تحقیق درمورد خاکورزی جوی وپشته ای 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

خاکورزی جوی وپشته ای: استراتژی بلند مدت جهت دستیابی به پیروزی اقتصادی

تعریف و کاربرد خاکورزی و جوی وپشته ای:

برای سیستم خاکورزی جوی و پشته ای از جنبه های مختلف می توان تعاریف گوناگونی داشت.

از منظر انواع سیستمهای خاکورزی می توان گفت خاکورزی جوی وپشته ای نوعی سیستم کم خاکورزی وچیزی بین خاکورزی معمولی و سیستم بی خاکورزی می باشد.وبه نوعی یک سیستم خاکورزی حفاظتی نیز می باشدکه در آن از کارنده ها و کولتیواتورهای مخصوصی جهت نگهداری پشته ها برای کاشت محصولات ردیفی استفاده می شود.

از منظر محل کاشت می توان گفت خاکورزی جوی و پشته ای سیستمی متشکل از جوی و پشته هاست که درسالهای متمادی در محل خود قرار می گیرند. بسته به اینکه هدف حفظ رطوبت و یا ایجاد زهکش غنی باشد، پشته هاممکن است باریک یا پهن و جوی ها به موازات خطوط منحنی تراز و یا دارای شیب ناچیز باشند. با کاشت بر روی پشته ها، بذرها در محلی گرم و مرطوب قرار می گیرند.پشته هامی توانند نیمه دائم باشند ویا هرسال بازسازی شوند،که این خود می تواند میزان بقایای گیاهی را بر روی زمین کنترل کند.در سیستم نیمه دائم که پوششی از بقایای گیاهی در بین پشته هاایجاد می شود همچنان اختلال در خاک وجود دارد در حالیکه پوشش سرتاسری در مقایسه با zero tillage کاهش می یابد.در مجموع، می توان گفت این سیستم درصد حفاظتی کمتری در مقایسه با خاکورزی نواری دارد.

جوی ها در این سیستم می توانند دو وظیفه داشته باشند:

1.          جمع آوری و ذخیره آب حاصل از بارندگی در مناطق نسبتاَ کم آب

2.          خارج کردن آب در مناطق با خاکهای مرطوب ( ایجاد زهکش )

براساس نوع نیار مزرعه هر یک از دو سیستم طراحی جوی ذکر شده می توانندانتخاب گردند.همان طور که گفته شدهدف از طراحی این سیستمها می تواند ذخیره رطوبت ،ایجاد زهکش مناسب و یا تأمین آب مورد استفاده در سیستم آبیاری ثقلی باشد.

جوی پشته ها دراین سیستم می توانند هم به صورت دستی و هم توسط نیروی کششی حیوانات و یا با بهره گیری از ماشین ها ساخته شوند.بعلاوه اینکه ساخت پشته ها می تواند هر ساله تجدید شودو یا اینکه به صورت نیمه دائم باشد که در این صورت لازم است در هرسال پشته ها را بازرسی کرد و در صورت نیاز اصلاح نمود.در سیستمی که پشته ها هرساله بازسازی می شوند،تنها میزان کمی از بقایای گیاهی بر روی خاک باقی می ماند در حالیکه در سیستم نیمه دائم،پوشش خاک به چگونگی کنترل علف های هرز و اداره ی مزرعه بستگی دارد.

در تعریف دیگر آمده خاکورزی جوی و پشته ای ،سیستم خاکورزی شامل سرزنی و کشت بر روی پشته های ساخته شده طی کاشت در سال زراعی قبل و با بکارگیری مجموعه ای از علف کش ها و حداقل شخم است.هزینه های حاصل از علف کشی ممکن است با بکارگیری یک سیستم علف کش نواری در طول یک ردیف وهمچنین بسته به نوع شخم بکارگفته شده جهت کنترل علف های هرز در مرز بین ردیف ها ،کاهش یابد.سرزنی(تمیز کردن ردیف ها) در حدود 1 تا 2 اینچ پائین تر از بالای پشته ها در زمان کاشت،بقایای گیاهی وبذر علف های هرز را به مرز بین ردیف ها هدایت می کند.به این وسیله محلی هموارو عاری از بقایای گیاهی جهت کار کارنده ها ایجاد می شود.در بعضی شرایط(چون خاکهای سنگین و رسی و یا پشته های خیلی کوتاه)بهتر است که عملیات سرزنی را حذف کردو کاشت را بدون انجام عملیات خاکورزی ودربالای پشته ها انجام داد.از آنجائیکه در این نوع خاکورزی پشته ها در سالهای متمادی ثابت باقی می مانند ، رفت وآمد بایستی کنترل شود.در اکثرمرز بین ردیف ها، اثر چرخی دیده نمی شود، بنابراین با گذشت زمان خاک بین ردیف هابعلاوه ی سطح ردیف ها کمتر دچار فشردگی می شوند.برخی از زارعان به این حقیقت که تولید در 5 سال اول استفاده از خاکورزی جوی و پشته ای به طور ثابت و یکنواخت افزایش می یابد معتقدند چراکه خاک این زمین های مزروعی در طی زمان بهبود یافته است.

چگونگی بکارگیری سیستم خاکورزی جوی و پشته ای در مزرعه:

خاکورزی جوی و پشته ای به طور کلی شامل مراحل زیر است:

·           کوددهی

·           کاشت با بکارگیری علف کش ها

·           شخم

·           شخم با وجود پشته ها

·           برداشت محصول

·           کنترل علف های هرز قبل از کاشت بوسیله ی علف کش

پس از انجام عملیات برداشت بقایای گیاهی تا زمان کاشت بر روی زمین با قی خواهد ماند.کارنده ها با کنار زدن بقایای گیاهی از سر راه خود و برش سطح رویی پشته ها ،بذرها را بر روی پشته ها قرار می دهند.پشته هانیز در طی آخرین شخم ،اصلاح می شوند.اغلب نواری از علف کش در طی کاشت بر روی پشته ها بکار برده می شود.با بکارگیری علف کش نواری دو شخم مورد استفاده قرار می گیرد:یکی جهت نرم کردن خاک و دیگری برای ایجاد پشته ها.یک شخم دیگر هم ممکن است نیاز باشد و آن در صورتی است که علف کش را در سطح مزرعه پخش کنیم.چراکه هدف اصلی از خاکورزی جوی و پشته ای ،شخم جهت کنترل علف هرز وبازسازی و شکل دهی پشته هاست.این سیستم به کشاورزان امکان کاهش هرچه بیشتر وابستگی به علف کش ها در مقایسه با خاکورزی معمولی (سطحی) و بی خاکورزی می دهد.

نگه داری و بقایای پشته ها در طی سالیان متمادی نیازمند پیاده کردن یک سیستم خاکورزی جوی و پشته ای موفق می باشد.لازم است که تجهیزات مورد استفاده پشته ها را به صورت دقیقی بازسازی کنند،بقایای محصولات را از روی پشته ها تمیز کنند.،بذرها را در مرکز پشته ها کشت کنند و یک بستر بذر با دوامی را ایجاد کنند.

کولتیواتورهای مورد استفاده دراین سیستم علاوه بر اینکه علف های هرز را از بین می برند،جوی و پشته ها را هم ایجاد می کنند.جهت انجام عملیات برداشت در مزارع جوی و پشته ای ،لازم است که کمباین ها مجهز به تایر های دولایه و بلند با عرض کم باشند.وجود این تایرها ،این قابلیت را به کمباین ها می دهد که به پشته ها آسیبی وارد نکنند.به طور مشابه ،بارکش ها و واگن های حمل بذر نیز نمی توانند به صورت تصادفی در مزرعه رفت وآ مد کنندچراکه بقای پشته ها در هر پروسه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

تصمیمات در خصوص کارهای مزرعه:

اگرچه هیچ فرمول مشخصی جهت خاکورزی جوی و پشته ای نوشته نشده است،ولی مراحلی برای شروع کار وجود دارد.برای شروع ، محصول مورد نظر خود را در بهار همچون کشت های معمولی بکارید.به یاد داشته باشید که ردیف ها برای سالهای متمادی در محل اولیه ی خود با قی خواهند ماند.بنابراین طرح مناسب و مورد نظر خود را انتخاب کنید. بسیاری از زارعان استفاده کننده از این نوع خاکورزی و یا فروشندگان تجهیزات این سیستم میتوانند شما را در طراحی سیستم یاری کنند.وقتی که محصول کاشته شد، شما به یک کولتیواتور جهت ساختن پشته ها برای کشت دوم نیاز دارید.اگر کولتیواتور موجود شماقادر به ساختن پشته ها و یا قابل تبدیل برای انجام این کار

تحقیق درمورد علیزاده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی

چکیده فارسی

زمینه و هدف:

packing بینی بعد از عمل جراحی سپتوپلاستی در موارد انحراف سپتوم بینی، توسط اکثر جراحان به کار برده می شود. در مورد مدت زمان باقی ماندن packing در بینی و اندیکاسیون های کاربرد آن در سپتوپلاستی اختلاف نظر وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی بود.

مواد و روش ها:

این مطالعه مداخله ای- کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 88-1387، بر روی 64 بیمار بالای 18 سال با میانگین سنی 99/6±54/25 (و در محدوده سنی 18 تا 45 سال) مبتلا به انحراف بینی که در بیمارستان آموزشی خاتم الانبیاء (ص) شهر زاهدان تحت عمل سپتوپلاستی انتخابی قرار گرفته بودند انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 32 نفره (گروه مورد با packing به مدت 2 ساعت و گروه شاهد با packing به مدت 24 ساعت) تقسیم بندی شدند. در هر دو گروه، در 2 ساعت اول بعد از عمل با مقیاس visual analogue score (VAS) درد بیمار سنجیده شده و سپس packing گروه مداخله خارج شد. همچنین، در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت، درد بعد از عمل در هر 2 گروه سنجیده شد همچنین موارد خونریزی شدید و packing مجدد ثبت شد. سپس یافته ها و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS 17.0 و آزمون آماری independent student T test مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج:

در گروه مورد مقیاس VAS 2 ساعت پس از عمل، 48/1± 76/5 و در در گروه شاهد 72/1± 17/6 بود (402/0=p). مقیاس VAS در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت بعد از عمل در گروه مورد به ترتیب 04/1± 23/3، 98/0± 80/2، 05/1± 28/2 و 01/1±85/1 بود؛ در حالی که در گروه شاهد به ترتیب 02/1± 65/4، 03/1±39/4، 60/1± 69/4 و 97/0± 30/4 بود (05/0p<). در دو گروه مورد مطالعه خونریزی شدید و نیاز به packing مجدد بعد از خارج کردن packing وجود نداشت. 4/61 درصد بیماران در دو ساعت اول بعد از عمل نیازمند به تزریق پتدین شدند (موارد VAS بیشتر از 5)، که تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0<p).

نتیجه گیری:

نتایج مطالعه ما نشان داد که کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت اثری قابل توجه در کاهش درد بعد از عمل دارد و به طور معنی داری درد بعد از عمل در موارد packing بینی به مدت 2 ساعت کمتر از گروه دیگر بود.

واژه های کلیدی: انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی، packing بینی، درد بعد از عمل، خونریزی

1-1-عنوان فارسی

بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی

عنوان انگلیسی:

Evaluation of Reduce of time nasal packing from 24 hours to 2 hours in pain and haemorrhage after nasal septal surgery

مقدمه و معرفی طرح

انحراف سپتوم بینی یک یافته شایع در جمعیت عمومی است و علامت اصلی آن، انسداد بینی است. بروز انحراف سپتوم بینی در نوزادان حدود 58 درصد و در کودکان و بالغین 16 تا 88 درصد گزارش شده است (1)

سپتوپلاستی یا جراحی تیغه ی بینی، سومین جراحی شایع گوش و حلق و بینی در آمریکاست (2)، برای مدت بیشتر از یک قرن است که کاربرد دارد (3). اعمال جراحی درون بینی مانند سپتوپلاستی، رینوپلاستی و جراحی اندوسکوپیک سینوس، می توانند خون ریزی و هماتوم بعد از عمل ایجاد کنند و لذا نیازمند ابزار جهت ایجاد هموستاز بعد از عمل هستند. (2)

Packing بینی برای کنترل خونریزی در اپیستاکسی و نیز بعد از اعمال جراحی بینی به کار می رود، علاوه بر ایجاد هموستاز، از چسبندگی و یا تنگی مجدد بخصوص بعد از عمل، نیز جلوگیری می کند (4). علاوه بر این packing بعد از عمل، از چارچوب سپتوم تازه شکل گرفته تا زمانی که پایداری کافی ایجاد شود، حمایت می کند. (3)

درد بعد از اعمال جراحی بینی شایع است و کاربرد packing در بینی و نیز خارج کردن آن باعث ایجاد درد و ناراحتی برای بیمار می شود (5و6) به طوری که بسیاری از بیماران، خارج کردن packing را ناخوشایندترین قسمت عمل جراحی می دانند (4و7). عوارض packing شناخته شده اند و شامل درد، عفونت، آلرژی، رینوراژی، اختلال تنفس حین خواب، سوراخ شدگی سپتوم بینی، انسداد بینی، پارگی کام نرم، تاثیر روی عملکرد شیپور استاش، رفلکس وازو-واگال (vaso-vagal) (با علایم: برادی کاردی، کاهش برون ده قلب، کاهش فشار خون و یا آپنه) و بصورت خیلی نادر، ایجاد سندروم شوک توکسیک می باشد (3و5و7و8). هم چنین احتمال جابه جایی و خطر آسپیراسیون آن نیز وجود دارد (4).

به هر حال هنوز هم به علت شیوع بالای خون ریزی بعد از عمل، بسیاری از جراحان از packing بینی و یا ابزار هموستاتیک دیگری به عنوان وسیله ای برای کنترل خون ریزی استفاده می کنند (5). استاندارد کلی در مورد موادی که جهت packing بکار می روند، مدت زمان باقی ماندن آن در بینی و اندیکاسیون های کاربرد آن، وجود ندارد، بسیاری از جراحان آن را در 24 ساعت اول بعد از عمل و برخی نیز در روز هفتم بعد از عمل (حداکثر 14 روز) خارج می کنند (3و4) packing بینی برای جلوگیری از عوارض و کاهش ناراحتی بعد از عمل باید هر چه زودتر خارج شود (3).

جمع بندی و بیان علت اصلی اجرای طرح:

با توجه به شیوع انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی عمل شایعی است و جهت کنترل خونریزی ناشی از آن از packing بینی استفاده می شود. در این تحقیق برآنیم که با کاهش مدت زمان ماندن packing در بینی، اثر آن را روی درد و خون ریزی بعد از عمل بررسی کنیم. در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی است افراد به 2 گروه مداخله (گروه packing به مدت 2 ساعت) و گروه شاهد (packing به مدت 24 ساعت) تقسیم شدند و درد بعد از عمل در فواصل زمانی تعیین شده با مقیاس (VAS) تعیین شد و از نظر خون ریزی بعد از عمل 2 گروه با هم مقایسه شدند.

واژه های کلیدی:

انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی، packing بینی، درد بعد از عمل، خونریزی

تحقیق درمورد علیزاده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی

چکیده فارسی

زمینه و هدف:

packing بینی بعد از عمل جراحی سپتوپلاستی در موارد انحراف سپتوم بینی، توسط اکثر جراحان به کار برده می شود. در مورد مدت زمان باقی ماندن packing در بینی و اندیکاسیون های کاربرد آن در سپتوپلاستی اختلاف نظر وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی بود.

مواد و روش ها:

این مطالعه مداخله ای- کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 88-1387، بر روی 64 بیمار بالای 18 سال با میانگین سنی 99/6±54/25 (و در محدوده سنی 18 تا 45 سال) مبتلا به انحراف بینی که در بیمارستان آموزشی خاتم الانبیاء (ص) شهر زاهدان تحت عمل سپتوپلاستی انتخابی قرار گرفته بودند انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 32 نفره (گروه مورد با packing به مدت 2 ساعت و گروه شاهد با packing به مدت 24 ساعت) تقسیم بندی شدند. در هر دو گروه، در 2 ساعت اول بعد از عمل با مقیاس visual analogue score (VAS) درد بیمار سنجیده شده و سپس packing گروه مداخله خارج شد. همچنین، در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت، درد بعد از عمل در هر 2 گروه سنجیده شد همچنین موارد خونریزی شدید و packing مجدد ثبت شد. سپس یافته ها و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS 17.0 و آزمون آماری independent student T test مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج:

در گروه مورد مقیاس VAS 2 ساعت پس از عمل، 48/1± 76/5 و در در گروه شاهد 72/1± 17/6 بود (402/0=p). مقیاس VAS در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت بعد از عمل در گروه مورد به ترتیب 04/1± 23/3، 98/0± 80/2، 05/1± 28/2 و 01/1±85/1 بود؛ در حالی که در گروه شاهد به ترتیب 02/1± 65/4، 03/1±39/4، 60/1± 69/4 و 97/0± 30/4 بود (05/0p<). در دو گروه مورد مطالعه خونریزی شدید و نیاز به packing مجدد بعد از خارج کردن packing وجود نداشت. 4/61 درصد بیماران در دو ساعت اول بعد از عمل نیازمند به تزریق پتدین شدند (موارد VAS بیشتر از 5)، که تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0<p).

نتیجه گیری:

نتایج مطالعه ما نشان داد که کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت اثری قابل توجه در کاهش درد بعد از عمل دارد و به طور معنی داری درد بعد از عمل در موارد packing بینی به مدت 2 ساعت کمتر از گروه دیگر بود.

واژه های کلیدی: انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی، packing بینی، درد بعد از عمل، خونریزی

1-1-عنوان فارسی

بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی

عنوان انگلیسی:

Evaluation of Reduce of time nasal packing from 24 hours to 2 hours in pain and haemorrhage after nasal septal surgery

مقدمه و معرفی طرح

انحراف سپتوم بینی یک یافته شایع در جمعیت عمومی است و علامت اصلی آن، انسداد بینی است. بروز انحراف سپتوم بینی در نوزادان حدود 58 درصد و در کودکان و بالغین 16 تا 88 درصد گزارش شده است (1)

سپتوپلاستی یا جراحی تیغه ی بینی، سومین جراحی شایع گوش و حلق و بینی در آمریکاست (2)، برای مدت بیشتر از یک قرن است که کاربرد دارد (3). اعمال جراحی درون بینی مانند سپتوپلاستی، رینوپلاستی و جراحی اندوسکوپیک سینوس، می توانند خون ریزی و هماتوم بعد از عمل ایجاد کنند و لذا نیازمند ابزار جهت ایجاد هموستاز بعد از عمل هستند. (2)

Packing بینی برای کنترل خونریزی در اپیستاکسی و نیز بعد از اعمال جراحی بینی به کار می رود، علاوه بر ایجاد هموستاز، از چسبندگی و یا تنگی مجدد بخصوص بعد از عمل، نیز جلوگیری می کند (4). علاوه بر این packing بعد از عمل، از چارچوب سپتوم تازه شکل گرفته تا زمانی که پایداری کافی ایجاد شود، حمایت می کند. (3)

درد بعد از اعمال جراحی بینی شایع است و کاربرد packing در بینی و نیز خارج کردن آن باعث ایجاد درد و ناراحتی برای بیمار می شود (5و6) به طوری که بسیاری از بیماران، خارج کردن packing را ناخوشایندترین قسمت عمل جراحی می دانند (4و7). عوارض packing شناخته شده اند و شامل درد، عفونت، آلرژی، رینوراژی، اختلال تنفس حین خواب، سوراخ شدگی سپتوم بینی، انسداد بینی، پارگی کام نرم، تاثیر روی عملکرد شیپور استاش، رفلکس وازو-واگال (vaso-vagal) (با علایم: برادی کاردی، کاهش برون ده قلب، کاهش فشار خون و یا آپنه) و بصورت خیلی نادر، ایجاد سندروم شوک توکسیک می باشد (3و5و7و8). هم چنین احتمال جابه جایی و خطر آسپیراسیون آن نیز وجود دارد (4).

به هر حال هنوز هم به علت شیوع بالای خون ریزی بعد از عمل، بسیاری از جراحان از packing بینی و یا ابزار هموستاتیک دیگری به عنوان وسیله ای برای کنترل خون ریزی استفاده می کنند (5). استاندارد کلی در مورد موادی که جهت packing بکار می روند، مدت زمان باقی ماندن آن در بینی و اندیکاسیون های کاربرد آن، وجود ندارد، بسیاری از جراحان آن را در 24 ساعت اول بعد از عمل و برخی نیز در روز هفتم بعد از عمل (حداکثر 14 روز) خارج می کنند (3و4) packing بینی برای جلوگیری از عوارض و کاهش ناراحتی بعد از عمل باید هر چه زودتر خارج شود (3).

جمع بندی و بیان علت اصلی اجرای طرح:

با توجه به شیوع انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی عمل شایعی است و جهت کنترل خونریزی ناشی از آن از packing بینی استفاده می شود. در این تحقیق برآنیم که با کاهش مدت زمان ماندن packing در بینی، اثر آن را روی درد و خون ریزی بعد از عمل بررسی کنیم. در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی است افراد به 2 گروه مداخله (گروه packing به مدت 2 ساعت) و گروه شاهد (packing به مدت 24 ساعت) تقسیم شدند و درد بعد از عمل در فواصل زمانی تعیین شده با مقیاس (VAS) تعیین شد و از نظر خون ریزی بعد از عمل 2 گروه با هم مقایسه شدند.

واژه های کلیدی:

انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی، packing بینی، درد بعد از عمل، خونریزی

تحقیق درمورد خواص مکانیکی کوتاه مدت با فرمت ورد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

خواص مکانیکی کوتاه مدت

مقدمه:

کیفیت بتن توسط خواص مکانیکی و توانایی مقاومت آن در برابر خرابی های مختلف تعیین می شود خواص

مکانیکی بتن را می توان به طور کلی به دو گروه خواص کوتاه مدت (بویژه فوری )و خواص بلند مدت تقسیم

-بندی نمود.خواص کوتاه مدت عبارتند از :مقاومت فشاری و کششی مدول الاستیسیته و چسبندگی خواص بلند

مدت عبارتند از : خزش جمع شدگی عملکرد تحت اثر خستگی و خواص مرتبط با دوام از قبیل تخلخل نفوذ

پذیری مقاومت در برابر یخ زدن و آب شدن و مقاومت در برابر سایش .

یک گروه از بتن های توانمند بتن های زود سخت شونده می باشد.خواص مکانیکی آنها توسط برنامه های

تحقیقی بر روی بزرگراه های مهم در دانشگاه کارولینا مورد بررسی قرار گرفته است.از آنجا که بتن های

توانمند عموما" دارای نسبت آب به مصالح سیمانی کمی هستندو میزان خمیر موجود در آنها زیاد است در

بسیاری از حالات دارای خواص مشابه بتن های با مقاومت بالا می باشد.

یک اختلاف مهم بین بتن های زود سخت شونده و بتن های با مقاومت بالا در ارتباط بین مقاومت فشاری و

خواص مکانیکی آنها است به عنوان مثال افزایش مقاومت در فشار عموما" بسیار سریعتر از افزایش مقاومت

در ناحیه پیوستگی خمیر و سنگدانه است این موضوع باعث ایجاد اختلاف در مدول الاستیسیته و مقاومت

کششی بتن های با مقاومت بالا و بتن های زود سخت شونده می شود. این خواص تابعی از مقاومت فشاری

بتن است. در بتن های زود سخت شومده نمی توان الزاما" انتظار داشت که روابط بین خواص مکانیکی و

مقاومت فشاری28 روزه سایر بتن ها, در آنها صادق باشد.

مقاومت:

مقاومت بتن عموما" نشان دهنده کیفیت آن است.علت آن این است که میزان مقاومت مستقیما" به کیفیت خمیر

سیمان سخت شده مربوط میشود. اگر چه مقاومت مستقیما" نشان دهنده میزان دوام بتن ویا ایستادگی آن در

برابرتغییر شکل نیست,اما شدیدا" به نسبت آب به سیمان بستگی دارد.نسبت آب به سیمان با کنترل میزان

تخلخل بتن , بر روی دوام, مقاوت در برابر تغییر شکل و.... تاثیر گذار است. مقاوت فشاری به طور وسیعی

در کنترل و تعیین کیفیت بتن مورد استفاده قرار می گیرد. مقاوت بتن به عوامل متعددی بستگی دارد که شامل:

خواص مواد تشکیل دهنده, نسبت اختلاط, درجه هیدراتاسیون, نرخ بار گذاری و روش آزمایش.

بر روی مقاوت بتن خواص زیر تاثیر گذارند:

کیفیت سنگدانه های درشت و ریز و خمیر سیمان و چسبندگی سنگدانه ها به خمیر. این عوامل به ترتیب

بستگی به چگونگی ریز ساختار و درشت ساختار بتن دارند که شامل میزان کل خلل و فرج , اندازه و شکل و

نحوه پخش آنها , شکل محصولات هیداتاسیون و میزان پیوستگی بین ذرات جامد مختلف میباشد.

سنگدانه های درشت

مشخصه های سنگدانه های درشت عبارتند از: شکل, بافت , و حداکثر اندازه دانه ها.از آنجا که سنگدانه ها

عموما" قویتر از خمیر می باشد , مقاوت آنها عامل مهمی در تعیین مقاومت بتنهای معمولی یا بتن زود سخت

شونده نیست.اما در بتن با مقاوت بالا یا بتن ها با سنگدانه سبک , مقاومت سنگدانه ها اهمیت پیدا می کند.

اثرات انواع سنگدانه های درشت بر روی مقاومت بتن در مقالات متعدد آمده است. در یکی از مقالات اخیر

تاثیرات چهار نوع مختلف از سنگدانه های درشت در یک بتن با مقاومت بسیار بالا (دارای نسبت آب به سیمان

برابر0.27 ) گزارش شده است. نتایج مطالعات فوق نشان دادهاند که مقاومت فشاری به میزان قابل توجهی به

خواص کانی های سنگدانه بستگی دارد.سنگدانه های شکسته از جنس آهک و دیابیس با دانه بندی خوب بهترین

نتایج را از خود نشان دادند بتن ساخته شده از شن های رود خانه ای و از گرانیت شکسته ای که مقداری کانی

های ضعیف داشتند , مقاومت نسبتا" کمتری را دارا بودند.

استفاده از سنگدا نه ها با حدا کثر اندازه بزرگتر به طرق مختلف مقاومت را تحت تاثیر قرار می دهند.از آنجا

که سنگدانه های بزر گتر مساحت پیرامونی ویژه کمتری دارند, مقاومت چسبندگی بین سنگدانه ها و خمیر

کمتر می شود و مقاومت فشاری کمتر می شود.استفاده از سنگدانه ها ی بزرگتر باعث می شود که حجم خمیر

کاهش یابدودر نتیجه حجم آن کم می شود.این موضوع باعث افزایش تنش در خمیر و ایجاد ترک های ریز قبل

از بار گذاری گردد. این مسئله در بتن با مقاومت بالا یک عامل بحرانی است.

تاثیر سنگدانه های درشت در مقاوت بتن توسط یکی از محققین مورد بحث قرار گرفته است. سنگدانه های

آهکی مورد بحث دارای دو اندازه 10 و25 میلیمتری می باشند.در تمام مخلوط ها از یک نوع فوق روان کننده

استفاده شده است.در حالت کلی و در یک نسبت آب به سیمان مشخص و ثابت , بتن های دارای ریز ترین شن

بیشترین مقاومت را دارند.لازم به ذکر است با استفاده از سنگدانه ها با حداکثر اندازه 25 میلیمتر هم می توان

در صورت داشتن طرح اختلاط مناسب به مقاومت فشاری بیش از 70 مگا پاسگال رسید.

اگر چه مطالعات نتایج مفیدی را در بر داشته اند ولی تحقیقات بیشتری لازم است تا شکل سنگدانه ها , بر روی

مقاومت و دوام بتن با مقاومت بالا انجام شود.این موضوع توسط انجمن ACI363 , به عنوان یکی از

موضوعاتی که لازم است بر روی آن مطالعات بیشتری صورت گیرد , شناخته شده است.

خصوصیات خمیر

مهمترین عاملی که مقاومت بتن را تحت تاثیر قرار می دهد, نسبت آب به سیمان می باشد. اگر چه مقاومت بتن

به مقدار زیادی به خاصیت موئینگی خلل و فرج وابسته است, اما این مئرد را نمی توان به راحتی اندازگیری

یا پیش بینی نمود. خاصیت موئینگی خلل و فرج را در یک بتن با تراکم مناسب , می توان توسط نسبت آب به

سیمان یا درجه هیدراتاسیون تعیین نمود.

مواد سیمانی متمم از قبیل خاکستر بادی , روباره و میکروسیلیس مواد افزونی موثری در تولید بتن با مقاومت

بالا می باشند.اگر چه خاکستر بادی متداولترین ماده افزودنی معدنی است, اما با استفاده از میکروسیلیس و _

فوق روان کنندهها می توان مقاومت قابل حصول را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش داد.

میزان تاثیر میکروسیلیس در تولید بتن با مقاومت بالا به نسبت آب به مجموع میزان سیمان و میکروسیلیس,

مقدار میکروسیلیس , در نسبت های پایین آب به سیمان انجام گرفته است . نتایج تحقیقات حاکی از آن است

که مقدار تاثیر فوق در تسبت آب به سیمان 0.28 به مراتب کمتر از حالتی است که این نسبت برابر 0.48 است.

نحوه کار با افزودنی های شیمییایی ,به نوع سیمان و مصالح سیمانی دیگر موجود در مخلوط وابسته است.

ترکیباتی که در موارد زیادی موثر واقع شدند ممکن است در تمام حالات موثر نباشند .

افزایش مقاومت و دمای عمل آوری

افزایش مقاومت بتن با گذشت زمان به مواد تشکیل دهنده و روش عمل آوری آن وابسته است.وجود رطوبت

کافی برای اطمینان از ادامه هیدراتاسیون لازم است چرا که با این مقدار خلل و فرج موجود به مرور کاهش

یافته و مقاومت افزایش می یابد اگر چه هیدراتاسیون کامل خمیر سیمان در عمل غیر ممکن است با عمل

آوری می توان به مقدار هیدراتاسیون لازم رسید.در خمیر های با نسبت آب به سیمان کم خشک شدگی

خودبخودی می تواند به دلیل واکنش های هیدراتاسیون و مصرف آب سیستم اتفاق بیفتد در این حالت برای

ادامه واکنش های فوق باید به بتن آب اضافه نمود.

تحقیقات نشان می دهند که در سنین اولیه بتن های با مقاومت بالا نرخ افزایش مقاومت بیشتری دارند در

سنین بعدی میزان اختلاف ناچیز است ازمایش بر روی ۳ نوع بتن که دارای مقاومت

62 و76 و97 مگاپاسکال بوده اند تا سن 400 روزه نشان داد مخلوط های فوق دارای سیمان تنها یا

سیمان و خاکستر بادی بوده اند و در برخی از آنها فوق روان کننده وجود داشته اند . اطلاعات بدست آمده

نشان می دهند که در نمونه هایی که در شرایط مرطوب به عمل آمده اند مقاومت 56 روزه و 90 روزه به

ترتیب حدود 10و15% بیشتر از مقاومت 28روزه می باشد اگر چه اعداد فوق را در حالت کلی نمی توان

پذیرفت ولی به توانایی بتن در رسیدن به مقاومت بالاتر در سنین بعدی می توان تاکید کرد. در تحقیقات اخیر

انجام شده در دانشگاه کارولینا بتن های ساخته شده از سنگدانه ها و افزودنیهای معدنی متفاوت مورد بررسی

قرار گرفته اند . مقاومت 28 روزه و یک ساله آنها به ترتیب از 48 تا38واز 69تا124 مگاپاسکال بوده اند از

کارهای انجام شده در تعیین مقدار افزایش مقاومت بر حسب درصدی از مقاومت به دست آمده در یک سن

خاص این نتیجه حاصل آمده است که یک ضریب تنها و ثابت برای پیشگویی مقاومت های سنین بعدی از

روی سنین اولیه مگر در حالتی بسیار کلی وجود ندارد این موضوع بدون شک به مقاومت نهایی سنگدانه و

ملات ناحیه انتقال یا مقاومت چسبندگی فصل مشترک سنگدانه و ملات و ناحیه انتقال بستگی دارد . مقاومت