تحقیق درمورد ربات بی سیم توپ جمع کن با کنترل تحت وب 29 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

فصل اول : مقدمه

چیزهای بسیاری در مورد فواید تشویق دانشجویان جهت کار روی مسائلی از رشته‌های مختلف علمی بصورت مشترک نوشته شده است و بسیاری از مسائل واقعی جهان جهت دستیابی از طریق کار فردی بسیار پیچیده هستند.

مجموع درسهای حاصل از دو گروه منظم، یکی از راههای تسهیل تجربة مشارکت علمی برای دانشجویان است. بخش اعتبارات فنی مهندسی حتی امکان کار بر روی تیمهای مشارکتی چندگانه را جزء یکی از یازده نتیجة برنامه‌های اصلی مورد نیاز قرار دارند. مهندسین طراحی و کارشناسان علوم تکمیلی کامپیوتر را جهت یک تجربه علمی گرد هم آورده‌اند.

در پاییز سال 2002 دانشجویان به طراحی و تکمیل یک ربات بی‌سیم توپ جمع کن با کنترل تحت وب پرداختند که قادر به دوری از برخورد به موانع می‌باشد و توسط یک کاربر خارجی و از طریق یک سرور تحت وب کنترل می‌شود.

در این مقاله ما به فراهم آوردن پیش زمینه و تاریخچه‌ای از این مجموعه واحد درسی در دانشکده «لوراس» پرداخته و به توصیف جنبه‌های ویژه درس و خلاصه‌ای از نتایج گزارش سال اقدام کردیم سپس تلاشهای ارزیابی خود را که جهت گسترش فرآیند این مجموعه درسی مورد استفاده قرار دادیم.

فصل دوم

سازماندهی درس:

بخش علوم کامپیوتر «دانشکده لوراس» یک تیم طراحی از دانشجویان ارشد خود را از سال 1986 جهت تکمیل پروژه درخواست کرد. در سال 1997 بخش فیزیک و مهندسی دانشکده لوراس برنامه‌ای جدید تحت عنوان «الکترومکانیک» را توسعه دادند.

در تلاش جهت به مشارکت گذاشتن هر دو برنامه، کارشناسان مورد نیاز علوم تکمیلی کامپیوتر با مهندسین طراحی بصورت یک گروه درآوردند. از سال 1998، این پروژه رباتهای متحرک خودکار که شامل اتومبیلهای مسابقه‌ای مسیریاب، رباتهای آتش نشان و در پروژه این سال یک ربات بی سیم توپ جمع‌کن را شامل می‌شود.

1-2- نقش اساتید:

اجرا قبلی واحد درس زمانی تعیین گردید که مراحل مناسب توسط تعیین گردیده و به شکل پروژه‌های کوچکتر ساخته شده و توسط گزارشات و نمایش آنان تکمیل شد. یکی از فواید این روش نگهداری درس بصورت سازمان یافته و ارائه جدول تعیین شده بود. اما در تجزیه شخص مؤلف تیمهای طراحی واقعی جهان چنین پروژه‌های کوچک معین ندارند و بایست بهترین عملیات درسی را مشخص کنند و یک دورة‌ زمانی عاقلانه برای یک هدف واقعی را بعنوان یک تیم در نظر بگیرند. در تلاشی برای نسخه برداری یک تجربة ضعیفتر تعیین شده، ما جهت کاهش کارفرمایی‌های جزئی اساتید، درس را بازسازی کردیم نقش ما اساساً بعنوان مدیر بود و جداول و ابعاد پروژه را برای تیمهای دانشجویی تغییر می‌دادیم.

2-2- چارچوب درس:

ما با دانشجویان ارشد در پایان ترم بهاره، که آنها در سال سوم بودند جهت مشارکت در اهداف درس ملاقاتی داشتیم به دو تیم اجازه داده شد که یکدیگر را ملاقات کنند و اطلاعات خود را در مورد پروژه جمع آوری کنند. ما لیستی از احتیاجات پروژه داشتیم ولی دانشجویان اطلاعات ارزنده‌ای روی پروژه‌هایشان داشتند و از ما درخواست ابتکار عمل و تحقیقات قبل از ملاقات را داشتند. احتیاجات ما عبارتند از:

- این پروژه باید شامل یک بورد (صحنه زمین یا تابلو) قابل حمل، یک میکروکنترلر HC11 پیشرفته «فردمارتین» و «لابراتور MIT» باشد. این درخواست بدلیل صحنه زمین کنونی ما و موفقیت‌های پیشین ما توسط آنهاست.

- پروژه باید اجزاء طراحی مکانیکی برجسته (قابل توجهی) داشته باشد.

- بسیاری از درخواستهای امکانپذیر دیگر (که در یک ترم تکمیل شدند با بودجة ما متناسب بوده در حالیکه با تواناییهای فنی گروه نیز تناسب داشته باشد و ...)

با وجود آنکه در کل ما رضایت 100% در مورد پروژه انتخابی نداریم، دانشجویان از مشارکت و مالکیت پروژه راضی هستند. در اولین ملاقات دروس سال آخر ما موضوعی را تحت عنوان «مدارک مورد نیاز کاربر» مطرح کردیم که در آن بصورت مبهم، آنچه را ربات می‌بایست انجام دهد توصیف کردیم.

مدارک مورد نیاز کاربر بصورت ناقص و مبهم بود تا زمانیکه تجربه‌های حرفه‌ای مؤلف، کاربران محصول و موارد مدیریتی و بازیابی معمولاً اجزاء محصول و درجه دقت مورد نیاز برای طراحی را مورد بررسی قرار نمی‌دهند.

سپس به تیم دانشجویان جهت تکمیل و توسعه مشخصات مهندسی و نرم افزاری پروژه، 4 هفته وقت داده شد.

ما از دانشجویان خواستیم تا آنچه را که می‌خواستند بسازند و آنچه را که از نظر نرم افزاری، ابعاد و جهت حافظه ذخیره سازی در بر می‌گرفت را شرح دهند. ما دریافتیم که تولید یک محصول (فرآورده) با ویژگیهای قابل قبول، نیاز به نظارت و راهنمایی‌هایی از طرف ما دارد. دانشجویان بدون کمک ما نتوانستند آن سطح از جزئیاتی را که ما در نظر داشتیم تهیه کنند. در طول ویژگیهای نهایی محصول، از دانشجویان خواسته شد «نمودار گانت» را جهت پیشرفت کار پروژه تهیه و نمایش دهند. همچنین جداول پیشنهادی تکمیلی پروژه، که این کار مشکلی برای دانشجویان است همان طور که برای مهندسین در حال کار و تیمهای طراحی نرم افزاری مشکل است. سپس ما دیگر جداول باقیمانده درس را بر مبنای «نمودار گانت» قرار دادیم دانشجویان به ما گزارش هفتگی پیشرفت کار می‌دادند و طراحی‌های ابتدایی جهت بررسی و امتیاز دادن تحویل داده می‌شود و نمودار گانت در حال پیشرفت و بهتر شدن بود. بعضی فعالیتها بیشتر از آنچه مورد انتظار بود طول می‌کشید یعنی موارد که حتی بعنوان جزئیات نیز مطرح نشده بود نمود پیدا می‌کرد.

تحقیق در مورد پیشگیری از هپاتیت بی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

راههای انتقال

سه راه عمده انتقال بیماری عبارتند از :

1-مادر به نوزاد ، قبل از زایمان ، حین زایمان و بعد از زایمان

2-تزریقی

3-شخص به شخص

انتقال از راه تزریقی Parenteral

انتقال ویروس هپاتیت B مدتها از طریق تزریقی ، یکی از راههای عمده انتقال شناخته شده بود ، بهمین جهت ، سابقاً به هپاتیت B ، هپاتیت سرمی می گفتند مدت زمانی است که انتقال ویروس هپاتیت B از طریق خون آلوده و یا فرآورده های خونی آلوده و یا سوزن و وسایل تزریقی که بحد کافی استریل نشده باشند شناخته شده است . خال کوبی ، تیغ زنی ، استفاده از مواد مخدر ، از جمله سایر مواردی است که ویروس هپاتیت B را از طریق تزریق انتقال می دهد . هم چنین انتقال از طریق خراش های سطحی و زخم های کوچک که در دست کادر پزشکی حین اعمال جراحی ، زایمان ودندان پزشکی اتفاق می افتد صورت می گیرد ، این انتقال به میزان خیلی کمتر از کادر پزشکی آلوده به بیماران هم وجود دارد . باید یادآوری گردد که واگیری ویروس هپاتیت B خیلی بیشتر از ویروس ایدز است و این یک خطر قابل ملاحظه در قسمتهائی از جهان است که در آنجاها ، بیشتر تزریقات ، بدون استریل کردن کامل وسائل تزریق انجام می شود . حداقل دو مطالعه ، ارتباط آشکار بین تعداد تزریقات در کودکان و فراوانی آلودگی به ویروس هپاتیت B را ، نشان داده است .

انتقال شخص به شخص Person to Peson

این انتقال ، انتقال افقی هم نامیده می شود ، مکانیسم این انتقال ، هنوز بدرستی شناخته نشده است ، و در اثر تماس نزدیک با ترشحات و مایعات بدن فرد آلوده مانند منی ، ترشحات واژن ، اشک ، مایع اسیت ، بزاق و ….. اتفاق می افتد . بلعیدن ویروس هم یک راه دیگر انتقال است ، هرچند اثر آلوده کنندگی آن بسیار کم می باشد .

آلودگی به ویروس هپاتیت B در بین کودکانی که مادرانشان HbsAg مثبت نیستند در خیلی از نقاط جهان دیده شده است . برای مثال ، در آسیا حدود 50 درصد موارد الودگی در کودکانی است که مادرانشان HbsAg مثبت نیستند . بعضی از این موارد ممکن است از راه تزریق باشد ولی قسمت عمده آن احتمالاً از طریق تماس بین افراد است که در کودکان شایع می باشد ، زیرا آنها غالباً آلوده تر از بالغین هستند . از آنجائی که بزاق و لوبا عیار پائین تر از خون ، اکثراً HbsAg مثبت است و راه دیگری هم در این قبیل موارد برای انتقال شناخته نشده است ، تصور می رود بزاق یک منبع انتقال ویروس هپاتیت B در کودکان باشد . در بعضی از نقاط جهان که بالغین غذای شیرخوار را می چشند ، این راه هم می تواند یکی از راههای انتقال باشد .

بالغین ، از همان راههائی که کودکان آلوده می شوند آلوده می گردند . بعلاوه ، در بالغین انتقال بیشتر از راه آمیزش جنسی اتفاق می افتد . انتقال ویروس هپاتیت B در شرکای جنسی وجود دارد ولی مکانیسم آن بدرستی شناخته نشده است . انتقال می تواند بین هم جنس بازان و غیر هم جنس باز است . بدرستی معلوم نیست چه سهمی در این انتقال از طریق بزاق ، خون و یا ترشحات اعضاء‌تناسلی است ، زیرا همه آنها غالباً HbsAg آشکار دارند . در مناطقی از جهان که میزان ناقلین بالا است بیشتر افراد قبل از رسیدن به سن بلوغ جنسی آلوده می شوند ، بنابراین انتقال از راه آمیزش جنسی در این مناطق ، اهمیت کمتری دارد .

به علت ویرمی و عفونت مزمن با ویروس هپاتیت B احتمال دارد ، حشرات رلی در انتقال داشته باشند . تاکنون نشانه ای از انتقال بیولوژیکی ، بدست نیامده است . بنابراین اگر هم انتقالی وجود داشته باشد مکانیکی خواهد بود . مطالعات همه گیری شناسی در نقاط مختلف جهان . حاکی از این است که حشرات رل مهمی در انتقال ویروس هپاتیت B ندارند اگر بفرض ، انتقالی هم از این طریق باشد .

هم گیری شناسی

هپاتیت B ، یک مشکل جهانی است که حتا در نقاط دور افتاده و در جمعیت های ایزوله وجود دارد . انسان تنها منبع بیماری در طبیعت است . منشا ویروس ناشناخته است . تنها عامل مهمی که سیمای همه گیری شناسی هپاتیت B را مشخص می کند ودر برنامه ریزی و بکار بردن راههای پیشگیری موثر بوده و باید شناخته شود سن آلودگی است . سن آلودگی ، همچنین ارتباط نزدیک با راه انتقال دارد . نمونه های متفاوت هم گیری شناسی آلودگی به ویروس هپاتیت B . در نقاط مختلف جهان ، ارتباط با راههای انتقال ، رفتار انسان ها و شیوع عفونت دارد . در مناطقی که میزان آلودگی متوسط و یا بالا است ، عفونت در بین شیرخواران و کودکان ابتدا از طریق انتقال مادر به کودکو بعد در اثر تماس نزدیک بین خودشان اتفاق می افتد . از آنجائی که احتمال ناقل بودن به ویروس هپاتیت B در شیرخواران و کودکان زیاد است ، آلودگی در سنین پائین در مناطق بومی ، با افزایش ناقلین دائمی همراه خواهد بود . بنابراین تمام کوشش ها ، برای پیشگیری از هپاتیت B در جهان ، بایستی معطوف به شیرخواران ودر سنین پائین بشود . بررسی های همه گیری شناسی نشان می دهد که احتمال اینکه یک فرد آلوده به ناقل مزمن تبدیل شود ، ارتباط معکوس با سن دارد ، بطوریکه 90 درصد از نوزادانی که قبل یا حین تولد آلوده می شوند ، ممکن است در بزرگسالی ناقل مزمن بیماری بشوند ، در صورتی که فقط 10 تا15 درصد از بالغین آلوده به ویروس ، تبدیل به ناقلین مزمن می گردند .

راههای کنترل بیماری

با شناخت راههای انتقال بیماری . طرق پیشگیری از بیماری هپاتیت B عبارتند از :

تحقیق در مورد پیشگیری از هپاتیت بی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

راههای انتقال

سه راه عمده انتقال بیماری عبارتند از :

1-مادر به نوزاد ، قبل از زایمان ، حین زایمان و بعد از زایمان

2-تزریقی

3-شخص به شخص

انتقال از راه تزریقی Parenteral

انتقال ویروس هپاتیت B مدتها از طریق تزریقی ، یکی از راههای عمده انتقال شناخته شده بود ، بهمین جهت ، سابقاً به هپاتیت B ، هپاتیت سرمی می گفتند مدت زمانی است که انتقال ویروس هپاتیت B از طریق خون آلوده و یا فرآورده های خونی آلوده و یا سوزن و وسایل تزریقی که بحد کافی استریل نشده باشند شناخته شده است . خال کوبی ، تیغ زنی ، استفاده از مواد مخدر ، از جمله سایر مواردی است که ویروس هپاتیت B را از طریق تزریق انتقال می دهد . هم چنین انتقال از طریق خراش های سطحی و زخم های کوچک که در دست کادر پزشکی حین اعمال جراحی ، زایمان ودندان پزشکی اتفاق می افتد صورت می گیرد ، این انتقال به میزان خیلی کمتر از کادر پزشکی آلوده به بیماران هم وجود دارد . باید یادآوری گردد که واگیری ویروس هپاتیت B خیلی بیشتر از ویروس ایدز است و این یک خطر قابل ملاحظه در قسمتهائی از جهان است که در آنجاها ، بیشتر تزریقات ، بدون استریل کردن کامل وسائل تزریق انجام می شود . حداقل دو مطالعه ، ارتباط آشکار بین تعداد تزریقات در کودکان و فراوانی آلودگی به ویروس هپاتیت B را ، نشان داده است .

انتقال شخص به شخص Person to Peson

این انتقال ، انتقال افقی هم نامیده می شود ، مکانیسم این انتقال ، هنوز بدرستی شناخته نشده است ، و در اثر تماس نزدیک با ترشحات و مایعات بدن فرد آلوده مانند منی ، ترشحات واژن ، اشک ، مایع اسیت ، بزاق و ….. اتفاق می افتد . بلعیدن ویروس هم یک راه دیگر انتقال است ، هرچند اثر آلوده کنندگی آن بسیار کم می باشد .

آلودگی به ویروس هپاتیت B در بین کودکانی که مادرانشان HbsAg مثبت نیستند در خیلی از نقاط جهان دیده شده است . برای مثال ، در آسیا حدود 50 درصد موارد الودگی در کودکانی است که مادرانشان HbsAg مثبت نیستند . بعضی از این موارد ممکن است از راه تزریق باشد ولی قسمت عمده آن احتمالاً از طریق تماس بین افراد است که در کودکان شایع می باشد ، زیرا آنها غالباً آلوده تر از بالغین هستند . از آنجائی که بزاق و لوبا عیار پائین تر از خون ، اکثراً HbsAg مثبت است و راه دیگری هم در این قبیل موارد برای انتقال شناخته نشده است ، تصور می رود بزاق یک منبع انتقال ویروس هپاتیت B در کودکان باشد . در بعضی از نقاط جهان که بالغین غذای شیرخوار را می چشند ، این راه هم می تواند یکی از راههای انتقال باشد .

بالغین ، از همان راههائی که کودکان آلوده می شوند آلوده می گردند . بعلاوه ، در بالغین انتقال بیشتر از راه آمیزش جنسی اتفاق می افتد . انتقال ویروس هپاتیت B در شرکای جنسی وجود دارد ولی مکانیسم آن بدرستی شناخته نشده است . انتقال می تواند بین هم جنس بازان و غیر هم جنس باز است . بدرستی معلوم نیست چه سهمی در این انتقال از طریق بزاق ، خون و یا ترشحات اعضاء‌تناسلی است ، زیرا همه آنها غالباً HbsAg آشکار دارند . در مناطقی از جهان که میزان ناقلین بالا است بیشتر افراد قبل از رسیدن به سن بلوغ جنسی آلوده می شوند ، بنابراین انتقال از راه آمیزش جنسی در این مناطق ، اهمیت کمتری دارد .

به علت ویرمی و عفونت مزمن با ویروس هپاتیت B احتمال دارد ، حشرات رلی در انتقال داشته باشند . تاکنون نشانه ای از انتقال بیولوژیکی ، بدست نیامده است . بنابراین اگر هم انتقالی وجود داشته باشد مکانیکی خواهد بود . مطالعات همه گیری شناسی در نقاط مختلف جهان . حاکی از این است که حشرات رل مهمی در انتقال ویروس هپاتیت B ندارند اگر بفرض ، انتقالی هم از این طریق باشد .

هم گیری شناسی

هپاتیت B ، یک مشکل جهانی است که حتا در نقاط دور افتاده و در جمعیت های ایزوله وجود دارد . انسان تنها منبع بیماری در طبیعت است . منشا ویروس ناشناخته است . تنها عامل مهمی که سیمای همه گیری شناسی هپاتیت B را مشخص می کند ودر برنامه ریزی و بکار بردن راههای پیشگیری موثر بوده و باید شناخته شود سن آلودگی است . سن آلودگی ، همچنین ارتباط نزدیک با راه انتقال دارد . نمونه های متفاوت هم گیری شناسی آلودگی به ویروس هپاتیت B . در نقاط مختلف جهان ، ارتباط با راههای انتقال ، رفتار انسان ها و شیوع عفونت دارد . در مناطقی که میزان آلودگی متوسط و یا بالا است ، عفونت در بین شیرخواران و کودکان ابتدا از طریق انتقال مادر به کودکو بعد در اثر تماس نزدیک بین خودشان اتفاق می افتد . از آنجائی که احتمال ناقل بودن به ویروس هپاتیت B در شیرخواران و کودکان زیاد است ، آلودگی در سنین پائین در مناطق بومی ، با افزایش ناقلین دائمی همراه خواهد بود . بنابراین تمام کوشش ها ، برای پیشگیری از هپاتیت B در جهان ، بایستی معطوف به شیرخواران ودر سنین پائین بشود . بررسی های همه گیری شناسی نشان می دهد که احتمال اینکه یک فرد آلوده به ناقل مزمن تبدیل شود ، ارتباط معکوس با سن دارد ، بطوریکه 90 درصد از نوزادانی که قبل یا حین تولد آلوده می شوند ، ممکن است در بزرگسالی ناقل مزمن بیماری بشوند ، در صورتی که فقط 10 تا15 درصد از بالغین آلوده به ویروس ، تبدیل به ناقلین مزمن می گردند .

راههای کنترل بیماری

با شناخت راههای انتقال بیماری . طرق پیشگیری از بیماری هپاتیت B عبارتند از :

تحقیق در مورد پیشگیری از هپاتیت بی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

راههای انتقال

سه راه عمده انتقال بیماری عبارتند از :

1-مادر به نوزاد ، قبل از زایمان ، حین زایمان و بعد از زایمان

2-تزریقی

3-شخص به شخص

انتقال از راه تزریقی Parenteral

انتقال ویروس هپاتیت B مدتها از طریق تزریقی ، یکی از راههای عمده انتقال شناخته شده بود ، بهمین جهت ، سابقاً به هپاتیت B ، هپاتیت سرمی می گفتند مدت زمانی است که انتقال ویروس هپاتیت B از طریق خون آلوده و یا فرآورده های خونی آلوده و یا سوزن و وسایل تزریقی که بحد کافی استریل نشده باشند شناخته شده است . خال کوبی ، تیغ زنی ، استفاده از مواد مخدر ، از جمله سایر مواردی است که ویروس هپاتیت B را از طریق تزریق انتقال می دهد . هم چنین انتقال از طریق خراش های سطحی و زخم های کوچک که در دست کادر پزشکی حین اعمال جراحی ، زایمان ودندان پزشکی اتفاق می افتد صورت می گیرد ، این انتقال به میزان خیلی کمتر از کادر پزشکی آلوده به بیماران هم وجود دارد . باید یادآوری گردد که واگیری ویروس هپاتیت B خیلی بیشتر از ویروس ایدز است و این یک خطر قابل ملاحظه در قسمتهائی از جهان است که در آنجاها ، بیشتر تزریقات ، بدون استریل کردن کامل وسائل تزریق انجام می شود . حداقل دو مطالعه ، ارتباط آشکار بین تعداد تزریقات در کودکان و فراوانی آلودگی به ویروس هپاتیت B را ، نشان داده است .

انتقال شخص به شخص Person to Peson

این انتقال ، انتقال افقی هم نامیده می شود ، مکانیسم این انتقال ، هنوز بدرستی شناخته نشده است ، و در اثر تماس نزدیک با ترشحات و مایعات بدن فرد آلوده مانند منی ، ترشحات واژن ، اشک ، مایع اسیت ، بزاق و ….. اتفاق می افتد . بلعیدن ویروس هم یک راه دیگر انتقال است ، هرچند اثر آلوده کنندگی آن بسیار کم می باشد .

آلودگی به ویروس هپاتیت B در بین کودکانی که مادرانشان HbsAg مثبت نیستند در خیلی از نقاط جهان دیده شده است . برای مثال ، در آسیا حدود 50 درصد موارد الودگی در کودکانی است که مادرانشان HbsAg مثبت نیستند . بعضی از این موارد ممکن است از راه تزریق باشد ولی قسمت عمده آن احتمالاً از طریق تماس بین افراد است که در کودکان شایع می باشد ، زیرا آنها غالباً آلوده تر از بالغین هستند . از آنجائی که بزاق و لوبا عیار پائین تر از خون ، اکثراً HbsAg مثبت است و راه دیگری هم در این قبیل موارد برای انتقال شناخته نشده است ، تصور می رود بزاق یک منبع انتقال ویروس هپاتیت B در کودکان باشد . در بعضی از نقاط جهان که بالغین غذای شیرخوار را می چشند ، این راه هم می تواند یکی از راههای انتقال باشد .

بالغین ، از همان راههائی که کودکان آلوده می شوند آلوده می گردند . بعلاوه ، در بالغین انتقال بیشتر از راه آمیزش جنسی اتفاق می افتد . انتقال ویروس هپاتیت B در شرکای جنسی وجود دارد ولی مکانیسم آن بدرستی شناخته نشده است . انتقال می تواند بین هم جنس بازان و غیر هم جنس باز است . بدرستی معلوم نیست چه سهمی در این انتقال از طریق بزاق ، خون و یا ترشحات اعضاء‌تناسلی است ، زیرا همه آنها غالباً HbsAg آشکار دارند . در مناطقی از جهان که میزان ناقلین بالا است بیشتر افراد قبل از رسیدن به سن بلوغ جنسی آلوده می شوند ، بنابراین انتقال از راه آمیزش جنسی در این مناطق ، اهمیت کمتری دارد .

به علت ویرمی و عفونت مزمن با ویروس هپاتیت B احتمال دارد ، حشرات رلی در انتقال داشته باشند . تاکنون نشانه ای از انتقال بیولوژیکی ، بدست نیامده است . بنابراین اگر هم انتقالی وجود داشته باشد مکانیکی خواهد بود . مطالعات همه گیری شناسی در نقاط مختلف جهان . حاکی از این است که حشرات رل مهمی در انتقال ویروس هپاتیت B ندارند اگر بفرض ، انتقالی هم از این طریق باشد .

هم گیری شناسی

هپاتیت B ، یک مشکل جهانی است که حتا در نقاط دور افتاده و در جمعیت های ایزوله وجود دارد . انسان تنها منبع بیماری در طبیعت است . منشا ویروس ناشناخته است . تنها عامل مهمی که سیمای همه گیری شناسی هپاتیت B را مشخص می کند ودر برنامه ریزی و بکار بردن راههای پیشگیری موثر بوده و باید شناخته شود سن آلودگی است . سن آلودگی ، همچنین ارتباط نزدیک با راه انتقال دارد . نمونه های متفاوت هم گیری شناسی آلودگی به ویروس هپاتیت B . در نقاط مختلف جهان ، ارتباط با راههای انتقال ، رفتار انسان ها و شیوع عفونت دارد . در مناطقی که میزان آلودگی متوسط و یا بالا است ، عفونت در بین شیرخواران و کودکان ابتدا از طریق انتقال مادر به کودکو بعد در اثر تماس نزدیک بین خودشان اتفاق می افتد . از آنجائی که احتمال ناقل بودن به ویروس هپاتیت B در شیرخواران و کودکان زیاد است ، آلودگی در سنین پائین در مناطق بومی ، با افزایش ناقلین دائمی همراه خواهد بود . بنابراین تمام کوشش ها ، برای پیشگیری از هپاتیت B در جهان ، بایستی معطوف به شیرخواران ودر سنین پائین بشود . بررسی های همه گیری شناسی نشان می دهد که احتمال اینکه یک فرد آلوده به ناقل مزمن تبدیل شود ، ارتباط معکوس با سن دارد ، بطوریکه 90 درصد از نوزادانی که قبل یا حین تولد آلوده می شوند ، ممکن است در بزرگسالی ناقل مزمن بیماری بشوند ، در صورتی که فقط 10 تا15 درصد از بالغین آلوده به ویروس ، تبدیل به ناقلین مزمن می گردند .

راههای کنترل بیماری

با شناخت راههای انتقال بیماری . طرق پیشگیری از بیماری هپاتیت B عبارتند از :

تحقیق در مورد پیشگیری از هپاتیت بی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

راههای انتقال

سه راه عمده انتقال بیماری عبارتند از :

1-مادر به نوزاد ، قبل از زایمان ، حین زایمان و بعد از زایمان

2-تزریقی

3-شخص به شخص

انتقال از راه تزریقی Parenteral

انتقال ویروس هپاتیت B مدتها از طریق تزریقی ، یکی از راههای عمده انتقال شناخته شده بود ، بهمین جهت ، سابقاً به هپاتیت B ، هپاتیت سرمی می گفتند مدت زمانی است که انتقال ویروس هپاتیت B از طریق خون آلوده و یا فرآورده های خونی آلوده و یا سوزن و وسایل تزریقی که بحد کافی استریل نشده باشند شناخته شده است . خال کوبی ، تیغ زنی ، استفاده از مواد مخدر ، از جمله سایر مواردی است که ویروس هپاتیت B را از طریق تزریق انتقال می دهد . هم چنین انتقال از طریق خراش های سطحی و زخم های کوچک که در دست کادر پزشکی حین اعمال جراحی ، زایمان ودندان پزشکی اتفاق می افتد صورت می گیرد ، این انتقال به میزان خیلی کمتر از کادر پزشکی آلوده به بیماران هم وجود دارد . باید یادآوری گردد که واگیری ویروس هپاتیت B خیلی بیشتر از ویروس ایدز است و این یک خطر قابل ملاحظه در قسمتهائی از جهان است که در آنجاها ، بیشتر تزریقات ، بدون استریل کردن کامل وسائل تزریق انجام می شود . حداقل دو مطالعه ، ارتباط آشکار بین تعداد تزریقات در کودکان و فراوانی آلودگی به ویروس هپاتیت B را ، نشان داده است .

انتقال شخص به شخص Person to Peson

این انتقال ، انتقال افقی هم نامیده می شود ، مکانیسم این انتقال ، هنوز بدرستی شناخته نشده است ، و در اثر تماس نزدیک با ترشحات و مایعات بدن فرد آلوده مانند منی ، ترشحات واژن ، اشک ، مایع اسیت ، بزاق و ….. اتفاق می افتد . بلعیدن ویروس هم یک راه دیگر انتقال است ، هرچند اثر آلوده کنندگی آن بسیار کم می باشد .

آلودگی به ویروس هپاتیت B در بین کودکانی که مادرانشان HbsAg مثبت نیستند در خیلی از نقاط جهان دیده شده است . برای مثال ، در آسیا حدود 50 درصد موارد الودگی در کودکانی است که مادرانشان HbsAg مثبت نیستند . بعضی از این موارد ممکن است از راه تزریق باشد ولی قسمت عمده آن احتمالاً از طریق تماس بین افراد است که در کودکان شایع می باشد ، زیرا آنها غالباً آلوده تر از بالغین هستند . از آنجائی که بزاق و لوبا عیار پائین تر از خون ، اکثراً HbsAg مثبت است و راه دیگری هم در این قبیل موارد برای انتقال شناخته نشده است ، تصور می رود بزاق یک منبع انتقال ویروس هپاتیت B در کودکان باشد . در بعضی از نقاط جهان که بالغین غذای شیرخوار را می چشند ، این راه هم می تواند یکی از راههای انتقال باشد .

بالغین ، از همان راههائی که کودکان آلوده می شوند آلوده می گردند . بعلاوه ، در بالغین انتقال بیشتر از راه آمیزش جنسی اتفاق می افتد . انتقال ویروس هپاتیت B در شرکای جنسی وجود دارد ولی مکانیسم آن بدرستی شناخته نشده است . انتقال می تواند بین هم جنس بازان و غیر هم جنس باز است . بدرستی معلوم نیست چه سهمی در این انتقال از طریق بزاق ، خون و یا ترشحات اعضاء‌تناسلی است ، زیرا همه آنها غالباً HbsAg آشکار دارند . در مناطقی از جهان که میزان ناقلین بالا است بیشتر افراد قبل از رسیدن به سن بلوغ جنسی آلوده می شوند ، بنابراین انتقال از راه آمیزش جنسی در این مناطق ، اهمیت کمتری دارد .

به علت ویرمی و عفونت مزمن با ویروس هپاتیت B احتمال دارد ، حشرات رلی در انتقال داشته باشند . تاکنون نشانه ای از انتقال بیولوژیکی ، بدست نیامده است . بنابراین اگر هم انتقالی وجود داشته باشد مکانیکی خواهد بود . مطالعات همه گیری شناسی در نقاط مختلف جهان . حاکی از این است که حشرات رل مهمی در انتقال ویروس هپاتیت B ندارند اگر بفرض ، انتقالی هم از این طریق باشد .

هم گیری شناسی

هپاتیت B ، یک مشکل جهانی است که حتا در نقاط دور افتاده و در جمعیت های ایزوله وجود دارد . انسان تنها منبع بیماری در طبیعت است . منشا ویروس ناشناخته است . تنها عامل مهمی که سیمای همه گیری شناسی هپاتیت B را مشخص می کند ودر برنامه ریزی و بکار بردن راههای پیشگیری موثر بوده و باید شناخته شود سن آلودگی است . سن آلودگی ، همچنین ارتباط نزدیک با راه انتقال دارد . نمونه های متفاوت هم گیری شناسی آلودگی به ویروس هپاتیت B . در نقاط مختلف جهان ، ارتباط با راههای انتقال ، رفتار انسان ها و شیوع عفونت دارد . در مناطقی که میزان آلودگی متوسط و یا بالا است ، عفونت در بین شیرخواران و کودکان ابتدا از طریق انتقال مادر به کودکو بعد در اثر تماس نزدیک بین خودشان اتفاق می افتد . از آنجائی که احتمال ناقل بودن به ویروس هپاتیت B در شیرخواران و کودکان زیاد است ، آلودگی در سنین پائین در مناطق بومی ، با افزایش ناقلین دائمی همراه خواهد بود . بنابراین تمام کوشش ها ، برای پیشگیری از هپاتیت B در جهان ، بایستی معطوف به شیرخواران ودر سنین پائین بشود . بررسی های همه گیری شناسی نشان می دهد که احتمال اینکه یک فرد آلوده به ناقل مزمن تبدیل شود ، ارتباط معکوس با سن دارد ، بطوریکه 90 درصد از نوزادانی که قبل یا حین تولد آلوده می شوند ، ممکن است در بزرگسالی ناقل مزمن بیماری بشوند ، در صورتی که فقط 10 تا15 درصد از بالغین آلوده به ویروس ، تبدیل به ناقلین مزمن می گردند .

راههای کنترل بیماری

با شناخت راههای انتقال بیماری . طرق پیشگیری از بیماری هپاتیت B عبارتند از :