تحقیق در مورد سهراب سپهری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

«بسم‌الله الرحمن الرحیم»

موضوع تحقیق:

سهراب سپهری

نام و نام خانوادگی:

امیراصلان آقاگلی

دبیر مربوطه:

جناب آقای محسن‌زاده

سال تحصیلی: 85 – 84

مدرسه راهنمایی احمدیه اسلامی

فهرست مطالب:

1ـ مقدمه 3

2ـ زندگینامه مختصر سپهری 5

3ـ نحوه آفرینش و عدم تنوع در شعر سپهری 8

4ـ اسلوب نثری 11

5ـ منابع 13

مقدمه:

شعر اگر هجوم نباشد دفاعی برای مرگ است و توضیحی برای مردن پس لغت مرگ، اسم و مردن، فصل است، شعر دفاع کامل نیست، روز هم نیست، شب هم نیست، تکه‌ای سخت و جاندار از شبانه‌روز است، برای همین شبانه‌روز است که شاعر در نیمه راه تجربه‌ی شاعری دلواپس می‌شود.

اگر بپذیریم که هر شعر پنجره‌ای است که شاعر به سوی جهان می‌گشاید و مخاطب را دعوت می‌کند تا از این پنجره به تماشای جهان بنشیند، پس برای شناخت دقیق سپهری نخست باید به سراغ شعرهایش برویم و بکوشیم تا با آشنایی با تصویرهای شعرهایش و نمادهای او جهان را آنگونه که او می‌شناسد بشناسیم و از دیدگاه او و از دریچة شعرش به تماشای جهان بنشینیم.

جهان سپهری جهانی است خاص و تجربه‌ای که برای شناخت آن باید نخست با دیدگاهها و جهان‌بینی وی آشنا شد و سپس سعی کرد با دید او جهان را تماشا کرد و جهانی که صد البته برای همگان قابل لمس نیست و به خاطر همین هم شعرش را تنها اندکی می‌توانند دقیقاً درک کنند. بعبارت دیگر شعر سپهری شعری دست خاص و تنها عده معدودی از طیف شعرخوان، که به نوعی با وی اشتراک معانی و مفاهیم دارند، می‌توانند به شعرش نزدیک شده و با آن ارتباط برقرار کنند.

آنچه در دنیای خاص سپهری می‌گذرد، چیزی نیست که برای همگان قابل دسترسی باشد. دغدغه سپهری دغدغه دنیوی و مادی نیست،‌ از این رو با درد و رنج روزمره مردم و جامعه بیگانه است در حقیقت سپهری درد بزرگ‌تری دارد. درد او درد شناخت جهان و حق و حقیقت و رسیدن به کفه آن و دستیابی به راز و رمز جاودانه هستی است. به همین دلیل به راحتی از کنار حادثه‌ها و رخدادهای جاری زندگی می‌‌گذرد و تلاش می‌کند مثل عارفی از راه سلوک و ریاضت و تزکیه نفس به جهان والای دنیوی و راز بزرگ هستی دست یابد. به خاطر همین است که نگرش سپهری به جهان، نگرشی یک بعدی است، جهانی که در آن همه چیز زیبا و دوست‌داشتنی است و اگر چیزی به اسم شر و بدی و تیرگی و پلیدی وجود دارد ذاتی جهان او نیست.

امری است اتفاقی و گذرا، که به زودی رنگ خواهد باخت و جای خود را به روشنایی و نیکی و زیبایی جادویی و جاودان خواهد بخشید.

زندگینامه مختصر سهراب سپهری

سهراب سپهری در پانزدهم مهرماه 1307 در شهرستان کاشان متولد شد. پس از پایان تحصیلات دوره ابتدایی و متوسطه به دانشسرای مقدماتی تهران رفت و در خرداد 1324 دورة دو سالة این دانشسرا را به پایان رساند. در سال 1325 به استخدام ادارة آموزش و پرورش کاشان درآمد و در همین سال نخستین شعرش به نام بیمار در ماهنامة جهان نو منتشر شد. در سال 1327 از آموزش پرورش استعفا داد و در امتحانات ششم لوبی شرکت و دیپلم لوبی گرفت و مهرماه همان سال در دانشکدة هنرهای زیبا دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت. در همین سال در شرکت نفت استخدام و پس از یک سال استعفا داد. در سال 1330

تحقیق در مورد سهراب سپهری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 7 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

به نام خدا

سهراب سپهری

شاعر، نقاش

تولد ۱۵ مهر ۱۳۰۷، کاشان.

درگذشت ۳ اردیبهشت ۱۳۵۹، تهران.

اهل کاشانم.

روزگارم بد نیست.

تکه نانی دارم، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی.

مادری دارم، بهتر از برگ درخت.

دوستانی، بهتر از آب روان.

سهراب سپهری پس از طی تحصیلات شش ساله ابتدایی در دبستان خیام کاشان ( ۱۳۱۹ ) و متوسطه در دبیرستان پهلوی کاشان ( خرداد ۱۳۲۲ ) و به پایان رساندن دوره ی دو ساله ی دانشسرای مقدماتی پسران ( خرداد ۱۳۲۴ )، در آذز ۱۳۲۵ به استخدام اداره ی فرهنگ کاشان در آمد. در شهریور ۱۳۲۷ در امتحانات ششم ادبی شرکت نمود و دیپلم دوره ی دبیرستان خود را دریافت نمود. سپس به تهران آمد و در دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت و هم زمان به استخدام شرکت نفت در تهران در آمد که پس از هشت ماه کار استعفا داد. سپهری در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعه ی شعر نیمایی خود را به نام « مرگ رنگ » انتشار داد. در سال ۱۳۳۲ از دانشکده هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و به دریافت نشان درجه ی اول علمی نیز نایل آمد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود و نیز دومین مجموعه ی اشعار خود را با عنوان « زندگی خواب ها » منتشر کرد. آنگاه به تاسیس کارگاه نقاشی همت گماشت. در آذر ۱۳۳۳ در اداره ی کل هنرهای زیبا ( فرهنگ و هنر ) در قسمت موزه ها شروع به کار کرد و در ضمن در هنرستان های هنرهای زیبا نیز به تدریس می پرداخت. در مهر ۱۳۳۴ ترجمه ی اشعار ژاپنی از وی در مجله ی « سخن » به چاپ رسید. در مرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به پاریس و لندن رفت. ضمنا در مدرسه ی هنرهای زیبای پاریس در رشته ی لیتوگرافی نام نویسی نمود. وی همچنین کارهای هنری خود را در نمایشگاه ها به معرض نمایش گذاشت.

سهراب سپهری در اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۸ در بیمارستان پارس تهران به علت مبتلا بودن به بیماری سرطان درگذشت. طبق وصیت خودش، پیکر وی در صحن شرقی امامزاده علیمحمد باقر (ع) در قریه ی مشهد اردهال در کاشان ( این صحن معروف به صحن سردار است. ) به خاک سپرده شد

- سفر به ایتالیا ( وی از پاریس به ایتالیا می رود )؛

- سفر به ژاپن ( توکیو در مرداد ۱۳۳۹ ) برای آموختن فنون حکاکی روی چوب که موفق به بازدید از شهرها و مراکز

هنری ژاپن نیز می شود؛

- سفر به هندوستان ( ۱۳۴۰ )؛

- سفر مجدد به هندوستان ( ۱۳۴۲، بازدید از بمبئی، بنارس، دهلی، اگره، غارهای آجانتا، کشمیر )؛

- سفر به پاکستان ( ۱۳۴۲، تماشای لاهور و پیشاور )؛

- سفر به افغانستان ( ۱۳۴۲، اقامت در کابل)؛

- سفر به اروپا ( ۱۳۴۴، مونیخ و لندن )؛

- سفر به اروپا ( ۱۳۴۵، فرانسه، اسپانیا، هلند، ایتالیا، اتریش )؛

- سفر به امریکا و اقامت در لانگ آیلند ( ۱۳۴۹ و شرکت در یک نمایشگاه گروهی و سپس سفر به نیویورک )؛

- سفر به پاریس و اقامت در « کوی بین المللی هنرها » ( ۱۳۵۲ )؛

- سفر به یونان و مصر ( ۱۳۵۳ ).

سهراب سپری مدتی در اداره ی کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در سال

۱۳۷۷ مشغول به کار شد. از مهر ۱۳۴۰ نیز شروع به تدرسی هنرکده ی هنرهای تزئینی تهران نمود. در اسفند همین سال بود که از کلیه ی مشاغل دولتی به کلی کناره گیری کرد.

از جمله نمایشگاه های نقاشی که یا سهراب سپهری در آن ها حضور داشت، یا نمایشگاه انفرادی وی بودند، می توان به

موارد زیر اشاره کرد:

- اولین دوسالانه ی تهران ( فروردین ۱۳۳۷ )؛

- دوسالانه ی ونیز ( خرداد ۱۳۳۷ )؛

- دو سالانه ی دوم تهران ( فروردین ۱۳۳۹، برنده ی جایزه ی اول هنرهای زیبا )؛

- نمایشگاه انفرادی در تالار عباسی تهران ( اردیبهشت ۱۳۴۰ )؛

- نمایشگاه انفرادی در تالار فرهنگ تهران ( خرداد ۱۳۴۱، دی ۱۳۴۱ )؛

- نمایشگاه گروهی در گالری گیل گمش ( تهران، ۱۳۴۲ )؛

- نمایشگاه انفرادی در استودیو فیلم گلستان ( تهران، تیر ۱۳۴۲ )؛

- دوسالانه ی سان پاولو ( برزیل، ۱۳۴۲ )؛

- نمایشگاه گروهی هنرهای معاصر ایران ( موزه بندر لوهار، فرانسه، ۱۳۴۲ )؛

- نمایشگاه گروهی در گالری نیالا ( تهران، ۱۳۴۲ )؛

- نمایشگاه انفرادی در گالری صبا ( تهران، ۱۳۴۲ )؛

- نمایشگاه گروهی در گالری بورگز ( تهران، ۱۳۴۴ )؛

- نمایشگاه انفرادی در گالری بورگز ( تهران، ۱۳۴۴ )؛

- نمایشگاه انفرادی در گالری سیحون ( تهران، بهمن ۱۳۴۶ )؛

- نمایشگاه گروهی در گالری مس تهران (۱۳۴۷ )؛

- نمایشگاه جشنواره ی روایان ( فرانسه، ۱۳۴۷ )؛

- نمایشگاه هنر معاصر ایران در باغ موسسه گوته ( تهران، خرداد ۱۳۴۷ )؛

- نمایشگاه دانشگاه شیراز ( شهریور ۱۳۴۷ )؛

- جشنواره ی بین المللی نقاشی در فرانسه ( اخذ امتیاز مخصوص، ۱۳۴۸ )؛

- نمایشگاه گروهی در بریج همپتن امریکا ( ۱۳۴۹ )؛

- نمایشگاه انفرادی در گالری بنسن نیویورک ( ۱۳۵۰ )؛

- نمایشگاهانفرادی در گالری لیتو ( تهران، ۱۳۵۰ )؛

- نمایشگاه انفرادی در گالری سیروس ( پاریس، ۱۳۵۱ )؛

- نمایشگاه انفرادی در گالری سیحون تهران ( ۱۳۵۱ )؛

- اولین نمایشگاه هنری بین المللی تهران ( دی ۱۳۵۳ )؛

- نمایشگاه انفرادی در گالری سیحون تهران ( ۱۳۵۴ )؛

- نمایشگاه هنر معاصر ایران در « بازار هنر » ( بال، سوییس، خرداد ۱۳۵۵ )؛

- نمایشگاه انفرادی در گالری سیحون تهران ( ۱۳۵۷ ).

سهراب در آغاز کار شاعری تحت تاثیر شعرهای نیما بود و این تاثیر در « مرگ رنگ » به خوبی مشهود است و در آثار بعدی او کم کم کارش شکل می گیرد و شعرش با دیگر شاعران هم دوره ی خویش متمایز می گردد. از جمله مجموعه شعرهای دیگر سهراب سپهری می توان به این عنوان ها اشاره نمود:

- آوار آفتاب ( ۱۳۴۰ )؛

- شرق اندوه ( ۱۳۴۰ )؛

- حجم سبز ( ۱۳۴۶ )؛

- هشت کتاب ( ۱۳۵۶ ).

برخی از اشعار وی در سال های ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵ در فصلنامه ی « آرش » به چاپ رسید.

سهراب سپهری در اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۸ در بیمارستان پارس تهران به علت مبتلا بودن به بیماری سرطان درگذشت. طبق وصیت خودش، پیکر وی در صحن شرقی امامزاده علیمحمد باقر (ع) در قریه ی مشهد اردهال در کاشان ( این صحن معروف به صحن سردار است. ) به خاک سپرده شد.

 اوضاع اجتماعی و شرایط زندگی : پدر سهراب کارمند اداره پست وتلگراف بود ، او در آغاز جوانی فلج شد و دیگر توان کار کردن نداشت ، به ناچار همسرش بار سنگین کار شوهر را در آن اداره به عهده گرفت . دوره ی کودکی و نوجوانی سهراب در باغ خانوادگی گذشت و انس با طبیعت و زندگی در بطن آن ، از همین دوره در او شکل گرفت . از همان دوره کودکی به نقاشی علاقه ی وافری داشت . [سخنوران نامی معاصر ایران ، تالیف سید محمد باقر برقعی ، ج 3 ، ص1826 ؛ هنر نامه ، شماره 7 ، سال سوم ، تابستان 1379[

تحصیلات رسمی و حرفه ای : سهراب سپهری پس از پایان تحصیلات دوره ی ابتدایی و متوسطه به دانشسرای مقدماتی تهران رفت و در خردادماه 1314 دوره دو ساله این دانشسرا را به پایان رساند . با اتمام دوره متوسطه وارد دانشسرای مقدماتی پسران شد . در خرداد ماه 1319 دوره 6 ساله ابتدایی را در دبستان خیام کاشان و در خرداد 1322 دوره اول دبیرستان را در دبیرستان پهلوی سابق کاشان به پایان رساند . در خرداد ماه 1324 دوره سه ساله دانشسرای مقدماتی پسران تهران را به پایان رساند . در شهریور سال 1327 در امتحانات ششم ادبی شرکت کرد و دیپلم کامل دوره دبیرستان را اخذ کرد . در مهرماه 1327 وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشکده تهران برد . ودر خرداد 1332 دوره ی لیسانس دانشکده هنرهای زیبای تهران را در رشته نقاشی به پایان رساند . [ زندگی نامه شاعران ایران ، تالیف : لیلا صوفی ،ص [339

استادان و مربیان : معلم نقاشی سهراب ابراهیم بنی احمد بود . سهراب در مورد این معلم چنین می گوید: که روز اول که به کلاس آمد خواست این شعر را در صفحه ی نخست دفتر نقاشی بنویسد : ما زنده به آنیم که آرام نگیریم ، موجیم که آسودگی ما عدم ماست ( صائب ) . در دفتر نقاشی سهراب همه نمره ها بیست بود و معلم او آینده ی درخشانی را برای شاگرد پیش بینی می کرد . سهراب طرز تهیه ی رنگ نقاشی را از معلمی به نام آقازاده که در خانه به او تعلیم می داد ، آموخت . [هنر نامه ، شماره 7 ، سال سوم ، تابستان 1379 [

وقایع میانسالی : سهراب سپهری جهت درمان بیماری سرطان خون در دی ماه 1358 به انگلیس مسافرت نمود و در اسفند ماه همان