تحقیق در مورد فرمت دستورالعمل 33ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 52 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فرمت دستورالعمل :

اصولاَ ساختار و مشخصات داخلی CPU و همچنین ثبات‌ها، قابلیت‌های هر کامپیوتری، در کاتالوگ سیستم کامپیوتری مربوطه وجود دارد. در کاتلوگ مذکور لیست تمام دستورات، فرمت‌های مختلف دستورها، کد اجرایی و جزئیات هر دستور نوشته شده است بررسی و تجزیه و تحلیل دستورات، و فراهم آوردن تابع‌های مورد لزوم برای اجرای هر دستور، توسط واحد کنترل انجام می‌شود. فرمت هر دستور معمولاَ به چند قسمت1 تقسیم شده است که معمول‌ترین این قسمتها شامل:

قسمت کد اجرا، که نوع عملیات دستور را مشخص می‌کند.

قسمت آدرس، که آدرس یک خانه حافظه، یا ثبات پروسسور را مشخص میکند.

قسمت حالت آدر‌س دهی، که معمولاَ روشی است که عملوند یا آدرس مؤثر تعیین می‌شود را، بیان می‌کند.

البته در بعضی حاالات قسمتهای دیگری نظیر تعداد شیفت‌ در یک دستور شیفت، و یا نظایر آن نیز وجود دارد.

اصولاَ عملیات دستورات کامپیوتر برروی اطلاعاتی است که در حافظه، و یا ثبات‌های پروسسور قرار دارد. بدیهی است هر خانه و یا ثبات پردازنده توسط آدرس‌دهی آنها تعیین می‌شود. آدرس ثبات پردازنده با 16 ثبات تا دارای قسمت‌ آدرس ثبات با 4 بیت می‌باشد مثلاَ عدد باینری 0101 ثبات را مشخص می‌نماید.

کامپیوتر ممکن است دارای دستورات با طول‌های مختلف و تعداد بیت‌های قسمت آدرس متفاوت باشند. تعداد بیت‌های قسمت آدرس در فرمت دستور، تابع تعداد ثبات‌های CPU است، ثبات‌های اکثر CPU کامپیوتر‌ها، به یکی از سه فرم زیر می‌باشد.

CPU دارای یک اکومولیتور

CPU دارای چندین ثبات

CPU دارای حافظه پشته

یک مثالی از تشکیلات کامپیوتری که CPU آن فقط یک اکومولیتور است مورد بحث قرار گرفت. در این CPU تمام عملیات برروی اکومولیتور انجام می‌شود به عنوان مثال دستوری که جکع ریاضی را انجام می‌دهد در زبان اسمبلی بصورت:

ADDX

نوشته می‌شود که در آن X آدرس عملوند در حافظه است این دستور محتوای خانه حافظه به آدرس X را که به نمایش می‌دهیم با محتوی اکومولیتور AC جمع، و تیجه را در اکومولیتور AC قرار می‌دهد یعنی .

مثالی از کامپیوترهائی که دارای چندین ثبات هستند نشان داده شده است. فرمت

دستور در این کامپیوتر نیاز به سه قسمت آدرس دارد. به این ترتبیب دستور در این کامپیوتر نیاز به سه قسمت آدرس دارد. لذا دستور زبان اسمبلی برای جمع ریاضی ممکن است به صورت زیر نوشته شود.

ADD R1 , R2 , R3

که عملیات را انجام می‌دهد. البته قسمت‌های آدرس دستور را، می‌توان از 3 به 2 تقلیل داد، بشرط اینکه ثبات مبدأ و مقصد یکی شود یعنی دستور بصورت ADD R1 , R2 باشد، که عملیات را انجام می‌دهد. که در این