تحقیق درمورد زمین شناسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

مین شناسی

تشکیلات کرج از رسوبات آتشفشانی ضخیمی از دوره ائوالیگوسن در کوه های البرز بوجود آمده که بوسیله کنگلومرای این دوره و روسوبات قرمز پوشیده شده اند و در مسیر آنها رسوبات دوران سوم با‌ آهک گرانیت دار قرار گرفته است. تشکیلات کرج به ضخامت تقریبی 3000 متر غالبا از توف های سبز و شیست های توفدار می باشد. تکیه گاه جناحین سد از نوع سنگ های گرانیت است. این سد کلا بر روی سنگ های دیوریتی احداث گردیده است.

کلیات

سد امیرکبیر در 63 کیلومتری شمال غربی تهران و در کیلومتر 23 جاده کرج – چالوس نزدیک روستای واریان با مساحت حوزه آبریزی معادل 764 کیلومتر مربع و متوسط رواناب 472 میلیون متر مکعب احداث گردیده است.

مشخصات سد

این سد از نوع بتنی دو قوسی باحداکثر ارتفاع 180 متر از پی به ضخامت 30 متر در کف و 9 متر در تاج می باشد. مساحت دریاچه در حداکثر رقوم آب معادل 4 کیلومترمربع است.

مشخصات سازه های جنبی

این سد دارای دو سرریز سرسره أی با دو دریچه قطاعی به ابعاد 10×10 متر و ظرفیت تخلیه 1450 متر مکعب بر ثانیه می باشد.

امیرکبیر

نام سد

تهران

نام سازمان

1332

سال شروع ساخت

بتنی دو قوسی

نوع سد

تهران

محل سد - استان

1340

سال شروع بهره برداری

مرکزی

نام حوضه آبریز اصلی

کرج, 23

نزدیکترین شهر و فاصله از آن به کیلومتر

کرج

نام رودخانه

کرج

نام حوضه آبریز فرعی

180

ارتفاع از پی - متر

160

ارتفاع از کف - متر

8

عرض در تاج - متر

390

طول تاج - متر

38

عرض در پی - متر

50000

سطح زیر کشت - هکتار

472

MCM - حجم آب قابل تنظیم سالیانه

90

ظرفیت نیروگاه - مگاوات

202

MCM - حجم کل

دریچه دار

نوع سرریز

191.6

MCM - حجم مفید

زون سنندج – سیرجان:    این زون در جنوب و جنوب باختری ایران مرکزی و شمال خاوری زون زاگرس قرار گرفته است. در شمال و شمال باختری، ‌توسط فروافتادگی‌هایی مانند دریاچه ارومیه، توزلوگل، گاوخونی و گسلهایی مانند گسل شهر بابک و گسل آباده از ایران مرکزی و در جنوب باختری توسط راندگی اصلی زاگرس، از زاگرس جدا می شود. از ویژگیهای شاخص این زون وجود حجم‌های سترگ سنگهای ماگمایی و دگرگونی با سن پالئوزوئیک و به ویژه مزوزوئیک است.   چینه شناسی :    سنگهای قدیمی این ناحیه عبارت از سنگهای دگرگونی با رخساره آمفیبولیت، ‌گنیس، کیانیت، آمفیبولیت شیست و مرمر به سن پرکامبرین. ولی ممکن است بخش بالایی این رخساره ها تا پالئوزوئیک پیشین نیز ادامه داشته باشد. ‌رسوبات بعد از پرمین در این منطقه کم و بیش به رسوبات ایران مرکزی شبیه هستند ولی در پرمین سنگهای شیلی بیشتر است و همراه آنها سنگهای آتشفشانی نیز تشکیــــل شده اند.    ماگماتیسم و متامورفیسم :    بطور کلی آثار فعالیتهای ماگمایی را در این منطقه می توان به صورت زیر خلاصه کرد:    1- گرانیت ناحیه حاجی آباد کرمان قبل از لیاس.   2- توده های نفوذی اسیدی نواحی حاجی آباد – سیرجان، بروجرد و همدان که اغلب به صورت گرانیت و دیوریت هستند و به شکل باتولیتهای کوچک و بزرگ دیده می شوند.    3- گرانیت نواحی ده سر(جنوب شرقی کوشک) و گابروی ناحیه اسفندقه که در مجموع به تریاس نسبت داده می شود.    4- گرانیت و دیوریت ها به فاز کوهزایی و چین خوردگی لارامید مربوط است که به حالت باتولیت و غیره تشکیل شده اند، مانند باتولیت الوند و نواحی مجاور چون بروجرد، ‌الیگودرز و نوحی جنوبی سیرجان.    فعالیتهای آتشفشانی اغلب در زمانهی قبل از سنوزوئیک رخ داده اند و نواحی مختلفی از این منطقه را در بر می گیرند، برای مثال سنگهای آتشفشانی بازیک که به سیلورین – دونین مربوط است از ناحیه حاجی آباد گزارش شده و همچنین در حاجی آباد، اقلید، گلپایگان ومریوان سنگهای بازیک و اسیدی پرمین دیده شده است.

    در دوره ژوراسیک سنگهای آتشفشانی بازیک از نواحی اسفندقه، اقلید و توف از نواحی گلپایگان گزارش شده است. سنگهای آتشفشانی بازیک کرتاسه در نواحی حاجی آباد، گلپایگان و سنندج گسترش زیادی دارند، ولی در ائوسن و الیگوسن این سنگ‌ها به مقدار جزیی در ناحیه اسفندقه و حاجی آباد مشاهده می شود. از نظر فعالیتهای دگرگونی، منطقه سنندج - سیرجان بسیار فعال بوده است و سنگهای دگرگونی بطور فراوان در برونزدگیهای نواحی اسفندقه، حاجی آباد، اقلید، آباده، اصفهان، گلپایگان، ‌الیگودرز، همدان و مریوان وجود دارد.   با توجه به فعالیتهای کوهزایی پدیده های دگرگونی موجود در منطقه سنندج – سیرجان را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:    1- دگرگونی آسینیتیک(کاتانگایی): که از رخساره های آمفیبولیت تشکیل شده است که تنها در نواحی اسفندقه – گلپایگان دیده می شود.    2- دگرگونی کالدونین: با رخساره های شیست سبز تا بالای آمفیبولیت که در نواحی اسفندقه – اقلید وجود دارد.    3- دگرگونی مربوط به فاز کیمرین پیشین که با رخساره شیست سبز مشخص شده و با فعالیت ماگمایی همراه بوده است.    4- دگرگونی لارامیدی دارای رخساره های بالای شیست سبز که بیشتر در نواحی گلپایگان، همدان و سنندج گسترش دارد. در همین فاز دگرگونی، فشار زیاد سبب شده است در سنگهای آمیزه رنگین دگرگونی رخ دهد و گلوکوفان شیست به وجود آید.    بطور کلی می توان گفت که منطقه سنندج – سیرجان کمربندی از سازندهای دگرگونی تشکیل شده است که اصولاً در تریاس پایانی(فاز کوهزایی سیمری پیشین) شکل گرفته اند.    کانی زایـــی :    ذخایر آهن گل کهر سیرجان و هم چنین همدان – قروه (تیپ منیتیت)، ‌ذخایر طلای تیپ های موته، زرشوران و آق دره ذخایر سرب و روی در سنگهای کربناته، ‌ذخایر مس تیپ استراتیفورم، ‌ذخایر تیتانومنیتیت، ‌کانیهای آلومینوسلیکاتی‌(کانیهای گروه سیلیمانیت)، سیلیس و ذخایر سنگهای تزئینی(مرمر) از عمده ذخایری هستند که در حال حاضر استخراج و در پاره ای موارد در دست فرآوری می باشند. علاوه بر ذخایر معدنی فوق الذکر این کمربند محل بسیار مناسب برای اکتشاف ذخایر قلع و تنگستن، تیپ های گوناگون ذخایر طلا، مولیبدن، قلع و طلای تیپ پورفیری، کبالت، ذخایر آهن تیپ گل گهر، ذخایر طلای آبرفتی، مونازیت، آنتیموان و انواع سنگهای تزئینی(گرانیتها و مرمرها) می باشد.

سنندج-سیرجان و چینه نگارى آن

تحقیق درمورد زمین شناسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

زمین شناسی دریچه ای به جهانی دیگر تاریخچه زمین: 

           مراحل آغازین شکل گرفتن زمین به دوره پره کامبرین یعنی در حدود ۶/۴میلیارد سال پیش باز می گردد. 

            اولین موجوداتی که بر روی زمین بوجود آمدند تنها دارای یک سلول بودند وسپس میلیونها سال طول کشید تا اولین گیاهان و سپس اولین جانوران که دایناسورها بودند بوجود بیایند.اما اگر بخواهیم به دید زمین شناسی نگاه کنیم انسان جزء موجودات جدیدی است که بر روی زمین بوجود آمده اند. چرا که در مقایسه با این زمان عظیم از پیدایش انسان زمان زیادی نمی گذرد.

 زمین شناسی فیزیکی:

            زمین شناسی فیزیکی شامل شامل علوم مختلفی در رابطه با فیزیک زمین مانند:« هیدرولوژی-پترولوژی-تکتونیک و ... » می شود.

             به دلیل گسترده بودن این علوم از شرح آنها صرفنظر می کنم و نظرتان را به دیدن چند تصویر در رابطه با زمین شناسی فیزیکی جلب مینمایم.

سنگ شناسی رسوبی

ریشه لغوی

سنگ شناسی رسوبی از دو کلمه Sedimentary به معنی رسوبی و Petrology به معنی سنگ شناسی گرفته شده است.

دید کلی

سنگهای رسوبی به دلیل داشتن منابع مهم نظیر نفت ، گاز ، ذغال ، آهن ، اوارنیم و نیز مواد مورد نیاز در مصالح ساختمانی مانند آهک ، گچ و غیره از اهمیت خاصی برخوردارند لذا سنگ شناسی رسوبی یکی از مهمترین شاخه‌های علوم زمین محسوب می‌گردد. در حدود 70٪ از سنگهای سطح زمین ، دارای منشا رسوبی هستند، و این سنگها عمدتا از ماسه سنگها ، سنگهای آهکی ، شیل ها و به مقدار کمتری اما با همان معروفیت از رسوبات نمک ، سنگهای آهندار ، ذغال و چوب تشکیل شده است.

تاریخچه و سیر تحولی

مطالعه سنگهای رسوبی از نظر مشخصات ساختی ، بافتی و ترکیب شیمیایی آنها ، اولین بار در سال 1879 توسط سوربی انگلیسی انجام گرفت. وی مطالعه سنگهای رسوبی در مقاطع نازک را برای اولین بار ابداع نمود. بعدها در 1899 ، کایوی فرانسوی پاره‌ای از مشخصات میکروسکوپی و مشخصات ماکروسکوپی بعضی از سنگهای رسوبی در کشور فرانسه را ، به صورت مصور تشریح و تفسیر کرد.از آن تاریخ به بعد ، به پیروی از کایو ، بررسیهای سنگهای رسوبی و کوشش اکثر سنگ شناسان ، عمدتا بر کانی شناسی و تشخیص کانی‌های تشکیل دهنده این سنگها متمرکز گردید. که در این میان ماسه سنگها و رسوبات ماسه‌ای و از میان کانی‌ها هم ، کانیهای سنگین (دارای وزن مخصوص بیش از 2.85) ، بیشتر مورد توجه قرار گرفتند.

در سال 1919 ، ونت ورث آمریکایی برای سنجش اندازه ذرات و دانه های تشکیل دهنده رسوبات تخریبی مقیاسی ارائه داد و به کمک مقیاس ونت ورث مطالعه دانه سنجی و تجزیه‌های کمی و مکانیکی رسوبات بر مبنای اندازه دانه ها و فراوانی آنها ، میسر گردید.

سرانجام در 1933 ، آدن و کرمباین ، مقیاس‌های جدیدتری برای اندازه گیری دانه‌های رسوبی ارائه دادند و در مکانیسم تجزیه‌های مکانیکی رسوبات تخریبی ، تسهیلات زیادتری ایجاد کردند. امروز هم ، مقیاسهای اندازه گیری متداول برای مطالعات رسوب شناسی و سنگهای رسوبی ، به نام همین افراد معروف بوده و مورد استفاده سنگ شناسان و رسوب شناسان قرار دارد.

گروههای اصلی سنگهای رسوبی

رسوبات سیلیسی آواری :رسوبات سیلیسی آواری (همچنین تحت عنوان رسوبات تریجنوس یا اپی کلاستیک خوانده می‌شوند) آنهایی هستند که از خرده سنگهای قبلی که توسط فرآیند فیزیکی حمل و رسوب کرده‌اند، تشکیل شده‌اند. این گروه شامل سنگها زیر می‌باشد:

کنگلومراها :در این سنگها ، مواد دانه درشت گرد شده در زمینه‌ای از مواد دانه ریز قرار دارند.

برش‌ها :مواد دانه درشت گرد نشده در زمینه‌ای از مواد دانه ریز قرار دارند.

ماسه سنگها :اندازه دانه‌ها در ماسه سنگها ، کمتر از 2 میلیمتر است.

گلسنگها :اندازه دانه‌ها کمتر از 2 میکرون می‌باشد.

رسوبات بیوژنیک ، بیوشیمیای و آلی :رسوباتی هستند که بیشتر منشا بیو ژنیکی ، بیو شیمیایی و آلی دارند و شامل:

سنگهای آهکی :سنگهای آهکی می‌توانند هم از طریق ته نشست مستقیم CaCo3 از آب دریا و هم از طریق رسوب کردن اسکلت‌های کربناتی موجودات به وجود آید.

چرت‌ها :چرت ، یک واژه خیلی کلی برای رسوبات سیلیسی دانه ریز ، با منشا شیمیایی ، بیو شیمیایی یا بیوژنیکی است.

فسفاتها :یکی از مهمترین کانی‌های رسوبی فسفاتها ، آپاتیت می‌باشد.

ذغال و شیل نفتی :ذغال و شیلهای نفتی که از بقایای موجودات زنده قدیمی می‌باشند، انعکاسی از فرآیندهای دیانژ و دگرگونی دارند.

رسوبات شیمیایی :این رسوبات منشا شیمیایی دارند و شامل موارد زیر می‌باشند:

تبخیر‌ی‌ها: تبخیری‌ها عمدتا رسوبات شیمیایی هستند که پس از تغلیط نمک‌های محلول در آب (بر اثر تبخیر) رسوب کرده‌اند.

سنگهای آهن‌دار :آهن ، عملا بر اندازه چند در صد در تمام سنگهای رسوبی وجود دارد، ولیکن بطور غیر معمول ، در جایی که مقدار آهن بیش از 15٪ باشد، سنگهای آهن‌دار را تشکیل می‌دهد.

رسوبات آذر آواری :رسوبات آذر آواری رسوباتی هستند که عمدتا از دانه‌های با منشا ولکانیکی ، که از فعالیت‌های آتشفشانی همزمان سرچشمه گرفته‌اند، تشکیل شده‌اند. و شامل موارد زیر می‌باشند:

رسوبات اتوکلاستیک :سنگهای ولکانوژیکی هستند که توسط برشی شدن در جای لاوا تشکیل شده‌اند.

رسوبات پیروکلاستیک – ریزشی :این رسوبات به راحتی از طریق خرده‌های آتشفشانی خارج شده از یک مجرا یا یک شکاف ، بر اثر انفجار ماگماتیکی ، تشکیل می‌شوند.

رسوبات ولکانی کلاستیک – جریانی :این رسوبات توسط انفجارات فورانی در محیط‌های خشکی ایجاد می‌شوند.

هیدروکلاستیک‌ها :هنگامی که لاوای خارج شده ، با آب تماس پیدا کند، سرد شدن و خاموشی سریع ، باعث قطعه قطعه شدن لاوا می‌شود. این قطعات پس از حرکت در آب و دانه دانه شدن رسوبات هیدروکلاستیک را تشکیل می‌دهند.

رسوبات اپی کلاستیک :رسوباتی هستند که از حرکت و ته نشست مجدد رسوبات ولکانی کلاستیک ایجاد شده‌اند.

اهمیت مطالعه سنگهای رسوبی

سنگهای رسوبی در ادوار گذشته زمین شناسی در محیطهای طبیعی متفاوتی که امروزه وجود دارد، رسوب کرده‌اند. مطالعه این محیطهای عهد حاظر و رسوبات و فرآیندهای آنها به درک بیشتر معادل قدیمی آنها کمک می‌کند.

دلایل زیادی برای مطالعه سنگهای رسوبی وجود دارد زیرا ارزش اقتصادی کانی‌ها و مواد موجود در آنها کم نمی‌باشد. سوخت‌های نفت و

تحقیق درمورد زمین لرزه (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

مقدمه:

زمین لرزه های بزرگی که باعث از بین رفتن مال و جان خیل زیادی از انسان ها شد، که می توان به زمین لرزه ها یی از قبیل زمین لرزه 1978 طبس و زمین لرزه ی 1990 منجیل رودبار و زمین لرزه ی 2003 بم اشاره کرد. این زمین لرزهها محققان را بر آن داشت تا در مناطق با لرزه خیزی بالا مانند تهران، حرکت زمین را در این مناطق مورد بررسی قرار بدهند و تخمین بزنند

از مواد غیر ارتجاعی برای مدل سازی حرکت زمین در تهران استفاده شده . با استفاده از محاسبه ی سرعت امواج لرزه ای در زمین به نوع سنگ بستر پی برد. با در نظر گرفتن زمین لرزه های که اخیرا اتفاق افتاده می توان زمین لرزه هایی که در گذشته اتفاق افتاده تفسیر کرد.به که این امر باعث می شود که به نتایجی سازگار با تکتونیک و ساختار محلی برسیم.

تهران در یک زون لرزشی بسیار فعال در رشته کوههای البرز قرار دارد .که رشته کوههای البرز بخشی از کمربند الپ هیمالیا است.

شکل شماره یک پراکندگی زمین لرزه های تاریخی منطقه را نشان می دهد.و از این شکل این استنباط می شود که منطقه 8 یک زمین لرزه با بزرگی بیشتر از 7 ریشتر را در محدوده ی زمانی 4B.Cتا 1830 میلادی تجربه کرده است و محل وقوع ان در شهر ری بوده که در قسمت جنوبی تهران قرار دارد و خسارت زیادی به این شهر وارد کرده است. اخرین رخداد بزرگ زمین لرزه در سال 1830 با بزرگی 1/7و تقریبا در فاصله یkm 100 اتفاق افتاده است.

شکل شماره 1:

نزدیکترین رخداد تاریخی مربوط به این شهر، زلزله ی سال 855 بود که بزرگی آن 1/7 ریشتر بوده است. و مهمترین زمین لرزه های ابزاری که در این منطقه اتفاق افتاده عبارتند از:

1- زمین لرزه ی بویین زهرا که در سال 1962 با بزرگی 2/7= Mw اتفاق افتاده.

2- زمین لرزه ی سال 2002 چنگوره (آواج) با بزرگی 6/5=Mw اتفاق افتاده.

3- زمین لرزه ی 2004 فیروزآباد کوجور با بزرگی 3/6=Mw ریشتر بوده است.

شبکه ی لرزه نگاری تهران در مدت زمان بین سالهای 1990 تا 2004 سه زمین لرزه ی قوی را ثبت کرده است:

زمین لرزه ی 1990 منجیل رودبار با بزرگی3/7=Mw

زمین لرزه ی 2002 چنگوره (آواج) با بزرگی 5/6Mw

زمین لرزه ی 2004 فیروزآباد کوجور با بزرگی 3/6=Mw (جدول شماره 1) می باشد.

جدول شماره ا:

محققان مختلف برروی میکروزون های تهران مطالعاتی انجام دادند که این محققان عبارتند از:

جیکا 2000، جعفری 2002، حق شناس 2005.

جیکا:

جیکا یا همان آژانس انجمن بین المللی ژاپن برروی میکروزون های منطقه ی تهران بزرگ مطالعاتی انجام داد که این مطالعات براساس زمین لرزه هایی بود که در منطقه ی شهر ری، گسل مشاء و گسل های شمال تهران اتفاق افتاده است. مطالعات jicaمبنی بر زمین لرزه ها و مدل گسل ها و روش تجربی مرتبه ی گرین بوده است و از این معیارها برای رسم شکل امواج در سنگ بستر استفاده کردند.و در شکل شماره 2 از یک زمین لرزه ی 9/3mb= که در گسل مشاء اتفاق افتاد به عنوان مولد حرکت زمین استفاده شد. (طبق شکل شماره 2).

از تجزیه تحلیل چگونگی گسترش امواج در زیر سطح زمین با این مطالب رسیدند:

خصوصیات خاک منطقه

طبقه بندی خاک های منطقه

شکل شماره 2:

جعفری:

جعفری در سال 2002 برروی میکروزون های اطراف تهران مطالعه هایی انجام داد،این مطالعات براساس حداکثر شتاب زمین ، از روی آنالیز خسارت های حاصله از زمین لرزه ی احتمالی انجام داد. و سپس با استفاده از آنالیزهای شکست و روش down-hole سرعت امواج برشی در منطقه ی تهران بزرگ را تخمین زد.

کوگل وهمکاران:

کوگل و همکاران در سال 2006 یک روشی را برای محاسبه ی خسارت های احتمالی حاصل از زمین لرزه ابداع کردند،که اگر از معادله ی گوتنبرگ ریشتر برای نشان دادن خسارت های حاصل از امواج لرزه ای استفاده کنند این مقادیر به ابهام نزدیک می شود.

کوگل:

تحقیق درمورد زمین لرزه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

«مقدمه»

پدیده زمین لرزه از جمله رخدادهای ناگوار و خسارت زایی می باشد که اشاره به پویایی روند تکوینی زمین دارد. این روند هر چند طبیعی می باشد ولی همشه در گروه فرآیندهایی خسارت زا و خطر آفرین جای داشته است. آمارها نشان می دهد که کشور ایران، از دیدگاه خسارتهای وارده ناشی از رخدادهای طبیعی (بویژه زمین لرزه) در ردیف چهارمین کشور جهان قرار درد . این در حالی است که آثار این گونه خسارتها پیوستگی نزدیکی را نیز با وضعیت اقتصادی و میزان فقر، در بین مردم مناطق آسیب دیده دارا است.

«تاریخچه زمین لرزه»

تاریخ به خوبی گویاست که دیریست واژه زلزله برای بیشینه افراد ناآشنا پیش از هر چیز هراس را در پی داشته و برای بسیاری از پژوهشگران پرسشهای فراوان را به همراه دارد. بازگشت به گواه های تاریخی نشان می دهد که هراس از زمین لرزه و میل به شناخت آن در سرشت آدمی آمیخته می باشد. این گونه شناخت گاه با خرافه ها و دیدگاه های غیر علمی آلوده گردیده و گاه تفسیرهایی علمی ولی بسیار ناتوان را بر دوش خود کشیده است. اولین دیدگاه های علمی در قالب کم و بیش دقیق برای شناخت اسلوب دار زمین لرزه مربوط به میانه تا اواخر قرن هجدهم پیوسته می باشد. اشاره به این نکته لازم است که هر چند آغاز فعالیت شبکه جهانی استاندارد زمین لرزه شناختی یا (WWSSN) در افزایش مکان یابی رخدادها کارساز بوده ولی هنوز آثار قطعیت و خطای فروان را می توان در برآورد درست از پارامتر مکانی کانون و یا دیگر پارامترهای اصلی رخداد ها ردیابی نمود.

«زمین لرزه»

هرگونه حرکت های دوره ای و لرزش های قابل دریافت که نتیجه ای از عبور امواج الاستیکی ناشی از رها گردیدن انرژی در تکتونسفر است در قالب واژه زمین لرزه (Land slide) تعریف می گردد. اثر سطحی گذر امواج زمن لرزه در قالب ویرانسازی سازه ها، ایجاد تغییراتی در قالب نشست های نایکنواخت و کلی، آبگونی، سونامی (Tsunami) ، لغزش های بزرگ و گسیختگی در دامنه ها و دیگر تغییرات کینماتیکی است که با جلوه های گوناگون خود و با نرخی تند و یا کند، پیش و یا پس از هر رخداد زمین لرزه در زمین آشکار می گردد.

«پیدایش زمین لرزه»

در روزهای آغازین علم زلزله شناسی ، تصور می شد که زمین لرزه ها در اثر فرو ریختگی ها و یا انفجارات عمیق در درون زمین ایجاد می شوند. اگر این مسأله صحیح بود باید انتظار می داشتیم تا در یک زمین لرزه ، اولین جنبشها همگی به صورت فشارشی یا کششی باشند. در صورتی که در الگوی تشعشع یک زمین لرزه طبیعی، همیشه دو وضعیت فشارش و دو وضعیت کشش در ربع های متقابل، قابل مشاهده است. همچنین در سنگها، اصطکاک در طول گسل بین دو صفحه، به شدت متغیر است. در محل هایی که اصطکاک کم است و صفحات به آرامی حرکت می کنند. فرآیندی تحت عنوان خزش بدون لرزه (Aseismiccreep) مطرح می شود. ولی در طول سایر بخش های گسل که اصطکاک زیاد است، صفحات به طور موقت به همدیگر می چسبند. جنبش ممتد صفحه موجب واتنش الاستیک، در مجاورت نقاط ناهموار می شود. تا هنگامی که سنگ های اطراف گسل الاستیک باشند، در موقع کشیدگی یا فشردگی همانند فنرهایی عمل می‌نمایند که قادرند انرژی الاستیک را در خود ذخیره کنند. پیش از یک زمین لرزه، سنگ های موجود در طول یک گسل را می توان به عنوان یک سیستم فنری بارگذاری شده وآماده برای رها شدن، در نظر گرفت. در این سیستم بیش از یک میلیمتر جنبش صفحه، نیرویی فراهم می سازد که بر نیرو های اصطکاک غلبه می کند و در نتیجه سنگ های طرفین گسل به طور ناگهانی در جهت مخالف همدیگر می جهند. یک گسیختگی مشخص به صورت ترک کوچکی که سریعا گسترش می یابد، در طول یک گسل انتشار می یابد. در این حین، انرژی الاستیکی ذخیره شده در سنگ های طرف دیگر گسل به صورت امواج لرزه ای صاتع می شود. هر گاه یک لیتوسفر با سرعت زیاد در حدود 100 میلیمتر در سال فرو رانده شود به قدر کافی برای ایجاد زمین لرزه سرد و شکننده باقی می ماند. زیرا در طی فرورانش سریع، لیتوسفر سطوح هم دمایش را نیز به پائین حمل می کند. اما در جایی که فرورانش با سرعت کمتر از 30 میلیمتر در سال صورت پذیرد ، نظیر ساحل ایالت های ارگن و واشنگتون، حرارت لیتوسفر در حین فرو رفتن افزایش می یابد و زمین لرزه ایجاد نمی‌گردد. در زمین لرزه های بزرگ، گسیختگی تا چند صد کیلومتر انتشار می‌یابد، در صورت که در زمین لرزه های کوچکتر گسیختگی تنها تا چند کیلومتر منتشر می شود.

تحقیق درمورد زمین و همسایه های آن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

زمین و همسایه های آن

زمین حرکت می کند:شاید شما تصور کنید که خورشید هر روز در آسمان جابه جا می شود. اما چنین نیست. زمین به دور خورشید حرکت می کند و هر شبانه روز یک دور به دور خود می چرخد. زمین هم به دور خود می گردد هم به دور خورشید. زمین مانند توپ است و خورشید در هنگام روز یک طرف آن را روشن می کند و در هنگام شب نیز طرف تاریک آن است.

نزدیک ترین همسایه زمین:در هنگام شب در آسمان چه می بینید؟ ماه و تعداد زیادی ستاره. ماه بیش از هر چیز دیگر به ما نزدیک است و به همین دلیل، بزرگ به نظر می رسد. ماه با دوربین های قوی و بزرگ به نام تلسکوپ مشاهده می شود. سطح ماه از سنگ و غبار نرم پوشیده شده و به دلیل نبودن آب و هوا، هیچ موجود زنده ای در آن وجود ندارد. در روی ماه کوه های بلند، دشت های وسیع و گودالهای دایره شکلی وجود دارد. ماه نور خود را از خورشید می گیرد و از خود نور ندارد و مانند آینه نور خورشید را به زمین منعکس می کند که به آن مهتاب می گویند.

سفر به منظومه شمسی:خورشید و 9 سیاره ای که به دور آن در گردش هستند منظومه شمسی نامیده می شوند. شمس یعنی خورشید و منظومه یعنی سیاراتی که به نظم در آسمان به دور خورشید می گردند همه سیاره ها هم به دور خود می چرخند و هم به دور خورشید.عطارد:عطارد نزدیک ترین سیاره به خورشید است و سیاره کوچکی است که هر 88 روز یک بار به دور خورشید می گردد. به علت داغی عطارد، هیچ موجود زنده ای نمی تواند روی آن زندگی کند.

زهره:زهره یا ناهید دومین سیاره منظومه شمسی است که صبح و عصر در نزدیکی محل طلوع و غروب خورشید دیده می شود و مانند زمین، کوه و دشت دارد و باز هم به دلیل نزدیکی به خورشید آب و موجود زنده ندارد.

زمین:زمین سومین سیاره است که از دور به شکل کره سفید و زیبابی به نظر می رسد که قسمت های به رنگ آب، اقیانوس ها و قسمت های سفید رنگ ابرها هستند. زمین به دلیل داشتن شرایط جوی مناسب دارای گیاهان، انسان ها و موجودات زنده است.

مریخ:پس از زمین، مریخ قرار دارد. مریخ خاک قرمز رنگی دارد. در مریخ آب هست؛ ولی آب ها یخ زده اند و هر دو سال یک بار به دور خورشید می گردد.

بهرام (سیاره)

بَهرام یا مریخ چهارمین سیاره در سامانه خورشیدی است که در مداری طویل‌تر از زمین و با سرعتی کمتر از زمین حرکت می‌کند. هر یک باری که به بدور خورشید میچرخد معادل ۶۸۷ روز (روز زمین) طول می‌کشد و شب و روز کمی طولانی‌تر از کره زمین است.

بزرگی بهرام حدوداً نصف زمین است و قطر آن ۶۷۹۰ کیلومتر می‌باشد (مقایسه کنید با قطر زمین: ۱۲۷۵۶ کیلومتر).[۱]

جو بهرام سرخ‌فام است و در آسمان شب از زمین نیز سرخی آن دیده می‌شود. کره بهرام دو ماه کوچک به نام‌های فوبوس و دِیموس دارد که شکلی نامنظم دارند. این دو ماه احتمالاً شهاب‌سنگ‌هایی هستند که در مدار بهرام به دام افتاده‌اند.اگر شخصی در کرهٔ مریخ باشد مشاهده خواهد کرد که فوبوس سه بار در یک روز طلوع و غروب می‌کند. دیموس نصف فوبوس بوده و چنانچه از مریخ به آن نگاه کنیم این ماه بیشتر شبیه به یک ستاره خواهد بود تا یک قمر.

بهرام، سیاره سرخ‌فام منظومه خورشیدی، نصف زمین قطر دارد و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکی‌های روی زمین است. همانند زمین، یخ‌های قطبی، دره‌های عمیق، کوه، غبار، طوفان و فصل دارد. در دشت‌های آن مانند ماه، گودال‌هایی حاصل از برخورد سنگ‌های آسمانی دیده می‌شود. با وجود اندازه کوچکش، بلندترین قلهٔ سامانهٔ خورشیدی یعنی کوه المپوس و بزرگ‌ترین دره سامانهٔ خورشیدی در این سیاره پیدا شده‌است.

فرسوده بودن بیشتر دهانه‌های برخوردی سیاره بهرام نشان‌دهندهٔ فعالیت زیاد زمین‌شناختی در این سیاره است.[۲]

روزهای بهرام ۲۴ ساعت و ۳۷ دقیقه طول می‌کشد. از آن‌جا که محور سیارهٔ بهرام همانند زمین ۲۴ درجه کج است در این سیاره نیز فصل‌های سال وجود دارند. اما هر سال بهرامی تقریباً‌دو برابر سال زمینی یعنی ۶۷۸ روز به‌درازا می‌کشد.[۳]مشتری:سیاره بعدی مشتری است که از جنس گاز است.