لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
تجزیه کیفی مواد آلی به روش ذوب قلیایی جهت تشخیص ازت، گوگرد و هالوژنها :
برای تشخیص این عناصر در ترکیبات آلی ابتدا باید آنها را به ترکیبات معدنی یونیزه تبدیل کرد سپس شناسایی نمود. این تبدیل ممکن است به روشهای مختلف صورت گیرد ولی بهترین روش ذوب ترکیبات با فلز سدیم است. در این روش سیانید سدیم (NaCN)، سولفید سدیم (Na2S) و هالید سدیم (NaX) تشکیل میشود که به آسانی قابل تشخیص هستند.
ترکیب آلی (1)
معمولا سدیم به مقدار اضافی به کار برده میشود. در غیر اینصورت اگر گوگرد و نیتروژن هردو وجود داشته باشند، احتمالا تیوسیانات سدیم (NaSCN) تشکیل میشود. در این صورت در تشخیص نیتروژن به جای آبی پروس رنگ قرمز مشاهده میشود زیرا بجای یون (CN-)، یون (SCN-) خواهیم داشت. اما با سدیم اضافی تیوسیانات تشکیل شده تجزیه میشود و جواب درست به دست می آید.
به مخلوط حاصل آب اضافه کرده مخلوط قلیایی را صاف نموده و سپس به آن (FeSO4) اضافه کنید در این صورت فروسیانید سدیم تشکیل میشود.
وقتی محلولهای قلیایی نمکهای فروی بالا جوشانده میشود بر اثر اکسیژن هوا کمی یون فریک تشکیل میشود. (بر اثر سولفوریک اسید رقیق هیدروکسیدهای فرو و فریک تشکیل شده حل میشوند) فروسیانیدها با نمک فریک تشکیل فروسیانید فریک (آبی پروس) میدهند.
برای اسیدی کردن محیط نباید از (HCl) استفاده کرد زیرا به علت تشکیل (FeCl6) رنگ زرد در محیط ایجاد میشود و به جای آبی پروس رنگ سبز ظاهر میشود. به همین دلیل کلرید فریک نیز نباید اضافه شود.
همانطوری که قبلا ذکر شده است بر اثر اکسیداسیون به وسیله هوا در محیطهای قلیایی گرم به مقدار کافی یونهای فریک تشکیل میشود بنابراین نیازی به افزایش یون فریک نیست، افزایش مقدار کمی محلول رقیق فلئورید پتاسیم ممکن است به تشکیل آبی پروس در محلول که به آسانی قابل صاف شدن است کمک نماید (Fe3+ با F- تولید FeF63- میکند که پایدار است و باعث خارج شدن Fe3+ از محیط عمل میشود).
گوگرد به صورت یون سولفید را میتوان به وسیله استات سرب و استیک اسید و یا به و سیله پلمبیت سدیم (محلول قلیایی استات سرب) به صورت رسوب سولفید سرب (PbS) سیاه رنگ تشخیص داد.
برای تشخیص یونهای هالوژن (Cl, Br, I) از اثر محلول نیترات نقره در محیط اسید نیتریکی استفاده میشود در این صورت هالید نقره به صورت رسوب حاصل میشود.
بخش عملی
ذوب قلیایی
(احتیاط: به هنگام کار عینک محافظ فراموش نشود) در یک لوله آزمایش کاملا خشک (حدود 150 در 12 میلیمتر غیر پیرکس) یک تکه سدیم کوچک تمیز به ابعاد تقریبی 4 میلیمتر بیندازید (سدیم را به وسیله کاردک تمیز و خشک بردارید) و لوله را با گیره بگیرید و ته لوله را با شعله کوتاه به ملایمت حرارت دهید تا سدیم در داخل لوله ذوب شده و به صورت دود سفید در آید و بخارات تا ارتفاع حدود 2 سانتی متر بالا رود، سپس لوله را از شعله دور کرده و به آن چند ذره جسم جامد (حدود 20 میلی گرم) یا حدود سه قطره مایع مورد آزمایش (ترجیحا طی چند نوبت) طوری اضافه کنید که مستقیما در ته لوله و بر روی دود سفید سدیم ریخته شود (دقت کنید ممکن است انفجار کوچکی رخ دهد بنابر این این آزمایش را حتما زیر هود و تحت نظر مربی آزمایشگاه انجام دهید) و بعد بتدریج لوله را تا سرخ شدن گرم کنید (احتیاط: موقع حرارت دادن، دهانه لوله را به طرف خود یا فرد دیگری نگیرید) سپس لوله داغ را داخل یک بشر کوچک حاوی 10 میلی لیتر آب مقطر وارد کنید تا بشکند. مخلوط را تا جوش حرارت داده و سپس صاف کنید محلول صاف شده باید زلال و قلیایی باشد. در صورتیکه تیره باشد، احتمالا تجزیه ناقص بوده و ذوب قلیایی باید دوباره تکرار شود.
روش دیگر استفاده از لوله آزمایش پیرکس است. در این روش مطابق بالا عمل کنید اما پس از ذوب قلیایی اجازه دهید لوله سرد شود و سپس 3 الی 4 میلی لیتر متانول به آن اضافه کنید تا سدیم اضافی را تجزیه کند سپس بر روی آن آب مقطر بریزید تا نصف لوله پر شود و برای چند دقیقه به ملایمت بجوشانید. سپس مخلوط را صاف نموده و بر روی محلول آزمایشات زیر را انجام دهید.
شناسایی ازت
حدود 1 میلی لیتر محلول صاف شده را در یک لوله آزمایش ریخته و به آن کمی سولفات فرو اضافه کنید و محلول را به آرامی و همراه با تکان دادن تا نقطه جوش حرارت دهید و سپس بدون سرد نمودن محلول را با اسید سولفوریک رقیق اسیدی کنید. رسوب یا رنگ آبی پروس دلیل بر وجود نیتروژن است. افزودن 1 میلی لیتر محلول 5% فلوئورید پتاسیم برای تشکیل آبی پروس مفید است.
شناسایی گوگرد
الف) استفاده از استات سرب: در حدود 1 میلی لیتر محلول زیر صافی را در یک لوله آزمایش ریخته و با استیک اسید، اسیدی کنید. حال به محلول حاصل چند قطره استات سرب اضافه کنید. ایجاد رسوب سیاه رنگ سولفید سرب دلیل بر وجود گوگرد در ماده آلی است.
ب) استفاده از پلمبیت سدیم: ابتدا محلول پلمبیت سدیم را به این صورت تهیه کنید. به چند قطره محلول استات یا نیترات سرب قطره قطره محلول سود 10% اضافه کنید تا ابتدا رسوب سفید تشکیل شده سپس در زیادی
رشته: کامپیوتر
موضوع پروژه: تجزیه و تحلیل و طراحی سیستم کتابخانه
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحات:
فهرست مطالب
عنوانصفحه
فصل اول
درباره کتاب1
مقدمه ای بر ویژوال بیسیک2
مقدمه ای بر اکسس4
راهنمای استفاده از کتاب7
طراحی صفحه اصلی9
فرم اطلاعات کتاب14
فرم اطلاعات اعضا19
فصل دوم
فرم امانات23
فرم تنظیمات34
فرم پسورد33
فرم جستجوی کتابها34
فرم جستجوی اعضا35
فرم جستجو در امانت37
کدنویسی برنامه صفحه اصلی40
راهنمای کتاب43
فصل سوم
اطلاعات کتابها44
اطلاعات اعضا47
امانات51
پسورد58
جستجوی اعضا59
جستجوی کتابها61
جستجودر امانات68
طراحی جدول در اکسس78
کارآموزی تجزیه علوم آزمایشگاهی خوراک دام
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحات:19
بخشی از متن
رطوبت
قسمت اعظم ترکیب مواد غذایی را آب تشکیل میدهد و به ندرت بعضی از اقسام آن مانند روغنها ممکن است فاقد رطوبت باشند. لذا اندازهگیری مقدار آن به علل زیر از اهمیت خاصی برخوردار است. مقدار رطوبت در مواد غذایی تقریباً معین بوده و اندازهگیری آن میتواند تا حدی خلوص آن ماده رامشخص نماید مانند شیر، آب میوه و غیره.
با توجه به اینکه در محیط مرطوب رشد میکروارگانیسمها سریعتر انجام میشود، یکی از روشهای نگهداری مواد غذایی بی آب و خشک کردن آنهاست، به طوری که میزان رطوبت در آن نباید از حدی تجاوز کند. از این رو کنترل رطوبت در اینگونه مواد اهمیت خاصی دارد.
تعیین مقدار رطوبت در آن دسته از مواد غذایی که در مراحل فرآیند به آنها آب اضافه میگردد نیز راهنمایی خوبی جهت استفاده مناسب آن میباشد مانند مقدار اب در کشک مایع.
روشهای زیر برای اندازهگیری رطوبت در موادغذایی بکار میروند.
روش اندازهگیری رطوبت در حرارت بالا
این روش در مورد انواع مواد غذایی که حرارت بالا کیفیت آنها را تغییر نمیدهد بکار میرود و معمولاً از حرارت 100 تا 105 درجه سانتیگراد استفاده میشود. بدین منظور یک کپسول چینی را ابتدا به مدت نیم ساعت در گرمخانه 105 درجه گذارده و سپس آن را در دسیکاتور سرد کرده آنگاه پس از توزین آن مقدار مشخصی از نمونه کاملاً یکنواخت و هموژن شده راداخل آن وزن کرده و در گرمخانه میگذاریم. مدت لازم برای از دست دادن رطوبت بستگی به مواد غذایی مختلف دارد. بنابراین اتمام آزمایش زمانی است که در دو توزین متوالی وزن یکسان باشد.
البته پس از خارج کردن ظروف محتوی نمونهاز گرمخانه، آنها را داخل دسیکاتور قرار داده و پس از سرد شدن توزین مینمایند. توضیح اینکه جهت پرهیز از اشتباه بهتر است از هر نمونه دو آزمایش با وزنهای مختلف انجام شود ضمناً در مورد برخی از موادی که دارای مقدار زیادی پروتئین و مواد قندی هستند مانند گوشت، پنیر و عسل اضافه نمودن مقداری شن در پخش و یکنواخت کردن نمونه موثر است درصد مقدار رطوبت از رابطه زیر بدست میآید.
رشته: کامپیوتر
موضوع پروژه: تجزیه و تحلیل و طراحی سیستم کتابخانه
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحات:
فهرست مطالب
عنوانصفحه
فصل اول
درباره کتاب1
مقدمه ای بر ویژوال بیسیک2
مقدمه ای بر اکسس4
راهنمای استفاده از کتاب7
طراحی صفحه اصلی9
فرم اطلاعات کتاب14
فرم اطلاعات اعضا19
فصل دوم
فرم امانات23
فرم تنظیمات34
فرم پسورد33
فرم جستجوی کتابها34
فرم جستجوی اعضا35
فرم جستجو در امانت37
کدنویسی برنامه صفحه اصلی40
راهنمای کتاب43
فصل سوم
اطلاعات کتابها44
اطلاعات اعضا47
امانات51
پسورد58
جستجوی اعضا59
جستجوی کتابها61
جستجودر امانات68
طراحی جدول در اکسس78
کارآموزی تجزیه علوم آزمایشگاهی خوراک دام
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحات:19
بخشی از متن
رطوبت
قسمت اعظم ترکیب مواد غذایی را آب تشکیل میدهد و به ندرت بعضی از اقسام آن مانند روغنها ممکن است فاقد رطوبت باشند. لذا اندازهگیری مقدار آن به علل زیر از اهمیت خاصی برخوردار است. مقدار رطوبت در مواد غذایی تقریباً معین بوده و اندازهگیری آن میتواند تا حدی خلوص آن ماده رامشخص نماید مانند شیر، آب میوه و غیره.
با توجه به اینکه در محیط مرطوب رشد میکروارگانیسمها سریعتر انجام میشود، یکی از روشهای نگهداری مواد غذایی بی آب و خشک کردن آنهاست، به طوری که میزان رطوبت در آن نباید از حدی تجاوز کند. از این رو کنترل رطوبت در اینگونه مواد اهمیت خاصی دارد.
تعیین مقدار رطوبت در آن دسته از مواد غذایی که در مراحل فرآیند به آنها آب اضافه میگردد نیز راهنمایی خوبی جهت استفاده مناسب آن میباشد مانند مقدار اب در کشک مایع.
روشهای زیر برای اندازهگیری رطوبت در موادغذایی بکار میروند.
روش اندازهگیری رطوبت در حرارت بالا
این روش در مورد انواع مواد غذایی که حرارت بالا کیفیت آنها را تغییر نمیدهد بکار میرود و معمولاً از حرارت 100 تا 105 درجه سانتیگراد استفاده میشود. بدین منظور یک کپسول چینی را ابتدا به مدت نیم ساعت در گرمخانه 105 درجه گذارده و سپس آن را در دسیکاتور سرد کرده آنگاه پس از توزین آن مقدار مشخصی از نمونه کاملاً یکنواخت و هموژن شده راداخل آن وزن کرده و در گرمخانه میگذاریم. مدت لازم برای از دست دادن رطوبت بستگی به مواد غذایی مختلف دارد. بنابراین اتمام آزمایش زمانی است که در دو توزین متوالی وزن یکسان باشد.
البته پس از خارج کردن ظروف محتوی نمونهاز گرمخانه، آنها را داخل دسیکاتور قرار داده و پس از سرد شدن توزین مینمایند. توضیح اینکه جهت پرهیز از اشتباه بهتر است از هر نمونه دو آزمایش با وزنهای مختلف انجام شود ضمناً در مورد برخی از موادی که دارای مقدار زیادی پروتئین و مواد قندی هستند مانند گوشت، پنیر و عسل اضافه نمودن مقداری شن در پخش و یکنواخت کردن نمونه موثر است درصد مقدار رطوبت از رابطه زیر بدست میآید.