تحقیق در مورد نقش زنان در 8 سال دفاع مقدس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 27 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه

برای دیدن چهره زنان ایرانی در دفاع هشت ساله، آئینه ای شفاف تر از گفتار و نوشتار خود آنان نیست. زنانی که در خطوط مختلف نبرد ایستادند تا از آنچه که دوست دارند، دفاع کنند. بسیاری از این زنان به خاک افتادند، بسیاری به اسارت دشمن درآمدند، بسیاری زخم برداشتند. بسیاری بر بالین مجروحان جنگ بیدار ماندند و آنانی که به خانه بازگشتند بسیار نیستند. برای این زنان هنوز جنگ به پایان نرسیده است. زیرا همواره رنج شچم انتظاری و زخم هایی که با آن همخانه اند، چون تابلویی از دل شان آویخته است. دیواری از امید، که هاشورهایی از روشنی بر آن تابانده است.

خلاصه:

اکنون خاطره ای از فداری و صبر و امید یکی از زنانی که در شهریور 59 در آغاز هجوم ارتش بعثی به خاک کشورمان در صحنه های نبرد حضور داشته از زبان خودش برایتان بیان می کنم. او دختری خرمشهری به نام مریم امجدی زنجانی است. به قول دیگران امجدی خدای خاطره است. اما گذشت سالها، ناراحتی میگرن و سر و کله زدن با 2 دختر و 2 پسر که ثمره زندگی مشترکش هستند، دست به دست هم داده و بسیاری از وقایع آند نفرها را که در آن حضور داشته، از یادشان برده اند. به سختی اسامی اشخاص و اماکن را به خاطر می آورد. اطمینان دارم شما هم بعد از خواندن این مجموعة خاطره، تصویر یک دختر 17 ساله خرمشهری را در حالی که یک کلن رول ور دور کمرش بسته و با یک اسلحه ژ-ث دوخشابه پا به پای مردان در برابر دشمن خط آتش می بندد، برای همیشه به ذهن می سپارد.

به یاد پدرم میرنعمت الله امجد زنجانی

حاصل ازدواج مادر و اقاجان، دخ فرزند بود: پنج پسر و پنج دختر به اسم های: فریده، علیؤ مریمؤ نرگس، محمد، افروز، خدیجه، حسن و حسین(دوقلو) و دست آخر عباس. همة ما را به غیر از حسن و حسین و عباس، مادربزرگم همه گل خواجه سیحونی که مامای محلی قابلی بود، در خانه خودمان کبه دنیا آورد. مادرم می گفت 19 تیر 1342 (همان روزی که من به دنیا آمدم) آقاجان، آقاجان تو، نهال درخت بید قشنگی را توی باغچجة کنار حوض پنج پر قشنگ کاشت. آقا اسم شناسنامه ای مرا مریم گذاشته بود، اما مادرم الهام صدا می کرد. شکل و قیافه ام شبیه مادرم بود.

روزها پشت سر هم گذشتند. من به سن مدرسه رسیدم. سالهای اول مدرسه در حال و هوای درس و بازی گذشت. روز جمعه که می شد دوست داشنم تا ظهر بخوابم، اما آقاجان صبح زود بلندمان می کرد. بعد از خواندن نماز صبح به دعای ندبه می رفتیم. تابستان ها آقام من و نرگس را با خواهر بزرگم فریده پیش خانم افشار در عصمتیه می فرستاد تا قرآن یاد بگیریم. جایی شبیه حوزه که در آن، خانم ها قرآن و رساله می خواندند و تفسیر یاد می گرفتند.

رفتن من به عصمتیه، فقط برای روخوانی و یاد گرفتن احکام رساله بود. در خانه خودمان رساله ای داشتیم که مال آقای خمینی (ره) بود. اقاجان می گفت: «چند سال پیش که به کربلا سفر کرده بودم، سری هم به نجف زد و این رسالة سبزرنگ را از آقای خمینی گرفتم.» من از روی همان رساله، احکام را از بر می کردم. به اجبار آقاجان، از روز اولی که به راهنمایی رفتم، چادر سر کردم. آقا در مورد ذخترهایش تعصب خاصی داشت. در خانه حتماً باید دامن و شلوار به پا می کردیم. دخترهای مدرسه بی حجاب بودند و از اینکه من روسری بر سر داشتم، تعجب می کردند. یک بار از آنها پرسید: «تو هر روز روزه می گیری؟» «گفتم: نه چطور مکه»؟ گفت: آخه، هر کس روزه می گیریه، روسری سرش می کنه!» برایش توضیح دادم، که این طور نیست و ما باید خودمان را از نامحرم بپوشانیم در کلاس سوم راهنمایی بودم که متوجه شدم برادرم علی، با دوستانش کارهایی مخفیانه می کند. آنها به اتاق می رفتند و در را از پشت می بستند وروی کاغذ چیزهایی می نوشتند. بعدها فهمیدم که اسم آن کاغذها اعلامیه است. کم کم پای آقاجان هم به این کارها باز شد. اوایل، در حد شرکت در جلسات و روضه خوانی و گوش دادن به صحبت های آقای کافی، واعظ مشهور فعالیت می کرد. آقاجان در کارهای خیر هم دست داش. تا آنجا که می توانست به فقرا کمک می کرد این اواخر در راهپیمایی وهم شرکت می کرد و به مجالس سخنرانی ضد حکومتی (شاه) می رفت.

مردم خرمشهر در خیابانها و دانش آموزان در مدرسه ما شعار ضد حکومتی می دادند و عکس شاه را سر و ته آویزان می کردند. شور و حال آقاجان، علی و بقیه روی من هم اثر گذاشت و به جمع آنها پیوستم. در راهپیمایی دست هایمان را مشت کردیم و فریاد می زدیم: «محصل به پا خیز، برادرت کشته شد» و پر و جوان همصدا می گفتیم: «بگو مرگ بر شاه». راهپیمایی عید قربان سال 57 را همیشه به خاطر دارم که من و علی ره راهپیمایی رفتیم و عکس اقای خمینی و اعلامیه پخش می کردیم مأمورها سر رسیدند و شلیک هوایی شروع شد. مأمورها برادرم علی را در خیابان دستگیر کردند. آقاجان بعد از دستگیری علی، آن قدر دنبالش گشت تا بازداشتگاهش را پیدا کرد. یکی دو روز بعد با قید ضمانت و کلی قول و قرار آزاد شد و به خانه آمد. مادر مرتباً می پرسید: «با او چه کرذنذ؟» و اقاجان می خندید و می گفت: «هیچی، موی سرش را تراشیده کمی شلاق خورده!» از او تعهد کتبی گرفت که دیگه در راهپیمایی ها شرکت نکنه» انا درست فرداری آن روز علی دوباره به خیابان رفت و روز از نو، روزی از نو. روزها کارمان، شعار دادن و فرار کردن بود و شب ها شعار

تحقیق در مورد نقش زنان در 8 سال دفاع مقدس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 27 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه

برای دیدن چهره زنان ایرانی در دفاع هشت ساله، آئینه ای شفاف تر از گفتار و نوشتار خود آنان نیست. زنانی که در خطوط مختلف نبرد ایستادند تا از آنچه که دوست دارند، دفاع کنند. بسیاری از این زنان به خاک افتادند، بسیاری به اسارت دشمن درآمدند، بسیاری زخم برداشتند. بسیاری بر بالین مجروحان جنگ بیدار ماندند و آنانی که به خانه بازگشتند بسیار نیستند. برای این زنان هنوز جنگ به پایان نرسیده است. زیرا همواره رنج شچم انتظاری و زخم هایی که با آن همخانه اند، چون تابلویی از دل شان آویخته است. دیواری از امید، که هاشورهایی از روشنی بر آن تابانده است.

خلاصه:

اکنون خاطره ای از فداری و صبر و امید یکی از زنانی که در شهریور 59 در آغاز هجوم ارتش بعثی به خاک کشورمان در صحنه های نبرد حضور داشته از زبان خودش برایتان بیان می کنم. او دختری خرمشهری به نام مریم امجدی زنجانی است. به قول دیگران امجدی خدای خاطره است. اما گذشت سالها، ناراحتی میگرن و سر و کله زدن با 2 دختر و 2 پسر که ثمره زندگی مشترکش هستند، دست به دست هم داده و بسیاری از وقایع آند نفرها را که در آن حضور داشته، از یادشان برده اند. به سختی اسامی اشخاص و اماکن را به خاطر می آورد. اطمینان دارم شما هم بعد از خواندن این مجموعة خاطره، تصویر یک دختر 17 ساله خرمشهری را در حالی که یک کلن رول ور دور کمرش بسته و با یک اسلحه ژ-ث دوخشابه پا به پای مردان در برابر دشمن خط آتش می بندد، برای همیشه به ذهن می سپارد.

به یاد پدرم میرنعمت الله امجد زنجانی

حاصل ازدواج مادر و اقاجان، دخ فرزند بود: پنج پسر و پنج دختر به اسم های: فریده، علیؤ مریمؤ نرگس، محمد، افروز، خدیجه، حسن و حسین(دوقلو) و دست آخر عباس. همة ما را به غیر از حسن و حسین و عباس، مادربزرگم همه گل خواجه سیحونی که مامای محلی قابلی بود، در خانه خودمان کبه دنیا آورد. مادرم می گفت 19 تیر 1342 (همان روزی که من به دنیا آمدم) آقاجان، آقاجان تو، نهال درخت بید قشنگی را توی باغچجة کنار حوض پنج پر قشنگ کاشت. آقا اسم شناسنامه ای مرا مریم گذاشته بود، اما مادرم الهام صدا می کرد. شکل و قیافه ام شبیه مادرم بود.

روزها پشت سر هم گذشتند. من به سن مدرسه رسیدم. سالهای اول مدرسه در حال و هوای درس و بازی گذشت. روز جمعه که می شد دوست داشنم تا ظهر بخوابم، اما آقاجان صبح زود بلندمان می کرد. بعد از خواندن نماز صبح به دعای ندبه می رفتیم. تابستان ها آقام من و نرگس را با خواهر بزرگم فریده پیش خانم افشار در عصمتیه می فرستاد تا قرآن یاد بگیریم. جایی شبیه حوزه که در آن، خانم ها قرآن و رساله می خواندند و تفسیر یاد می گرفتند.

رفتن من به عصمتیه، فقط برای روخوانی و یاد گرفتن احکام رساله بود. در خانه خودمان رساله ای داشتیم که مال آقای خمینی (ره) بود. اقاجان می گفت: «چند سال پیش که به کربلا سفر کرده بودم، سری هم به نجف زد و این رسالة سبزرنگ را از آقای خمینی گرفتم.» من از روی همان رساله، احکام را از بر می کردم. به اجبار آقاجان، از روز اولی که به راهنمایی رفتم، چادر سر کردم. آقا در مورد ذخترهایش تعصب خاصی داشت. در خانه حتماً باید دامن و شلوار به پا می کردیم. دخترهای مدرسه بی حجاب بودند و از اینکه من روسری بر سر داشتم، تعجب می کردند. یک بار از آنها پرسید: «تو هر روز روزه می گیری؟» «گفتم: نه چطور مکه»؟ گفت: آخه، هر کس روزه می گیریه، روسری سرش می کنه!» برایش توضیح دادم، که این طور نیست و ما باید خودمان را از نامحرم بپوشانیم در کلاس سوم راهنمایی بودم که متوجه شدم برادرم علی، با دوستانش کارهایی مخفیانه می کند. آنها به اتاق می رفتند و در را از پشت می بستند وروی کاغذ چیزهایی می نوشتند. بعدها فهمیدم که اسم آن کاغذها اعلامیه است. کم کم پای آقاجان هم به این کارها باز شد. اوایل، در حد شرکت در جلسات و روضه خوانی و گوش دادن به صحبت های آقای کافی، واعظ مشهور فعالیت می کرد. آقاجان در کارهای خیر هم دست داش. تا آنجا که می توانست به فقرا کمک می کرد این اواخر در راهپیمایی وهم شرکت می کرد و به مجالس سخنرانی ضد حکومتی (شاه) می رفت.

مردم خرمشهر در خیابانها و دانش آموزان در مدرسه ما شعار ضد حکومتی می دادند و عکس شاه را سر و ته آویزان می کردند. شور و حال آقاجان، علی و بقیه روی من هم اثر گذاشت و به جمع آنها پیوستم. در راهپیمایی دست هایمان را مشت کردیم و فریاد می زدیم: «محصل به پا خیز، برادرت کشته شد» و پر و جوان همصدا می گفتیم: «بگو مرگ بر شاه». راهپیمایی عید قربان سال 57 را همیشه به خاطر دارم که من و علی ره راهپیمایی رفتیم و عکس اقای خمینی و اعلامیه پخش می کردیم مأمورها سر رسیدند و شلیک هوایی شروع شد. مأمورها برادرم علی را در خیابان دستگیر کردند. آقاجان بعد از دستگیری علی، آن قدر دنبالش گشت تا بازداشتگاهش را پیدا کرد. یکی دو روز بعد با قید ضمانت و کلی قول و قرار آزاد شد و به خانه آمد. مادر مرتباً می پرسید: «با او چه کرذنذ؟» و اقاجان می خندید و می گفت: «هیچی، موی سرش را تراشیده کمی شلاق خورده!» از او تعهد کتبی گرفت که دیگه در راهپیمایی ها شرکت نکنه» انا درست فرداری آن روز علی دوباره به خیابان رفت و روز از نو، روزی از نو. روزها کارمان، شعار دادن و فرار کردن بود و شب ها شعار

تحقیق در مورد گل لاله 8 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

گل لاله

بافت گیاه:متوسط       نوع گیاه:علفی چند ساله

دوام برگ:خزان کننده   گل دهی:بهار

منشا وگسترش:آسیاواروپا  ارتفاع:۶۰-۱۲سانتیمتر

ریخت شناسی: لاله گیاهی است بابرگهای نواری پهن و گلهای زیبا با رنگهای متنوع(قرمز-زرد-صورتی-بنفش-نارنجی-دورنگ و...)ازنظر باغبانی به دو گروه تقسیم می شود :لاله هایی باشاخه گلدهنده بلند که مناسب گل شاخه بریده هستند و لاله هایی بادمگل کوتاه و گلهای درشت که بیشتر در گلدان کشت می گردند.

نیازهای طبیعی:

نور:آفتاب کامل تاسایه آفتاب

خاک:خاک باغچه+خاک برگ پوسیده+ماسه(بدون کود دامی)

عمق کاش۲۰-۱۲سانتیمتر

فاصله کاش۱۰-۵سانتیمتر

رطوبت:آبیاری معمولی

کاشت و نگهداری:پیازها را در دمای ۱۵تا۲۰درجه انبار کردهودر آبان ماه بکارید.خاک لاله باید زهکشی مناسبی داشته باشد تا پیازها نپوسند.گلدانها به مدت ۶هفته در دمای ۴درجه و۶هفتهدر دمای۵-۱۰درجه قرار داده می شوند و سپس به گلخانه سرد(۱۵درجه)منتقل می گردند.به تدریج ریشه ها و برگها رشد کرده و بسته به گونه گیاه جوانه گل نیز ظاهر می شود.

ازدیاد:کاشت بذرو پیاز

کاربرد در فضای سبز:مناسب کاشت در باغچه ها-حاشیه ها-گلدانها-باغهای صخره ها و گل شاخه بریده

آفات و بیماریها:لاله به قارچها حساس است.

لاله سیاه:

یکی از انواع گونه های گل لاله است .

نام علمی: Talipa ,Pueen of night

خانواده: LILIACEAE

گیاه پیازی است که بلندی آن به ۶۰ سانتیمتر می رسد. گلهای آن به رنگ خرمایی تیره مایل به مشکی بوده و تیره ترین نوع گل لاله است که روی ساقه های قوی در اواخر بهار ظاهر می شود.

نیازها: به مکان آفتابی و خاک با زهکشی خوب نیاز دارد. پیازها را پس از خشک شدن برگها از خاک درآورده در محل خشک جهت کاشت در پاییز انبار می کنند.ازدیاد: به وسیله تقسیم پیازها در پاییز یا کاشت بذر در بهار یا پاییز امکان پذیر است.

روش تکثیر گل لاله:

تمام انواع لاله ها به سرما مقاوم هستند و می توان آنها را در پائیز ، حوالی مهر و آبان در باغچه کاشت و از گل آنها در بهار استفاده نمود .

معهذا اگر بخواهند پیاز لاله را پیش رس کنند باید پیازها را در مهر و آبان در گلدان بکارند .خاک مناسب برای گشت گل لاله خاکهای رُسی ، شنی میباشد که در زمستان آنرا با کود شیمیایی مخلوط کرده باشند .در زمینهای خیلی سبک شنی باید به اندازه کافی کود گاوی پوسیده با خاک مخلوط کرد .برای گاشت پیاز در گلدان ابتداء قطعه تیله شکسته ای را در ته گلدان قرار داده سپس گلدان را از خاک پر می کنند و آنگاه چهار پیاز را در آن میکارند. نوک پیازها باید از خاک بیرون باشد .

تولید کنندگان گل فقط یک پیاز لاله را در یک گلدان نشائی می کارند .

معمولا در موقع گاشت دور پیاز را ماسه میریزند تا رطوبت زیاد به آن صدمه نزند .

محیط پیاز لاله ۱۱- ۱۲ سانتیمتر و وزنش در حدود ۳۵ – ۴۰ گرم باید باشد .

یادآوری و تذکر این نکته ضرورت دارد که پیازها باید سالم و عاری از امراض باشند .

تحقیق در مورد گل لاله 8 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

گل لاله

بافت گیاه:متوسط       نوع گیاه:علفی چند ساله

دوام برگ:خزان کننده   گل دهی:بهار

منشا وگسترش:آسیاواروپا  ارتفاع:۶۰-۱۲سانتیمتر

ریخت شناسی: لاله گیاهی است بابرگهای نواری پهن و گلهای زیبا با رنگهای متنوع(قرمز-زرد-صورتی-بنفش-نارنجی-دورنگ و...)ازنظر باغبانی به دو گروه تقسیم می شود :لاله هایی باشاخه گلدهنده بلند که مناسب گل شاخه بریده هستند و لاله هایی بادمگل کوتاه و گلهای درشت که بیشتر در گلدان کشت می گردند.

نیازهای طبیعی:

نور:آفتاب کامل تاسایه آفتاب

خاک:خاک باغچه+خاک برگ پوسیده+ماسه(بدون کود دامی)

عمق کاش۲۰-۱۲سانتیمتر

فاصله کاش۱۰-۵سانتیمتر

رطوبت:آبیاری معمولی

کاشت و نگهداری:پیازها را در دمای ۱۵تا۲۰درجه انبار کردهودر آبان ماه بکارید.خاک لاله باید زهکشی مناسبی داشته باشد تا پیازها نپوسند.گلدانها به مدت ۶هفته در دمای ۴درجه و۶هفتهدر دمای۵-۱۰درجه قرار داده می شوند و سپس به گلخانه سرد(۱۵درجه)منتقل می گردند.به تدریج ریشه ها و برگها رشد کرده و بسته به گونه گیاه جوانه گل نیز ظاهر می شود.

ازدیاد:کاشت بذرو پیاز

کاربرد در فضای سبز:مناسب کاشت در باغچه ها-حاشیه ها-گلدانها-باغهای صخره ها و گل شاخه بریده

آفات و بیماریها:لاله به قارچها حساس است.

لاله سیاه:

یکی از انواع گونه های گل لاله است .

نام علمی: Talipa ,Pueen of night

خانواده: LILIACEAE

گیاه پیازی است که بلندی آن به ۶۰ سانتیمتر می رسد. گلهای آن به رنگ خرمایی تیره مایل به مشکی بوده و تیره ترین نوع گل لاله است که روی ساقه های قوی در اواخر بهار ظاهر می شود.

نیازها: به مکان آفتابی و خاک با زهکشی خوب نیاز دارد. پیازها را پس از خشک شدن برگها از خاک درآورده در محل خشک جهت کاشت در پاییز انبار می کنند.ازدیاد: به وسیله تقسیم پیازها در پاییز یا کاشت بذر در بهار یا پاییز امکان پذیر است.

روش تکثیر گل لاله:

تمام انواع لاله ها به سرما مقاوم هستند و می توان آنها را در پائیز ، حوالی مهر و آبان در باغچه کاشت و از گل آنها در بهار استفاده نمود .

معهذا اگر بخواهند پیاز لاله را پیش رس کنند باید پیازها را در مهر و آبان در گلدان بکارند .خاک مناسب برای گشت گل لاله خاکهای رُسی ، شنی میباشد که در زمستان آنرا با کود شیمیایی مخلوط کرده باشند .در زمینهای خیلی سبک شنی باید به اندازه کافی کود گاوی پوسیده با خاک مخلوط کرد .برای گاشت پیاز در گلدان ابتداء قطعه تیله شکسته ای را در ته گلدان قرار داده سپس گلدان را از خاک پر می کنند و آنگاه چهار پیاز را در آن میکارند. نوک پیازها باید از خاک بیرون باشد .

تولید کنندگان گل فقط یک پیاز لاله را در یک گلدان نشائی می کارند .

معمولا در موقع گاشت دور پیاز را ماسه میریزند تا رطوبت زیاد به آن صدمه نزند .

محیط پیاز لاله ۱۱- ۱۲ سانتیمتر و وزنش در حدود ۳۵ – ۴۰ گرم باید باشد .

یادآوری و تذکر این نکته ضرورت دارد که پیازها باید سالم و عاری از امراض باشند .

تحقیق در مورد گل لاله 8 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

گل لاله

بافت گیاه:متوسط       نوع گیاه:علفی چند ساله

دوام برگ:خزان کننده   گل دهی:بهار

منشا وگسترش:آسیاواروپا  ارتفاع:۶۰-۱۲سانتیمتر

ریخت شناسی: لاله گیاهی است بابرگهای نواری پهن و گلهای زیبا با رنگهای متنوع(قرمز-زرد-صورتی-بنفش-نارنجی-دورنگ و...)ازنظر باغبانی به دو گروه تقسیم می شود :لاله هایی باشاخه گلدهنده بلند که مناسب گل شاخه بریده هستند و لاله هایی بادمگل کوتاه و گلهای درشت که بیشتر در گلدان کشت می گردند.

نیازهای طبیعی:

نور:آفتاب کامل تاسایه آفتاب

خاک:خاک باغچه+خاک برگ پوسیده+ماسه(بدون کود دامی)

عمق کاش۲۰-۱۲سانتیمتر

فاصله کاش۱۰-۵سانتیمتر

رطوبت:آبیاری معمولی

کاشت و نگهداری:پیازها را در دمای ۱۵تا۲۰درجه انبار کردهودر آبان ماه بکارید.خاک لاله باید زهکشی مناسبی داشته باشد تا پیازها نپوسند.گلدانها به مدت ۶هفته در دمای ۴درجه و۶هفتهدر دمای۵-۱۰درجه قرار داده می شوند و سپس به گلخانه سرد(۱۵درجه)منتقل می گردند.به تدریج ریشه ها و برگها رشد کرده و بسته به گونه گیاه جوانه گل نیز ظاهر می شود.

ازدیاد:کاشت بذرو پیاز

کاربرد در فضای سبز:مناسب کاشت در باغچه ها-حاشیه ها-گلدانها-باغهای صخره ها و گل شاخه بریده

آفات و بیماریها:لاله به قارچها حساس است.

لاله سیاه:

یکی از انواع گونه های گل لاله است .

نام علمی: Talipa ,Pueen of night

خانواده: LILIACEAE

گیاه پیازی است که بلندی آن به ۶۰ سانتیمتر می رسد. گلهای آن به رنگ خرمایی تیره مایل به مشکی بوده و تیره ترین نوع گل لاله است که روی ساقه های قوی در اواخر بهار ظاهر می شود.

نیازها: به مکان آفتابی و خاک با زهکشی خوب نیاز دارد. پیازها را پس از خشک شدن برگها از خاک درآورده در محل خشک جهت کاشت در پاییز انبار می کنند.ازدیاد: به وسیله تقسیم پیازها در پاییز یا کاشت بذر در بهار یا پاییز امکان پذیر است.

روش تکثیر گل لاله:

تمام انواع لاله ها به سرما مقاوم هستند و می توان آنها را در پائیز ، حوالی مهر و آبان در باغچه کاشت و از گل آنها در بهار استفاده نمود .

معهذا اگر بخواهند پیاز لاله را پیش رس کنند باید پیازها را در مهر و آبان در گلدان بکارند .خاک مناسب برای گشت گل لاله خاکهای رُسی ، شنی میباشد که در زمستان آنرا با کود شیمیایی مخلوط کرده باشند .در زمینهای خیلی سبک شنی باید به اندازه کافی کود گاوی پوسیده با خاک مخلوط کرد .برای گاشت پیاز در گلدان ابتداء قطعه تیله شکسته ای را در ته گلدان قرار داده سپس گلدان را از خاک پر می کنند و آنگاه چهار پیاز را در آن میکارند. نوک پیازها باید از خاک بیرون باشد .

تولید کنندگان گل فقط یک پیاز لاله را در یک گلدان نشائی می کارند .

معمولا در موقع گاشت دور پیاز را ماسه میریزند تا رطوبت زیاد به آن صدمه نزند .

محیط پیاز لاله ۱۱- ۱۲ سانتیمتر و وزنش در حدود ۳۵ – ۴۰ گرم باید باشد .

یادآوری و تذکر این نکته ضرورت دارد که پیازها باید سالم و عاری از امراض باشند .