دانلود تحقیق در مورد آنفلوانزای مرغی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

 آنفلوانزای مرغی

همه ما کم و بیش داستان مرغهای بیمار را شنیده ایم و هر از گاهی از طریق رسانه ها راجع به بیماری هولناک آنفلوانزای مرغی اطلاعاتی بدست می آوریم. این بیماری هرچند وقت یکبار با شیوع خود عده زیادی را به کام مرگ می فرستد و سروصدای زیادی برپا می کند.به گزارش سازمان جهانی بهداشت، همه گیری آنفلوانزا سه یا چهار بار در هر 10سال اتفاق می افتد و همه گیری بعدی آن غیرقابل اجتناب بوده و احتمالاً در آینده نزدیک اتفاق می افتد. آنفلوانزای مرغی یک بیماری ویروسی بسیار مسری است و می تواند یک تهدید جهانی هم برای انواع طیور باشد و این درحالی است که این ویروس می تواند انسان را آلوده کند و متأسفانه این ویروس از انسان نیز قابل سرایت است و باید بزودی منتظر اولین همه گیری آنفلوانزای قرن21 در دنیا باشیم که دانشمندان تخمین می زنند این همه گیری جهانی با مرگ و میر بالایی رخ می دهد؛ یعنی مشابه آنچه که در سالهای 1918و1919 موجب مرگ 40تا50 میلیون نفر شد. تاریخچه آنفلوانزای مرغیاولین بار در سال 1997 در هنگ کنگ زیرگونه ای از آنفلوانزای مرغی(H5N1) باعث بیماری شدید تنفسی در انسانها شد به طوری که سبب ابتلای 18نفر و مرگ 6نفر از آنها شد. همزمان مرگ و میر شدید در پرندگان هنگ کنگ ایجاد شد که مسؤولان بهداشت محلی برای کنترل این آنفلوانزای مرغی مجبور شدند حدود 5/1میلیون قطعه پرنده را نابود کنند. در سال 1999نیز در جریان اپیدمی آنفلوانزای مرغی باز عده ای دیگر مبتلا شدند و در آغاز سال 2003نیز آنفلوانزای مرغی با زیرگروهی دیگر باعث ابتلای حدود 180 انسان شده و سرانجام اپیدمی اخیر از اواسط دسامبر 2003 شروع شده است به طوری که از ابتدای این اپیدمی آنفلوانزای مرغی تا به حال، میلیونها قطعه پرنده تلف شده اند. کشورهایی که در جریان این اپیدمی، بیماری از آنها گزارش شده است عبارتند از:چین، ویتنام، تایلند، کره جنوبی، کامبوج، لائوس، ژاپن، اندونزی، تایوان و پاکستان. به هرحال واقعیت این است که شیوع آنفلونزا تاکنون باعث مرگ حدود 50 میلیون انسان در جهان شده است.آنفلوانزای مرغی چیست؟دکتر محمد صادقی، دامپزشک در مورد این بیماری می گوید:آنفلوانزای مرغی نوعی بیماری ویروسی مشترک بین طیور و انسان است، این بیماری، در بیشتر موارد بوقلمون و مرغ را مبتلا می کند و در برخی از موارد انسان از طریق ذرات آلوده معلق در هوا و از راه تنفسی گرفتار می شود. این بیماری، برای اولین بار در سال 1960 در آفریقای جنوبی شناسایی شد و اولین همه گیری آن در ایران در سال 1977 مشاهده شد. عامل این بیماری نوعی ویروس است که دارای گونه های کشنده و غیرکشنده است. در ایران نوع غیرکشنده آن بصورت بومی وجود دارد. بیماری آنفلوانزای مرغی، علاوه بر آفریقای جنوبی و ایران، در اغلب کشورهای جهان که دارای مراکز پرورش بوقلمون هستند، مشاهده شده است. پس از اولین همه گیری این بیماری در ایران، این بیماری در کشورها نیز بومی شده است.همه گیری هایی که عامل آن ویروس نوع کشنده بیماری است، برای انسان نیز خطرناک و کشنده است. ولی همه گیریهای ناشی از انواع غیر کشنده بیماری به علت قابلیت جهش ویروس غیر کشنده به نوع کشنده نیز حایز اهمیت است، زیرا عدم کنترل این همه گیری ها می تواند باعث گسترش جهانی بیماری در طیور و انتقال آن به انسان شود. وی در مورد علایم بالینی این بیماری می افزاید:مهمترین علایم بالینی در انسان عبارتند از:علایم تنفسی، گوارشی و درد مفاصل. در جوجه بوقلمونها، علایم بالینی مشاهده شده عبارتند از:علایم تنفسی، آب ریزش بینی، ورم ملتحمه و سینوزیت در بوقلمون بالغ، بیماری خفیف تنفسی و کاهش تولید تخم و در جوجه مرغها سینوزیت، عدم تعادل، پیچ خوردن گردن و افسردگی. لازم به ذکر است که تنها در 5 درصد جوجه مرغهای بیمار علایم بیماری بروز می کند. وی تأکید می کند:مهمترین تأثیرات نامطلوب بیماری در طیور که به بروز پیامدهای اقتصادی منجر می شوند عبارتند از:مرگ و میر تعداد بسیاری از طیور و کاهش تخم مرغ. بیماری آنفلوانزای مرغی بر اثر استنشاق ذرات معلق در هوای آلوده به ویروس و تماس مستقیم طیور با یکدیگر گسترش می یابد. این ویروس، شدیداً مسری است و به سرعت از طیور بیمار به طیور سالم، منتقل می شود. نوع کشنده ویروس، از راه تنفس، باعث ابتلای انسان می شود. وی تصریح می کند:بیماری آنفلوانزای مرغی مخصوص افرادی است که در محل پرورش و کشتارگاه طیور در حین انجام کار یا جابجایی اصول ایمنی و بهداشتی را رعایت نمی کنند. بنابراین توصیه شده است کارگران مرغداری ها و افرادی که به هرشکل کار آنها با این اماکن ارتباط دارد، به هنگام ورود و خروج یا درحال انجام کار در مرغداری ها، از دستکش و ماسک استفاده کنند و در فاصله انجام کار و قبل از مصرف خوراکی ها، دستان خود را با آب و صابون بشویند. یکی دیگر از راههای مبارزه و پیشگیری از بیماری در یک منطقه، جلوگیری از احداث کشتارگاه در نزدیکی محل زندگی طیور است. سریع ترین و کم هزینه ترین روش تشخیص بیماری، انجام آزمایش خون در مرغهای بیمار یا مشکوک به بیماری است. دکتر صادقی می گوید:در بیماری آنفلوانزای مرغی با استفاده از واکسن ویروس کشته شده یا ضعیف شده، طیور سالم را در برابر بیماری واکسینه می کنند، ولی هنوز واکسن مؤثری برای جلوگیری از ابتلای انسان به بیماری، ساخته نشده است و داروی مؤثری برای درمان مبتلایان به این بیماری وجود ندارد، به همین دلیل تا حد امکان از نگهداری پرندگان اهلی و وحشی در داخل منزل اجتناب شود. وی در خاتمه خاطرنشان می کند:از اواخر سال 2003به این طرف، دستکم 92نفر بر اثر تماس با گوشت مرغ، به ویروس آنفلوانزای مرغی آلوده شده اند، اما در مواردی انگشت شمار این سوءظن وجود دارد که ویروس آنفلوانزای مرغی جهش کرده و از انسان به انسان منتقل شده باشد.سال گذشته آنفلوانزای مرغی از طریق پاکستان تا پشت مرزهای شرقی کشور ما نیز گسترش پیداکرد. در آن زمان با اقدامات به موقع از انتشار این بیماری جلوگیری شد، اما روند گسترش جهانی آنفلوانزای مرغی نشان می دهد که باید در وضعیت قرنطینه ای کشور و نظارت بر تبادلات دام و طیور به شدت بازنگری شود، در غیر این صورت با ورود این بیماری به کشور به طور قطع علاوه بر خطرات انسانی می تواند میلیاردها تومان خسارت به صنعت مرغداری کشور وارد شود.این بیماری چگونه سرایت می کنددکتر حمید عمادی، متخصص بیماری های عفونی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد آنفلوانزای مرغی می گوید:ویروس آنفلوانزای A معمولاً علاوه بر انسان می تواند باعث بیماری آنفلوانزا در پرندگان، خوکها اسبها و نهنگها شود. نوعی از ویروس آنفلوانزا که باعث ایجاد بیماری آنفلونزا در پرندگان می شود، به نام آنفلوانزای مرغی معروف است. وی با بیان اینکه بیماری آنفلوانزای مرغی معمولاً دارای طیف وسیعی از نشانه های بالینی است، می گوید:در یک طرف طیف، بیماری خفیف و بی علامت و درطرف دیگر بسیار شدید و مرگبار است که صد در صد موارد باعث مرگ می شود. وی می افزاید:نوع و علت بیماری آنفلوانزای مرغی معمولاً در پرندگان مختلف متفاوت است به طور مثال:بیماری در پرندگان اهلی به خصوص بوقلمون، مرغ و خروس بسیار شدید و کشنده است درحالی که پرندگان وحشی به خصوص پرندگان آبزی مانند اردکها، بیماری کاملاً خفیف و بی علامت

دانلود تحقیق در مورد آنفلوانزای مرغی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

 آنفلوانزای مرغی

همه ما کم و بیش داستان مرغهای بیمار را شنیده ایم و هر از گاهی از طریق رسانه ها راجع به بیماری هولناک آنفلوانزای مرغی اطلاعاتی بدست می آوریم. این بیماری هرچند وقت یکبار با شیوع خود عده زیادی را به کام مرگ می فرستد و سروصدای زیادی برپا می کند.به گزارش سازمان جهانی بهداشت، همه گیری آنفلوانزا سه یا چهار بار در هر 10سال اتفاق می افتد و همه گیری بعدی آن غیرقابل اجتناب بوده و احتمالاً در آینده نزدیک اتفاق می افتد. آنفلوانزای مرغی یک بیماری ویروسی بسیار مسری است و می تواند یک تهدید جهانی هم برای انواع طیور باشد و این درحالی است که این ویروس می تواند انسان را آلوده کند و متأسفانه این ویروس از انسان نیز قابل سرایت است و باید بزودی منتظر اولین همه گیری آنفلوانزای قرن21 در دنیا باشیم که دانشمندان تخمین می زنند این همه گیری جهانی با مرگ و میر بالایی رخ می دهد؛ یعنی مشابه آنچه که در سالهای 1918و1919 موجب مرگ 40تا50 میلیون نفر شد. تاریخچه آنفلوانزای مرغیاولین بار در سال 1997 در هنگ کنگ زیرگونه ای از آنفلوانزای مرغی(H5N1) باعث بیماری شدید تنفسی در انسانها شد به طوری که سبب ابتلای 18نفر و مرگ 6نفر از آنها شد. همزمان مرگ و میر شدید در پرندگان هنگ کنگ ایجاد شد که مسؤولان بهداشت محلی برای کنترل این آنفلوانزای مرغی مجبور شدند حدود 5/1میلیون قطعه پرنده را نابود کنند. در سال 1999نیز در جریان اپیدمی آنفلوانزای مرغی باز عده ای دیگر مبتلا شدند و در آغاز سال 2003نیز آنفلوانزای مرغی با زیرگروهی دیگر باعث ابتلای حدود 180 انسان شده و سرانجام اپیدمی اخیر از اواسط دسامبر 2003 شروع شده است به طوری که از ابتدای این اپیدمی آنفلوانزای مرغی تا به حال، میلیونها قطعه پرنده تلف شده اند. کشورهایی که در جریان این اپیدمی، بیماری از آنها گزارش شده است عبارتند از:چین، ویتنام، تایلند، کره جنوبی، کامبوج، لائوس، ژاپن، اندونزی، تایوان و پاکستان. به هرحال واقعیت این است که شیوع آنفلونزا تاکنون باعث مرگ حدود 50 میلیون انسان در جهان شده است.آنفلوانزای مرغی چیست؟دکتر محمد صادقی، دامپزشک در مورد این بیماری می گوید:آنفلوانزای مرغی نوعی بیماری ویروسی مشترک بین طیور و انسان است، این بیماری، در بیشتر موارد بوقلمون و مرغ را مبتلا می کند و در برخی از موارد انسان از طریق ذرات آلوده معلق در هوا و از راه تنفسی گرفتار می شود. این بیماری، برای اولین بار در سال 1960 در آفریقای جنوبی شناسایی شد و اولین همه گیری آن در ایران در سال 1977 مشاهده شد. عامل این بیماری نوعی ویروس است که دارای گونه های کشنده و غیرکشنده است. در ایران نوع غیرکشنده آن بصورت بومی وجود دارد. بیماری آنفلوانزای مرغی، علاوه بر آفریقای جنوبی و ایران، در اغلب کشورهای جهان که دارای مراکز پرورش بوقلمون هستند، مشاهده شده است. پس از اولین همه گیری این بیماری در ایران، این بیماری در کشورها نیز بومی شده است.همه گیری هایی که عامل آن ویروس نوع کشنده بیماری است، برای انسان نیز خطرناک و کشنده است. ولی همه گیریهای ناشی از انواع غیر کشنده بیماری به علت قابلیت جهش ویروس غیر کشنده به نوع کشنده نیز حایز اهمیت است، زیرا عدم کنترل این همه گیری ها می تواند باعث گسترش جهانی بیماری در طیور و انتقال آن به انسان شود. وی در مورد علایم بالینی این بیماری می افزاید:مهمترین علایم بالینی در انسان عبارتند از:علایم تنفسی، گوارشی و درد مفاصل. در جوجه بوقلمونها، علایم بالینی مشاهده شده عبارتند از:علایم تنفسی، آب ریزش بینی، ورم ملتحمه و سینوزیت در بوقلمون بالغ، بیماری خفیف تنفسی و کاهش تولید تخم و در جوجه مرغها سینوزیت، عدم تعادل، پیچ خوردن گردن و افسردگی. لازم به ذکر است که تنها در 5 درصد جوجه مرغهای بیمار علایم بیماری بروز می کند. وی تأکید می کند:مهمترین تأثیرات نامطلوب بیماری در طیور که به بروز پیامدهای اقتصادی منجر می شوند عبارتند از:مرگ و میر تعداد بسیاری از طیور و کاهش تخم مرغ. بیماری آنفلوانزای مرغی بر اثر استنشاق ذرات معلق در هوای آلوده به ویروس و تماس مستقیم طیور با یکدیگر گسترش می یابد. این ویروس، شدیداً مسری است و به سرعت از طیور بیمار به طیور سالم، منتقل می شود. نوع کشنده ویروس، از راه تنفس، باعث ابتلای انسان می شود. وی تصریح می کند:بیماری آنفلوانزای مرغی مخصوص افرادی است که در محل پرورش و کشتارگاه طیور در حین انجام کار یا جابجایی اصول ایمنی و بهداشتی را رعایت نمی کنند. بنابراین توصیه شده است کارگران مرغداری ها و افرادی که به هرشکل کار آنها با این اماکن ارتباط دارد، به هنگام ورود و خروج یا درحال انجام کار در مرغداری ها، از دستکش و ماسک استفاده کنند و در فاصله انجام کار و قبل از مصرف خوراکی ها، دستان خود را با آب و صابون بشویند. یکی دیگر از راههای مبارزه و پیشگیری از بیماری در یک منطقه، جلوگیری از احداث کشتارگاه در نزدیکی محل زندگی طیور است. سریع ترین و کم هزینه ترین روش تشخیص بیماری، انجام آزمایش خون در مرغهای بیمار یا مشکوک به بیماری است. دکتر صادقی می گوید:در بیماری آنفلوانزای مرغی با استفاده از واکسن ویروس کشته شده یا ضعیف شده، طیور سالم را در برابر بیماری واکسینه می کنند، ولی هنوز واکسن مؤثری برای جلوگیری از ابتلای انسان به بیماری، ساخته نشده است و داروی مؤثری برای درمان مبتلایان به این بیماری وجود ندارد، به همین دلیل تا حد امکان از نگهداری پرندگان اهلی و وحشی در داخل منزل اجتناب شود. وی در خاتمه خاطرنشان می کند:از اواخر سال 2003به این طرف، دستکم 92نفر بر اثر تماس با گوشت مرغ، به ویروس آنفلوانزای مرغی آلوده شده اند، اما در مواردی انگشت شمار این سوءظن وجود دارد که ویروس آنفلوانزای مرغی جهش کرده و از انسان به انسان منتقل شده باشد.سال گذشته آنفلوانزای مرغی از طریق پاکستان تا پشت مرزهای شرقی کشور ما نیز گسترش پیداکرد. در آن زمان با اقدامات به موقع از انتشار این بیماری جلوگیری شد، اما روند گسترش جهانی آنفلوانزای مرغی نشان می دهد که باید در وضعیت قرنطینه ای کشور و نظارت بر تبادلات دام و طیور به شدت بازنگری شود، در غیر این صورت با ورود این بیماری به کشور به طور قطع علاوه بر خطرات انسانی می تواند میلیاردها تومان خسارت به صنعت مرغداری کشور وارد شود.این بیماری چگونه سرایت می کنددکتر حمید عمادی، متخصص بیماری های عفونی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد آنفلوانزای مرغی می گوید:ویروس آنفلوانزای A معمولاً علاوه بر انسان می تواند باعث بیماری آنفلوانزا در پرندگان، خوکها اسبها و نهنگها شود. نوعی از ویروس آنفلوانزا که باعث ایجاد بیماری آنفلونزا در پرندگان می شود، به نام آنفلوانزای مرغی معروف است. وی با بیان اینکه بیماری آنفلوانزای مرغی معمولاً دارای طیف وسیعی از نشانه های بالینی است، می گوید:در یک طرف طیف، بیماری خفیف و بی علامت و درطرف دیگر بسیار شدید و مرگبار است که صد در صد موارد باعث مرگ می شود. وی می افزاید:نوع و علت بیماری آنفلوانزای مرغی معمولاً در پرندگان مختلف متفاوت است به طور مثال:بیماری در پرندگان اهلی به خصوص بوقلمون، مرغ و خروس بسیار شدید و کشنده است درحالی که پرندگان وحشی به خصوص پرندگان آبزی مانند اردکها، بیماری کاملاً خفیف و بی علامت

تحقیقی درباره انفلونزای فوق حاد مرغی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

انفلونزای فوق حاد مرغی :

آنفلوانزای طیور یکی از مهمترین بیماریهای تنفسی طیور است که عفونت های شدیدی را ایجاد کرده و خسارات اقتصادی سنگینی را به صنعت مرغداری در سرتاسر دنیا وارد نموده است . این ویروس واجد 3 تیپ A, B, C میباشد که تیپ B,C فقط در انسان و تیپ A این ویروس ها در انسان، خوک، اسب و در بسیاری از گونه های پرندگان بیماریزا میباشد. تیپ A دارای زیر گروههای H1 تا H15 میباشد که در پرندگان همه زیر گروههای H1 تا H15 مشاهده اما در انسان بیشتر زیر گروههای 1 و 2 و3 و 5 و7 دیده شده است که بین انسان و طیور مشترک میباشند. زیر گروههای H5 و H7 غالباً در طیور بشدت بیماریزا میباشند و منجر به تلفات سنگینی در گله ها میگردند و بعضاً نیز مشکل و عوارض و تلفاتی را در انسان ایجاد مینمایند از نیمه دوم قرن گذشته تا کنون  بیش از20 مورد واگیری با زیر گروههای H7 و H5 در طیور و ماکیان رخ داده است مانند واگیریهای سالهای 1924، 1929، 1983 آمریکا، سال 1994 پاکستان، سال 1995 مکزیک، واگیریهای سالهای 1976، 1985، 1992، 1994 استرالیا، سال 1997 هنگ کنگ، واگیری سالهای 1997 و 1999 ایتالیا، سال 1997 ماکیان هنک کنگ (منجر به عبور ویروسهای H5N1 از سد بین گونه ای انسان شده و موجب مرگ 5 کودک گردید) سال 2003 هلند و بلژیک و بالاخره اواخر سال 2003 و اوایل سال 2004 به کشورهای خاور دور که موجب مرگ 22 انسان گردید.

گزارش هایی از عفونت های آنفلوانزا طیور در ماکیان در چندین کشور از جمله امریکا، بلژیک ، اسکاتلند، ایتالیا، شوروی سابق، استرالیا، هنک کنگ فرانسه، انگلستان، مجارستان، ایرلند، کانادا گزارش گردیده که این امر نشان دهنده وجود یک چرخه ویروس در بین پرندگان در سراسر دنیا میباشد.

 در ایران بیماری آنفلوآنزای طیور در تیر ماه سال 1377 با تحت تیپ H9N2 بروز نمود که این تحت تیپ در گروه غیر بیماریزا و یا نه چندان بیماریزا طبقه بندی گردیده و برای انسان نیز مخاطره ای نداشته اما بهر حال این بیماری خسارات اقتصادی هنگفتی را بر صنعت طیور تحمیل نمود و در نهایت، با تلاش های انجام گرفته و اقدامات پیشگیرانه از سوی سازمان دامپزشکی کشور این سازمان موفق به کنترل بیماری در سطح کشور گردید.

      در مورد رخداد اخیر بیماری در کشور هلند که با ویروس آنفلوانزای H7N7 به وقوع پیوست دولت هلند سریعاً‌ اقدام به معدوم سازی کلیه گله های مشکوک به آلودگی و گله‌ های آلوده نموده و حدود 770 میلیون یورو به عنوان خسارت به پرورش دهندگان غرامت پرداخت کرد.آخرین مورد واگیری آنفلوانزا، شیوع سویه H5N1 در کشورهای آسیای جنوب شرقی در اواخر سال 2003 و اوایل سال 2004 شامل تایلند، ویتنام، چین، کره جنوبی، ژاپن، لائوس، اندونزی و ...در بین ماکیان و اردک بوده که منجر به تلفات و حذف 100 میلیون قطعه پرنده گردیداین سویه همچنین تا بحال باعث مرگ 22 نفر انسان در تایلند و ویتنام شده است.

در حال حاضر هیچ نوع واکسنی علیه سویه H5N1 شایع در آسیای جنوب شرقی وجود ندارد. علت شیوع جهانی این بیماری، تنوع وسیع میزبانی این ویروس میباشد بطوریکه بسیاری از گونه های اهلی و وحشی پرندگان توسط ویروس آنفلوانزا آلوده میگردند در بسیاری از پرندگان از قبیل بوقلمون، طیور، مرغ شاخدار، کبک خاکستری، بلدرچین، غاز، یلوه، قرقاول، اردک ، قو، حواصیل و همچنین از پرندگان زینتی از جمله مینا، طوطی، سهره جدا گردیده پرندگان آلوده، ویروس را از طریق مجاری تنفسی، ملتحمه چشم و مدفوع دفع مینمایند بدین جهت احتمالاً نحوه انتقال ویروس به دو روش انتقال مستقیم بین پرندگان آلوده و حساس و نیز انتقال غیر مستقیم شامل ذرات آئروسل و یا وسایلی که در معرض آلودگی به ویروس هستند صورت می گیرد. از آنجایی که پرندگان مبتلا مقادیر زیادی از ویروس را توسط مدفوع خود دفع میکنند بنابراین آلوده شدن آب، دان، تجهیزات، سیلوی دان، قفس ها، لباس ها، وسایط نقلیه و حشرات با مواد دفعی باعث پخش و انتشار ویروس میگردد. از اینرو انتقال ویروس ها به مناطق دیگر توسط افراد، سرویس های تهیه و توزیع مواد و تجهیزات به سهولت انجام می گیرد.

    بطور کلی منابع اصلی آلودگی طیور شامل 1- گونه های مختلف پرندگان اهلی 2- پرندگان زینتی 3- پرندگان وحشی 4- سایر حیوانات میباشند که در بین گروههای نامبرده پرندگان وحشی عمده ترین منبع آلودگی برای طیور اهلی بوده بخصوص در این گروه مرغان آبی مهاجر از نقش بسزایی برخوردارند. از علائم بیماری در طیور میتوان از کاهش فعالیت، بی اشتهایی، لاغری مفرط، افت تولید و علائم خفیف تا شدید تنفسی شامل سرفه، عطسه، ترشح زیاد اشک، ادم در سر و صورت و اختلالات عصبی و اسهال نام بردکه هر یک از علائم فوق ممکن است به تنهایی یا به صورت مجموعه ای از علائم بروز نمایند واگیری و تلفات بسته به سویه ویروس و سن میزبان متفاوت است بطوریکه در واگیریهای با ویروس های با بیماریزایی بالا واگیری و تلفات به 100 درصد هم میتواند برسد. بمنظور پیشگیری و کنترل ویروس باید به منابع انتقال دهنده ویروس توجه نمود عمده ترین منبع ویروس برای پرندگان، سایر پرندگان آلوده میباشند لذا رعایت موارد قرنطینه ای و بیوسکیوریتی که اولین خط دفاعی در مقابل هر بیماری عفونی میباشد بمنظور مقابله با ویروس از اهم موارد میباشد بر این اساس پیشگیری از عفونت با ویروس آنفلوانزا شامل جدا کردن پرندگان حساس از پرندگان آلوده و دور نگه داشتن پرندگان حساس از ترشحات و محتویات دفعی پرندگان آلوده میباشد که اینگونه عفونت ها میتوانند بوسیله‌آلودگی تجهیزات، وسائط نقلیه، وسایل تلقیح و مایه کوبی، دان، آب و غیره جابجا شوند. تصمیم به ریشه کنی بر اساس طبیعت، ابعاد مشکلات و خصوصیات بیولوژیکی متفاوت میباشد که بدین منظور حذف یک منبع

تحقیقی درباره انفلونزای فوق حاد مرغی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

انفلونزای فوق حاد مرغی :

آنفلوانزای طیور یکی از مهمترین بیماریهای تنفسی طیور است که عفونت های شدیدی را ایجاد کرده و خسارات اقتصادی سنگینی را به صنعت مرغداری در سرتاسر دنیا وارد نموده است . این ویروس واجد 3 تیپ A, B, C میباشد که تیپ B,C فقط در انسان و تیپ A این ویروس ها در انسان، خوک، اسب و در بسیاری از گونه های پرندگان بیماریزا میباشد. تیپ A دارای زیر گروههای H1 تا H15 میباشد که در پرندگان همه زیر گروههای H1 تا H15 مشاهده اما در انسان بیشتر زیر گروههای 1 و 2 و3 و 5 و7 دیده شده است که بین انسان و طیور مشترک میباشند. زیر گروههای H5 و H7 غالباً در طیور بشدت بیماریزا میباشند و منجر به تلفات سنگینی در گله ها میگردند و بعضاً نیز مشکل و عوارض و تلفاتی را در انسان ایجاد مینمایند از نیمه دوم قرن گذشته تا کنون  بیش از20 مورد واگیری با زیر گروههای H7 و H5 در طیور و ماکیان رخ داده است مانند واگیریهای سالهای 1924، 1929، 1983 آمریکا، سال 1994 پاکستان، سال 1995 مکزیک، واگیریهای سالهای 1976، 1985، 1992، 1994 استرالیا، سال 1997 هنگ کنگ، واگیری سالهای 1997 و 1999 ایتالیا، سال 1997 ماکیان هنک کنگ (منجر به عبور ویروسهای H5N1 از سد بین گونه ای انسان شده و موجب مرگ 5 کودک گردید) سال 2003 هلند و بلژیک و بالاخره اواخر سال 2003 و اوایل سال 2004 به کشورهای خاور دور که موجب مرگ 22 انسان گردید.

گزارش هایی از عفونت های آنفلوانزا طیور در ماکیان در چندین کشور از جمله امریکا، بلژیک ، اسکاتلند، ایتالیا، شوروی سابق، استرالیا، هنک کنگ فرانسه، انگلستان، مجارستان، ایرلند، کانادا گزارش گردیده که این امر نشان دهنده وجود یک چرخه ویروس در بین پرندگان در سراسر دنیا میباشد.

 در ایران بیماری آنفلوآنزای طیور در تیر ماه سال 1377 با تحت تیپ H9N2 بروز نمود که این تحت تیپ در گروه غیر بیماریزا و یا نه چندان بیماریزا طبقه بندی گردیده و برای انسان نیز مخاطره ای نداشته اما بهر حال این بیماری خسارات اقتصادی هنگفتی را بر صنعت طیور تحمیل نمود و در نهایت، با تلاش های انجام گرفته و اقدامات پیشگیرانه از سوی سازمان دامپزشکی کشور این سازمان موفق به کنترل بیماری در سطح کشور گردید.

      در مورد رخداد اخیر بیماری در کشور هلند که با ویروس آنفلوانزای H7N7 به وقوع پیوست دولت هلند سریعاً‌ اقدام به معدوم سازی کلیه گله های مشکوک به آلودگی و گله‌ های آلوده نموده و حدود 770 میلیون یورو به عنوان خسارت به پرورش دهندگان غرامت پرداخت کرد.آخرین مورد واگیری آنفلوانزا، شیوع سویه H5N1 در کشورهای آسیای جنوب شرقی در اواخر سال 2003 و اوایل سال 2004 شامل تایلند، ویتنام، چین، کره جنوبی، ژاپن، لائوس، اندونزی و ...در بین ماکیان و اردک بوده که منجر به تلفات و حذف 100 میلیون قطعه پرنده گردیداین سویه همچنین تا بحال باعث مرگ 22 نفر انسان در تایلند و ویتنام شده است.

در حال حاضر هیچ نوع واکسنی علیه سویه H5N1 شایع در آسیای جنوب شرقی وجود ندارد. علت شیوع جهانی این بیماری، تنوع وسیع میزبانی این ویروس میباشد بطوریکه بسیاری از گونه های اهلی و وحشی پرندگان توسط ویروس آنفلوانزا آلوده میگردند در بسیاری از پرندگان از قبیل بوقلمون، طیور، مرغ شاخدار، کبک خاکستری، بلدرچین، غاز، یلوه، قرقاول، اردک ، قو، حواصیل و همچنین از پرندگان زینتی از جمله مینا، طوطی، سهره جدا گردیده پرندگان آلوده، ویروس را از طریق مجاری تنفسی، ملتحمه چشم و مدفوع دفع مینمایند بدین جهت احتمالاً نحوه انتقال ویروس به دو روش انتقال مستقیم بین پرندگان آلوده و حساس و نیز انتقال غیر مستقیم شامل ذرات آئروسل و یا وسایلی که در معرض آلودگی به ویروس هستند صورت می گیرد. از آنجایی که پرندگان مبتلا مقادیر زیادی از ویروس را توسط مدفوع خود دفع میکنند بنابراین آلوده شدن آب، دان، تجهیزات، سیلوی دان، قفس ها، لباس ها، وسایط نقلیه و حشرات با مواد دفعی باعث پخش و انتشار ویروس میگردد. از اینرو انتقال ویروس ها به مناطق دیگر توسط افراد، سرویس های تهیه و توزیع مواد و تجهیزات به سهولت انجام می گیرد.

    بطور کلی منابع اصلی آلودگی طیور شامل 1- گونه های مختلف پرندگان اهلی 2- پرندگان زینتی 3- پرندگان وحشی 4- سایر حیوانات میباشند که در بین گروههای نامبرده پرندگان وحشی عمده ترین منبع آلودگی برای طیور اهلی بوده بخصوص در این گروه مرغان آبی مهاجر از نقش بسزایی برخوردارند. از علائم بیماری در طیور میتوان از کاهش فعالیت، بی اشتهایی، لاغری مفرط، افت تولید و علائم خفیف تا شدید تنفسی شامل سرفه، عطسه، ترشح زیاد اشک، ادم در سر و صورت و اختلالات عصبی و اسهال نام بردکه هر یک از علائم فوق ممکن است به تنهایی یا به صورت مجموعه ای از علائم بروز نمایند واگیری و تلفات بسته به سویه ویروس و سن میزبان متفاوت است بطوریکه در واگیریهای با ویروس های با بیماریزایی بالا واگیری و تلفات به 100 درصد هم میتواند برسد. بمنظور پیشگیری و کنترل ویروس باید به منابع انتقال دهنده ویروس توجه نمود عمده ترین منبع ویروس برای پرندگان، سایر پرندگان آلوده میباشند لذا رعایت موارد قرنطینه ای و بیوسکیوریتی که اولین خط دفاعی در مقابل هر بیماری عفونی میباشد بمنظور مقابله با ویروس از اهم موارد میباشد بر این اساس پیشگیری از عفونت با ویروس آنفلوانزا شامل جدا کردن پرندگان حساس از پرندگان آلوده و دور نگه داشتن پرندگان حساس از ترشحات و محتویات دفعی پرندگان آلوده میباشد که اینگونه عفونت ها میتوانند بوسیله‌آلودگی تجهیزات، وسائط نقلیه، وسایل تلقیح و مایه کوبی، دان، آب و غیره جابجا شوند. تصمیم به ریشه کنی بر اساس طبیعت، ابعاد مشکلات و خصوصیات بیولوژیکی متفاوت میباشد که بدین منظور حذف یک منبع

تحقیقی درباره انفلونزای فوق حاد مرغی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

انفلونزای فوق حاد مرغی :

آنفلوانزای طیور یکی از مهمترین بیماریهای تنفسی طیور است که عفونت های شدیدی را ایجاد کرده و خسارات اقتصادی سنگینی را به صنعت مرغداری در سرتاسر دنیا وارد نموده است . این ویروس واجد 3 تیپ A, B, C میباشد که تیپ B,C فقط در انسان و تیپ A این ویروس ها در انسان، خوک، اسب و در بسیاری از گونه های پرندگان بیماریزا میباشد. تیپ A دارای زیر گروههای H1 تا H15 میباشد که در پرندگان همه زیر گروههای H1 تا H15 مشاهده اما در انسان بیشتر زیر گروههای 1 و 2 و3 و 5 و7 دیده شده است که بین انسان و طیور مشترک میباشند. زیر گروههای H5 و H7 غالباً در طیور بشدت بیماریزا میباشند و منجر به تلفات سنگینی در گله ها میگردند و بعضاً نیز مشکل و عوارض و تلفاتی را در انسان ایجاد مینمایند از نیمه دوم قرن گذشته تا کنون  بیش از20 مورد واگیری با زیر گروههای H7 و H5 در طیور و ماکیان رخ داده است مانند واگیریهای سالهای 1924، 1929، 1983 آمریکا، سال 1994 پاکستان، سال 1995 مکزیک، واگیریهای سالهای 1976، 1985، 1992، 1994 استرالیا، سال 1997 هنگ کنگ، واگیری سالهای 1997 و 1999 ایتالیا، سال 1997 ماکیان هنک کنگ (منجر به عبور ویروسهای H5N1 از سد بین گونه ای انسان شده و موجب مرگ 5 کودک گردید) سال 2003 هلند و بلژیک و بالاخره اواخر سال 2003 و اوایل سال 2004 به کشورهای خاور دور که موجب مرگ 22 انسان گردید.

گزارش هایی از عفونت های آنفلوانزا طیور در ماکیان در چندین کشور از جمله امریکا، بلژیک ، اسکاتلند، ایتالیا، شوروی سابق، استرالیا، هنک کنگ فرانسه، انگلستان، مجارستان، ایرلند، کانادا گزارش گردیده که این امر نشان دهنده وجود یک چرخه ویروس در بین پرندگان در سراسر دنیا میباشد.

 در ایران بیماری آنفلوآنزای طیور در تیر ماه سال 1377 با تحت تیپ H9N2 بروز نمود که این تحت تیپ در گروه غیر بیماریزا و یا نه چندان بیماریزا طبقه بندی گردیده و برای انسان نیز مخاطره ای نداشته اما بهر حال این بیماری خسارات اقتصادی هنگفتی را بر صنعت طیور تحمیل نمود و در نهایت، با تلاش های انجام گرفته و اقدامات پیشگیرانه از سوی سازمان دامپزشکی کشور این سازمان موفق به کنترل بیماری در سطح کشور گردید.

      در مورد رخداد اخیر بیماری در کشور هلند که با ویروس آنفلوانزای H7N7 به وقوع پیوست دولت هلند سریعاً‌ اقدام به معدوم سازی کلیه گله های مشکوک به آلودگی و گله‌ های آلوده نموده و حدود 770 میلیون یورو به عنوان خسارت به پرورش دهندگان غرامت پرداخت کرد.آخرین مورد واگیری آنفلوانزا، شیوع سویه H5N1 در کشورهای آسیای جنوب شرقی در اواخر سال 2003 و اوایل سال 2004 شامل تایلند، ویتنام، چین، کره جنوبی، ژاپن، لائوس، اندونزی و ...در بین ماکیان و اردک بوده که منجر به تلفات و حذف 100 میلیون قطعه پرنده گردیداین سویه همچنین تا بحال باعث مرگ 22 نفر انسان در تایلند و ویتنام شده است.

در حال حاضر هیچ نوع واکسنی علیه سویه H5N1 شایع در آسیای جنوب شرقی وجود ندارد. علت شیوع جهانی این بیماری، تنوع وسیع میزبانی این ویروس میباشد بطوریکه بسیاری از گونه های اهلی و وحشی پرندگان توسط ویروس آنفلوانزا آلوده میگردند در بسیاری از پرندگان از قبیل بوقلمون، طیور، مرغ شاخدار، کبک خاکستری، بلدرچین، غاز، یلوه، قرقاول، اردک ، قو، حواصیل و همچنین از پرندگان زینتی از جمله مینا، طوطی، سهره جدا گردیده پرندگان آلوده، ویروس را از طریق مجاری تنفسی، ملتحمه چشم و مدفوع دفع مینمایند بدین جهت احتمالاً نحوه انتقال ویروس به دو روش انتقال مستقیم بین پرندگان آلوده و حساس و نیز انتقال غیر مستقیم شامل ذرات آئروسل و یا وسایلی که در معرض آلودگی به ویروس هستند صورت می گیرد. از آنجایی که پرندگان مبتلا مقادیر زیادی از ویروس را توسط مدفوع خود دفع میکنند بنابراین آلوده شدن آب، دان، تجهیزات، سیلوی دان، قفس ها، لباس ها، وسایط نقلیه و حشرات با مواد دفعی باعث پخش و انتشار ویروس میگردد. از اینرو انتقال ویروس ها به مناطق دیگر توسط افراد، سرویس های تهیه و توزیع مواد و تجهیزات به سهولت انجام می گیرد.

    بطور کلی منابع اصلی آلودگی طیور شامل 1- گونه های مختلف پرندگان اهلی 2- پرندگان زینتی 3- پرندگان وحشی 4- سایر حیوانات میباشند که در بین گروههای نامبرده پرندگان وحشی عمده ترین منبع آلودگی برای طیور اهلی بوده بخصوص در این گروه مرغان آبی مهاجر از نقش بسزایی برخوردارند. از علائم بیماری در طیور میتوان از کاهش فعالیت، بی اشتهایی، لاغری مفرط، افت تولید و علائم خفیف تا شدید تنفسی شامل سرفه، عطسه، ترشح زیاد اشک، ادم در سر و صورت و اختلالات عصبی و اسهال نام بردکه هر یک از علائم فوق ممکن است به تنهایی یا به صورت مجموعه ای از علائم بروز نمایند واگیری و تلفات بسته به سویه ویروس و سن میزبان متفاوت است بطوریکه در واگیریهای با ویروس های با بیماریزایی بالا واگیری و تلفات به 100 درصد هم میتواند برسد. بمنظور پیشگیری و کنترل ویروس باید به منابع انتقال دهنده ویروس توجه نمود عمده ترین منبع ویروس برای پرندگان، سایر پرندگان آلوده میباشند لذا رعایت موارد قرنطینه ای و بیوسکیوریتی که اولین خط دفاعی در مقابل هر بیماری عفونی میباشد بمنظور مقابله با ویروس از اهم موارد میباشد بر این اساس پیشگیری از عفونت با ویروس آنفلوانزا شامل جدا کردن پرندگان حساس از پرندگان آلوده و دور نگه داشتن پرندگان حساس از ترشحات و محتویات دفعی پرندگان آلوده میباشد که اینگونه عفونت ها میتوانند بوسیله‌آلودگی تجهیزات، وسائط نقلیه، وسایل تلقیح و مایه کوبی، دان، آب و غیره جابجا شوند. تصمیم به ریشه کنی بر اساس طبیعت، ابعاد مشکلات و خصوصیات بیولوژیکی متفاوت میباشد که بدین منظور حذف یک منبع