقیم گاز باروت مسلح می گردد وبا خشاب بیست فشنگی تغذیه می شود. با هوا خنک شده وبوسیله نفر حمل می گردد.

دستگاه نشانه روی ، روی آن به راحتی قابل تنظیم است وعمل این تفنگ با عقب نشینی

همراه است.

مختصات

الف- برد موثر 1200 متر، برد مفید 400 مترالی 600 متر وبرد نهایی 3750 متر.

ب- تعداد خان ، 4 عدد وگردش آن از چپ به راست سرعت اولیه گلوله 800 متر در ثانیه می باشد.

ج- طول اسلحه بدون سرنیزه : 5/102 سانتی متر.

ز- طول گام: 5/30 سانتی متر، تعداد گام 5/1.

و- کالیبر (قطر گلوله): 62/7 میلی متر.

انواع تفنگ ژ-3

تفنگ ژ-3 با روپوش وقنداق پلاستیکی برای تیر اندازی در حالت مختلف.

تفنگ ژ-3 با قنداق آهنی تاشونده برای عملیات تهاجمی سخت وعملیات چریکی.

تفنگ ژ-3 مجهز به دستگاه دو پایه برای تیراندازی در حالت درازکش.

تفنگ ژ-3 مجهزبه دوربین مادون قرمز برای تیر اندازی در شب.

قطعات

تفنگ ژ-3 از هشت قسمت اصلی زیر تشکیل می شود:

1- قنداق متعلقات 2- بند متعلقات

3- دستگاه چکاننده وقبضه طپانچه ای 4- آلات متحرک و متعلقات

5- روپوش 6- خشاب

7- لوله 8- شعله پوش

تفنگ کلاشینکف

مشخصات

با دو نیرو عمل می کند:

الف) نیروی گاز ب) نیروی فنر برگرداننده

2- با استفاده از ضامن درد ووضعیت تک تیر ومسلسلی تیر-اندازی می نماید.

3- با خشاب 30 فشنگی و50 فشنگی تغزیه می شود.

4- کالیبر فشنگ مورد استفاده 62/7 میلیمتر می باشد.

مختصات

الف: وزن وطول

وزن تفنگ بدون سرنیزه با خشاب پر 300/4کیلوگرم

وزن تفنگ بدون سرنیزه با خشاب خالی 800/3 کیلوگرم

وزن سرنیزه با غلاف 370 گرم

وزن سرنیزه بدون غلاف 270 گرم

وزن خشاب خالی 330 گرم

وزن خشاب پر 820 گرم

وزن فشنگ 2/16 گرم

وزن گلوله عادی 9/7 گرم

وزن باروت داخل گلوله 6/1 گرم

طول تفنگ با سرنیزه 107 سانتیمتر

طول تفنگ بدون سرنیزه 87 سانتیمتر

طول تفنگ با قنداق فلزی تا شو 5/64 سانتیمتر

طول لوله 5/41 سانتیمتر

طول قسمت خان دار لوله 9/36 سانتیمتر

طول فاصله دو قسمت نشانه روی (روزنه دید ومگسک) 8/37 سانتیمتر

طول تیغه سر نیزه 20 سانتیمتر

ب- مسافات وسرعت اولیه ومیانگین های تیر اندازی :

مسافات

برد نهایی 3600 متر

برد موثر 1500 متر

برد مفید 400 متر

درجه بندی ستون درجه تا 800 متر

( نوعی از آن تا 1000 متر)

برد تیر اندازی در حالت نشسته 800 متر

سرعت اولیه 710 متر درثانیه

میانگین تیر اندازی بدون نشانه روی (هجومی) 600 تیر در دقیقه

میانگین تیر اندازی با نسانه روی (رگبار) 100 تیر در دقیقه

میانگین تیر اندازی با نشانه روی (تک تیر) 40 تیر در دقیقه

عمر لوله در یک تیر اندازی بدون وقفه 1500 تیر

فشار گاز بر لوله 2700 کیلو گرم بر سانتیمتر مربع

تعداد خان ( شیارهای داخل لوله) 4 عدد

انواع فشنگ ها

تحقیق: آموزش شبکه پیشرفته

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

network

APIPA چیست ؟

در یک شبکه کامپیوتری سرویس ها و خدمات متعددی از طریق سرویس دهندگان مختلف در اختیار سرویس گیرندگان قرار می گیرد . اختصاص پویای اطلاعات مربوط به آدرس دهی IP توسط سرویس دهنده DHCP ( برگرفته از Dynamic Host Configuration Protocol  ) ،  نمونه ای در این زمینه است .DHCP ، پس از پروتکل BOOTP مطرح و مهمترین هدف آن تامین اطلاعات مورد نیاز یک ایستگاه و یا سایر دستگاه های شبکه ای در ارتباط با پروتکل TCP/IP است . بدین منظور از سه روش متفاوت استفاده می گردد :

اختصاص اتوماتیک : در این روش سرویس دهنده DHCP یک آدرس دائم را به یک سرویس گیرنده نسبت می دهد .

اختصاص پویا : متداولترین روش استفاده از سرویس دهنده DHCP  در یک شبکه می باشد که بر اساس آن سرویس دهنده یک آدرس را به صورت پویا در اختیار سرویس گیرنده قرار می دهد . آدرس نسبت داده شده به سرویس گیرنده بر اساس مدت زمان مشخص شده توسط سرویس دهنده DHCP  تعیین می گردد ( محدود و یا نامحدود )

اختصاص دستی : در این روش که معمولا" توسط مدیران شبکه استفاده می گردد  ، یکی از آدرس های موجود در بانک اطلاعاتی سرویس دهنده DHCP  به صورت دستی به یک سرویس گیرنده و یا سرویس دهنده خاص نسبت داده می شود (  Reservations)  .

در صورتی که پیکربندی پروتکل TCP/IP  بر روی یک کامپیوتر بگونه ای انجام شده  است که کامپیوتر و یا دستگاه شبکه ای مورد نظر را ملزم به استفاده از خدمات سرویس دهنده DHCP می نماید ( تنظیمات انجام شده در صفحه Properties پروتکل TCP/IP )  ولی در عمل سرویس دهنده وجود نداشته باشد و یا سرویس گیرندگان قادر به برقراری ارتباط با آن نباشند و یا برای سرویس دهنده DHCP  مشکل خاصی ایجاد شده باشد ، تکلیف سرویس گیرندگان و متقاضیان استفاده از خدمات سرویس دهنده DHCP چیست ؟ در چنین مواردی سرویس گیرندگانی که بر روی آنان یکی از نسخه های ویندوز ( به جزء ویندوز NT ) نصب شده است ، می توانند از APIPA (  برگرفته از Automatic Private IP Addressing   ) استفاده نمایند . با استفاده از سرویس فوق که صرفا" در شبکه های کوچک قابل استفاده خواهد بود ( حداکثر 25 دستگاه موجود در شبکه ) ، هر یک از سرویس گیرندگان می توانند به صورت تصادفی یک آدرس IP  خصوصی را بر اساس مشخصات جدول زیر به خود نسبت دهند .

آدرس رزو شده توسط APIPA 

 169.254.0.1 TO 169.254.255.254

Subnet Mask

 255 . 255 . 0 . 0

و اما چند نکته در ارتباط با روش آدرس دهی APIPA :

زمانی که یک سرویس گیرنده پاسخ مناسبی را از سرویس دهنده DHCP دریافت ننماید ، پس از مدت زمان کوتاهی یک آدرس تصادفی را از شبکه دریافت می نماید .

با توجه به این که سرویس گیرنده به صورت کاملا" تصادفی یک آدرس IP را انتخاب می نماید ، همواره این احتمال وجود خواهد داشت که یک کامپیوتر آدرسی را انتخاب نماید که قبلا" توسط کامپیوتر دیگری استفاده شده باشد . برای حل این مشکل ، پس از انتخاب یک آدرس IP توسط سرویس گیرنده ، یک بسته اطلاعاتی broadcast شامل آدرس IP  توسط سرویس گیرنده در شبکه ارسال و بر اساس پاسخ دریافتی ، در خصوص نگهداری و یا آزادسازی آدرس IP تصمیم گیری می گردد.

اطلاعات ارائه شده توسط APIPA ، یک آدرس IP و یک Subnet mask می باشد و سایر اطلاعلاتی که عموما" توسط سرویس دهنده DHCP ارائه می گردد را شامل نمی شود . مثلا" با استفاده از APIPA نمی توان آدرس  gateway پیش فرض را در اختیار سرویس گیرندگان قرار داد . بنابراین مبادله اطلاعات محدود به کامپیوترهای موجود در یک شبکه محلی کوچک می گردد که تماما" دارای فضای آدرس دهی شبکه   0 . 0 . 254 . 169  می باشند . در صورت نیاز می بایست سایر اطلاعات لازم در ارتباط با پیکربندی پروتکل TCP/IP به صورت دستی مشخص گردد. 

سرویس گیرندگانی که از APIPA استفاده می نمایند به صورت ادواری و در بازه های زمانی پنج دقیقه ، شبکه را به منظور وجود یک سرویس دهنده DHCP بررسی می نمایند . در صورتی که سرویس دهنده DHCP در دسترس قرار بگیرد ، سرویس گیرنده یک درخواست را برای وی ارسال و اطلاعات مربوط به پیکربندی TCP/IP را از آن دریافت می نماید .

پتانسیل استفاده از APIPA به صورت پیش فرض بر روی تمامی نسخه های ویندوز فعال می باشد . برای غیرفعال نمودن آن می بایست تنظمیات ریجستری را تغییر داد:- اجرای برنامه Regedit - یافتن کلید زیر بر اساس نام در نظر گرفته شده برای کارت شبکه :

HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Tcpip\Parameters\Interfaces

- ایجاد یک DWORD Value  ( نام آن IPAutoconfigurationEnabled و مقدار آن صفر در نظر گرفته شود ) - در صورتی بر روی کامپیوتر چندین آداپتور موجود است ،‌ می بایست مراحل فوق برای هر یک از آنان تکرار گردد .