حریم فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییحریم فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییتحقیق در مورد یاتاقان 11 ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن .doc :
جنس یاتاقان های لغزشی :
یاتاقان ها باید از جنسی انتخاب شوند که دارای خاصیت لغزندگی بالایی باشند و مقاومتشان در برابر سایش ، خورندگی و فشار زیاد باشند و علاوه بر داشتن انبساط حرارتی کم ، از قابلیت هدایت حرارتی خوبی نیز برخوردار باشند . همچنین لازم است در لحظات شروع کار شکل خود را بشکل محور تطبیق داده تا لحظه ی رسیدن روغن ( در لحظه ی شروع حرکت ) خورده نشوند .
یاتاقان های بابیتی :
این نوع یاتاقان ها دارای قابلیت لغزشی خوبی هستند و غالبا در دور های بالا به کار برده می شوند . یاتاقان های بابیتی به دو نوع پایه قلع و پایه سرب تقسیم می شوند . بابیت های پایه قلع دارای 75 تا 85 درصد سرب ، 4 تا 10 درصد قلع و 9 تا 15 درصد آنتیموان و 4 تا 6 درصد مس هستند . این یاتاقان ها می توانند خودشان را به خارج ازمرکز بودن و یا کجیهای کوچک محور تطبیق دهند . همچنین این یاتاقان ها می توانند ذرات خارجی موجود در روغن را در خود نفوذ دهند و بدین وسیله از ایجاد خراشیدگی توسط این ذرات در روی محور جلوگیری به عمل می آورند .
محورهایی که با این نوع یاتاقان ها کار می کنند غالبا از جنس فولاد نرم ، فولاد سخت و یا چدن می باشند .
یاتاقان های برنزی :
این نوع یاتاقان ها برای بارهای سنگین و سرعتهای کم مناسب هستند ولی محور آنها باید با یاتاقان هم محور باشد .
یاتاقان های مس – سرب :
در بعضی از موارد بار وارد شده به قدری زیاد است که یاتاقان های بابیتی توان تحمل آنرا ندارند در این موارد از یاتاقان های مس – سرب استفاده می کنند . خاصیت تطبیق پذیری آنها کم است لذا محور آنها باید سخت و کاملا با یاتاقان هم محورد باشد .
یاتاقان های چدنی :
در مواردی که بار وارد شده بر یاتاقان خیلی خشن (ضربه دار) نباشد از این نوع یاتاقان استفاده می شود . برخی از امتیازات این یاتاقان ها مربوط به گرافیت موجود در آنهاست . در یاتاقان های چدنی نیز محور با یاتاقان باید دقیقا هم محور باشد .
یاتاقان های اسفنجی :
این دسته از یاتاقان ها را که به یاتاقان های خود روغنکار نیز معروف هستند با کلافی کردن پودرهای فلزی و تزریق روغن به آنها می سازند . از انواع مختلف ترکیبات برنز بطور وسیعی در ساخت این نوع یاتاقان ها استفاده می شود ولی در ساخت آنها آهن کمتر بکار می رود . این نوع یاتاقان ها هم به شکل استوانه و هم به شکل کروی موجود هستند .
یاتاقان ای کربنی :
در مواردی که درجه ی حرارت بالاست و با استفاده از روشهای معمول روغنکاری غیر ممکن است از یاتاقان های کربنی خالص استفاده می کنند .
یاتاقان های تفلونی ( پولی تترا فلوئورو اتیلن ) :
ضریب اصطکاک تفلون به قدری کم است که احتیاج به روغنکاری ندارد . این نوع یاتاقان ها می توانند زیر بار سنگین و سرعتهای کم یا نوسانی کار کنند . با پر کردن این ماده بر الیاف شیشه ای ، پودر کربن ، برنز یا اکسیدهای فلزی مقاومت آن را افزایش می دهند . در شرایط وجود خورندگی ، سایش و چسبندگی می توان از این یاتاقان ها استفاده کرد .
یاتاقان های مرکب (چند جنسی) :
در مواردی که یاتاقان باید در مقابل بارهای زیاد قرار بگیرد از این نوع یاتاقان استفاده می شود .
یاتاقان های سرامیکی :
نوعی یاتاقان ساچمه ای که قسمت داخلی آن از فولاد ساخته شده و رینگ خارجی و عضوهای غلتنده از جنس سرامیک می باشد . وزن ساچمه های سرامیکی بیش از 40% کمتر از وزن ساچمه های فولادی است . این عامل باعث کاهش نیروی گریز از مرکز و ارتعاش می شود . بنابراین یاتاقان های سرامیکی می توانند 20 تا 40% سریعتر از یاتاقان های معمولی باشند . یعنی در این گونه یاتاقان ها ، ساچمه ها نیروی خارجی کمتری را به شیارهای رینگ خارجی در حین چرخش اعمال می کنند . در نتیجه نیروی خارجی وارده ، اصطکاک و مقاومت در مقابل غلتش کاهش می یابد . وزن کم ساچمه ها به یاتاقان اجازه می دهد که با دور بیشتری بچرخد و انرژی کمتری برای حفظ حرکت خود استفاده می کند .
برای موتورهای رفت و برگشت ، یاتاقان های نقره ای معمولا شامل electrodeposited silver روی فولاد محافظ با یک پوشش 0.001-0.005 in سرب است . یک لایه مختصر انیویم روی لایه سرب برای افزایش مقاومت خوردگی مواد استفاده می شود .
آلیاژهای آلومینیوم و روی برای استفاده بارهای زیاد ، سرعت های کم استفاده می شوند . ولی جایگزین بابیت برای تجهیزاتی که تحت بارهای ثابت بالا کار می کنند نشده است . آلومینیوم 20 تا 30 و سرب 3 و آلیاژ مس به پوسته فولادی یاتاقان وصل می شود . آلیاژ می تواند هم به عنوان قالب ریخته گری شده و هم چسبانده شده به پوسته یاتاقان استفاده شود . آلیاژی های برای فرم قالبی ، مخصوصا در قالب طولانی و فرم توخالی استفاده می شود .
تذکر : باید برای چدن به عنوان یک ماده یاتاقان باشد . گرافیت در چدن یک سطح لعابی ایجاد می کند که برای سرعت سطوح با 130 و بارهای تا 150 مفید است . تنظیم خوب و رهایی از کثیفی به خاطر قابلیت مطابقت ضعیف چدن ضروری است .
آلیاژهای بر پایه مسی محدوده وسیعی برای خواص یاتاقان دارند که آنها را برای کاربردهای مختلف مناسب می کنند . استفاده به تنهایی یا در ترکیب با فولاد ، بابیت (فلز سفید) و گرافیت ، برنزها و آلیاژهای مسی – سرب در مقابل شرایط مختلف بار و سرعت داده شده در جدول 6.4.10 هستند . آلیاژهای مس – سرب روی نوارهای فولاد محافظ در لایه بسیار نازک قالب ریزی می شوند برای فراهم کردن سطوج یاتاقان .
بابیت قابلیت خوب محاط کردن (توانایی محاط کردن اجزای خارجی در خود ) و مطابقت (توانایی تغییر شکل پلاستیک برای تصحیح اختلالات در مونتاژ یاتاقان) دارد .
این آلیاژها ممکن است بصورت دلخواه به شفت فولاد نرم زده شود . محدودیت های آلیاژهای با بیت تمایل به پخش شدن تحت بارهای ثابت زیاد و خستگی تحت بارهای نوسانی زیاد است . این محدودیت ها خصوصا در دماهای بالاتر شامل می شود . با افزایش دما بین 212-68 درجه فارنهایت (100-20 درجه سانتیگراد) مقاومت فلز 50% کاهش می یابد .
تحقیق در مورد یاتاقان 11 ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن .doc :
جنس یاتاقان های لغزشی :
یاتاقان ها باید از جنسی انتخاب شوند که دارای خاصیت لغزندگی بالایی باشند و مقاومتشان در برابر سایش ، خورندگی و فشار زیاد باشند و علاوه بر داشتن انبساط حرارتی کم ، از قابلیت هدایت حرارتی خوبی نیز برخوردار باشند . همچنین لازم است در لحظات شروع کار شکل خود را بشکل محور تطبیق داده تا لحظه ی رسیدن روغن ( در لحظه ی شروع حرکت ) خورده نشوند .
یاتاقان های بابیتی :
این نوع یاتاقان ها دارای قابلیت لغزشی خوبی هستند و غالبا در دور های بالا به کار برده می شوند . یاتاقان های بابیتی به دو نوع پایه قلع و پایه سرب تقسیم می شوند . بابیت های پایه قلع دارای 75 تا 85 درصد سرب ، 4 تا 10 درصد قلع و 9 تا 15 درصد آنتیموان و 4 تا 6 درصد مس هستند . این یاتاقان ها می توانند خودشان را به خارج ازمرکز بودن و یا کجیهای کوچک محور تطبیق دهند . همچنین این یاتاقان ها می توانند ذرات خارجی موجود در روغن را در خود نفوذ دهند و بدین وسیله از ایجاد خراشیدگی توسط این ذرات در روی محور جلوگیری به عمل می آورند .
محورهایی که با این نوع یاتاقان ها کار می کنند غالبا از جنس فولاد نرم ، فولاد سخت و یا چدن می باشند .
یاتاقان های برنزی :
این نوع یاتاقان ها برای بارهای سنگین و سرعتهای کم مناسب هستند ولی محور آنها باید با یاتاقان هم محور باشد .
یاتاقان های مس – سرب :
در بعضی از موارد بار وارد شده به قدری زیاد است که یاتاقان های بابیتی توان تحمل آنرا ندارند در این موارد از یاتاقان های مس – سرب استفاده می کنند . خاصیت تطبیق پذیری آنها کم است لذا محور آنها باید سخت و کاملا با یاتاقان هم محورد باشد .
یاتاقان های چدنی :
در مواردی که بار وارد شده بر یاتاقان خیلی خشن (ضربه دار) نباشد از این نوع یاتاقان استفاده می شود . برخی از امتیازات این یاتاقان ها مربوط به گرافیت موجود در آنهاست . در یاتاقان های چدنی نیز محور با یاتاقان باید دقیقا هم محور باشد .
یاتاقان های اسفنجی :
این دسته از یاتاقان ها را که به یاتاقان های خود روغنکار نیز معروف هستند با کلافی کردن پودرهای فلزی و تزریق روغن به آنها می سازند . از انواع مختلف ترکیبات برنز بطور وسیعی در ساخت این نوع یاتاقان ها استفاده می شود ولی در ساخت آنها آهن کمتر بکار می رود . این نوع یاتاقان ها هم به شکل استوانه و هم به شکل کروی موجود هستند .
یاتاقان ای کربنی :
در مواردی که درجه ی حرارت بالاست و با استفاده از روشهای معمول روغنکاری غیر ممکن است از یاتاقان های کربنی خالص استفاده می کنند .
یاتاقان های تفلونی ( پولی تترا فلوئورو اتیلن ) :
ضریب اصطکاک تفلون به قدری کم است که احتیاج به روغنکاری ندارد . این نوع یاتاقان ها می توانند زیر بار سنگین و سرعتهای کم یا نوسانی کار کنند . با پر کردن این ماده بر الیاف شیشه ای ، پودر کربن ، برنز یا اکسیدهای فلزی مقاومت آن را افزایش می دهند . در شرایط وجود خورندگی ، سایش و چسبندگی می توان از این یاتاقان ها استفاده کرد .
یاتاقان های مرکب (چند جنسی) :
در مواردی که یاتاقان باید در مقابل بارهای زیاد قرار بگیرد از این نوع یاتاقان استفاده می شود .
یاتاقان های سرامیکی :
نوعی یاتاقان ساچمه ای که قسمت داخلی آن از فولاد ساخته شده و رینگ خارجی و عضوهای غلتنده از جنس سرامیک می باشد . وزن ساچمه های سرامیکی بیش از 40% کمتر از وزن ساچمه های فولادی است . این عامل باعث کاهش نیروی گریز از مرکز و ارتعاش می شود . بنابراین یاتاقان های سرامیکی می توانند 20 تا 40% سریعتر از یاتاقان های معمولی باشند . یعنی در این گونه یاتاقان ها ، ساچمه ها نیروی خارجی کمتری را به شیارهای رینگ خارجی در حین چرخش اعمال می کنند . در نتیجه نیروی خارجی وارده ، اصطکاک و مقاومت در مقابل غلتش کاهش می یابد . وزن کم ساچمه ها به یاتاقان اجازه می دهد که با دور بیشتری بچرخد و انرژی کمتری برای حفظ حرکت خود استفاده می کند .
برای موتورهای رفت و برگشت ، یاتاقان های نقره ای معمولا شامل electrodeposited silver روی فولاد محافظ با یک پوشش 0.001-0.005 in سرب است . یک لایه مختصر انیویم روی لایه سرب برای افزایش مقاومت خوردگی مواد استفاده می شود .
آلیاژهای آلومینیوم و روی برای استفاده بارهای زیاد ، سرعت های کم استفاده می شوند . ولی جایگزین بابیت برای تجهیزاتی که تحت بارهای ثابت بالا کار می کنند نشده است . آلومینیوم 20 تا 30 و سرب 3 و آلیاژ مس به پوسته فولادی یاتاقان وصل می شود . آلیاژ می تواند هم به عنوان قالب ریخته گری شده و هم چسبانده شده به پوسته یاتاقان استفاده شود . آلیاژی های برای فرم قالبی ، مخصوصا در قالب طولانی و فرم توخالی استفاده می شود .
تذکر : باید برای چدن به عنوان یک ماده یاتاقان باشد . گرافیت در چدن یک سطح لعابی ایجاد می کند که برای سرعت سطوح با 130 و بارهای تا 150 مفید است . تنظیم خوب و رهایی از کثیفی به خاطر قابلیت مطابقت ضعیف چدن ضروری است .
آلیاژهای بر پایه مسی محدوده وسیعی برای خواص یاتاقان دارند که آنها را برای کاربردهای مختلف مناسب می کنند . استفاده به تنهایی یا در ترکیب با فولاد ، بابیت (فلز سفید) و گرافیت ، برنزها و آلیاژهای مسی – سرب در مقابل شرایط مختلف بار و سرعت داده شده در جدول 6.4.10 هستند . آلیاژهای مس – سرب روی نوارهای فولاد محافظ در لایه بسیار نازک قالب ریزی می شوند برای فراهم کردن سطوج یاتاقان .
بابیت قابلیت خوب محاط کردن (توانایی محاط کردن اجزای خارجی در خود ) و مطابقت (توانایی تغییر شکل پلاستیک برای تصحیح اختلالات در مونتاژ یاتاقان) دارد .
این آلیاژها ممکن است بصورت دلخواه به شفت فولاد نرم زده شود . محدودیت های آلیاژهای با بیت تمایل به پخش شدن تحت بارهای ثابت زیاد و خستگی تحت بارهای نوسانی زیاد است . این محدودیت ها خصوصا در دماهای بالاتر شامل می شود . با افزایش دما بین 212-68 درجه فارنهایت (100-20 درجه سانتیگراد) مقاومت فلز 50% کاهش می یابد .
تحقیق در مورد یاتاقان 11 ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن .doc :
جنس یاتاقان های لغزشی :
یاتاقان ها باید از جنسی انتخاب شوند که دارای خاصیت لغزندگی بالایی باشند و مقاومتشان در برابر سایش ، خورندگی و فشار زیاد باشند و علاوه بر داشتن انبساط حرارتی کم ، از قابلیت هدایت حرارتی خوبی نیز برخوردار باشند . همچنین لازم است در لحظات شروع کار شکل خود را بشکل محور تطبیق داده تا لحظه ی رسیدن روغن ( در لحظه ی شروع حرکت ) خورده نشوند .
یاتاقان های بابیتی :
این نوع یاتاقان ها دارای قابلیت لغزشی خوبی هستند و غالبا در دور های بالا به کار برده می شوند . یاتاقان های بابیتی به دو نوع پایه قلع و پایه سرب تقسیم می شوند . بابیت های پایه قلع دارای 75 تا 85 درصد سرب ، 4 تا 10 درصد قلع و 9 تا 15 درصد آنتیموان و 4 تا 6 درصد مس هستند . این یاتاقان ها می توانند خودشان را به خارج ازمرکز بودن و یا کجیهای کوچک محور تطبیق دهند . همچنین این یاتاقان ها می توانند ذرات خارجی موجود در روغن را در خود نفوذ دهند و بدین وسیله از ایجاد خراشیدگی توسط این ذرات در روی محور جلوگیری به عمل می آورند .
محورهایی که با این نوع یاتاقان ها کار می کنند غالبا از جنس فولاد نرم ، فولاد سخت و یا چدن می باشند .
یاتاقان های برنزی :
این نوع یاتاقان ها برای بارهای سنگین و سرعتهای کم مناسب هستند ولی محور آنها باید با یاتاقان هم محور باشد .
یاتاقان های مس – سرب :
در بعضی از موارد بار وارد شده به قدری زیاد است که یاتاقان های بابیتی توان تحمل آنرا ندارند در این موارد از یاتاقان های مس – سرب استفاده می کنند . خاصیت تطبیق پذیری آنها کم است لذا محور آنها باید سخت و کاملا با یاتاقان هم محورد باشد .
یاتاقان های چدنی :
در مواردی که بار وارد شده بر یاتاقان خیلی خشن (ضربه دار) نباشد از این نوع یاتاقان استفاده می شود . برخی از امتیازات این یاتاقان ها مربوط به گرافیت موجود در آنهاست . در یاتاقان های چدنی نیز محور با یاتاقان باید دقیقا هم محور باشد .
یاتاقان های اسفنجی :
این دسته از یاتاقان ها را که به یاتاقان های خود روغنکار نیز معروف هستند با کلافی کردن پودرهای فلزی و تزریق روغن به آنها می سازند . از انواع مختلف ترکیبات برنز بطور وسیعی در ساخت این نوع یاتاقان ها استفاده می شود ولی در ساخت آنها آهن کمتر بکار می رود . این نوع یاتاقان ها هم به شکل استوانه و هم به شکل کروی موجود هستند .
یاتاقان ای کربنی :
در مواردی که درجه ی حرارت بالاست و با استفاده از روشهای معمول روغنکاری غیر ممکن است از یاتاقان های کربنی خالص استفاده می کنند .
یاتاقان های تفلونی ( پولی تترا فلوئورو اتیلن ) :
ضریب اصطکاک تفلون به قدری کم است که احتیاج به روغنکاری ندارد . این نوع یاتاقان ها می توانند زیر بار سنگین و سرعتهای کم یا نوسانی کار کنند . با پر کردن این ماده بر الیاف شیشه ای ، پودر کربن ، برنز یا اکسیدهای فلزی مقاومت آن را افزایش می دهند . در شرایط وجود خورندگی ، سایش و چسبندگی می توان از این یاتاقان ها استفاده کرد .
یاتاقان های مرکب (چند جنسی) :
در مواردی که یاتاقان باید در مقابل بارهای زیاد قرار بگیرد از این نوع یاتاقان استفاده می شود .
یاتاقان های سرامیکی :
نوعی یاتاقان ساچمه ای که قسمت داخلی آن از فولاد ساخته شده و رینگ خارجی و عضوهای غلتنده از جنس سرامیک می باشد . وزن ساچمه های سرامیکی بیش از 40% کمتر از وزن ساچمه های فولادی است . این عامل باعث کاهش نیروی گریز از مرکز و ارتعاش می شود . بنابراین یاتاقان های سرامیکی می توانند 20 تا 40% سریعتر از یاتاقان های معمولی باشند . یعنی در این گونه یاتاقان ها ، ساچمه ها نیروی خارجی کمتری را به شیارهای رینگ خارجی در حین چرخش اعمال می کنند . در نتیجه نیروی خارجی وارده ، اصطکاک و مقاومت در مقابل غلتش کاهش می یابد . وزن کم ساچمه ها به یاتاقان اجازه می دهد که با دور بیشتری بچرخد و انرژی کمتری برای حفظ حرکت خود استفاده می کند .
برای موتورهای رفت و برگشت ، یاتاقان های نقره ای معمولا شامل electrodeposited silver روی فولاد محافظ با یک پوشش 0.001-0.005 in سرب است . یک لایه مختصر انیویم روی لایه سرب برای افزایش مقاومت خوردگی مواد استفاده می شود .
آلیاژهای آلومینیوم و روی برای استفاده بارهای زیاد ، سرعت های کم استفاده می شوند . ولی جایگزین بابیت برای تجهیزاتی که تحت بارهای ثابت بالا کار می کنند نشده است . آلومینیوم 20 تا 30 و سرب 3 و آلیاژ مس به پوسته فولادی یاتاقان وصل می شود . آلیاژ می تواند هم به عنوان قالب ریخته گری شده و هم چسبانده شده به پوسته یاتاقان استفاده شود . آلیاژی های برای فرم قالبی ، مخصوصا در قالب طولانی و فرم توخالی استفاده می شود .
تذکر : باید برای چدن به عنوان یک ماده یاتاقان باشد . گرافیت در چدن یک سطح لعابی ایجاد می کند که برای سرعت سطوح با 130 و بارهای تا 150 مفید است . تنظیم خوب و رهایی از کثیفی به خاطر قابلیت مطابقت ضعیف چدن ضروری است .
آلیاژهای بر پایه مسی محدوده وسیعی برای خواص یاتاقان دارند که آنها را برای کاربردهای مختلف مناسب می کنند . استفاده به تنهایی یا در ترکیب با فولاد ، بابیت (فلز سفید) و گرافیت ، برنزها و آلیاژهای مسی – سرب در مقابل شرایط مختلف بار و سرعت داده شده در جدول 6.4.10 هستند . آلیاژهای مس – سرب روی نوارهای فولاد محافظ در لایه بسیار نازک قالب ریزی می شوند برای فراهم کردن سطوج یاتاقان .
بابیت قابلیت خوب محاط کردن (توانایی محاط کردن اجزای خارجی در خود ) و مطابقت (توانایی تغییر شکل پلاستیک برای تصحیح اختلالات در مونتاژ یاتاقان) دارد .
این آلیاژها ممکن است بصورت دلخواه به شفت فولاد نرم زده شود . محدودیت های آلیاژهای با بیت تمایل به پخش شدن تحت بارهای ثابت زیاد و خستگی تحت بارهای نوسانی زیاد است . این محدودیت ها خصوصا در دماهای بالاتر شامل می شود . با افزایش دما بین 212-68 درجه فارنهایت (100-20 درجه سانتیگراد) مقاومت فلز 50% کاهش می یابد .
تحقیق در مورد اثربخشی آموزشی 11 ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن .doc :
اثربخشی آموزشی
چکیده
ضرورت آموزش به صورت یک امر طبیعی درآمده است. پیشرفت و توسعه سازمانها و موسسات درگرو ارتقای سطح دانش، مهارت، رفتار و بینش منابع انسانی است. برهمین اساس، اکثر سازمانها دوره های آموزش موجود در داخل یا خارج از کشور برای کارکنان خود برگزار می‌کنند و اجرای هر دوره متضمن سرمایه گذاری هنگفت است لذا آگاهی از میزان اثربخشی دوره های آموزشی و بازدهی حاصل از آنها برای مدیران بسیار بااهمیت است.ارزشیابی یکی از مهمترین مراحل برنامه ریزی آموزشی است که انجام صحیح آن اطلاعات بسیار مفیدی را درباره چگونگی طرح ریزی و اجرای برنامه های آموزشی دراختیار می گذارد و مبنای مفیدی جهت ارزیابی عملکرد آموزشی مراکز آموزشی به دست می دهد.اگر اهداف را به صورت وضع مطلوب سازمان در آینده تعریف کنیم، اثربخشی سازمان عبارت است از درجه یا میزانی که سازمانها به هدفهای موردنظر خود نائل می آیند (ریچارد دفت، 1377)پیتر دراکر صاحبنظر به نام مدیریت، اثربخشی را انجام کار درست تعریف کرده است. تعاریف دیگری همچون اصلاح رویه های مدیریت، کسب موفقیت، تولید ایده های جدید، تقویت ارزشهای سازمانی، تفکرگروهی، مشارکت و مواردی از این قبیل از جمله تعابیری هستند که در مدیریت معادل با اثربخشی به کار می روند (سلطانی، 1380).تعابیری که باتوجه به مفاهیم بالا می توان برای اثربخشی آموزشی ابراز داشت عبارتند از:
!تعیین میزان تحقق اهداف آموزشی؛
! تعیین نتایج قابل مشاهده از کارآموزان در آموزشهای اجراشده؛
! تعیین میزان انطباق رفتار کارآموزان با انتظارات نقش سازمانی آنها؛
! تعیین میزان درست انجام دادن کار که موردنظر آموزش بوده است؛
! تعیین میزان توانایی ایجادشده در اثر آموزشها برای دستیابی به اهداف؛
! تعیین میزان ارزش افزوده آموزشی؛
! تعیین میزان بهبود شاخصهای موفقیت کسب و کار.
مقدمه
مفهوم اثربخشی در مدیریت با تغییر میزان موفقیت نتایج حاصل از کار باید مهمترین هدف مدیر باشد. بازدهی کار یک مدیر نیز باید ازطریق صادره های مدیریت سنجیده شود نه میزان وارده ها یعنی موفقیتهای کاری او، نه مجموعه کارهایی که به وی محول می شود یا در روز انجام می دهد. اثربخشی چیزی است که از راه اعمال صحیح مدیریت به دست می آورد و انجام می دهد. اثربخشی چیزی است که مدیر از راه اعمال صحیح مدیریت به دست می آورد و به صورت بازده کار ارائه می کند. تعریف اثربخشی عبارت است از میزان موفقیت مدیر در زمینه بازدهی و نتایج کاری است که به او محول شده است.
درمورد مفهوم اثربخشی آموزش تعریف جامع و مشخصی وجود ندارد زیرا فرایند دستیابی به آن، کار دشواری است. ارزیابی اثربخشی آموزش یعنی اینکه تاحدودی تعیین کنیم آموزشهای انجام شده تاچه حد به ایجاد مهارتهای موردنیاز سازمان به صورت عملی و کاربردی منجر شده است. ارزیابی اثربخشی آموزش یعنی:
تعیین میزان تحقق اهداف آموزشی، تعیین نتایج قابل مشاهده از کارآموزان در اثر آموزشهای اجراشده، تعیین میزان انطباق رفتار کارآموزان با انتظارات نقش سازمانی، تعیین میزان درست انجام دادن کار که موردنظر آموزش بوده است، تعیین میزان تواناییهای ایجادشده در اثر آموزشها برای دستیابی به هدفها.باتوجه به مباحث بالا باید گفت که اثربخشی آموزش ازطریق بررسی کارایی درون و برونی نظام آموزش سازمانی تعیین می گردد. یعنی اگر بتوانیم کارایی درونی و برونی سیستم آموزش سازمانها را اصلاح کنیم تقریبا اثربخشی آموزش تضمین می شود (ایرج سلطانی، تدبیر).
ارزشیابی
ارزشیابی در لغت به مفهوم یافتن ارزشهاست، درواقع ارزشیابی قسمتی از فرایند بقای انسان است به ترتیبی که پیوسته درصدد ارزشیابی اعمال و تجربه هایی است تا عملکرد آینده، رضایت بیشتری را به دست آورد.
ارزشیابی فرایندی پیچیده است که در جستجوی عوامل مربوط به عملکرد و اثربخشی یک طرح یا پروژه می پردازد تا انجام پذیری آن را تشخیص داده، راه حلهایی برای مشکلات اجرایی بیابد و پروژه ها و طرحهای مفیدتری برای آینده طراحی کند. (درآمدی بر ارزشیابی فعالیتهای آموزشی و ترویجی، 1373)در ارزیابی نظامهای آموزشی معمولا مفاهیم کیفیت، کارایی و اثربخشی موردتوجه قرار می گیرد. کیفیت با کارایی و اثربخشی رابطه مستقیم دارد. کیفیت نظام آموزشی عبارت است از میزان تطابق وضعیت موجود با هریک از حالتهای زیر:
1 – استانداردها (معیارهای ازقبل تعیین شده)؛
2 – رسالت، هدف و انتظارات (CRAFT, 1994).
کیفیت نظام آموزشی را می توان برمبنای هریک از عناصر (عوامل تشکیل دهنده) نظام آموزشی ارزیابی کرد.
عناصر آموزشی عبارتنداز:
! درونداد؛
! فرایند؛
! محصول؛
! برونداد و پیامد.
براساس عناصر نظام آموزشی می توان کیفیت را به شرح زیر مطرح ساخت.! کیفیت دروندادها: عبارت است از میزان تطابق دروندادهای نظام (ویژگیهای رفتار ورودی یادگیرندگان، قابلیتهای مدرسان، برنامه درسی و غیره) با استانداردهای ازقبل تعیین شده و هدفها (انتظارات).
تحقیق در مورد اثربخشی آموزشی 11 ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن .doc :
اثربخشی آموزشی
چکیده
ضرورت آموزش به صورت یک امر طبیعی درآمده است. پیشرفت و توسعه سازمانها و موسسات درگرو ارتقای سطح دانش، مهارت، رفتار و بینش منابع انسانی است. برهمین اساس، اکثر سازمانها دوره های آموزش موجود در داخل یا خارج از کشور برای کارکنان خود برگزار می‌کنند و اجرای هر دوره متضمن سرمایه گذاری هنگفت است لذا آگاهی از میزان اثربخشی دوره های آموزشی و بازدهی حاصل از آنها برای مدیران بسیار بااهمیت است.ارزشیابی یکی از مهمترین مراحل برنامه ریزی آموزشی است که انجام صحیح آن اطلاعات بسیار مفیدی را درباره چگونگی طرح ریزی و اجرای برنامه های آموزشی دراختیار می گذارد و مبنای مفیدی جهت ارزیابی عملکرد آموزشی مراکز آموزشی به دست می دهد.اگر اهداف را به صورت وضع مطلوب سازمان در آینده تعریف کنیم، اثربخشی سازمان عبارت است از درجه یا میزانی که سازمانها به هدفهای موردنظر خود نائل می آیند (ریچارد دفت، 1377)پیتر دراکر صاحبنظر به نام مدیریت، اثربخشی را انجام کار درست تعریف کرده است. تعاریف دیگری همچون اصلاح رویه های مدیریت، کسب موفقیت، تولید ایده های جدید، تقویت ارزشهای سازمانی، تفکرگروهی، مشارکت و مواردی از این قبیل از جمله تعابیری هستند که در مدیریت معادل با اثربخشی به کار می روند (سلطانی، 1380).تعابیری که باتوجه به مفاهیم بالا می توان برای اثربخشی آموزشی ابراز داشت عبارتند از:
!تعیین میزان تحقق اهداف آموزشی؛
! تعیین نتایج قابل مشاهده از کارآموزان در آموزشهای اجراشده؛
! تعیین میزان انطباق رفتار کارآموزان با انتظارات نقش سازمانی آنها؛
! تعیین میزان درست انجام دادن کار که موردنظر آموزش بوده است؛
! تعیین میزان توانایی ایجادشده در اثر آموزشها برای دستیابی به اهداف؛
! تعیین میزان ارزش افزوده آموزشی؛
! تعیین میزان بهبود شاخصهای موفقیت کسب و کار.
مقدمه
مفهوم اثربخشی در مدیریت با تغییر میزان موفقیت نتایج حاصل از کار باید مهمترین هدف مدیر باشد. بازدهی کار یک مدیر نیز باید ازطریق صادره های مدیریت سنجیده شود نه میزان وارده ها یعنی موفقیتهای کاری او، نه مجموعه کارهایی که به وی محول می شود یا در روز انجام می دهد. اثربخشی چیزی است که از راه اعمال صحیح مدیریت به دست می آورد و انجام می دهد. اثربخشی چیزی است که مدیر از راه اعمال صحیح مدیریت به دست می آورد و به صورت بازده کار ارائه می کند. تعریف اثربخشی عبارت است از میزان موفقیت مدیر در زمینه بازدهی و نتایج کاری است که به او محول شده است.
درمورد مفهوم اثربخشی آموزش تعریف جامع و مشخصی وجود ندارد زیرا فرایند دستیابی به آن، کار دشواری است. ارزیابی اثربخشی آموزش یعنی اینکه تاحدودی تعیین کنیم آموزشهای انجام شده تاچه حد به ایجاد مهارتهای موردنیاز سازمان به صورت عملی و کاربردی منجر شده است. ارزیابی اثربخشی آموزش یعنی:
تعیین میزان تحقق اهداف آموزشی، تعیین نتایج قابل مشاهده از کارآموزان در اثر آموزشهای اجراشده، تعیین میزان انطباق رفتار کارآموزان با انتظارات نقش سازمانی، تعیین میزان درست انجام دادن کار که موردنظر آموزش بوده است، تعیین میزان تواناییهای ایجادشده در اثر آموزشها برای دستیابی به هدفها.باتوجه به مباحث بالا باید گفت که اثربخشی آموزش ازطریق بررسی کارایی درون و برونی نظام آموزش سازمانی تعیین می گردد. یعنی اگر بتوانیم کارایی درونی و برونی سیستم آموزش سازمانها را اصلاح کنیم تقریبا اثربخشی آموزش تضمین می شود (ایرج سلطانی، تدبیر).
ارزشیابی
ارزشیابی در لغت به مفهوم یافتن ارزشهاست، درواقع ارزشیابی قسمتی از فرایند بقای انسان است به ترتیبی که پیوسته درصدد ارزشیابی اعمال و تجربه هایی است تا عملکرد آینده، رضایت بیشتری را به دست آورد.
ارزشیابی فرایندی پیچیده است که در جستجوی عوامل مربوط به عملکرد و اثربخشی یک طرح یا پروژه می پردازد تا انجام پذیری آن را تشخیص داده، راه حلهایی برای مشکلات اجرایی بیابد و پروژه ها و طرحهای مفیدتری برای آینده طراحی کند. (درآمدی بر ارزشیابی فعالیتهای آموزشی و ترویجی، 1373)در ارزیابی نظامهای آموزشی معمولا مفاهیم کیفیت، کارایی و اثربخشی موردتوجه قرار می گیرد. کیفیت با کارایی و اثربخشی رابطه مستقیم دارد. کیفیت نظام آموزشی عبارت است از میزان تطابق وضعیت موجود با هریک از حالتهای زیر:
1 – استانداردها (معیارهای ازقبل تعیین شده)؛
2 – رسالت، هدف و انتظارات (CRAFT, 1994).
کیفیت نظام آموزشی را می توان برمبنای هریک از عناصر (عوامل تشکیل دهنده) نظام آموزشی ارزیابی کرد.
عناصر آموزشی عبارتنداز:
! درونداد؛
! فرایند؛
! محصول؛
! برونداد و پیامد.
براساس عناصر نظام آموزشی می توان کیفیت را به شرح زیر مطرح ساخت.! کیفیت دروندادها: عبارت است از میزان تطابق دروندادهای نظام (ویژگیهای رفتار ورودی یادگیرندگان، قابلیتهای مدرسان، برنامه درسی و غیره) با استانداردهای ازقبل تعیین شده و هدفها (انتظارات).