تحقیق درمورد پلاسمولیز و تورژسانس گیاهی با فرمتword

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

در آزمایش "مشاهده سلول گیاهی" بین دیواره سلولی و دیواره سیتوپلاسمی فاصله و فضایی وجود ندارد و لذا تفکیک بین این دو عملا غیر ممکن به نظر میرسد. دلیل این موضوع پدیده اسمز و نهایتا فشار آب درون سلولی (پتانسیل فشاری آب) است که باعث نزدیک شدن و چسبیدن پلاسمالما به دیواره سلولی میشود.

پدیده  اسمز زمانى اتفاق می افتد که یک غشاى نیمه تراوا مثل یک غشاى سلولى وجود دارد .

زمانى که  یک  سلول در یک  محیط پر از آب قرار بگیرد مولکول هاى اب از بین غشاى سلولى از ناحیه اى که غلظت ماده ى حل شده کم است (بیرون سلول) به ناحیه اى که غلظت ماده بیشتر است (درون سلول) عبور مى کنند این فرایند اسمز نامیده مى شود. غشاى سلول نفوذ پذیرى انتخابى دارد بنابراین فقط به مواد ضرورى اجازه ورود به سلول داده مى شود و مواد ظاهرا غیر ضرروری از سلول خارج مى شود زمانى که غشا از دو سمت داخل و بیرون با آب خالص محصور باشد مو لکول هاى آب در هر سمت به یک میزان عبور مى کنند و شبکه اصلى گردش آب در بین غشاها وجود ندارد اما اگر در یک طرف ماده ى حل شونده وجود داشته باشد و در طرف دیگر اب خالص وجود داشته باشد  غشا به همان میزان مورد برخورد مولکول ها از دو طرف قرار مى گیرد اما بعضى از مولکول هایى که به غشا برخورد مى کنند مولکول هاى حل شونده خواهند بود که قادر به عبور از غشا نیستند بنابراین مولکول هاى اب از بین غشا از یک طرف به آرامى عبور مى کنند این باعث گردش آب به سمت مواد حل شونده خواهد شد و با فرض سالم بودن غشا این شبکه گردشى آرام تر شده و سرانجام متوقف خواهد شد و فشار در دو طرف مواد حل شونده متناسب می شود به طوری که حرکت در هر دو سمت برابر است (تعادل حرکتى). این مسئله مى تواند ناشى از برابر بودن پتانسیل آب دردو طرف غشا باشد یا ناشى از عوامل ممانعت کننده ای مثل پتانسیل فشار یا فشار اسمزى باشد.

سلول هاى گیاهى یک دیواره سلولى قوى دارند هنگامى که جذب آب از طریق فرآیند اسمز انجام مى شود آنها شروع به متورم شدن مى کنند اما دیواره سلولى از ترکیدن آنها جلوگیرى مى کند. تورژسانس به معنی متورم شدن و سفت شدن است. وقتی فشار داخل سلول آنقدر زیاد مى شود که هیچ آبى نمى تواند وارد سلول شود این فشار مایعى یا هیدروستاتیک عکس اسمز عمل میکند.تورژسانس براى گیاهان خیلى مهم است چون که بخش هاى سبز گیاه را در برابر نور خورشید  مقاوم مى سازد.

  هنگامى که سلول  گیاهى در محلول هاى غلیظ قندی قرار مى گیرند از طریق فرایند اسمز آب از دست مى دهند و چروکیده می شوند این دقیقا مخالف تورژسانس است  اگر شما سلولهاى گیاهى را در محلول هاى غلیظ  قرار دهید و آنها را زیر میکروسکوپ ببینید مشاهده خواهید کرد که جسم سلولها کوچک شده و از دیواره ى سلولى فاصله مى گیرند که گفته مى شود آنها پلاسمولیزه هستند  پلاسمولیز فقط در شرایط استثنایى رخ می دهد. در آزمایشگاه به وسیله قرار دادن سلول ها در محلول غلیظ  نمک یا شکر تحریک مى شود که باعث خارج شدن آب می شود. اغلب از گیاهان کوچک یا سلول هاى اپیدرمى پیاز استفاده می شود، در این گیاهان شیره گیاهى رنگى شده و در نتیجه قابل رویت مى باشد. 

به عبارت دیگر سلول‌های گیاهی که توسط یک دیواره سلولی سخت احاطه شده‌اند تنها می‌توانند تا جایی آب جذب کنند که پتانسیل آب خارج و داخل برابر شود. سلول‌های گیاه یونها- قندها- اسیدهای آلی و اسیدهای آمینه و مواد دیگر را در غلظت نسبتا بالایی در واکوئل ‌هایشان ذخیره می‌کنند. مواد حل ‌شونده باعث جریان آب می‌شوند در این روش سلول‌های گیاهی می‌توانند یک  فشار درونی مثبت و بزرگی به نام فشار اسمزی ایجاد کنند که روی حفظ استحکام و سختی بافت‌های گیاهی اثر قطعی دارد. هر سلول روی سلول‌های مجاورش یک فشار ایجاد می‌کند این فشار‌ها کشش بافت بزرگ را زیاد می‌کنند

تحقیق درمورد پلاسمولیز و تورژسانس گیاهی با فرمتword

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

در آزمایش "مشاهده سلول گیاهی" بین دیواره سلولی و دیواره سیتوپلاسمی فاصله و فضایی وجود ندارد و لذا تفکیک بین این دو عملا غیر ممکن به نظر میرسد. دلیل این موضوع پدیده اسمز و نهایتا فشار آب درون سلولی (پتانسیل فشاری آب) است که باعث نزدیک شدن و چسبیدن پلاسمالما به دیواره سلولی میشود.

پدیده  اسمز زمانى اتفاق می افتد که یک غشاى نیمه تراوا مثل یک غشاى سلولى وجود دارد .

زمانى که  یک  سلول در یک  محیط پر از آب قرار بگیرد مولکول هاى اب از بین غشاى سلولى از ناحیه اى که غلظت ماده ى حل شده کم است (بیرون سلول) به ناحیه اى که غلظت ماده بیشتر است (درون سلول) عبور مى کنند این فرایند اسمز نامیده مى شود. غشاى سلول نفوذ پذیرى انتخابى دارد بنابراین فقط به مواد ضرورى اجازه ورود به سلول داده مى شود و مواد ظاهرا غیر ضرروری از سلول خارج مى شود زمانى که غشا از دو سمت داخل و بیرون با آب خالص محصور باشد مو لکول هاى آب در هر سمت به یک میزان عبور مى کنند و شبکه اصلى گردش آب در بین غشاها وجود ندارد اما اگر در یک طرف ماده ى حل شونده وجود داشته باشد و در طرف دیگر اب خالص وجود داشته باشد  غشا به همان میزان مورد برخورد مولکول ها از دو طرف قرار مى گیرد اما بعضى از مولکول هایى که به غشا برخورد مى کنند مولکول هاى حل شونده خواهند بود که قادر به عبور از غشا نیستند بنابراین مولکول هاى اب از بین غشا از یک طرف به آرامى عبور مى کنند این باعث گردش آب به سمت مواد حل شونده خواهد شد و با فرض سالم بودن غشا این شبکه گردشى آرام تر شده و سرانجام متوقف خواهد شد و فشار در دو طرف مواد حل شونده متناسب می شود به طوری که حرکت در هر دو سمت برابر است (تعادل حرکتى). این مسئله مى تواند ناشى از برابر بودن پتانسیل آب دردو طرف غشا باشد یا ناشى از عوامل ممانعت کننده ای مثل پتانسیل فشار یا فشار اسمزى باشد.

سلول هاى گیاهى یک دیواره سلولى قوى دارند هنگامى که جذب آب از طریق فرآیند اسمز انجام مى شود آنها شروع به متورم شدن مى کنند اما دیواره سلولى از ترکیدن آنها جلوگیرى مى کند. تورژسانس به معنی متورم شدن و سفت شدن است. وقتی فشار داخل سلول آنقدر زیاد مى شود که هیچ آبى نمى تواند وارد سلول شود این فشار مایعى یا هیدروستاتیک عکس اسمز عمل میکند.تورژسانس براى گیاهان خیلى مهم است چون که بخش هاى سبز گیاه را در برابر نور خورشید  مقاوم مى سازد.

  هنگامى که سلول  گیاهى در محلول هاى غلیظ قندی قرار مى گیرند از طریق فرایند اسمز آب از دست مى دهند و چروکیده می شوند این دقیقا مخالف تورژسانس است  اگر شما سلولهاى گیاهى را در محلول هاى غلیظ  قرار دهید و آنها را زیر میکروسکوپ ببینید مشاهده خواهید کرد که جسم سلولها کوچک شده و از دیواره ى سلولى فاصله مى گیرند که گفته مى شود آنها پلاسمولیزه هستند  پلاسمولیز فقط در شرایط استثنایى رخ می دهد. در آزمایشگاه به وسیله قرار دادن سلول ها در محلول غلیظ  نمک یا شکر تحریک مى شود که باعث خارج شدن آب می شود. اغلب از گیاهان کوچک یا سلول هاى اپیدرمى پیاز استفاده می شود، در این گیاهان شیره گیاهى رنگى شده و در نتیجه قابل رویت مى باشد. 

به عبارت دیگر سلول‌های گیاهی که توسط یک دیواره سلولی سخت احاطه شده‌اند تنها می‌توانند تا جایی آب جذب کنند که پتانسیل آب خارج و داخل برابر شود. سلول‌های گیاه یونها- قندها- اسیدهای آلی و اسیدهای آمینه و مواد دیگر را در غلظت نسبتا بالایی در واکوئل ‌هایشان ذخیره می‌کنند. مواد حل ‌شونده باعث جریان آب می‌شوند در این روش سلول‌های گیاهی می‌توانند یک  فشار درونی مثبت و بزرگی به نام فشار اسمزی ایجاد کنند که روی حفظ استحکام و سختی بافت‌های گیاهی اثر قطعی دارد. هر سلول روی سلول‌های مجاورش یک فشار ایجاد می‌کند این فشار‌ها کشش بافت بزرگ را زیاد می‌کنند