45اسلاید
توسعه پایدار، از اواسط دهه ۷۰ میلادی و پس از بحران نفتی سال ۱۹۷۳ و اعتراضات گروه صلح سبز و طرفداران محیط زیست بر آلودگی زمین و نابودی محیط زیست در اثر توسعه صنعتی و انباشت زباله های سمی کارخانجات و نیز آسیب دیدگی لایه اوزون، بسیار به کار رفته است.
توسعه پایدار، در ابتدا مربوط به دو مبحث عمده بوده است:
•منابع غیرقابل تجدید در جهان مثل منابع فسیلی• آلودگی محیط زیست و آلودگی کره زمینهدفهای کارکردی توسعه پایدار که توسط کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه در نظر گرفته شده است دقیق تر و وسیع تر می باشد . طبق نظر این نوع کمیسیون اهدافی که در مفهوم توسعه پایدار مورد توجه می باشد عبارتند از :
بررسی نیازهای تحقیقاتی مرتبط با مفهوم پایداری، شرایطی را برای پایداری می توان پیشنهاد نمود. این شرایط باید بر چگونگی سیستمهای منابع از نظر نوع برنامه ریزی، طراحی راهبردی و نگهداری تأثیر داشته باشد.
پرلز بر این اعتقاد است که یک شهر ناپایدار را می توان از:
• افت جمعیتی•افت زیست محیطی•ناکارآمدی نظام های انرژی رسانی•کاهش فرصتهای اشتغال•دفع و مهاجرت فعالیتهای صنعتی و خدماتی•عدم تعادل ترکیب اجتماعی – جمعیتی آنتشخیص داد .