تحقیق در مورد دنیای بر خط 37 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 37 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

دنیای بر خط

PC ابزار اصلی برای باز کردن در به دنیای برخط می باشد. برای برخط شدن نیاز به اتصال PC خود به شبکه سراسری دارید که ما آن را اینترنت می نامیم. این عمل می تواند به روش های مختلفی انجام پذیرئد. می توانید به وسیله مودم های کابلی متصل به تلوزیون کابلی، با استفاده از ISDN یا ADSL (هر دو از طریق سیم تلفت زوجی – به هم تابیده انجام می شوند)، پیوندهای ماهواره ای بی سیم و اتصالات مستقیم از طریق LANها وارد شوید. هرچند که ما اغلب به سادگی با وصل کردن خط تلفن به مودم PC خود و اجرای نرم افزار ارتباطی خود وارد فضای مجازی می شویم.

اینترنت چیست؟

اینترنت یک مجموعه جهانی از شبکه های متصل به هم است. آن در واقع از هزاران شبکه مجزا از قبیل موسسه های دانشگاهی، تاسیسات نظامی، مراکز دولتی، شرکت های تجاری و سایر سازمان ها تشکیل شده است. جستجوگران مجازی پس از آمدن در اینترنت می توانند به دسته وسیعی از منابع اطلاعاتی دست پیدا کنند، به میلیون ها فایل قابل بازیابی برسند، با هزاران گروه خبری جهانی صحبت کنند. به صدها میلیون نفر در هر کشوری e-mail بفرستند و از مزایای سرویس های اطلاعاتی رایگان یا قابل خریداری بهره مند شوند. آیا اکنون اینترنت بزرگ است؟ شبکه، که نام اختصاری اینترنت می باشد، میلیون ها کامپیوتر را به چندین کامپیوتر سرویس دهنده میزبان در هر کشوری از جهان متصل می کند. میزبان های اینترنت به طور 24 ساعته به اینترنت متصل هستند. بیش از هزاران نفر در هر ماه به این شبکه متصل می شوند.

اتصال به اینترنت

شما چگونه به اینترنت متصل می شوید؟ در این قسمت در مورد اتصال به اینترنت و همچنین نحوه بسته بندی اطلاعات و ارسال آنها در اینترنت صحبت می کنیم. سه سطح در اتصال به اینترنت وجود دارد:

اتصال از طریق یک سرویس شاهراه اطلاعاتی:

یک روش برای دسترسی به اینترنت عضو شدن در یک سرویس اطلاعاتی تجاری است. این روش اتصال انتخابی معروف برای افرادی هستد که در منزل یا در کسب کوچکی کار می کنند و همچنین برای آنهایی که می خواهند PC منزل خود را با به اینترنت متصل کننند.

اتصال از طریق یک ارائه کننده خدمات اینترنت:

در سطح دوم از سرویس اینترنت، از طریق یک اتصال شماره گیری و به وسیله یک ارائه کننده خدمات اینترنت ارتباط برقرار می شود. این نوع از اتصال دستیابی مستقیم به اینترنت را مقدور می سازد. اتصال از نوع شماره گیری یک اتصال موقتی بنا شده به وسیله مودم برای گرفتن شماره (از طریق یک خط تلفن یا یک خط ADSL یا ISDN دیجیتالی) خط مثل به کامپیوتر دوردست با امکان دسترسی به اینترنت می باشد. ارائه کننده خدمات اینترنتی شرکتی است که برای شرکت ها یا افراد امکان دستیابی یا ظاهر شدن در اینترنت را فراهم می آورد.

اتصال مستقیم از طریق ارتباط شبکه ای:

سطح سوم از اتصال مستقیم به اینترنت در حالت کلی به یک اتصال از نوع شماره گیری (سطوح یک و دو فوق) ترجیح داده می شود به این دلیل که به طور عادی تبادل سریع تری با اینترنت ایجاد می شکند. در این سطح، PC شما به طور مستقیم و معمولاً از طریق یک شبکه محلی (LAN) به اینترنت متصل می شود.

TCP/IP و بسته ها

قرارداد کنترل انتقال / قرارداد اینترنت (TCP/IP) یک قرارداد ارتباطی است که انتقال داده در اینترنت را سبب می شود. هر سیستم عامل مدرن (به عنوان مثال ویندوز 2000/NT/9X یا Mac OD) به همراه خود نرم افزار مورد نیاز برای راه اندازی ارتباطات TCP/IP دارد. ارتباطات در شبکه از طریق این قرارداد دو لایه ای صورت می پذیرد. یک قرارداد مجموعه ای از قواعدی است که کامپیوترها برای صحبت کردن با همدیگر استفاده می کنند.

قرارداد کنترل انتقال (TCP از TCP/IP) قواعهد بسته بندی اطلاعات به شکل بسته ها را به کار می گیرد. هر پیغام، فایل و چیزی از طریق اینترنت ارسال می شود تفکیک شده و برای مسیریابی در اینترنت ارسال می شود تفکیک شده و برای مسیریابی در اینترنت در بسته ها قرار می یگرد. قواعد اینترنت (IP از TCP/IP) آدرس را منظور می کند به گونه ای که هر بسته به مقصد مورد نظرش برسد. نحوه عمل بدین صورت می باشد. وقتی که درخواست یک فایل از یک کامپیوتر سرویس دهنده اینترنت می کنید، لایه TCP فایل را به یک یا چند بسته تقسیم می کند، یک شماره را برای هر بسته درنظر می گیرد و سپس آنها را یک – به – یک از طریق لایه IP مسیردهی می کند. هر بسته دارای آدرس IP مقصد می باشد اما آنها ممکن است مسیرهای مختلفی را در اینترنت به مقصدهای خود بپیمایند. در مقصد، لایه TCP منتظر می ماند تا کلیه بسته ها برسند، آنها را کد گذاری کرده و سپس آنها را به صورت یک فایل به سمت کاربران می فرستد.

هر نقطه – حضور (POP) در اینترنت داریا یک ادرس منحصر به فرد با چهار دسته عدد جدا شده توسط کاراکتر نقطه می باشد (به عنوان مثال 10، 104،

مقاله درباره.. آینده کار وشغل در دنیای مدرن چه می شود

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

آینده کار وشغل در دنیای مدرن چه می شود؟

در حالیکه کشورهای جهان سوم و از جمله ایران از بحران بیکاری رنج می برند شاید نوشتن درباره آینده کار و تحول آن در جوامع صنعتی پیشرفته کمی نامربوط بنظر آید اما ممکن است قرابتهایی حداقل در آینده نه چندان دور در این زمینه بتوان یافت.

بویژه اینکه در برنامه ریزی توسعه در ایران هدف اصلی برنامه چهارم تغییر ساخت اقتصادی و حرکت به طرف اقتصاد دانش محور است. حال باید دید اگر این امر تحقق یابد تاثیرات این نوع ساخت اقتصادی بر بازار کار چیست؟ بدون شک می توان گفت که رشد فرد گرایی بر تمام حوزه های زندگی از جمله کار و عوامل آن در بازار کار تاثیر گذاشته است. در دهه 1960 در اوج پیشرفت اقتصاد جهانی کسانی پیش بینی می کردند که جامعه صنعتی روزی به جامعه ای فراغتی تبدیل شود. تعداد ساعات کار بتدریج کاهش می یافت در حالیکه بهره وری حتی افزایش هم می یافت. اما دیگر آن نوع پیش بینی ها محلی از اعراب ندارد. کار در زندگی مردم اهمیت بیشتری یافته است. حتی با توجه به اینکه نسبت زنان در نیروی کار حتی در بعضی از کشورها از مردان هم پیشی گرفته است. در این میان آینده کار هم تغییرات زیادی کرده است. شاید این مساله امری عادی بنظر رسد که بسیاری هستند که در دنیای جدید از کار و شغل خود احساس نارضایتی می کنند. اما اگر به عمق نارضایتی ها نگاه شود می توان دید که اتقاقاتی در دینای شغل در حال وقوع است؟ علت اصلی عدم رضایت مردم از کارشان چیست ؟ چه تغییراتی در شغل و کار رخ داده است واثر این تغییرات بر آدمیان چیست؟بیشتر کسانی که کارهای سطح بالایی داشته اند و با شرکتهای بزرگ کار می کردند و همه نوع امکانات در اختیار داشتند از نظم سلسله مراتبی سازمان یعنی مرتب به جلسات اداری رفتن و گزارش های بودجه ای خواندن و شنیدن دستورات مافوق و بررسی شکایت ها و گله های کارمندان خسته شدند و همه را رها کرده اند. در حال حاضر خانه دیگر مفهوم سنتی خود را از دست داده است و محل کار هم شده است. آنها نیز خانه هایشان را پایگاه کار و کامپیوترهاشان را ابزار کرده اند. حالا خلاق تر ، مولد ترو سرحال تر شده اند. اما آیا همه می توانند این کار را کنند یا تنها طبقات متوسط و جوانان این کار را می کنند؟

براد لی استاد جامعه شناسی دانشگاه بریستول که روی طرحی بنام کار و نیروی جوان کار می کند می گوید ما جوانان زیادی را مصاحبه کرده ایم که می خواهند کارشان را عوض کنند. جوانی که در یک روزنامه محلی کار می کرد آرزو داشت رمان نویس شود. این چشم اندازها در افق نظر آدم ها کم نیستند. آدم های زیادی هستند که می خواهند کارشان را عوض کنند. این باعث می شود که آنها به کارهای موقت تن دهند و چند شغل عوض کنند و کارهای موقتی زیادی داشته باشند.

مساله از اینجا ناشی می شود که شما هر روز به سر کارتان که می روید در پایان روز این احساس را دارید که چه بیهوده آن روز را سر کرده اید. این احساس بدی است. این احساسی است مشترک در تمام دنیای مدرن و حتی سایر کشورها . این احساس که در کار شما چیزی نبوده که شما را خوشحال کند عدم رضایت شغلی می دهد.

نولان استاد اقتصاد در دانشگاه لیدز نظر دیگری دارد. او می گوید اگر به تحرکات نیروی کار نگاه کنید تعداد کسانی که شغل های مدیریتی گرفته اند و کسانی که به دستمزدهای بالا رسیده اند رو به افزایش بوده است. او می گوید در بریتانیا همان نحوه قدیمی کار یعنی کار در سازمان و شرکت هنوز طرفدار دارد و روبه افزایش است.

او می گوید آمارها نشان می دهند که تعداد کسانی که در شرکتها کار دائمی دارند روبه افزایش است ؛ تعداد کسانی که چند کار می کنند رو به کاهش است؛ تعداد کسانی که از کار های دائمی خارج می شوند رو به کاهش است؛ تعداد کسانی که کارهای آزاد می گیرند رو به کاهش است. همه اینها نشان می دهد که اتفاقی چندان مهمی نیفتاده است.

اما داستان اینطور نیست و این حرف مخالفان زیادی دارد. در امریکا تعداد کسانی که در جوانی چند شغل عوض کرده اند روبه افزایش است. موارد زیادی بوده است که مثلا فرد در 30 سالگی 7 تا 8 شغل طول دوران کارش عوض کرده است.

جوانان بیشتر به این واقعیت پی برده اند که نمی توان یک کار برای همه عمر داشت.

البته ممکن است که این آمارهای متفاوت تصویر مختلطی از اوضاع بدست دهد. اما چه می شود کرد پدیده ای جدید در سازمانهای ادرای و سازمان کار در جریان است.

چه چیزی آدمها را از کارهایشان می رماند؟ بسیاری معتقدند که ظهور فردگرایی و پدیده انتخاب باعث می شود که بشر از بسیاری مزایای کاری در شغل های دائمی دست بکشند تا آن حق را لمس کنند.جان گری استاد فلسفه مدرسه اقتصادی لندن می گوید بلی ظهور این حس که آدمها به دنبال حرفه های مختلف هستند به این دلیل است که این کار کنترل انتخاب شغل را بدست آدم ها می دهد.شغل در سازمان کار سنتی مزیت های زیادی دارد اما معایب آنها این است که فرد در سازمان بورکراتیک گم می شود و قدرت خلاقیت خود را از دست می دهد. هر چه فرد گرایی افزایش یابد این حس در آدمیان بیشتر پدید می آید که از این دام بورکراسی درآید.ریچار سنت استاد جامعه شناسی می گوید که طبیعت نیروی کار و و دوره کار در امریکا کوتاه مدت تر شده است. متوسط عمر شرکتها به 6 سال سقوط کرده است. رقابت های گروهی در شرکتها مانند ماکروسافت جای سلسله مراتب سازمانی را گرفته است. و رقابت شدید تولید و کارایی را افزایش داده است. در شرکتهایی ماند ماکروسافت گروه های کاری تشکیل می شوند و روی این طرح کار می کنند و در نهایت یک گروه برنده می شود. تمام محصولاتی که از این شرکت می بینید اینطور بدست امده است. سازمان کار تغییر کرده است. این درست بر خلاف آنچیزی است که ماکس وبر در آغاز قرن می گفت که مدرنتیته در چنگال بوراکراسی گرفتار می شود. البته آسیب شناسی این مساله هم این است که بسیار سخت است که در سازمانی کار کرد که آینده ای در آن نداشته باشید. و یا عضو گروه کاری حرفه ای باشید اما بعد از مدتها کار نتیجه کارتان دود شود چون کسی دیگری طرح بهتری داده است.همچنین اگر به گردش کار در شرکت گوگل نگاه کنید دیگر آن نظم سازمانی وبری را نمی بینید چون دیگر نمی شود کارائی سازمانی را با شیوه های قدیمی افزایش داد و کارکنان حرفه ای را با انگیزه ها ی مختلف جز با طرح های جدید نمی توان در سازمان نگاه داشت.سنت می گوید اگر ساخت بازار کار را در سه دهه گذشته نظر کنیم می توان گفت که سازمان تجارت در حال سقوط است. متوسط عمر شرکتهای امریکایی به 6 سال نزول کرده است. یکی از دلایل این سقوط شاید این باشد که هم شرکتها و هم کارگران در حال باز نگری مجدد از خود هستند. او می گوید این تغییری مهم است چون انسانها با این وجود این تغییرات در کار و حرفه دیگر نمی توانند هویت کاری داشته باشند:

بطور مثال به وضعیت زنان نگاه کنید آنها وقتی کار خود را برای نگهداری بچه ترک می کنند در هنگام برگشت چه می کشند. اگر در بخش خدمات باشند باید به بخش های پایین تر بروند؛ اگر پرستار باشند از این بیمارستان به بیمارستان دیگر منتقل می شوند؛ اگر معلم باشند هم همینطور ؛ اگر منشی باشند شرکتها در حال باز نگری و ترکیب و تغییر هستند و ممکن است کار سابق را نداشته باشند. دیگر حافظه سازمانی در این اوضاع وجود ندارد. البته در میان مردان هم بویژه طبقات پایین وضع همین است. تغییرات در سازمان ها و شرکتها اوضاع کارهای دائمی را برای آنها برهم می زند و نابودی حافظه سازمانی به نوعی بحران هویت کاری یا حرفه ای می انجامد . از منظر دیگری هم اگر نگاه کنیم بویژه در کارهای حرفه ای و مدیریتی اقتصاد اطلاعاتی ستمی برابر ستم بیکاری را بر دوش صاحبان این حرفه ها گذاشته است. وقت آنان می گویند ما وقت نداریم به این معنی است که آنها هیچ وقتی ندارند که در آن بتواند کار نکنند درست در مقابل ستمی که به بیکاران می رود آنها هم وقت زیادی دارند که کار نمی کنند. وضع اساتید دانشگاه هم همین طور است . اگرچه آنها کمتر با موانع بورکراسی روبرویند. جامعه مدرن دانشگاهش محیط ”منتشر کن یا بمیر است “(publish or Perish) . رشد کامپیوتر و سرعت گردش اطلاعات باعث شده است که این روند شدیدا افزایش یابد. بجرات می توان گفت که از دوره زمانی مرحله ”مرور تحقیقات گذشته” در هر طرح تحقیقاتی چندین برابر کاسته شده است. این ستمی به محققان است، تا بیشتر منتشر کنند، البته اگر آنها از شغلشان رضایت نداشته باشند. در این شرایط بنظر می رسد که انسان مدرنیته قفس آهنین بورکراسی را شکسته است اما اوضاع بیرون قفس هم چندان پایدار نیست. برادلی که در بریستول بیش از هزار جوان را مصاحبه کرده است چیزهای جالبی می گوید . او معتقد است که اولا جوانان نسبت به مساله بیکاری خوب آگاهی دارند و از آن ترس هم دارند اما نسبت به تغییر کارشان هم بسیار خوش بین هستند. آدمهای زیادی هستند که در 30 و 40 سالگی هستند و همین احساس خوشبینی را دارند. البته ریچارد سنت معتقد است که مهاجران شاید از این شکاف در سازمانها بیشترین استفاده را کنند. مثلا در بریتانیا پاکستانی ها توانستند شغل های موقتی و کوچکی با احداث مغازه های کوچک تسخیر کنند. هندوستانی ها الان تقریبا در کار تکنولوژی نرم افزار خیلی سرامد شده اند و بازاری های خوبی در اروپا دارند. کره ای ها در بخش خدمات امریکا نفوذ کرده اند. چینی ها تقریبا کافه ها و سرویس های خدماتی هتل ها را در بریتانیا در دست دارند.البته تمام اینها رابسیار بستگی به پایگاه طبقاتی آدمها دارد. فرزندان طبقات کارگر معمولا آموزش عالی را طی نکرده اند و دوره ها بیکاری بیشتری را طی کرده اند. طبقات متوسط بیشتر نفوذ و قوم و خویش دارند تا آنها را در یافتن شغل مورد علاقه کمک کنند. بهر حال می توان گفت که اوضاع بسیار تغییر کرده است. تامین شغلی دیگر وجود ندارد. البته خیلی ها معتقدند در سرمایه داری هیچگاه تامین شغلی نبوده است. اما رضایت شغلی هم در سلسله مراتب سازمانی سنتی کم شده است. ماهیت اقتصاد تغییراتی کرده است. بخش های جدید کامپیوتری و اینترنتی به اصطلاح تجارت الکترونیکی به اقتصاد فیزیکی افزوده شده است و سازمان الکترونیکی را ایجاد کرده است. الان بیشتر سازمانها به کارمندان خود وسایل تماس الکرونیکی می دهند و از آنها می خواهند در خانه بمانند و کارها را انجام دهند.رقابت درون سازمانها گروهی شده است.البته می توان گفت که بازار کار در جهان سرمایه داری خیلی انعطاف پذیر شده است. اگر این انعطاف پذیری به طور مثبت بکار رود می تواند نقش موثری در افزایش رضایت شغلی داشته

موتزارت، نابغه دنیای موسیقی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 73

موتزارت، نابغه دنیای موسیقی

Wolfgang Amadeus Mozart

تولد: 27 ژانویه 1756 (سالزبورگ)

مرگ: 5 دسامبر 1791 (وین)

خانواده و دوران کودکی

یوهان کریزوستوم ولفگانگ آمادئوس موتزارت، روز 27 ژانوزه 1756 میلادی در شهر سالزبورگ به دنیا آمد. پدر وی لئوپولد موتزارت (تولد 14 نوامبر 1719- مرگ 28 مِی 1787) نام داشت و مادر او آنا ماریا (تولد 25 دسامبر 1720- مرگ 3 ژوئیه 1778) بود. از هفت فرزند این خانواده، فقط دو نفر باقی ماندند. یکی ولفگانگ آمادئوس که هفتمین و کوچک ترین فرزند و دیگری دختری به نام نانرل (تولد 30 ژوئیه 1751- مرگ 29 اکتبر 1829) که چهارمین فرزند خانواده بود.

هنگامی که موتزارت به دنیا آمد، شش سال از مرگ یوهان سباستین باخ، موسیقیدان نامدار، گذشته بود و پیش از آنکه چهار سالش تمام شود نیز، هندل رخت از جهان بربست. موسیقیدانان بزرگ معاصر باخ و هندل، همه درگذشته بودند و یا مانند رامو و اسکارلاتی کار مهمی انجام نمی دادند. گلوک، چهل و دومین سال عمر خود را می گذرانید و با کوشش فراوان از شیوه اپراهای ایتالیایی تقلید می نمود. هایدن نیز خط مشی خود را به خوب روشن نساخته بود و شهرتی هم اگر داشت به عنوان یک نوازنده ی پیانو بود.

دوره ی باروک داشت به پایان می رسید و سبک لطیف تر و خیال انگیزتری جای آن را می گرفت. سبک روکوکو در واقع همان شیوه ی باروک بود، با این تفاوت که باید با دید دیگری به آن نگریست. در این سبک تزئینات بیش از حد لزوم به کار رفته است و این سبک تا چندین سال در معماری و هنرهای تزیینی، تأثیری ناچیز ولی قطعی داشت. البته همین تأثیر کم، تحول عمیقی در هنر به وجود آورده و در حالت و رنگ آمیزی و راه و رسم هنرهای دیگر نیز مؤثر بوده است.

دوره ی کودکی موتزارت همزمان با دوران شکوفایی عصر روکوکو بود.

پدر موتزارت که خود نیز آهنگساز، استاد موسیقی و ویولون نواز ماهری بود (او کتابی درباره ی «روش نوازندگی ویولون» نوشته است) خیلی زود به استعداد وافر فرزندانش پی برد و تعلیم و تربیت آنان را شخصاً به عهده گرفت. این آموزش منحصر به موسیقی نبود بلکه خواندن و نوشتن، ریاضی، ادبیات، زبان شناسی و تعلیمات اخلاقی را نیز در بر می گرفت. پیشرفت ولفگانگ، با توجه به سنش، در موسیقی شگفت انگیز بود. او توانست نخستین اثر دوره ی کودکی خود را در 5 سالگی به پدر عرضه کند. موتزارت از 6 سالگی، سیر و سفر خود را به کشورهای اروپایی شروع کرد و پدر مهربان و جاه طلبش او را به عنوان یک کودک نابغه و خارق العاده (که واقعاً نیز چنین بود) به دیگران معرفی می نمود و پادشاهان و فرمانروایان بزرگ از او استقبال شایانی می کردند. موتزارت وقتی به چهارده سالگی رسید، به تمام کاخ های بین لندن و ناپل، وارد شده و آنها را دیده بود. ذوق و استعداد و تسلط او در تصنیف آهنگ، وی را از عجایب زمان ساخته، آثارش آنقدر ماهرانه بود که عده ای در تصنیف آنها به دست ولفگانگ تردید داشتند و پدرش را خالق آنها گمان می بردند.

وقتی لئوپولد درس پیانو را با دختر هفت ساله ی خود آغاز کرد، ولفگانگ سه ساله بود. وی با شور و علاقه ی بسیار به دست های خواهر خود می نگریست و به تعلیمات پدر گوش فرا می داد و بعد از پایان کار آنها، به زحمت از صندلی بالا می رفت، پشت پیانو می نشست و با دو انگشت کوچک خود، فاصله ی سوم (Tierce) را روی پیانو می گرفت و از شنیدن این صدای گوش نواز که ساده ترین آکورد موسیقی است، لذت می برد.

در چهار سالگی، پدرش سعی کرد به او منوئه و قطعات ساده ای بیاموزد. ولفگانگ یک منوئه را در نیم ساعت و قطعه ای بزرگ تر را در یک ساعت می آموخت و چنانچه اشاره شد او در پنج سالگی شروع به تصنیف آهنگ کرد. اولین منوئه را چنان ماهرانه ساخته بود که توجه پدرش لئوپولد را جلب کرد. این قطعه که در پایان تا حدی بچه گانه تمام می شود، کاملاً با قواعد موسیقی مطابقت می کرد و به این جهت، با آنکه ولفگانگ هنوز به نت نویسی آشنا نبود، پدرش این آهنگ را بدون آنکه چیزی به آن بیفزاید، یادداشت کرد. امروزه این قطعه در موزه ی موتزارت در سالزبورگ نگهداری می شود.

استعداد شایان ولفگانگ باعث شد که پدرش، برای معرفی او به شهرهای دیگر سفر کند. بدین منظور او را در شش سالگی همراه خواهرش به مونیخ، وین، وورتمبرگ، فرانکفورت، آخن و بروکسل برد و در کنسرت هایی که برای آنها ترتیب می داد، موتزارت کوچک ویولون و خواهرش، نانرل، پیانو می نواختند.

در سال 1762 نیز عازم سفر شدند و برای اجرای برنامه ی کنسرتی در حضور فرمانروای «باواریا» به شهر مونیخ عزیمت کردند. شور و شوق زایدالوصفی که در مورد این کودک نابغه ابراز می شد، جاه طلبی لئوپولد را افزون تر ساخت. چندی بعد در همان سال عازم وین شدند و در بین راه هرجا موقعیت مناسبی دست می داد، به اجرای کنسرت می پرداختند. همه جا قریحه ی سرشار این دو کودک، به ویژه هنرمندی ولفگانگ، دوستان و علاقمندان بسیاری برای آنها به همراه می آورد. در وین با استقبال بی نظیری روبرو شدند، چون شهرت آنها قبل از خودشان به آن شهر رسیده بود. چند ساعتی از ورود آنان به شهر نگذشته بود که فرمانی از دربار به ایشان رسید تا قطعاتی در دربار بنوازند.

کاخ شون برون، در وین که در آن بیش از دیگر دربارهای اروپا به موسیقی ابراز می شد موجب پیشرفت نقشه های لئوپولد موتزارت گردید. هر یک از افراد خانواده «ماریاترزا» ملکه ی اتریش، یا آواز می خواند و یا سازی می نواخت و خود ملکه هم درباره ی خود گفته بود تنها موسیقیدان باذوقی است که می توان یافت. در دربار همه، عاشق و دیوانه ی این کودک خردسال شده بودند، بخصوص برای آنکه مدام از همه می پرسید «مرا دوست داری؟ به راستی مرا دوست داری؟» این پرسش های کودکانه، علاقه ی درباریان را به او بیشتر می ساخت و سبب می شد که ولفگانگ خود را به دامن ملکه بیندازد، او را در آغوش گیرد و غرق بوسه سازد.

ماریاترزا علاوه بر پول فراوانی که به این دو کودک تقدیم کرد، دستور داد به هر کدام یک دست لباس درباری نیز هدیه بدهند. ولفگانگ با پوشیدن آن لباس فاخر و گرانبهای ارغوانی رنگ زربفت گلابتون دار آماده شد که تابلویی از او نقاشی کنند.

بزرگان و اعیان شهر وین به روش دربار اقتدا کردند و به زودی خانواده ی موتزارت به خانه های اعیانی و مجلل شهر دعوت شدند. در این هنگام ولفگانگ ناگهان به بیماری مخملک دچار شد و پس از بهبودی اش، خانواده ی موتزارت به زادگاه خود در شهر سالزبورگ بازگشتند. نقشه ی لئوپولد موتزارت برای سفر دوم بسی وسیع تر طرح ریزی شد. وی تصمیم گرفت این بار به پاریس و لندن بروند. در ماه ژوئن 1763 سفر خود را آغاز کردند و از پایتخت های تابستانی شاهزادگان و فرمانروایان گذشتند و به هرجا که قدم می گذاشتند با شگفتی و تحسین از ایشان استقبال می شد. در «اِکس لاشاپل» یکی از خواهران «فردریک بزرگ» سعی کرد آنان را به برلن دعوت کند، ولی لئوپولد راه خود را ادامه داد و رفت. در شهر فرانکفورت «گوته» نویسنده و شاعر آلمانی، که در آن هنگام 14 سال بیش نداشت، کودک نابغه را در حالیکه «کلاه گیس نقره فام به سر و شمشیر به کمر داشت» دید و ساز او را نیز شنید.

آنها اواسط ماه نوامبر به پاریس وارد شدند و پنج ماه در آن شهر اقامت گزیدند. در اینجا نیز همانند وین موفقیت شایانی به دست آوردند و نه تنها درباریان، بلکه همه ی دوستداران ادب و هنر از ایشان تجلیل کردند. در وِرسای، پس از ورود خاناده ی «موتزارت» تمام مقررات سخت لوئی پانزدهم در هم ریخت و مجلس به صورت یک مهمانی خانوادگی درآمد. نخستین اثر برجسته ی موتزارت،

تحقیق در مورد خلاقیت در دنیاى مجازى

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

خلاقیت در دنیاى مجازى

برخى بر این باورند که تولید نرم افزار نوعى هنر است و همه با این نکته موافق هستند که «تولید نرم افزار کارى خلاق است». با این همه در کشور ما ساخت نرم افزار حتى در زمره کارهاى تولیدى نیز به شمار نمى رود. مهم ترین ویژگى تولید نرم افزار که آن را از دیگر فعالیت هاى تولیدى یا خدماتى متمایز مى کند، خلق و ایجاد دنیایى مجازى است که از طریق واسطه هاى مناسبى با دنیاى واقعى مرتبط شده و بخشى از نیازهاى ما را برطرف مى سازد. گسترده شدن استفاده از فناورى اطلاعات تقریباً در تمامى عرصه هاى زندگى و حیات انسان، اهمیت و نقش تولید کنندگان محصولات نرم افزارى را به شدت افزایش داده است. در این جا لفظ تولیدکنندگان به مجموعه افرادى اطلاق مى شود که در طول چرخه حیات یک سیستم نرم افزارى در ساخت، توسعه و نگه دارى آن مشارکت دارند. کشور ما هنوز دوران اولیه بلو غ خود را در عرصهIT تجربه مى کند، دوره اى سرشار از مسائل و چالش هاى گوناگون. چالش هایى که برخى از آنها به سیاست هاى کلان کشور مرتبط و برخى دیگر زائیده ویژگى هاى خاص نرم افزار و دست اندرکاران تولید و توسعه آن است. این چالش ها به اشکال مختلف در مقابل تمامى دست اندرکاران این حوزه و به ویژه مدیر یک پروژه نرم افزارى عرض اندام مى کنند. عوامل زیر را مى توان سرچشمه بخش بزرگى از مشکلات این حوزه به شمار آورد: - تکمیل نکردن زیر ساخت هاى ضرورى IT. - فراگیر نشدن فرهنگ استفاده از این فناورى در بخش وسیعى از حوزه ها. - ارزان بودن نرم افزار بر خلاف هزینه تولید بالاى آن و رعایت نکردن حقوق تولید کنندگان محصولات نرم افزار به شکلى که بسیارى از نرم افزارها (چه نرم افزارهاى تولید داخل و چه تولید خارج) به راحتى و با قیمتى بسیار اندک در دسترس همگان است. - نبود سرمایه گذارى مناسب براى پژوهش و تحقیق در حوزه نرم افزار. اگرچه مساعدت هایى در اختیار بخش هاى مختلف خصوصى و دولتى در چارچوب طرح هاى مختلف قرار گرفته است، عمده این سرمایه ها اغلب به سمت بخش هاى سخت افزارى سرازیر شده و در عمل سرمایه گذارى در عرصه تولید و به تناسب آن تحقیق و پژوهش کاربردى حوزه نرم افزار که در زمره سودآورترین عرصه هاى اقتصادى در دنیا شناخته مى شود، بسیار اندک است. - ناتوانى هاى شرکت هاى تولید نرم افزار. دست اندرکاران تولید نرم افزار در کشور ما بیش تر شرکت هاى کوچک نرم افزارى با پشتوانه هاى مالى اندک هستند. شرکت هایى که هنوز بلوغ سازمانى کافى نیافته اند، قادر نیستند متناسب با متحول ترین عرصه تکنولوژیک رشد کنند. - قراردادهاى ناپخته. اکثریت مشتریان مهم حوزه نرم افزار را سازمان هاى دولتى و نیمه دولتى تشکیل مى دهند. قراردادهاى تولید نرم افزار، قراردادهایى ناپخته و یک طرفه هستند و مجریان چنین پروژه هایى، با وجود آگاهى نسبت به ضعف هاى آن بیشتر اوقات به دلایل اقتصادى مجبور به پذیرش آنها هستند. در چنین فضایى مدیران پروژه هاى نرم افزارى با چالش ها، مسائل و مشکلات بسیارى روبه رو هستند که بخش عمده آن به ارتباط با سه گروه اصلى زیر بازمى گردد: ۱- کارفرمایان (مشتریان)، ۲- اعضاى تیم یا کارکنان بخش هاى نرم افزار و ۳- مدیران شرکت هاى نرم افزارى. کارفرمایان و مشتریان: گروه اصلى و ذى نفع مرتبط با یک محصول نرم افزارى را مشتریان یا کاربران آن تشکیل مى دهند. کسانى که در حقیقت تامین کننده منابع مالى لازم براى تولید آن به شمار مى روند. شاید به جرات بتوان گفت که بیشترین چالش ها در تقابل با این گروه، که عمده ترین تامین کننده منابع مالى بخش هاى تولید نرم افزار هم هستند نمایان مى شود. در عرصه ارتباط مدیران پروژه با این گروه مسائلى وجود دارد که ریشه آن را مى توان در میان موارد زیر جست وجو کرد: - بخش هاىIT همچنان در اغلب سازمان ها و مراکز صنعتى، خدماتى و بازرگانى سازمان ضعیفى دارند و از دانش و فناورى روز در عرصه اى که

تحقیق در مورد خلاقیت در دنیاى مجازى

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

خلاقیت در دنیاى مجازى

برخى بر این باورند که تولید نرم افزار نوعى هنر است و همه با این نکته موافق هستند که «تولید نرم افزار کارى خلاق است». با این همه در کشور ما ساخت نرم افزار حتى در زمره کارهاى تولیدى نیز به شمار نمى رود. مهم ترین ویژگى تولید نرم افزار که آن را از دیگر فعالیت هاى تولیدى یا خدماتى متمایز مى کند، خلق و ایجاد دنیایى مجازى است که از طریق واسطه هاى مناسبى با دنیاى واقعى مرتبط شده و بخشى از نیازهاى ما را برطرف مى سازد. گسترده شدن استفاده از فناورى اطلاعات تقریباً در تمامى عرصه هاى زندگى و حیات انسان، اهمیت و نقش تولید کنندگان محصولات نرم افزارى را به شدت افزایش داده است. در این جا لفظ تولیدکنندگان به مجموعه افرادى اطلاق مى شود که در طول چرخه حیات یک سیستم نرم افزارى در ساخت، توسعه و نگه دارى آن مشارکت دارند. کشور ما هنوز دوران اولیه بلو غ خود را در عرصهIT تجربه مى کند، دوره اى سرشار از مسائل و چالش هاى گوناگون. چالش هایى که برخى از آنها به سیاست هاى کلان کشور مرتبط و برخى دیگر زائیده ویژگى هاى خاص نرم افزار و دست اندرکاران تولید و توسعه آن است. این چالش ها به اشکال مختلف در مقابل تمامى دست اندرکاران این حوزه و به ویژه مدیر یک پروژه نرم افزارى عرض اندام مى کنند. عوامل زیر را مى توان سرچشمه بخش بزرگى از مشکلات این حوزه به شمار آورد: - تکمیل نکردن زیر ساخت هاى ضرورى IT. - فراگیر نشدن فرهنگ استفاده از این فناورى در بخش وسیعى از حوزه ها. - ارزان بودن نرم افزار بر خلاف هزینه تولید بالاى آن و رعایت نکردن حقوق تولید کنندگان محصولات نرم افزار به شکلى که بسیارى از نرم افزارها (چه نرم افزارهاى تولید داخل و چه تولید خارج) به راحتى و با قیمتى بسیار اندک در دسترس همگان است. - نبود سرمایه گذارى مناسب براى پژوهش و تحقیق در حوزه نرم افزار. اگرچه مساعدت هایى در اختیار بخش هاى مختلف خصوصى و دولتى در چارچوب طرح هاى مختلف قرار گرفته است، عمده این سرمایه ها اغلب به سمت بخش هاى سخت افزارى سرازیر شده و در عمل سرمایه گذارى در عرصه تولید و به تناسب آن تحقیق و پژوهش کاربردى حوزه نرم افزار که در زمره سودآورترین عرصه هاى اقتصادى در دنیا شناخته مى شود، بسیار اندک است. - ناتوانى هاى شرکت هاى تولید نرم افزار. دست اندرکاران تولید نرم افزار در کشور ما بیش تر شرکت هاى کوچک نرم افزارى با پشتوانه هاى مالى اندک هستند. شرکت هایى که هنوز بلوغ سازمانى کافى نیافته اند، قادر نیستند متناسب با متحول ترین عرصه تکنولوژیک رشد کنند. - قراردادهاى ناپخته. اکثریت مشتریان مهم حوزه نرم افزار را سازمان هاى دولتى و نیمه دولتى تشکیل مى دهند. قراردادهاى تولید نرم افزار، قراردادهایى ناپخته و یک طرفه هستند و مجریان چنین پروژه هایى، با وجود آگاهى نسبت به ضعف هاى آن بیشتر اوقات به دلایل اقتصادى مجبور به پذیرش آنها هستند. در چنین فضایى مدیران پروژه هاى نرم افزارى با چالش ها، مسائل و مشکلات بسیارى روبه رو هستند که بخش عمده آن به ارتباط با سه گروه اصلى زیر بازمى گردد: ۱- کارفرمایان (مشتریان)، ۲- اعضاى تیم یا کارکنان بخش هاى نرم افزار و ۳- مدیران شرکت هاى نرم افزارى. کارفرمایان و مشتریان: گروه اصلى و ذى نفع مرتبط با یک محصول نرم افزارى را مشتریان یا کاربران آن تشکیل مى دهند. کسانى که در حقیقت تامین کننده منابع مالى لازم براى تولید آن به شمار مى روند. شاید به جرات بتوان گفت که بیشترین چالش ها در تقابل با این گروه، که عمده ترین تامین کننده منابع مالى بخش هاى تولید نرم افزار هم هستند نمایان مى شود. در عرصه ارتباط مدیران پروژه با این گروه مسائلى وجود دارد که ریشه آن را مى توان در میان موارد زیر جست وجو کرد: - بخش هاىIT همچنان در اغلب سازمان ها و مراکز صنعتى، خدماتى و بازرگانى سازمان ضعیفى دارند و از دانش و فناورى روز در عرصه اى که