تحقیق در مورد فواید و آثار نماز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فواید و آثار نماز

تورات مقدس متن مدونی برای تفیلا (نماز) معرفی نکرده، لیکن هر فردی چه مرد و چه زن یعنی همه افراد یهود را موظف به خواندن نماز کرده است. در سفر تثنیه فصل 11 آیه 13 چنین ذکر شده است: «خداوند خدای خود را دوست بدارید و او را با تمامی دل و با تمامی جان خود عبادت کنید». دانشمندان یهود درباره این موضوع تفسیر کرده ‏اند که این کدام پرستش است که به قلب مربوط می‏ باشد؟ جواب داده‏ اند که همان نماز است.

تفیلا وسیله ارتباطی است بین انسان و خدا که در این رابطه انسان خود را بی‏نهایت کوچک دانسته در مقابل نیرویی بی‏نهایت بزرگ، به مدح و ستایش می‏پردازد. در قسمت دیگری از تفیلا انسان خواست‏های خود را با خدا مطرح می‏کند. دعا کردن تکلیف کردن بر خدا نیست بلکه برعکس تکلیف کردن بر خود ماست یعنی می‏توان این طور بیان کرد که انسان هنگام دعا کردن با در نظر گرفتن عنصر مشترک با خدا یعنی عنصر اراده و اختیار که او را از سایر موجودات جدا می‏کند خواستار آن است که با داشتن چنین عنصری خود را از مقام بی‏نهایت کوچک به مقامی بی‏نهایت بزرگ برساند و با کسب چنین قدرتی قادر به رفع نیازها و برآورد خواست‏ها باشد. قسمت دیگر تفیلای ما مربوط به شکرگذاری از خداوند است و این بزرگترین نشانه آگاهی انسان است و عبارت است از آگاه بودن انسان به ارزش‏های خویش و آگاهی او نسبت به همه نعمت‏ها و موهبت‏هایی که دارد.

حخامیم(دانشمندان یهود) شکرگذاری را وظیفه هر انسانی در تمام موارد زندگی می‏دانند. چنان چه وقتی غذایی را می‏خوریم این کار را انجام می‏دهیم و یا در موارد دیگری مانند بوییدن شکوفه‏ای شکر می‏گوییم که چنین بصیرتی در حواس و فکر انسان وجود دارد تا پی به چنین مخلوقاتی ببریم. اصولا فلسفه مدح و شکرگزاری انسان را از فلسفه نیهیلیزم و پوچی‏گری بیرون آورده و او را متوجه جهان خارج و طبیعت می‏سازد.

نزدیکی انسان به خدا (که توسط تفیلا انجام می‏گیرد) نتیجه پیشرفت‏های عقلانی و تزکیه نفس خود اوست، که او را مسئول آن قرار می‏دهد تا شایستگی خود را نسبت به این موهبت الهی ثابت نماید. اگر به انسان این افتخار داده شده است که پرتویی از انوار الهی در روح او به امانت گذاشته شود، این وظیفه نیز برعهده او نهاده شده است که زندگی خود را به نحوی بگذراند که مورد تایید آفریدگار قرار گیرد.

ایمان به عالی‏ترین وجه، هنگام دعا کردن و نماز خواندن جلوه‏گر می‏شود. زیرا آن کس که به خدا علاقه و صمیمانه ایمان دارد، به حضور پروردگار دعا می‏کند و حاجات خود را از او می‏خواهد. دعا کردن و نماز خواندن تنها برای رفع حاجات نیست، دعا و نماز در حقیقت عبارت است از رابطه‏ای صمیمانه بین آفریدگار و آفریده، که انسان به وسیله آن از اعماق قلب با خالق خویش سخن می‏گوید. از این رو دعا و نماز هم به درگاه خداوند مقبول و خوش‏آیند است و هم به انسان کمک می‎کند تا غم از دل بزداید و بار روح را سبک‏تر سازد حتی گفته شده است: خداوند مشتاق شنیدن دعا و نماز عادلان و نیکوکاران است برای چه دعا و نماز نیکوکاران به پارو (کلمه «عِتِر» به معنی پارو می‏باشد و همان حروف عِِتِر ریشه فعل دعا کردن و نماز خواندن را دارد) تشبیه شده است؟ چون همان‏طور که پارو محصول را زیرو رو کرده و آن را از جایی به جای دیگر منتقل می‏‎سازد، به همان ترتیب دعا و نماز عادلان و نــیکوکاران خـشم و غـضب خـداوند را بـه رحمت مبدل می‏کند (تلمود: یواموت 64 الف) نماز حقیقی چیزی بیش از حرکت و تلفظ لبان است و بایستی از اعماق قلب برخیزد. نماز انسان به حضور خداوند مورد قبول واقع نمی‏شود مگر این که وی قلب و جان خود را کف دست بگذارد چنان که در مراثی ارمیا فصل 3 آیه 41 آمده: «قلب خود را همراه با دست‏هایمان به سوی خدایی که در آسمان‏ها است برافرازیم». یعنی آن که ما نباید تنها دست‏هایمان را هنگام دعا و نماز به سوی خداوند بلند کنیم بلکه باید قلب خود را نیز متوجه خالق جهان سازیم.

 کسی که دعا و نماز می‏خواند باید چشمانش را پائین افکنده و قلبش را متوجه بالا سازد و باید نزد خود چنین مجسم کند که خداوند مقابل او است چنان که در کتاب مزامیر داود (تهیلیم) فصل 16 آیه 8 می‏فرماید: «خداوند را همیشه پیش روی خود می‏دانم». در تلمود؛ براخوت، 28 ب آمده است: «هنگامی که شما دعا و نماز می‏خوانید بدانید که در حضور چه کسی ایستاده‏اید». دانشمندان یهود دعا و نماز را چیزی بزرگ‏تر و والاتر از درخواستی برای رفع احتیاجات مادی می‏دانند. در عین حال که تقاضاهای زندگی جسمانی را از یاد نبرده‏اند ایشان دعا و نماز را به عنوان واسطه‏ای برای ارتباط با خدا و گسترش پا‏ک‏‎ترین و عالی‏ترین احساسات و انگیزه‏های طبیعی به کار می‏برند. در نظر ایشان، عبادت و خواندن دعا و نماز ورزشی است روحانی برای افزودن قدرت روان، بدین نیت که روح فرمانده زندگی و ارباب و سرور جسم شود.

«نیچه» می‏نویسد انسان همچنان که به آب و اکسیژن نیازمند است به خدا نیز محتاج است. روح نیمش عقل است و نیم دیگرش احساس، ما باید هم زیبایی دانش را دوست بداریم و زیبایی خدا را.

«الکسیس کارل» می‏گوید: آثار نیایش و رسم پرستش و دعا کردن در جامعه وقتی رو به ضعف و فراموش شدن می‏گذارد مقدمات انحطاط و عدم مقاومت ملت و جامعه را فراهم می‏کند. بنابراین جامعه با از دست دادن عمل پرستش و نیایش مزاج خود را برای رشد میکرب انحطاط ، متلاشی شدن، تجزیه و ضعف اجتماع آماده می‏کند او می‎‏گوید روم باشکوه و متمدن قدیم را، دوری مردمش و متروک ماندن سنت دیرین بشری در پرستیدن، رو به ضعف و ذلت برد.

محققین روانشناسی از روی آمارهای ممالک مختلف به این نتیجه مسلم رسیده‏اند که تعداد نسبی انتحار و قتل و طلاق و اعمالی که در هیجان‏های یاس و غضب انجام می‏شود در اقوام معتقد و مومن خیلی کمتر از محیط‏های بی‏ دین و لاقید است.

لغت نماز و دعا در زبان عبری تفیلا گفته می‏شود و از ریشه (پیلِل) به معنی مجادله گرفته شده است چنان که در تهیلیم (زبور داود) فصل 106 آیه 30 آمده است: «پینحاس (نوه حضرت هارون) ایستاد و داوری نمود نماز و دعا کرد و مرگ و میر قطع گردی». در لمود؛ سنهدرین 82 این جمله را چنین تفسیر کرده‏اند: پینحاس مثل این که با خدا مجادله کرد و درباره وبائی که قوم را کشتار می‏کرد از خداوند توضیح خواست بنابراین هیتْپَلِل یعنی تقدیم اظهارنامه درباره مطلبی به پیشگاه قاضی عالم در عالیترین دادگاه و در سِفر پیدایش حضرت ابراهیم را می‏بینیم که درباره افراد سِدُوم با خداوند به صورت مجادله و مانند یک وکیل مدافع با قاضی کل عالم بحث می‏کند و نمونه جالب دیگر دعا حضرت موسی است که مانند وکیل مدافع

تحقیق در مورد ورزش و فواید آن 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

چکیده مطالب

شواهد اخیر نشان می دهد که هر نوع فعالیت جسمی می تواند مزایای بهداشتی سلامتی بارز داشته باشد و فقط فعالیت موازی نیست که می تواند آمادگی قلبی و عروقی را بهبود ببخشد. با این وجود عدم فعالیت جسمی به طور فزاینده ای در حال گسترش یافتن است. اخیراً ارتقاء سلامتی بر ارزش ادغام کردن فعالیت با زندگی روزمره تأکید کرده است.

با این وجود توجه عامه بر روی مزیت ورزش و ورزش های تیمی تمرکز دارد. اطلاعات به دست آمده از افراد ابتدا و انتهای میانسالی در وست اسکاتلند (اسکاتلند غربی) نشان می دهد که ورزش و فعالیت های تیمی (گروهی) در طول دورة بزرگسالی به ویژه زنان و افرادی که از شرایط محدودی برخودار بوده اند به ندرت مورد قبول واقع می گردد. بیشترین فعالیت هایی که دورة آخر بزرگسالی را به خود اختصاص می دهد و ادامه می یابد عبارتند از : پیاده روی، شنا، رقص دسته جمعی (حرکات گروهی (اجتماعی)) ورزش هوازی و گلف با تمامی تأکیدات موجود در ارتقاء فعالیت جسمی، نیاز برای تأکید بیشتر بر روی فعالیت هایی که اغلب در دورة بزرگسالی صورت می پذیرد وجود دارد.

مقدمه

عدم فعالیت جسمی و آمادگی ضعیف جسمانی عوامل مهم ریسک برای بیماریهای قلبی – عروقی، برخی از سرطان ها و تمامی دلایل مرگ آفرین، می باشند در حالیکه کمبود ورزش نقشی در دیگر شرایط مزمن (سخت) از قبیل شروع دیابت در بزرگسالی، فشار خون و افسردگی (وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا / 1996). بیشتر میزان فزایندة چاقی نیز به میزان پائین فعالیت جسمی بستگی دارد. (Prentice , Jebb و 1995) . یک آنالیز چند گانه برآورد کرد که آنهایی که کمترین فعالیت را دارند نزدیک به 2 برابر (9/1) نسبت به افرادی که بیشترین فعالیت را دارند دچار بیماری انسداد شراین قلب می شوند. و یک اظهار وضعیت اخیر نشان داد که سطح (میزان) ریسک عدم فعالیت مشابه با وضعیت کشیدن سیگار، چاقی، فشار خون بالا و سطوح بالای کلسترول می باشد (Pate و دیگران، 1995) . با وجود این، اگر چه خطر نسبی مشابه می باشد، میزان شیوع عدم فعالیت از دیگر عوامل خطرهای رایج بیشتر می باشد. بر اساس اطلاعات به دست آمده از مرکز آمار بهداشت اسکاتلند در سال 1995 (Dony , Erens , 1997 ).

بالغ بر 60% درصد از مردم اسکاتلند در فعالیت های کافی برای سلامتی شان شرکت نمی کنند: این آمار با 33/0 کسانی که سیگار می کشند، 16 درصد افراد چاق، 12% کسانی که از فشار خون بالایی برخودارند و 22 درصد کسانی که در میزان کلسترول بالایی برخوردارند قابل قیاس می باشد. این آمار ظرفیت و نیاز برای ارتقاء سلامتی جهت تشویق برای بالا بردن سطوح فعالیت برای تمامی سنین را تأکید می کند.

تاکنون اکثر رهنمون های ورزشی بر اساس توصیه های دانشکدة پزشکی ورزشی آمریکا (ACSM) میانگین جهت بهبود و کسب آمادگی بدنی و قلبی عروقی بوده است . این رهنمون ها میانگین 20 تا 60 دقیقه تا به طور میانگین تا شدت بالای آن انجام ورزش استقامتی را 3 دفعه یا بیشتر در هر هفته پیشنهاد کردند (ACSM و 1990) . این سطح یک سطحی از فعالیت است که ثابت کرده است برای اکثریت جمعیت افراد بزرگسال دست یافتنی نیست. به عنوان مثال، در انگلیس آمار مربوط به آمادگی ملی در Dunbar (The sport council and health Education Anthority ,1992 ).

زنان به سطوح توصیه شده 3 جلسه ورزش در هفته به مدت حداقل 20 دقیقه دست نمی یابند. آمار بهداشتی اسکاتلند در سال 1995 گزارش داد که، به طور میانگین در تمامی گروههای سنی، فقط 14 درصد مردان و 15 درصد در این سطح به ورزش می پردازند (Dong , Eren, 1997 ) .

با وجود این، شواهد اخیر مربوط به بیماریهای مسری واگیردار در مورد بهداشت به جای فواید آمادگی از لحاظ فعالیت جسمانی و به معنی واقعی کلمه، یک ارتباط واکنشی بین فعالیت جسمی و عملکرد جسمی و سلامتی را پیشنهاد می کند 1995 و دیگران و Pate) .

این مدرک یک گروه جدیدی از رهنمون های را فراهم کرده است که توسط مرکز کنترل بیماریها (CDC ) و ASCM پشتیبانی شده است. رهنمون جدید، که می گوید هر فرد بزرگسال آمریکایی بایستی 30 دقیقه یا بیش از حد متوسط فعالیت جسمانی در اغلب «ترجیحاً تمام» روزهای هفته تکمیل کنند. قصد دارد که به جای جایگزین کردن توصیه های قبلی آنها را کامل کند (Pate و دیگران، 1995) .

آموزش بهداشت اسکاتلند (1995 و He135 ) بود در فعالیت ورزش آسان در سال 1994 بر اساس این رهنمون بود.

اسکاتلند و بخصوص غرب اسکاتلند، به خاطر درجه پالایش در مرگ و میر از سکته قلبی و میزان شدت آن مشهور می باشد و مدارک مربوط به یک تفاوت گسترده بین طبقات اجتماعی ساختگی و غیر ساختگی به خصوص در این قسمت از کشور مشهود می باشد. (Vitl statistic Branch و 1986 ، Boddy , Mcloonx و 1994) .

این مدرک به همراه سطوح پائینی از فعالیت جسمی در اسکاتلند دولت های بعدی را به تأکید بر اهمیت میزان رو به افزایش فعالیت جسمی رهنمون می سازد. White paper ( گزارش سفید)، به سوی یک اسکاتلند سالمتر بیان می دارد که :

دولت بر این تصمیم است که مشارکت گسترده تر در فعالیت فیزیکی. به خصوص توسط افراد جوانتر را تشویق کند و کاهش ورزش مدرسه را برعکس نماید. ورزش جسمی را در زم فعالیت ها همه کسی از قبیل، پیاده روی، دوچرخه سواری را تعدیل کند و همچنین یک مشارکت اساسی برای یک دورة سنی فعال و سلامتی مثبت ایجاد نماید (مرکز اسکاتلند ، 1999 ، P.P21-2 ) .

این چنین پیغامهای ارتقاء سلامتی در یک خلاء فرهنگی و اجتماعی وجود ندارد. این توصیه ها در یک بافت عمیقتر با رسانه های گروهی و تجربیات اوایل زندگی که نقشی مهمی را ایفا می کنند. درک عموم از ارتباط نرمش با ورزش یک موضوع کلیدی می باشد. Riddoch (1998) تحقیقاتی را که با مشارکت در ورزش سازمان یافته مدارس PE در فعالیت جسمی بزرگسالان ارتباط داشت مرور و بازبینی کرد. او

تحقیق در مورد ورزش و فواید آن 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

چکیده مطالب

شواهد اخیر نشان می دهد که هر نوع فعالیت جسمی می تواند مزایای بهداشتی سلامتی بارز داشته باشد و فقط فعالیت موازی نیست که می تواند آمادگی قلبی و عروقی را بهبود ببخشد. با این وجود عدم فعالیت جسمی به طور فزاینده ای در حال گسترش یافتن است. اخیراً ارتقاء سلامتی بر ارزش ادغام کردن فعالیت با زندگی روزمره تأکید کرده است.

با این وجود توجه عامه بر روی مزیت ورزش و ورزش های تیمی تمرکز دارد. اطلاعات به دست آمده از افراد ابتدا و انتهای میانسالی در وست اسکاتلند (اسکاتلند غربی) نشان می دهد که ورزش و فعالیت های تیمی (گروهی) در طول دورة بزرگسالی به ویژه زنان و افرادی که از شرایط محدودی برخودار بوده اند به ندرت مورد قبول واقع می گردد. بیشترین فعالیت هایی که دورة آخر بزرگسالی را به خود اختصاص می دهد و ادامه می یابد عبارتند از : پیاده روی، شنا، رقص دسته جمعی (حرکات گروهی (اجتماعی)) ورزش هوازی و گلف با تمامی تأکیدات موجود در ارتقاء فعالیت جسمی، نیاز برای تأکید بیشتر بر روی فعالیت هایی که اغلب در دورة بزرگسالی صورت می پذیرد وجود دارد.

مقدمه

عدم فعالیت جسمی و آمادگی ضعیف جسمانی عوامل مهم ریسک برای بیماریهای قلبی – عروقی، برخی از سرطان ها و تمامی دلایل مرگ آفرین، می باشند در حالیکه کمبود ورزش نقشی در دیگر شرایط مزمن (سخت) از قبیل شروع دیابت در بزرگسالی، فشار خون و افسردگی (وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا / 1996). بیشتر میزان فزایندة چاقی نیز به میزان پائین فعالیت جسمی بستگی دارد. (Prentice , Jebb و 1995) . یک آنالیز چند گانه برآورد کرد که آنهایی که کمترین فعالیت را دارند نزدیک به 2 برابر (9/1) نسبت به افرادی که بیشترین فعالیت را دارند دچار بیماری انسداد شراین قلب می شوند. و یک اظهار وضعیت اخیر نشان داد که سطح (میزان) ریسک عدم فعالیت مشابه با وضعیت کشیدن سیگار، چاقی، فشار خون بالا و سطوح بالای کلسترول می باشد (Pate و دیگران، 1995) . با وجود این، اگر چه خطر نسبی مشابه می باشد، میزان شیوع عدم فعالیت از دیگر عوامل خطرهای رایج بیشتر می باشد. بر اساس اطلاعات به دست آمده از مرکز آمار بهداشت اسکاتلند در سال 1995 (Dony , Erens , 1997 ).

بالغ بر 60% درصد از مردم اسکاتلند در فعالیت های کافی برای سلامتی شان شرکت نمی کنند: این آمار با 33/0 کسانی که سیگار می کشند، 16 درصد افراد چاق، 12% کسانی که از فشار خون بالایی برخودارند و 22 درصد کسانی که در میزان کلسترول بالایی برخوردارند قابل قیاس می باشد. این آمار ظرفیت و نیاز برای ارتقاء سلامتی جهت تشویق برای بالا بردن سطوح فعالیت برای تمامی سنین را تأکید می کند.

تاکنون اکثر رهنمون های ورزشی بر اساس توصیه های دانشکدة پزشکی ورزشی آمریکا (ACSM) میانگین جهت بهبود و کسب آمادگی بدنی و قلبی عروقی بوده است . این رهنمون ها میانگین 20 تا 60 دقیقه تا به طور میانگین تا شدت بالای آن انجام ورزش استقامتی را 3 دفعه یا بیشتر در هر هفته پیشنهاد کردند (ACSM و 1990) . این سطح یک سطحی از فعالیت است که ثابت کرده است برای اکثریت جمعیت افراد بزرگسال دست یافتنی نیست. به عنوان مثال، در انگلیس آمار مربوط به آمادگی ملی در Dunbar (The sport council and health Education Anthority ,1992 ).

زنان به سطوح توصیه شده 3 جلسه ورزش در هفته به مدت حداقل 20 دقیقه دست نمی یابند. آمار بهداشتی اسکاتلند در سال 1995 گزارش داد که، به طور میانگین در تمامی گروههای سنی، فقط 14 درصد مردان و 15 درصد در این سطح به ورزش می پردازند (Dong , Eren, 1997 ) .

با وجود این، شواهد اخیر مربوط به بیماریهای مسری واگیردار در مورد بهداشت به جای فواید آمادگی از لحاظ فعالیت جسمانی و به معنی واقعی کلمه، یک ارتباط واکنشی بین فعالیت جسمی و عملکرد جسمی و سلامتی را پیشنهاد می کند 1995 و دیگران و Pate) .

این مدرک یک گروه جدیدی از رهنمون های را فراهم کرده است که توسط مرکز کنترل بیماریها (CDC ) و ASCM پشتیبانی شده است. رهنمون جدید، که می گوید هر فرد بزرگسال آمریکایی بایستی 30 دقیقه یا بیش از حد متوسط فعالیت جسمانی در اغلب «ترجیحاً تمام» روزهای هفته تکمیل کنند. قصد دارد که به جای جایگزین کردن توصیه های قبلی آنها را کامل کند (Pate و دیگران، 1995) .

آموزش بهداشت اسکاتلند (1995 و He135 ) بود در فعالیت ورزش آسان در سال 1994 بر اساس این رهنمون بود.

اسکاتلند و بخصوص غرب اسکاتلند، به خاطر درجه پالایش در مرگ و میر از سکته قلبی و میزان شدت آن مشهور می باشد و مدارک مربوط به یک تفاوت گسترده بین طبقات اجتماعی ساختگی و غیر ساختگی به خصوص در این قسمت از کشور مشهود می باشد. (Vitl statistic Branch و 1986 ، Boddy , Mcloonx و 1994) .

این مدرک به همراه سطوح پائینی از فعالیت جسمی در اسکاتلند دولت های بعدی را به تأکید بر اهمیت میزان رو به افزایش فعالیت جسمی رهنمون می سازد. White paper ( گزارش سفید)، به سوی یک اسکاتلند سالمتر بیان می دارد که :

دولت بر این تصمیم است که مشارکت گسترده تر در فعالیت فیزیکی. به خصوص توسط افراد جوانتر را تشویق کند و کاهش ورزش مدرسه را برعکس نماید. ورزش جسمی را در زم فعالیت ها همه کسی از قبیل، پیاده روی، دوچرخه سواری را تعدیل کند و همچنین یک مشارکت اساسی برای یک دورة سنی فعال و سلامتی مثبت ایجاد نماید (مرکز اسکاتلند ، 1999 ، P.P21-2 ) .

این چنین پیغامهای ارتقاء سلامتی در یک خلاء فرهنگی و اجتماعی وجود ندارد. این توصیه ها در یک بافت عمیقتر با رسانه های گروهی و تجربیات اوایل زندگی که نقشی مهمی را ایفا می کنند. درک عموم از ارتباط نرمش با ورزش یک موضوع کلیدی می باشد. Riddoch (1998) تحقیقاتی را که با مشارکت در ورزش سازمان یافته مدارس PE در فعالیت جسمی بزرگسالان ارتباط داشت مرور و بازبینی کرد. او

تحقیق در مورد ورزش و فواید آن 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

چکیده مطالب

شواهد اخیر نشان می دهد که هر نوع فعالیت جسمی می تواند مزایای بهداشتی سلامتی بارز داشته باشد و فقط فعالیت موازی نیست که می تواند آمادگی قلبی و عروقی را بهبود ببخشد. با این وجود عدم فعالیت جسمی به طور فزاینده ای در حال گسترش یافتن است. اخیراً ارتقاء سلامتی بر ارزش ادغام کردن فعالیت با زندگی روزمره تأکید کرده است.

با این وجود توجه عامه بر روی مزیت ورزش و ورزش های تیمی تمرکز دارد. اطلاعات به دست آمده از افراد ابتدا و انتهای میانسالی در وست اسکاتلند (اسکاتلند غربی) نشان می دهد که ورزش و فعالیت های تیمی (گروهی) در طول دورة بزرگسالی به ویژه زنان و افرادی که از شرایط محدودی برخودار بوده اند به ندرت مورد قبول واقع می گردد. بیشترین فعالیت هایی که دورة آخر بزرگسالی را به خود اختصاص می دهد و ادامه می یابد عبارتند از : پیاده روی، شنا، رقص دسته جمعی (حرکات گروهی (اجتماعی)) ورزش هوازی و گلف با تمامی تأکیدات موجود در ارتقاء فعالیت جسمی، نیاز برای تأکید بیشتر بر روی فعالیت هایی که اغلب در دورة بزرگسالی صورت می پذیرد وجود دارد.

مقدمه

عدم فعالیت جسمی و آمادگی ضعیف جسمانی عوامل مهم ریسک برای بیماریهای قلبی – عروقی، برخی از سرطان ها و تمامی دلایل مرگ آفرین، می باشند در حالیکه کمبود ورزش نقشی در دیگر شرایط مزمن (سخت) از قبیل شروع دیابت در بزرگسالی، فشار خون و افسردگی (وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا / 1996). بیشتر میزان فزایندة چاقی نیز به میزان پائین فعالیت جسمی بستگی دارد. (Prentice , Jebb و 1995) . یک آنالیز چند گانه برآورد کرد که آنهایی که کمترین فعالیت را دارند نزدیک به 2 برابر (9/1) نسبت به افرادی که بیشترین فعالیت را دارند دچار بیماری انسداد شراین قلب می شوند. و یک اظهار وضعیت اخیر نشان داد که سطح (میزان) ریسک عدم فعالیت مشابه با وضعیت کشیدن سیگار، چاقی، فشار خون بالا و سطوح بالای کلسترول می باشد (Pate و دیگران، 1995) . با وجود این، اگر چه خطر نسبی مشابه می باشد، میزان شیوع عدم فعالیت از دیگر عوامل خطرهای رایج بیشتر می باشد. بر اساس اطلاعات به دست آمده از مرکز آمار بهداشت اسکاتلند در سال 1995 (Dony , Erens , 1997 ).

بالغ بر 60% درصد از مردم اسکاتلند در فعالیت های کافی برای سلامتی شان شرکت نمی کنند: این آمار با 33/0 کسانی که سیگار می کشند، 16 درصد افراد چاق، 12% کسانی که از فشار خون بالایی برخودارند و 22 درصد کسانی که در میزان کلسترول بالایی برخوردارند قابل قیاس می باشد. این آمار ظرفیت و نیاز برای ارتقاء سلامتی جهت تشویق برای بالا بردن سطوح فعالیت برای تمامی سنین را تأکید می کند.

تاکنون اکثر رهنمون های ورزشی بر اساس توصیه های دانشکدة پزشکی ورزشی آمریکا (ACSM) میانگین جهت بهبود و کسب آمادگی بدنی و قلبی عروقی بوده است . این رهنمون ها میانگین 20 تا 60 دقیقه تا به طور میانگین تا شدت بالای آن انجام ورزش استقامتی را 3 دفعه یا بیشتر در هر هفته پیشنهاد کردند (ACSM و 1990) . این سطح یک سطحی از فعالیت است که ثابت کرده است برای اکثریت جمعیت افراد بزرگسال دست یافتنی نیست. به عنوان مثال، در انگلیس آمار مربوط به آمادگی ملی در Dunbar (The sport council and health Education Anthority ,1992 ).

زنان به سطوح توصیه شده 3 جلسه ورزش در هفته به مدت حداقل 20 دقیقه دست نمی یابند. آمار بهداشتی اسکاتلند در سال 1995 گزارش داد که، به طور میانگین در تمامی گروههای سنی، فقط 14 درصد مردان و 15 درصد در این سطح به ورزش می پردازند (Dong , Eren, 1997 ) .

با وجود این، شواهد اخیر مربوط به بیماریهای مسری واگیردار در مورد بهداشت به جای فواید آمادگی از لحاظ فعالیت جسمانی و به معنی واقعی کلمه، یک ارتباط واکنشی بین فعالیت جسمی و عملکرد جسمی و سلامتی را پیشنهاد می کند 1995 و دیگران و Pate) .

این مدرک یک گروه جدیدی از رهنمون های را فراهم کرده است که توسط مرکز کنترل بیماریها (CDC ) و ASCM پشتیبانی شده است. رهنمون جدید، که می گوید هر فرد بزرگسال آمریکایی بایستی 30 دقیقه یا بیش از حد متوسط فعالیت جسمانی در اغلب «ترجیحاً تمام» روزهای هفته تکمیل کنند. قصد دارد که به جای جایگزین کردن توصیه های قبلی آنها را کامل کند (Pate و دیگران، 1995) .

آموزش بهداشت اسکاتلند (1995 و He135 ) بود در فعالیت ورزش آسان در سال 1994 بر اساس این رهنمون بود.

اسکاتلند و بخصوص غرب اسکاتلند، به خاطر درجه پالایش در مرگ و میر از سکته قلبی و میزان شدت آن مشهور می باشد و مدارک مربوط به یک تفاوت گسترده بین طبقات اجتماعی ساختگی و غیر ساختگی به خصوص در این قسمت از کشور مشهود می باشد. (Vitl statistic Branch و 1986 ، Boddy , Mcloonx و 1994) .

این مدرک به همراه سطوح پائینی از فعالیت جسمی در اسکاتلند دولت های بعدی را به تأکید بر اهمیت میزان رو به افزایش فعالیت جسمی رهنمون می سازد. White paper ( گزارش سفید)، به سوی یک اسکاتلند سالمتر بیان می دارد که :

دولت بر این تصمیم است که مشارکت گسترده تر در فعالیت فیزیکی. به خصوص توسط افراد جوانتر را تشویق کند و کاهش ورزش مدرسه را برعکس نماید. ورزش جسمی را در زم فعالیت ها همه کسی از قبیل، پیاده روی، دوچرخه سواری را تعدیل کند و همچنین یک مشارکت اساسی برای یک دورة سنی فعال و سلامتی مثبت ایجاد نماید (مرکز اسکاتلند ، 1999 ، P.P21-2 ) .

این چنین پیغامهای ارتقاء سلامتی در یک خلاء فرهنگی و اجتماعی وجود ندارد. این توصیه ها در یک بافت عمیقتر با رسانه های گروهی و تجربیات اوایل زندگی که نقشی مهمی را ایفا می کنند. درک عموم از ارتباط نرمش با ورزش یک موضوع کلیدی می باشد. Riddoch (1998) تحقیقاتی را که با مشارکت در ورزش سازمان یافته مدارس PE در فعالیت جسمی بزرگسالان ارتباط داشت مرور و بازبینی کرد. او

تحقیق در مورد میوه های بهشتی و فواید آن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

خواص معجزه آسای سیب سیب، یکی از سلامت بخش‌ترین خوراکی‌های اطراف ما محسوب می‌شود. از زمان‌های گذشته مردم جهان علاقه‌ی فراوانی به میوه‌ها داشتند. طبق نظر مورخان، منشاء اصلی سیب مناطق سردسیر شمال اروپا بوده و از آنجا این میوه‌ی با ارزش و مفید به نقاط دیگر جهان منتقل شده است. سیب یکی از میوه‌هایی است که قبل از دیگر میوه‌ها شناخته شد. تمدن انسان از دیر باز با سیب پیوند خورده است. سیب نشانه‌ی عشق و باروری، دوستی، زیبایی، خوش‌بختی، تندرستی، دانایی، خوشی، نیرومندی و ... می‌باشد. سیب دارای انواع بسیار متفاوتی است. افرادی که به طور منظم سیب می‌خورند، میزان تندرستی خود را افزایش می‌دهند و علاوه بر آن از بروز بیماری‌های متعددی که به‌دلیل کمبود عناصر حیاتی پیش می‌آید جلوگیری می‌نمایند. همه‌ی سیب‌ها مانند هم نیستند. اندازه، رنگ، بو و مزه‌ی متفاوت در گونه‌های مختلف، تعیین کننده‌ی نوع مصرف آن‌ها است. مواد مغذی موجود در یک سیب به اندازه‌ی آن بستگی دارد، نه نوع آن. انواع سیب پس از مرکبات ) پرتقال ، نارنگی ، لیموشیرین، لیموترش  و گریپ فروت) و موز ، عمده‌ترین میوه‌ی‌ پرورشی در سطح دنیا هستند. سیب سرشار از ویتامین‌ها، تانن، مواد معدنی و فیبر (سلولز گیاهی) می‌باشد. ترکیبات شیمیایی موجود در میوه‌ی سیب بر حسب نژادهای گوناگون آن متفاوت است. از جمله فواید سیب می‌توان به موارد زیر اشاره نمود. سیب در حفظ طراوت و شادابی پوست موثر است. با استفاده از سیب می‌توان ناراحتی‌های شایعی مانند خشکی پوست، ترک خوردگی پوست، رنگ پریدگی و بسیاری از بیماری‌های پوستی  طولانی و مزمن را از بین برد یا نشانه‌های آن‌ها را کاهش داد. لازم به ذکر است که این قابلیت سیب به دلیل وجود ریبوفلاوین (ویتامینB2)، ویتامین C  و A  ، مواد معدنی مانند آهن، منیزیم، کلسیم  و پتاسیم می‌باشد. فشارخون را منظم می‌کند. خوردن سیب و حتی بو کردن سیب، باعث کاهش فشار خون  می‌شود. بررسی انجام شده توسط دانشگاه ییل (YALE)  نشان داد که تنها یک بار بو کشیدن سیب، فشارخون بیماران را پایین می‌آورد. برای دندان‌ها و لثه‌ها مفید است اسیدهای موجود در سیب، هنگام جویدن باکتری‌های دهان  را از بین برده و دندان‌ها و لثه‌ها را تمیز می‌کنند. جویدن یک سیب مانند این است که از یک مسواک طبیعی استفاده کنیم. مطالعات نشان می‌دهند که سیب قادر است ذرات غذایی باقی مانده در پشت دندان‌ها و لثه‌ها را پاک کرده و فساد دندان و بیماری‌های لثه را از شما دور سازد. حتی کسانی که در گذشته از بیماری‌های لثه رنج برده‌اند، خواهند توانست از فواید ناشی از غنی بودن سیب از ویتامینC  بهره‌مند شوند. مواد مغذی موجود در سیب باعث تقویت ساختار دندان‌ها می‌گردد. مینای دندان را محکم‌تر می‌سازد و از جرم گرفتن دندان‌ها پیشگیری می‌کند. اسیدهای موجود در سیب، اثر ضدالتهاب و باکتری‌کش بر دندان‌ها و لثه دارند. پژوهش‌های علمی نشان داده است که یک ربع ساعت پس از خوردن آهسته‌ی یک عدد سیب‌ترش حدود 90 درصد و بعد از یک ساعت تقریباً تمامی ذرات میکروبی موجود در دهان از بین می‌روند. جویدن سیب، عضلات فک را قوی‌تر می‌سازد. آب سیب تازه بدون هر مکملی به دلیل اثرات ضد التهاب مواد موجود در آن، دهان شویه‌ای ساده و طبیعی محسوب می‌شود. از بروز بیماری نقرس و درد مفاصل پیشگیری می‌کند. یکی از بیماری‌هایی که به‌طور مشخص به علت پرخوری و مصرف مداوم منابع حیوانی (گوشت قرمز و چربی) و الکل بروز می‌کند، درد مفاصل و نقرس است. البته آمادگی ابتلا به این بیماری ارثی است. در موارد شدید، بیمار با دارو و کمپرس سرد درمان می‌شود. برای جلوگیری از گسترش و طولانی شدن بیماری، پیروی از برنامه‌ی غذایی فاقد گوشت و چربی، لازم است. همچنین سیب میوه‌ای بسیار باارزش است؛ چرا که هم‌چربی چندانی ندارد و هم موجب کاهش اوره می‌گردد. سیب خام یا پخته مانع تشکیل اسید اوریک در بدن می‌شود و پس از مصرف آن مقدار کلی اسیدهای ادرار، به ویژه اسید فرمیک افزایش می‌یابد. از این رو مصرف آن برای مبتلایان به درد مفاصل  و نقرس توصیه می‌گردد. مقوی مغز است سیب مقوی مغز است. به همین جهت برای کسانی که کارهای فکری انجام می‌دهند مفید می‌باشد. به طور کلی سیب به علت داشتن فسفر،  اعصاب و مغز را تقویت می‌کند. اثر آرام بخشی دارد دم کرده ی پوست سیب که با اندکی عسل  شیرین شده باشد، نوشیدنی آرام بخشی است. خوردن سیب خام نیز تأثیر آرام بخشی بر دستگاه اعصاب دارد. علاوه بر ویتامین‌های گروه B، منیزیم  و فسفر و برخی عناصر دیگر موجود در سیب، اثر آرام بخشی بر اعصاب دارد. هم‌چنین شیرینی سیب و جویدن آن باعث انبساط عضلات منقبض صورت می‌شود. خرما از نظر پزشکی بسیار با ارزش است , ونیز دین مبین اسلام این را از جملۀ مهمترین میوه جات قرار داده است. فضیلت خرما در احادیث بسیار ذکر شده است. رسو ل الله صلی الله علیه وسلم خودشان به خرما اهمیت زیادی داده اند تا آنجایی که در حیاتشان می‌خوانیم افطار خویش را با خرما آغاز می کرده اند و در سحر نیز با خرما روزه می گرفتند. و مردمان را به خوردن خرما تشویق می کردند و همانطور که می بینم متخصصین تغذیه امروز فواید زیادی را از خرما کشف کرده اند. خرما موادی دارد که باعث انبساط رحم می‌شود و زایش را آسانتر و راحت تر می‌کند. چنانچه در این آیه مبارک واضح است : (وَهُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیّاً)(مریم:25) "تنهۀ خرمارا بجنبان وبتکان, تا خرما نورس دست چینی بر تو فرو بارد". طرز استفاده: خرما میوه ای است دارای پتاسیم ، روی ، منگنز، و ویتامینA – B -  را داراست. تحقیقات درباره ی خرما نشان داده که این میوه، می تواند پیش گیری بسیاری از سرطان ها مانند سرطان کولون، معده و غیره را در پی داشته باشد .یکی از خواص خرما ملین بودن آن است؛ البته اگر  چند عدد خرما را در 2 لیوان آب جوش خیس کرده و صبح و شب آن را به صورت گرم بنوشید و یا مقداری خرما میل کنید و بلافاصله یک تا دو لیوان آب گرم روی آن بنوشید. خرما را به عنوان میوه نیز می توانید مصرف کنید. هم چنین حتما برای خواب راحت تر و آرامش بیشتر شام خود را در حدود ساعت 7 بعد ازظهر خورده و قبل از خواب یک عدد خرما و یک لیوان شیر گرم میل کنید. ترکیبات شیمایی: خرما میوه ای است بهشتی و بسیار مقوی که مواد معدنی بسیاری در خود دارد.  دارای مواد تولید کنندۀ انرژی, از قبیل شکر f  و گلوکوز  می باشد. ادارای آهن وفسفر است.   دارای کلسیم که مقوی کنندۀ استخوانها می باشد، است.     محتوای شکوفه خرما: قندی نیشکر پروتئین فسفر, کلسیوم, آهن . ویتامین B  و D. خرماموادی دارد که باعث انبساط رحم میشود و زایش را آسانتر می‌کند. فواید خرما  آرامش و شادمانی در خرما از مواد کربوهیدرات برخوردار است. بدن با استفاده از آن انرژی و گرمای بالایی را تولید می‌کند. میزان بالائی از پروتئینها، ویتامینها و املاح معدنی گوناگونی مانند کلسیم و سدیم دارد که بدن به آنها احتیاج دارد.  چنانکه میدانید وضعیت روحی زن هنگام زایش تأثیر زیادی روی راحتی یا سختی زایمان دارد. خرما از جمله مواد غدایی است که خیلی سریع هضم و حل و جذب می‌شود. خرما از دهان تا تبدیل شدن به انرژی فقط بیست دقیقه طول می‌کشد. خرما احشاء درون روده ها را نرم و تمیز می‌کند. نوشیدن پس از خوردن: خرما و هر شیرینی دیگری برای اینکه بتواند خوب و سریع حل و جذب بشود، انسان باید پشت سر آن آب بخورد. خاصیت دیگر خرما، خنثی کردن اسید اضافی معده است از آنجا که که زیادی اسید معده باعث ترش کردن و دل درد می شود.  چند حدیث در باره خرما :   علاوه بر ارزشهای غذایی و طبی از نظر تاریخی و فرهنگی درخت خرما را می توان " لطفی الهی" نسبت به " آدمی" دانست و شاید به همین علت است که در قرآن مجید به طور مکرر با احترام از آن یاد شده است. حضرت  انس بن مالک از رسول خدا صلی الله علیه وسلم روایت کرده که فرمود:" از خوردن