تحقیق درباره باده1 با فرمت ورد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 41

باده ، نوشابه ای مسکر که از تخمیر مواد قندی و نشاسته ای موجود در انگور، خرما، برنج و غیره به دست می آید.

1) کلیات واستفادة طبّی . باده در زبان عربی به نامهای متعدد خوانده شده که مشهورترین آنها خمر (از انگور) و نبیذ (از غیر انگور) است . داوود انطاکی (ج 1، ص 285) نامهای عربی برخی از انواع آن را آورده است ، از جمله مِزْر (از برنج )، بِتْع (از ذرّت )، بُوزَة (از نان خشک یا ارزن ، دُخن ) غُبَیْراء، (از جو یا سُلْت ] گونه ای جو [ یا ذرت )، و نَضوح (از انار). حکیم مؤمن بسیاری از انواع بادة انگوری ، از جمله ریحانی ، جُمهوری ، عتیق ، مدفون ، را زیر عنوان «خمر» (ص 358ـ361) و انواعی دیگر، از جمله فُقّاع ، نبیذ الزَّبیب ، نبیذ الارُز (به فارسی ، بوزه ) را زیر عنوان «نبیذ» (ص 839 ـ841) وصف کرده است ؛ همچنین از مَیْفُختَج (معرّب می پخته ) یا عَقید العِنَب (یونانی : gleukinos ؛ معرّب آن اغلیقی یا اغالیقی )، مَیجوش و مَیْسوسن (ص 89،833) یاد کرده و خواص آنها را شرح داده است . انطاکی (ج 1، ص 283) گونه ای از مَیْبُخْتَج موصوف به «مدبّر» را نیز ذکر کرده است .

دیسقوریدس ، پزشک و گیاه شناس نامور یونانی (قرن اول ) میلادی )، درباره باده (در یونانی ، oinos ) شرحی مبسوط آورده و تأثیرات آن را وصف کرده است (ابن بیطار، ج 1، جزءِ 2، ص 69ـ71، ذیل «خمر»). بعض پزشکان بزرگ دوره اسلامی ظاهراً به پیروی از او و شاید بر پایة تجارب خود در این باب سخن گفته اند. از جمله محمدبن زکریای رازی (متوفی 320)، پس از ذکر تأثیرات انواع نوشابه های سکرآور، بیماریهای ناشی از افراط یا مداومت در شرب آنها را برشمرده است (ص 16ـ20). موفق بن علی هروی (قرن چهارم ) نیز، با استناد به آرای افلاطون و جالینوس و فولُس (پاولوس آیگینایی = بولُسِ اَجانیطی * ) و راطا (حکیم هندی ) و شاید براساس تجارب شخصی ، دربارة آثار زیانبار باده نوشی بحث کرده است (ص 123ـ125). ابن سینا پس از ذکر استفاده طبّی باده ، به خاصیت پَلَشْت بَری آن نیز اشاره کرده است (ج 1، کتاب 2، ص 443). داوود انطاکی نیز تأثیرات باده را ضمن وصف انواع آن شرح داده است (ج 1، ص 125ـ127). در تألیفات آن پزشکانِ مسلمان ، بیماریها و عوارض متعدّد مانند سردرد، چشم درد، تب کبدی ، تنگی نفس ، خفقان ، بزرگ شدن سپرز، غلبة سودا، بی اشتهایی ، سکته ، فالج و سستی اندام ، سُبات ، صرع ، رعشه و تشنج از آثار سوءِ باده گساری شمرده شده ولی به برخی استفاده های درمانی باده نیز، بخصوص به مصرف آن در شستشوی زخمها (قروح خبیثه و آکله و لَبنیّه ) اشاره شده است . (رجوع کنید به رازی ، هروی ، ابن سینا، همان جایها).

در مصنفاتی اخلاقی چون اخلاق ناصری ، قابوسنامه و همچنین در نوروزنامه نیز به مناسبت از باده سخن رفته است .

منابع : ابن بیطار، الجامع لمفردات الادویة و الاغذیة ، بولاق 1291؛ ابن سینا، القانون فی الطب ، بولاق 1294؛ داوودبن عمرانطاکی ، تذکرة اولی الالباب ، قاهره 1308ـ1309؛ محمد مؤمن بن محمد زمان حکیم مؤمن تحفة حکیم مؤمن ، تهران ] تاریخ مقدمه 1402 [ ؛ عمربن ابراهیم خیام ، نوروز نامه ، چاپ مجتبی مینوی ، تهران 1312 ش ؛ محمدبن زکریا رازی ، منافع الاغذیة و دفع مضارها ، مصر1305؛ کیکاووس بن اسکندر عنصرالمعالی ، قابوسنامه ، چاپ غلامحسین یوسفی ، تهران 1364 ش ؛ محمدبن محمد نصیرالدین طوسی ، اخلاق ناصری ، چاپ مجتبی مینوی و علیرضا حیدری ، تهران 1360 ش ؛ موفق بن علی هروی ، الابنیة عن حقائق الادویة ، چاپ احمد بهمنیار و حسین محبوبی اردکانی ، تهران 1346 ش .

/ د. ج . اسلام /

2) ساختن باده . در مشرق زمین ، باده را از قدیمترین ایام می شناختند و از منشأ افسانه ای آن ، بی آنکه جنبة شیطانیش بر طبق قرآن (مائده : 90ـ91) از یاد برود، خاطرات مبهمی در متون و منابع اسلامی محفوظ مانده است . در این متون ، از سویی ، به روایات بابلی راجع به انبیا، چون آدم و نوح (رجوع کنید به مِدْرَش مبتنی بر عناصر بابلی ؛ تنحوما ، ص 28ـ29)، توجه شده است و، از سوی دیگر، به سنّت آرامی ـ سریانی در بیرون از محدودة تورات ؛ و این جمله نمودار همان فرهنگ باستانی «هِلال خَصیب » است که جهان اسلام وارث آن بوده است . برخی از روایات منشأ باده را به دو تمدن بزرگ مجاور سرزمین اسلام ، یعنی تمدن روم و هند می رسانند (مسعودی ، ج 2، ص 88 ـ92؛ ابن

تحقیق درباره آینده نگری با فرمت ورد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

تنها با اندکی دقت می توان متوجه شد که در مفهوم ایمان توجه به آینده و برنامه ریزی برای ساختن فردایی باشکوه و سرشار از لطف و نعمت الهی نهفته است. ایمان یعنی تلاش برای دستیابی به زندگی جاودان در پرتو نعمت های پایان ناپذیر خدای مهربان. مؤمن یعنی کسی که تمام زندگی را در آینه چند روزه زودگذر دنیا می بیند و همواره با این باور و عقیده زندگی می کند که زندگی دنیا پلی است برای سرای جاودان و محل کشت است برای برداشت در قیامت. با این نگاه به زندگی دنیا نمی توان آینده نگر نبود و با تدبیر و دور اندیشی زندگی نکرد. قرآن کریم در موضوع مؤمن و آینده نگری محورهایی را مطرح کرده که عبارتند از: مؤمن و نگاه به فردایی که ساخته است

سوره حشر آیه 18 «ای کسانی که ایمان آورده اید تقوای الهی را پاس دارید و هر کس بنگرد تا برای فردایش چه چیز از پیش فرستاده است و تقوا را رعایت کنید که خداوند از آنچه انجام می دهید آگاه است.»

پیام آیه:

1- محاسبه و برنامه ریزی و آینده نگری از اصول ضروری یک زندگی خردمندانه و آمیخته به موفقیت است.

2- هر چه نیاز انسان به تنظیم برنامه در آینده بیشتر و با اهمیت تر باشد، تدبیر و دوراندیشی و دقتش باید افزون تر باشد. برنامه ریزی و تدارک دیدن برای یک نیاز 10 ساله در آینده زندگی با یک نیاز کمتر یا بیشتر متفاوت است.

3- آینده زندگی هر انسانی که در فرهنگ دینی گاهی از آن تعبیر به فردا می شود آینده ای است قطعی و همیشگی از یک سو و آینده ای است که به شدت انسان نیازمند چیزهایی است که فرستاده و به تعبیر دیگر با آنچه فرستاده باید زندگی همیشگی اش را ادامه بدهد.4- تلاش و دقت و برنامه ریزی برای ساختن آینده ای سرشار از آرامش و امنیت و رهایی و رستگاری وظیفه هر انسان باایمان است. ایمانی که نتواند صاحبش را به چنین آینده ای درخشان و باشکوهی برساند و در حد زبان و برخی از اعمال عبادی و اخلاقی خودنمائی داشته باشد نیازمند به تجدیدنظر جدی است.

5- استمداد از تقوای الهی و ایجاد مصونیت برای خود در مسیر حرکت به سوی چنین آینده ای شرط موفقیت و کامیابی است.

6- آخرین پیام این که خداوند بر آنچه انسان ها انجام می دهند آگاه است و هیچ ذره ای از صحنه نامتناهی آگاهی او خارج نیست. انسان مؤمن با چنین باوری می تواند با آرامش خاطر و آسودگی خیال و با یقین به این که هر تلاش و کوششی که می کند پاسخش را دقیق دریافت خواهد کرد می تواند آینده اش را آنگونه که خدای هستی راضی است بسازد. جمع بندی پیام ها انسان مؤمن باید آینده را همین امروز بسازد آن در هم لابلای زندگی پر از فراز و نشیب دنیا تا بتواند از ایمانش واقعا بهره مند شود.

پیام های آیه هشتم سوره تحریم

در قرآن کریم می خوانیم: «ای کسانی که ایمان آورده اید به سوی خدا توبه کنید، توبه ای خالص. امید است با این کار پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغ هایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است وارد کند. در آن روزی که خداوند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و کسانی را که با او ایمان آوردند خوار نمی کند. این در حالی است که نورشان پیشاپیش آنان و از سوی راستشان در حرکت است و می گویند پروردگارا نور ما را کامل کن و ما را ببخش که تو بر همه چیز توانایی» (سوره تحریم، آیه 8).پیام آیه:1- ایمان، انتخابی است آگاهانه برای حرکت به سوی کمال مطلق و خیر و پاکی و زیبایی نامتناهی.2- پیمودن چنین مسیری در شرایط زندگی دنیا و شرایط حاکم بر جسم و روح انسان کاری است دشوار و آمیخته با مشکلات و موانع و آفات بی شمار.3- انسان با ایمان ممکن است در هر لحظه و هر صحنه از مسیری که برگزیده است غفلت کند و یا از آن منحرف شود.4- پیشگیری از این آفت و خطر و نیز درمان این مشکل با توجه همیشگی به مقصدی که برگزیده ممکن است؛ یعنی پیوسته متوجه باشد که اگر غافل شد از غفلت خویش از آگاهی برگردد و اگر بیراهه رفت، از بیراهه به شاهراه بیاید و اگر منحرف شد مجددا مسیر را درست طی کند آنچه این فرصت و موقعیت را پیشگیری و درمان در اختیار انسان باایمان قرار می دهد توبه نام دارد.5- البته باید توجه داشت که توبه ای کارساز و تأثیرگذار است که خالص و ناب باشد و در آن ناخالصی وجود نداشته باشد زیرا نمی شود از آنچه به عنوان ابزار درمان استفاده می شود انتظار داشت که اگر خودش نیز آفت داشت اثربخش باشد.6- تمام تلاش انسان باایمان رهایی از عوارض و پیامدهای نافرمانی و معصیت های احتمالی و دستیابی به نعمت بهشت است و اگر توبه راستین را در متن زندگی اش قرار دهد و همواره لذت و شیرینی بازگشت به خدا را در کام جانش احساس کند رهاورد تلاش هایش را خواهد یافت.جمع بندی پیام ها:گوهر ایمان پیوسته نیازمند پاسداری و آفت زدایی است و توبه خالص تنها راه تضمین برای پاسداری از ایمانی است که مؤمن می خواهد در پرتوش نعمت های جاودان سرای آخرت را در آغوش بکشد.مؤمن و تلاش و رقابت برای دستیابی به آمرزش الهی و بهشتسوره آل عمران آیه 33: «و شتاب کنید برای رسیدن به آمرزش پروردگارتان و بهشتی که وسعت آن آسمان ها و زمین است و برای پرهیزگاران آماده شده است.»پیام آیه:1- زندگی سراسر صحنه رقابت و تلاش برای دستیابی به اهدافی است که هر کس در نظر دارد. زندگی انسان باایمان نیز از این قانون استثناء نیست.2- چون همه ابعاد زندگی انسان مؤمن بر محور فرمانبرداری از خداوند تنظیم می شود رقابت های زندگی او نیز باید بر همین محور باشد.3- تلاش برای دستیابی به آمرزش الهی از ویژگی های جامعه ایمانی و از اهداف و برنامه های ثابت زندگی مؤمنان است. تلاش عمومی و همگانی به سوی راهکارهای دستیابی به مغفرت الهی.

تحقیق درباره بادصبا ازدیگاه عارفان با فرمت ورد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

اگر چه صبا به باد ملایم مشرق که از سوی مشرق به هنگام بامدادان وزیدن می‏گیرد، گفته‏اند. اما در اصطلاح نمادین عرفان، به نفحات رحمانی که از سوی مشرق روحانیت آید، گفته شده است. چنان‏که ابن عطا گوید: صبا، صولت و رعب، روح و استیلای آن است به نحوی که از شخص چیزی که موافق شرع و عقل باشد صادر شود (فرهنگ اصطلاحات عرفانی، واژه صبا) با همین دیدگاه است که عراقی گوید:

ای صبا صبحدمی بر سر کویش بگذر

تا معطر شود آفاق ز تو هر سحری

(دیوان ص217، مجموعه آثار فخرالدین عراقی، دکتر نسرین محتشم، زوار، 1372)

از سوی دیگر، چون نسیم و صبا به هنگام بهار، مایه جانبخشی گیاهان و نباتات است، می‏توان رابطه‏ای بین این ویژگی روحبخشی صبا و حالت کشف عارفان درنظر گرفت، که عارف در همان حالت به نکاتی ورای طور عقل دست می‏یابد. چنان‏که حافظ از این ویژگی او یاد می‏کند.

هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای

درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد

تنور لاله چنان برفروخت باد بهار

که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد

از صبا پرس که ما را همه شب، تا دم صبح

بوی زلف تو همان مونس جان است که بود

توجه به حدیث مشهور نبوی، این موضوع را تأیید می‏کند:

ان‏لله سبعین حجاب من نور و ظلمة ولو کشفها لاحترقت سبحات وجهه کل من ادرک بصره. (مناهج الطالبین، نجم‏الدین محمود اصفهانی، به کوشش مایل هروی، ص191، و شکل‏های دیگر آن احادیث مثنوی ص50-51) گفته‏اند: کشف، دانستن و شناختن چیزی است که پیش از آن نه دانسته باشد و نه شناخته؛ و آن را انواع و درجاتی بسیار است: مانند «کشف عقلی و نظری» که نتیجه‏ی علم است. و «کشف سماعی» که آن درجه استدلال است و آن را در دل اثری نبود.

«کشف شهودی عینی» که آن ادراک ملکوت اشیاء است و روءیت ملائکه و مکالمه و محادثه با ایشان.

«کشف روحی غیبی» که دانستن احوال آخرت و شناخت اهوال قیامت و درجات بهشت و درکات دوزخ است.

«کشف سری عیانی» که مشاهده جمال و جلال حضرت الهی است و رفع کون و مکان و زمان، و فانی گشتن هر دو جهان، و آن مخصوص است به خواص انبیاء و اولیاء.

هر یک از انواع کشف و معارف را درجات است و طبقه برطبقه، چنان‏که در قرآن آمده است: «لترکبن طبقا عن طبق» و توی بر توی است. و عطار در دیوان بدان اشاره دارد:

هست این راه بی‏نهایت دور

«توی» بر «توی» بر مثال پیاز

هر حقیقت که «توی» اول داشت

در دوم «توی» هست عین مجاز

از «فنایی» که چاره تو فناست

توشه این ره دراز بساز

(مناهج‏الطالبین، ص192)

کسی که از این جانبخشی صبا آگاه است، به امید استشمام بوی و روح صبا ممکن است که مدت‏ها در انتظار بنشیند یعنی در حالت «غیبت» بماند و به «حضور» آن رایحه‏ی دست نیافتنی بنشیند چون چنین «حالی» برای عارف لذتی دارد که ورای لذت‏هاست. از این حالت نیز از پیامبر(ص) حدیثی است که نقل آن موءید این نظر است که فرمود: لی مع‏الله وقت لاسعین فیه ملک مقرب او بنی مرسل (احادیث مثنوی ص39)

و این وقت که در حدیث بدان اشاره رفته است، همان وقتی است، که حضرت به هنگام استشمام آن رایحه بلال را می‏فرمود: ارحنا یا بلال، حادیث

تحقیق درباره باده1 با فرمت ورد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 41

باده ، نوشابه ای مسکر که از تخمیر مواد قندی و نشاسته ای موجود در انگور، خرما، برنج و غیره به دست می آید.

1) کلیات واستفادة طبّی . باده در زبان عربی به نامهای متعدد خوانده شده که مشهورترین آنها خمر (از انگور) و نبیذ (از غیر انگور) است . داوود انطاکی (ج 1، ص 285) نامهای عربی برخی از انواع آن را آورده است ، از جمله مِزْر (از برنج )، بِتْع (از ذرّت )، بُوزَة (از نان خشک یا ارزن ، دُخن ) غُبَیْراء، (از جو یا سُلْت ] گونه ای جو [ یا ذرت )، و نَضوح (از انار). حکیم مؤمن بسیاری از انواع بادة انگوری ، از جمله ریحانی ، جُمهوری ، عتیق ، مدفون ، را زیر عنوان «خمر» (ص 358ـ361) و انواعی دیگر، از جمله فُقّاع ، نبیذ الزَّبیب ، نبیذ الارُز (به فارسی ، بوزه ) را زیر عنوان «نبیذ» (ص 839 ـ841) وصف کرده است ؛ همچنین از مَیْفُختَج (معرّب می پخته ) یا عَقید العِنَب (یونانی : gleukinos ؛ معرّب آن اغلیقی یا اغالیقی )، مَیجوش و مَیْسوسن (ص 89،833) یاد کرده و خواص آنها را شرح داده است . انطاکی (ج 1، ص 283) گونه ای از مَیْبُخْتَج موصوف به «مدبّر» را نیز ذکر کرده است .

دیسقوریدس ، پزشک و گیاه شناس نامور یونانی (قرن اول ) میلادی )، درباره باده (در یونانی ، oinos ) شرحی مبسوط آورده و تأثیرات آن را وصف کرده است (ابن بیطار، ج 1، جزءِ 2، ص 69ـ71، ذیل «خمر»). بعض پزشکان بزرگ دوره اسلامی ظاهراً به پیروی از او و شاید بر پایة تجارب خود در این باب سخن گفته اند. از جمله محمدبن زکریای رازی (متوفی 320)، پس از ذکر تأثیرات انواع نوشابه های سکرآور، بیماریهای ناشی از افراط یا مداومت در شرب آنها را برشمرده است (ص 16ـ20). موفق بن علی هروی (قرن چهارم ) نیز، با استناد به آرای افلاطون و جالینوس و فولُس (پاولوس آیگینایی = بولُسِ اَجانیطی * ) و راطا (حکیم هندی ) و شاید براساس تجارب شخصی ، دربارة آثار زیانبار باده نوشی بحث کرده است (ص 123ـ125). ابن سینا پس از ذکر استفاده طبّی باده ، به خاصیت پَلَشْت بَری آن نیز اشاره کرده است (ج 1، کتاب 2، ص 443). داوود انطاکی نیز تأثیرات باده را ضمن وصف انواع آن شرح داده است (ج 1، ص 125ـ127). در تألیفات آن پزشکانِ مسلمان ، بیماریها و عوارض متعدّد مانند سردرد، چشم درد، تب کبدی ، تنگی نفس ، خفقان ، بزرگ شدن سپرز، غلبة سودا، بی اشتهایی ، سکته ، فالج و سستی اندام ، سُبات ، صرع ، رعشه و تشنج از آثار سوءِ باده گساری شمرده شده ولی به برخی استفاده های درمانی باده نیز، بخصوص به مصرف آن در شستشوی زخمها (قروح خبیثه و آکله و لَبنیّه ) اشاره شده است . (رجوع کنید به رازی ، هروی ، ابن سینا، همان جایها).

در مصنفاتی اخلاقی چون اخلاق ناصری ، قابوسنامه و همچنین در نوروزنامه نیز به مناسبت از باده سخن رفته است .

منابع : ابن بیطار، الجامع لمفردات الادویة و الاغذیة ، بولاق 1291؛ ابن سینا، القانون فی الطب ، بولاق 1294؛ داوودبن عمرانطاکی ، تذکرة اولی الالباب ، قاهره 1308ـ1309؛ محمد مؤمن بن محمد زمان حکیم مؤمن تحفة حکیم مؤمن ، تهران ] تاریخ مقدمه 1402 [ ؛ عمربن ابراهیم خیام ، نوروز نامه ، چاپ مجتبی مینوی ، تهران 1312 ش ؛ محمدبن زکریا رازی ، منافع الاغذیة و دفع مضارها ، مصر1305؛ کیکاووس بن اسکندر عنصرالمعالی ، قابوسنامه ، چاپ غلامحسین یوسفی ، تهران 1364 ش ؛ محمدبن محمد نصیرالدین طوسی ، اخلاق ناصری ، چاپ مجتبی مینوی و علیرضا حیدری ، تهران 1360 ش ؛ موفق بن علی هروی ، الابنیة عن حقائق الادویة ، چاپ احمد بهمنیار و حسین محبوبی اردکانی ، تهران 1346 ش .

/ د. ج . اسلام /

2) ساختن باده . در مشرق زمین ، باده را از قدیمترین ایام می شناختند و از منشأ افسانه ای آن ، بی آنکه جنبة شیطانیش بر طبق قرآن (مائده : 90ـ91) از یاد برود، خاطرات مبهمی در متون و منابع اسلامی محفوظ مانده است . در این متون ، از سویی ، به روایات بابلی راجع به انبیا، چون آدم و نوح (رجوع کنید به مِدْرَش مبتنی بر عناصر بابلی ؛ تنحوما ، ص 28ـ29)، توجه شده است و، از سوی دیگر، به سنّت آرامی ـ سریانی در بیرون از محدودة تورات ؛ و این جمله نمودار همان فرهنگ باستانی «هِلال خَصیب » است که جهان اسلام وارث آن بوده است . برخی از روایات منشأ باده را به دو تمدن بزرگ مجاور سرزمین اسلام ، یعنی تمدن روم و هند می رسانند (مسعودی ، ج 2، ص 88 ـ92؛ ابن

آینده نگری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

تنها با اندکی دقت می توان متوجه شد که در مفهوم ایمان توجه به آینده و برنامه ریزی برای ساختن فردایی باشکوه و سرشار از لطف و نعمت الهی نهفته است. ایمان یعنی تلاش برای دستیابی به زندگی جاودان در پرتو نعمت های پایان ناپذیر خدای مهربان. مؤمن یعنی کسی که تمام زندگی را در آینه چند روزه زودگذر دنیا می بیند و همواره با این باور و عقیده زندگی می کند که زندگی دنیا پلی است برای سرای جاودان و محل کشت است برای برداشت در قیامت. با این نگاه به زندگی دنیا نمی توان آینده نگر نبود و با تدبیر و دور اندیشی زندگی نکرد. قرآن کریم در موضوع مؤمن و آینده نگری محورهایی را مطرح کرده که عبارتند از: مؤمن و نگاه به فردایی که ساخته است

سوره حشر آیه 18 «ای کسانی که ایمان آورده اید تقوای الهی را پاس دارید و هر کس بنگرد تا برای فردایش چه چیز از پیش فرستاده است و تقوا را رعایت کنید که خداوند از آنچه انجام می دهید آگاه است.»

پیام آیه:

1- محاسبه و برنامه ریزی و آینده نگری از اصول ضروری یک زندگی خردمندانه و آمیخته به موفقیت است.

2- هر چه نیاز انسان به تنظیم برنامه در آینده بیشتر و با اهمیت تر باشد، تدبیر و دوراندیشی و دقتش باید افزون تر باشد. برنامه ریزی و تدارک دیدن برای یک نیاز 10 ساله در آینده زندگی با یک نیاز کمتر یا بیشتر متفاوت است.

3- آینده زندگی هر انسانی که در فرهنگ دینی گاهی از آن تعبیر به فردا می شود آینده ای است قطعی و همیشگی از یک سو و آینده ای است که به شدت انسان نیازمند چیزهایی است که فرستاده و به تعبیر دیگر با آنچه فرستاده باید زندگی همیشگی اش را ادامه بدهد.4- تلاش و دقت و برنامه ریزی برای ساختن آینده ای سرشار از آرامش و امنیت و رهایی و رستگاری وظیفه هر انسان باایمان است. ایمانی که نتواند صاحبش را به چنین آینده ای درخشان و باشکوهی برساند و در حد زبان و برخی از اعمال عبادی و اخلاقی خودنمائی داشته باشد نیازمند به تجدیدنظر جدی است.

5- استمداد از تقوای الهی و ایجاد مصونیت برای خود در مسیر حرکت به سوی چنین آینده ای شرط موفقیت و کامیابی است.

6- آخرین پیام این که خداوند بر آنچه انسان ها انجام می دهند آگاه است و هیچ ذره ای از صحنه نامتناهی آگاهی او خارج نیست. انسان مؤمن با چنین باوری می تواند با آرامش خاطر و آسودگی خیال و با یقین به این که هر تلاش و کوششی که می کند پاسخش را دقیق دریافت خواهد کرد می تواند آینده اش را آنگونه که خدای هستی راضی است بسازد. جمع بندی پیام ها انسان مؤمن باید آینده را همین امروز بسازد آن در هم لابلای زندگی پر از فراز و نشیب دنیا تا بتواند از ایمانش واقعا بهره مند شود.

پیام های آیه هشتم سوره تحریم

در قرآن کریم می خوانیم: «ای کسانی که ایمان آورده اید به سوی خدا توبه کنید، توبه ای خالص. امید است با این کار پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغ هایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است وارد کند. در آن روزی که خداوند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و کسانی را که با او ایمان آوردند خوار نمی کند. این در حالی است که نورشان پیشاپیش آنان و از سوی راستشان در حرکت است و می گویند پروردگارا نور ما را کامل کن و ما را ببخش که تو بر همه چیز توانایی» (سوره تحریم، آیه 8).پیام آیه:1- ایمان، انتخابی است آگاهانه برای حرکت به سوی کمال مطلق و خیر و پاکی و زیبایی نامتناهی.2- پیمودن چنین مسیری در شرایط زندگی دنیا و شرایط حاکم بر جسم و روح انسان کاری است دشوار و آمیخته با مشکلات و موانع و آفات بی شمار.3- انسان با ایمان ممکن است در هر لحظه و هر صحنه از مسیری که برگزیده است غفلت کند و یا از آن منحرف شود.4- پیشگیری از این آفت و خطر و نیز درمان این مشکل با توجه همیشگی به مقصدی که برگزیده ممکن است؛ یعنی پیوسته متوجه باشد که اگر غافل شد از غفلت خویش از آگاهی برگردد و اگر بیراهه رفت، از بیراهه به شاهراه بیاید و اگر منحرف شد مجددا مسیر را درست طی کند آنچه این فرصت و موقعیت را پیشگیری و درمان در اختیار انسان باایمان قرار می دهد توبه نام دارد.5- البته باید توجه داشت که توبه ای کارساز و تأثیرگذار است که خالص و ناب باشد و در آن ناخالصی وجود نداشته باشد زیرا نمی شود از آنچه به عنوان ابزار درمان استفاده می شود انتظار داشت که اگر خودش نیز آفت داشت اثربخش باشد.6- تمام تلاش انسان باایمان رهایی از عوارض و پیامدهای نافرمانی و معصیت های احتمالی و دستیابی به نعمت بهشت است و اگر توبه راستین را در متن زندگی اش قرار دهد و همواره لذت و شیرینی بازگشت به خدا را در کام جانش احساس کند رهاورد تلاش هایش را خواهد یافت.جمع بندی پیام ها:گوهر ایمان پیوسته نیازمند پاسداری و آفت زدایی است و توبه خالص تنها راه تضمین برای پاسداری از ایمانی است که مؤمن می خواهد در پرتوش نعمت های جاودان سرای آخرت را در آغوش بکشد.مؤمن و تلاش و رقابت برای دستیابی به آمرزش الهی و بهشتسوره آل عمران آیه 33: «و شتاب کنید برای رسیدن به آمرزش پروردگارتان و بهشتی که وسعت آن آسمان ها و زمین است و برای پرهیزگاران آماده شده است.»پیام آیه:1- زندگی سراسر صحنه رقابت و تلاش برای دستیابی به اهدافی است که هر کس در نظر دارد. زندگی انسان باایمان نیز از این قانون استثناء نیست.2- چون همه ابعاد زندگی انسان مؤمن بر محور فرمانبرداری از خداوند تنظیم می شود رقابت های زندگی او نیز باید بر همین محور باشد.3- تلاش برای دستیابی به آمرزش الهی از ویژگی های جامعه ایمانی و از اهداف و برنامه های ثابت زندگی مؤمنان است. تلاش عمومی و همگانی به سوی راهکارهای دستیابی به مغفرت الهی.