تحقیق در مورد سهراب سپهری (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 2 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سهراب سپهری در 15 مهر 1307 در شهرستان کاشان متولد شد . پس از پایان تحصیلات دوره شش ساله ابتدایی به دبیرستان پهلوی سابق کاشان وارد شد . و پس از به پایان رساندن دوره سه ساله دانشسرای مقدماتی تهران در اداره آموزش پرورش کاشان مشغول به خدمت شد . دو سال بعد از آموزش پرورش استعفا داد . در سال 1328 اولین مجموعه اشعار خود را به نام (( مرگ رنگ )) انتشار داد و پس از گرفتن دیپلم ادبی در دانشکده هنرهای زیبای تهران به تحصیل پرداخت . در خرداد ماه 1332 موفق به دریافت لیسانس دانشکده هنرهای زیبا در رشته نقاشی شد و به دریافت نشان درجه اول علمی نایل گشت و سپس در آن سال دومین مجموعه اشعارش به نام (( زندگی خوابها )) را چاپ و منتشر کرد که در این اشعار تحول بزرگی در شعر سپهری به چشم می خورد . یک سال بعد در هنرستان هنرهای زیبا مشغول به تدریس شد .

سهراب سفرهایی به شهرهای اروپا داشت . ابتدا به پاریس و لندن مسافرت کرد و سپس برای آموختن فنون حکاکی روی چوب به توکیو مسافرت کرد و سپس سفری به هندوستان و پاکستان داشت .

در سال 1344 شمسی شعر بلند صدای پای آب را منتشر کرد که انگیزه سرودن این شعر مرگ پدر و تسلی مادر است . او این سروده را به مادر ش تقدیم داشته است . زبان روان ، توصیف صادقانه دنیای عاطفی شاعر ، تصویرهای بدیع و تازه ، غافلگیری های شاعرانه و ترکیب و موسیقی شعر و حتی بهره گیری از لغات عامیانه بر شکوه و تاثیر این شعر افزوده است و (( صدای پای آب )) شاید بیش از هر سروده دیگر آینه اندیشه و احساس سپهری باشد . سهراب سپهری شاعری است توانا که در حدود 30 سال کار و تجربه در زمینه شعر مجموعه نسبتا عظیمی از خود به یادگار گذاشته ، که در نوع خود از بهترین نمونه های شعر معاصر ایران به شمار میرود . جهان سپهری جهانی است خاص که برای شناخت آن باید نخست با دیدگاهها و جهان بینی وی آشنا شد و سپس سعی کرد با دید او جهان را تماشا کرد . شعر سپهری شعری است خاص که تنها عده ای از شعر خوانها که به نوعی با وی اشتراک زمانی و مفاهیمی دارند ، می توانند به شعرش نزدیک شوند و با آن ارتباط برقرار کنند .

زندگی سپهری پس از 52 سال در اردیبهشت 1352 با بیماری سرطان به پایان رسید .

آثار سپهری : مرگ رنگ ، زندگی خوابها ، آواز آفتاب ،حجم سبز است که تمام مجموعه های شعر او در یک مجلد به نام هشت کتاب چاپ شده است .

پاورپوینت درباره حسگر های نور (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید : 12 اسلاید

 قسمتی از متن .ppt : 

حسگر های نور

Light sensor

اهمیت نور در کشاورزی

تابش خورشیدی بعنوان منبع انرژی :

محاسبه تبخیر و تعرق گیاهان

گرمکن های خورشیدی

خشک کن ها محصولات

سیستم های حرارتی در مناطق دور افتاده و گلخانه ها

اهمیت نور در کشاورزی

فتوسنتز گیاهان

امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از خورشید با طول موج 106 تا 1014 متر

امواج مرئی 380 الی 760 نانومتر

نور مرئی قابل استفاده برای فتوسنتز

اکسیژن + هیدرات کربن  انرژی نورانی + آب + CO2

تنفس گیاه

با عمل فتوسنتز انرژی نورانی به صورت هیدروکربن در گیاه ذخیره شده و به صورت زیر صرف تنفس می شود

آب + CO2  اکسیژن + هیدرات کربن

شدت نور

شدت کم کاهش فتوسنتز

شدت زیاد صدمه کلروپلاست و کاهش فتوسنتز

نیاز های نوری گیاهان متفاوت است

بسیاری از گیاهان در 32000 لوکس به اشباع نوری می رسند

بدلیل وجود برگ این حالت در 108000 لوکس اتفاق می افتد

کیفیت نور

تمام طیف مرئی موثر در فتوسنتز نیستند

نور سبز تاثیر ندارد، ولی نور سرخ وآبی بیشترین مقدار را دارند

افزایش بیش از حد نور ماورای بنفش به گیاه صدمه می زند

نور مادون قرمز (700-750) مرئی نیست در فتوسنتز نقش ندارد ولی برای گیاه ضروری است

پاورپوینت درباره حسگر های نور (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید : 12 اسلاید

 قسمتی از متن .ppt : 

حسگر های نور

Light sensor

اهمیت نور در کشاورزی

تابش خورشیدی بعنوان منبع انرژی :

محاسبه تبخیر و تعرق گیاهان

گرمکن های خورشیدی

خشک کن ها محصولات

سیستم های حرارتی در مناطق دور افتاده و گلخانه ها

اهمیت نور در کشاورزی

فتوسنتز گیاهان

امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از خورشید با طول موج 106 تا 1014 متر

امواج مرئی 380 الی 760 نانومتر

نور مرئی قابل استفاده برای فتوسنتز

اکسیژن + هیدرات کربن  انرژی نورانی + آب + CO2

تنفس گیاه

با عمل فتوسنتز انرژی نورانی به صورت هیدروکربن در گیاه ذخیره شده و به صورت زیر صرف تنفس می شود

آب + CO2  اکسیژن + هیدرات کربن

شدت نور

شدت کم کاهش فتوسنتز

شدت زیاد صدمه کلروپلاست و کاهش فتوسنتز

نیاز های نوری گیاهان متفاوت است

بسیاری از گیاهان در 32000 لوکس به اشباع نوری می رسند

بدلیل وجود برگ این حالت در 108000 لوکس اتفاق می افتد

کیفیت نور

تمام طیف مرئی موثر در فتوسنتز نیستند

نور سبز تاثیر ندارد، ولی نور سرخ وآبی بیشترین مقدار را دارند

افزایش بیش از حد نور ماورای بنفش به گیاه صدمه می زند

نور مادون قرمز (700-750) مرئی نیست در فتوسنتز نقش ندارد ولی برای گیاه ضروری است

منظومه شمسی (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 56 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

منظومه شمسی :

درباره چگونگی بوجود آمده سیاره‌ها نظریه‌های گوناگونی وجود دارد بعضی از دانشمندان عقیده دارند که همه سیاره‌های منظومه شمسی بین 5 تا 6 هزار میلیون سال پیش پدید آمده‌اند در آن زمان خورشید هنوز ستاره جوانی بود یعنی مدت زیادی از پدید آمدن خود خورشید نمی‌گذشت.

خورشید به هنگام حرکت در فضا از میان ابرهای بسیار بزرگی از گاز و غبار عبور کرد. نیروی جاذبه خورشید قسمتی از این گازها و ذره‌های غبار را به سوی خود کشید به این ترتیب دایره‌ای از ذرات کوچک و گاز در اطراف خورشید جمع شد. این دایره به دور خورشید می‌چرخید کم کم ذره‌ها یکدیگر را جذب کردند و به هم پیوستند از این پیوستن، توده‌های کوچکی از غبار و گاز پدید آمد. این توده‌ها، که هم چنان گرد خورشید می‌چرخیدند هنوز بسیار کوچک بودند، اما رفته رفته بزرگتر می‌شدند. هر چه این توده‌ها بزرگتر می‌گشتند، نیروی جاذبه آنها هم بیشتر می‌شد و گرد و غبار بیشتری را به سوی خود می‌کشید.

پس از گذشت چند هزار سال، 9 سیاره بزرگ و چندین سیاره کوچک به وجود آمد که همه به دور خورشید می‌چرخیدند به این ترتیب، منظومه شمسی پدید آمد.

نام تمام سیارات منظومه شمسی به جز یکی، از اسامی خدایان و الهه‌های افسانه‌های روم و یونان گرفته شده است برای مثال نام بزرگترین سیاره، ژوپیتر (مشتری) ، نام یونانی خدای خدایان است. استثنای این نامها نام سیاره ما زمین است. علت آن نیز این است که در قدیم می‌پنداشتند که تمامی سیارات همانند خدایان در بهشت قرار دارند و زمین زیر آنها است.

زهره با تمام سیاره‌های دیگر تفاوت دارد. دور تا دور «زهره» نوعی جو وجود دارد. این جو پر است از ابرهای فشرده آنچه ما با تلسکوپ می‌بینیم، همین ابرها هستند. در حقیقت سطح واقعی کره زهره را اصلاً نمی‌توان دید. پوشش ابر مانندی که دور زهره را گرفته هر چه بیشتر نور خورشید را منعکس می‌کند برای همین است که زهره درخشانترین سیاره به نظر می‌رسد.

اگر پس از غروب خورشید به مغرب آسمان نگاه کنید، ستاره درخشانی را می‌بینید. آنچه می‌بینید به راستی ستاره نیست و از خود نور ندارد این همان سیاره زهره است که نور خورشید را به سوی زمین باز می‌تاباند. پیش از طلوع خورشید هم می‌توان زهره را در طرف شرق آسمان دید. به همین دلیل آن را ستاره صبح هم نامیده‌اند.

فشار جو و دما در کره زهره آنقدر زیاد است که اگر انسانی پا به آنجا می‌گذاشت، در دم خرد می‌شد و می‌سوخت.

ستاره صبحگاهی ـ ستاره شامگاهی :

زهره پرنورترین سیاره در میان ستارگان و سیارات آسمان است. فقط خورشید و ماه از آن پر نورترند. بر خلاف بسیاری از سیارات، زهره در آسمان هرگز از خورشید فاصله چندانی نمی‌گیرد، و از این رو فقط پیش از طلوع یا پس از غروب آفتاب دیده می‌شود. هنگامی که در شرق خورشید قرار می‌گیرد، همچون جواهر در آسمان شامگاهی می‌درخشد و به ستاره شامگاهی موسوم است. هنگامی که در غرب خورشید است، پیش از سپیده‌دم می‌درخشد و ستاره صبحگاهی نامیده می‌شود.

در دوران کهن ستاره صبحگاهی و ستاره شامگاهی را دو ستاره متفاوت می‌پنداشتند، حتی آنها را به نامهای متفاوتی موسوم کردند، پیش از آنکه توجه کنند که این دو «ستاره» هیچ گاه در یک زمان در آسمان دیده نمی‌شوند. امروزه ما می‌دانیم که آنها یک سیاره هستند نه دو سیاره.

این جرم آسمانی به سبب درخشش دلپذیرش به نام ونوس، الهه زیبای عشق موسوم شد.

مطالعه زهره :

بابلی‌ها در گذشته متوجه حرکت زهره در آسمان شده بودند و به حرکت سایر سیارات در آسمان نیز متوجه داشتند. این توجه سبب پیشرفت علم ستاره‌شناسی و ریاضیات شد. بطلمیوس، ستاره شناس یونانی، محل زهره و سایر سیارات را در تمام اوقات مشخص کرد. تنها خطای اولین بود که زمین را مرکز منظومه شمسی قرار داد و معتقد بود که خورشید و سیارات دیگر به گرد زمین می‌گردند.

گالیلئو گالیله، ستاره شناسی ایتالیایی، نخستین کسی بود که برای اجسام در آسمان از تلسکوپ استفاده کرد. در سال 1610، زهره را مورد مطالعه قرار داد و متوجه شد که این سیاره، مانند قمر زمین، دارای هاله است: گاه به صورت قرص کامل است، زمانی نیمی از آن روشن است و زمانی دیگر به صورت هلال دیده می‌شود. بر اساس نظریه قدیمی که همه چیز به گرد زمین می‌گردد، لازم بود که زهره همیشه به یک حالت دیده شود. این واقعیت که زهره تغییر حالت می‌داد به اثبات این قضیه کمک کرد که سیارات و از جمله زمین بدور خورشید می‌گردند.

منظومه شمسی (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 56 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

منظومه شمسی :

درباره چگونگی بوجود آمده سیاره‌ها نظریه‌های گوناگونی وجود دارد بعضی از دانشمندان عقیده دارند که همه سیاره‌های منظومه شمسی بین 5 تا 6 هزار میلیون سال پیش پدید آمده‌اند در آن زمان خورشید هنوز ستاره جوانی بود یعنی مدت زیادی از پدید آمدن خود خورشید نمی‌گذشت.

خورشید به هنگام حرکت در فضا از میان ابرهای بسیار بزرگی از گاز و غبار عبور کرد. نیروی جاذبه خورشید قسمتی از این گازها و ذره‌های غبار را به سوی خود کشید به این ترتیب دایره‌ای از ذرات کوچک و گاز در اطراف خورشید جمع شد. این دایره به دور خورشید می‌چرخید کم کم ذره‌ها یکدیگر را جذب کردند و به هم پیوستند از این پیوستن، توده‌های کوچکی از غبار و گاز پدید آمد. این توده‌ها، که هم چنان گرد خورشید می‌چرخیدند هنوز بسیار کوچک بودند، اما رفته رفته بزرگتر می‌شدند. هر چه این توده‌ها بزرگتر می‌گشتند، نیروی جاذبه آنها هم بیشتر می‌شد و گرد و غبار بیشتری را به سوی خود می‌کشید.

پس از گذشت چند هزار سال، 9 سیاره بزرگ و چندین سیاره کوچک به وجود آمد که همه به دور خورشید می‌چرخیدند به این ترتیب، منظومه شمسی پدید آمد.

نام تمام سیارات منظومه شمسی به جز یکی، از اسامی خدایان و الهه‌های افسانه‌های روم و یونان گرفته شده است برای مثال نام بزرگترین سیاره، ژوپیتر (مشتری) ، نام یونانی خدای خدایان است. استثنای این نامها نام سیاره ما زمین است. علت آن نیز این است که در قدیم می‌پنداشتند که تمامی سیارات همانند خدایان در بهشت قرار دارند و زمین زیر آنها است.

زهره با تمام سیاره‌های دیگر تفاوت دارد. دور تا دور «زهره» نوعی جو وجود دارد. این جو پر است از ابرهای فشرده آنچه ما با تلسکوپ می‌بینیم، همین ابرها هستند. در حقیقت سطح واقعی کره زهره را اصلاً نمی‌توان دید. پوشش ابر مانندی که دور زهره را گرفته هر چه بیشتر نور خورشید را منعکس می‌کند برای همین است که زهره درخشانترین سیاره به نظر می‌رسد.

اگر پس از غروب خورشید به مغرب آسمان نگاه کنید، ستاره درخشانی را می‌بینید. آنچه می‌بینید به راستی ستاره نیست و از خود نور ندارد این همان سیاره زهره است که نور خورشید را به سوی زمین باز می‌تاباند. پیش از طلوع خورشید هم می‌توان زهره را در طرف شرق آسمان دید. به همین دلیل آن را ستاره صبح هم نامیده‌اند.

فشار جو و دما در کره زهره آنقدر زیاد است که اگر انسانی پا به آنجا می‌گذاشت، در دم خرد می‌شد و می‌سوخت.

ستاره صبحگاهی ـ ستاره شامگاهی :

زهره پرنورترین سیاره در میان ستارگان و سیارات آسمان است. فقط خورشید و ماه از آن پر نورترند. بر خلاف بسیاری از سیارات، زهره در آسمان هرگز از خورشید فاصله چندانی نمی‌گیرد، و از این رو فقط پیش از طلوع یا پس از غروب آفتاب دیده می‌شود. هنگامی که در شرق خورشید قرار می‌گیرد، همچون جواهر در آسمان شامگاهی می‌درخشد و به ستاره شامگاهی موسوم است. هنگامی که در غرب خورشید است، پیش از سپیده‌دم می‌درخشد و ستاره صبحگاهی نامیده می‌شود.

در دوران کهن ستاره صبحگاهی و ستاره شامگاهی را دو ستاره متفاوت می‌پنداشتند، حتی آنها را به نامهای متفاوتی موسوم کردند، پیش از آنکه توجه کنند که این دو «ستاره» هیچ گاه در یک زمان در آسمان دیده نمی‌شوند. امروزه ما می‌دانیم که آنها یک سیاره هستند نه دو سیاره.

این جرم آسمانی به سبب درخشش دلپذیرش به نام ونوس، الهه زیبای عشق موسوم شد.

مطالعه زهره :

بابلی‌ها در گذشته متوجه حرکت زهره در آسمان شده بودند و به حرکت سایر سیارات در آسمان نیز متوجه داشتند. این توجه سبب پیشرفت علم ستاره‌شناسی و ریاضیات شد. بطلمیوس، ستاره شناس یونانی، محل زهره و سایر سیارات را در تمام اوقات مشخص کرد. تنها خطای اولین بود که زمین را مرکز منظومه شمسی قرار داد و معتقد بود که خورشید و سیارات دیگر به گرد زمین می‌گردند.

گالیلئو گالیله، ستاره شناسی ایتالیایی، نخستین کسی بود که برای اجسام در آسمان از تلسکوپ استفاده کرد. در سال 1610، زهره را مورد مطالعه قرار داد و متوجه شد که این سیاره، مانند قمر زمین، دارای هاله است: گاه به صورت قرص کامل است، زمانی نیمی از آن روشن است و زمانی دیگر به صورت هلال دیده می‌شود. بر اساس نظریه قدیمی که همه چیز به گرد زمین می‌گردد، لازم بود که زهره همیشه به یک حالت دیده شود. این واقعیت که زهره تغییر حالت می‌داد به اثبات این قضیه کمک کرد که سیارات و از جمله زمین بدور خورشید می‌گردند.