آیین‌نامه ایمنی معادن

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 46

آیین‌نامه ایمنی معادن

فصل اول - تعاریف:

1 – مسئول معدن یا سرپرست معدن:

شخصی است که توسط دارنده پروانه عملیات به این سمت منصوب می‌شود و مسئولیت کلیه عملیات معدن را به عهده دارد.

2 – مسئول فنی:

طبق ماده 66 آیین نامه اجرایی قانون معادن مسئول فنی عملیات کسی است که اداره کلیه امور فنی معدن به عهده اوست و توسط دارنده پروانه عملیات از میان افراد واجد شرایط انتخاب و به وزارت صنایع و معادن معرفی می‌شود و طبق ماده 65 آیین نامه اجرایی ضوابط و حدود صلاحیت مسئولین فنی معادن تا تصویب و ابلاغ قانون نظام مهندسی معدن توسط وزارت معادن و فلزات تعیین می‌شود.

3 – مسئول ایمنی:

مسئول ایمنی هر معدن نظارت بر ایمنی عملیات معدن را به عهده داشته توسط مسئول یا سرپرست معدن به این سمت منصوب می‌شود. طبق ماده 65 آیین نامه اجرایی قانون معادن ضوابط و حدود صلاحیت مسئول ایمنی از طریق وزارت کار و امور اجتماعی با هماهنگی‎وزارت صنایع‎ومعادن تعیین‎می‌شود.جانشین‎مسئول ایمنی نیز تابع همین‎شرایط است.

4 – مهندس ناظر:

شخصی است که طبق ماده 69 آیین نامه اجرایی قانون معادن تعیین می‌شود و از طرف وزارت صنایع و معادن مامور نظارت و کنترل عملیات معدنی است.

5 – پروانه اکتشاف – پروانه بهره برداری:

طبق مواد مندرج در قانون معادن و آیین نامه اجرایی آن تعریف می‌شود.

6 – تونل:

حفاری زیرزمینی افقی یا تقریباً افقی است.

7 – تونل شیب دار:

تونل‌هایی که تا حدود 18 درجه شیب داشته باشند.

8 – چاه مایل:

حفاری مایلی که به سطح زمین راه داشته و دارای شیب بین 18 درجه تا 90 درجه باشد و برای باربری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

9 – چاه یا چاه قائم:

حفاری قائم یا با شیب 90 درجه است که به سطح زمین راه داشته باشد و معمولاً برای باربری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

10 – دویل:

حفاری زیرزمینی شیب دار و با سطح مقطع نسبتاً کوچک که معمولاً به طرف بالا حفاری می‌شود و برای منظورهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

11 – پذیرگاه:

محل توقف، بارگیری و تخلیه واگن‌ها و انجام وظایف مختلف زیرزمینی که معمولاً در محل ارتباط با چاه قائم یا چاه مایل در زیرزمین احداث می‌شود.

12 – گالری – راهرو:

انواع حفاری‌های زیرزمینی و معمولاً با طول زیاد است.

13 – راه مورب:

به انواع راهروهای شیب دار راه مورب گفته می‌شود.

14 – بونکر:

محلی برای تخلیه و انباشت سنگ می‌باشد.

15 – چال:

سوراخی که در سنگ برای قراردادن ماده منفجره حفر می‌شود.

16 – خرجگذاری:

قراردادن مواد منفجره در داخل چال است.

17 – فشنگ:

به هر قطعه ماده منفجره جامد (معمولاً انواع دینامیت) گفته می‌شود.

18 – آتشباری:

به عملیات خرجگذاری و انفجار مواد منفجره برای تخریب سنگ آتشباری گفته می‌شود.

19 – آتشبار:

شخصی که مسئولیت عملیات آتشباری را به عهد دارد.

20 – مواد ناریه – مواد منفجره:

موادی که قابلیت انفجار داشته و در معدن برای تخریب سنگ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

21 – گاز ذغال:

گازی که درکانسارهای ذغالسنگ همراه با سایر هیدروکربورها وجوددارد و عمدتاً از متان تشکیل شده‎است. این‎گاز چنانچه به‎نسبت معینی با هوا مخلوط‎شود قابلیت‎انفجار‎پیدا می‌کند.

22 – کلیه تجهیزات، دستگاه‌ها و ماشین آلات معدنی که در این آیین نامه از آنها نام برده شده:

مانند شاول یا بیل مکانیکی، لودر، بلدوزر، پرفراتور، گریدر، واگن، لوکوموتیو، دستگاه گمانه‎زنی، دستگاه سیم برش، بالا بر چاه، وینچ و غیره و کلیه قسمت‌ها و قطعات آنها مطابق تعاریفی است که در متون و کتاب‌های معدنی آورده شده است.

فصل دوم – کلیات

ماده‌ 1: منظور از عملیات در این آیین نامه کلیه عملیات معدنی (اعم از اکتشاف یا بهره‌برداری و استخراج معدن) است که در قانون معادن و آیین نامه اجرایی قانون معادن پیش‌بینی شده است.

ماده‌ 2: درکلیه معادن که دارای حداقل 25 نفر کارگر می‌باشند، می‌بایست یک نفر ذیصلاح به عنوان مسئول ایمنی و یک نفر به عنوان مسئول بهداشت حرفه‌ای به استناد آیین‌نامه کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار تعیین گردد. بدیهی است در معادن کمتر از 25 نفر کارگر وجود یک نفر مسئول ایمنی ضروری است، اما این مسئولیت را می‌توان به مسئول فنی واگذار کرد که تعیین صلاحیت وی به استناد آیین نامه فوق الذکر خواهد بود.

ماده‌ 3: مسئول ایمنی هر معدن به عنوان ناظر و کنترل کننده عملیات و انطباق دادن معدن با بندهای مندرج در این آیین نامه و دیگر آیین نامه‌های مصوب شورایعالی حفاظت فنی تعیین می‌گردد، که با حضور و بارزسی از معدن توصیه‌ها و پیشنهادهای خود را جهت پیشیگیری و رفع خطر تذکر داده و در صورت حساسیت موضوع آن را کتباً به مسئولین معدن گزارش می‌نماید و در صورت تشخیص خطر حتمی برابر مقررات این آیین نامه تا رفع خطر نسبت به توقف عملیات در محل خطر اقدام نماید.

ماده‌ 4: کلیه کارگاه‌های معدنی اعم از سطحی یا زیرزمینی لازم است در هر شیفت کاری حداقل یک بار توسط مسئول ایمنی یا جانشین وی مورد بازدید قرار گیرد.

ماده‌5: قبل ازشروع به‎کار در هرشیفت‎کاری مسئول ایمنی معدن و یا جانشین او باید از کارگاه مربوطه بازدیدنماید و پس‎از اطمینان ازایمن بودن آن‎به‎کارگران‎مجوز‎ ورودداده شود.

ماده‌ 6: وزارت صنایع و معادن می‌بایست رونوشت پروانه‌های اکتشاف و بهره برداری را به وزارت کار و امور اجتماعی ارسال نماید و دارنده پروانه اکتشاف یا بهره برداری مکلف است تاریخ شروع عملیات خود را به وزارتخانه‌های معادن و فلزات، کار و امور اجتماعی (ادارات کل کار و امور اجتماعی) اطلاع دهد.

ماده‌ 7: اکتشاف کننده یا بهره بردار باید مدارک مشروحه زیر را در سر معدن نگهداری کرده و برای ارایه به مهندسین ناظر وزارت صنایع و معادن و بازرسان کار وزارت کار و امور اجتماعی آماده داشته باشد.

الف – پروانه اکتشاف یا پروانه بهره برداری یا کپی آنها.

ب – نقشه محدوده به مقیاس حداقل و نقشه بهره برداری به مقیاس حداقل و برای معادنی که عملیات زیرزمینی دارند، نقشه به مقیاس حداقل از قسمت درون معدن و همچنین یک نقشه از کارگاه‌ها و تاسیسات خارج معدن به مقیاس حداقل.

ج – دفتر حاوی مشخصات کارکنان معدن و استخراج روزانه طبق نمونه‌ای که وزارت صنایع و معادن تعیین خواهد کرد.

د – دفتر مخصوصی جهت ثبت نظرات و تذکرات و دستوراتی که در اجرای آیین نامه‌های مربوط نسبت به طرز کار و رعایت اصول فنی و حفاظت و بهداشت کار و سایر مواردی که از طرف مهندسین ناظر وزارت صنایع و معادن و بازرسان کار وزارت کار و امور اجتماعی داده می‌شود.

هـ – دفتر مخصوص ثبت حوادث و گزارش اقدامات معموله طبق نمونه‌ای که از طرف وزارت کار و امور اجتماعی تعیین می‌شود.

و – دفاتری مخصوص جهت ثبت کلیه اقدامات ایمنی و بهداشت کار که به ترتیب توسط مسئول ایمنی و مسئول بهداشت حرفه‌ای که در اجرای آیین نامه‌ها و مقررات مربوطه تکمیل می‌گردد.

ز – آیین نامه ایمنی معادن و کلیه آیین نامه‌های حفاظتی فنی و بهداشت کار مصوب شورای عالی حفاظت فنی.

ماده‌ 8: رعایت مفاد کلیه مقررات و آیین نامه‌های مصوب شورای عالی حفاظت فنی درخصوص نکات ایمنی مرتبط با لوازم، کالاها و تجهیزات معدنی لازم الاجرا است.

تبصره – کلیه سفارشات و نکات احتیاطی و ایمنی که از طرف سازندگان و تولیدکنندگان لوازم، کالاها و تجهیزات معدنی توصیه می‌شود لازم الاجرا است.

ماده‌ 9: تمام شاغلین در معادن زیرزمینی و کارگرانی که با تغییر شغل از قسمتی به قسمت دیگر معدن منتقل می‌شوند باید با راه‌های خروجی و اضطراری معدن آشنا شده و آگاهی کامل پیدا کنند.

ماده‌ 10: ورود کلیه افراد غیرشاغل در معدن منوط به کسب اجازه از سرپرست معدن یا جانشین وی می‌باشد.

ماده‌ 11: ورود و کار در کارگاه‌ها و معادن زیرزمینی متروکه منوط به کسب مجوز از سرپرست معدن یا مسئول ذیربط بوده و باید با رعایت مقررات ایمنی و پس از حصول اطمینان از برقراری تهویه مناسب و سالم بودن وسایل نگهداری و عدم ریزش حفریات انجام گیرد.

ماده‌ 12: با تمهیداتی که از طرف سرپرست معدن انجام می‌گیرد، بایستی همواره تعداد و اسامی کارکنانی که در هر لحظه داخل معدن و بخصوص زیرزمین بوده مشخص باشد و تا زمانی که کارگران در زیرزمین مشغول کار هستند حداقل یک نفر از مسئولین می‌بایست در دفتر سرمعدن حضور داشته باشد.

ماده‌ 13: محل یا محل‌های حادثه ساز در معدن باید بوسیله سیم خاردار یا وسایل محصور‌کننده مناسب و علائم اخباری و هشدار دهنده از محل‌های مجاور مجزا باشد به طوری که مانع عبور اشخاص متفرقه و حیوانات گردد.

ماده‌ 14: معادن زیرزمینی (به استثنای جبهه کارهای در حال حفاری) باید به وسیله حداقل دو راه با شرایط زیر به خارج ارتباط داشته باشد.

آیین‌نامه ایمنی معادن

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 46

آیین‌نامه ایمنی معادن

فصل اول - تعاریف:

1 – مسئول معدن یا سرپرست معدن:

شخصی است که توسط دارنده پروانه عملیات به این سمت منصوب می‌شود و مسئولیت کلیه عملیات معدن را به عهده دارد.

2 – مسئول فنی:

طبق ماده 66 آیین نامه اجرایی قانون معادن مسئول فنی عملیات کسی است که اداره کلیه امور فنی معدن به عهده اوست و توسط دارنده پروانه عملیات از میان افراد واجد شرایط انتخاب و به وزارت صنایع و معادن معرفی می‌شود و طبق ماده 65 آیین نامه اجرایی ضوابط و حدود صلاحیت مسئولین فنی معادن تا تصویب و ابلاغ قانون نظام مهندسی معدن توسط وزارت معادن و فلزات تعیین می‌شود.

3 – مسئول ایمنی:

مسئول ایمنی هر معدن نظارت بر ایمنی عملیات معدن را به عهده داشته توسط مسئول یا سرپرست معدن به این سمت منصوب می‌شود. طبق ماده 65 آیین نامه اجرایی قانون معادن ضوابط و حدود صلاحیت مسئول ایمنی از طریق وزارت کار و امور اجتماعی با هماهنگی‎وزارت صنایع‎ومعادن تعیین‎می‌شود.جانشین‎مسئول ایمنی نیز تابع همین‎شرایط است.

4 – مهندس ناظر:

شخصی است که طبق ماده 69 آیین نامه اجرایی قانون معادن تعیین می‌شود و از طرف وزارت صنایع و معادن مامور نظارت و کنترل عملیات معدنی است.

5 – پروانه اکتشاف – پروانه بهره برداری:

طبق مواد مندرج در قانون معادن و آیین نامه اجرایی آن تعریف می‌شود.

6 – تونل:

حفاری زیرزمینی افقی یا تقریباً افقی است.

7 – تونل شیب دار:

تونل‌هایی که تا حدود 18 درجه شیب داشته باشند.

8 – چاه مایل:

حفاری مایلی که به سطح زمین راه داشته و دارای شیب بین 18 درجه تا 90 درجه باشد و برای باربری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

9 – چاه یا چاه قائم:

حفاری قائم یا با شیب 90 درجه است که به سطح زمین راه داشته باشد و معمولاً برای باربری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

10 – دویل:

حفاری زیرزمینی شیب دار و با سطح مقطع نسبتاً کوچک که معمولاً به طرف بالا حفاری می‌شود و برای منظورهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

11 – پذیرگاه:

محل توقف، بارگیری و تخلیه واگن‌ها و انجام وظایف مختلف زیرزمینی که معمولاً در محل ارتباط با چاه قائم یا چاه مایل در زیرزمین احداث می‌شود.

12 – گالری – راهرو:

انواع حفاری‌های زیرزمینی و معمولاً با طول زیاد است.

13 – راه مورب:

به انواع راهروهای شیب دار راه مورب گفته می‌شود.

14 – بونکر:

محلی برای تخلیه و انباشت سنگ می‌باشد.

15 – چال:

سوراخی که در سنگ برای قراردادن ماده منفجره حفر می‌شود.

16 – خرجگذاری:

قراردادن مواد منفجره در داخل چال است.

17 – فشنگ:

به هر قطعه ماده منفجره جامد (معمولاً انواع دینامیت) گفته می‌شود.

18 – آتشباری:

به عملیات خرجگذاری و انفجار مواد منفجره برای تخریب سنگ آتشباری گفته می‌شود.

19 – آتشبار:

شخصی که مسئولیت عملیات آتشباری را به عهد دارد.

20 – مواد ناریه – مواد منفجره:

موادی که قابلیت انفجار داشته و در معدن برای تخریب سنگ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

21 – گاز ذغال:

گازی که درکانسارهای ذغالسنگ همراه با سایر هیدروکربورها وجوددارد و عمدتاً از متان تشکیل شده‎است. این‎گاز چنانچه به‎نسبت معینی با هوا مخلوط‎شود قابلیت‎انفجار‎پیدا می‌کند.

22 – کلیه تجهیزات، دستگاه‌ها و ماشین آلات معدنی که در این آیین نامه از آنها نام برده شده:

مانند شاول یا بیل مکانیکی، لودر، بلدوزر، پرفراتور، گریدر، واگن، لوکوموتیو، دستگاه گمانه‎زنی، دستگاه سیم برش، بالا بر چاه، وینچ و غیره و کلیه قسمت‌ها و قطعات آنها مطابق تعاریفی است که در متون و کتاب‌های معدنی آورده شده است.

فصل دوم – کلیات

ماده‌ 1: منظور از عملیات در این آیین نامه کلیه عملیات معدنی (اعم از اکتشاف یا بهره‌برداری و استخراج معدن) است که در قانون معادن و آیین نامه اجرایی قانون معادن پیش‌بینی شده است.

ماده‌ 2: درکلیه معادن که دارای حداقل 25 نفر کارگر می‌باشند، می‌بایست یک نفر ذیصلاح به عنوان مسئول ایمنی و یک نفر به عنوان مسئول بهداشت حرفه‌ای به استناد آیین‌نامه کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار تعیین گردد. بدیهی است در معادن کمتر از 25 نفر کارگر وجود یک نفر مسئول ایمنی ضروری است، اما این مسئولیت را می‌توان به مسئول فنی واگذار کرد که تعیین صلاحیت وی به استناد آیین نامه فوق الذکر خواهد بود.

ماده‌ 3: مسئول ایمنی هر معدن به عنوان ناظر و کنترل کننده عملیات و انطباق دادن معدن با بندهای مندرج در این آیین نامه و دیگر آیین نامه‌های مصوب شورایعالی حفاظت فنی تعیین می‌گردد، که با حضور و بارزسی از معدن توصیه‌ها و پیشنهادهای خود را جهت پیشیگیری و رفع خطر تذکر داده و در صورت حساسیت موضوع آن را کتباً به مسئولین معدن گزارش می‌نماید و در صورت تشخیص خطر حتمی برابر مقررات این آیین نامه تا رفع خطر نسبت به توقف عملیات در محل خطر اقدام نماید.

ماده‌ 4: کلیه کارگاه‌های معدنی اعم از سطحی یا زیرزمینی لازم است در هر شیفت کاری حداقل یک بار توسط مسئول ایمنی یا جانشین وی مورد بازدید قرار گیرد.

ماده‌5: قبل ازشروع به‎کار در هرشیفت‎کاری مسئول ایمنی معدن و یا جانشین او باید از کارگاه مربوطه بازدیدنماید و پس‎از اطمینان ازایمن بودن آن‎به‎کارگران‎مجوز‎ ورودداده شود.

ماده‌ 6: وزارت صنایع و معادن می‌بایست رونوشت پروانه‌های اکتشاف و بهره برداری را به وزارت کار و امور اجتماعی ارسال نماید و دارنده پروانه اکتشاف یا بهره برداری مکلف است تاریخ شروع عملیات خود را به وزارتخانه‌های معادن و فلزات، کار و امور اجتماعی (ادارات کل کار و امور اجتماعی) اطلاع دهد.

ماده‌ 7: اکتشاف کننده یا بهره بردار باید مدارک مشروحه زیر را در سر معدن نگهداری کرده و برای ارایه به مهندسین ناظر وزارت صنایع و معادن و بازرسان کار وزارت کار و امور اجتماعی آماده داشته باشد.

الف – پروانه اکتشاف یا پروانه بهره برداری یا کپی آنها.

ب – نقشه محدوده به مقیاس حداقل و نقشه بهره برداری به مقیاس حداقل و برای معادنی که عملیات زیرزمینی دارند، نقشه به مقیاس حداقل از قسمت درون معدن و همچنین یک نقشه از کارگاه‌ها و تاسیسات خارج معدن به مقیاس حداقل.

ج – دفتر حاوی مشخصات کارکنان معدن و استخراج روزانه طبق نمونه‌ای که وزارت صنایع و معادن تعیین خواهد کرد.

د – دفتر مخصوصی جهت ثبت نظرات و تذکرات و دستوراتی که در اجرای آیین نامه‌های مربوط نسبت به طرز کار و رعایت اصول فنی و حفاظت و بهداشت کار و سایر مواردی که از طرف مهندسین ناظر وزارت صنایع و معادن و بازرسان کار وزارت کار و امور اجتماعی داده می‌شود.

هـ – دفتر مخصوص ثبت حوادث و گزارش اقدامات معموله طبق نمونه‌ای که از طرف وزارت کار و امور اجتماعی تعیین می‌شود.

و – دفاتری مخصوص جهت ثبت کلیه اقدامات ایمنی و بهداشت کار که به ترتیب توسط مسئول ایمنی و مسئول بهداشت حرفه‌ای که در اجرای آیین نامه‌ها و مقررات مربوطه تکمیل می‌گردد.

ز – آیین نامه ایمنی معادن و کلیه آیین نامه‌های حفاظتی فنی و بهداشت کار مصوب شورای عالی حفاظت فنی.

ماده‌ 8: رعایت مفاد کلیه مقررات و آیین نامه‌های مصوب شورای عالی حفاظت فنی درخصوص نکات ایمنی مرتبط با لوازم، کالاها و تجهیزات معدنی لازم الاجرا است.

تبصره – کلیه سفارشات و نکات احتیاطی و ایمنی که از طرف سازندگان و تولیدکنندگان لوازم، کالاها و تجهیزات معدنی توصیه می‌شود لازم الاجرا است.

ماده‌ 9: تمام شاغلین در معادن زیرزمینی و کارگرانی که با تغییر شغل از قسمتی به قسمت دیگر معدن منتقل می‌شوند باید با راه‌های خروجی و اضطراری معدن آشنا شده و آگاهی کامل پیدا کنند.

ماده‌ 10: ورود کلیه افراد غیرشاغل در معدن منوط به کسب اجازه از سرپرست معدن یا جانشین وی می‌باشد.

ماده‌ 11: ورود و کار در کارگاه‌ها و معادن زیرزمینی متروکه منوط به کسب مجوز از سرپرست معدن یا مسئول ذیربط بوده و باید با رعایت مقررات ایمنی و پس از حصول اطمینان از برقراری تهویه مناسب و سالم بودن وسایل نگهداری و عدم ریزش حفریات انجام گیرد.

ماده‌ 12: با تمهیداتی که از طرف سرپرست معدن انجام می‌گیرد، بایستی همواره تعداد و اسامی کارکنانی که در هر لحظه داخل معدن و بخصوص زیرزمین بوده مشخص باشد و تا زمانی که کارگران در زیرزمین مشغول کار هستند حداقل یک نفر از مسئولین می‌بایست در دفتر سرمعدن حضور داشته باشد.

ماده‌ 13: محل یا محل‌های حادثه ساز در معدن باید بوسیله سیم خاردار یا وسایل محصور‌کننده مناسب و علائم اخباری و هشدار دهنده از محل‌های مجاور مجزا باشد به طوری که مانع عبور اشخاص متفرقه و حیوانات گردد.

ماده‌ 14: معادن زیرزمینی (به استثنای جبهه کارهای در حال حفاری) باید به وسیله حداقل دو راه با شرایط زیر به خارج ارتباط داشته باشد.

تحقیق ایمنی در محیط کار 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

ایمنی در محیط کار

مقدمه

در بهداشت حرفه ای خطرات را به 4 دستة فیزیکی – شیمیایی – بیولوژیک و ارگونومیک تقسیم بندی می کنند . درست است که این تقسیم بندی تمامی خطرات پیرامون ما را در بر می گیرد و به متخصصین کمک می کند که برای هرگروه از خطرات شیوه و برنامه ای خاص را طراحی کنند تا براساس مداخلات طراحی شده میزان آسیب ناشی از این خطرات درجامعه را کاهش دهند ولی برای آموزش مردم در آشنایی ها خطرات ، پیرامون و اینکه یاد بگیرند چگونه از خطرات محیط زندگی اجتناب کند کمی غیر کاربردی است . درحقیقت خطرات پیرامون ما در بیشتر موارد ترکیبی از این عوامل رابهمراه دارد و گاهی زنجیره حوادث چنان پیچیده بوده که رسیدن به علت اولیه و یا طبق قانون دو مینو اولین قطعه ای که سقوط کرده و زنجیره ای از حوادث را بوجود آورده کاری غیر ممکن خواهد شد. گاهی عوامل خطر نقشی سینرژسیمی بریکدیگر دارند. یعنی با بوجود آمدن یک ریسک جدید دریک محیط و افزایش احتمال آن نسبت به وضعیت سابق – عواملی که تا قبل بعنوان عوامل خطر جزئی محسوب می شوند ، پتانسیل خطرآفرینی بیشتری پیدا می کنند. این موضوع بیان کننده این حقیقت است که خطرات در پشت نگرش ها و رفتارهای ما پنهان شده اند و عامل انسانی با نوع نگرشی که دارد و رفتاری که در هر نقطه زمانی و مکانی از او سر می زند به نوعی علت تقریباٌ تمامی حوادث است . در بعضی آمارها مثلاٌ در حوادث رانندگی خطای استانی را تا 70 درصد عامل ایجاد تصادفات می دانند ولی اگر ژرف بنگریم عامل انسانی در بسیاری موارد نقشی بیش از این دارد. حتی اگر این موضوع را نپذیریم و عواملی خارج از اختیار بشر را بعنوان علت بعضی حوادث بدانیم ، نقش انسان در کنترل و پیشگیری از حوادث را نمی توانیم انکار کنیم . در اینجا غرض بیان درصد نقش عوامل انسانی در ایجاد حوادث نیست بلکه هدف آن است که بگوئیم باور ، نگرش و رفتار هریک از ما تا چه میزان می تواند در ایجاد محیطی خطر آفرین و در نهایت بروز حوادث نقش داشته باشد . همه ما در مقابل رفتار و حرکات خود مسئولیم و باید به این باور برسیم که کوچکترین عمل ما ولو بیان یک کلمه خاص در موقعیت زمانی و مکانی خاص می تواند نتایج دور از انتظاری را به بار آورد. خطر تنها مربوط به تصادفات رانندگی ، سقوط ، غرق شدگی ، خوردن دارو و یا ماده شیمیایی نیست . هرچیزی که جان انسان ها را به هر شکلی تهدید کند خطر محسوب می شود اگر مراکز بهداشتی و بیمارستان های یک شهر تمام اقدامات بهداشتی و درمانی خود را بنحو مؤثر و با کیفیت بالا انجام دهند لزوماٌ سلامت را در یک جامعه ارتقاء نبخشیده اند. ممکن است مردم آن شهر و منطقه جان خود را بعللی غیر از بیماریهای واگیر و غیرواگیر از دست بدهند. عواملی که تنها پس از وقوع حادثه آنها را به مراکز بهداشتی درمانی هدایت کند ، زمانی که شاید برای آموزش روشهای پیشگیری از حوادث بسسیار دیر باشد. اگر در یک شهر کوچک ساحلی در هر ماه از فصل بهار و تابستان ، 10 نفرغرق می شوند سیستم بهداشت و درمان نمی تواند از خود رفع مسئولیت کند چرا که سلامت و ایمنی ، تفکیک ناپذیرند و سیستم بهداشت و درمان همچنانکه در مورد موضوع واکسیناسیون بالاترین خدمات را ارائه می کند و به این حقیقت دست یافته است که ایمن سازی بهتر از منتظر ماندن برای وقوع بیماری و آنگاه درمان است ؛ باید در زمینه های عوامل خطر دیگر نیز جامعه را واکسینه کند ، بهداشت و درمان یک کشور نقش رهبری سلامت در جوامع را بعهده دارد و وظیفه هماهنگی تمامی سازمان ها و نهادها بعهده او خواهد بود.

یکی از مهمترین وظایف پرسنل بهداشتی آموزش سلامت است . درزمینه کاهش آسیب و حرکت به سوی جامعه ایمن همچون دیگر زمینه ها محور کار آموزش سلامت تغییر نگرش در جامعه و توانمند سازی آنها در مقابله با خطرات به شکلی است که باعث تغییر رفتار در حیطه فردی و اجتماعی آنها گردد.

معمولاٌ مردم خطرات را دور از خود می بینند و بقول معروف مرگ خوب است ولی برای همسایه .برای تغییر در باور افراد ، پرسنل بهداشتی می توانند نقش یک تلسکوپ را بازی کنند . آنها خطراتی را که مردم در نگاه عادی نمی بینند به آنها از نزدیک نشان می دهند تا ماهیت آسیب های ایجاد شده را بدرستی برای آنها معلوم کنند . بدین صورت می توان نگرش را در افراد تغییر داد . در عین حال برای اینکه این تغییر نگرش به تغییر رفتار منجر شود باید شرایط محیطی را به دقت بررسی کرد . افراد را توانمند ساخت و موانع اطراف در شکل گیری رفتار صحیح را به کمک خود مردم مرتفع نمود.

حقیقت آن است که اگر ما از نتایج بسیاری از کارهای خود باخبر بودیم هرگزآنها را انجام نمی دادیم. گاهی هم که از مخاطرات بعضی اقدامات آگاهی نسبی داریم یا اطلاعات ما از روشهای ایمن

تحقیق بهداشت و ایمنی شغلی 18 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

بهداشت و ایمنی شغلیتعهد مستحکم شما به حفظ بهداشت و ایمنی کارکنان خود، عاملی جهت برجسته نمودن و تمایز، در بازار رقابتی است. سیستم مدیریت بهداشت و ایمنی شغلی ثبت شده، نمایانگر عزم شما در حفاظت از کارکنان و محیط زیست در برابر رویدادهای خطرناک می باشد.

پیاده سازی سیستم مدیریت بهداشت و ایمنی شغلی شما را در کنترل ریسکهای مربوطه کمک می نماید. هر کسب و کاری در بر گیرنده فرآیندهای اجرایی خاصی است که در ارتباط با اهداف استراتژیک سازمان بسیار مهم هستند. بهبود کسب و کار وابسته به شناسایی نقاط قوت، ضعف و فرصتهای بهبود است. ممیزان DNVبا استفاده از روش Risk Based Certification TM ارزیابی مناسبی از چگونگی وضعیت اثربخشی و پشتیبانی سیستم مدیریت بهداشت و ایمنی سازمان شما از نقاط با ریسک عمده، به همراه بررسی میزان تطابق با استانداردانتخاب شده خواهند داشت.

-

اطمینان از ایمنی کارکنان همچنین می تواند باعث بهبود تصویر سازمان و جذب نیروهای شایسته گردد.

-

ما در این صفحه سیستم مدیریت بهداشت و ایمنی، شما را در آشنایی و درک چرا و چگونگی سیستم مدیریت بهداشت و ایمنی شغلی کمک می کنیم؛ اینکه این سیستم چیست و چگونه سازمان شما از آن بهره خواهد برد.

-

شریک با DNVدر:

-

ممیزی سیستم بهداشت و ایمنی شغلی بار اساس استاندارد OHSAS18001، و تحت کنترل درآوردن فرآیندهای بحرانی. OHSAS18001قابل اعمال به هر سازمان با هر اندازه می باشد؛ ولی بیشتر مناسب سازمان های بزرگ با نیروی انسانی بسیار، ویا با حجم زیاد کار یا کار دستی(غیر اتوماتیک) بسیار و در نهایت کار در محیط هایی با ریسک بهداشت و ایمنی بالا می باشد.

-

در صفحه صنایع دریایی DNVمی توانید اطلاعاتی راجع به ISM Codeیا International Ship Managementبیابید.

-

مسیر صدور گواهینامه شما را در آمادگی برای ممیزی مستقل یاری خواهد نمود. صدور گواهینامه اعتبار دهی شده بیانگر اصول روش اختصاصی Risk Based Certificationموسسه DNVمی باشد.

-

DNVارایه دهنده Risk Based Certificationدر سطح جهان می باشد و دارای تعداد بسیار زیادی اعتبارنامه (Accreditation) ملی است. ما با استفاده از شبکه ای جهانی از منابع محلی، ارایه دهنده خدماتی مناسب نیازهای شما، در هر نوع فعالیت اقتصادی، و در هر مکان جغرافیایی هستیم. شما در هر محل که باشید، ممیزان ما در مورد بهبود فرآیند کسب و کار شما نکته ای برای ارایه خواهند داشت.

* Risk Based Certificationعلامت ثبت شده تجاری موسسه Det Norske Veritas ASمی باشد. فایلهای مرتبط در ایالات متحده، اتحادیه اروپا، ژاپن و نروژ تکمیل شده است

ایمنی صنعتی:

در محیط های صنعتی با وجود ماشین آلات و ابزار فراوان، غالبا کارگران در معرض خطرات گوناگون قرار دارند، با پیشرفت فن آوری و افزایش کاربرد ماشین آلات در تولید نیز مخاطرات و احتمال بروز حوادث در این گونه محیطها فزونی می گیرد.

ایمنی صنعتی علمی است که در پیشگیری از بروز حوادث در محیط کار به یاری انسان می شتابد و همواره در راستای حفاظت و حراست از نیروی کار و سرمایه گام بر می دارد.

تعاریف و محتوا:

اصولا" ایمنی صنعتی رشته ای است گسترده که به مجموعه تدابیر، اصول و مقرراتی گفته می شود که با به کارگرفتن آنها می توان نیروی انسانی و سرمایه را در برابر خطرات گوناگون در محیطهای صنعتی به گونه ای مؤثر و کارا نگه داری کرد و به این وسیله یک محیط کار بی خطر و سالم برای افزایش کارایی کارکنان بوجود آورد.

ایمنی :

تعریف ایمنی عبارت است از میزان درجه دور بودن از خطر، واژه (Hazard) که در تعریف علمی ایمنی آمده است، در واقع شرایطی است که دارای پتانسیل رساندن آسیب به کارکنان، تجهیزات و ساختمانها، از بین بردن مواد یا کاهش کارایی در اجرای یک وظیفه از پیش تعیین شده می باشد.

هنگامی که (Hazard) وجود دارد  امکان وقوع اثرات منفی یاد شده وجود خواهد داشت.

کلمه (Danger) گویای قرارگرفتن در معرض یک  (Hazard) است، یه این ترتیب ایمنی متضاد (Danger) بوده است، و در صدد حذف خطرات بالفعل موجود در محیط کار می باشد.

ایمنی به طور صد در صد و متعلق وجود ندارد و عملا هم هیچگاه حاصل نخواهد شد از اینروست که گفته می شود ایمنی حفاظت نسبی در برابر خطرات است.

منظور از ایمن و غیر ایمن چیست؟

یک مکان، یک کار معین و یا یک دستگاه زمانی ایمن انگاشته می شود که احتمال خطر مرگ، مجروح شدن و یا ابتلا به بیماری برای کسانیکه در آنجا بوده یا با  آن دستگاه کار می کنند در حد قابل قبول پایین باشد. به طور کلی، میتوان چنین گفت که میزان خطر قابل قبول با پایین آمدن سطح ایمنی، افزایش و با افزایش سطح ایمنی کاهش می یابد. در واقع بهداست حرفه ای بیماریها را کاهش می دهد و ایمنی صنعتی به کاهش تمام خطرات می پردازد.

مهندسی ایمنی صنعتی:

با توجه به تعریف ایمنی، مهندسی ایمنی عبارت است از " مقررات یا نظامی که برای کاهش وقوع حوادث از طریق حذف یا کنترل خطرات بکار می روند ) در مهندسی ایمنی صنعتی مسائلی که ایمن کردن محیط کار مورد توجه قرار می گیرند عبارتند از: الف- پیشگیری از حوادث ب- عوامل انسانی  ج- طراحی و جا نمایی دستگاهها و تجهیزات د – مدیریت و راهبری ایمنی  ه – آموزش  و – بازرسی

حیطه فعالیت مهندسی ایمنی امروزه گسترده تر شده است و به شاخه ها و گرایشهای گوناگون دانشگاهی گسترش یافته است که عبارت است از : 1- مدیریت خطر  2- پیشگیری از خطرات  3- مهندسی آتش سوزی  4- کنترل خطر

مدیریت و راهبری ایمنی:

مدیریت، مسئول ایمنی و بهداشت کارکنان است، همانگونه که یک مدیر برای بهره وری وسود آوری مسئولیتی سنگین دارد، در مورد ایمنی و بهداشت نیز چنین وضعیتی صادق است تولید از دست رفته ممکن است از طریق بهبود مدیریت مجددا بدست آید. اما هیچ راهی برای جبران تلفات انسانی که در نتیجه بروز حوادث حاصل می شود، وجود ندارد. این نکته مورد توافق متخصصان علم مدیریت است که تنها 15 درصد از مشکلات سازمان یا کارخانه ممکن است بوسیله کارکنان حل و کنترل شود، در صورتیکه 85 درصد این مشکلات را می توان از طریق مدیریت مهار کرد.

 عوامل اصلی در مدیریت ایمنی:

1-     برنامه ریزی ایمنی 2- سازماندهی ایمنی و فعالیت های آن 3- هدایت برنامه های ایمنی 4- کنترل عملکرد ها و نتایج حاصله

 بهداشت و ایمنی :

بهداشت به معنای مصون داشتن کارکنان از بیماری و سالم نگهداشتن وضعیت جسمانی و روانی آنهاست ایمنی به معنای محافظت کردن کارکنان از آسیبهای مربوط به حواد کاری است. این عوامل حائز اهیمت است، زیرا

تحقیق بهره وری ایمنی صنعتی 48 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 47

بهره وری ایمنی صنعتی :

در محیط های صنعتی با وجود ماشین آلات و ابزار فراوان ، غالبا کارگران در معرض خطرات گوناگون قرار دارند ، با پیشرفت فن آوری و افزایش کاربرد ماشین آلات در تولید نیز مخاطرات و احتمال بروز حوادث در این گونه محیطها فزونی می گیرد .

ایمنی صنعتی علمی است که در پیشگیری از بروز حوادث در محیط کار به یاری انسان می شتابد و همواره در راستای حفاظت و حراست از نیروی کار و سرمایه گام بر می دارد .

تعاریف و محتوا :

اصولا ایمنی صنعتی رشته ای است گسترده که به مجموعه تدابیر ، اصول و مقرراتی گفته می شود که با به کارگرفتن آنها می توان نیروی انسانی و سرمایه را در برابر خطرات گوناگون در محیط های صنعتی به گونه ای موثر و کارا نگه داری کرده و به این وسیله یک محیط کار بی خطر و سالم برای افزایش کارایی کارکنان بوجود آورد .

بهره وری ایمنی :

تعریف ایمنی عبارت است از میزان درجه دور بودن از خطر ، واژه ( hazard ) که در تعریف علمی ایمنی آمده است در واقع شرایطی است که دارای پتانسیل رساندن آسیب به کارکنان ، تجهیزات و ساختمانها از بین بردن مواد یا کاهش کارایی در اجرای یک وظیفه از پیش تعیین شده می باشد .

هنگامی که ( hazard ) وجود دارد امکان وقوع اثرات منفی یاد شده وجود خواهد داشت .

کلمه ( danger ) گویای قرار گرفتن در معرض یک ( hazard ) است بدین ترتیب ایمنی متضاد ( danger ) بوده است و درصدد حذف خطرات بالفعل موجود در محیط کار می باشد ایمنی به طور صد در صد و متعلق وجود ندارد و عملا هم هیچ گاه حاصل نخواهد شد از این روست که گفته می شود ایمنی حفاظت نسبی در برابر خطرات است .

منظور از بهره وری ایمن و غیر ایمن چیست ؟

یک مکان ، یک کار معین و یا یک دستگاه زمانی ایمن انگاشته می شود که احتمال خطر مرگ ، مجروح شدن و یا ابتلا به بیماری برای کسانیکه در آنجا بوده یا با آن دستگاه کار می کنند در حد قابل قبول پایین باشد . به طور کلی می توان چنین گفت که میزان خطر قابل قبول با پایین آمدن سطح ایمنی ، افزایش و با افزایش سطح ایمنی کاهش می یابد در واقع بهداشت حرفه ای بیماری ها را کاهش می دهد و ایمنی صنعتی به کاهش تمام خطرات می پردازد .

مهندسی بهره وری ایمنی صنعتی :

با توجه به تعریف ایمنی ، مهندسی ایمنی عبارت است از « مقررات یا نظامی که برای کاهش وقوع حوادث از طریق حذف یا کنترل خطرات به کار می روند » در مهندسی ایمنی صنعتی مسائلی که ایمن کردن محیط کار مورد توجه قرار می گیرند عبارتند از : الف ) پیشگیری از حوادث . ب ) عوامل انسانی . ج ) طراحی و جانمایی دستگاهها و تجهیزات . د) مدیریت و راهبری ایمنی . چ) آموزش و بازرسی

حیطه فعالیت مهندسی ایمنی امروزه گسترده تر شده است و به شاخه ها و گرایش های گوناگون دانشگاهی گسترش یافته است که عبارت است از : 1- مدیریت خطر 2- پیشگیری از خطرات 3- مهندسی آتش سوزی 4- کنترل خطر

بهره وری مدیریت و راهبری ایمنی :

مدیریت ، مسئول ایمنی و بهداشت کارکنان است همان گونه که یک مدیر برای بهره وری و سودآوری مسئولیتی سنگین دارد ، در مورد ایمنی و بهداشت نیز چنین وضعیتی صادق است تولید از دست رفته ممکن است از طریق بهبود مدیریت مجددا به دست آید اما هیچ راهی برای جبران تلفات انسانی که در نتیجه بروز حوادث حاصل می شود ، وجود ندارد این نکته مورد توافق متخصصان علم مدیریت است که تنها 15 درصد از مشکلات سازمان یا کارخانه ممکن است به وسیله کارکنان حل و کنترل شود در صورتیکه 85 درصد این مشکلات را می توان از طریق مدیریت مهار کرد .

عوامل اصلی در بهره وری مدیریت ایمنی :

1- برنامه ریزی ایمنی 2- سازماندهی ایمنی و فعالیت های آن 3- هدایت برنامه های ایمنی 4- کنترل عملکردها و نتایج حاصله

بهداشت و ایمنی :

بهداشت به معنای مصون داشتن کارکنان از بیماری و سالم نگهداشتن وضعیت جسمانی و روانی آنهاست ایمنی به معنای محافظت کردن کارکنان از آسیب های مربوط به حواد کاری است . این عوامل حائز اهمیت است زیرا کارکنانی که از سلامتی برخوردارند و در محیطی ایمن کار می کنند ثمر بخش ترند به این دلیل مدیران آینده نگر حامی برنامه های پیشرفت بهداشت و ایمنی هستند .

امروزه به دلیل ملاحظات قانونی تمام سازمان ها موظف به مراقبت بهداشت و ایمنی کارکنان خود هستند .

ایمنی در افزایش بهره وری :

لازم به ذکر است که اصول ایمنی و بهداشت حرفه ای نیز علاوه بر اثرات غیر مستقیم بر بهره وری و بازده اقتصادی واحدهای صنعتی به طور مستقیم بر این موارد تاثیر دارد .

به طور کلی خسارات مالی یا جانی ، عواقب و پیامدهای منفی تمامی حوادث صنعتی را تشکیل می دهند .

بنابراین وقوع حوادث یا سبب آسیب دیدن دستگاهها و تجهیزات مواد خام مصولات یا محیط کار می شود و یا صدمات غیرقابل جبران جسمی و جانی را به همراه خواهد داشت .

مزایای توجه به رعایت اصول ایمنی و بهداشت حرفه ای به شرح زیر است :

برای کارگر :

1- افزایش روحیه 2- کاهش فشار کار 3- کاهش جراحات و صدمات 4- کاهش حوادث 5- افزایش راحتی 6- افزایش حفظ رفاه و سلامتی 7- افزایش سطح بهداشت کار

برای کارفرما :

1- کاهش حوادث 2- افزایش کیفیت محصول 3- افزایش کارایی کارکنان 4- کاهش خطاها 5- کاهش مخارج درمانی کارگران 6- استفاده بهتر از نیروی انسانی 7- کاهش مخارج تولید

حفاظت و ایمنی :