تحقیق درمورد رشد انعطاف پذیری 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

رشد انعطاف پذیری

انعطاف پذیری، یعنی توانایی حرکت مفاصل در دامنه کامل حرکت، که برای اجرای بیشینه مفید است، در حالیکه انعطاف پذیری محدود شده، یکی از عوامل آسیب دیدن در ورزش است. با وجود این ورزشکاران جوان در پاره ای از اوقات این جنبه مهم را نادیده می گیرند. بنابراین بر قیمت انعطاف پذیری ، تأکید خود را بر قدرت و استقامت قرار می دهند. افرادی مانند ژیمناستها یا بالرینها از این قاعده کلی مستثنا هستند. یکی از دلایل بی توجهی ورزشکاران جوان نسبت به انعطاف پذیری فرضیه آنهاست یعنی آنها تصور می کنند بدن ورزشکاران جوان به طور طبیعی نرم است و نیازی به تمرینهای نرمشی و انعطاف پذیری ندارند. مردم معمولاً عدم انعطاف پذیری را مربوط به سالخوردگان می دانند. در اثر تمرین نکردن، انعطاف پذیری فرد کاهش می یابد، حتی اگر در دوره کودکی و نوجوانی و جوانی باشد.

سنجش انعطاف پذیری

خصلت مهم انعطاف پذیری اختصاصی بودن آن است. یعنی اینکه درجه معینی از انعطاف پذیری برای هریک از مفصلها، خاص آن مفصل است. بنابراین یک یا دو شاخص انعطاف پذیری نمی تواند نماینده انعطاف پذیری کلی بدن باشد. اگر بخواهید قدرت، استقامت و ترکیب بدن را به طر همزمان ارزیابی کنید انسجام مجموعه ای از اندازه گیریای انعطاف پذیری غیر عملی خواهد بود.

مجموعه آزمونهای آمادگی جسمی مانند آزمون «بهترین بدن» و «ترسیم آمادگی جسمی» از مجموعه آزمونهای آمادگی جسمانی تنها به یک شاخص از اندازه گیری انعطاف پذیری اکتفا می کنند. آزمون نشستن و به جلو خم شدن برای این منظور انتخاب شده است؛ زیرا تصور می شود که انعطاف پذیری تنه و لگن خاصره برای جلوگیری و مراقبت از درد کمر در بزرگسالان بسیار مهم باشد.

دامنه حرکت ممکن در هر مفصل به ساختار استخوانی آن مفصل و بافتهای نرم اطراف آن مربوط می شود. بافتهای نرم شامل عضلات تاندونها، کپسولهای مفصلی، رباطها و پوست است. بنابراین در هر سنی، انعطاف پذیری هر فرد بازتابی از دامنه طبیعی حرکت مفصلهاست که مربوط به مفصل خاصی از بدن او می شود.

تغییرات رشدی در زمینه انعطاف پذیریگ

بعضی از پژوهشگران بر افزایش انعطاف پذیری در کودکان اشاره داشته اند. اما متأسفانه اکثر تحقیقات به نوعی کاهش در میزان انعطاف پذیری را نشان می دهند. و نتیجه نشان می دهد پسران بعد از سن 10 سالگی و دختران پس از سن 12 سالگی انعطاف پذیری خود را از دست می دهند.

گروه سنی

تعداد

مفصل لگن

خم شدن – باز شدن

یک سمت تنه

خم شدن – باز شدن

مفصل آرنج

خم شدن – باز شدن

شانه

6

50

7/16(3/121

14(92

6(156

9/12(4/288

9

50

9/19(5/126

1/18(2/1017

9/6(3/157

11(7/219

12

50

2/18(1/139

4/20(3/118

1/8(4/157

12(5/215

15

50

8/17(9/126

8/18(4/110

5/7(7/155

9/11(213

18

100

1/11(6/128

18(4/104

8/7(3/151

12(8/212

پسران بلژیکی که در تحقیقات بلند مدت آزمایش شدند انعطاف پذیری خود را از سن 12 تا 8 سالگی ارتقا بخشید.

این مقدار در حدود یک سانتیمتر ر هر سال بود. شاید دلیل آن تقویت عضلات دیواره شکم آنها بوده است. بطور کلی کودکان انعطاف پذیری (نشستن و به جلو خم شدن) خود را حفظ می کنند، در حالیکه نوجوانان می توانند در حین رشد به نتایج بهتری دست یابند. در برخی از کودکان و نوجوانان انعطاف پذیری کاهش می یابد، یا آنان بسیار کم در این مورد پیشرفت می کنند، شاید دلیل آن عدم تمرین و فعالیت ورزشی باشد دختران در رتبه درصدهای پایین از نظر انعطاف پذیری افت داشتند و تنها در اواسط دوره نوجوانی کمی پیشرفت کردند. و همچنین دختران در مجموع نسبت به پسران در مفصلهای خود انعطاف پذیری بیشتری دارند. این مطلب شاید ناشی از آن باشد که تمرینهای کشتی به طور اجتماعی بیشتر برای دختران قابل قبول و پذیرفته می شود تا تمرینهای شدید قدرتی و به نظر می رسد تعداد بیشتری از دختران در مقایسه با پسران در ورزشهایی مثل ژیمناستیک یا باله شرکت می کنند.

انعطاف پذیری در سالخوردگان

متأسفانه، کاهش انعطاف پذیری تنها به دوره نوجوانی و جوانی محدود نمی شود. بون و آزن 28 نوع مختلف از اندازه گیری انعطاف پذیری را در مورد 109 نفر، از 18 ماهه تا 54 ساله انجام دادند و کاهش یکنواختی از انعطاف پذیری را در هر دوره بدست آوردند.

مقایسه بزرگسالان بالاتر از 55 سال با افراد جوانتر ثمره ای جز کاهش انعطاف پذیری در بعضی از موارد به بار نیاورد، اما این کاهش شامل همه مفصلها نبود.

الکساندر، ردی و میلی اظهار داشتند که کاهش در مقدار انعطاف پذیری بعد از سن 49 سالگی چشمگیرتر از دوره های قبل از آن است. بدون شک یکی از عوامل کاهش انعطاف پذیری محدودیت دامنه حرکت کارهای روزمره است. روند کاهش انعطاف پذیری معرف میانگین وضعیت جسمی بین نمایندگان گروههای مختلف مردم است. این امر به این معنا نیست که هرکس به ور خودکار انعطاف پذیری خود را کاهش می دهد. در واقع، ورزشکاران، بالرینها و افرادی که در تمرینهای انعطاف پذیری درگیر هستند معمولاً با بالا رفتن سن دامنه حرکات مفصلهای خود را حفظ می کنند یا آن را بهتر می سازند.

تمرین انعطاف پذیری

تحقیق درمورد رشد انعطاف پذیری 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

رشد انعطاف پذیری

انعطاف پذیری، یعنی توانایی حرکت مفاصل در دامنه کامل حرکت، که برای اجرای بیشینه مفید است، در حالیکه انعطاف پذیری محدود شده، یکی از عوامل آسیب دیدن در ورزش است. با وجود این ورزشکاران جوان در پاره ای از اوقات این جنبه مهم را نادیده می گیرند. بنابراین بر قیمت انعطاف پذیری ، تأکید خود را بر قدرت و استقامت قرار می دهند. افرادی مانند ژیمناستها یا بالرینها از این قاعده کلی مستثنا هستند. یکی از دلایل بی توجهی ورزشکاران جوان نسبت به انعطاف پذیری فرضیه آنهاست یعنی آنها تصور می کنند بدن ورزشکاران جوان به طور طبیعی نرم است و نیازی به تمرینهای نرمشی و انعطاف پذیری ندارند. مردم معمولاً عدم انعطاف پذیری را مربوط به سالخوردگان می دانند. در اثر تمرین نکردن، انعطاف پذیری فرد کاهش می یابد، حتی اگر در دوره کودکی و نوجوانی و جوانی باشد.

سنجش انعطاف پذیری

خصلت مهم انعطاف پذیری اختصاصی بودن آن است. یعنی اینکه درجه معینی از انعطاف پذیری برای هریک از مفصلها، خاص آن مفصل است. بنابراین یک یا دو شاخص انعطاف پذیری نمی تواند نماینده انعطاف پذیری کلی بدن باشد. اگر بخواهید قدرت، استقامت و ترکیب بدن را به طر همزمان ارزیابی کنید انسجام مجموعه ای از اندازه گیریای انعطاف پذیری غیر عملی خواهد بود.

مجموعه آزمونهای آمادگی جسمی مانند آزمون «بهترین بدن» و «ترسیم آمادگی جسمی» از مجموعه آزمونهای آمادگی جسمانی تنها به یک شاخص از اندازه گیری انعطاف پذیری اکتفا می کنند. آزمون نشستن و به جلو خم شدن برای این منظور انتخاب شده است؛ زیرا تصور می شود که انعطاف پذیری تنه و لگن خاصره برای جلوگیری و مراقبت از درد کمر در بزرگسالان بسیار مهم باشد.

دامنه حرکت ممکن در هر مفصل به ساختار استخوانی آن مفصل و بافتهای نرم اطراف آن مربوط می شود. بافتهای نرم شامل عضلات تاندونها، کپسولهای مفصلی، رباطها و پوست است. بنابراین در هر سنی، انعطاف پذیری هر فرد بازتابی از دامنه طبیعی حرکت مفصلهاست که مربوط به مفصل خاصی از بدن او می شود.

تغییرات رشدی در زمینه انعطاف پذیریگ

بعضی از پژوهشگران بر افزایش انعطاف پذیری در کودکان اشاره داشته اند. اما متأسفانه اکثر تحقیقات به نوعی کاهش در میزان انعطاف پذیری را نشان می دهند. و نتیجه نشان می دهد پسران بعد از سن 10 سالگی و دختران پس از سن 12 سالگی انعطاف پذیری خود را از دست می دهند.

گروه سنی

تعداد

مفصل لگن

خم شدن – باز شدن

یک سمت تنه

خم شدن – باز شدن

مفصل آرنج

خم شدن – باز شدن

شانه

6

50

7/16(3/121

14(92

6(156

9/12(4/288

9

50

9/19(5/126

1/18(2/1017

9/6(3/157

11(7/219

12

50

2/18(1/139

4/20(3/118

1/8(4/157

12(5/215

15

50

8/17(9/126

8/18(4/110

5/7(7/155

9/11(213

18

100

1/11(6/128

18(4/104

8/7(3/151

12(8/212

پسران بلژیکی که در تحقیقات بلند مدت آزمایش شدند انعطاف پذیری خود را از سن 12 تا 8 سالگی ارتقا بخشید.

این مقدار در حدود یک سانتیمتر ر هر سال بود. شاید دلیل آن تقویت عضلات دیواره شکم آنها بوده است. بطور کلی کودکان انعطاف پذیری (نشستن و به جلو خم شدن) خود را حفظ می کنند، در حالیکه نوجوانان می توانند در حین رشد به نتایج بهتری دست یابند. در برخی از کودکان و نوجوانان انعطاف پذیری کاهش می یابد، یا آنان بسیار کم در این مورد پیشرفت می کنند، شاید دلیل آن عدم تمرین و فعالیت ورزشی باشد دختران در رتبه درصدهای پایین از نظر انعطاف پذیری افت داشتند و تنها در اواسط دوره نوجوانی کمی پیشرفت کردند. و همچنین دختران در مجموع نسبت به پسران در مفصلهای خود انعطاف پذیری بیشتری دارند. این مطلب شاید ناشی از آن باشد که تمرینهای کشتی به طور اجتماعی بیشتر برای دختران قابل قبول و پذیرفته می شود تا تمرینهای شدید قدرتی و به نظر می رسد تعداد بیشتری از دختران در مقایسه با پسران در ورزشهایی مثل ژیمناستیک یا باله شرکت می کنند.

انعطاف پذیری در سالخوردگان

متأسفانه، کاهش انعطاف پذیری تنها به دوره نوجوانی و جوانی محدود نمی شود. بون و آزن 28 نوع مختلف از اندازه گیری انعطاف پذیری را در مورد 109 نفر، از 18 ماهه تا 54 ساله انجام دادند و کاهش یکنواختی از انعطاف پذیری را در هر دوره بدست آوردند.

مقایسه بزرگسالان بالاتر از 55 سال با افراد جوانتر ثمره ای جز کاهش انعطاف پذیری در بعضی از موارد به بار نیاورد، اما این کاهش شامل همه مفصلها نبود.

الکساندر، ردی و میلی اظهار داشتند که کاهش در مقدار انعطاف پذیری بعد از سن 49 سالگی چشمگیرتر از دوره های قبل از آن است. بدون شک یکی از عوامل کاهش انعطاف پذیری محدودیت دامنه حرکت کارهای روزمره است. روند کاهش انعطاف پذیری معرف میانگین وضعیت جسمی بین نمایندگان گروههای مختلف مردم است. این امر به این معنا نیست که هرکس به ور خودکار انعطاف پذیری خود را کاهش می دهد. در واقع، ورزشکاران، بالرینها و افرادی که در تمرینهای انعطاف پذیری درگیر هستند معمولاً با بالا رفتن سن دامنه حرکات مفصلهای خود را حفظ می کنند یا آن را بهتر می سازند.

تمرین انعطاف پذیری

تحقیق درمورد رشد و بازده محصول 18 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

رشد و بازده محصول

مقدمه :بازده یک محصول گوجه فرنگی بوسیلۀ کل تولید بیومسی و جزء بندی بیومس (زیستی حجم بیولوژی ) و محتوای ماده خشک میوه (محصول، بیان می شود. (شکل 10-4 ) در کنار تأثیر مقدار محصول ، این نشانه ها نیز برکیفیت محصول تأثیر می گذارد( به عنوان مثال اندازه وطعم میوه ) و بنابراین بر روی قیمت محصول نیز مؤثر است.

بازده های محصولات یک زمین معمولاً میانگینی بین 40 تا 100 t/ha را داراست . نظر به اینکه بازدۀ کشت سالاندر گلخانه ها در شمال غربی اروپا و یا شمال امریکا براحتی 500 t/ha افزایش یافته وگزارش در مورد افزایش ای بیش از 700 محصولات داده شده است. مهم ترین دلایل برای این تفاوتهای بزرگی که در سودمندی وجود دارد:

طول دوره کشت (12- 11 ماه ؛ بالای 35 بار برداشت ) وبنابراین تفاوتهایی که در جلوگیری از تجمع نور و محصولات بیومسی وجود دارد؛

کنترل و بهینه سازی فاکتورهای محیطی ( co2 دی اکسید کربن – دما رطوبت و نور) ؛

تدابیر متمرکز عملی ( رشد و نمو گیاهان در آبهای مغذی برای تقویت آنها ، راه های حاصلخیزی کاشت انبوه – داشتن ساقه های اضافی – محصولاتی که در زیر خاک به عمل م یآیند – هرس برگ و میوه )محصولات زیستی به طور عمده بوسیله فتوسنتز تحریک می شوند، و فتوسنتز نیز به اندازه خیلی زیادی به مقدار نور بستگی دارد، که از این گذشته با توجه به سطوح برگ نیز تغییر می کند. علاوه بر این ، یک محصول بالای بیومسی در صورت لزوم دارای بازده بالایی نیست. ( ز آنجا که فقط گوجه یک تمایل اقتصاد ( در بازار) را داراست.

جزء بندی در میوه ها ممکن است پائین باشد، بدلیل اینکه دستجات میوه نا مرغوب اند ، و نتیجه آن بار میوه کم خواهد بود، یا به دلیل اینکه ظرفیت پائینی از میوه هایی که توسط بخش خصوصی وارد می شوند،(وارداتی که دارای جذب لوزی یک نی هستند).

نهایتاً ، محتوی ماده خشک میوه دارای اهمیت بالائی است ، از آنجا که این پاراتر بیان میکند که محتوی چه میوۀ تازه ای ازماده خشک نتیجه می دهد ( براساس جزء بندی به میوه ها ) .

برای پردازش گوجه فرنگی ، محتوی ماده خشک به عنوان مادهجامد قابل حل و ذخیره سوکروز بیان می شود که دارای اهمیت اقتصاد قابل توجهی برای صنعت غذا به عنوان یک تعیین کنندۀ دلپذیر بودن و خصوصیات پروازشی ،می باشد (بخش 10 ).

فرآیندهایی که رشد محصول و بازده آن را بیان می کند ، که در بالا آمد ، به صورت جزئیات در این بخش در نظر گرفته می شود ، با تأکید و اهمیت بر روی تأثیر فاکتورهایی محیطی مانند ، نور دی اکسید کربن ، دما ، رطوبت و فعالیت ها متمرکز محیطی . رشد محصول یک پاسخ تاخیری به فاکتورهای آب و هوایی می دهد ( خصوصاً با رابطه شد سطح برگ ) علاوه بر پاسخ وسیعی که به فتوسنتز می دهد.

برای مثال ، رشد محصول ممکن است بوسیلۀ یک دمای بالا در مدت طولانی افزایش یابد، بدلیل اینکه افزایش دما ممکن است سطح مشخص برگ را افزایش داده و سپس پیشرفت سطح برگ ، منجر به جلوگیری نور بالاتری را در آینده د پی داشته باشد.

علاوه ،نگهداری تنفس به طور سریع به دما پاسخ می دهد اما ، از آنجا که همچنین بامقدار ماده بیومسی نیز در ارتباط است ، میزان نگهداری تنفسی در زمان داده شده همچنین بستگی به تجمع تأثیرات فاکتورهای محیطی بر روی حجم ماده خشک ذخیره شده نیز دارد.

(و بنابراین باعث تأخیر می شود)

شکل 1-4

دیاگران ساده ارتباط رشد برای ، رشد مبهم گیاهان گلخانه ای ، جعبه ها متغیر بوده، مدارها و پارامتر ها ، سرپوش ها دارای سرعت متغیر هستند. خطهای کامل نشاندهنده جریان کربن و خط تیره نشاندهندۀ جریان اطلاعاتی می باشند.

محتوی ماده خشک = DMC

سطح معین برگ = SLA

تولید بیومسی (زیستی )

مجموع تولید بیومسی یک محصول گوجه فرنگی به طور پایه از یک الگوی پیچیده زمانی تبعیت می کند. (شکل 2-4 )

فاز رشد نمائی و تشریحی ، با میزان رشد نسبی (RGR)(بخش رشد میوه را در صفحه 104 ببینید)، بتدریج به سمت یک فاز رشد خطی بزرگ با میزان رشد مطلق و خالص دائمی پیش می رود.

در مرحله ای که میوه رسیده است ، میزان رشد برای گونه های محدود معینی از گوجه فرنگی کاهش می یابد، که نتیجۀ پیری برگ و کاهش در قدرت تأثیر گذاری عمل فتوسنتز به آنها باشد ( بخش برگ و فتوستنز صفحۀ 95 را ببینید). برایگونه های مجهولی از گوجه فرنگی فاز رشد خطی تا اخر زمان کشت ادامه می یابد ، که نتیجه آن بر روی طرح رشد خطی مشخص می شود.

تحقیق درمورد رشد و بازده محصول 18 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

رشد و بازده محصول

مقدمه :بازده یک محصول گوجه فرنگی بوسیلۀ کل تولید بیومسی و جزء بندی بیومس (زیستی حجم بیولوژی ) و محتوای ماده خشک میوه (محصول، بیان می شود. (شکل 10-4 ) در کنار تأثیر مقدار محصول ، این نشانه ها نیز برکیفیت محصول تأثیر می گذارد( به عنوان مثال اندازه وطعم میوه ) و بنابراین بر روی قیمت محصول نیز مؤثر است.

بازده های محصولات یک زمین معمولاً میانگینی بین 40 تا 100 t/ha را داراست . نظر به اینکه بازدۀ کشت سالاندر گلخانه ها در شمال غربی اروپا و یا شمال امریکا براحتی 500 t/ha افزایش یافته وگزارش در مورد افزایش ای بیش از 700 محصولات داده شده است. مهم ترین دلایل برای این تفاوتهای بزرگی که در سودمندی وجود دارد:

طول دوره کشت (12- 11 ماه ؛ بالای 35 بار برداشت ) وبنابراین تفاوتهایی که در جلوگیری از تجمع نور و محصولات بیومسی وجود دارد؛

کنترل و بهینه سازی فاکتورهای محیطی ( co2 دی اکسید کربن – دما رطوبت و نور) ؛

تدابیر متمرکز عملی ( رشد و نمو گیاهان در آبهای مغذی برای تقویت آنها ، راه های حاصلخیزی کاشت انبوه – داشتن ساقه های اضافی – محصولاتی که در زیر خاک به عمل م یآیند – هرس برگ و میوه )محصولات زیستی به طور عمده بوسیله فتوسنتز تحریک می شوند، و فتوسنتز نیز به اندازه خیلی زیادی به مقدار نور بستگی دارد، که از این گذشته با توجه به سطوح برگ نیز تغییر می کند. علاوه بر این ، یک محصول بالای بیومسی در صورت لزوم دارای بازده بالایی نیست. ( ز آنجا که فقط گوجه یک تمایل اقتصاد ( در بازار) را داراست.

جزء بندی در میوه ها ممکن است پائین باشد، بدلیل اینکه دستجات میوه نا مرغوب اند ، و نتیجه آن بار میوه کم خواهد بود، یا به دلیل اینکه ظرفیت پائینی از میوه هایی که توسط بخش خصوصی وارد می شوند،(وارداتی که دارای جذب لوزی یک نی هستند).

نهایتاً ، محتوی ماده خشک میوه دارای اهمیت بالائی است ، از آنجا که این پاراتر بیان میکند که محتوی چه میوۀ تازه ای ازماده خشک نتیجه می دهد ( براساس جزء بندی به میوه ها ) .

برای پردازش گوجه فرنگی ، محتوی ماده خشک به عنوان مادهجامد قابل حل و ذخیره سوکروز بیان می شود که دارای اهمیت اقتصاد قابل توجهی برای صنعت غذا به عنوان یک تعیین کنندۀ دلپذیر بودن و خصوصیات پروازشی ،می باشد (بخش 10 ).

فرآیندهایی که رشد محصول و بازده آن را بیان می کند ، که در بالا آمد ، به صورت جزئیات در این بخش در نظر گرفته می شود ، با تأکید و اهمیت بر روی تأثیر فاکتورهایی محیطی مانند ، نور دی اکسید کربن ، دما ، رطوبت و فعالیت ها متمرکز محیطی . رشد محصول یک پاسخ تاخیری به فاکتورهای آب و هوایی می دهد ( خصوصاً با رابطه شد سطح برگ ) علاوه بر پاسخ وسیعی که به فتوسنتز می دهد.

برای مثال ، رشد محصول ممکن است بوسیلۀ یک دمای بالا در مدت طولانی افزایش یابد، بدلیل اینکه افزایش دما ممکن است سطح مشخص برگ را افزایش داده و سپس پیشرفت سطح برگ ، منجر به جلوگیری نور بالاتری را در آینده د پی داشته باشد.

علاوه ،نگهداری تنفس به طور سریع به دما پاسخ می دهد اما ، از آنجا که همچنین بامقدار ماده بیومسی نیز در ارتباط است ، میزان نگهداری تنفسی در زمان داده شده همچنین بستگی به تجمع تأثیرات فاکتورهای محیطی بر روی حجم ماده خشک ذخیره شده نیز دارد.

(و بنابراین باعث تأخیر می شود)

شکل 1-4

دیاگران ساده ارتباط رشد برای ، رشد مبهم گیاهان گلخانه ای ، جعبه ها متغیر بوده، مدارها و پارامتر ها ، سرپوش ها دارای سرعت متغیر هستند. خطهای کامل نشاندهنده جریان کربن و خط تیره نشاندهندۀ جریان اطلاعاتی می باشند.

محتوی ماده خشک = DMC

سطح معین برگ = SLA

تولید بیومسی (زیستی )

مجموع تولید بیومسی یک محصول گوجه فرنگی به طور پایه از یک الگوی پیچیده زمانی تبعیت می کند. (شکل 2-4 )

فاز رشد نمائی و تشریحی ، با میزان رشد نسبی (RGR)(بخش رشد میوه را در صفحه 104 ببینید)، بتدریج به سمت یک فاز رشد خطی بزرگ با میزان رشد مطلق و خالص دائمی پیش می رود.

در مرحله ای که میوه رسیده است ، میزان رشد برای گونه های محدود معینی از گوجه فرنگی کاهش می یابد، که نتیجۀ پیری برگ و کاهش در قدرت تأثیر گذاری عمل فتوسنتز به آنها باشد ( بخش برگ و فتوستنز صفحۀ 95 را ببینید). برایگونه های مجهولی از گوجه فرنگی فاز رشد خطی تا اخر زمان کشت ادامه می یابد ، که نتیجه آن بر روی طرح رشد خطی مشخص می شود.

تحقیق درمورد رشد و بازده محصول 18 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

رشد و بازده محصول

مقدمه :بازده یک محصول گوجه فرنگی بوسیلۀ کل تولید بیومسی و جزء بندی بیومس (زیستی حجم بیولوژی ) و محتوای ماده خشک میوه (محصول، بیان می شود. (شکل 10-4 ) در کنار تأثیر مقدار محصول ، این نشانه ها نیز برکیفیت محصول تأثیر می گذارد( به عنوان مثال اندازه وطعم میوه ) و بنابراین بر روی قیمت محصول نیز مؤثر است.

بازده های محصولات یک زمین معمولاً میانگینی بین 40 تا 100 t/ha را داراست . نظر به اینکه بازدۀ کشت سالاندر گلخانه ها در شمال غربی اروپا و یا شمال امریکا براحتی 500 t/ha افزایش یافته وگزارش در مورد افزایش ای بیش از 700 محصولات داده شده است. مهم ترین دلایل برای این تفاوتهای بزرگی که در سودمندی وجود دارد:

طول دوره کشت (12- 11 ماه ؛ بالای 35 بار برداشت ) وبنابراین تفاوتهایی که در جلوگیری از تجمع نور و محصولات بیومسی وجود دارد؛

کنترل و بهینه سازی فاکتورهای محیطی ( co2 دی اکسید کربن – دما رطوبت و نور) ؛

تدابیر متمرکز عملی ( رشد و نمو گیاهان در آبهای مغذی برای تقویت آنها ، راه های حاصلخیزی کاشت انبوه – داشتن ساقه های اضافی – محصولاتی که در زیر خاک به عمل م یآیند – هرس برگ و میوه )محصولات زیستی به طور عمده بوسیله فتوسنتز تحریک می شوند، و فتوسنتز نیز به اندازه خیلی زیادی به مقدار نور بستگی دارد، که از این گذشته با توجه به سطوح برگ نیز تغییر می کند. علاوه بر این ، یک محصول بالای بیومسی در صورت لزوم دارای بازده بالایی نیست. ( ز آنجا که فقط گوجه یک تمایل اقتصاد ( در بازار) را داراست.

جزء بندی در میوه ها ممکن است پائین باشد، بدلیل اینکه دستجات میوه نا مرغوب اند ، و نتیجه آن بار میوه کم خواهد بود، یا به دلیل اینکه ظرفیت پائینی از میوه هایی که توسط بخش خصوصی وارد می شوند،(وارداتی که دارای جذب لوزی یک نی هستند).

نهایتاً ، محتوی ماده خشک میوه دارای اهمیت بالائی است ، از آنجا که این پاراتر بیان میکند که محتوی چه میوۀ تازه ای ازماده خشک نتیجه می دهد ( براساس جزء بندی به میوه ها ) .

برای پردازش گوجه فرنگی ، محتوی ماده خشک به عنوان مادهجامد قابل حل و ذخیره سوکروز بیان می شود که دارای اهمیت اقتصاد قابل توجهی برای صنعت غذا به عنوان یک تعیین کنندۀ دلپذیر بودن و خصوصیات پروازشی ،می باشد (بخش 10 ).

فرآیندهایی که رشد محصول و بازده آن را بیان می کند ، که در بالا آمد ، به صورت جزئیات در این بخش در نظر گرفته می شود ، با تأکید و اهمیت بر روی تأثیر فاکتورهایی محیطی مانند ، نور دی اکسید کربن ، دما ، رطوبت و فعالیت ها متمرکز محیطی . رشد محصول یک پاسخ تاخیری به فاکتورهای آب و هوایی می دهد ( خصوصاً با رابطه شد سطح برگ ) علاوه بر پاسخ وسیعی که به فتوسنتز می دهد.

برای مثال ، رشد محصول ممکن است بوسیلۀ یک دمای بالا در مدت طولانی افزایش یابد، بدلیل اینکه افزایش دما ممکن است سطح مشخص برگ را افزایش داده و سپس پیشرفت سطح برگ ، منجر به جلوگیری نور بالاتری را در آینده د پی داشته باشد.

علاوه ،نگهداری تنفس به طور سریع به دما پاسخ می دهد اما ، از آنجا که همچنین بامقدار ماده بیومسی نیز در ارتباط است ، میزان نگهداری تنفسی در زمان داده شده همچنین بستگی به تجمع تأثیرات فاکتورهای محیطی بر روی حجم ماده خشک ذخیره شده نیز دارد.

(و بنابراین باعث تأخیر می شود)

شکل 1-4

دیاگران ساده ارتباط رشد برای ، رشد مبهم گیاهان گلخانه ای ، جعبه ها متغیر بوده، مدارها و پارامتر ها ، سرپوش ها دارای سرعت متغیر هستند. خطهای کامل نشاندهنده جریان کربن و خط تیره نشاندهندۀ جریان اطلاعاتی می باشند.

محتوی ماده خشک = DMC

سطح معین برگ = SLA

تولید بیومسی (زیستی )

مجموع تولید بیومسی یک محصول گوجه فرنگی به طور پایه از یک الگوی پیچیده زمانی تبعیت می کند. (شکل 2-4 )

فاز رشد نمائی و تشریحی ، با میزان رشد نسبی (RGR)(بخش رشد میوه را در صفحه 104 ببینید)، بتدریج به سمت یک فاز رشد خطی بزرگ با میزان رشد مطلق و خالص دائمی پیش می رود.

در مرحله ای که میوه رسیده است ، میزان رشد برای گونه های محدود معینی از گوجه فرنگی کاهش می یابد، که نتیجۀ پیری برگ و کاهش در قدرت تأثیر گذاری عمل فتوسنتز به آنها باشد ( بخش برگ و فتوستنز صفحۀ 95 را ببینید). برایگونه های مجهولی از گوجه فرنگی فاز رشد خطی تا اخر زمان کشت ادامه می یابد ، که نتیجه آن بر روی طرح رشد خطی مشخص می شود.