تحقیق درمورد علیزاده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی

چکیده فارسی

زمینه و هدف:

packing بینی بعد از عمل جراحی سپتوپلاستی در موارد انحراف سپتوم بینی، توسط اکثر جراحان به کار برده می شود. در مورد مدت زمان باقی ماندن packing در بینی و اندیکاسیون های کاربرد آن در سپتوپلاستی اختلاف نظر وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی بود.

مواد و روش ها:

این مطالعه مداخله ای- کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 88-1387، بر روی 64 بیمار بالای 18 سال با میانگین سنی 99/6±54/25 (و در محدوده سنی 18 تا 45 سال) مبتلا به انحراف بینی که در بیمارستان آموزشی خاتم الانبیاء (ص) شهر زاهدان تحت عمل سپتوپلاستی انتخابی قرار گرفته بودند انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 32 نفره (گروه مورد با packing به مدت 2 ساعت و گروه شاهد با packing به مدت 24 ساعت) تقسیم بندی شدند. در هر دو گروه، در 2 ساعت اول بعد از عمل با مقیاس visual analogue score (VAS) درد بیمار سنجیده شده و سپس packing گروه مداخله خارج شد. همچنین، در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت، درد بعد از عمل در هر 2 گروه سنجیده شد همچنین موارد خونریزی شدید و packing مجدد ثبت شد. سپس یافته ها و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS 17.0 و آزمون آماری independent student T test مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج:

در گروه مورد مقیاس VAS 2 ساعت پس از عمل، 48/1± 76/5 و در در گروه شاهد 72/1± 17/6 بود (402/0=p). مقیاس VAS در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت بعد از عمل در گروه مورد به ترتیب 04/1± 23/3، 98/0± 80/2، 05/1± 28/2 و 01/1±85/1 بود؛ در حالی که در گروه شاهد به ترتیب 02/1± 65/4، 03/1±39/4، 60/1± 69/4 و 97/0± 30/4 بود (05/0p<). در دو گروه مورد مطالعه خونریزی شدید و نیاز به packing مجدد بعد از خارج کردن packing وجود نداشت. 4/61 درصد بیماران در دو ساعت اول بعد از عمل نیازمند به تزریق پتدین شدند (موارد VAS بیشتر از 5)، که تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0<p).

نتیجه گیری:

نتایج مطالعه ما نشان داد که کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت اثری قابل توجه در کاهش درد بعد از عمل دارد و به طور معنی داری درد بعد از عمل در موارد packing بینی به مدت 2 ساعت کمتر از گروه دیگر بود.

واژه های کلیدی: انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی، packing بینی، درد بعد از عمل، خونریزی

1-1-عنوان فارسی

بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی

عنوان انگلیسی:

Evaluation of Reduce of time nasal packing from 24 hours to 2 hours in pain and haemorrhage after nasal septal surgery

مقدمه و معرفی طرح

انحراف سپتوم بینی یک یافته شایع در جمعیت عمومی است و علامت اصلی آن، انسداد بینی است. بروز انحراف سپتوم بینی در نوزادان حدود 58 درصد و در کودکان و بالغین 16 تا 88 درصد گزارش شده است (1)

سپتوپلاستی یا جراحی تیغه ی بینی، سومین جراحی شایع گوش و حلق و بینی در آمریکاست (2)، برای مدت بیشتر از یک قرن است که کاربرد دارد (3). اعمال جراحی درون بینی مانند سپتوپلاستی، رینوپلاستی و جراحی اندوسکوپیک سینوس، می توانند خون ریزی و هماتوم بعد از عمل ایجاد کنند و لذا نیازمند ابزار جهت ایجاد هموستاز بعد از عمل هستند. (2)

Packing بینی برای کنترل خونریزی در اپیستاکسی و نیز بعد از اعمال جراحی بینی به کار می رود، علاوه بر ایجاد هموستاز، از چسبندگی و یا تنگی مجدد بخصوص بعد از عمل، نیز جلوگیری می کند (4). علاوه بر این packing بعد از عمل، از چارچوب سپتوم تازه شکل گرفته تا زمانی که پایداری کافی ایجاد شود، حمایت می کند. (3)

درد بعد از اعمال جراحی بینی شایع است و کاربرد packing در بینی و نیز خارج کردن آن باعث ایجاد درد و ناراحتی برای بیمار می شود (5و6) به طوری که بسیاری از بیماران، خارج کردن packing را ناخوشایندترین قسمت عمل جراحی می دانند (4و7). عوارض packing شناخته شده اند و شامل درد، عفونت، آلرژی، رینوراژی، اختلال تنفس حین خواب، سوراخ شدگی سپتوم بینی، انسداد بینی، پارگی کام نرم، تاثیر روی عملکرد شیپور استاش، رفلکس وازو-واگال (vaso-vagal) (با علایم: برادی کاردی، کاهش برون ده قلب، کاهش فشار خون و یا آپنه) و بصورت خیلی نادر، ایجاد سندروم شوک توکسیک می باشد (3و5و7و8). هم چنین احتمال جابه جایی و خطر آسپیراسیون آن نیز وجود دارد (4).

به هر حال هنوز هم به علت شیوع بالای خون ریزی بعد از عمل، بسیاری از جراحان از packing بینی و یا ابزار هموستاتیک دیگری به عنوان وسیله ای برای کنترل خون ریزی استفاده می کنند (5). استاندارد کلی در مورد موادی که جهت packing بکار می روند، مدت زمان باقی ماندن آن در بینی و اندیکاسیون های کاربرد آن، وجود ندارد، بسیاری از جراحان آن را در 24 ساعت اول بعد از عمل و برخی نیز در روز هفتم بعد از عمل (حداکثر 14 روز) خارج می کنند (3و4) packing بینی برای جلوگیری از عوارض و کاهش ناراحتی بعد از عمل باید هر چه زودتر خارج شود (3).

جمع بندی و بیان علت اصلی اجرای طرح:

با توجه به شیوع انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی عمل شایعی است و جهت کنترل خونریزی ناشی از آن از packing بینی استفاده می شود. در این تحقیق برآنیم که با کاهش مدت زمان ماندن packing در بینی، اثر آن را روی درد و خون ریزی بعد از عمل بررسی کنیم. در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی است افراد به 2 گروه مداخله (گروه packing به مدت 2 ساعت) و گروه شاهد (packing به مدت 24 ساعت) تقسیم شدند و درد بعد از عمل در فواصل زمانی تعیین شده با مقیاس (VAS) تعیین شد و از نظر خون ریزی بعد از عمل 2 گروه با هم مقایسه شدند.

واژه های کلیدی:

انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی، packing بینی، درد بعد از عمل، خونریزی

تحقیق درمورد علیزاده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی

چکیده فارسی

زمینه و هدف:

packing بینی بعد از عمل جراحی سپتوپلاستی در موارد انحراف سپتوم بینی، توسط اکثر جراحان به کار برده می شود. در مورد مدت زمان باقی ماندن packing در بینی و اندیکاسیون های کاربرد آن در سپتوپلاستی اختلاف نظر وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی بود.

مواد و روش ها:

این مطالعه مداخله ای- کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 88-1387، بر روی 64 بیمار بالای 18 سال با میانگین سنی 99/6±54/25 (و در محدوده سنی 18 تا 45 سال) مبتلا به انحراف بینی که در بیمارستان آموزشی خاتم الانبیاء (ص) شهر زاهدان تحت عمل سپتوپلاستی انتخابی قرار گرفته بودند انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 32 نفره (گروه مورد با packing به مدت 2 ساعت و گروه شاهد با packing به مدت 24 ساعت) تقسیم بندی شدند. در هر دو گروه، در 2 ساعت اول بعد از عمل با مقیاس visual analogue score (VAS) درد بیمار سنجیده شده و سپس packing گروه مداخله خارج شد. همچنین، در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت، درد بعد از عمل در هر 2 گروه سنجیده شد همچنین موارد خونریزی شدید و packing مجدد ثبت شد. سپس یافته ها و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS 17.0 و آزمون آماری independent student T test مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج:

در گروه مورد مقیاس VAS 2 ساعت پس از عمل، 48/1± 76/5 و در در گروه شاهد 72/1± 17/6 بود (402/0=p). مقیاس VAS در فواصل زمانی 4، 6، 12 و 24 ساعت بعد از عمل در گروه مورد به ترتیب 04/1± 23/3، 98/0± 80/2، 05/1± 28/2 و 01/1±85/1 بود؛ در حالی که در گروه شاهد به ترتیب 02/1± 65/4، 03/1±39/4، 60/1± 69/4 و 97/0± 30/4 بود (05/0p<). در دو گروه مورد مطالعه خونریزی شدید و نیاز به packing مجدد بعد از خارج کردن packing وجود نداشت. 4/61 درصد بیماران در دو ساعت اول بعد از عمل نیازمند به تزریق پتدین شدند (موارد VAS بیشتر از 5)، که تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0<p).

نتیجه گیری:

نتایج مطالعه ما نشان داد که کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت اثری قابل توجه در کاهش درد بعد از عمل دارد و به طور معنی داری درد بعد از عمل در موارد packing بینی به مدت 2 ساعت کمتر از گروه دیگر بود.

واژه های کلیدی: انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی، packing بینی، درد بعد از عمل، خونریزی

1-1-عنوان فارسی

بررسی اثر کاهش مدت زمان packing بینی از 24 ساعت به 2 ساعت در درد و خون ریزی بعد از عمل جراحی سپتوم بینی

عنوان انگلیسی:

Evaluation of Reduce of time nasal packing from 24 hours to 2 hours in pain and haemorrhage after nasal septal surgery

مقدمه و معرفی طرح

انحراف سپتوم بینی یک یافته شایع در جمعیت عمومی است و علامت اصلی آن، انسداد بینی است. بروز انحراف سپتوم بینی در نوزادان حدود 58 درصد و در کودکان و بالغین 16 تا 88 درصد گزارش شده است (1)

سپتوپلاستی یا جراحی تیغه ی بینی، سومین جراحی شایع گوش و حلق و بینی در آمریکاست (2)، برای مدت بیشتر از یک قرن است که کاربرد دارد (3). اعمال جراحی درون بینی مانند سپتوپلاستی، رینوپلاستی و جراحی اندوسکوپیک سینوس، می توانند خون ریزی و هماتوم بعد از عمل ایجاد کنند و لذا نیازمند ابزار جهت ایجاد هموستاز بعد از عمل هستند. (2)

Packing بینی برای کنترل خونریزی در اپیستاکسی و نیز بعد از اعمال جراحی بینی به کار می رود، علاوه بر ایجاد هموستاز، از چسبندگی و یا تنگی مجدد بخصوص بعد از عمل، نیز جلوگیری می کند (4). علاوه بر این packing بعد از عمل، از چارچوب سپتوم تازه شکل گرفته تا زمانی که پایداری کافی ایجاد شود، حمایت می کند. (3)

درد بعد از اعمال جراحی بینی شایع است و کاربرد packing در بینی و نیز خارج کردن آن باعث ایجاد درد و ناراحتی برای بیمار می شود (5و6) به طوری که بسیاری از بیماران، خارج کردن packing را ناخوشایندترین قسمت عمل جراحی می دانند (4و7). عوارض packing شناخته شده اند و شامل درد، عفونت، آلرژی، رینوراژی، اختلال تنفس حین خواب، سوراخ شدگی سپتوم بینی، انسداد بینی، پارگی کام نرم، تاثیر روی عملکرد شیپور استاش، رفلکس وازو-واگال (vaso-vagal) (با علایم: برادی کاردی، کاهش برون ده قلب، کاهش فشار خون و یا آپنه) و بصورت خیلی نادر، ایجاد سندروم شوک توکسیک می باشد (3و5و7و8). هم چنین احتمال جابه جایی و خطر آسپیراسیون آن نیز وجود دارد (4).

به هر حال هنوز هم به علت شیوع بالای خون ریزی بعد از عمل، بسیاری از جراحان از packing بینی و یا ابزار هموستاتیک دیگری به عنوان وسیله ای برای کنترل خون ریزی استفاده می کنند (5). استاندارد کلی در مورد موادی که جهت packing بکار می روند، مدت زمان باقی ماندن آن در بینی و اندیکاسیون های کاربرد آن، وجود ندارد، بسیاری از جراحان آن را در 24 ساعت اول بعد از عمل و برخی نیز در روز هفتم بعد از عمل (حداکثر 14 روز) خارج می کنند (3و4) packing بینی برای جلوگیری از عوارض و کاهش ناراحتی بعد از عمل باید هر چه زودتر خارج شود (3).

جمع بندی و بیان علت اصلی اجرای طرح:

با توجه به شیوع انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی عمل شایعی است و جهت کنترل خونریزی ناشی از آن از packing بینی استفاده می شود. در این تحقیق برآنیم که با کاهش مدت زمان ماندن packing در بینی، اثر آن را روی درد و خون ریزی بعد از عمل بررسی کنیم. در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی است افراد به 2 گروه مداخله (گروه packing به مدت 2 ساعت) و گروه شاهد (packing به مدت 24 ساعت) تقسیم شدند و درد بعد از عمل در فواصل زمانی تعیین شده با مقیاس (VAS) تعیین شد و از نظر خون ریزی بعد از عمل 2 گروه با هم مقایسه شدند.

واژه های کلیدی:

انحراف سپتوم بینی، سپتوپلاستی، packing بینی، درد بعد از عمل، خونریزی

تحقیق درباره بررسی اثر مخارج بهداشتی بر رشد اقتصادی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 52

بررسی اثر مخارج بهداشتی بر رشد اقتصادی

در این مقاله با معرّفی مفهوم جدید سر مایه بهداشتی واستفاده از الگوی گسترش یافته سولو و داده‌های آماری 33 کشور در حال توسعه ،اثر مخارج بهداشتی بر رشد اقتصادی تحلیل میشود.نتایج نشان می دهد که علاوه بر سرمایه های فیزیکی و انسانی ، سرمایه بهداشتی- که با متغیر مخارج بهداشتی وارد الگو شده است- اثری مثبت و معنی دار بر رشد اقتصادی دارد.به علاوه ، آزمونهای همزمانی نشان می دهد که متغیر مخارج بهداشتی نیز از رشد اقتصادی تأثیر می پذیرد.

مقدّمه

مطالعات مختلفی وجود دارند که اثر عوامل مختلف را بر رشد اقتصادی شناسایی کرده‌اند که از مهمترین این عوامل می‌توان به نیروی کار، سرمایه‌فیزیکی و سرمایه انسانی اشاره کرد. برخی از مطالعات جدید توانسته‌اند با معرفی مفهوم «سرمایه بهداشتی»، اثرات «بهداشت» بر رشد اقتصادی را وارد توابع رشد سازند. پایه نظری اغلب این مطالعات، از بررسی‌هایی ناشی می‌شود که نشان می دهند «بهداشت» می تواند اثرات مستقیم و غیر مستقیم مثبتی بر سطح بهره‌وری نیروی کار داشته باشد.اهمّیت چنین مطاله ای از دو جنبه قابل بررسی است ؛از سویی گسترش و جداسازی هر چه بیشتر عوامل مؤثّر بر رشد اقتصادی می‌تواند از تحلیل‌های نادرست در مورد سهم و نقش هر یک از عوامل مؤثّر بر رشد اقتصادی جلوگیری کند و پیش‌بینی میزان رشد اقتصادی را دقیق‌تر سازد و از سوی دیگر روشن شدن رابطه بین مخارج بهداشتی و رشد اقتصادی می‌تواند به نوعی در ترسیم سیاست‌های کلان اقتصادی در بخش بهداشت جامعه برای نیل به رشد اقتصادی بیشتر مؤثّر باشد. بنابراین ساختار مقاله بدین ترتیب خواهد بود: ابتدا مفهوم سرمایه بهداشتی و ارتباط آن با مخارج بهداشتی بیان می شود،سپس مبانی نظری ارتباط بهداشت و رشد اقتصادی بیان می شود.در ادامه مروری بر مطالعات مرتبط خواهد آمد و سپس الگوی مورد استفاده،داده های آماری و نتایج تخمین ذکر می شود ودر انتها نتیجه گیری و پیشنهادات می آید.

مفهوم سرمایه بهداشتی و ارتباط آن با مخارج بهداشتی

بهداشت و خدمات بهداشتی را می‌توان مانند هر کالای دیگر اقتصادی و به عنوان یک کالای با دوام در نظر گرفت. افراد همگی با ذخایری از بهداشت به دنیا می‌آیند که بعضی‌ها کمتر و بعضی‌ها بیشتر از آن برخوردارند. موجودی بهداشت مانند هر کالای با دوام دیگری در طول زمان استهلاک می‌یابد که این فرایند را گذر عمر می‌نامند. وقتی موجودی بهداشت به حد کافی کاهش یافت، کارائی فرد از دست می‌رود و سرانجام می‌میرد که به این فرآیند استهلاک سرمایه بهداشتی می‌‌گویند. فلذا عمر طبیعی (با یا کمی اغماض؛ امید به زندگی در بدو تولد) نشان‌دهنده مدت زمانی است که این استهلاک به وقوع می‌پیوندد. . افزایش امید به زندگی در قرن اخیر نشان‌دهنده کاهش نرخ استهلاک موجودی بهداشتی در طول زمان است که به واسطه خدمات بهداشتی (نظیر‍؛ خدمات بهداشتی زیربنایی، واکسیناسیون در مقابل امراض و بیماری‌های واگیردار و …) رخ داده است. نمودار سلامت مردم در طول زمان شکلی شبیه شکل 1 دارد که نشان دهنده افزایش در دوران طفولیت و کاهش تدریجی در سالهای پیری است.

موجودی بهداشت هر فرد نیز به این ترتیب تابعی از مخارج بهداشتی خواهد بود‍ به گونه‌ای که تابع آن را می‌توان به صورت زیر نشان داد:

موجودی بهداشت

تحقیق درباره بررسی اثر مخارج بهداشتی بر رشد اقتصادی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 52

بررسی اثر مخارج بهداشتی بر رشد اقتصادی

در این مقاله با معرّفی مفهوم جدید سر مایه بهداشتی واستفاده از الگوی گسترش یافته سولو و داده‌های آماری 33 کشور در حال توسعه ،اثر مخارج بهداشتی بر رشد اقتصادی تحلیل میشود.نتایج نشان می دهد که علاوه بر سرمایه های فیزیکی و انسانی ، سرمایه بهداشتی- که با متغیر مخارج بهداشتی وارد الگو شده است- اثری مثبت و معنی دار بر رشد اقتصادی دارد.به علاوه ، آزمونهای همزمانی نشان می دهد که متغیر مخارج بهداشتی نیز از رشد اقتصادی تأثیر می پذیرد.

مقدّمه

مطالعات مختلفی وجود دارند که اثر عوامل مختلف را بر رشد اقتصادی شناسایی کرده‌اند که از مهمترین این عوامل می‌توان به نیروی کار، سرمایه‌فیزیکی و سرمایه انسانی اشاره کرد. برخی از مطالعات جدید توانسته‌اند با معرفی مفهوم «سرمایه بهداشتی»، اثرات «بهداشت» بر رشد اقتصادی را وارد توابع رشد سازند. پایه نظری اغلب این مطالعات، از بررسی‌هایی ناشی می‌شود که نشان می دهند «بهداشت» می تواند اثرات مستقیم و غیر مستقیم مثبتی بر سطح بهره‌وری نیروی کار داشته باشد.اهمّیت چنین مطاله ای از دو جنبه قابل بررسی است ؛از سویی گسترش و جداسازی هر چه بیشتر عوامل مؤثّر بر رشد اقتصادی می‌تواند از تحلیل‌های نادرست در مورد سهم و نقش هر یک از عوامل مؤثّر بر رشد اقتصادی جلوگیری کند و پیش‌بینی میزان رشد اقتصادی را دقیق‌تر سازد و از سوی دیگر روشن شدن رابطه بین مخارج بهداشتی و رشد اقتصادی می‌تواند به نوعی در ترسیم سیاست‌های کلان اقتصادی در بخش بهداشت جامعه برای نیل به رشد اقتصادی بیشتر مؤثّر باشد. بنابراین ساختار مقاله بدین ترتیب خواهد بود: ابتدا مفهوم سرمایه بهداشتی و ارتباط آن با مخارج بهداشتی بیان می شود،سپس مبانی نظری ارتباط بهداشت و رشد اقتصادی بیان می شود.در ادامه مروری بر مطالعات مرتبط خواهد آمد و سپس الگوی مورد استفاده،داده های آماری و نتایج تخمین ذکر می شود ودر انتها نتیجه گیری و پیشنهادات می آید.

مفهوم سرمایه بهداشتی و ارتباط آن با مخارج بهداشتی

بهداشت و خدمات بهداشتی را می‌توان مانند هر کالای دیگر اقتصادی و به عنوان یک کالای با دوام در نظر گرفت. افراد همگی با ذخایری از بهداشت به دنیا می‌آیند که بعضی‌ها کمتر و بعضی‌ها بیشتر از آن برخوردارند. موجودی بهداشت مانند هر کالای با دوام دیگری در طول زمان استهلاک می‌یابد که این فرایند را گذر عمر می‌نامند. وقتی موجودی بهداشت به حد کافی کاهش یافت، کارائی فرد از دست می‌رود و سرانجام می‌میرد که به این فرآیند استهلاک سرمایه بهداشتی می‌‌گویند. فلذا عمر طبیعی (با یا کمی اغماض؛ امید به زندگی در بدو تولد) نشان‌دهنده مدت زمانی است که این استهلاک به وقوع می‌پیوندد. . افزایش امید به زندگی در قرن اخیر نشان‌دهنده کاهش نرخ استهلاک موجودی بهداشتی در طول زمان است که به واسطه خدمات بهداشتی (نظیر‍؛ خدمات بهداشتی زیربنایی، واکسیناسیون در مقابل امراض و بیماری‌های واگیردار و …) رخ داده است. نمودار سلامت مردم در طول زمان شکلی شبیه شکل 1 دارد که نشان دهنده افزایش در دوران طفولیت و کاهش تدریجی در سالهای پیری است.

موجودی بهداشت هر فرد نیز به این ترتیب تابعی از مخارج بهداشتی خواهد بود‍ به گونه‌ای که تابع آن را می‌توان به صورت زیر نشان داد:

موجودی بهداشت

تحقیق درباره بررسی اثر مخارج بهداشتی بر رشد اقتصادی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 52

بررسی اثر مخارج بهداشتی بر رشد اقتصادی

در این مقاله با معرّفی مفهوم جدید سر مایه بهداشتی واستفاده از الگوی گسترش یافته سولو و داده‌های آماری 33 کشور در حال توسعه ،اثر مخارج بهداشتی بر رشد اقتصادی تحلیل میشود.نتایج نشان می دهد که علاوه بر سرمایه های فیزیکی و انسانی ، سرمایه بهداشتی- که با متغیر مخارج بهداشتی وارد الگو شده است- اثری مثبت و معنی دار بر رشد اقتصادی دارد.به علاوه ، آزمونهای همزمانی نشان می دهد که متغیر مخارج بهداشتی نیز از رشد اقتصادی تأثیر می پذیرد.

مقدّمه

مطالعات مختلفی وجود دارند که اثر عوامل مختلف را بر رشد اقتصادی شناسایی کرده‌اند که از مهمترین این عوامل می‌توان به نیروی کار، سرمایه‌فیزیکی و سرمایه انسانی اشاره کرد. برخی از مطالعات جدید توانسته‌اند با معرفی مفهوم «سرمایه بهداشتی»، اثرات «بهداشت» بر رشد اقتصادی را وارد توابع رشد سازند. پایه نظری اغلب این مطالعات، از بررسی‌هایی ناشی می‌شود که نشان می دهند «بهداشت» می تواند اثرات مستقیم و غیر مستقیم مثبتی بر سطح بهره‌وری نیروی کار داشته باشد.اهمّیت چنین مطاله ای از دو جنبه قابل بررسی است ؛از سویی گسترش و جداسازی هر چه بیشتر عوامل مؤثّر بر رشد اقتصادی می‌تواند از تحلیل‌های نادرست در مورد سهم و نقش هر یک از عوامل مؤثّر بر رشد اقتصادی جلوگیری کند و پیش‌بینی میزان رشد اقتصادی را دقیق‌تر سازد و از سوی دیگر روشن شدن رابطه بین مخارج بهداشتی و رشد اقتصادی می‌تواند به نوعی در ترسیم سیاست‌های کلان اقتصادی در بخش بهداشت جامعه برای نیل به رشد اقتصادی بیشتر مؤثّر باشد. بنابراین ساختار مقاله بدین ترتیب خواهد بود: ابتدا مفهوم سرمایه بهداشتی و ارتباط آن با مخارج بهداشتی بیان می شود،سپس مبانی نظری ارتباط بهداشت و رشد اقتصادی بیان می شود.در ادامه مروری بر مطالعات مرتبط خواهد آمد و سپس الگوی مورد استفاده،داده های آماری و نتایج تخمین ذکر می شود ودر انتها نتیجه گیری و پیشنهادات می آید.

مفهوم سرمایه بهداشتی و ارتباط آن با مخارج بهداشتی

بهداشت و خدمات بهداشتی را می‌توان مانند هر کالای دیگر اقتصادی و به عنوان یک کالای با دوام در نظر گرفت. افراد همگی با ذخایری از بهداشت به دنیا می‌آیند که بعضی‌ها کمتر و بعضی‌ها بیشتر از آن برخوردارند. موجودی بهداشت مانند هر کالای با دوام دیگری در طول زمان استهلاک می‌یابد که این فرایند را گذر عمر می‌نامند. وقتی موجودی بهداشت به حد کافی کاهش یافت، کارائی فرد از دست می‌رود و سرانجام می‌میرد که به این فرآیند استهلاک سرمایه بهداشتی می‌‌گویند. فلذا عمر طبیعی (با یا کمی اغماض؛ امید به زندگی در بدو تولد) نشان‌دهنده مدت زمانی است که این استهلاک به وقوع می‌پیوندد. . افزایش امید به زندگی در قرن اخیر نشان‌دهنده کاهش نرخ استهلاک موجودی بهداشتی در طول زمان است که به واسطه خدمات بهداشتی (نظیر‍؛ خدمات بهداشتی زیربنایی، واکسیناسیون در مقابل امراض و بیماری‌های واگیردار و …) رخ داده است. نمودار سلامت مردم در طول زمان شکلی شبیه شکل 1 دارد که نشان دهنده افزایش در دوران طفولیت و کاهش تدریجی در سالهای پیری است.

موجودی بهداشت هر فرد نیز به این ترتیب تابعی از مخارج بهداشتی خواهد بود‍ به گونه‌ای که تابع آن را می‌توان به صورت زیر نشان داد:

موجودی بهداشت