لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
بازیهای محلی
بازیهای محلی اغلب در بین خوردسالان رایج بوده و متاسفانه امروزه این بازیها در حال فراموشی است. البته برخی از آنان توسط مربیان ورزشی در مدارس قابل اجرا است.
ارهنگ ارهنگ اسب چه رنگ؟
نوعی بازی محلی بوده که از قدیم در بین نوجوانان رواج داشته بازیکنان شامل دو گروه 5 نفره بوده و یکی از افراد گروه نقش اُستا را اجرا می کند .گروه اول می گوید ارهنگ ارهنگ . گروه دوم می گوید اسب چه رنگ ؟ گروه اول اسبی را با مشخصات خاص نام می برد . گروه دوم در پاسخ می گوید بزن و برو چکار داری از اینجا بازی شروع می شود . دو اُستا با هم در یکجا ایستاده و به نظاره دو گروه می نشینند گروه اول که پاسخ درست داده با شلاق گروه دوم را تعقیب می کند . بازی تا زمانی ادامه می یابد که دو استا با هم اعلام کنند سیه جو با این عم کاربرعکس می شود و گروه دوم به تعقیب گروه دوم می پردازد . این تعقیب و گریز تا زمانی دامه می یابد که فردی دستگیر شود در این هنگام دستگیر شده را به محل دو استا برده و آن فرد بازنده اعلام می شود و از دوربازی اخراج میشود .
استخوان مهتاب
در این بازی دو گروه 5 نفره هستند . گروه اول استخوانی را پرتاب میکند و گروه دوم باید آن را پیدا کند . اگر گروه دوم پیدا نکردند باید گروه اول را به پشت سوار کنند و در کوچه های روستا به همین حالت حرکت کنند تا به درب خانهای رفته و در زده واز ساحب خانه می پرسند سواره بر سواره یا پیاده بر سواره ؟ اگر گفت: سواره بر سواره بر پشت سواری ادامه می دهند و اگر گفت: پیاده بر سواره جای گروه عوض می شود.
اسم و فامیل بازی
هر یک از افراد از افراد شرکت کننده برگ سفیدی را خط کشی نموده و در ستونهای آن اسم،فامیل،گل،حیوان،شهر،غذا و... را می نو یسند یکی از افراد حرفی از الفبا را مشخص نموده و بلافاصله افراد در هر کدام از ستون ها نامی را می نویسند. هر کس که زودتر تکمیل نمود با صدای بلند می گوید ایست.نوشتن متوقف شده و فرد اعلام کننده اسامی را یکی یکی میخواند. پس از او دیگران اسامی نوشته شده را می خوانند و هر یک از نامها که درست باشد چنانچه با دیگران مشترک باشد 5 امتیاز و در غیر این صورت10 امتیاز تعلق می گیرد در پایان امتیازات جمع بندی شده فردی که بیشترین امتیاز را آورده برنده اعلام می شود و رتبه سایرین نیز مشخص می شود.
اندندینه
افراد شرکت کننده دایره وار جمع می شوند و هر یک کلمه ای ازاین شعر را هجی کرده و دست به نفر مقابل زده و اشاره می کنند :اَن –دَن –دی –نَه –سر فَلکه –دگردو –دُو -اَنی –مَنی- بُو،هر فردی که کلمه بو به او رسید از دایره خارج میشود. آنقدر بازی ادامه می یابد تا همه خارج شده و نفر آخری باقی بماند. این فرد به اصطلاح کَل محسوب شده و باید دیگر بچه ها را دنبال کند و دست خود را بر سر آنها بگذارد. وقتی همگی آنها را کل کند بازی تمام می شود.
تسمه کشی ور چه کسی؟
افراد شرکت مننده دایره وار بدور استا قرار گرفته و استا تسمهای در دست به همراه داوطلبی دیگرکه سر تسمه را دارد حرکت نموده استاد مشخصات را اعلام کرده فرد همراه با استا باید آنقدر بپرسد تا تشخیص دهد . به محض پاسخ درست تسمه را از استا گرفته به تعقیب افراد اطراف می پردازد. آنها باید فرار کنند به هر فردی که زد امتیاز می گیرد اینتعقیب و گریز آنقدر ادامه می یابد که استا بگوید سیه جو و کار متوقف میشود.
قطار بازی
با زغال بر روی زمین تعدا سه مربع داخل هم کشیده و قسمتهای میانی هر دسته را با خطی قطع نموده،یک بازیکن تعداد 9 ریگ ریز و دیگری 9 هسته خرما را به ترتیب روی زوایای مربع و نقاط تقاطع مربع ها گذاشته و با به حرکت در آوردن ریگها و هسته های خرما بازی ادامه پیدا می کند. چنانچه سه تا از یک نوع در یک راستا قرار گرفت قطار ایجاد شده و فرد برنده می تواند یکی از مهره های رقیب را خارج کند و این ادامه می یابد تا یکی شکست بخورد.
لَپَر بازی
تعداد 6 مربع در کنار هم با گچ روی زمین کشیده و با یک تخته سنگ کوچک، با یک پا آنها را در خانه ها به حرکت در می آورند. اگر سنگ بر روی خطوط بماند فرد باخته ،برای دور بعدی شروع،از یک خانه جلوتر آغاز می شود تا کار به پایان برسد.
تشله بازی
تعداد 3 تا 4 سوراخ کوچک در زمین مسطح با فاصله های مشخص از یکدیگر حفر نموده، در ابتدا یکی از تشله ها را که از شیشه یا سنگ می باشد در فاصله معینی گذاشته و افراد دیگر به قصد زدن تشله رقیب، بازی را شروع می کنند و با هر دفعه انداختن داخل یکی از حفره ها ،به قصد زدن تشله رقیب ادامه می دهند تا یکی از آن دو از صحنه خارج شود.از دیگر بازیها :الک دولک،توپ از هوا گرفته نوک،جن بازی،قایم باشک،کلاه پرونک، کوش پرونک،گت بازی،غرل خانم،گرگم گله می برم،پشت دست،کوتش خراب و گل بازی.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
بازیهای محلی
دو نفر استاد انتخاب مىشوند و یارگیرى مىکنند. سپس به روش شیر یا خط تعیین مىکنند که کدام دسته باید گرگ شود. بازى با حملهٔ دستهٔ گرگها آغاز مىشود. آنها باید سعى کنند افراد دستهٔ مقابل را بگیرند. هرگاه یکى از افراد دسته اسیر شد، سایرین باید به کمک او بشتابند و او را آزاد کنند. براى این کار کافى است یکى از افراد دستهٔ برّهها، دست خود را به یکى از افراد دستهٔ گرگها بزند. آن وقت شخص گرفتارشده آزاد مىشود. لازم به یادآورى است که شخص گرفتار تنها در صورتى آزاد مىشود که فردى که دست خود را به گرگ مىزند بگوید: آزاد شده. آزاد کردن اسیر کار دشوارى است زیرا حملهکننده خود نیز بهخطر مىافتد و ممکن است گرفتار شود. بازى آنقدر ادامه پیدا مىکند تا افراد یک دسته همه اسیر شوند، آنوقت جاها عوض مىشود.
استا مرا زد
کاغذ را به قطعههاى کوچک مىبُرند و براى هر بازیکن یکى از تکههاى کاغذ را در نظر مىگیرند. فقط روى یکى از آنها مىنویسند ”اوستا“ و باقى کاغذها سفید مىماند. کاغذها را درهم مىکنند و هرکس یکى از آنها را برمىدارد. هیچکس نمىداند چه کسى استاد شده است و هرکس فکر مىکند دیگرى استاد شده است. استاد اصلى نباید بگذارد کسى متوجه شود.
در زمانىکه مطمئن است کسى متوجه او نیست به یکى از بازیکنان چشمک مىزند. آن بازیکن باید کاغذ دست خود را زمین بىاندازد و بگوید: ”اوستا مرا زد“. بعد استاد بهترتیب با دیگر بازیکنان هم همینکار را مىکند. وقتى همه، کاغذهاى خود را زمین انداختند، نفر آخر بازنده مىشود و دیگر بازیکنان بر سر او مىریزند و او را مىزنند. اگر استاد به کسى اشاره کند و او کاغذ خود را به زمین نیندازد، او هم سوخته است و کتک خواهد خورد. اگر در موقع اشارهٔ استاد یکى از بازیکنان متوجه او شود، مىگوید: ”اوستا را دیدم که دزدى مىکرد“ و بقیه افراد مىپرسند: ”چطوری؟“ و او نشانى مىدهد و مثلاً بگوید با چشم راست یا چپ. وقتى استاد شناخته شود، بازى تمام مىشود و دور دیگرى آغاز مىشود.
الخترو (alaxtaru)
از هر گروه یک بازیکن به وسط مىآید و یک پاى خود را بلند مىکند و با دست، پاچهٔ شلوار خود را مىگیرد. سپس هریک از دو بازیکن سعى مىکند با تنه زدن به بازیکن دیگر او را بىاندازد. هر بازیکنى که مجبور شود پاى خود را زمین بگذارد، مىسوزد و یک امتیاز به دستهٔ مقابل تعلق مىگیرد. بهترتیب همهٔ بازیکنان دو گروه، دو به دو مسابقه مىدهند و امتیازها محاسبه مىشود. هر گروهى که امتیاز بیشترى کسب کند، از گروه مقابل کولى مىگیرد.
پشتکبازى
بازیکنان به دو گروه مساوى تقسیم مىشوند و با قرعهکشى گروه بازنده را مشخص مىکنند. افراد این گروه همگى بهصورت چمباتمه داخل میدان مىنشینند و حالت دفاعى بهخود مىگیرند. افراد بیرون دایره حالت تهاجمى بهخود مىگیرند و با دست زدن به افراد داخل، حمله مىکنند. افراد داخل میدان نیز با حرکت پا (جهش از عقب) به دفاع مىپردازند. اگر پاى آنها به پاى افراد خارج از میدان برخورد کند، جاى دو گروه عوض مىشود. لازم است گفته شود که افراد داخل میدان ضمن حرکت پا به عقب، حتماً باید دستهاى آنها روى زمین باشد. در این بازى برد و باخت مطرح نیست و هرچند بار که بازیکنان مایل باشند، بازى را تکرار مىکنند.
تیر و کمان
ابتدا در فاصلهٔ ۵-۱۰مترى خط شروع، نشانهاى مانند یک قوطى خالى یا پلاستیکى را در محلى بلند به ارتفاع ۱-۲ متر، روى زمین قرار مىدهند. سپس بازیکنان به دو گروه مساوى تقسیم مىشوند و در کنار خط تعیین شده به صف مىایستند. آنگاه به نوبت با سنگریزههائى که بهعنوان تیر با خود دارند و به کمک کمان، هدف را نشانهگیرى مىکنند. داور به ازاى هر سنگى که به هدف بخورد، یک امتیاز براى آن بازیکن محسوب مىکند و در پایان گروهى که بیشترین امتیاز را آورده باشد، برندهٔ بازى خواهد بود.
حلال و حرام
ابتدا بازیکنان دو نفر را بهعنوان استاد که سردار خوانده مىشود، انتخاب مىکنند. استادها یاران خود را جدا مىکنند و هر گروه در گوشهاى قرار مىگیرد. سپس استادها سنگ و چوب را برمىدارند و یکى را با آب دهان خیس مىکنند که به آن حرام مىگویند و دیگرى هم حلال خوانده مىشود. بعد، بچهها را یکى یکى صدا مىکنند و از آنها دربارهٔ حلال و حرام سئوال مىکنند و حرامها را در گوشهاى مىنشانند و حلالها را در گوشهاى دیگر. پس از آن، کسانى را که حرام شدهاند دو بهدو مىکنند. چهار نفر دست و پاى آنها را مىگیرند و از زمین بلند مىکنند و سه مرتبه پشت آنها را بههم مىکوبند. در آخر استادها بین حلالها و حرامها آشتى برقرار مىکنند و بازى دوباره آغاز مىشود.
خرکم
بازیکنان ابتدا به دو گروه مساوى تقسیم مىشوند و با قرعهکشى گروه غالب را تعیین مىکنند. گروه مغلوب خم مىشود و هر نفر با دست کمر نفر جلوئى خود را مىگیرد. آنگاه گروه غالب بهترتیب قوى بودن پرش خود را انجام مىدهد، زیرا اولى باید از ستون بگذرد و روى کمر فرد اول ستون مستقر شود. نفر دوم روى کمر نفر دوم ستون و ... وقتى پرشها انجام شد، نفر اول باید فوراً از یک تا بیست بشمارد، اگر موفق شد، دوباره پرش را انجام مىدهند. اگر گروه غالب ضمن پرش و یا در حین شمارش، دچار خطا شود، موقعیت دو تیم عوض مىشود. در پایان چند دوره بازی، گروه برنده باید، مسافتى را از گروه بازنده سوارى بگیرد.
دست به شلاق
ابتدا با قرعهکشى یا با توافق، یک نفر را بهعنوان شروعکنندهٔ بازى انتخاب مىکنند و شلاق را به او مىسپارند. بقیهٔ بازیکنان با فاصلهٔ کمى از یکدیگر روى زمین دایرهوار مىنشینند و دستهاى خود را در پشت خود قرار مىدهند. با شروع بازى حامل شلاق دور دایره مىچرخد و در یک لحظه شلاق را در دست یکى از افراد نشسته مىگذارد. این بازیکن باید با شلاق فردى را که در سمت راست خود نشسته است، بزند. البته وى نیز باید سریع بلند شود و از سمت راست دایره فرار کند (حرکت در جهت چپ خطا است) و حامل قبلى در ادامهٔ فرار، باید یک دور کامل بزند و جاى شلاقزن فعلى بنشیند. در پایان بازى کسانى که با هوشیارى قبل از کتک خوردن فرار کرده باشند، تشویق مىشوند.
زار گزیدم
بازیکنى را که مهارتى در رقص داشته باشد انتخاب مىکنند. بازیگر همراه با