دانلود تحقیق در مورد جایگاه مناسب جهت پراربندی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

جایگاه مناسب جهت پراربندی :

هر چند گوسفند از نظر جا کم توقع است و به تاسیسات گرانی نیاز ندارد و در صورت داشتن تغذیه مناسب در برابر نا ملایمات جوی مقاوم و بردبار است ، ولی باید در احداث ساختمان نگهداری گوسفندان پرواری نکات فنی و بهداشتی را رعایت نمود . به طور کلی باید شرایط زمین ، درجه حرارت ، رطوبت و وضعیت آب منطقه بررسی شود ، چرا که گوسفندان از کوران باد و رطوبت زیاد رنج می برند .

در احداث جایگاه دام می بایست نیز رعایت گردد :

1- زمینی که برای احداث جایگاه دام انتخاب می شود ، از زمینهای اطراف بلندتر یا حداقل هم سطح باشد تا از ورود آب های جاری به محل دامها جلوگیری گردد .

2- جایگاه در مسیر وزش بادهای فصلی قرار نداشته باد و در غیر این صورت از باد شکن استفاده نمود .

3- جایگاه باید طوری ساخته شود که نور خورشید به مقدار زیاد در آن بتابد ، چون نور خورشید با داشتن اشعه ماورای بنفش موجب ضدعفونی شدن جایگاه و همچنین ایجاد ویتامین دی می گردد .

دیوار ، سقف و کف جایگاه باید از مصالحی مانند سنگ و آجر و سیمان ساخته شود تا امکان زندگی حشرات ، میکروبها و قارچ ها کمتر شود و ضدعفونی جایگاه هم به راحتی صورت گیرد . کف جایگاه باید محکم و با دوام و غیر قابل نفوذ باشد ، همچنین لغزنده نباشد و از شیب ملایم در حدود یک درصد برخوردار باشد تا آب و ادرار زیر پاهای دام ها جمع نشود زیرا گوسفند در برابر رطوبت حساس است .

مقدار رطوبت حداکثر 50 تا 75 درصد و فضای لازم برای هر بره پرواری به طور متوسط یک متر مربع است زیرا فضای بیشتر از این حد به بره ها فرصت حرکت بیشتری می دهد که در نتیجه میزان اتلاف انرژی افزایش می یابد . مصالحی که برای سقف مورد استفاده قرار می گیرند معمولاٌ در جایگاه بسته ، تیرآهن و آجر و در جایگاه نیمه باز ایرانیت و ورقه های فلزی می باشند . باید سعی نمود از ایجاد سقفهای هادی حرارت مانند حلبی و آهن سفید خودداری کرد چرا که این گونه سقفها گرما و سرما را به شدت منتقل می کنند ، اگر از ایرانیت برای سقف استفاده شود برای جلوگیری از ورود گرما به داخل جایگاه ، لازمست سقف با یک لایه کاهگل پوشانیده شود .

- ارتفاع جایگاه باید بین 8/2 الی 3 متر باشد .

- در جلو آغل باید بهاربند یا حیاط آغل وجود داشته باشد و مساحت آن دو برابر فضای مسقف در نظر گرفته شود .

- درب آغل باید نسبتاٌ وسیع و تقریباٌ به عرض 3/2 متر باشد . تا عبور گوسفندان به راحتی صورت پذیرد .

- خوراک خوری دام ممکن است به شکل ثابت یا متحرک و یا به صورت یک طرفه یا دو طرفه باشد که در نوع ثابت باید به وسیله مصالح ساختمانی در داخل جایگاه و کنار دیواره های اصلی یا میانی آغل ساخته شود .

- کف آخورها باید به صورت گرده ماهی ساخته شود تا مواد غذایی در کناره های آخور نمانده ، فاسد و کپک زده نشود و موجبات مسمومیت دامها فراهم نگردد .

- مکان غذا خوری گوسفند به دو شکل مدرن و سنتی ساخته می شود . در شکل مدرن باید محل غذا خوری بر دو نوع و شامل علف خور ( معلف ) و آخور باشد و علف ، کاه ، یونجه و خوراکهای پر حجم را در معلف و کنجاله و آرد جو و سایر مواد کنسانتره یا غذاهای فشرده شده ( پلت شده ) در آخور قرار داده شوند .

- ارتفاع دیوار جلو آخورها باید از سطح زمین 30تا 40 سانتی متر و ارتفاع دیوار عقب 1 تا 5/1 متر باشد تا حیوان هنگام تغذیه مواد خوراکی را با پوزه به بیرون آخور نریزد .

- پهنای لبه آبخورهای یکطرفه نباید نباید از 20 سانتی متر تجاوز کن ، چرا که گوسفندان به راحتی نمی توانند عمل تغذیه را انجام دهند .

- آخورها را باید درپایین و علف خورها را به صورت نرده ای در بالای آخورها احداث کرد .

- در بعضی از واحد های پرواربندی انواع آخورها و علف خورها را متحرک می سازند تا هر وقت بخواهند گوسفندان را در فضای باز و بهاربند علوفه بدهند .

- باید بالای آبخورها یک میله سرتاسری نصب گردد تا گوسفندان وارد آخور نشوند و با ادرار خود مواد خوراکی را آلوده نسازند .

- آخورهای متحرک را می توان با چوب یا فلز و حتی با لاستیک ماشین درست کرد .

- ابعاد لازم برای هر راس گوسفند 30*30 سانتی متر یا 40*40 سانتی متر است.

- برای گوسفندان باید حتماٌ آبشخور احداث نمود . چرا که لازم است در طول 24 ساعت ( شبانه روز ) آب در اختیار گوسفندان باشد . در دسترس بودن همیشگی آب برای دام ها موجب هضم و جذب بهتر مواد غذایی در دستگاه گوارش می شود و گوسفندان کمتر به سوء هاضمه مبتلا شده ، سلامت آنها به خطر نمی افتد . معمولاٌ برای هر 15 راس گوسفند باید 45 سانتی متر آبشخور در نظر گرفت .

جایگاه و تجهیزات لازم برای پرورش گوسفند

پرورش گوسفند در مقایسه با پرورش گاو به تجهیزات و امکانات کمتری احتیاج دارد و در اکثر کشورهای دنیا گوسفندان در بیشتر ایام سال به صورت آزاد پرورش می یابند و در فصل زمستان و ایام نا مساعد هوا در محیط های بسته به سر می برند. گوسفند حیوانی است که تنها از کوران باد و رطوبت نامناسب رنج میبرد و در برابر بسیاری از تغییرات جوی بردبار و مقاوم است. پس از احداث جایگاه باید به دسترسی آسان آب توجه داشت چرا که آب نیاز اولیه است.

آغل

تقسیمات داخلی آن باید به گونه ای باشد که بتوان آن را با توجه به نیاز و شرایط تغییر داد، مثالاً اگر دامدار مایل باشد فضایی برای نگهداری گوسفندان داشتی فراهم کند با اندک تغییراتی آن را فراهم کند. از جمله مسایلی که باید در نظر داشت عبارتند از دیوار چینی مناسب و نامساعد برای رشد هرگونه انگل، کف سازی محکم بادوام، غیرقابل نفوذ و غیر لغزنده، سقف سبک، ارزان و غیر قابل نفوذ برای جانوران،بهاربند با حصاربندی مناسب که همان حیاط آغل است، وسایل غذاخوری مدرن و کارآمد، نور و تهویه مناسب.

پاورپوینت من بنه هستم 42 اسلاید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .pptx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید : 42 اسلاید

 قسمتی از متن .pptx : 

من بنه هستم

« بنه »

در فارسی اسم من بن و بنه می باشد و عده ای هم به آن پسته ی وحشی می گویند . انواع اقسام دارم . به میوه پیوندی من گلخک و به نوع ترش من بنشته می گویند ، و در شیراز ماس بندان آنرا با ماست مخلوط می کنند ، تا خوش بو و گوارا شود . در زبان ترکی به میوه من چاتلانغوش و چتلانغوچ می گویند که سابقا در تهران زیاد مصرف داشت . اعراب به میوه درخت من حب الخضراء لقب داده اند . گل درخت من قرمز است . در رنگرزی از آن استفاده می شود . پسته را به تنه ی من پیوند می زنند تا محصولی درشت و خندان بدست آورند ، و چنانچه مرا به درخت پسته پیوند کنند ، میوه ی من درشت شده و گلخنک نامیده می شود .

من میوه ی درخت سقز ( بنه ) هستم !

« بنه »

درخت من دیر خزان می کند و از تنه ی آن به طور طبیعی ، یا بادادن شکاف صمغی خارج می شود که به آن در فارسی سقز و در عربی بطم می گویند . در بلوچستان میوه درخت مرا کوبیده و با آن حلوا درست می کنند و معتقدند که بهترین مقوی اعصاب و شهوت است . در خوزستان و سایر استان های جنوبی ، دانه های میوه ی مرا در ظرفی پر از آب نگاهداری می کنند تا خشک نشود . درخت من در جنگلهای خشک فارس ، کرمان ، بلوچستان ، یزد ، لرستان ، کردستان و ارتفاعات الموت و کوه های پنجگانه می روید و از دوستان کبد و طحال است .

شهوت را زیاد می نمایم. زهکش کلیه و ریزکننده سنگها هستم ، اخلاط سینه و ریه را پاک می کنم ، خارج کننده اقسام کرم معده بوده و پیشاب را زیاد می نمایم . خون قاعده و بواسیر را که بسته شده باشد باز می کنم . بادشکن – ضد فلج و لغو بوده ، سرفه و خفقان را تسکین می دهم . مسکن درد کمر – درد پشت و درد قولنج هستم . میوه ی مرا جهت درمان غش و استسقاء تجویز کرده اند . مخلوط با بادام و شکر جهت چاق شدن بدن و باز شدن ادرار و با سرکه جهت سردرد و تنقیه جگر و گزیدن افعی و رتیل نافع می باشم . اگر میوه مرا داخل نان کنند ، از تخمیر آن در شکم جلوگیری می کنم و به هضم آن کمک می نمایم . زیاده روی در خوردن من باعث زخم شدن دهان و کم اشتهایی است . ضماد من درمان ورمها و زخمهای سخت است . مالیدن میوه کوبیده من بر پوست بدن باز کننده رنگ و نیکویی رخسار است و در صورتی که مدتی آن را بر محل ماه گرفتگی بمالند ، به تدریج رنگ آن را زایل می نمایم .

تحقیق درمورد زعفران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

اسم من «زعفران» است!

مقوی معده و مسکن سرفه هستم. برنشیت مزمن را درمان می‏کنم. من سرشار از املاح معدنی هستم. از پیشروی کرم خوردگی دندان جلوگیری می‏کنم. اگر غمگین هستید، از من استفاده برید، زیرا به شما نشاط و شادمانی می‏دهم. خوردن من زایمان را آسان می‏کند... و هزاران خاصیت دیگر که کمتر کسی از آن خبر دارد!فارسی من «لرکیماس» بود ولی این روزها همه مرا به نام زعفران می‏شناسند، عربی من زعفران، حساد و صفران است.قسمت مورد استفاده من در رنگ کردن خوراکیها تارهای گل من است که در اصطلاح گیاه‏شناسی به آن کلاله گویند و غالبا این کلاله‏ها با خامه همراه است، همراه بودن این تارها با خامه هر چند تقلب محسوب نمیشود، ولی از قیمت آن می‏کاهد. من دارای بوی قوی و عطر مطبوع و طعمی تلخ و کمی تند می‏باشم، تکثیر گیاه من به وسیله پیازها در اواسط تیر ماه صورت می‏گیرد. من در چند نقطه ایران مخصوصا خراسان و قائنات می‏رویم، بعضی از حشرات مخصوصا بعضی از انواع چلپاسه از گیاه من فرار می‏کنند، من دارای مواد چربی، املاح معدنی، صمغی، یک ماده رنگی، یک اسانس و عطر مخصوص و دارای چندین عامل دارویی هستم. من علاوه بر مصرف در تغذیه، دارای اثر درمانی می‏باشم. من مقوی معده و مسکن سرفه مخصوصا در برنشیت مزمن هستم، اثر من در باز کردن عادت ماهانه زنان که در اطراف پزشکان جدید عنوان شده مشکوک است، پزشکان سنتی ایران آن را قبول ندارند. در موقع کشت من باید توجه کامل شود تا پیاز من مورد حمله قارچهای طفیلی قرار نگیرد، چه در این صورت پیاز من می‏پوسد و محصولی به دست نمی‏آید. دمکرده و جوشانده من مسکن درد دندان است و کسانی که دندانشان کرم خورده است اگر آنرا مضمضه کنند درد آن ساکت شده و از پیش رفتن پوسیدگی دندان جلوگیری می‏شود. من نشاط آور و شاد کننده می‏باشم. عطر من ضد عفونی کننده بوده و کمی محرک اعصاب است و اثراتی شبیه گاز ازن داشته و خنده آور است، ولی اینکه می‏گویند هر کس یک مثقال زعفران بخورد مبتلا به مرض قهقه شده و در اثر خنده زیاد می‏میرد چندان صحیح نیست، زیرا این مقدار زعفران کشنده نیست، ولی اشخاص ضعیف را ممکن است دچار خنده نماید. من مقوی حواس پنجگانه، بادشکن، ضدعفونی، پیشاب آور، قابض، محرک باه و مقوی روح حیوانی و مقوی جگر و دستگاه تنفس، زه‏کش کلیه و مثانه و باز کننده رنگ رخساره می‏باشم. خوردن من زایمان را آسان می‏کند. خوردن من با عسل جهت ریختن سنگریزه و با ادویه مناسب جهت درد رحم و نشستگاه تجویز می‏شود. بوییدن گل من جهت سرسام (مننژیت) نافع بوده، و کمی خواب آور است. سرمه من جهت جلای چشم و آبریزش تراخم، قرحه چشم مفید است. چکاندن آب جوشانده من در دماغ جهت سر درد شدید و بی خوابی نافع است. ضماد من روی چشم جهت جلوگیری از رطوبات و آبریزش چشم و تسکین قرمزی آن سودمند می‏باشد. مالیدن من با فرفیون جهت نقرس و درد مفاصل و پاشیدن گرد کوبیده من روی زخم از خونریزی جلوگیری می‏نماید، و حمول آن درد رحم را تسکین می‏دهد. مقدار خوراک من سه تا پنج گرم است. گذاشتن یک تار گل من در مجرای ادرار باز کننده پیشاب است.روغن زعفرانیکی از داروهای قدیمی روغن زعفران است، و برای تهیه آن پنجاه مثقال زعفران را در سه لیتر و نیم روغن کنجد و با زیتون پنج روز خیس می‏کردند و هر روز به هم می‏زند و بعد آن را صاف می‏کردند، به صاف شده آن روغن زعفران و به ته نشین آن در طب قدیم «قرقومعما» لقب داده بودند. روغن زعفران نرم کننده اعصاب و سختی رحم و خواب آور و بادشکن است. مالیدن این روغن در اطراف سوراخ بینی و چکاندن آن در بینی در معالجه ذات الجنب (سینه پهلو) تجویز می‏شود، مالیدن آن ضد عفونی کننده جلدی و درمان زخمهای جلدی بوده و باعث سر باز کردن دمل و کورک می‏شود و جهت زخمهای رحم و زخمهای بد خیم و چرکین توصیه شده است، حمول این روغن با موم و مغز استخوان جهت زخم نافع است.«قرقومعما» نیز دارای کلیه خواص روغن زعفران است، مقوی اعصاب، نرم کننده زخمهای خشک، پیشاب آور بوده و ضد عفونی کننده جلدی و پاک کننده آثار ضربه و زخم است، چشم را تقویت می‏کند و تیرگی آن را بر طرف می‏سازد. برگ گیاه من جهت التیام جراحات تازه مفید بوده، و ضدعفونی کننده است.

تحقیق درمورد زعفران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

اسم من «زعفران» است!

مقوی معده و مسکن سرفه هستم. برنشیت مزمن را درمان می‏کنم. من سرشار از املاح معدنی هستم. از پیشروی کرم خوردگی دندان جلوگیری می‏کنم. اگر غمگین هستید، از من استفاده برید، زیرا به شما نشاط و شادمانی می‏دهم. خوردن من زایمان را آسان می‏کند... و هزاران خاصیت دیگر که کمتر کسی از آن خبر دارد!فارسی من «لرکیماس» بود ولی این روزها همه مرا به نام زعفران می‏شناسند، عربی من زعفران، حساد و صفران است.قسمت مورد استفاده من در رنگ کردن خوراکیها تارهای گل من است که در اصطلاح گیاه‏شناسی به آن کلاله گویند و غالبا این کلاله‏ها با خامه همراه است، همراه بودن این تارها با خامه هر چند تقلب محسوب نمیشود، ولی از قیمت آن می‏کاهد. من دارای بوی قوی و عطر مطبوع و طعمی تلخ و کمی تند می‏باشم، تکثیر گیاه من به وسیله پیازها در اواسط تیر ماه صورت می‏گیرد. من در چند نقطه ایران مخصوصا خراسان و قائنات می‏رویم، بعضی از حشرات مخصوصا بعضی از انواع چلپاسه از گیاه من فرار می‏کنند، من دارای مواد چربی، املاح معدنی، صمغی، یک ماده رنگی، یک اسانس و عطر مخصوص و دارای چندین عامل دارویی هستم. من علاوه بر مصرف در تغذیه، دارای اثر درمانی می‏باشم. من مقوی معده و مسکن سرفه مخصوصا در برنشیت مزمن هستم، اثر من در باز کردن عادت ماهانه زنان که در اطراف پزشکان جدید عنوان شده مشکوک است، پزشکان سنتی ایران آن را قبول ندارند. در موقع کشت من باید توجه کامل شود تا پیاز من مورد حمله قارچهای طفیلی قرار نگیرد، چه در این صورت پیاز من می‏پوسد و محصولی به دست نمی‏آید. دمکرده و جوشانده من مسکن درد دندان است و کسانی که دندانشان کرم خورده است اگر آنرا مضمضه کنند درد آن ساکت شده و از پیش رفتن پوسیدگی دندان جلوگیری می‏شود. من نشاط آور و شاد کننده می‏باشم. عطر من ضد عفونی کننده بوده و کمی محرک اعصاب است و اثراتی شبیه گاز ازن داشته و خنده آور است، ولی اینکه می‏گویند هر کس یک مثقال زعفران بخورد مبتلا به مرض قهقه شده و در اثر خنده زیاد می‏میرد چندان صحیح نیست، زیرا این مقدار زعفران کشنده نیست، ولی اشخاص ضعیف را ممکن است دچار خنده نماید. من مقوی حواس پنجگانه، بادشکن، ضدعفونی، پیشاب آور، قابض، محرک باه و مقوی روح حیوانی و مقوی جگر و دستگاه تنفس، زه‏کش کلیه و مثانه و باز کننده رنگ رخساره می‏باشم. خوردن من زایمان را آسان می‏کند. خوردن من با عسل جهت ریختن سنگریزه و با ادویه مناسب جهت درد رحم و نشستگاه تجویز می‏شود. بوییدن گل من جهت سرسام (مننژیت) نافع بوده، و کمی خواب آور است. سرمه من جهت جلای چشم و آبریزش تراخم، قرحه چشم مفید است. چکاندن آب جوشانده من در دماغ جهت سر درد شدید و بی خوابی نافع است. ضماد من روی چشم جهت جلوگیری از رطوبات و آبریزش چشم و تسکین قرمزی آن سودمند می‏باشد. مالیدن من با فرفیون جهت نقرس و درد مفاصل و پاشیدن گرد کوبیده من روی زخم از خونریزی جلوگیری می‏نماید، و حمول آن درد رحم را تسکین می‏دهد. مقدار خوراک من سه تا پنج گرم است. گذاشتن یک تار گل من در مجرای ادرار باز کننده پیشاب است.روغن زعفرانیکی از داروهای قدیمی روغن زعفران است، و برای تهیه آن پنجاه مثقال زعفران را در سه لیتر و نیم روغن کنجد و با زیتون پنج روز خیس می‏کردند و هر روز به هم می‏زند و بعد آن را صاف می‏کردند، به صاف شده آن روغن زعفران و به ته نشین آن در طب قدیم «قرقومعما» لقب داده بودند. روغن زعفران نرم کننده اعصاب و سختی رحم و خواب آور و بادشکن است. مالیدن این روغن در اطراف سوراخ بینی و چکاندن آن در بینی در معالجه ذات الجنب (سینه پهلو) تجویز می‏شود، مالیدن آن ضد عفونی کننده جلدی و درمان زخمهای جلدی بوده و باعث سر باز کردن دمل و کورک می‏شود و جهت زخمهای رحم و زخمهای بد خیم و چرکین توصیه شده است، حمول این روغن با موم و مغز استخوان جهت زخم نافع است.«قرقومعما» نیز دارای کلیه خواص روغن زعفران است، مقوی اعصاب، نرم کننده زخمهای خشک، پیشاب آور بوده و ضد عفونی کننده جلدی و پاک کننده آثار ضربه و زخم است، چشم را تقویت می‏کند و تیرگی آن را بر طرف می‏سازد. برگ گیاه من جهت التیام جراحات تازه مفید بوده، و ضدعفونی کننده است.

تحقیق درمورد زعفران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

اسم من «زعفران» است!

مقوی معده و مسکن سرفه هستم. برنشیت مزمن را درمان می‏کنم. من سرشار از املاح معدنی هستم. از پیشروی کرم خوردگی دندان جلوگیری می‏کنم. اگر غمگین هستید، از من استفاده برید، زیرا به شما نشاط و شادمانی می‏دهم. خوردن من زایمان را آسان می‏کند... و هزاران خاصیت دیگر که کمتر کسی از آن خبر دارد!فارسی من «لرکیماس» بود ولی این روزها همه مرا به نام زعفران می‏شناسند، عربی من زعفران، حساد و صفران است.قسمت مورد استفاده من در رنگ کردن خوراکیها تارهای گل من است که در اصطلاح گیاه‏شناسی به آن کلاله گویند و غالبا این کلاله‏ها با خامه همراه است، همراه بودن این تارها با خامه هر چند تقلب محسوب نمیشود، ولی از قیمت آن می‏کاهد. من دارای بوی قوی و عطر مطبوع و طعمی تلخ و کمی تند می‏باشم، تکثیر گیاه من به وسیله پیازها در اواسط تیر ماه صورت می‏گیرد. من در چند نقطه ایران مخصوصا خراسان و قائنات می‏رویم، بعضی از حشرات مخصوصا بعضی از انواع چلپاسه از گیاه من فرار می‏کنند، من دارای مواد چربی، املاح معدنی، صمغی، یک ماده رنگی، یک اسانس و عطر مخصوص و دارای چندین عامل دارویی هستم. من علاوه بر مصرف در تغذیه، دارای اثر درمانی می‏باشم. من مقوی معده و مسکن سرفه مخصوصا در برنشیت مزمن هستم، اثر من در باز کردن عادت ماهانه زنان که در اطراف پزشکان جدید عنوان شده مشکوک است، پزشکان سنتی ایران آن را قبول ندارند. در موقع کشت من باید توجه کامل شود تا پیاز من مورد حمله قارچهای طفیلی قرار نگیرد، چه در این صورت پیاز من می‏پوسد و محصولی به دست نمی‏آید. دمکرده و جوشانده من مسکن درد دندان است و کسانی که دندانشان کرم خورده است اگر آنرا مضمضه کنند درد آن ساکت شده و از پیش رفتن پوسیدگی دندان جلوگیری می‏شود. من نشاط آور و شاد کننده می‏باشم. عطر من ضد عفونی کننده بوده و کمی محرک اعصاب است و اثراتی شبیه گاز ازن داشته و خنده آور است، ولی اینکه می‏گویند هر کس یک مثقال زعفران بخورد مبتلا به مرض قهقه شده و در اثر خنده زیاد می‏میرد چندان صحیح نیست، زیرا این مقدار زعفران کشنده نیست، ولی اشخاص ضعیف را ممکن است دچار خنده نماید. من مقوی حواس پنجگانه، بادشکن، ضدعفونی، پیشاب آور، قابض، محرک باه و مقوی روح حیوانی و مقوی جگر و دستگاه تنفس، زه‏کش کلیه و مثانه و باز کننده رنگ رخساره می‏باشم. خوردن من زایمان را آسان می‏کند. خوردن من با عسل جهت ریختن سنگریزه و با ادویه مناسب جهت درد رحم و نشستگاه تجویز می‏شود. بوییدن گل من جهت سرسام (مننژیت) نافع بوده، و کمی خواب آور است. سرمه من جهت جلای چشم و آبریزش تراخم، قرحه چشم مفید است. چکاندن آب جوشانده من در دماغ جهت سر درد شدید و بی خوابی نافع است. ضماد من روی چشم جهت جلوگیری از رطوبات و آبریزش چشم و تسکین قرمزی آن سودمند می‏باشد. مالیدن من با فرفیون جهت نقرس و درد مفاصل و پاشیدن گرد کوبیده من روی زخم از خونریزی جلوگیری می‏نماید، و حمول آن درد رحم را تسکین می‏دهد. مقدار خوراک من سه تا پنج گرم است. گذاشتن یک تار گل من در مجرای ادرار باز کننده پیشاب است.روغن زعفرانیکی از داروهای قدیمی روغن زعفران است، و برای تهیه آن پنجاه مثقال زعفران را در سه لیتر و نیم روغن کنجد و با زیتون پنج روز خیس می‏کردند و هر روز به هم می‏زند و بعد آن را صاف می‏کردند، به صاف شده آن روغن زعفران و به ته نشین آن در طب قدیم «قرقومعما» لقب داده بودند. روغن زعفران نرم کننده اعصاب و سختی رحم و خواب آور و بادشکن است. مالیدن این روغن در اطراف سوراخ بینی و چکاندن آن در بینی در معالجه ذات الجنب (سینه پهلو) تجویز می‏شود، مالیدن آن ضد عفونی کننده جلدی و درمان زخمهای جلدی بوده و باعث سر باز کردن دمل و کورک می‏شود و جهت زخمهای رحم و زخمهای بد خیم و چرکین توصیه شده است، حمول این روغن با موم و مغز استخوان جهت زخم نافع است.«قرقومعما» نیز دارای کلیه خواص روغن زعفران است، مقوی اعصاب، نرم کننده زخمهای خشک، پیشاب آور بوده و ضد عفونی کننده جلدی و پاک کننده آثار ضربه و زخم است، چشم را تقویت می‏کند و تیرگی آن را بر طرف می‏سازد. برگ گیاه من جهت التیام جراحات تازه مفید بوده، و ضدعفونی کننده است.