تحقیق در مورد B189 سیستم های خنک کننده آبی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 27 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سیستمهای خنک کننده آبی

واحد های تقطیر آبی نیاز به منبع پایدار و دائمی آب دارند . این منبع می تواند شاه لوله آب شهر ، رودخانه ، دریاچه ، چاه و یا آب در گردش برج خنک کن باشد . استفاده از

آب شهر برای تاسیسات تبرید پر قدرت به هزینه بالای آن مقرون به صرفه نیست .

واحدهای تقطیر در طی ماههای سرد سال با مشکلاتی مواجه می شوند . دمای پایین محیط

، از یک طرف بار سرمایی را کاهش می دهد و از طرف دیگر خنک کنندگی کندانسور را

بالا می برد که نتیجه آن کوتاه شدن دوره کار واحد تقطیر و بروزشرایط نا مطلوب در

اواپراتور است . کابرد واحد تقطیر آبی مشکل را تشید می کند چون کنانسور آبی از همتای

هوایی خود ظرفیت بیشتری که همین مسئله موجب کوتاهتر شدن دوره کار سیستم می

شود .

مسئله اصلی ین است که باید ظرفیت سیستم را متناسب با تغییرات بار بعه طریقی تغییر

داد که دورعه کار سیستم در فصل زمستان نیز مانند فصل تابستان مقدار مناسبی داشته

باشد . تجربه نشان داده شده است که یکی از روشهای اصلاح مشکلات کارکرد زمستانی ،

بهره گیری از واحد تقطیر مرکب هوایی - آبی است . با استفاده از یک واحد تقطیر مرکب

مناسب ، کارکرد خوب تابستانی همراه با مصرف آب کمتر در شرایط اوج گرما حاصل می

شود . جهت دستیابی به عملکرد رضایتبخش ، انتخاب واحد تقطیر باید ب طبق موازین

زیر صورت بگیرد :

1-در نظر گرفتن دمای متوسط محیط

2-بهره گیری از کلیه سرعتها و ظرفیتهای واحد تقطیر هوایی

3-متعادل کردن سیستم از طریق استفادهاز یک یا چند اواپراتور مناسب برای ایجاد

اختلاف دمای مطلوب

واحد تقطیر مرکب در درجه اول دستگاهی است که با هوا خنک می شود . در دماهای

متوسط یا پایین محیط ، عمل تقطیر مبرد به کمک کندانسور هوایی انجام می گیرد و

کندانسور آبی ، صرفا نقش رسیور را دارد . در این شرایط شیرآب کندانسور بسته می ماند

و هیچ آبی مصرف نمی شود . ظرفیت واحد مرکب انتخابی ، قاعدتا باید با بار سرمایی

سازگاری داشته باشد . محاسبه بار با فرض دمای 27C برای هوای خنک کننده کندانسور

انجام می گیرد . برای کسب نتایج بهتر ،می توان از امکانات پیش بینی شده برای تغییر

سرعت واحد تقطیر از طریق تعویض پولی ها استفاده کرد .

در واحدهای تقطیر بزرگتر معمولا از روش خنک کردن با وزش طبیعی هوا استفاده می

کنند . در مواردی که دمای لآب در اثر تابش آفتاب بالا میرود یا اینکه قصد استفاده

دوباره از آن وجود دارد ، از روشهای مصنوعی خنک کذدن با آب استفاده می شود . این

روش خنک کردن آب معمولا با استفاده از برجهای خنک کن آبی ، حوضچه های خنک کن

و یا حوضچه های خنک کن فواره ای انجام می گیرد .

برجهای خنک کن آبی

در مناطقی که با مشکل گرانی آب و یا عدم دسترسی به مقادیر کافی آب سرد مواجه

هستند و در جاهایی که کندانسور تبخیری کارایی لازم را نداشته باشد ، معمولا از برجهای

خنک کن استفاده می کنند . در ساخت برج خنک کن معمولا از ورق گالوانیزه ، چوب

اشباع شده ویا فایبر گلاس استفاده می شود .

کلیه قطعات فلزی برج باید زنگ نزن باشند . تشتک آب برج باید حدود 30 سانتی متر

عمق داشته باشد و کرکره هاو افشانکها باید به نحوی قرار بگیرد که عملکرد موثر برج

تامین شود . آب برگشت کندانسور با چند ردیف افشانک آب پاش مستقیما در مسیر

جریان هوا پاشیده می شود و به این ترتیب گرمایی را که از کندانسور به همراه آورده ، ز

دست می دهد این کار در اثر اختلاط کامل هوا و آب صورت می گیرد . مقدار خیلی کمی

از آب کندانسور در حین فرایند اختلاط آن با هوا تبخیر می شود وگرمای نهان تبخیر خود

را از بقیه آب داخل برج می گیرد . گرمایی که بدین طریق از آب گرفته می شود د

مقایسه با گرمای نهان محسوسی که بین هوا و آب مبادله می شود خیلی بیشتر است . بخار

آب حاصل از تبخیر نیز با جریان هوا به خارج از برج هدایت می شود . گردش آب در

داخل سیستم با پمپ تامین می شود . این پمپ آب خنک شده را از تشتک برج می گیرد و

به طرف لوله های کندانسور پمپ می کند تا بعد ازجذب گرمای مبرد در کندانسور ،

دوباره برای خنک شدن به برج برگردد .

به ین ترتیب می توان از آب به دفعات استفاده کرد . البته در این روش مقداری از آب در

اثر تبخیر و یا فرار از برج به هدر می رود که باید آنرا به طریقی جبران کرد.

پایینترین دمای قابل قبول حصول در برج خنک کن را دمای مرطوب هوایی که از داخل

برج عبور می کند تعیین می کند . رساندن دمای آب به کمتر از دمای مرطوب غیر ممکن