فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 46
آییننامه ایمنی معادن
فصل اول - تعاریف:
1 – مسئول معدن یا سرپرست معدن:
شخصی است که توسط دارنده پروانه عملیات به این سمت منصوب میشود و مسئولیت کلیه عملیات معدن را به عهده دارد.
2 – مسئول فنی:
طبق ماده 66 آیین نامه اجرایی قانون معادن مسئول فنی عملیات کسی است که اداره کلیه امور فنی معدن به عهده اوست و توسط دارنده پروانه عملیات از میان افراد واجد شرایط انتخاب و به وزارت صنایع و معادن معرفی میشود و طبق ماده 65 آیین نامه اجرایی ضوابط و حدود صلاحیت مسئولین فنی معادن تا تصویب و ابلاغ قانون نظام مهندسی معدن توسط وزارت معادن و فلزات تعیین میشود.
3 – مسئول ایمنی:
مسئول ایمنی هر معدن نظارت بر ایمنی عملیات معدن را به عهده داشته توسط مسئول یا سرپرست معدن به این سمت منصوب میشود. طبق ماده 65 آیین نامه اجرایی قانون معادن ضوابط و حدود صلاحیت مسئول ایمنی از طریق وزارت کار و امور اجتماعی با هماهنگیوزارت صنایعومعادن تعیینمیشود.جانشینمسئول ایمنی نیز تابع همینشرایط است.
4 – مهندس ناظر:
شخصی است که طبق ماده 69 آیین نامه اجرایی قانون معادن تعیین میشود و از طرف وزارت صنایع و معادن مامور نظارت و کنترل عملیات معدنی است.
5 – پروانه اکتشاف – پروانه بهره برداری:
طبق مواد مندرج در قانون معادن و آیین نامه اجرایی آن تعریف میشود.
6 – تونل:
حفاری زیرزمینی افقی یا تقریباً افقی است.
7 – تونل شیب دار:
تونلهایی که تا حدود 18 درجه شیب داشته باشند.
8 – چاه مایل:
حفاری مایلی که به سطح زمین راه داشته و دارای شیب بین 18 درجه تا 90 درجه باشد و برای باربری مورد استفاده قرار میگیرد.
9 – چاه یا چاه قائم:
حفاری قائم یا با شیب 90 درجه است که به سطح زمین راه داشته باشد و معمولاً برای باربری مورد استفاده قرار میگیرد.
10 – دویل:
حفاری زیرزمینی شیب دار و با سطح مقطع نسبتاً کوچک که معمولاً به طرف بالا حفاری میشود و برای منظورهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد.
11 – پذیرگاه:
محل توقف، بارگیری و تخلیه واگنها و انجام وظایف مختلف زیرزمینی که معمولاً در محل ارتباط با چاه قائم یا چاه مایل در زیرزمین احداث میشود.
12 – گالری – راهرو:
انواع حفاریهای زیرزمینی و معمولاً با طول زیاد است.
13 – راه مورب:
به انواع راهروهای شیب دار راه مورب گفته میشود.
14 – بونکر:
محلی برای تخلیه و انباشت سنگ میباشد.
15 – چال:
سوراخی که در سنگ برای قراردادن ماده منفجره حفر میشود.
16 – خرجگذاری:
قراردادن مواد منفجره در داخل چال است.
17 – فشنگ:
به هر قطعه ماده منفجره جامد (معمولاً انواع دینامیت) گفته میشود.
18 – آتشباری:
به عملیات خرجگذاری و انفجار مواد منفجره برای تخریب سنگ آتشباری گفته میشود.
19 – آتشبار:
شخصی که مسئولیت عملیات آتشباری را به عهد دارد.
20 – مواد ناریه – مواد منفجره:
موادی که قابلیت انفجار داشته و در معدن برای تخریب سنگ مورد استفاده قرار میگیرد.
21 – گاز ذغال:
گازی که درکانسارهای ذغالسنگ همراه با سایر هیدروکربورها وجوددارد و عمدتاً از متان تشکیل شدهاست. اینگاز چنانچه بهنسبت معینی با هوا مخلوطشود قابلیتانفجارپیدا میکند.
22 – کلیه تجهیزات، دستگاهها و ماشین آلات معدنی که در این آیین نامه از آنها نام برده شده:
مانند شاول یا بیل مکانیکی، لودر، بلدوزر، پرفراتور، گریدر، واگن، لوکوموتیو، دستگاه گمانهزنی، دستگاه سیم برش، بالا بر چاه، وینچ و غیره و کلیه قسمتها و قطعات آنها مطابق تعاریفی است که در متون و کتابهای معدنی آورده شده است.
فصل دوم – کلیات
ماده 1: منظور از عملیات در این آیین نامه کلیه عملیات معدنی (اعم از اکتشاف یا بهرهبرداری و استخراج معدن) است که در قانون معادن و آیین نامه اجرایی قانون معادن پیشبینی شده است.
ماده 2: درکلیه معادن که دارای حداقل 25 نفر کارگر میباشند، میبایست یک نفر ذیصلاح به عنوان مسئول ایمنی و یک نفر به عنوان مسئول بهداشت حرفهای به استناد آییننامه کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار تعیین گردد. بدیهی است در معادن کمتر از 25 نفر کارگر وجود یک نفر مسئول ایمنی ضروری است، اما این مسئولیت را میتوان به مسئول فنی واگذار کرد که تعیین صلاحیت وی به استناد آیین نامه فوق الذکر خواهد بود.
ماده 3: مسئول ایمنی هر معدن به عنوان ناظر و کنترل کننده عملیات و انطباق دادن معدن با بندهای مندرج در این آیین نامه و دیگر آیین نامههای مصوب شورایعالی حفاظت فنی تعیین میگردد، که با حضور و بارزسی از معدن توصیهها و پیشنهادهای خود را جهت پیشیگیری و رفع خطر تذکر داده و در صورت حساسیت موضوع آن را کتباً به مسئولین معدن گزارش مینماید و در صورت تشخیص خطر حتمی برابر مقررات این آیین نامه تا رفع خطر نسبت به توقف عملیات در محل خطر اقدام نماید.
ماده 4: کلیه کارگاههای معدنی اعم از سطحی یا زیرزمینی لازم است در هر شیفت کاری حداقل یک بار توسط مسئول ایمنی یا جانشین وی مورد بازدید قرار گیرد.
ماده5: قبل ازشروع بهکار در هرشیفتکاری مسئول ایمنی معدن و یا جانشین او باید از کارگاه مربوطه بازدیدنماید و پساز اطمینان ازایمن بودن آنبهکارگرانمجوز ورودداده شود.
ماده 6: وزارت صنایع و معادن میبایست رونوشت پروانههای اکتشاف و بهره برداری را به وزارت کار و امور اجتماعی ارسال نماید و دارنده پروانه اکتشاف یا بهره برداری مکلف است تاریخ شروع عملیات خود را به وزارتخانههای معادن و فلزات، کار و امور اجتماعی (ادارات کل کار و امور اجتماعی) اطلاع دهد.
ماده 7: اکتشاف کننده یا بهره بردار باید مدارک مشروحه زیر را در سر معدن نگهداری کرده و برای ارایه به مهندسین ناظر وزارت صنایع و معادن و بازرسان کار وزارت کار و امور اجتماعی آماده داشته باشد.
الف – پروانه اکتشاف یا پروانه بهره برداری یا کپی آنها.
ب – نقشه محدوده به مقیاس حداقل و نقشه بهره برداری به مقیاس حداقل و برای معادنی که عملیات زیرزمینی دارند، نقشه به مقیاس حداقل از قسمت درون معدن و همچنین یک نقشه از کارگاهها و تاسیسات خارج معدن به مقیاس حداقل.
ج – دفتر حاوی مشخصات کارکنان معدن و استخراج روزانه طبق نمونهای که وزارت صنایع و معادن تعیین خواهد کرد.
د – دفتر مخصوصی جهت ثبت نظرات و تذکرات و دستوراتی که در اجرای آیین نامههای مربوط نسبت به طرز کار و رعایت اصول فنی و حفاظت و بهداشت کار و سایر مواردی که از طرف مهندسین ناظر وزارت صنایع و معادن و بازرسان کار وزارت کار و امور اجتماعی داده میشود.
هـ – دفتر مخصوص ثبت حوادث و گزارش اقدامات معموله طبق نمونهای که از طرف وزارت کار و امور اجتماعی تعیین میشود.
و – دفاتری مخصوص جهت ثبت کلیه اقدامات ایمنی و بهداشت کار که به ترتیب توسط مسئول ایمنی و مسئول بهداشت حرفهای که در اجرای آیین نامهها و مقررات مربوطه تکمیل میگردد.
ز – آیین نامه ایمنی معادن و کلیه آیین نامههای حفاظتی فنی و بهداشت کار مصوب شورای عالی حفاظت فنی.
ماده 8: رعایت مفاد کلیه مقررات و آیین نامههای مصوب شورای عالی حفاظت فنی درخصوص نکات ایمنی مرتبط با لوازم، کالاها و تجهیزات معدنی لازم الاجرا است.
تبصره – کلیه سفارشات و نکات احتیاطی و ایمنی که از طرف سازندگان و تولیدکنندگان لوازم، کالاها و تجهیزات معدنی توصیه میشود لازم الاجرا است.
ماده 9: تمام شاغلین در معادن زیرزمینی و کارگرانی که با تغییر شغل از قسمتی به قسمت دیگر معدن منتقل میشوند باید با راههای خروجی و اضطراری معدن آشنا شده و آگاهی کامل پیدا کنند.
ماده 10: ورود کلیه افراد غیرشاغل در معدن منوط به کسب اجازه از سرپرست معدن یا جانشین وی میباشد.
ماده 11: ورود و کار در کارگاهها و معادن زیرزمینی متروکه منوط به کسب مجوز از سرپرست معدن یا مسئول ذیربط بوده و باید با رعایت مقررات ایمنی و پس از حصول اطمینان از برقراری تهویه مناسب و سالم بودن وسایل نگهداری و عدم ریزش حفریات انجام گیرد.
ماده 12: با تمهیداتی که از طرف سرپرست معدن انجام میگیرد، بایستی همواره تعداد و اسامی کارکنانی که در هر لحظه داخل معدن و بخصوص زیرزمین بوده مشخص باشد و تا زمانی که کارگران در زیرزمین مشغول کار هستند حداقل یک نفر از مسئولین میبایست در دفتر سرمعدن حضور داشته باشد.
ماده 13: محل یا محلهای حادثه ساز در معدن باید بوسیله سیم خاردار یا وسایل محصورکننده مناسب و علائم اخباری و هشدار دهنده از محلهای مجاور مجزا باشد به طوری که مانع عبور اشخاص متفرقه و حیوانات گردد.
ماده 14: معادن زیرزمینی (به استثنای جبهه کارهای در حال حفاری) باید به وسیله حداقل دو راه با شرایط زیر به خارج ارتباط داشته باشد.
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 46
آییننامه ایمنی معادن
فصل اول - تعاریف:
1 – مسئول معدن یا سرپرست معدن:
شخصی است که توسط دارنده پروانه عملیات به این سمت منصوب میشود و مسئولیت کلیه عملیات معدن را به عهده دارد.
2 – مسئول فنی:
طبق ماده 66 آیین نامه اجرایی قانون معادن مسئول فنی عملیات کسی است که اداره کلیه امور فنی معدن به عهده اوست و توسط دارنده پروانه عملیات از میان افراد واجد شرایط انتخاب و به وزارت صنایع و معادن معرفی میشود و طبق ماده 65 آیین نامه اجرایی ضوابط و حدود صلاحیت مسئولین فنی معادن تا تصویب و ابلاغ قانون نظام مهندسی معدن توسط وزارت معادن و فلزات تعیین میشود.
3 – مسئول ایمنی:
مسئول ایمنی هر معدن نظارت بر ایمنی عملیات معدن را به عهده داشته توسط مسئول یا سرپرست معدن به این سمت منصوب میشود. طبق ماده 65 آیین نامه اجرایی قانون معادن ضوابط و حدود صلاحیت مسئول ایمنی از طریق وزارت کار و امور اجتماعی با هماهنگیوزارت صنایعومعادن تعیینمیشود.جانشینمسئول ایمنی نیز تابع همینشرایط است.
4 – مهندس ناظر:
شخصی است که طبق ماده 69 آیین نامه اجرایی قانون معادن تعیین میشود و از طرف وزارت صنایع و معادن مامور نظارت و کنترل عملیات معدنی است.
5 – پروانه اکتشاف – پروانه بهره برداری:
طبق مواد مندرج در قانون معادن و آیین نامه اجرایی آن تعریف میشود.
6 – تونل:
حفاری زیرزمینی افقی یا تقریباً افقی است.
7 – تونل شیب دار:
تونلهایی که تا حدود 18 درجه شیب داشته باشند.
8 – چاه مایل:
حفاری مایلی که به سطح زمین راه داشته و دارای شیب بین 18 درجه تا 90 درجه باشد و برای باربری مورد استفاده قرار میگیرد.
9 – چاه یا چاه قائم:
حفاری قائم یا با شیب 90 درجه است که به سطح زمین راه داشته باشد و معمولاً برای باربری مورد استفاده قرار میگیرد.
10 – دویل:
حفاری زیرزمینی شیب دار و با سطح مقطع نسبتاً کوچک که معمولاً به طرف بالا حفاری میشود و برای منظورهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد.
11 – پذیرگاه:
محل توقف، بارگیری و تخلیه واگنها و انجام وظایف مختلف زیرزمینی که معمولاً در محل ارتباط با چاه قائم یا چاه مایل در زیرزمین احداث میشود.
12 – گالری – راهرو:
انواع حفاریهای زیرزمینی و معمولاً با طول زیاد است.
13 – راه مورب:
به انواع راهروهای شیب دار راه مورب گفته میشود.
14 – بونکر:
محلی برای تخلیه و انباشت سنگ میباشد.
15 – چال:
سوراخی که در سنگ برای قراردادن ماده منفجره حفر میشود.
16 – خرجگذاری:
قراردادن مواد منفجره در داخل چال است.
17 – فشنگ:
به هر قطعه ماده منفجره جامد (معمولاً انواع دینامیت) گفته میشود.
18 – آتشباری:
به عملیات خرجگذاری و انفجار مواد منفجره برای تخریب سنگ آتشباری گفته میشود.
19 – آتشبار:
شخصی که مسئولیت عملیات آتشباری را به عهد دارد.
20 – مواد ناریه – مواد منفجره:
موادی که قابلیت انفجار داشته و در معدن برای تخریب سنگ مورد استفاده قرار میگیرد.
21 – گاز ذغال:
گازی که درکانسارهای ذغالسنگ همراه با سایر هیدروکربورها وجوددارد و عمدتاً از متان تشکیل شدهاست. اینگاز چنانچه بهنسبت معینی با هوا مخلوطشود قابلیتانفجارپیدا میکند.
22 – کلیه تجهیزات، دستگاهها و ماشین آلات معدنی که در این آیین نامه از آنها نام برده شده:
مانند شاول یا بیل مکانیکی، لودر، بلدوزر، پرفراتور، گریدر، واگن، لوکوموتیو، دستگاه گمانهزنی، دستگاه سیم برش، بالا بر چاه، وینچ و غیره و کلیه قسمتها و قطعات آنها مطابق تعاریفی است که در متون و کتابهای معدنی آورده شده است.
فصل دوم – کلیات
ماده 1: منظور از عملیات در این آیین نامه کلیه عملیات معدنی (اعم از اکتشاف یا بهرهبرداری و استخراج معدن) است که در قانون معادن و آیین نامه اجرایی قانون معادن پیشبینی شده است.
ماده 2: درکلیه معادن که دارای حداقل 25 نفر کارگر میباشند، میبایست یک نفر ذیصلاح به عنوان مسئول ایمنی و یک نفر به عنوان مسئول بهداشت حرفهای به استناد آییننامه کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار تعیین گردد. بدیهی است در معادن کمتر از 25 نفر کارگر وجود یک نفر مسئول ایمنی ضروری است، اما این مسئولیت را میتوان به مسئول فنی واگذار کرد که تعیین صلاحیت وی به استناد آیین نامه فوق الذکر خواهد بود.
ماده 3: مسئول ایمنی هر معدن به عنوان ناظر و کنترل کننده عملیات و انطباق دادن معدن با بندهای مندرج در این آیین نامه و دیگر آیین نامههای مصوب شورایعالی حفاظت فنی تعیین میگردد، که با حضور و بارزسی از معدن توصیهها و پیشنهادهای خود را جهت پیشیگیری و رفع خطر تذکر داده و در صورت حساسیت موضوع آن را کتباً به مسئولین معدن گزارش مینماید و در صورت تشخیص خطر حتمی برابر مقررات این آیین نامه تا رفع خطر نسبت به توقف عملیات در محل خطر اقدام نماید.
ماده 4: کلیه کارگاههای معدنی اعم از سطحی یا زیرزمینی لازم است در هر شیفت کاری حداقل یک بار توسط مسئول ایمنی یا جانشین وی مورد بازدید قرار گیرد.
ماده5: قبل ازشروع بهکار در هرشیفتکاری مسئول ایمنی معدن و یا جانشین او باید از کارگاه مربوطه بازدیدنماید و پساز اطمینان ازایمن بودن آنبهکارگرانمجوز ورودداده شود.
ماده 6: وزارت صنایع و معادن میبایست رونوشت پروانههای اکتشاف و بهره برداری را به وزارت کار و امور اجتماعی ارسال نماید و دارنده پروانه اکتشاف یا بهره برداری مکلف است تاریخ شروع عملیات خود را به وزارتخانههای معادن و فلزات، کار و امور اجتماعی (ادارات کل کار و امور اجتماعی) اطلاع دهد.
ماده 7: اکتشاف کننده یا بهره بردار باید مدارک مشروحه زیر را در سر معدن نگهداری کرده و برای ارایه به مهندسین ناظر وزارت صنایع و معادن و بازرسان کار وزارت کار و امور اجتماعی آماده داشته باشد.
الف – پروانه اکتشاف یا پروانه بهره برداری یا کپی آنها.
ب – نقشه محدوده به مقیاس حداقل و نقشه بهره برداری به مقیاس حداقل و برای معادنی که عملیات زیرزمینی دارند، نقشه به مقیاس حداقل از قسمت درون معدن و همچنین یک نقشه از کارگاهها و تاسیسات خارج معدن به مقیاس حداقل.
ج – دفتر حاوی مشخصات کارکنان معدن و استخراج روزانه طبق نمونهای که وزارت صنایع و معادن تعیین خواهد کرد.
د – دفتر مخصوصی جهت ثبت نظرات و تذکرات و دستوراتی که در اجرای آیین نامههای مربوط نسبت به طرز کار و رعایت اصول فنی و حفاظت و بهداشت کار و سایر مواردی که از طرف مهندسین ناظر وزارت صنایع و معادن و بازرسان کار وزارت کار و امور اجتماعی داده میشود.
هـ – دفتر مخصوص ثبت حوادث و گزارش اقدامات معموله طبق نمونهای که از طرف وزارت کار و امور اجتماعی تعیین میشود.
و – دفاتری مخصوص جهت ثبت کلیه اقدامات ایمنی و بهداشت کار که به ترتیب توسط مسئول ایمنی و مسئول بهداشت حرفهای که در اجرای آیین نامهها و مقررات مربوطه تکمیل میگردد.
ز – آیین نامه ایمنی معادن و کلیه آیین نامههای حفاظتی فنی و بهداشت کار مصوب شورای عالی حفاظت فنی.
ماده 8: رعایت مفاد کلیه مقررات و آیین نامههای مصوب شورای عالی حفاظت فنی درخصوص نکات ایمنی مرتبط با لوازم، کالاها و تجهیزات معدنی لازم الاجرا است.
تبصره – کلیه سفارشات و نکات احتیاطی و ایمنی که از طرف سازندگان و تولیدکنندگان لوازم، کالاها و تجهیزات معدنی توصیه میشود لازم الاجرا است.
ماده 9: تمام شاغلین در معادن زیرزمینی و کارگرانی که با تغییر شغل از قسمتی به قسمت دیگر معدن منتقل میشوند باید با راههای خروجی و اضطراری معدن آشنا شده و آگاهی کامل پیدا کنند.
ماده 10: ورود کلیه افراد غیرشاغل در معدن منوط به کسب اجازه از سرپرست معدن یا جانشین وی میباشد.
ماده 11: ورود و کار در کارگاهها و معادن زیرزمینی متروکه منوط به کسب مجوز از سرپرست معدن یا مسئول ذیربط بوده و باید با رعایت مقررات ایمنی و پس از حصول اطمینان از برقراری تهویه مناسب و سالم بودن وسایل نگهداری و عدم ریزش حفریات انجام گیرد.
ماده 12: با تمهیداتی که از طرف سرپرست معدن انجام میگیرد، بایستی همواره تعداد و اسامی کارکنانی که در هر لحظه داخل معدن و بخصوص زیرزمین بوده مشخص باشد و تا زمانی که کارگران در زیرزمین مشغول کار هستند حداقل یک نفر از مسئولین میبایست در دفتر سرمعدن حضور داشته باشد.
ماده 13: محل یا محلهای حادثه ساز در معدن باید بوسیله سیم خاردار یا وسایل محصورکننده مناسب و علائم اخباری و هشدار دهنده از محلهای مجاور مجزا باشد به طوری که مانع عبور اشخاص متفرقه و حیوانات گردد.
ماده 14: معادن زیرزمینی (به استثنای جبهه کارهای در حال حفاری) باید به وسیله حداقل دو راه با شرایط زیر به خارج ارتباط داشته باشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 23
معادن مهم استان خراسان
مقدمه
استان پهناور خراسان دارای خاکی حاصلخیز و معادنی غنی می باشد . در این بخش
سعی شده مهمترین معادن موجود در استان را مورد بررسی قرار دهیم .
1- معدن کائولن گناباد
2- معدن پروده طبس
3- معدن فلوریت گناباد
4- معدن مس قلعه زری
5- معدن فیروزه نیشابور
6- معدن سنگ بجستان
7- معدن کائولن رخ سفید
8- معدن کائولن باغ سیاه
9- معادن کرومیت سبزوار
10- کانسار سنگ آهن سنگان
11- معدن منیزیت ترشک محمدی
12- معدن بازالت سوزنی سربیشه
13- معادن طلای کوه زر تربت حیدریه
14- کانه زایبست در مناطق جنوبی استان خراسان
معدن کائولن گناباد
در خصوص این معدن می توان به موارد زیر اشاره کرد.
1- cap یا کلاهک سیلیسی آن نسبت به معدن کائولن قبلی در افق پایین تری قرار دارد . این کلاهک کاملا سیلیسی شده و با چکش نمی توان آنرا شکست . لازم به ذکر است که این کلاهک ظاهرا شبیه کوارتزیت است و حدود 90% کوارتز دارد.
2- بعد از افق بالا در بخش هایی از ناحیه سطح زمین توسط خاکهایی پوشیده شده است که این خاکها در واقع رسوبات عهد حاضر می باشند و ارتفاع آن به 2 الی 3 متر می رسد.
3- بعد از رسوبات عهد حاضر به خاکهایی می رسیم که دارای رنگ قهوه ای یا بنفش هستند و دلیل رنگی بودن این خاکها هم آغشتگی آنها به عناصر مختلف از جمله آهن است.
4- در عمق حدود 5 متر خاکهای سفید رنگی مشاهده می شود که این خاکها در حقیقت ذخیره اصلی معدن کائولن را تشکیل می دهند و پس از حفاری افق های بالا به این خاک رسیده اند و ماده معدنی آن در حال استخراج است .
5- کلاهک سیلیسی که معمولا قسمت فوقانی اکثر معادن کائولن را تشکیل می دهند در این معدن برداشته شده است .
6- از نظر استاد مربوطه (جناب آقای مهندس سعادت ) شیوه استخراجی این معدن نیز به شکل غلط است و بر مبنای روش های علمی نمی باشد.
معدن پروده طبس
رسوبات زغال دار ایران در گروه شمشک که از نظر زمانی از تریاس بالایی آغاز و تا ژوراسیک میانی ادامه می یابد قرار گرفته اند .
این رسوبات در دو گستره ساختمانی – رخساره ای البرز و ایران مرکزی جای دارند که گستره البرز از نظر نوع رسوبات بیشتر دارای ویژگی های قاره ای بوده و زغالها در شرایط لیمنیک تشکیل شده اند در گستره ساختمانی – رخساره ای ایران مرکزی بر خلاف البرز برتری خصوصیات دریایی بیشتر می باشد .این گستره خود شامل چهار زون ساختمانی – رخساره ای به نامهای اصفهان – کرمان – طبس و لوت می باشد که بخش اعظم ذخایر در زونهای طبس و کرمان جای دارد و تحت عنوان حوضه زغال دار طبس نامگذاری شده است .این حوضه خود به وسعت 45000 کیلومتر مربع به سه ناحیه زغالی به نامهای پروده ، نایبند و مزینو تقسیم گردیده اند . با توجه به اینکه بخش اعظم این ذخایر در ناحیه پروده متمرکز گردیده است ، لذا این منطقه از نظر پتانسیل معدنی و استخراج زغالسنگ شرایط بسیار مطلوبی را دارد .
بخش زغال دار ناحیه پروده
کیفیت لایه های زغال این ناحیه ( با وسعت 1200 کیلومتر مربع ) از غرب به شرق متغیر است .با توجه به اینکه بررسی های انجام شده نشاندهنده اینست که باتلاق تورب برای هر لایه زغالی از بخش غربی حوضه شروع و بتدریج به سمت شرق گسترش می یابد ، لذا ضخامت این لایه ها از غرب به شرق کاهش یافته و میزان ناخالصی در غرب منطقه نسبت به شرق آن زیادتر می گردد .نتایج حاصله نشان می دهد مراحل دگرگونی زغالها از شرق به غرب افزایش می یابد .زغالهای این ناحیه از نوع بیتومینه با مقدار مواد فرار کم تا متوسط می باشد . بطور کلی 5 لایه زغالی با ضخامت بیش از 40 سانتی متر در ناحیه پروده وجود دارد که به ترتیب از قدیم به جدید عبارتند از : B1 ، B2 ، C1 ، C2 و D
در بین این پنج لایه سه لایه اول ضخامت بیش از 80 سانتی متر داشته و گسترش آن زیاد می باشد . از بین سه لایه مذکور لایه C1 گسترش خود را به عنوان یک لایه با ثبات در منطقه حفظ نموده است .بیشترین ضخامت این لایه در غرب با میانگین 83/1 متر می باشد .
ذخایر
آخرین بررسی های انجام شده در خصوص ذخایر این ناحیه موید موارد زیر است :
- ذخایر زغالی برجا ................ 1 میلیارد تن
- ذخایر موجود در سه لایه اول .... 525 میلیون تن
ذخایر این ناحیه را به دو صورت زیر بررسی می کنند :
1- ذخایر قابل معدن شدن2 - ذخایر احتمالی
معدن فلوریت گناباد
این کانسارکه در محدوده سه کانسار قبلی کائولن قرارداد دارای مشاهدات زیر است.
1- در سه کانسار قبلی (معادن کائولن ) لایه بندی مشاهده نمی شد در صورتی که در این معدن لایه بندی و چین خوردگی هایی مشاهده می شود.
2- لایه بندی در تشکیلات موید وجود سنگ های رسوبی در منطقه می باشد.
3- سنگ های رسوبی این منطقه در حد شیل تا سیلتستون می باشد.
4- این سنگ ها ( سیلتسون و شیل ) به لحاظ سختی بیشتری که پیدا کرده اند احتمالا تحت تاثیر عوامل دگرگونی قرار گرفته اند.
5- کانی مهم این معدن که استخراج آن سود آور است فلوریت می باشد.
6- در بعضی موارد در داخل فلوریت رگچه هایی از گالن نیز مشاهده می شود که به همراه باریت مواد معدنی این معدن را تشکیل می دهند.
7- در سطح این کانسار بر خلاف سه معدن قبلی نشانه هایی از آلتراسیون دیده نمی شود یا کمتر دیده می شود.
معدن مس قلعه زری
تاریخچه معدنکاری مس در ایران با توجه به اطلاعاتی که در کتاب کاپر (1999) ارائه شده است به هزاره نهم قبل از میلاد برمیگردد به طوریکه تا این تاریخ آثاری از مس در گوشه و کنار ایران به دست آمده است با این وجود اطلاعاتی که در کتاب ما
*******************************************************
لینک دانلود و خرید محصول در پایین توضیحات
فرمت فایل: ورد (Word)
قابل ویرایش و آماده چاپ
*******************************************************
قسمتی از محتوای متن جهت بررسی شما پیش از خرید در این قسمت آورده شده است:
تعداد صفحات : 3 صفحه
معادن : در استان مرکز 112 معدن محتلف وجود دارد که بیشترین آن مربوط به مصالح ساختمانی است، از مهمترین معادن استان مرکزی می توان از : سنگ آهن در شمس آباد اراک، معادن سرب، رو، منگنز، بارتیتین، سنگ تراورتن، گچ و سنگ نمک را می توان یاد کرد.
در اطراف شهر نیمور محلات معادن تراورتن بسیار زیاد است.
استان مرکزی از جمله استان هایی است که کارخانجات صنعتی متعددی در آن متمرکز هستند و علاوه بر صنایع کارخانه ای از صنایع با ارزش دستی نیز برخوردار است.
فرش ساروق اراک و محلات، قالیچه ساوه، گلیم و جاجیم تفرش، گیوه اراک و محصولات مسی مهم ترین صنایع دستی استان را تشکیل می دهند.
اساس اقتصاد استان مرکزی را به ترتیب اهمیت، بخش های خدمات، صنعت و کشاورزی تشکیل می دهند.
مهم ترین کارخانه های صنعتی این استان؛ ماشین سازی، آلومینیوم سازی، هلی کوپترسازی، کابل سازی، واگن سازی، کمباین سازی، لاستیک سازی و قند هستند.
از دیگر صنایع ماشینی استان می توان کارخانه ماشین سازی پارس (تولید کننده اسکلت های فلزی) کارخانه های سازنده پروفیل و لوله های آبیاری آلومینیومی کارخانه آونگان(سازنده پایه های فلزی انتقال نیرو) کارخانه ادوات کشاورزی اراک، گروه کارخانه های مستقر در شهرستان ساوه را نام برد.
صنعت و معدن : استان مرکزی به عنوان یکی از قطبهای صنعتی کشور نقش مؤثری در ایجاد ارزش افزوده ، اشتغال و صادرات غیر نفتی کشور دارد .
تعداد 2133 کارگاه صنعتی در سطح شهرستانهای تابعه استان ، امکان اشتغال 70344 نفر را فراهم ساخته است .
بخش صنعت قویترین بخش صادراتی استان مرکزی استکه طی سالهای 81-78 سهمی معادل 60درصد از صادرات استان را داشته و مقام چهارم در صادرات محصولات این بخش را در کشور داراست ، محصولات صادراتی استان عمدتاْ (بدون احتساب عملکرد بخش پتروشیمی )در بخشهای صنایع غذایی و داروئی ، نساجی و چرم ، سلولزی شیمیائی ، کانی فلزی و غیر فلزی ، برق و الکترونیک ، خودرو و نیروی محرکه ، ماشین سازی ، سنگهای ساختمانی ، پودرهای میکرونیزه و ساخت تجهیزات ریخته گری و آهنگری می باشد .
در بخش مواد معدنی ، استان دارای 253 معدن ( بکر ، فعال و متروکه ) با ظرفیت نزدیک به سه میلیون تن محصولات معدنی است .
استان مرکزی دارای یک شهر صنعتی در10 کیلومتری جاده ساوه به تهران است که دارای بیش از 500واحد صنعتی می باشد و همچنین 9 شهرک صنعتی دیگر با وسعت 2506هکتار به منظور احداث 3900 واحد تولیدی صنعتی ، معدنی ایجادگردیده .
توانمندیهای تولیدی صادراتی در بخش صنعت در تمامی شهرهای استان دیده می شود ، لیکن کانون اصلی استان به ترتیب ارک ، ساوه ، دلیجان و محلات می باشند .
در بخش صنایع روستائی ، استان دارای 19 ناحیه صنعتی روستائی می باشد که با استغرار 492 واحد صنعتیو وسعت 225 هکتار به بهره برداری رسیده است .
در استان مرکزی سازندهای زمین شناسی ، دگرگونی ، آذرین و رسوبی موجود و استان خواستگاه مواد مختلف فلزی ، غیرفلزی ، سنگهای ساختمانی و مصالح ساختمانی است ، و تاکنون بیش از 41 نوع ماده و اندیس معدنی در استان کشف شده که عبارتند از آهن ، سرب ، روی ، باریت ، تراورتن ( سفید ، لیموئی ، قرمز ) مرمریت سفید و رنگی ، سنگ چینی و کریستال ، گرانیت ، سنگ لاشه ، شن و ماسه کوه
چون فقط تکه هایی از متن اصلی برای نمونه در این صفحه درج شده است ممکن است هنگام انتقال مطالب از فایل ورد به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است
متن کامل با فرمت ورد word را که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند می توانید در ادامه دانلود نمائید
*******************************************************
لینک دانلود و خرید محصول در پایین توضیحات
فرمت فایل: ورد (Word)
قابل ویرایش و آماده چاپ
*******************************************************
قسمتی از محتوای متن جهت بررسی شما پیش از خرید در این قسمت آورده شده است:
تعداد صفحات : 3 صفحه
معادن : در استان مرکز 112 معدن محتلف وجود دارد که بیشترین آن مربوط به مصالح ساختمانی است، از مهمترین معادن استان مرکزی می توان از : سنگ آهن در شمس آباد اراک، معادن سرب، رو، منگنز، بارتیتین، سنگ تراورتن، گچ و سنگ نمک را می توان یاد کرد.
در اطراف شهر نیمور محلات معادن تراورتن بسیار زیاد است.
استان مرکزی از جمله استان هایی است که کارخانجات صنعتی متعددی در آن متمرکز هستند و علاوه بر صنایع کارخانه ای از صنایع با ارزش دستی نیز برخوردار است.
فرش ساروق اراک و محلات، قالیچه ساوه، گلیم و جاجیم تفرش، گیوه اراک و محصولات مسی مهم ترین صنایع دستی استان را تشکیل می دهند.
اساس اقتصاد استان مرکزی را به ترتیب اهمیت، بخش های خدمات، صنعت و کشاورزی تشکیل می دهند.
مهم ترین کارخانه های صنعتی این استان؛ ماشین سازی، آلومینیوم سازی، هلی کوپترسازی، کابل سازی، واگن سازی، کمباین سازی، لاستیک سازی و قند هستند.
از دیگر صنایع ماشینی استان می توان کارخانه ماشین سازی پارس (تولید کننده اسکلت های فلزی) کارخانه های سازنده پروفیل و لوله های آبیاری آلومینیومی کارخانه آونگان(سازنده پایه های فلزی انتقال نیرو) کارخانه ادوات کشاورزی اراک، گروه کارخانه های مستقر در شهرستان ساوه را نام برد.
صنعت و معدن : استان مرکزی به عنوان یکی از قطبهای صنعتی کشور نقش مؤثری در ایجاد ارزش افزوده ، اشتغال و صادرات غیر نفتی کشور دارد .
تعداد 2133 کارگاه صنعتی در سطح شهرستانهای تابعه استان ، امکان اشتغال 70344 نفر را فراهم ساخته است .
بخش صنعت قویترین بخش صادراتی استان مرکزی استکه طی سالهای 81-78 سهمی معادل 60درصد از صادرات استان را داشته و مقام چهارم در صادرات محصولات این بخش را در کشور داراست ، محصولات صادراتی استان عمدتاْ (بدون احتساب عملکرد بخش پتروشیمی )در بخشهای صنایع غذایی و داروئی ، نساجی و چرم ، سلولزی شیمیائی ، کانی فلزی و غیر فلزی ، برق و الکترونیک ، خودرو و نیروی محرکه ، ماشین سازی ، سنگهای ساختمانی ، پودرهای میکرونیزه و ساخت تجهیزات ریخته گری و آهنگری می باشد .
در بخش مواد معدنی ، استان دارای 253 معدن ( بکر ، فعال و متروکه ) با ظرفیت نزدیک به سه میلیون تن محصولات معدنی است .
استان مرکزی دارای یک شهر صنعتی در10 کیلومتری جاده ساوه به تهران است که دارای بیش از 500واحد صنعتی می باشد و همچنین 9 شهرک صنعتی دیگر با وسعت 2506هکتار به منظور احداث 3900 واحد تولیدی صنعتی ، معدنی ایجادگردیده .
توانمندیهای تولیدی صادراتی در بخش صنعت در تمامی شهرهای استان دیده می شود ، لیکن کانون اصلی استان به ترتیب ارک ، ساوه ، دلیجان و محلات می باشند .
در بخش صنایع روستائی ، استان دارای 19 ناحیه صنعتی روستائی می باشد که با استغرار 492 واحد صنعتیو وسعت 225 هکتار به بهره برداری رسیده است .
در استان مرکزی سازندهای زمین شناسی ، دگرگونی ، آذرین و رسوبی موجود و استان خواستگاه مواد مختلف فلزی ، غیرفلزی ، سنگهای ساختمانی و مصالح ساختمانی است ، و تاکنون بیش از 41 نوع ماده و اندیس معدنی در استان کشف شده که عبارتند از آهن ، سرب ، روی ، باریت ، تراورتن ( سفید ، لیموئی ، قرمز ) مرمریت سفید و رنگی ، سنگ چینی و کریستال ، گرانیت ، سنگ لاشه ، شن و ماسه کوه
چون فقط تکه هایی از متن اصلی برای نمونه در این صفحه درج شده است ممکن است هنگام انتقال مطالب از فایل ورد به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است
متن کامل با فرمت ورد word را که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند می توانید در ادامه دانلود نمائید