لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
نام استاد: سرکار خانم سیمین لطفی
موضوع :در و پنجره
گردآورندگان : ندا روحانی ، منصوره دایی ،تکتم شریف ،مهسا میرزایی
زمستان 83
در: به طور کلی از ساختمان گفته می شود که با بازو و بسته شدن فضاهای داخلی و خارجی رابه هم مربوط می نامید .ودر بعضی از مولرد نیز عبور نور و تبادل هوا را ممکن یا نا ممکن می نماید. وظیفه اولیه در ایجاد امکان دسترسی است و از جمله مقاومت و پایداری – حفظ حریم خصوصی و ایمنی – عایق حرارتی و صوتی – حفظ محیط از باد و باران .
قسمتهای مختلف در عبارتند از :
لنکه در: قسمتی که درون چهار چوب قرار می گیرد .
قاب : همان چهار چوب در .
آستانه : قسمت پتیینی قاب در.
کتیبه : قسمتی از در یا پنجره که در قسمت بالایی در مانند شکل مقابل قرار می گیرد و ممکن است بازشو ثابت باشد .
وادار : تقسیم کننده لنگه در به دو یا چند قسمت .
بائو : واردار عمودی طرفین در یا پنجره که قفل و لولا نیز به آن متصل و یا درون آن قرار می گیرد را بائو می گویند.
قیدهای فوقانی و تحتانی : وادارهای بالا وپایین .
تنکه : قسمت صفحه مانندی از در که مابین دو وادار قرار گیرد را تنکه گویند.
پاخور : یال پایینی لنگه در که معمولاً پهنتر از یالهای جانبی بوده و به منظور جلوگیری از صدمه دیدن در از ضربه پیش بینی می شود .
شیشه خور : قسمتی از یالهای درکه شیشه را بر روی آن تکیه می دهند .
دماغه : قسمتی از لنگه در که روی نمای قاب قرار می گیرد .
زهوار : قسمتی از در که به منظور زینت یا درز گیری و یا سهولت نصب شیشه بر روی در یا پنجره نصب می گردد.
یراق : قسمتی از لوازم در است که به منظور باز وبسته شدن و قفل کردن در مانند لولا ،دستگیره ،….. به کار می رود؟
انواع در :
برحسب شرایط زیر دارای انواع مختلفی هستند.
محل قرارگیری : درها از نظر محل قرار گیری به دو دسته کلی درهای خارجی و درهای داخلی تقسیم می گردند.
تعداد لنگه : یک لنگه،دو لنگه 3- جهت بازشو : مانند درهای یک لنگه از نظر محل قرار گیری لولا به درهای راست که با دست راست به سمت خارج باز می شود ودرهای چپ که با دست چپ به سمت خارج باز می شوند . معمولاً بازشوها به طرف داخل است و جزء محل های که از 20 نفر بیشتر جمعیت داشته باشد .که در این صورت به سمت خارج باز می شود .
مصالح مورد استفاده در درها :
درهای چوبی : معمولاً برای فضاهای داخلی
درهای فولادی : به عنوان درهای خارجی
درهای آلومینیومی : با توجه به مقاومتی که در برابر رطوبت دارند برای فضاهای مرطوب استفاده می شوند .
درهای شیشه ای : این نوع درها که از شیشه های ضخیم و آبدیده ساخته شده اند معمولاً در فضاهای تجاری و اداری و در مکانهایی که حفظ محرمیت داخلی مورد نظر نباشد پیش بینی می شوند .
درهای پلاستیکی : این نوع مصالح که به تازگی وارد صنعت ساختمان شود است به سرعت جای مصالح مختلف را پر می کند درهای ساخته شده از مقاطع pvc مخصوصاً در مکانهای مرطوب پیشنهاد می شود .
انواع دیگر درها عبارتند از :
درهای با لولای کنار : درها با لولا های محوری ـدرها با لولای دورانه .
درهای کشویی : اغلب به منظور جلوگیری از به هدر رفتن فضاها از این نوع درها و بیشتر در کارخانه ها و کارگاههای صنعتی استفاده می گردد.
در های آکاردئونی : این درها نیز به منظور جلوگیری از به هدر رفتن فضاها مورد استفاده قرار گرفته و اغلب در مکانهای صنعتی و گاراژ ها استفاده می گردد.
موقعیت قرارگیری درها
درهای داخلی : درهای داخلی باید در جایی قرار بگیرند که فضای قابل استفاده اتاق بیشتر شود . اما درباره این که در ،به داخل یابه بیرون ساختمان باز شود ، باید تصمیم گیری درستی اتخاذ گردد که معمولاً درها به داخل باز
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
نام استاد: سرکار خانم سیمین لطفی
موضوع :در و پنجره
گردآورندگان : ندا روحانی ، منصوره دایی ،تکتم شریف ،مهسا میرزایی
زمستان 83
در: به طور کلی از ساختمان گفته می شود که با بازو و بسته شدن فضاهای داخلی و خارجی رابه هم مربوط می نامید .ودر بعضی از مولرد نیز عبور نور و تبادل هوا را ممکن یا نا ممکن می نماید. وظیفه اولیه در ایجاد امکان دسترسی است و از جمله مقاومت و پایداری – حفظ حریم خصوصی و ایمنی – عایق حرارتی و صوتی – حفظ محیط از باد و باران .
قسمتهای مختلف در عبارتند از :
لنکه در: قسمتی که درون چهار چوب قرار می گیرد .
قاب : همان چهار چوب در .
آستانه : قسمت پتیینی قاب در.
کتیبه : قسمتی از در یا پنجره که در قسمت بالایی در مانند شکل مقابل قرار می گیرد و ممکن است بازشو ثابت باشد .
وادار : تقسیم کننده لنگه در به دو یا چند قسمت .
بائو : واردار عمودی طرفین در یا پنجره که قفل و لولا نیز به آن متصل و یا درون آن قرار می گیرد را بائو می گویند.
قیدهای فوقانی و تحتانی : وادارهای بالا وپایین .
تنکه : قسمت صفحه مانندی از در که مابین دو وادار قرار گیرد را تنکه گویند.
پاخور : یال پایینی لنگه در که معمولاً پهنتر از یالهای جانبی بوده و به منظور جلوگیری از صدمه دیدن در از ضربه پیش بینی می شود .
شیشه خور : قسمتی از یالهای درکه شیشه را بر روی آن تکیه می دهند .
دماغه : قسمتی از لنگه در که روی نمای قاب قرار می گیرد .
زهوار : قسمتی از در که به منظور زینت یا درز گیری و یا سهولت نصب شیشه بر روی در یا پنجره نصب می گردد.
یراق : قسمتی از لوازم در است که به منظور باز وبسته شدن و قفل کردن در مانند لولا ،دستگیره ،….. به کار می رود؟
انواع در :
برحسب شرایط زیر دارای انواع مختلفی هستند.
محل قرارگیری : درها از نظر محل قرار گیری به دو دسته کلی درهای خارجی و درهای داخلی تقسیم می گردند.
تعداد لنگه : یک لنگه،دو لنگه 3- جهت بازشو : مانند درهای یک لنگه از نظر محل قرار گیری لولا به درهای راست که با دست راست به سمت خارج باز می شود ودرهای چپ که با دست چپ به سمت خارج باز می شوند . معمولاً بازشوها به طرف داخل است و جزء محل های که از 20 نفر بیشتر جمعیت داشته باشد .که در این صورت به سمت خارج باز می شود .
مصالح مورد استفاده در درها :
درهای چوبی : معمولاً برای فضاهای داخلی
درهای فولادی : به عنوان درهای خارجی
درهای آلومینیومی : با توجه به مقاومتی که در برابر رطوبت دارند برای فضاهای مرطوب استفاده می شوند .
درهای شیشه ای : این نوع درها که از شیشه های ضخیم و آبدیده ساخته شده اند معمولاً در فضاهای تجاری و اداری و در مکانهایی که حفظ محرمیت داخلی مورد نظر نباشد پیش بینی می شوند .
درهای پلاستیکی : این نوع مصالح که به تازگی وارد صنعت ساختمان شود است به سرعت جای مصالح مختلف را پر می کند درهای ساخته شده از مقاطع pvc مخصوصاً در مکانهای مرطوب پیشنهاد می شود .
انواع دیگر درها عبارتند از :
درهای با لولای کنار : درها با لولا های محوری ـدرها با لولای دورانه .
درهای کشویی : اغلب به منظور جلوگیری از به هدر رفتن فضاها از این نوع درها و بیشتر در کارخانه ها و کارگاههای صنعتی استفاده می گردد.
در های آکاردئونی : این درها نیز به منظور جلوگیری از به هدر رفتن فضاها مورد استفاده قرار گرفته و اغلب در مکانهای صنعتی و گاراژ ها استفاده می گردد.
موقعیت قرارگیری درها
درهای داخلی : درهای داخلی باید در جایی قرار بگیرند که فضای قابل استفاده اتاق بیشتر شود . اما درباره این که در ،به داخل یابه بیرون ساختمان باز شود ، باید تصمیم گیری درستی اتخاذ گردد که معمولاً درها به داخل باز
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
سیمین بهبهانی
سیمین بـِهْبَهانی (زادهٔ ۲۸ تیر ۱۳۰۶ در تهران) نویسنده و غزلسرای معاصر ایرانی است. او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزنهای بیسابقه به «نیمای غزل» معروف است.
زندگی
سیمین خلیلی معروف به «سیمین بهبهانی» فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و نبیره حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل است. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر میگفت و حدود ۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و در ضمن رمانهای متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند.
مادر او فخرعظما ارغون (۱۳۱۶ ه.ق - ۱۳۴۵ ه.ش) دختر مرتضی قلی ارغون (مکرم السلطان خلعتبری) از بطن قمر خانم عظمت السلطنه (فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله خان فومنی) بود. فخر عظما ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و با متون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوئیسی آموخت. او همچنین از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطنخواه عضویت داشت و مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود. او همچنین عضو کانون بانوان و حزب دموکرات بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت میکرد.
پدر و مادر سیمین که در سال ۱۳۰۳ ازدواج کرده بودند، در سال ۱۳09 از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری (مدیر روزنامه آینده ایران) ازدواج کرد و صاحب سه فرزند دیگر شد.
سیمین بهبهانی ابتدا با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام خانوادگی همسر خود نامبردار شد ولی پس از وی با منوچهر کوشیار ازدواج نمود. او سالها در آموزش و پرورش با سمت دبیری کار کرد.
او در سال ۱۳۳۷ وارد دانشکده حقوق شد، حال انکه در رشته ادبیات نیز قبول شده بود. در همان دوران دانشجویی بود که با منوچهر کوشیار آشنا شد و با او ازدواج کرد. سیمین بهبهانی سی سال-از سال ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۶۰-تنها به تدریس اشتغال داشت و حتی شغلی مرتبط با رشتهٔ حقوق را قبول نکرد.
در1348 به عضویت شورای شعر وموسیقی در آمد . سیمین بهبهانی ، هوشنگ ابتهاج ،نادر نادرپور ، یدالله رویایی،بیژن جلالی و فریدون مشیری این شورا را اداره می کردند.در سال 1357عضویت در کانون نویسندگان ایران را پذیرفت .
در 1378 سازمان جهانی حفوف بشردر برلین مدال کارل فون اوسی یتسکی را به سیمین بهبهانی اهدا کرد.در هین سال نیز جایزه لیلیان هیلمن/داشیل هامت را سازمان نظارت بر حقوق بشر (HRW)به وی اعطا کرد.
اشعار
برخی از معروفترین غزلهای او با این ابیات آغاز میشود:
شلوارتاخورده دارد مردی که یک پاندارد
خشم است وآتش نگاهش،یعنی تماشا ندارد
دوباره میسازمت وطن اگرچه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو میزنم،اگرچه بااستخوان خویش
منابع
شاعری که هرگز قلم یا روحش را نفروخت، مقاله واشینگتن پست درباره سیمین بهبهانی.
تذکره اندرونی، بنفشه حجازی، ۱۵۱ - ۱۵۶ (شرح حال فخر عظمی ارغون).
بخش آثار: بهبهانی،سیمین، با قلب خود چه خریدم؟، لسآنجلس: شرکت کتاب، ۱۳۷۵/۱۹۹۶، پشت
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
سیمین بهبهانی
سیمین بـِهْبَهانی (زادهٔ ۲۸ تیر ۱۳۰۶ در تهران) نویسنده و غزلسرای معاصر ایرانی است. او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزنهای بیسابقه به «نیمای غزل» معروف است.
زندگی
سیمین خلیلی معروف به «سیمین بهبهانی» فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و نبیره حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل است. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر میگفت و حدود ۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و در ضمن رمانهای متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند.
مادر او فخرعظما ارغون (۱۳۱۶ ه.ق - ۱۳۴۵ ه.ش) دختر مرتضی قلی ارغون (مکرم السلطان خلعتبری) از بطن قمر خانم عظمت السلطنه (فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله خان فومنی) بود. فخر عظما ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و با متون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوئیسی آموخت. او همچنین از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطنخواه عضویت داشت و مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود. او همچنین عضو کانون بانوان و حزب دموکرات بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت میکرد.
پدر و مادر سیمین که در سال ۱۳۰۳ ازدواج کرده بودند، در سال ۱۳09 از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری (مدیر روزنامه آینده ایران) ازدواج کرد و صاحب سه فرزند دیگر شد.
سیمین بهبهانی ابتدا با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام خانوادگی همسر خود نامبردار شد ولی پس از وی با منوچهر کوشیار ازدواج نمود. او سالها در آموزش و پرورش با سمت دبیری کار کرد.
او در سال ۱۳۳۷ وارد دانشکده حقوق شد، حال انکه در رشته ادبیات نیز قبول شده بود. در همان دوران دانشجویی بود که با منوچهر کوشیار آشنا شد و با او ازدواج کرد. سیمین بهبهانی سی سال-از سال ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۶۰-تنها به تدریس اشتغال داشت و حتی شغلی مرتبط با رشتهٔ حقوق را قبول نکرد.
در1348 به عضویت شورای شعر وموسیقی در آمد . سیمین بهبهانی ، هوشنگ ابتهاج ،نادر نادرپور ، یدالله رویایی،بیژن جلالی و فریدون مشیری این شورا را اداره می کردند.در سال 1357عضویت در کانون نویسندگان ایران را پذیرفت .
در 1378 سازمان جهانی حفوف بشردر برلین مدال کارل فون اوسی یتسکی را به سیمین بهبهانی اهدا کرد.در هین سال نیز جایزه لیلیان هیلمن/داشیل هامت را سازمان نظارت بر حقوق بشر (HRW)به وی اعطا کرد.
اشعار
برخی از معروفترین غزلهای او با این ابیات آغاز میشود:
شلوارتاخورده دارد مردی که یک پاندارد
خشم است وآتش نگاهش،یعنی تماشا ندارد
دوباره میسازمت وطن اگرچه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو میزنم،اگرچه بااستخوان خویش
منابع
شاعری که هرگز قلم یا روحش را نفروخت، مقاله واشینگتن پست درباره سیمین بهبهانی.
تذکره اندرونی، بنفشه حجازی، ۱۵۱ - ۱۵۶ (شرح حال فخر عظمی ارغون).
بخش آثار: بهبهانی،سیمین، با قلب خود چه خریدم؟، لسآنجلس: شرکت کتاب، ۱۳۷۵/۱۹۹۶، پشت
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
سیمین بهبهانی
سیمین بـِهْبَهانی (زادهٔ ۲۸ تیر ۱۳۰۶ در تهران) نویسنده و غزلسرای معاصر ایرانی است. او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزنهای بیسابقه به «نیمای غزل» معروف است.
زندگی
سیمین خلیلی معروف به «سیمین بهبهانی» فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و نبیره حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل است. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر میگفت و حدود ۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و در ضمن رمانهای متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند.
مادر او فخرعظما ارغون (۱۳۱۶ ه.ق - ۱۳۴۵ ه.ش) دختر مرتضی قلی ارغون (مکرم السلطان خلعتبری) از بطن قمر خانم عظمت السلطنه (فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله خان فومنی) بود. فخر عظما ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و با متون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوئیسی آموخت. او همچنین از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطنخواه عضویت داشت و مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود. او همچنین عضو کانون بانوان و حزب دموکرات بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت میکرد.
پدر و مادر سیمین که در سال ۱۳۰۳ ازدواج کرده بودند، در سال ۱۳09 از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری (مدیر روزنامه آینده ایران) ازدواج کرد و صاحب سه فرزند دیگر شد.
سیمین بهبهانی ابتدا با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام خانوادگی همسر خود نامبردار شد ولی پس از وی با منوچهر کوشیار ازدواج نمود. او سالها در آموزش و پرورش با سمت دبیری کار کرد.
او در سال ۱۳۳۷ وارد دانشکده حقوق شد، حال انکه در رشته ادبیات نیز قبول شده بود. در همان دوران دانشجویی بود که با منوچهر کوشیار آشنا شد و با او ازدواج کرد. سیمین بهبهانی سی سال-از سال ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۶۰-تنها به تدریس اشتغال داشت و حتی شغلی مرتبط با رشتهٔ حقوق را قبول نکرد.
در1348 به عضویت شورای شعر وموسیقی در آمد . سیمین بهبهانی ، هوشنگ ابتهاج ،نادر نادرپور ، یدالله رویایی،بیژن جلالی و فریدون مشیری این شورا را اداره می کردند.در سال 1357عضویت در کانون نویسندگان ایران را پذیرفت .
در 1378 سازمان جهانی حفوف بشردر برلین مدال کارل فون اوسی یتسکی را به سیمین بهبهانی اهدا کرد.در هین سال نیز جایزه لیلیان هیلمن/داشیل هامت را سازمان نظارت بر حقوق بشر (HRW)به وی اعطا کرد.
اشعار
برخی از معروفترین غزلهای او با این ابیات آغاز میشود:
شلوارتاخورده دارد مردی که یک پاندارد
خشم است وآتش نگاهش،یعنی تماشا ندارد
دوباره میسازمت وطن اگرچه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو میزنم،اگرچه بااستخوان خویش
منابع
شاعری که هرگز قلم یا روحش را نفروخت، مقاله واشینگتن پست درباره سیمین بهبهانی.
تذکره اندرونی، بنفشه حجازی، ۱۵۱ - ۱۵۶ (شرح حال فخر عظمی ارغون).
بخش آثار: بهبهانی،سیمین، با قلب خود چه خریدم؟، لسآنجلس: شرکت کتاب، ۱۳۷۵/۱۹۹۶، پشت