تحقیق در مورد تاریخچه گاوداری در جهان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تاریخچه گاوداری در جهان

هزاران سال است که گاو, جزئی از زندگی روزانه کشاورزی به شمار می‌آید انسان در برابر حفاظت, نگهداری و تغذیه این حیوان, از فراورده‌های گوناگون آن استفاده می‌کرد. نزدیک به 6 هزار سال پیش از میلاد مسیح, بشر شیوه زندگی خود را تغییر داد, شکار حیوانات را کنار گذاشت, به زراعت پرداخت و به اهلی کردن حیوانات همّت گذاشت . نخست, سگ, و سپس گوسفند و بز و بچه گاو را اهلی کرد.

اگر چه چگونگی اهلی شدن گاو کاملاً مشخص نیست, اما زمان آغاز آن از آثار باستانی و نشانه‌های باستانشناسی پیدا است, یکی از تمدنهای نخستین که به اهلی کردن گاو پرداخت, درخاور میانه قرار داشت. کتیبه‌ای از معبدی در عراق به دست آمده که مربوط به 4500 سال پیش از میلاد مسیح می‌باشد وشخصی را در حال دوشیدن شیر از گاو نشان می‌دهد.

باستان شناسان چنین نتیجه گیری می‌کنند که اهلی شدن گاو در آسیا خاور میانه بین 4500 تا 6000 سال قبل از میلاد انجام شده است. شواهدی دیگر نشان می‌دهد که در همین زمان, اهلی شدن گاو در اروپا به طور جداگانه‌ای نیز انجام شده است.

برخلاف دنیای قدیم, دنیای جدید تا پیش از ورود اسپانیاییها به آمریکا, هیچ گاو اهلی در این قاره وجود نداشت. نخستین گاوهای اهلی, در آغاز سده شانزدهم, به وسیله مهاجران اسپانیایی به قاره آمریکا آورده شد. البته آمریکای شمالی دارای نوعی گاومیش بنام باسیون بود که سرخ‌پوستان موفق به اهلی کردن آن نشده بودند. در آمریکای جنوبی نیز اصولاً گاوی موجود نبود در استرالیا نیز هیچ گاو, خواه وحشی یا اهلی, وجود نداشت و نخستین گاوهای این قاره در 18 ژانویه1788 به وسیله مهاجران انگلیسی به این کشور وارد شد.

اکنون نژادهای اروپایی به طور قابل توجهی در آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پراکنده‌اند. تا اواسط سده هیجدهم میلادی گاوهای کوهان‌دار هندی یا زیبو فقط تا آفریقا و بخش هایی از آسیا گسترش یافته بودند. در این زمان تعداد زیادی از این گاوها به آمریکای شمالی و جنوبی وارد شدند. در ایالتهای جنوبی آمریکا, گاوداران آمریکایی, نژاد برهمن (Brahman) را با استفاده از این گاوهای وارداتی ایجاد کردند. می‌توان ادعا کرد که گاو, مهمترین حیوانی است که به وسیله بشر, اهلی شده است شاید کمتر حیوانی را بتوان یافت که تا این اندازه برای بشر مفید باشد.

تا قبل از سده هفدهم میلادی پرورش گاو براساس نیاز خانواده‌ها به آنها بود. هر خانواده با توجه به امکانات و نیازش, تعدادی گاو به منظور کار, شخم و استفاده از شیر آنها نگهداری می‌کردند. در سده هجدهم در برخی از نقاط اروپا و آمریکا بعضی از خانواده‌ها تعدادی گاو مازاد بر نیاز خود پروزش می‌دادند و بیشتر آنها را جهت تأمین بقیه مایحتاج زندگی خود به فروش می‌رساندند. امّا در واقع شروع حرفه گاوداری بصورت متمرکز و امروزی از اوایل قرن نوزدهم میلادی بود بطوریکه با تأسیس انجمن‌ها و سازمانهای مختلفی در زمینه گاوداری, پیشرفت قابل توجهی در زمینه اصلاح دام, افزایش تولید شیر, مدیریت و صنعت گاوداری صورت گرفت. دلیل دیگری که پیشرفت صنعت در زمینه اصلاح دام و ژنتیک همراه با افزایش جمعیت و نیاز انسان به سبب پیشرفت در حرفه گاوداری در طول دو سده گذشته شد. یکی از مشکلاتی که گاوداران با آن مواجه بودند فروش شیر بود زیرا نگهداری شیر به مدت چند روز مشکل می‌باشد. امّا تأسیس اولین کارخانه پنیر سازی در ایالت متحده در سال 1851 در منطقه آیندا, بازاری ساخته شد. این روش نیز طریقه دیگری برای عمل آوری شیر و گسترش بازار عرضه آن فراهم نمود. تأسیس این کارخانه‌ها, مشکل شیر تولیدی گاودارها را که از فروش و ماندن آن ترس داشتند کاهش داد و باعث تشویق آنها در زمینه حرفه شان شد.

عامل اصلی تعیین کننده, قیمت شیر, چربی آن است در اروپا در سال 1890 یک آزمایش شیمیایی جهت تعیین مقدار چربی شیر, ارائه شد. تأسیس ترویج کشاورزی به دستور اسمیت- لور در سال 1914 باعث شد که اطلاعاتی که در آزمایشگاههای علمی جمع آوری شد و مستقیماً به گاودارها, عمل آورندگان شیر و مشتریها ارائه می‌شد.

اولین دستگاه شیر دوشی در بریتانیا ساخته شد که بسیار ساده بود. به دنبال آن در سال 1903 الکساندر گیلیز استرالیایی ماشین شیردوشی جدید را ساخت آقای گیلیز یک کلاهک و یک لایه درونی به ماشینی که قبلاً در بریتانیا ساخته شده بود اضافه نمود.

همان طور که گفته شد با افزایش جمعین نیاز به شیر و فرآورده‌های آن به شدت افزایش یافت بنابراین میزان شیر تولیدی به ازاء هر رأس گاو نمی توانست جوابگوی نیاز جامعه باشد. از این رو با استفاده از تکنولوژیهای علمی و متخصصین این رشته, پیشرفت چشمگیری در یک قرن اخیر به وجود آمد.

از سال 1900 تا 1940 تولید شیر به ازاء هر رأس افزایش چندانی نداشت لیکن بین سالهای 1940 تا 1985 تولید شیر تقریباً 5/2 برابر افزایش یافت و طی 10 سال اخیر میانگین تولید هر گاو حدوداً 123 کیلوگرم افزایش یافت مهمترین عوامل اصلی در بروز این افزایش دخیل بود. عبارت بودند از: بهبود چشمگیر تغذیه ومدیرت گاوداریها همراه با تلاش جهت دستیابی به توان ژنتیکی بالا جدول زیر میزان افزایش تولید شیر بر اساس داده‌های حاصل از مؤسسه کشاورزی آمریکا از سال 1940 تا سال 1995 را نشان می‌دهد. با توجه به این داده‌ها افزایش تولید شیر در طول پنج دهه به اندازه 338% درصد افزایش داشته است

متوسط تولید شیر به ازاء هر رأس گاو در یک دوره شیردهی از سال 1940 تا 1995:

سال

تولید شیرروزانه (Kg/day)

تولید سالانه (دوره شیردهی) Kg/year))

تحقیق در مورد تاریخچه گاوداری در جهان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تاریخچه گاوداری در جهان

هزاران سال است که گاو, جزئی از زندگی روزانه کشاورزی به شمار می‌آید انسان در برابر حفاظت, نگهداری و تغذیه این حیوان, از فراورده‌های گوناگون آن استفاده می‌کرد. نزدیک به 6 هزار سال پیش از میلاد مسیح, بشر شیوه زندگی خود را تغییر داد, شکار حیوانات را کنار گذاشت, به زراعت پرداخت و به اهلی کردن حیوانات همّت گذاشت . نخست, سگ, و سپس گوسفند و بز و بچه گاو را اهلی کرد.

اگر چه چگونگی اهلی شدن گاو کاملاً مشخص نیست, اما زمان آغاز آن از آثار باستانی و نشانه‌های باستانشناسی پیدا است, یکی از تمدنهای نخستین که به اهلی کردن گاو پرداخت, درخاور میانه قرار داشت. کتیبه‌ای از معبدی در عراق به دست آمده که مربوط به 4500 سال پیش از میلاد مسیح می‌باشد وشخصی را در حال دوشیدن شیر از گاو نشان می‌دهد.

باستان شناسان چنین نتیجه گیری می‌کنند که اهلی شدن گاو در آسیا خاور میانه بین 4500 تا 6000 سال قبل از میلاد انجام شده است. شواهدی دیگر نشان می‌دهد که در همین زمان, اهلی شدن گاو در اروپا به طور جداگانه‌ای نیز انجام شده است.

برخلاف دنیای قدیم, دنیای جدید تا پیش از ورود اسپانیاییها به آمریکا, هیچ گاو اهلی در این قاره وجود نداشت. نخستین گاوهای اهلی, در آغاز سده شانزدهم, به وسیله مهاجران اسپانیایی به قاره آمریکا آورده شد. البته آمریکای شمالی دارای نوعی گاومیش بنام باسیون بود که سرخ‌پوستان موفق به اهلی کردن آن نشده بودند. در آمریکای جنوبی نیز اصولاً گاوی موجود نبود در استرالیا نیز هیچ گاو, خواه وحشی یا اهلی, وجود نداشت و نخستین گاوهای این قاره در 18 ژانویه1788 به وسیله مهاجران انگلیسی به این کشور وارد شد.

اکنون نژادهای اروپایی به طور قابل توجهی در آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پراکنده‌اند. تا اواسط سده هیجدهم میلادی گاوهای کوهان‌دار هندی یا زیبو فقط تا آفریقا و بخش هایی از آسیا گسترش یافته بودند. در این زمان تعداد زیادی از این گاوها به آمریکای شمالی و جنوبی وارد شدند. در ایالتهای جنوبی آمریکا, گاوداران آمریکایی, نژاد برهمن (Brahman) را با استفاده از این گاوهای وارداتی ایجاد کردند. می‌توان ادعا کرد که گاو, مهمترین حیوانی است که به وسیله بشر, اهلی شده است شاید کمتر حیوانی را بتوان یافت که تا این اندازه برای بشر مفید باشد.

تا قبل از سده هفدهم میلادی پرورش گاو براساس نیاز خانواده‌ها به آنها بود. هر خانواده با توجه به امکانات و نیازش, تعدادی گاو به منظور کار, شخم و استفاده از شیر آنها نگهداری می‌کردند. در سده هجدهم در برخی از نقاط اروپا و آمریکا بعضی از خانواده‌ها تعدادی گاو مازاد بر نیاز خود پروزش می‌دادند و بیشتر آنها را جهت تأمین بقیه مایحتاج زندگی خود به فروش می‌رساندند. امّا در واقع شروع حرفه گاوداری بصورت متمرکز و امروزی از اوایل قرن نوزدهم میلادی بود بطوریکه با تأسیس انجمن‌ها و سازمانهای مختلفی در زمینه گاوداری, پیشرفت قابل توجهی در زمینه اصلاح دام, افزایش تولید شیر, مدیریت و صنعت گاوداری صورت گرفت. دلیل دیگری که پیشرفت صنعت در زمینه اصلاح دام و ژنتیک همراه با افزایش جمعیت و نیاز انسان به سبب پیشرفت در حرفه گاوداری در طول دو سده گذشته شد. یکی از مشکلاتی که گاوداران با آن مواجه بودند فروش شیر بود زیرا نگهداری شیر به مدت چند روز مشکل می‌باشد. امّا تأسیس اولین کارخانه پنیر سازی در ایالت متحده در سال 1851 در منطقه آیندا, بازاری ساخته شد. این روش نیز طریقه دیگری برای عمل آوری شیر و گسترش بازار عرضه آن فراهم نمود. تأسیس این کارخانه‌ها, مشکل شیر تولیدی گاودارها را که از فروش و ماندن آن ترس داشتند کاهش داد و باعث تشویق آنها در زمینه حرفه شان شد.

عامل اصلی تعیین کننده, قیمت شیر, چربی آن است در اروپا در سال 1890 یک آزمایش شیمیایی جهت تعیین مقدار چربی شیر, ارائه شد. تأسیس ترویج کشاورزی به دستور اسمیت- لور در سال 1914 باعث شد که اطلاعاتی که در آزمایشگاههای علمی جمع آوری شد و مستقیماً به گاودارها, عمل آورندگان شیر و مشتریها ارائه می‌شد.

اولین دستگاه شیر دوشی در بریتانیا ساخته شد که بسیار ساده بود. به دنبال آن در سال 1903 الکساندر گیلیز استرالیایی ماشین شیردوشی جدید را ساخت آقای گیلیز یک کلاهک و یک لایه درونی به ماشینی که قبلاً در بریتانیا ساخته شده بود اضافه نمود.

همان طور که گفته شد با افزایش جمعین نیاز به شیر و فرآورده‌های آن به شدت افزایش یافت بنابراین میزان شیر تولیدی به ازاء هر رأس گاو نمی توانست جوابگوی نیاز جامعه باشد. از این رو با استفاده از تکنولوژیهای علمی و متخصصین این رشته, پیشرفت چشمگیری در یک قرن اخیر به وجود آمد.

از سال 1900 تا 1940 تولید شیر به ازاء هر رأس افزایش چندانی نداشت لیکن بین سالهای 1940 تا 1985 تولید شیر تقریباً 5/2 برابر افزایش یافت و طی 10 سال اخیر میانگین تولید هر گاو حدوداً 123 کیلوگرم افزایش یافت مهمترین عوامل اصلی در بروز این افزایش دخیل بود. عبارت بودند از: بهبود چشمگیر تغذیه ومدیرت گاوداریها همراه با تلاش جهت دستیابی به توان ژنتیکی بالا جدول زیر میزان افزایش تولید شیر بر اساس داده‌های حاصل از مؤسسه کشاورزی آمریکا از سال 1940 تا سال 1995 را نشان می‌دهد. با توجه به این داده‌ها افزایش تولید شیر در طول پنج دهه به اندازه 338% درصد افزایش داشته است

متوسط تولید شیر به ازاء هر رأس گاو در یک دوره شیردهی از سال 1940 تا 1995:

سال

تولید شیرروزانه (Kg/day)

تولید سالانه (دوره شیردهی) Kg/year))

تحقیق جایگاه ممتاز معماری اسلامی در هنر جهان 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

جایگاه ممتاز معماری اسلامی در هنر جهان

خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: معماری اسلامی برگرفته از زبان قرآن است و عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره‌گیری از روح معنویت نشان می‌دهد. این امر به گونه‌ای است که اعتقاد به توحید و ایمان به تعالیم اسلام به عنوان اندیشه زیبایی‌شناسی دین اسلام در معماری اسلامی تجلی می‌یابد

به گزارش خبرنگار مهر، مؤلفه‌های به جا مانده از پیش از ظهور اسلام نشان می‌دهد از زمانی که انسان هنررا شناخت یعنی از هزاران سال پیش به طراحی رنگی از حیواناتی که منقرض شدند به منظور نشان دادن واقعیتها و مهارتهای خود بر روی دیوارها پرداخت . در واقع هنر پیش از زبان و ادبیات در زندگی انسان وسیله‌ای برای برقراری ارتباط او به شمار می‌رفت .

هنگامی که تمدن پا به عرصه وجود گذاشت، خیزشی جدی در ارائه مهارتهای موجود ایجاد شد که اینک در کشورهای اسلامی و غیراسلامی بخوبی قابل رؤیت است که برخی از آنها به هزاره هفتم قبل از میلاد مسیح (ع) باز می‌گردد.

اما آنچه که بیشتر از دیگر هنرها توجه انسان را به خود معطوف داشت، معماری و هنرهای تجسمی بود که انسان بر روی اشیاء یا ساختمانهایی که می ساخت از هنر خود بهره مند می شد و آن را به نمایش می گذاشت. معماری هنری بود که به غیر از تنوعات رنگی، هویت و فرهنگ را نشان می‌داد؛ به گونه‌ای که تجلی معماری در تصاویر یا کنده کاریها بخوبی نمایان است. در قصرهای ساخته شده در زمان امویان کنده‌کاریهای رنگی و غیررنگی با عکسهای قدیمی بسیاری داشت. دستنوشته ها، ظروف و یا اثاثیه هایی که به علت تنوعات رنگی و نوع کار بر روی آنها از اهمیت به سزایی برخوردارند، نشانگر ارتباط و علاقه انسان با هنر است. 

بنابراین باید میان معماری و هنر معماری تفاوت قائل شد که دو مفهوم کاملا مجزا هستند. در معماری منظور ساخت و ساز در راستای انجام وظیفه اجتماعی و خدمت رسانی است. مانند ساختن اماکن مسکونی، عبادتی و یا تحصیلی. اما در هنر معماری تأکید بر استفاده از شاهکارهای هنری و دستاوردهای تزئنیی بر روی دیوارها، سقف، ستونها، پنجره ها و درهاست و حتی باغها و حوض ها نیز به گونه ای با هنر معماری ترکیب می شوند تا تأثیرگذاری بنا بر بیننده بیشتر شود.

هنر معماری اسلامی به واسطه وجود معماران زبردست که فعالیتهای ابداعی انجام می دادند با رعایت یکسری اصول خاص بسط و گسترش یافت که این هنر بر درایت و نوع نگاه دینی شخص صحه می گذاشت؛ در واقع این نوع معماری بر نظرات، تجارب و ابتکاراتی متکی بود که معمار از آن بهره می گرفت. این مسئله منجر به تنوع در معماری اسلامی شد و با توجه به اینکه این معماری از زبان قرآن نشأت می گرفت، عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره گیری از روح معنویت نشان می داد.

با وجود تفاوت میان معماری و هنر معماری، معماری اسلامی دارای شاخصه های متفاوتی می شود که آن را از سبک و سیاقهای دیگر بناها جدا می سازد. این مؤلفه ها شامل هندسه علمی و هنرهای ابداعی بر گرفته از اندیشه های معنوی شخص می‌شود. ابداعی که معمار از آن بهره مند می شد، شیوه ای است که در هنر معماری پیش از این سابقه نداشته است و این به علت ویژگیهای دینی در اندیشه زیبایی شناسی اسلام است که در هنر معماری اسلامی متجلی شده است.

ارتباط معماری با دین اسلام نشانه اعتقاد به توحید، ایمان و عمل به آموزه ها و تعالیم دین اسلام است. اندیشه توحیدی مبنی بر اعتقاد به خدای واحد سبکی بود که در اکثر هنرهای اسلامی به عنوان موضوعی بکر به کار می رفت. معماری اسلامی هنری بود که نه تنها در اماکن دینی چون مساجد مورد استفاده قرار می گرفت، بلکه از آن در مدارس، ضریحها و قصرها و حتی خانه ها و حمامها نیز بهره گرفته می شد.

مقیاسهای ریاضیات و هندسه در معماری اسلامی بسیار مورد توجه بود. دورانی که معماری اسلامی در اوج رشد و شکوفایی خود بود، ارتباط معنوی شایسته ای با نیازهای انسان، شرایط زندگی و اجتماعی زمان خود برقرار می کرد . بنابراین می توان گفت که معماری اسلامی با روح تمدن اسلام تطبیق داشت.

هویت معماری اسلامی در همه جهان با وجود تنوعات زبانی و تمدنی یکسان است و این تنوعات از چین تا اقیانوس اطلس با وجود تعددات فرهنگها دیده می شود. اگر چه رومیها و دیگر اقوام نیز دارای معماری بودند، اما معماری اسلامی ویژگی خاص خود را داشت. از دیگر ویژگیهای هنر معماری اسلامی تزئینات است که مسجد النبی به عنوان اولین بنای اسلامی دارای معماری اسلامی دارای این ویژگی بوده است. اگر چه در زمان نبی اکرم (ص) سقف آن از شاخه های نخل بود و با اتکا به عناصر تزئینی ساخته نشد، اما در زمان ولید بن عبدالملک معماری اسلام با استفاده از موزاییکهایی با رنگهای بسیار زیبا و متنوع معنوی در آن به کار رفت.

در هنر معماری اسلامی بیشتر از آیات قرآن به عنوان برجسته ترین ابداعات هنر اسلامی مورد استفاده قرار می گرفت که نوشته‌هایی از آیات قرآن بر روی سقفها، دیوارها و یا ستونها استفاده و به شکل خاص تزئین می شد . از برجسته ترین و قدیمی ترین خطوط زیبایی که با هنر معماری اسلامی تزئین شده داخل قبه الصخره است که آیات قرآن با خط کوفی نوشته و با موزاییک تزئین شده است.

وحدت و تنوع در معماری اسلامی شاید از برجسته ترین ویژگیهای آن باشد. این وحدت عامل اساسی توسعه و تکوین هویت معماری اسلامی و تأسیسات دینی به شمار می رود. به طوری که شیوه های معماری اسلامی در هر یک از کشورهای اسلامی متفاوت بوده است، اما وحدت در آنها به خوبی مشاهده می شود. حتی در ساختمانهای دینی که در پاریس، لندن، مونیخ و دیگر شهرهای اروپایی به شیوه معماری اسلامی ساخته می شد، هویت اسلامی کاملا مشخص است و نشان می دهد که اسلام در  اروپا اشاعه یافته و مسلمانان به ویژه معماران اسلامی بیشترین نقش را در ارائه تمدن و هویت اسلامی داشتند.

اما نکته مهم و قابل توجه این است که دیگر تمدنها هنر و معماری اسلامی را به عاریت گرفته اند، اما اگر چه تلاشهایی می کنند تا هنر معماری اسلامی را در نظام خود در آورند، اما هنرهای اسلامی اعم از معماری، خط و تزئینات اسلامی بر اقتدار و ابداع مسلمانان تکیه دارد که ما نمونه ای از این تزئینات و هنرهای معماری را در اصفهان، بغداد، دمشق، قاهره، قیروان می

تحقیق جایگاه ممتاز معماری اسلامی در هنر جهان 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

جایگاه ممتاز معماری اسلامی در هنر جهان

خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: معماری اسلامی برگرفته از زبان قرآن است و عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره‌گیری از روح معنویت نشان می‌دهد. این امر به گونه‌ای است که اعتقاد به توحید و ایمان به تعالیم اسلام به عنوان اندیشه زیبایی‌شناسی دین اسلام در معماری اسلامی تجلی می‌یابد

به گزارش خبرنگار مهر، مؤلفه‌های به جا مانده از پیش از ظهور اسلام نشان می‌دهد از زمانی که انسان هنررا شناخت یعنی از هزاران سال پیش به طراحی رنگی از حیواناتی که منقرض شدند به منظور نشان دادن واقعیتها و مهارتهای خود بر روی دیوارها پرداخت . در واقع هنر پیش از زبان و ادبیات در زندگی انسان وسیله‌ای برای برقراری ارتباط او به شمار می‌رفت .

هنگامی که تمدن پا به عرصه وجود گذاشت، خیزشی جدی در ارائه مهارتهای موجود ایجاد شد که اینک در کشورهای اسلامی و غیراسلامی بخوبی قابل رؤیت است که برخی از آنها به هزاره هفتم قبل از میلاد مسیح (ع) باز می‌گردد.

اما آنچه که بیشتر از دیگر هنرها توجه انسان را به خود معطوف داشت، معماری و هنرهای تجسمی بود که انسان بر روی اشیاء یا ساختمانهایی که می ساخت از هنر خود بهره مند می شد و آن را به نمایش می گذاشت. معماری هنری بود که به غیر از تنوعات رنگی، هویت و فرهنگ را نشان می‌داد؛ به گونه‌ای که تجلی معماری در تصاویر یا کنده کاریها بخوبی نمایان است. در قصرهای ساخته شده در زمان امویان کنده‌کاریهای رنگی و غیررنگی با عکسهای قدیمی بسیاری داشت. دستنوشته ها، ظروف و یا اثاثیه هایی که به علت تنوعات رنگی و نوع کار بر روی آنها از اهمیت به سزایی برخوردارند، نشانگر ارتباط و علاقه انسان با هنر است. 

بنابراین باید میان معماری و هنر معماری تفاوت قائل شد که دو مفهوم کاملا مجزا هستند. در معماری منظور ساخت و ساز در راستای انجام وظیفه اجتماعی و خدمت رسانی است. مانند ساختن اماکن مسکونی، عبادتی و یا تحصیلی. اما در هنر معماری تأکید بر استفاده از شاهکارهای هنری و دستاوردهای تزئنیی بر روی دیوارها، سقف، ستونها، پنجره ها و درهاست و حتی باغها و حوض ها نیز به گونه ای با هنر معماری ترکیب می شوند تا تأثیرگذاری بنا بر بیننده بیشتر شود.

هنر معماری اسلامی به واسطه وجود معماران زبردست که فعالیتهای ابداعی انجام می دادند با رعایت یکسری اصول خاص بسط و گسترش یافت که این هنر بر درایت و نوع نگاه دینی شخص صحه می گذاشت؛ در واقع این نوع معماری بر نظرات، تجارب و ابتکاراتی متکی بود که معمار از آن بهره می گرفت. این مسئله منجر به تنوع در معماری اسلامی شد و با توجه به اینکه این معماری از زبان قرآن نشأت می گرفت، عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره گیری از روح معنویت نشان می داد.

با وجود تفاوت میان معماری و هنر معماری، معماری اسلامی دارای شاخصه های متفاوتی می شود که آن را از سبک و سیاقهای دیگر بناها جدا می سازد. این مؤلفه ها شامل هندسه علمی و هنرهای ابداعی بر گرفته از اندیشه های معنوی شخص می‌شود. ابداعی که معمار از آن بهره مند می شد، شیوه ای است که در هنر معماری پیش از این سابقه نداشته است و این به علت ویژگیهای دینی در اندیشه زیبایی شناسی اسلام است که در هنر معماری اسلامی متجلی شده است.

ارتباط معماری با دین اسلام نشانه اعتقاد به توحید، ایمان و عمل به آموزه ها و تعالیم دین اسلام است. اندیشه توحیدی مبنی بر اعتقاد به خدای واحد سبکی بود که در اکثر هنرهای اسلامی به عنوان موضوعی بکر به کار می رفت. معماری اسلامی هنری بود که نه تنها در اماکن دینی چون مساجد مورد استفاده قرار می گرفت، بلکه از آن در مدارس، ضریحها و قصرها و حتی خانه ها و حمامها نیز بهره گرفته می شد.

مقیاسهای ریاضیات و هندسه در معماری اسلامی بسیار مورد توجه بود. دورانی که معماری اسلامی در اوج رشد و شکوفایی خود بود، ارتباط معنوی شایسته ای با نیازهای انسان، شرایط زندگی و اجتماعی زمان خود برقرار می کرد . بنابراین می توان گفت که معماری اسلامی با روح تمدن اسلام تطبیق داشت.

هویت معماری اسلامی در همه جهان با وجود تنوعات زبانی و تمدنی یکسان است و این تنوعات از چین تا اقیانوس اطلس با وجود تعددات فرهنگها دیده می شود. اگر چه رومیها و دیگر اقوام نیز دارای معماری بودند، اما معماری اسلامی ویژگی خاص خود را داشت. از دیگر ویژگیهای هنر معماری اسلامی تزئینات است که مسجد النبی به عنوان اولین بنای اسلامی دارای معماری اسلامی دارای این ویژگی بوده است. اگر چه در زمان نبی اکرم (ص) سقف آن از شاخه های نخل بود و با اتکا به عناصر تزئینی ساخته نشد، اما در زمان ولید بن عبدالملک معماری اسلام با استفاده از موزاییکهایی با رنگهای بسیار زیبا و متنوع معنوی در آن به کار رفت.

در هنر معماری اسلامی بیشتر از آیات قرآن به عنوان برجسته ترین ابداعات هنر اسلامی مورد استفاده قرار می گرفت که نوشته‌هایی از آیات قرآن بر روی سقفها، دیوارها و یا ستونها استفاده و به شکل خاص تزئین می شد . از برجسته ترین و قدیمی ترین خطوط زیبایی که با هنر معماری اسلامی تزئین شده داخل قبه الصخره است که آیات قرآن با خط کوفی نوشته و با موزاییک تزئین شده است.

وحدت و تنوع در معماری اسلامی شاید از برجسته ترین ویژگیهای آن باشد. این وحدت عامل اساسی توسعه و تکوین هویت معماری اسلامی و تأسیسات دینی به شمار می رود. به طوری که شیوه های معماری اسلامی در هر یک از کشورهای اسلامی متفاوت بوده است، اما وحدت در آنها به خوبی مشاهده می شود. حتی در ساختمانهای دینی که در پاریس، لندن، مونیخ و دیگر شهرهای اروپایی به شیوه معماری اسلامی ساخته می شد، هویت اسلامی کاملا مشخص است و نشان می دهد که اسلام در  اروپا اشاعه یافته و مسلمانان به ویژه معماران اسلامی بیشترین نقش را در ارائه تمدن و هویت اسلامی داشتند.

اما نکته مهم و قابل توجه این است که دیگر تمدنها هنر و معماری اسلامی را به عاریت گرفته اند، اما اگر چه تلاشهایی می کنند تا هنر معماری اسلامی را در نظام خود در آورند، اما هنرهای اسلامی اعم از معماری، خط و تزئینات اسلامی بر اقتدار و ابداع مسلمانان تکیه دارد که ما نمونه ای از این تزئینات و هنرهای معماری را در اصفهان، بغداد، دمشق، قاهره، قیروان می

تحقیق جایگاه ممتاز معماری اسلامی در هنر جهان 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

جایگاه ممتاز معماری اسلامی در هنر جهان

خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: معماری اسلامی برگرفته از زبان قرآن است و عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره‌گیری از روح معنویت نشان می‌دهد. این امر به گونه‌ای است که اعتقاد به توحید و ایمان به تعالیم اسلام به عنوان اندیشه زیبایی‌شناسی دین اسلام در معماری اسلامی تجلی می‌یابد

به گزارش خبرنگار مهر، مؤلفه‌های به جا مانده از پیش از ظهور اسلام نشان می‌دهد از زمانی که انسان هنررا شناخت یعنی از هزاران سال پیش به طراحی رنگی از حیواناتی که منقرض شدند به منظور نشان دادن واقعیتها و مهارتهای خود بر روی دیوارها پرداخت . در واقع هنر پیش از زبان و ادبیات در زندگی انسان وسیله‌ای برای برقراری ارتباط او به شمار می‌رفت .

هنگامی که تمدن پا به عرصه وجود گذاشت، خیزشی جدی در ارائه مهارتهای موجود ایجاد شد که اینک در کشورهای اسلامی و غیراسلامی بخوبی قابل رؤیت است که برخی از آنها به هزاره هفتم قبل از میلاد مسیح (ع) باز می‌گردد.

اما آنچه که بیشتر از دیگر هنرها توجه انسان را به خود معطوف داشت، معماری و هنرهای تجسمی بود که انسان بر روی اشیاء یا ساختمانهایی که می ساخت از هنر خود بهره مند می شد و آن را به نمایش می گذاشت. معماری هنری بود که به غیر از تنوعات رنگی، هویت و فرهنگ را نشان می‌داد؛ به گونه‌ای که تجلی معماری در تصاویر یا کنده کاریها بخوبی نمایان است. در قصرهای ساخته شده در زمان امویان کنده‌کاریهای رنگی و غیررنگی با عکسهای قدیمی بسیاری داشت. دستنوشته ها، ظروف و یا اثاثیه هایی که به علت تنوعات رنگی و نوع کار بر روی آنها از اهمیت به سزایی برخوردارند، نشانگر ارتباط و علاقه انسان با هنر است. 

بنابراین باید میان معماری و هنر معماری تفاوت قائل شد که دو مفهوم کاملا مجزا هستند. در معماری منظور ساخت و ساز در راستای انجام وظیفه اجتماعی و خدمت رسانی است. مانند ساختن اماکن مسکونی، عبادتی و یا تحصیلی. اما در هنر معماری تأکید بر استفاده از شاهکارهای هنری و دستاوردهای تزئنیی بر روی دیوارها، سقف، ستونها، پنجره ها و درهاست و حتی باغها و حوض ها نیز به گونه ای با هنر معماری ترکیب می شوند تا تأثیرگذاری بنا بر بیننده بیشتر شود.

هنر معماری اسلامی به واسطه وجود معماران زبردست که فعالیتهای ابداعی انجام می دادند با رعایت یکسری اصول خاص بسط و گسترش یافت که این هنر بر درایت و نوع نگاه دینی شخص صحه می گذاشت؛ در واقع این نوع معماری بر نظرات، تجارب و ابتکاراتی متکی بود که معمار از آن بهره می گرفت. این مسئله منجر به تنوع در معماری اسلامی شد و با توجه به اینکه این معماری از زبان قرآن نشأت می گرفت، عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره گیری از روح معنویت نشان می داد.

با وجود تفاوت میان معماری و هنر معماری، معماری اسلامی دارای شاخصه های متفاوتی می شود که آن را از سبک و سیاقهای دیگر بناها جدا می سازد. این مؤلفه ها شامل هندسه علمی و هنرهای ابداعی بر گرفته از اندیشه های معنوی شخص می‌شود. ابداعی که معمار از آن بهره مند می شد، شیوه ای است که در هنر معماری پیش از این سابقه نداشته است و این به علت ویژگیهای دینی در اندیشه زیبایی شناسی اسلام است که در هنر معماری اسلامی متجلی شده است.

ارتباط معماری با دین اسلام نشانه اعتقاد به توحید، ایمان و عمل به آموزه ها و تعالیم دین اسلام است. اندیشه توحیدی مبنی بر اعتقاد به خدای واحد سبکی بود که در اکثر هنرهای اسلامی به عنوان موضوعی بکر به کار می رفت. معماری اسلامی هنری بود که نه تنها در اماکن دینی چون مساجد مورد استفاده قرار می گرفت، بلکه از آن در مدارس، ضریحها و قصرها و حتی خانه ها و حمامها نیز بهره گرفته می شد.

مقیاسهای ریاضیات و هندسه در معماری اسلامی بسیار مورد توجه بود. دورانی که معماری اسلامی در اوج رشد و شکوفایی خود بود، ارتباط معنوی شایسته ای با نیازهای انسان، شرایط زندگی و اجتماعی زمان خود برقرار می کرد . بنابراین می توان گفت که معماری اسلامی با روح تمدن اسلام تطبیق داشت.

هویت معماری اسلامی در همه جهان با وجود تنوعات زبانی و تمدنی یکسان است و این تنوعات از چین تا اقیانوس اطلس با وجود تعددات فرهنگها دیده می شود. اگر چه رومیها و دیگر اقوام نیز دارای معماری بودند، اما معماری اسلامی ویژگی خاص خود را داشت. از دیگر ویژگیهای هنر معماری اسلامی تزئینات است که مسجد النبی به عنوان اولین بنای اسلامی دارای معماری اسلامی دارای این ویژگی بوده است. اگر چه در زمان نبی اکرم (ص) سقف آن از شاخه های نخل بود و با اتکا به عناصر تزئینی ساخته نشد، اما در زمان ولید بن عبدالملک معماری اسلام با استفاده از موزاییکهایی با رنگهای بسیار زیبا و متنوع معنوی در آن به کار رفت.

در هنر معماری اسلامی بیشتر از آیات قرآن به عنوان برجسته ترین ابداعات هنر اسلامی مورد استفاده قرار می گرفت که نوشته‌هایی از آیات قرآن بر روی سقفها، دیوارها و یا ستونها استفاده و به شکل خاص تزئین می شد . از برجسته ترین و قدیمی ترین خطوط زیبایی که با هنر معماری اسلامی تزئین شده داخل قبه الصخره است که آیات قرآن با خط کوفی نوشته و با موزاییک تزئین شده است.

وحدت و تنوع در معماری اسلامی شاید از برجسته ترین ویژگیهای آن باشد. این وحدت عامل اساسی توسعه و تکوین هویت معماری اسلامی و تأسیسات دینی به شمار می رود. به طوری که شیوه های معماری اسلامی در هر یک از کشورهای اسلامی متفاوت بوده است، اما وحدت در آنها به خوبی مشاهده می شود. حتی در ساختمانهای دینی که در پاریس، لندن، مونیخ و دیگر شهرهای اروپایی به شیوه معماری اسلامی ساخته می شد، هویت اسلامی کاملا مشخص است و نشان می دهد که اسلام در  اروپا اشاعه یافته و مسلمانان به ویژه معماران اسلامی بیشترین نقش را در ارائه تمدن و هویت اسلامی داشتند.

اما نکته مهم و قابل توجه این است که دیگر تمدنها هنر و معماری اسلامی را به عاریت گرفته اند، اما اگر چه تلاشهایی می کنند تا هنر معماری اسلامی را در نظام خود در آورند، اما هنرهای اسلامی اعم از معماری، خط و تزئینات اسلامی بر اقتدار و ابداع مسلمانان تکیه دارد که ما نمونه ای از این تزئینات و هنرهای معماری را در اصفهان، بغداد، دمشق، قاهره، قیروان می