تحقیق در مورد حاصلخیزی خاک و طریقه حفظ ان 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 20 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

نحوه شکل‌گیری فرآیند فرسایش

با اجتماع تدریجی، رسوبات وزنشان بالا رفته و آب درون آنها نیز خارج می‌شود. این روند به سخت شدن رسوبات منتهی می‌گردد. لایه‌های رسوبی فوق گاه چنان در پوسته زمین فرو رفته که به قسمت‌های بسیار گرم آن رسیده و در پی ذوب شدن به صورت ماگما درمی‌آیند. تمامی فرآیندهای تشکیل سنگ، بالاآمدگی، فرسایش و رسوبگذاری، مراحلی از یک چرخه پیوسته از رخدادهای زمین‌شناسی هستند.

تمامی سنگ‌ها در سطح زمین در اثر پدیده‌های مختلف فرسایش خصوصاً در اثر تغییرات آب و هوا، تجزیه و متلاشی می‌شوند. هوازدگی کمکی که به فرسایش می‌کند، سائیدن قطعه سنگ‌ها و حمل آنها به جاهای دیگر است. این عمل منجر به تسطیع و سست شدن تدریجی سطح زمین می‌شود.

عوامل موثر در فرسایش

نیروی متحرک در تمام حالات فرسایش، نیروی کشش جاذبه به طرف پایین است، اما عوامل اصلی که توسط آن سنگ‌ها تخریب و جابجا می‌شوند، رودخانه‌ها، یخچال‌ها، امواج و جریان‌های باد است. مواد رسی در اثر پدیده‌ای به نام حرکات توده‌ای به طرف پایین می‌لغزد.

عوارض سطحی ایجاد شده توسط فرسایش

بسیاری از عوارض سطحی زمین دارای اشکال مشخصی هستند که پدیده‌های عمده ای را که تحت تاثیر آن شکل گرفته‌اند، را منعکس می‌کنند. مثال‌های بارز در این مورد عبارتند از: دره‌های رودخانه‌ای، دره‌های یخچالی، دریابارهای ساحلی (دیواره‌های قائم فرسایش یافته با شیب زیاد) و آثار لغزیدگی زمین. عوامل جوی چون مقدار و پراکندگی فصل باران، برف و تبخیر و نوسان درجه حرارت و جهت باد، پدیده‌های فرسایشی را در هر ناحیه کنترل می‌کنند.

فرسایش در گذشته

شرایط آب و هوایی زمین پیوسته در حال تغییر است. مثلاً میلیون‌ها سال گذشته قشرهای یخی، نواحی معتدل امروزی را به وسعت زیادی می‌پوشانیدند و با تغییرات چرخه اتمسفر باعث بارندگی کافی در قسمت‌هایی از صحرای آمریکا و سبب نگهداری رودخانه‌های دائمی گردیده است. همین ‌طور بعضی از نواحی گرمسیری که در حال حاضر مرطوب می‌باشند، در گذشته شرایط صحرایی داشته‌اند.

فرآیندهای فرسایش در این محل‌ها با پدیده‌های امروزی متفاوت بوده است و خیلی از ساختمان‌های مناظر امروزی تحت شرایط حاکم در گذشته شکل گرفته‌اند و سنگ‌هایی با مقاومت متنوع که به نسبت‌های متفاوت تحت تاثیر خوردگی، کج شدگی و گسل‌خوردگی قرار داشته‌اند، در معرض هوازدگی و فرسایش قرار گرفته‌اند. مثلاً فرسایش بلافاصله در طول خطوط ضعیف مانند درز گسل‌ها عمل نمود.

شکل‌های مختلف فرسایش

فرسایش ارتفاعات

در طول مدت زیاد فرسایش ارتفاعات را از بین برده و آنها را تبدیل به دشت کم ارتفاع می‌کند که در آن ساختمان‌های زمین‌شناسی به صور مختلف تشکیل گردیده است. این دشت‌ها ممکن است در نتیجه بالاآمدگی پوسته قاره تشکیل فلات را بدهند که با حضور ارتفاع بلندتر و شیب تندتر رودخانه‌ها مشخص شده‌اند و دره‌های عمیق و تنگی را حفر می‌کنند.

فرسایش نواحی شیب‌دار

در نواحی شیب‌دار، فرسایش سریع و با شتاب بیشتری صورت می‌گیرد. در نواحی نیمه‌خشک شیب‌دار، پوشش‌های گیاهی تا اندازه‌ای مانع فرسایش می‌شوند، اما در صحراها و زمین‌های سرد، فرسایش آهسته‌تر عمل می‌نماید. بطور کلی، نسبت فرسایش برای زمین‌های خشک (زمین‌هایی که از آب بیرون هستند)، 6/8 سانتیمتر در 1000 سال برآورد شده است.

فرسایش سطح زمین توسط باد

فرسایش بادی به دو صورت «رویش یا بادروبی» و «سایش» است. در جاهایی از سطح زمین که پوشیده از ذرات ریز و ناپیوسته و عاری از رطوبت و پوشش گیاهی است، جریان هوا می‌تواند ذرات را با خود حمل کند. بادبردگی تا رسیدن به سطح ایستایی ادامه می‌یابد. در جاهایی که زمین از ذرات ریز (لای و ماسه) و قلوه سنگ و شن درست شده است. باد به طور انتخابی ذرات ریز را حمل می‌کند و ذرت درشت به تدریج به صورت پوش ممتدی درمی‌آیند که اصطلاحاً «سنگفرش بیابان» نامیده می‌شود. این پوشش، از فرسایش بیشتر سطح زمین توسط باد جلوگیری می‌کند.

هرچه سرعت باد بیشتر باشد، ذرات را به ارتفاع زیادتری بلند می‌کند، به فاصله دورتر می‌برد و بالاخره ذرات بزرگتری را حمل می‌کند. ذرات حمل شده به وسیله باد، مخصوصاً بادهای قوی، به دو بخش بار بستری و بار معلق تقسیم می‌شوند. ذراتی که توسط باد حمل می‌شوند، پس از برخورد به موانعی که بر سر راه آنها قرار دارند، موجب سایش سطح آنها می‌شوند. قطعات و تکه سنگ‌های پراکنده، بیرون‌زدگی‌ها و حتی موانع مصنوعی از قبیل ساختمان‌ها، دیوارها، تیرهای برق یا تلفن ممکن است در معرض فرسایش بادی قرار گیرند. سایش معمولاً در اثر برخورد ذراتی که نزدیک سطح زمین حرکت می‌کنند، انجام می‌گیرد.

فرسایش یکی از عوامل تاخریبی خاک به شمار آمده و در لغت به معنی کاهش تدریجی می‌باشد. عوامل متعددی در این امر موثرند، مثلاً در اراضی شیبدار یا تپه ماهور، چنانچه خاک سطحی در امتداد شیب زمین شخم بخورد، به تدریج در اثر فرسایش از بین خواهد رفت و در نتیجه خاک تحتانی با رنگ روشن ظاهر می‌گردد.

به طور کلی خسارات ناشی از فرسایش در خاک سطحی یا خاک شخم خورده که بسیاری از عناصر غذایی قابل استفاده گیاه نیز در این لایه وجود دارد، شدیدتر می‌باشد.

فرسایش به دو دسته تقسیم می‌شود:

فرسایش آب

فرسایش بادی

تحقیق در مورد حاصلخیزی خاک و طریقه حفظ ان 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 20 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

نحوه شکل‌گیری فرآیند فرسایش

با اجتماع تدریجی، رسوبات وزنشان بالا رفته و آب درون آنها نیز خارج می‌شود. این روند به سخت شدن رسوبات منتهی می‌گردد. لایه‌های رسوبی فوق گاه چنان در پوسته زمین فرو رفته که به قسمت‌های بسیار گرم آن رسیده و در پی ذوب شدن به صورت ماگما درمی‌آیند. تمامی فرآیندهای تشکیل سنگ، بالاآمدگی، فرسایش و رسوبگذاری، مراحلی از یک چرخه پیوسته از رخدادهای زمین‌شناسی هستند.

تمامی سنگ‌ها در سطح زمین در اثر پدیده‌های مختلف فرسایش خصوصاً در اثر تغییرات آب و هوا، تجزیه و متلاشی می‌شوند. هوازدگی کمکی که به فرسایش می‌کند، سائیدن قطعه سنگ‌ها و حمل آنها به جاهای دیگر است. این عمل منجر به تسطیع و سست شدن تدریجی سطح زمین می‌شود.

عوامل موثر در فرسایش

نیروی متحرک در تمام حالات فرسایش، نیروی کشش جاذبه به طرف پایین است، اما عوامل اصلی که توسط آن سنگ‌ها تخریب و جابجا می‌شوند، رودخانه‌ها، یخچال‌ها، امواج و جریان‌های باد است. مواد رسی در اثر پدیده‌ای به نام حرکات توده‌ای به طرف پایین می‌لغزد.

عوارض سطحی ایجاد شده توسط فرسایش

بسیاری از عوارض سطحی زمین دارای اشکال مشخصی هستند که پدیده‌های عمده ای را که تحت تاثیر آن شکل گرفته‌اند، را منعکس می‌کنند. مثال‌های بارز در این مورد عبارتند از: دره‌های رودخانه‌ای، دره‌های یخچالی، دریابارهای ساحلی (دیواره‌های قائم فرسایش یافته با شیب زیاد) و آثار لغزیدگی زمین. عوامل جوی چون مقدار و پراکندگی فصل باران، برف و تبخیر و نوسان درجه حرارت و جهت باد، پدیده‌های فرسایشی را در هر ناحیه کنترل می‌کنند.

فرسایش در گذشته

شرایط آب و هوایی زمین پیوسته در حال تغییر است. مثلاً میلیون‌ها سال گذشته قشرهای یخی، نواحی معتدل امروزی را به وسعت زیادی می‌پوشانیدند و با تغییرات چرخه اتمسفر باعث بارندگی کافی در قسمت‌هایی از صحرای آمریکا و سبب نگهداری رودخانه‌های دائمی گردیده است. همین ‌طور بعضی از نواحی گرمسیری که در حال حاضر مرطوب می‌باشند، در گذشته شرایط صحرایی داشته‌اند.

فرآیندهای فرسایش در این محل‌ها با پدیده‌های امروزی متفاوت بوده است و خیلی از ساختمان‌های مناظر امروزی تحت شرایط حاکم در گذشته شکل گرفته‌اند و سنگ‌هایی با مقاومت متنوع که به نسبت‌های متفاوت تحت تاثیر خوردگی، کج شدگی و گسل‌خوردگی قرار داشته‌اند، در معرض هوازدگی و فرسایش قرار گرفته‌اند. مثلاً فرسایش بلافاصله در طول خطوط ضعیف مانند درز گسل‌ها عمل نمود.

شکل‌های مختلف فرسایش

فرسایش ارتفاعات

در طول مدت زیاد فرسایش ارتفاعات را از بین برده و آنها را تبدیل به دشت کم ارتفاع می‌کند که در آن ساختمان‌های زمین‌شناسی به صور مختلف تشکیل گردیده است. این دشت‌ها ممکن است در نتیجه بالاآمدگی پوسته قاره تشکیل فلات را بدهند که با حضور ارتفاع بلندتر و شیب تندتر رودخانه‌ها مشخص شده‌اند و دره‌های عمیق و تنگی را حفر می‌کنند.

فرسایش نواحی شیب‌دار

در نواحی شیب‌دار، فرسایش سریع و با شتاب بیشتری صورت می‌گیرد. در نواحی نیمه‌خشک شیب‌دار، پوشش‌های گیاهی تا اندازه‌ای مانع فرسایش می‌شوند، اما در صحراها و زمین‌های سرد، فرسایش آهسته‌تر عمل می‌نماید. بطور کلی، نسبت فرسایش برای زمین‌های خشک (زمین‌هایی که از آب بیرون هستند)، 6/8 سانتیمتر در 1000 سال برآورد شده است.

فرسایش سطح زمین توسط باد

فرسایش بادی به دو صورت «رویش یا بادروبی» و «سایش» است. در جاهایی از سطح زمین که پوشیده از ذرات ریز و ناپیوسته و عاری از رطوبت و پوشش گیاهی است، جریان هوا می‌تواند ذرات را با خود حمل کند. بادبردگی تا رسیدن به سطح ایستایی ادامه می‌یابد. در جاهایی که زمین از ذرات ریز (لای و ماسه) و قلوه سنگ و شن درست شده است. باد به طور انتخابی ذرات ریز را حمل می‌کند و ذرت درشت به تدریج به صورت پوش ممتدی درمی‌آیند که اصطلاحاً «سنگفرش بیابان» نامیده می‌شود. این پوشش، از فرسایش بیشتر سطح زمین توسط باد جلوگیری می‌کند.

هرچه سرعت باد بیشتر باشد، ذرات را به ارتفاع زیادتری بلند می‌کند، به فاصله دورتر می‌برد و بالاخره ذرات بزرگتری را حمل می‌کند. ذرات حمل شده به وسیله باد، مخصوصاً بادهای قوی، به دو بخش بار بستری و بار معلق تقسیم می‌شوند. ذراتی که توسط باد حمل می‌شوند، پس از برخورد به موانعی که بر سر راه آنها قرار دارند، موجب سایش سطح آنها می‌شوند. قطعات و تکه سنگ‌های پراکنده، بیرون‌زدگی‌ها و حتی موانع مصنوعی از قبیل ساختمان‌ها، دیوارها، تیرهای برق یا تلفن ممکن است در معرض فرسایش بادی قرار گیرند. سایش معمولاً در اثر برخورد ذراتی که نزدیک سطح زمین حرکت می‌کنند، انجام می‌گیرد.

فرسایش یکی از عوامل تاخریبی خاک به شمار آمده و در لغت به معنی کاهش تدریجی می‌باشد. عوامل متعددی در این امر موثرند، مثلاً در اراضی شیبدار یا تپه ماهور، چنانچه خاک سطحی در امتداد شیب زمین شخم بخورد، به تدریج در اثر فرسایش از بین خواهد رفت و در نتیجه خاک تحتانی با رنگ روشن ظاهر می‌گردد.

به طور کلی خسارات ناشی از فرسایش در خاک سطحی یا خاک شخم خورده که بسیاری از عناصر غذایی قابل استفاده گیاه نیز در این لایه وجود دارد، شدیدتر می‌باشد.

فرسایش به دو دسته تقسیم می‌شود:

فرسایش آب

فرسایش بادی

تحقیق در مورد حاصلخیزی خاک و طریقه حفظ ان 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 20 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

نحوه شکل‌گیری فرآیند فرسایش

با اجتماع تدریجی، رسوبات وزنشان بالا رفته و آب درون آنها نیز خارج می‌شود. این روند به سخت شدن رسوبات منتهی می‌گردد. لایه‌های رسوبی فوق گاه چنان در پوسته زمین فرو رفته که به قسمت‌های بسیار گرم آن رسیده و در پی ذوب شدن به صورت ماگما درمی‌آیند. تمامی فرآیندهای تشکیل سنگ، بالاآمدگی، فرسایش و رسوبگذاری، مراحلی از یک چرخه پیوسته از رخدادهای زمین‌شناسی هستند.

تمامی سنگ‌ها در سطح زمین در اثر پدیده‌های مختلف فرسایش خصوصاً در اثر تغییرات آب و هوا، تجزیه و متلاشی می‌شوند. هوازدگی کمکی که به فرسایش می‌کند، سائیدن قطعه سنگ‌ها و حمل آنها به جاهای دیگر است. این عمل منجر به تسطیع و سست شدن تدریجی سطح زمین می‌شود.

عوامل موثر در فرسایش

نیروی متحرک در تمام حالات فرسایش، نیروی کشش جاذبه به طرف پایین است، اما عوامل اصلی که توسط آن سنگ‌ها تخریب و جابجا می‌شوند، رودخانه‌ها، یخچال‌ها، امواج و جریان‌های باد است. مواد رسی در اثر پدیده‌ای به نام حرکات توده‌ای به طرف پایین می‌لغزد.

عوارض سطحی ایجاد شده توسط فرسایش

بسیاری از عوارض سطحی زمین دارای اشکال مشخصی هستند که پدیده‌های عمده ای را که تحت تاثیر آن شکل گرفته‌اند، را منعکس می‌کنند. مثال‌های بارز در این مورد عبارتند از: دره‌های رودخانه‌ای، دره‌های یخچالی، دریابارهای ساحلی (دیواره‌های قائم فرسایش یافته با شیب زیاد) و آثار لغزیدگی زمین. عوامل جوی چون مقدار و پراکندگی فصل باران، برف و تبخیر و نوسان درجه حرارت و جهت باد، پدیده‌های فرسایشی را در هر ناحیه کنترل می‌کنند.

فرسایش در گذشته

شرایط آب و هوایی زمین پیوسته در حال تغییر است. مثلاً میلیون‌ها سال گذشته قشرهای یخی، نواحی معتدل امروزی را به وسعت زیادی می‌پوشانیدند و با تغییرات چرخه اتمسفر باعث بارندگی کافی در قسمت‌هایی از صحرای آمریکا و سبب نگهداری رودخانه‌های دائمی گردیده است. همین ‌طور بعضی از نواحی گرمسیری که در حال حاضر مرطوب می‌باشند، در گذشته شرایط صحرایی داشته‌اند.

فرآیندهای فرسایش در این محل‌ها با پدیده‌های امروزی متفاوت بوده است و خیلی از ساختمان‌های مناظر امروزی تحت شرایط حاکم در گذشته شکل گرفته‌اند و سنگ‌هایی با مقاومت متنوع که به نسبت‌های متفاوت تحت تاثیر خوردگی، کج شدگی و گسل‌خوردگی قرار داشته‌اند، در معرض هوازدگی و فرسایش قرار گرفته‌اند. مثلاً فرسایش بلافاصله در طول خطوط ضعیف مانند درز گسل‌ها عمل نمود.

شکل‌های مختلف فرسایش

فرسایش ارتفاعات

در طول مدت زیاد فرسایش ارتفاعات را از بین برده و آنها را تبدیل به دشت کم ارتفاع می‌کند که در آن ساختمان‌های زمین‌شناسی به صور مختلف تشکیل گردیده است. این دشت‌ها ممکن است در نتیجه بالاآمدگی پوسته قاره تشکیل فلات را بدهند که با حضور ارتفاع بلندتر و شیب تندتر رودخانه‌ها مشخص شده‌اند و دره‌های عمیق و تنگی را حفر می‌کنند.

فرسایش نواحی شیب‌دار

در نواحی شیب‌دار، فرسایش سریع و با شتاب بیشتری صورت می‌گیرد. در نواحی نیمه‌خشک شیب‌دار، پوشش‌های گیاهی تا اندازه‌ای مانع فرسایش می‌شوند، اما در صحراها و زمین‌های سرد، فرسایش آهسته‌تر عمل می‌نماید. بطور کلی، نسبت فرسایش برای زمین‌های خشک (زمین‌هایی که از آب بیرون هستند)، 6/8 سانتیمتر در 1000 سال برآورد شده است.

فرسایش سطح زمین توسط باد

فرسایش بادی به دو صورت «رویش یا بادروبی» و «سایش» است. در جاهایی از سطح زمین که پوشیده از ذرات ریز و ناپیوسته و عاری از رطوبت و پوشش گیاهی است، جریان هوا می‌تواند ذرات را با خود حمل کند. بادبردگی تا رسیدن به سطح ایستایی ادامه می‌یابد. در جاهایی که زمین از ذرات ریز (لای و ماسه) و قلوه سنگ و شن درست شده است. باد به طور انتخابی ذرات ریز را حمل می‌کند و ذرت درشت به تدریج به صورت پوش ممتدی درمی‌آیند که اصطلاحاً «سنگفرش بیابان» نامیده می‌شود. این پوشش، از فرسایش بیشتر سطح زمین توسط باد جلوگیری می‌کند.

هرچه سرعت باد بیشتر باشد، ذرات را به ارتفاع زیادتری بلند می‌کند، به فاصله دورتر می‌برد و بالاخره ذرات بزرگتری را حمل می‌کند. ذرات حمل شده به وسیله باد، مخصوصاً بادهای قوی، به دو بخش بار بستری و بار معلق تقسیم می‌شوند. ذراتی که توسط باد حمل می‌شوند، پس از برخورد به موانعی که بر سر راه آنها قرار دارند، موجب سایش سطح آنها می‌شوند. قطعات و تکه سنگ‌های پراکنده، بیرون‌زدگی‌ها و حتی موانع مصنوعی از قبیل ساختمان‌ها، دیوارها، تیرهای برق یا تلفن ممکن است در معرض فرسایش بادی قرار گیرند. سایش معمولاً در اثر برخورد ذراتی که نزدیک سطح زمین حرکت می‌کنند، انجام می‌گیرد.

فرسایش یکی از عوامل تاخریبی خاک به شمار آمده و در لغت به معنی کاهش تدریجی می‌باشد. عوامل متعددی در این امر موثرند، مثلاً در اراضی شیبدار یا تپه ماهور، چنانچه خاک سطحی در امتداد شیب زمین شخم بخورد، به تدریج در اثر فرسایش از بین خواهد رفت و در نتیجه خاک تحتانی با رنگ روشن ظاهر می‌گردد.

به طور کلی خسارات ناشی از فرسایش در خاک سطحی یا خاک شخم خورده که بسیاری از عناصر غذایی قابل استفاده گیاه نیز در این لایه وجود دارد، شدیدتر می‌باشد.

فرسایش به دو دسته تقسیم می‌شود:

فرسایش آب

فرسایش بادی

باروری حاصلخیزی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 36 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

بخش 2

باروری / حاصلخیزی

قبل از بحث در مورد رژیم مناسب برای چمن ، ممکن است آزمایش اینکه گیاهان چگونه برای بقا سازمان دهی شده اند قبل از مداخله انسان، ارزشمند است، هیچ بحثی نیست که چمن نیاز به بارور کردن دارد، اما با کمان تعجب نیتروژن ، فسفر ، پتاسیم، کلسیم، منزیم، سولفور، عناصر سازمان دهندة دیگر تنها 5 درصد کل رژیم گیاه را شامل می شوند. بقیه 95 درصد از آب و اتمسفر تأمین می شود. همانطور که نسبتاً مواد معدنی مورد نیاز به نظر کم می اید این سئوال باقی می ماند که گیاه چگونه مادة مغذی را که نیاز دارد به دست می آورد اگر هیچ کس این کار را برای او نمی کند؟ شخصاً ع گیاهان با تکیه بر خودشان در طی میلیونها سال به بقا ادامه داده اند ، و قبل از بشر یا هر موجود زنده ای که حاصلخیزی را متشر کند در زمین ظاهر شدند.

کربن و اکسیژن از دی اکسید کربن در هوا و هیدروژن از اب با هم ترکیب می شوند تا ساختاری متحد با همة چند جزئی جای ارگانیک که توسط نور خاست تولید شده اند. همه بقیه مواد مغذی لازم از منابع ارگانیک و ؟ درخاک بدست می آید، توسط بسیاری از ارگانیسم های خاک قابل دسترس به گیاهان می شود. پروتئین ، کربوهیدارات، چربیها، موم، سلولزع و دیگر چند جزئی های ارگانیک که در گیاهان و حیوانات یافت می شود. در خاک ارگانیک، و در هوموس، و مواد معدنی که در خاک یافت می شود همه از مواد مغذی ضروری برای گیاه تشکیل شده است. اما ارگانیزم خاک ابتدا باید این مواد مغذی را به گونة قابل دسترس تبدیل کند، شما می توانید این عملیات ارگانیزم را سیستم گوارشی گیاهان بخوانید. بیشتر دی اکسید کربن در اتمسفر در خاک وجود دارد از طریق فعالیتهای زیستی. دقیقاً همانطور که بشر و حیوان دی اکسید کربن را رها می کنند،به همین ترتیب نیز ارگانیسم خاک عمل می کند، ابتدا از طح خاک ریشة گیاهان برای جذب دی اکسید کربن زمانی است که ابتدا از سطح خاک پدیدار شود – قبل از اینکه تلاطم اتمسفر نتواند آنرا رقیق کند با دیگر گازها. این سیستم تحویل ، بیش از هزاران ، بهبود آن را دشوار ، لازم و تأثیر گذار اثبات می کند.

متاسفانه این سیستم در کنار رأس اجرایی در بیشتر مناطق بسیاری از زمینهای ورزشی عمل نمی کند. اصولاً ، خاک شامل ذرات ارگانیک کوچک است، که جمعیت ارگانیزم خاک و خلق هوموس را محدود می کند، و زیاد طبق روش ارگانیک به کاربده نمی شود. اگر چسبندگی ریشه از زمین از بین رفت ، موقعیت وخیم تر می شود. ارگانیزم خاک منابع را محدود کرده است، که توانایی آنها را در قابل دسترس ساختن مواد مغذی به گیاه را محدود می کند، و خلق دی اکسید کربن بستگی به سطح فعالیت آنها دارد. حقیقتاً ، وقتی از حاصلخیزی صحبت می شود، ما باید به نیازهای کل سیستم های در حال رشد گیاهی توجه کنیم – که شامل ارگانیزم های خاک می شود.

به طور نرمال ، حاصلخیز کنندگان بر اساس تحلیلات N-P-1 انتخاب شده اند که توسط وزن کل نیتروژن ، فسفات قابل دسترس و پتاس حل شدنی درصد بندی می شود. مدیران ممکن است از ؟ ثانویه استفاده کنند. کلسیم ع منیزیم، سولفور و ذرات دیگر – اگر قسمت خاک بر کمبود دلالت کنند. بسیار نادر است که ؟ کسی که به دنبال یک بارورنده ای است که کربن قابل گوارش را برای ارگانیزم های خاک فراهم می کند و حتی نادرتر آنجا است که می پرسد آیا بارورنده کربنی به جمعیت باکتری توجه دارد. این ها سئوالهای مهمی برای پرسیدن هستند. تعادل و تناسب درست ارگانیزمی که در خاک زندگی می کندد گیاهان ریشه ای را با هر دوی حمایت و تغزیه تأمین می کند، و همانطور که کربن ته نشین گوارش می شده است ، این ارگانیزم نیز دی اکسید کربنی را که ریشة گیاهان می توانند بگیرند همانطور که در حال گذشتن از سطح خاک است. جمعیتهای مساوی این ارگانیسم نمی توانند باقی بمانند تا وقتی که منابع مناسب قابل دسترس باشند

علف هرز، حشره و مشکلات بیماری و عملکرد ضعیف ریشه اغلب نشانة یک سیستم خاکی ناقص است. آفت اصولاً با حشره کشی چک می شود، و عملکرد ضعیف ریشه به طور نرمال با اضافه کردن ماده مغذی شیمیایی مرتبط است. اما مشکلات به درستی بیولوژیکی هستند. در زمین های ورزشی ، عدم تعاادل بیولوژیکی کلاً کمتر شکل ساز است تا سطح نامساوی فعالیت های زیستی.

کربن:

کربن در خاک در بیومس های زنده یافت می شود، رسوبات ارگانیک ، گیاخاک ناپایدار و گیاخاک پایدار. این منابع برای ارگانیزم های خاک انرژی فراهم می کند. کربن خاک توسط ارگانیزم های اتوتروفیک از قبیل گیاهان و جلبکی که می تواند کربن را از اتمسفر با انرژی خورشید بگیرد برای تولید ماه ارگانیک ترکیبات کربن که توسط اتوتروف تولید می شوند نهایتاً به قستی از انرژی تلف شده و پروتئینی که به نام ماده ارگانیک خاک نامیده می شود تبدیل می شود. این عملیات در هزاران راه صورت می پذیرد. دو هدف اصلی برای تأمین انرژی زندگی خاکی و دی اکسید کربن برای گیاهان وجود دارد.

وقتی رسوبات تازه ارگانیک با خاک تماس پیدا می کنند ، تخریب ناگهان آغاز می شود حداقل در طی فضاهای که ارگانیسم خاک فعال است. دما، رطوبت، هوا و تعادل کربن و نیتروژن در رسوبات سرعتی که در آن رسوبات ارگانیک صورت می پذیرد، را تعیین می کند ، معیار کربن به نیتروژن (C:N) همیشه به عنوان قسمت X کربن به یک قسمت نیتروژن اندازه گیری می شود. اگر میزان (C:N) وسیع باشد، از تجزیه آرام صورت می پذیرد. علاوه بر این ارگانیزم های خاک باید نیتروژن قابل دسترس را از خاک مصادره کند. همانطور که کربن را گوارش می دهند زیرا رژیم های آنها میزان (C:N) باریکی را مطالبه می کند. این عصب دائماً نیاز نیتروژن به گیاهان را از بین می برد. اگر ؟ اصلی ارگانیک میزان (C:N) باریکی و کمی داشت، همانطور که با چسبندگی ریشه ، هدر رفتن غذا ، هدر رفت حیوانات ، تجزیه احتمالاً با سرعت تر رخ می دهد، قابل دسترس کردن نیتروژن برای گیاهان و دیگر ارگانیزم ها. هر زمان ارگانیزم تخریب اجزا گوارشی رسوبات ارگانیک یا ارگانیزم ها توسط تغذیه کنندگان مصرف شدند، مقداری انرژی استفاده می شود و کربن به دی اکسید کربن، اکسید می شود، که سپس به اتمسفر خاک رها می شود.

خاک ریشه دار در خاک زیستی متعادل ، سالم ترین است. آنی که باکتری در آن برای بیش از نیمی از بیومس ها شمرده می شود. باکتری در خاکی که شامل رسوبات بالای کربوهیدرات که شکرهاست، رونق می یابد. سبزیجات و غذای حیوانات و کمپوست از اضافات غذا یا بیوسولفیدهایی که شامل کربوهیدراتهای ضروری برای حفظ یک خاک باکتری است ایجاد می شود. ضافات انبار اغلب شامل مقدار بیشتری سلولز و سنین های است که می تواند محدوده قارچی را حفظ کند. کمپوست یک حالت دهنده جذب خاک است اما احتمالاً برای خاک ریشه دار ایده آل نیست، جایی که تعادل بیشتر بین باکتری و قارچ قابل ترجیح است. بر اساس تحقیقات دانشگاه کرنل ، کمپوست انبارهای اضافی ؟ بیشتری از کمپوست ساخته شده یا ترکیبات چوبی را ایجاد می کند. اگر چه تولید کنندگان می توانند عهده دار تغییر توازن باکتری و قارچ در کمپوست انبار اضافات باشد.

تغذیه کردن خاک: ما همه این حقیقت را قبلاً شنیده ایم. گاهی اوقات از افرادی که یک باغچه ارگانیک ، اجاق چوبی ، یا یک توالت کمپوستی دارند. هر چه نظر پیغامبر ، فلسفه شنیده می شود و این قضیه نیازهای اساسی عملکرد اکوسیستم خاک را توصیف می کند. ما معمولاً بارور کننده را بر اساس تحلیلات تضمینی بر داریم، که به ما نیتروژن کلی را می گوید. و نیز فسفات قابل دسترس، و پتاس قابل حل. گاهی اوقات منیزیم یا مواد معدنی مثل آهن یا منگنز نیز اضافه می

باروری حاصلخیزی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 36 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

بخش 2

باروری / حاصلخیزی

قبل از بحث در مورد رژیم مناسب برای چمن ، ممکن است آزمایش اینکه گیاهان چگونه برای بقا سازمان دهی شده اند قبل از مداخله انسان، ارزشمند است، هیچ بحثی نیست که چمن نیاز به بارور کردن دارد، اما با کمان تعجب نیتروژن ، فسفر ، پتاسیم، کلسیم، منزیم، سولفور، عناصر سازمان دهندة دیگر تنها 5 درصد کل رژیم گیاه را شامل می شوند. بقیه 95 درصد از آب و اتمسفر تأمین می شود. همانطور که نسبتاً مواد معدنی مورد نیاز به نظر کم می اید این سئوال باقی می ماند که گیاه چگونه مادة مغذی را که نیاز دارد به دست می آورد اگر هیچ کس این کار را برای او نمی کند؟ شخصاً ع گیاهان با تکیه بر خودشان در طی میلیونها سال به بقا ادامه داده اند ، و قبل از بشر یا هر موجود زنده ای که حاصلخیزی را متشر کند در زمین ظاهر شدند.

کربن و اکسیژن از دی اکسید کربن در هوا و هیدروژن از اب با هم ترکیب می شوند تا ساختاری متحد با همة چند جزئی جای ارگانیک که توسط نور خاست تولید شده اند. همه بقیه مواد مغذی لازم از منابع ارگانیک و ؟ درخاک بدست می آید، توسط بسیاری از ارگانیسم های خاک قابل دسترس به گیاهان می شود. پروتئین ، کربوهیدارات، چربیها، موم، سلولزع و دیگر چند جزئی های ارگانیک که در گیاهان و حیوانات یافت می شود. در خاک ارگانیک، و در هوموس، و مواد معدنی که در خاک یافت می شود همه از مواد مغذی ضروری برای گیاه تشکیل شده است. اما ارگانیزم خاک ابتدا باید این مواد مغذی را به گونة قابل دسترس تبدیل کند، شما می توانید این عملیات ارگانیزم را سیستم گوارشی گیاهان بخوانید. بیشتر دی اکسید کربن در اتمسفر در خاک وجود دارد از طریق فعالیتهای زیستی. دقیقاً همانطور که بشر و حیوان دی اکسید کربن را رها می کنند،به همین ترتیب نیز ارگانیسم خاک عمل می کند، ابتدا از طح خاک ریشة گیاهان برای جذب دی اکسید کربن زمانی است که ابتدا از سطح خاک پدیدار شود – قبل از اینکه تلاطم اتمسفر نتواند آنرا رقیق کند با دیگر گازها. این سیستم تحویل ، بیش از هزاران ، بهبود آن را دشوار ، لازم و تأثیر گذار اثبات می کند.

متاسفانه این سیستم در کنار رأس اجرایی در بیشتر مناطق بسیاری از زمینهای ورزشی عمل نمی کند. اصولاً ، خاک شامل ذرات ارگانیک کوچک است، که جمعیت ارگانیزم خاک و خلق هوموس را محدود می کند، و زیاد طبق روش ارگانیک به کاربده نمی شود. اگر چسبندگی ریشه از زمین از بین رفت ، موقعیت وخیم تر می شود. ارگانیزم خاک منابع را محدود کرده است، که توانایی آنها را در قابل دسترس ساختن مواد مغذی به گیاه را محدود می کند، و خلق دی اکسید کربن بستگی به سطح فعالیت آنها دارد. حقیقتاً ، وقتی از حاصلخیزی صحبت می شود، ما باید به نیازهای کل سیستم های در حال رشد گیاهی توجه کنیم – که شامل ارگانیزم های خاک می شود.

به طور نرمال ، حاصلخیز کنندگان بر اساس تحلیلات N-P-1 انتخاب شده اند که توسط وزن کل نیتروژن ، فسفات قابل دسترس و پتاس حل شدنی درصد بندی می شود. مدیران ممکن است از ؟ ثانویه استفاده کنند. کلسیم ع منیزیم، سولفور و ذرات دیگر – اگر قسمت خاک بر کمبود دلالت کنند. بسیار نادر است که ؟ کسی که به دنبال یک بارورنده ای است که کربن قابل گوارش را برای ارگانیزم های خاک فراهم می کند و حتی نادرتر آنجا است که می پرسد آیا بارورنده کربنی به جمعیت باکتری توجه دارد. این ها سئوالهای مهمی برای پرسیدن هستند. تعادل و تناسب درست ارگانیزمی که در خاک زندگی می کندد گیاهان ریشه ای را با هر دوی حمایت و تغزیه تأمین می کند، و همانطور که کربن ته نشین گوارش می شده است ، این ارگانیزم نیز دی اکسید کربنی را که ریشة گیاهان می توانند بگیرند همانطور که در حال گذشتن از سطح خاک است. جمعیتهای مساوی این ارگانیسم نمی توانند باقی بمانند تا وقتی که منابع مناسب قابل دسترس باشند

علف هرز، حشره و مشکلات بیماری و عملکرد ضعیف ریشه اغلب نشانة یک سیستم خاکی ناقص است. آفت اصولاً با حشره کشی چک می شود، و عملکرد ضعیف ریشه به طور نرمال با اضافه کردن ماده مغذی شیمیایی مرتبط است. اما مشکلات به درستی بیولوژیکی هستند. در زمین های ورزشی ، عدم تعاادل بیولوژیکی کلاً کمتر شکل ساز است تا سطح نامساوی فعالیت های زیستی.

کربن:

کربن در خاک در بیومس های زنده یافت می شود، رسوبات ارگانیک ، گیاخاک ناپایدار و گیاخاک پایدار. این منابع برای ارگانیزم های خاک انرژی فراهم می کند. کربن خاک توسط ارگانیزم های اتوتروفیک از قبیل گیاهان و جلبکی که می تواند کربن را از اتمسفر با انرژی خورشید بگیرد برای تولید ماه ارگانیک ترکیبات کربن که توسط اتوتروف تولید می شوند نهایتاً به قستی از انرژی تلف شده و پروتئینی که به نام ماده ارگانیک خاک نامیده می شود تبدیل می شود. این عملیات در هزاران راه صورت می پذیرد. دو هدف اصلی برای تأمین انرژی زندگی خاکی و دی اکسید کربن برای گیاهان وجود دارد.

وقتی رسوبات تازه ارگانیک با خاک تماس پیدا می کنند ، تخریب ناگهان آغاز می شود حداقل در طی فضاهای که ارگانیسم خاک فعال است. دما، رطوبت، هوا و تعادل کربن و نیتروژن در رسوبات سرعتی که در آن رسوبات ارگانیک صورت می پذیرد، را تعیین می کند ، معیار کربن به نیتروژن (C:N) همیشه به عنوان قسمت X کربن به یک قسمت نیتروژن اندازه گیری می شود. اگر میزان (C:N) وسیع باشد، از تجزیه آرام صورت می پذیرد. علاوه بر این ارگانیزم های خاک باید نیتروژن قابل دسترس را از خاک مصادره کند. همانطور که کربن را گوارش می دهند زیرا رژیم های آنها میزان (C:N) باریکی را مطالبه می کند. این عصب دائماً نیاز نیتروژن به گیاهان را از بین می برد. اگر ؟ اصلی ارگانیک میزان (C:N) باریکی و کمی داشت، همانطور که با چسبندگی ریشه ، هدر رفتن غذا ، هدر رفت حیوانات ، تجزیه احتمالاً با سرعت تر رخ می دهد، قابل دسترس کردن نیتروژن برای گیاهان و دیگر ارگانیزم ها. هر زمان ارگانیزم تخریب اجزا گوارشی رسوبات ارگانیک یا ارگانیزم ها توسط تغذیه کنندگان مصرف شدند، مقداری انرژی استفاده می شود و کربن به دی اکسید کربن، اکسید می شود، که سپس به اتمسفر خاک رها می شود.

خاک ریشه دار در خاک زیستی متعادل ، سالم ترین است. آنی که باکتری در آن برای بیش از نیمی از بیومس ها شمرده می شود. باکتری در خاکی که شامل رسوبات بالای کربوهیدرات که شکرهاست، رونق می یابد. سبزیجات و غذای حیوانات و کمپوست از اضافات غذا یا بیوسولفیدهایی که شامل کربوهیدراتهای ضروری برای حفظ یک خاک باکتری است ایجاد می شود. ضافات انبار اغلب شامل مقدار بیشتری سلولز و سنین های است که می تواند محدوده قارچی را حفظ کند. کمپوست یک حالت دهنده جذب خاک است اما احتمالاً برای خاک ریشه دار ایده آل نیست، جایی که تعادل بیشتر بین باکتری و قارچ قابل ترجیح است. بر اساس تحقیقات دانشگاه کرنل ، کمپوست انبارهای اضافی ؟ بیشتری از کمپوست ساخته شده یا ترکیبات چوبی را ایجاد می کند. اگر چه تولید کنندگان می توانند عهده دار تغییر توازن باکتری و قارچ در کمپوست انبار اضافات باشد.

تغذیه کردن خاک: ما همه این حقیقت را قبلاً شنیده ایم. گاهی اوقات از افرادی که یک باغچه ارگانیک ، اجاق چوبی ، یا یک توالت کمپوستی دارند. هر چه نظر پیغامبر ، فلسفه شنیده می شود و این قضیه نیازهای اساسی عملکرد اکوسیستم خاک را توصیف می کند. ما معمولاً بارور کننده را بر اساس تحلیلات تضمینی بر داریم، که به ما نیتروژن کلی را می گوید. و نیز فسفات قابل دسترس، و پتاس قابل حل. گاهی اوقات منیزیم یا مواد معدنی مثل آهن یا منگنز نیز اضافه می