تحقیق در مورد چالشهای صنعت چاپ

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

چالش‌های صنعت چاپ

شرکت ماشین‌آلات چاپ شینو هارای ژاپن یکی از شرکتهای معروف در صنعت چاپ است. تولیدات جدید این شرکت از تکمیل‌ترین و جدیدترین ساخته‌های این کمپانی است که به زودی وارد بازار ایران می‌‌شود. بدنه و شاسی یک تکه‌ای که در این دستگاه به کار رفته از آلیاژی مخصوص ساخته می‌شود و باعث طول عمر بیشتر و کیفیت چاپ بالا خواهد بود.

درباره قابلیت و ساختار این دو چاپگر می‌توان گفت که مجهز به سیستم کنترل از راه دور و سلیندر زنیک به صورت محوری و جانبی است. اتوماتیک بودن شست و شوی سلیندر و لاستیک چاپ، سیستم کج گیر گیره‌های سلیندر زنیک تحویل خودکار ورق‌های چاپ نشده و از ویژگی‌های دیگر این چاپگرهاست.یکی از مشکلات چاپ، ناصاف بودن یا نامنظم بودن ورق‌هاست. چاپگرها به طور خودکار ورق‌های ناصاف و نامنظم را پیدا کرده و از ورود آنها به دستگاه جلوگیری می‌کنند. نماینده شرکت درباره این مورد گفت: حذف ورق‌های ناصاف و نامنظم به طور خودکار و تجهیز دستگاه به سیستم هوای ضد الکتریسیته ساکن برای تغذیه روان ورق‌ها از ویژگی‌های منحصر چاپگرهاست.درواقع در این دستگاهها سعی شده تا موانعی که در حین کار باعث کاهش سرعت عملکرد و کاهش راندمان کار می‌شوند، به حداقل رسیده و در بسیاری موارد با تعبیه سیستم‌های خاص موانع حذف شوند. ویژگی چاپگرهای شینوهارا تقریباً یکسان است، اما بعضی ویژگی‌ها نیز اختصاص به هر دستگاه دارد.

از جمله ویژگیهای shinohara ۷۵ سرعت عملکردی معادل ۱۵ هزار sph، ظرافت چاپ تا ۶/۰ میلی‌متر، نداشتن زانویی ۹۰درجه، دو نوع خشک‌کن شامل خشک‌کن دمنده و مادون قرمز و برش اتوماتیک و دقیق ورقه‌هاست که کار چاپ را به بهترین شکل انجام می‌دهند.توان این دستگاه shinohora۷۵)) از جهت جاگیری ورق و حجم چاپ هر ورق برای چاپ یک رو معادل ۷۵۰×۵۷۵ میلی‌متر و برای چاپ دو رو حداکثر اندازه ورق قابل جاگیری معادل ۷۵۰× ۵۸۵ میلی‌متر است که هر بار ۷۴۰×۵۶۵میلی متر آن چاپ می‌خورد. گذشته از این چاپ چهار رنگ قابلیت بسیار بالایی را داراست. shinohara۵۲ ویژگی‌های منحصر به خود را دارد که می‌توان به سرعت عملکردی برابر ۱۵هزار sphو قابلیت چاپ از۴تا ۶رنگ اشاره کرد.چاپگر shinohara۵۲ مجهز به سیستم خشک‌کن ur (‌ماوراء بنفش) علاوه بر سیستم دمنده و مادون قرمز است که این ویژگی کار خشک‌کن ورق‌های چاپ شده را تسریع کرده و کیفیت کارها چند برابر می‌شود .درباره حجم پذیرش کاغذ و نوع ورق‌های چاپی باید بگویم shinohara۵۲ قابلیت چاپ روی ورق‌های پلاستیکی را نیز دارد و برای استفاده در چاپ نمونه‌های تبلیغاتی را منحصر به فرد می‌کند. از جهت تغذیه ورق، حداکثر اندازه ورق قابل جاگیری در دستگاه برای چاپ یک رو برابر ۵۲۰×۳۷۰میلی متر است که فضای مفید چاپ هر ورق برابر با ۵۱۰×۳۶۰میلی متر است. حداکثر اندازه ورق قابل جاگیری در دستگاه برای چاپ دو رو برابر ۵۲۰×۳۷۰ میلی متر و فضای مفید چاپ هر ورق ۵۱۰× ۳۶۰ میلی‌متر است. اگر چه قیمت خرید چاپگرها بالا می‌باشد، اما قابلیت‌های منحصر به فرد چاپگرها توجیه مناسبی برای قیمت بالای آنهاست.

غروب صنعت چاپ

بی‌تردید می‌توان ادعا کرد که نبض فرهنگ هر جامعه در چاپ و نشر آن می‌تپد و اصولاً سطح و میزان کارهای چاپی در یک جامعه از شاخص‌‌های مهم توسعه‌یافتگی و پویایی فکر و فرهنگ جامعه به شمار می‌رود. صنعت چاپ، صنعت عظیم و با اهمیتی است که در اغلب کشورهای صنعتی و توسعه یافته جهان در پنج صنعت نخست جای گرفته است. اما در کشور ما صنعت چاپ در جایگاه درخور ارزش قرار ندارد و بعد از صنعت نساجی دومین صنفی است که دچار بحران شده و سیر نزولی را با سرعت بالا طی می‌کند . لذا با توجه به اینکه بعضی از کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس و همسایه شمال غربی در ایجاد شهرک‌های بزرگ چاپ برای ورود به بازار بزرگ منطقه و بازار ایران سرمایه‌گذاری عظیمی کرده‌اند بدین دلیل ایجاب می‌ نماید تا نسبت به تشکیل مناطق ویژه چاپ، تغییر در مقررات و چگونگی این صنعت فرهنگی، مشارکت در خصوصی‌‌سازی چاپخانه‌های دولتی، لغو اخذ مجوزهای غیرضروری دولتی برای احداث واحدهای چاپی و همچنین کنترل مجوزهای جدید اقدام اساسی کنیم. امیدوارم وزیر محترم ارشاد که خود فرد فرهنگی و دلسوز است، راهکارهایی را برای مهار این بحران اتخاذ کند و در همین رابطه قولهایی را هم به انجمن‌های مرتبط با این صنعت داده است. احمد علی عزیزی یکی از مدیران چاپ و نشر که چهل سالی است عهده دار چنین وظیفه ای است و در صنعت چاپ اعتباری کسب کرده است، بخشی از معضلات آن را بر می‌شمارد و بر حل آن اهتمام می‌ورزد. یکی از مشکلات امروزی صنعت چاپ شاید مفهوم آن است که نسبت به گذشته تغییر کرده است شما چه تعریفی از چاپخانه و چاپ دارید؟ چه اندازه با این تعبیر موافقید؟

ـ صنعت چاپ یک کار فرهنگی و در واقع ماشینی است که دست‌اندرکار خلق آثار هنرمندانی مثل نویسندگان، نقاشان و دیگر اهالی فرهنگ است و همیشه باید دارای خطوط انسانی و به دور از هر گونه تخلف باشد. چون مستقیماً با فرهنگ در ارتباط است. شاید انتشار کیفی یک اثر کمک زیادی در ارتقاء فرهنگ داشته باشد. در طی چند قرن اخیر چاپ به مدرسه، دانش آموز و دانشجو معنای دیگری داد. با این همه صنعت چاپ در سال‌های کنونی رو به افول است.

• آیا وزارت ارشاد کمک‌هایی به این صنعت کرده است؟

مواد اولیه ـ کاغذ ، مقوا ... در بازار کم است که باید ارشاد رسیدگی کند. از همه مهمتر اینکه وزارت ارشاد با این کار ضربه مهلکی به صنعت چاپ وارد آورده و آن هم ارائه مجوزهای بی ضابطه برای تاسیس چاپخانه است که به نظر من این قدر نیاز نبود. تعداد چاپخانه‌ها تا چند سال پیش حدود ۲۶۰ واحد بود که اکنون به حدود ۱۲۶۰واحد رسیده است. این مجوزهای بی رویه آسیب‌های جدی به این صنف وارد کرده است. وجود چاپخانه‌های متعدد نشان داده است که در سطح تهران کشش ندارد چون به تناسب آن ما بازار نداریم، اکثر ماشین‌آلات چاپ در روز ۲ الی ۳ ساعت بیشتر کار نمی‌کنند خیلی ضعیف عمل می‌شود و همین باعث مرگ این صنعت شده است. زمانی ما ۳ شیفت کار می‌کردیم اصلاً چنین اوضاعی را ما تجربه نکردیم و متاسفانه هر روز هم وضعیت بدتر می‌شود. متاسفانه هیچ کمکی از طرف آقایان نمی‌شود، پس وظیفه وزارت ارشاد چیست؟ شما تحقیق کنید که تعداد زیادی از چاپخانه‌ها ورشکسته شدند. کسانی که سالها برای این صنعت فرهنگی زحمت کشیده‌اند، با بی‌برنامگی از بین رفته‌اند. این افراد همه آدمهای فرهنگی و با آبرو بودند که الان به خاطر بدهکاری سنگین در زندانها به سر می‌برند واقعاً چه کسی پاسخگوی این افراد و در کل این صنعت است ؟ به نظر با صدور جواز ایجاد شغل می‌شود؟ سیاست دولت ایجاد شغل است.

ـ ببینید، شغلی که بازار کار در آن تعبیه نشده است چه فایده‌ای دارد، جنس داریم اما مشتری نداریم. این جنس آنقدر می‌ماند تا خراب شود، از بین رود و یا فرسوده شود، مانند ماشین‌‌های چاپ که کار نمی کنند و فرسوده می‌شوند و کارگرها هم از بیکاری خسته شده‌اند. در واقع حتماً دولت باید به این کار فرهنگی توجه کند تا از این بحران خارج شویم. قدرت و اختیار اتحادیه هم محدود است ما از اتحادیه گله‌‌مند هستیم، ولی از جاهای دیگر دستش را بسته اند. الان قیمت‌های ما قیمت‌های سال ۶۳-۶۲ است اما کار و هزینه‌های امروز را می‌پردازیم. قیمت‌ها از سال ۶۲ دست نخورده این همه گرفتاری در صنعت چاپ وجود دارد، مالیات هم مزید بر علت شده است. ناشران از مالیات معاف هستند، سهمیه کاغذ می‌گیرند، فیلم زینگ می‌گیرند و از دیگر امکانات دولت استفاده می‌کنند، اما ما هیچ کمکی نمی‌گیریم باید مالیات سنگین هم بپردازیم. موقعی که کار نمی‌کنیم چگونه مالیات پرداخت کنیم. خود وزارتخانه هم می داند و هیچ کاری نمی‌کند، سال‌های پیش کار خوب بود، مالیات‌ها را هم سر وقت می‌دادیم.

الان که کار نیست چرا کمکی نمی‌کنند که حداقل مالیات را کم بگیرند نمی‌گویم که نگیرند، کم بگیرند. در سال یک بند کاغذ هم به این صنف نمی‌دهند در صورتی که کلیه کاغذهایی که در بازار آزاد فروخته می‌شود همه از سهمیه و حواله ناشران است که می‌فروشند. بندی ۵/۵ دولتی و بندی ۵/ ۱۶که در بازار آزاد می‌فروشند از کجا آمده است؟ چاپخانه داران که چنین تسهیلاتی ندارند، پس بر عهده ناشران است. به فرض تیراژ ۱۰۰۰۰جلدی حواله کاغذ می‌گیرند. اگر همه را منتشر کنند، دیگر کاغذی اضافه باقی نمی‌ماند که در بازار آزاد فروخته شود. از سوی دیگر، با همه اینها مالیات هم پرداخت نمی‌کنند. سال پیش یک میلیون و هشتصد هزار تومان مالیات پرداخت کردیم امسال به رقم ۴ میلیون رسیده است. شما هر روز صبح در ظهیرالاسلام مشاهده می کنید که چه حواله های کاغذی می‌آید، آن هم حواله‌‌های سنگین، خوب این حواله‌ها از کجا توزیع می‌شود، خود آقایان می‌د‌انند که چطوری این حواله‌‌ها دست به دست می‌شود. این همه کاغذ دولتی مازاد است آن وقت ما باید دنبال کاغذ آزاد با قیمت بالا باشیم.

• شما چه راهکاری پیشنهاد می‌کنید؟

به نظرم باید همان امکاناتی که به ناشران می‌دهند را به ما هم بدهند وگرنه این صنف از بین می رود. آقایان بیایند و با افراد با تجربه که سالهاست چاپخانه دارند و با مشکلات آشنا هستند، مشورت کنند و مشکلات را از بین ببرند. * یکی دیگر از مشکلات چاپ قیمت‌های متفاوت آن است. آیا اتحادیه قیمت واحدی را تعیین نمی‌کند. به چه دلیل هر چاپخانه یک قیمت برای خود دارد؟ واقعاً فاجعه است. مقصر اصلی صاحبان چاپخانه‌ها هستند. در این صنف هیچ اتحادیه‌ای وجود ندارد. کاری را که من ۱۰۰۰ تومان می‌پذیرم چاپخانه دیگر با ۷۰۰ تومان منتشر می‌کند. چاپخانه دیگر با ۵۰۰ تومان کار را می‌پذیرد. آنچه که همه ما را درگیر می‌کند، نقشی است که مشتری ایفا می‌کند. در چاپ مشتری تعیین‌کننده است و من صاحب چاپ به جهت آنکه با مشکلات بیکاری دست و پنجه نرم نکنم، مجبورم که تحت برخی از شرایط نامساعد به این بازی تن دهم. در واقع مشتری تعیین‌کننده است. جای تاسف است که مشتری قیمت را تعیین کند و این یعنی نابودی یک صنف. بنابراین هیچ امیدی به بهبود صنعت چاپ وجود ندارد. در واقع در ۲ سال پیش که این سیر نزولی شدت پیدا کرد، ما اعتراض کردیم و از متولیان امر کمک خواستیم اما گوش شنوا نبود امیدواریم حالا مجله گسترش صنعت که به فکر صنعت چاپ افتاده، حرف‌ها و اعتراض ما را به مسئولان مربوطه برساند. مجله صنعت چاپ که تنها به فکر آگهی است و اصلا ً‌کاری به مشکلات ما ندارد و دنبال پول است. • به نظر شما ورود ماشین‌های ریسوگراف و وارد کردن آن چه لطماتی به صنعت چاپ زده است؟ اشتباه بزرگی که انجام شد این بود که اجازه وارد کردن به این دستگاهها داده شد، چون بی‌رویه بود. ولی اگر همان ریسوگراف‌ها را در قالب چاپخانه واگذار می‌کردند، خوب بود، چون چاپخانه پاسخگو بود، اما متاسفانه با اشتباه اول، اشتباه دوم را هم مرتکب شدند. این دستگاهها را بدون مجوز به افراد واگذار کردند. در بازار چاپ و در پیشخوان هر مغازه یک ریسوگراف گذاشتند و به سرعت کار می‌کنند، کاری را که برای ما ۲ تومان قیمت تمام شده آن است آنها با ۳ ریال انجام می‌دهند، این هم یکی دیگر از دلایل فقدان برنامه در این صنف بود تا لطمه دیگری را به این صنعت وارد کنند، چون دستگاه ریسوگراف هر کاری و یا هر چیزی را چاپ می‌کند. چون اگر یک چاپخانه کوچکتر خلافی را انجام دهد امور صنفی و غیره جریمه سنگینی را منظور می‌کنند، ولی ریسوگراف از این جرایم مستثنی است چون در کنار خیابان امکان کنترل نیست و در آخر اینکه وارد شدن هر یک ریسوگراف یعنی خارج شدن یک دستگاه ماشین و به همین ترتیب یعنی نابودی صنعت چاپ. • به چه دلیل در رابطه با وارد کردن ماشین‌آلات وضعیت چندان مناسب نیست چرا؟ هم اکنون ماشین‌آلاتی وارد نمی‌شود چون بازاری نیست. اول بازار باید رونق داشته باشد بعد واردات ماشین. طبق اطلاعاتی که بنده دارم نسبت به ۳ الی ۴ سال پیش ماشینی وارد نمی‌شود در ضمن ماشین‌ها همگی دست دوم است که به نظرم ارشاد باید مانع این مسئله شود چون همین ماشین‌های فرسوده و از کارافتاده را آنها به ما می‌فروشند و جز دردسر و مشکلات چیز دیگری ندارد. ولی ارشاد به این موضوع توجهی نمی‌کند و همچنان به واردات اصرار دارد و مسبب کارهای بدون کیفیت می‌شود. ماشین نو تا چند سال کار می‌کند و کار تمیز به دست مشتری می‌دهد. در واقع ماشین‌آلات دست دوم هم به نوعی به چاپ ضربه وارد می‌‌کند واقعاً حیف است که دلار و یورو را بدهیم و کالای دست دوم وارد کنیم. • تفاوت چاپ در ایران با کشورهای پیشرفته در چیست؟ کشورهای خارج دارای تکنولوژی جدیدتری در صنعت چاپ هستند که در کشور ما هم تعدادی از این ماشین‌آلات جدید موجود است، ولی مهمترین فرق این است که کارگران آنها از قبل آموزش‌های لازم را در شرکت می‌بینند و دوره تکمیلی را می‌گذرانند و به صورت حرفه‌ای وارد بازار کار می‌شوند ولی در کشور ما از روی بیکاری رو به هر کاری می‌آورند. دیگر اینکه در خارج، مدارس و دانشگاه‌هایی است که صنعت چاپ تدریس می‌شود و به عنوان یک رشته تحصیلی به آن نگاه می‌کنند و تمام کسانی که فارغ التحصیل می‌شوند می‌توانند برای صنعت چاپشان موثر و مفید واقع شوند. امیدوارم که ما هم بتوانیم به صورت پایه‌ای این رشته را در مدارس، هنرستان‌ها و دانشگاهها به صورت عملی تدریس کنیم تا بعد از طی این دوره‌ها مانند خارج افراد این رشته را وارد بازار کار کنیم آن وقت مشاهده خواهید کرد که این صنعت فرهنگی با چه رشد چشمگیری به حرکت درخواهد آمد. به امید آن روز.

تحقیق در مورد مختصر تاریخ چاپ

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مختصر تاریخ چاپ

چاپ یک اختراع پیر است اما بدرستی آنرا مادر دانایی بشر خوانده اند.

زیر سقف این خانه، ما به چاپ و تکنولوژی، که زاییده همان دانایی است،عشق می ورزیم.

استفاده هوشمندانه از چاپ بهترین ابزار اطلاع رسانی برای بسیاری از شرکتهای کوچک و بزرگ است .

ما می خواهیم با انجام خوب اینکار در آبادانی و رونق دنیای اطراف مان سهیم شویم.

تنها یکسال بعد از حضور جدی چاپ دیجیتال و قبل از بسیاری از شهرهای بزرگ و مدرن، تهران یک چاپخانه دیجیتال داشت. در سال ۱۳۷۶ (۱۹۹۷) خانه چاپ و طرح اولین دستگاه چاپ دیجیتال زایکن را در ایران نصب و راه اندازی کرد.

پس از یک سال چاپ دیجیتال سیاه و سفید و یک دستگاه چاپ دیجیتال رنگی به امکانات خانه چاپ و طرح افزوده شد تا تنها چاپخانه دیجیتال ایران بتواند سرویس های مطمئن تری به مشتریان خود ارائه دهد.

اما چاپ دیجیتال تمام نیاز مشتریان خانه چاپ و طرح نبود. در سال ۱۳۸۰ برنامه راه اندازی کارگاه افست خانه چاپ و طرح پس از یک سال به ثمر نشست. خانه چاپ و طرح بازهم پیشرو بود و اولین دستگاه چاپ افست پیشرفته چهاررنگ هایدلبرگ مدل SM۵۲ با تمام تجهیزات جانبی در خانه چاپ و طرح آغاز به کارکرد. در کنار این دستگاه نیز امکانات کامل یک لیتوگرافی فراهم شد تا خانه چاپ و طرح نه تنها نخستین چاپخانه دیجیتال ایران بلکه مجتمعی بی نظیر در صنعت چاپ ایران باشد.

تجهیز مجدد کارگاه دیجیتال در سال ۱۳۸۳ به سه دستگاه چاپ دیجیتال رنگی زیراکس ۶۰۶۰ Docucolor آنرا به بزرگترین ظرفیت تولید دیجیتال در کشور تبدیل کرد.

امروز امکانات گوناگون خانه چاپ و طرح و وجود هر دو خط تولید دیجیتال و افست به شکل کامل در این مؤسسه هیچ محدودیتی برای شما باقی نمی گذارد. چاپ سفارش شما در هر تیراژی در خانه چاپ و طرح امکان پذیر است.

اختراع فن چاپ درحقیقت به قرن ها پیش از گوتنبرگ، که نامش به عنوان مخترع چاپ در تاریخ به ثبت رسیده است، برمی گردد. آسوریان چند هزار سال قبل از میلاد بر خشت هایی از گل‌رس مهر می‌زدند. استعمال حروف قابل انتقال نیز میان سال‌ها ی 1051 و 1058 در چین آغاز شد. مخترع این حروف فردی به نام پی‌شنگ بود و حروف هم از گل‌رس ساخته می‌شد. حروف دستی و حروف قلعی که پس از آنها به کارآمد، هیچ یک رواجی نیافت، بر عکس حروف چوبی متداول شد. تا این‌که در سال 1440، گوتنبرگ ظاهرا بدون اطلاع از کار چینی‌ها، حروف قابل انتقال را اختراع کرد و برای هر یک از حروف الفبا یک حرف جداگانه به کار برد. حروف متحرک را چینی‌ها اختراع کردند، ولی گوتنبرگ که حرفه اش زرگری بود، آلیاژ مناسب برای ریخته گری حروف را از سرب و آنتی موآن به دست آورد و سپس نسبت هر یک از این دو فلز را به گونه ای انتخاب کرد که حروف بیش از حد سخت و نرم نباشند. وی برای مرکب چاپ هم فرمول مناسبی یافت و خلاصه با رفع موانع و حل مشکلات عمل چاپ را میسر و اجرایی کرد.تقریبا 20 سال پس از نخستین تلاش ها ی گوتنبرگ در امر چاپ ،این صنعت با استفاده از سطوح برجسته در ونیز، فلورانس، پاریس و لیون در حدی مختصر و محدود رواج یافت. اما دستگاه چاپ گوتنبرگ، به علت هزینه ها ی بسیار زیاد فقط برای ثروتمندان قابل دسترسی بود و به همین دلیل تا مدت ها ی طولانی استقبال چندانی از آن نشد. 300 سال پس از اختراع دستگاه چاپ گوتنبرگ، نمایشنامه نویسی آلمانی به نام آلوئیس زنه فلدر، چاپ سنگی یا لیتو گرافی را درسال 1796 میلادی اختراع کرد. هر سنگی که متن یا تصویر با این روش روی آن نقش می بست ، برای چاپ حدود 750 نسخه عملکرد مطلوب داشت و پس از آن نقش روی سنگ قابل چاپ نبود. اگر چه درباره شروع چاپ سنگی در ایران روایات متعددی وجود دارد، به نظر می رسد چاپ سنگی را برای نخستین بار میرزا صالح شیرازی در تبریز راه اندازی کرد. میرزا صالح که از سوی دولت ایران برای فراگیری هنرهای جدید به اروپا رفته بود، در بازگشت یک دستگاه چاپ سنگی با خود به تبریز آورد که آن را در سال 1250 قمری

کارآموزی چاپ

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 91 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

روزنامه و (چاپ لترپرس(چاپ حروفی))

وضعیت روزنامه در سال 70 از نظر چاپ و پیش از چاپ، زمین و ساختمان سازمان و سیستم مالی و اداری پرسنل، تیراژ تعداد صفحات، کیفیت چاپ.امکانات پیش از چاپ روزنامه در سال 70 امکانات حروفچینی و صفحه‌بندی سرب بوده است و امکانات چاپ، محدود به یک دستگاه چاپ رول‌لترپرس 8 صفحه سیاه و سفید. روشن است با حروفچینی و صفحه‌بندی سرب و چاپ لترپرس کیفیت چاپ چه بوده است. در سال 84 از نظر چاپ، روزنامه دارای دستگاه چاپی است که 8 صفحه روزنامه چهار رنگ رو و چهار رنگ زیر و هر ساعت 30 هزار تیراژ و با کیفیت بسیار بالا چاپ می‌کند. تا پایان سال 83، چهار رنگ رو و سه رنگ زیر داشتیم و با گذشت ده سال از عمر دستگاه، افت کیفیت وجود داشت که در اوایل سال 83 در قالب یک قرارداد، یک یونیت به سیستم اضافه شد و سیستم قبلی هم (اور) شد که تا ده سال آینده مشکلی برای چاپ نخواهیم داشت و سیستم پیش از چاپ روزنامه یکی از کارآمدترین سیستم‌های پیش از چاپ در روزنامه‌هاست که مجموعه امکانات دستیابی به اخبار و اطلاعات و انتقال با سرعت بالا را میسر کرده است.

تیراژ روزنامه در تاریخ 10/7/70 بین 15 تا 17 هزار در نوسان بوده است. صفحات به تعداد 8 صفحه سیاه و سفید چاپ می شده است.

صنعت چاپ مهمترین فاکتور در به وجود آمدن روزنامه و روزنامه نویسی است. این صنعت بسیار دیر به ایران رسید. گرچه از قبل ایرانیان از وجود آن اطلاع داشتند. دستگاه چاپ حروفی اول بار به همت عباس میرزا نائب السطنه در عهد سلطنت فتحعلی شاه قاجار به ایران آمد.

در زمان های قدیم روزنامه به معنی دفتریادداشت و گزارشهای روزانه به کار می رفت. "کاغذ اخبار " نامی بود که برای روزنامه به معنی معمول و رایج کنونی بکار برده شد

بود newspaper این کلمه ترجمه اولین روزنامه ابتدا در تهران توسط دولت و برای استفاده دربار منتشر شد.

قدیمی ترین سندی که در مورد روزنامه های فارسی در دست است، تاریخ 1252

هجری (1836م.) را دارد. روزنامه دیگری که توسط میرزا صالح شیرازی منتشر می شد به تاریخ 1253 ه.ق (اول ماه مه 1837) بود. این رونامه بدون نام و نشان بود و پس از چندی موقوف شد. در سال سوم سلطنت ناصرالدین شاه به دستور میرزا تقی خان امیرکبیر و تحت نظر او روزنامه ای به نام "روزنامه وقایع اتفاقیه" در تهران دایر گردید. این روزنامه هفته ای یک بار و در چهار تا هشت صفحه چاپ می شد.

اولین شماره آن به تاریخ پنجم ربیع الثانی سال 1267 ه.ق. است. در آن ابتدا اخبار دارالخلافه از شکار شاه و دیدو باردیدهای او از موسسات و اشخاص درباری و اعطای القاب و عناوین و صدور فرامین و حوادث شهری و بعد وقایع شهرهای دیگر و مختصری از اخبار کشورهای خارجه و در صفحه آخر یکی دو ستون به اعلانات دولتی و خصوصی

کارآموزی روزنامه نگاری و چاپ

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 118 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

نگاهی کوتاه به روزنامه نگاری،به مناسبت 400 ساله شدن نخستین روزنامه چاپی جهان

به مناسبت گذشت چهارصد سال از انتشار نخستین روزنامه چاپی جهان که دارای همه گونه مطلب بود و اختصاص به یک طبقه و گروه نداشت (و طبق تعاریف تازه، عمومی و جامع بود) نگاهی کوتاه داریم به تاریخچه، و وضعیت روزنامه ها در جهان امروز که درعین حال پاسخی است به پرسشهای متعدد از نگارنده روزنامک در این زمینه. روزنامه ارتباط و یا «ریلیشن» در ماه ژوئن سال 1605 در شهر استراسبورگ آلمان آن زمان و فرانسه امروز پا به عرصه وجود نهاد. ریلیشن نخستین روزنامه جهان نبوده است، ولی اولین نشریه عمومی است که اختصاص به اخبار دربار پادشاه، دولت محلی و مدح این و آن نداشت، و همه گونه مطلب درباره هرکس را که احساس می کرد کاری کرده و یا این می توانسته کاری بکند ولی نکرده بود منتشر می ساخت و نشریه ای بود فروشی و با بهای معین. تاریخچه انتشار روزنامه در جهان خیلی قدیمی تر از «ریلیشن» است. در زمان حکومت ژولیوس سزار (دوهزار و اندی سال پیش) به ابتکار او روزنامه ای در شهر رم منتشر می شد به نام «اکتا دیوما» که در آن در آغاز کار، تنها کارها و تصمیمات سزار درج می شد که بعدا فعالیت های سنا و دولت هم بر آنها اضافه شد. این نشریه دستنویس برای مطالعه باسوادها در چند نقطه عمومی شهر و در جایی محفوظ از باد و باران نصب می شد. در سده سوم میلادی، به ابتکار اردشیر پاپکان شاه وقت ایران، کارنامه ای تحت نام «روزنامک (ک = ه)» فعالیت های انجام شده دربار، دولت و موبدان موبد (روحانی ارشد آیین زرتشت که این آیین، از سوی اردشیر دین رسمی ایران اعلام و وارد امور دولت شده بود) را درج و برای مقامات و رجال خاصی ارسال می شد (بمانند نشریه ویژه خبرگزاری های دولتی). این کار تا اواسط حکومت خسرو پرویز ادامه داشت. در سال 713 میلادی (نزدیک به یک قرن پس از توقف روزنامک دولتی ایران) در پکن (شهر بیژینگ پایتخت چین) روزنامه ای به همان شکل روزنامک ساسانیان انتشار یافت. با این تفاوت که گاهی هم مطلبی مربوط به مردم عادی داشت. این نشریه که نخست دستنویس بود بعدا به صورت چاپ بلوکی (مهر) منتشر می شد. به این ترتیب که مطالب بر تخته نوشته می شد و اطراف نوشته را خالی می کردند و به صورت مهر در می آوردند، آن را به مرکب آغشته می کردند و روی کاغذ می زدند و تکثیر می کردند. چینی ها قبل از آن با ساخت کاغذ و مرکب آشنا بودند. در دائرة المعارف کتاب و چاپ، نام این روزنامه «کای یووان» نوشته شده است که گویا از نام ماه انتشار آن گرفته شده است. سپس نوبت به «ریلیشن» رسید که «یوهان کارولوس» آن را در نخستین هفته از ماه ژوئن سال 1605 در استراسبورگ به دست چاپ سپرد و مادر روزنامه های امروز بشمار می رود. در سال 1621 در لندن نشریه عمومی «کورنت» به چاپ رسید. نخستین روزنامه به زبان فرانسه «گازت» بود که در سال 1631 کار انتشار آن آغاز شده بود. در سال 1646 در سوئد روزنامه ای به نام « پست اینریکس تیدنینگار» انتشار یافت که پس از 359 سال، همچنان

کارآموزی روزنامه نگاری و چاپ

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 118 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

نگاهی کوتاه به روزنامه نگاری،به مناسبت 400 ساله شدن نخستین روزنامه چاپی جهان

به مناسبت گذشت چهارصد سال از انتشار نخستین روزنامه چاپی جهان که دارای همه گونه مطلب بود و اختصاص به یک طبقه و گروه نداشت (و طبق تعاریف تازه، عمومی و جامع بود) نگاهی کوتاه داریم به تاریخچه، و وضعیت روزنامه ها در جهان امروز که درعین حال پاسخی است به پرسشهای متعدد از نگارنده روزنامک در این زمینه. روزنامه ارتباط و یا «ریلیشن» در ماه ژوئن سال 1605 در شهر استراسبورگ آلمان آن زمان و فرانسه امروز پا به عرصه وجود نهاد. ریلیشن نخستین روزنامه جهان نبوده است، ولی اولین نشریه عمومی است که اختصاص به اخبار دربار پادشاه، دولت محلی و مدح این و آن نداشت، و همه گونه مطلب درباره هرکس را که احساس می کرد کاری کرده و یا این می توانسته کاری بکند ولی نکرده بود منتشر می ساخت و نشریه ای بود فروشی و با بهای معین. تاریخچه انتشار روزنامه در جهان خیلی قدیمی تر از «ریلیشن» است. در زمان حکومت ژولیوس سزار (دوهزار و اندی سال پیش) به ابتکار او روزنامه ای در شهر رم منتشر می شد به نام «اکتا دیوما» که در آن در آغاز کار، تنها کارها و تصمیمات سزار درج می شد که بعدا فعالیت های سنا و دولت هم بر آنها اضافه شد. این نشریه دستنویس برای مطالعه باسوادها در چند نقطه عمومی شهر و در جایی محفوظ از باد و باران نصب می شد. در سده سوم میلادی، به ابتکار اردشیر پاپکان شاه وقت ایران، کارنامه ای تحت نام «روزنامک (ک = ه)» فعالیت های انجام شده دربار، دولت و موبدان موبد (روحانی ارشد آیین زرتشت که این آیین، از سوی اردشیر دین رسمی ایران اعلام و وارد امور دولت شده بود) را درج و برای مقامات و رجال خاصی ارسال می شد (بمانند نشریه ویژه خبرگزاری های دولتی). این کار تا اواسط حکومت خسرو پرویز ادامه داشت. در سال 713 میلادی (نزدیک به یک قرن پس از توقف روزنامک دولتی ایران) در پکن (شهر بیژینگ پایتخت چین) روزنامه ای به همان شکل روزنامک ساسانیان انتشار یافت. با این تفاوت که گاهی هم مطلبی مربوط به مردم عادی داشت. این نشریه که نخست دستنویس بود بعدا به صورت چاپ بلوکی (مهر) منتشر می شد. به این ترتیب که مطالب بر تخته نوشته می شد و اطراف نوشته را خالی می کردند و به صورت مهر در می آوردند، آن را به مرکب آغشته می کردند و روی کاغذ می زدند و تکثیر می کردند. چینی ها قبل از آن با ساخت کاغذ و مرکب آشنا بودند. در دائرة المعارف کتاب و چاپ، نام این روزنامه «کای یووان» نوشته شده است که گویا از نام ماه انتشار آن گرفته شده است. سپس نوبت به «ریلیشن» رسید که «یوهان کارولوس» آن را در نخستین هفته از ماه ژوئن سال 1605 در استراسبورگ به دست چاپ سپرد و مادر روزنامه های امروز بشمار می رود. در سال 1621 در لندن نشریه عمومی «کورنت» به چاپ رسید. نخستین روزنامه به زبان فرانسه «گازت» بود که در سال 1631 کار انتشار آن آغاز شده بود. در سال 1646 در سوئد روزنامه ای به نام « پست اینریکس تیدنینگار» انتشار یافت که پس از 359 سال، همچنان