لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
اجرای سیستم HACCP در واحدهای پرورش مرغ گوشتی
چکیده
اکنون که رشد تولیدات کشاورزی و صنعتی متناسب با نیازهای داخلی و برنامه توسعه صادرات غیر نفتی آغاز گردیده است ضروری است که همزمان با آن کیفیت نیز به عنوان یک نیاز و یک پشتوانه مورد توجه قرار گیرد.
اگر بر این باور باشیم که مهمترین معیار در تولید مواد غذایی، سلامت محصول می باشد HACCP کارآمدترین آموزش برای به حداکثر رسانیدن ایمنی و سلامت غذا است. سیستم ذکر شده اختصار عبارت: (Hazard Analysis Critical Control Point) است و مفهوم آن تجزیه و تحلیل خطر نقطه کنترل بحرانی می باشد. ایران در آستانه ی پیوستن به سازمان تجارت جهانی (WTO) قرار گرفته است، بنابراین باید، بر اساس قوانین تجاری، کالاهای خود را صادر نماید. یکی از مهمترین مسائل مورد توجه در اقتصاد جهانی، بهداشت و سلامت مواد غذایی می باشد. بهداشت گوشت مرغ، به دلیل سهم زیادی که در سبد غذایی خانوار دارد، باید مورد توجه تولید کننده قرار گیرد. این مقاله به بررسی چگونگی اجرای سیستم HACCP در واحدهای پرورش مرغ گوشتی می پردازد.
کلمات کلیدی: HACCP، مرغ گوشتی، ایران.
مقدمه
با گسترش ارتباطات و پدیده ی جهانی شدن، نیاز ارتباط در کشورمان نیز احساس می گردد. این ارتباطات تابع قوانینی است که برای تمام کشورها تدوین گردیده و نادیده گرفتن آن امکان پذیر نمی باشد. روابط تجاری در آینده تابع قوانین وضع شده توسط سازمان تجارت جهانی(WTO) صورت خواهد گرفت و رعایت استانداردهای بین المللی در مورد کالاهای تجاری امری اجتناب ناپذیر است. در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان به عضویت این سازمان درآمده اند و بسیاری دیگر، منجمله ایران، درخواست خود را برای عضویت در این سازمان ابلاغ کرده اند. کشورهای در حال توسعه 10 سال از زمان ارائه ی درخواست عضویت، وقت دارند تا بتوانند خود را با شرایط تعیین شده توسط سازمان تجارت جهانی وفق دهند. مهمترین اصل این سازمان ایجاد شرایط یکسان برای تولیدکنندگان می باشد، چرا که زمانی رقابت معنا پیدا می کند که شرایط تولید برای تمام رقبا یکسان باشد. کشوری مثل ایران که سیستم پرداخت یارانه از طرف دولت می باشد، واضح است که تولیدکنندگان می توانند محصولات خود را ارزانتر از رقبای خود در سایر کشورها تولید نمایند. براساس قانون سازمان تجارت جهانی ورود و خروج کالاهای تجاری بدون هیچ محدودیتی و براساس تعرفه های تعیین شده انجام خواهد شد. بدین معنی که ورود و خروج کالاهای تجاری مجاز، آزاد خواهد بود. در این شرایط قیمت و کیفیت محصول فاکتور تعیین کننده می باشد. یعنی تولیدکننده ای که بتواند محصول خود را ارزانتر و با کیفیت بالاتر عرضه نماید پیروز می گردد.
شناخت سیستم HACCP، اصول و کاربرد آن در صنعت غذا امری ضروری می باشد چرا که HACCP یک سیستم آگاهی دهنده ی مداوم و جامع درباره ی ایمنی غذا است که برای پیش گیری از پیشرفت خطرات در صنعت طراحی شده و بنابراین درجه ی بالایی از ایمنی غذا را تضمین می کند. با کاربرد سیستم HACCP می توان از فساد محصولات و به هدر رفتن آنها جلوگیری کرده و اقتصاد جامعه را بهبود بخشید.(3)
HACCP)Hazard Analysis Critical Control Point) یک مطالعه ی سیستماتیک روی اجزای تشکیل دهنده ی محصول غذایی، شرایط فرآیند، حمل و نقل، انبارداری، بسته بندی، توزیع و مصرف توسط مصرف کننده را در بر می گیرد. این آنالیز اجازه می دهد که در جریان فرآیند نواحی حساس را که خطرآفرین هستند شناسایی کنیم. با این اطلاعات قادر خواهیم بود که نقاط کنترل بحرانی در سیستم را تعیین کنیم. یک نقطه ی کنترل بحرانی هر نقطه از زنجیره تولید غذایی است که فقدان کنترل در آن نقطه منجر به خطر ایمنی غذایی می شود که غیرقابل پذیرش است.(3)
سیستم HACCP اولین بار در سال 1959 توسط کمپانی PILLSBURY به عنوان یک ابزار مدیریت برای تضمین تولید محصولات سالم برای عرضه به ناسا NASA اجرا شد و بعد از آن در سال 1973، FDA سیستم HACCP را به طور ثبت شده بنا کرد (5 و 10). در این بررسی، اصول و مراحل سیستم HACCP ، رابطه ی آن با TQM) Total Quality Management) و کاربرد HACCP در صنعت پرورش مرغ گوشتی مورد بحث قرار می گیرد.
اصول HACCP
سیستم فوق، خطرات فیزیکی، شیمیایی و میکروبی را توسط پیش بینی و پیش گیری حذف می کند و برای اجرای آن اصول ذیل باید رعایت شود:
اصل 1 ـ تعیین خطرات در ارتباط با مواد خوراکی جیره، اجزای تشکیل دهنده ی خوراک، بهداشت گله، فرآیند، تولید، توزیع، فروش و مصرف. (Hazard Analysis)
اصل 2 ـ تعیین نقاط کنترل برای خطرات تعیین شده. (Critical Control Point)
اصل 3 ـ برقراری حدود بحرانی (Critical Limits).
اصل 4 ـ برقراری روش هایی برای آگاهی از نقاط کنترل بحرانی (Monitoring).
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
طرح پرورش
شتر مرغ
بنام خـدا
طرح پرورش شترمرغ
مقدمه:
درحال حاضر مهمترین مسئله بشرامروزی تأمین غذا ومایحتاج خود می باشد که با افزایش بی رویه جمعیت درجهان ونیاز به غذای بیشتر ومقوی تر دانشمندان وکارشناسان درصدد پیداکردن راههای جدید ، افزایش کمی وکیفی تولیدات ومحصولات می باشند به همین لحاظ ازنظراجتماعی واقتصادی امرتغذیه اهمیت زیادی داشته وهرکشوری که درجهت افزایش تولیدات غذایی گام بردارد از نظر اقتصادی وحتی سیاسی مستقل تربوده واتکایش به دیگرکشورها نیز کم می گردد.
یکی از فعالیتهای مهم دراین زمینه دامپروری آنهم به شکل صنعتی واستفاده ازآخرین دستاوردهای علمی وتکنیک های اصلاح نژادی و پرورش دامهاوطیور پرتولید می باشد . پرورش طیور یکی ازفعالیتها دراین مورد می باشد که خوشبختانه کشورما دارای پتانسیل بالایی می باشد که پرورش اردک ، غاز ، بوقلمون ، کبک ، قرقاول ، بلدرچین وشترمرغ مشتی ازاین فرواربوده که اخیراَ نیز پرورش ودرچند نقطه از کشور شامل ، تهران ، اصفهان ، کرمان وشمال مزارع پرورش شترمرغ احداث ومورد بهره برداری قرارگرفته ودولت نیز باتشویق برتوسعة این طرح دردیگر نقاط کشور چترحمایتی خود را دراین راستا پهن نموده که استان فارس با توجه به شرایط آب وهوای معتدلی که داراست یک از بهترین مناطق جهت احداث مزرعه شترمرغ می باشد .
شایان ذکر می باشد که با توجه به اسناد یافته شده پرورش شترمرغ از6000 سال پیش درایران دراطراف استخر که همان مرودشت فعلی می باشد انجام می شده .
وضعیت ظاهری وطبقه بندی
شترمرغ جزء مهرداران بوده وپرواز نمی کند وزمین زی می باشد ، دارای دو انگشت درپا می باشد ، پرها درسروگردن کم می باشد ، ازگیاهان تغذیه می کند ودرموقع تخم گذاری یک پرنده نر از 4 تا 5 پرنده ماده حمایت می کند و ازدورة میوسن تاکنون روی زمین زندگی کرده ودرگروههای 3 تا 20 تایی زندگی می کند که به لحاظ تقسیم بندی به صورت ذیل می باشد :
شترمرغ شمال آفریقا معروف به گردن قرمز(Red Neck)
شترمرغ آفریقای شرقی Struthio massalevs
شترمرغ آفریقای جنوبی با گردن آبی Struthio camelus Austalies
شترمرغ سومالی معروف به گردن آبی Struthio camelus phanes
شترمرغ دارای قلب ، سنگدان ، پیش معده ، کبد ، روده کوچک ، سکوم ودستگاه تنفسی می باشد .
بررسی شترمرغ از لحاظ اقتصادی
پرورش شترمرغ از لحاظ اقتصادی اهمیت فراوانی داشته وبه دلیل سودآوربودن روز به روز تعداد علاقمندان به پرورش این پرنده بیشتر گردیده وتجارت آن به صورت جهانی درآمده است . از جمله دراسترالیا که طی 5 سال گذشته ازصفر به 200میلیون دلار رسیده است وبیشتردرآفریقا نگهداری می گردند . جوجه های شترمرغ دریک سالگی کشتارشده وپوست آنها صادر می گردد .
درسن یک سالگی شترمرغ 45 کیلوگرم گوشت داشته وبین 15 تا 20 فوت مربع چرم مرغوب که 3 تا 5 برابر پوست گاو مقاومت وقیمت داشته تولید می کند . همچنین پرهای این پرنده بسیارارزشمند بوده که برای تزیین لباس استفاده می شود وگوشت آن اخیراَ به عنوان یک منبع جدید تأمین پروتئین حیوانی مورد نیاز انسان استفاده می شود . طول عمر شترمرغ 35 تا 50 سال می باشد ودرحالت طبیعی 30 تا 50 عدد تخم مرغ وبعضاَ تا 100 عدد تخم می گذارد .
این پرنده دربرابر ناملایمات طبیعی ودرمقابل کمبود آب وغذا بسیار مقاوم بوده وشبیه به شتر می باشد ولی از نظرظاهری شبیه به پرندگان می باشد . درزمان دویدن گامهایش به 5 مترمی رسد . شترمرغ چراکنندة خوبی است وبیشترترجیح می دهد درمراتع گردش کند وچریدن درمراتع را به انبوه خوراک جمع شده دریک محل ترجیح می دهد . شترمرغ در2 سالگی بالغ می گردد وشروع به تخم گذاری می نماید وتا 40 سال قادراست تخمگذاری کند . شترمرغ نر درسن 5/2 سالگی بالغ می شود وفصل تخمگذاری آنها معمولاَ از اوائل فروردین تا اوائل بهمن ماه می باشد .
شرایط نگهداری برای پرورش شترمرغ
شترمرغ مانند دیگر پرندگان احتیاج به پناهگاه داشته لیکن آشیانه شترمرغ به مجهزی مرغان گوشتی ومادرنیست بلکه ساختمانهای کاملاَ معمولی به عنوان سرپناه استفاده می شود لذا می بایست محوطه نگهداری آنها باز بوده وتنها با فنس وتوری حصارکشی گردد . حصارکشی توسط توری های با دهانه ریز انجام می شود زیراعبور سرشترمرغ از توری منجر به خفگی پرنده می گردد ، ارتفاع توری می بایست 3 متر باشد وبرای تغذیه آنها نیاز به آبشخور وآخور می باشد .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 18
بسمه تعالی
طرح توجیهی پرورش مرغ گوشتی
به ظرفیت 10000 قطعه
خلاصه طرح :
کل سرمایه گذاری طرح : 1320682000 ریال
سرمایه گذاری جدید طرح : 1280682000 ریال
سهم الشرکه بانک در مشارکت مدنی : 760000000 ریال
سهم الشرکه نقدی متقاضی : 408072000 ریال
سود دوران مشارکت : 102600000 ریال
ساختمان وتاسیسات : 868702000 ریال
ماشین آلات و تجهیزات : 299380000 ریال
پرسنل : 85476000 ریال
هزینه جاری : 853253000 ریال
استهلاک : 73373000 ریال
ارزش تولیدات : 1134600000 ریال
سود تسهیلات : 5/13 %
عملیات طرح :
شامل:
1ـ ساختمانها و تاسیسات هزینههای مورد نیاز طبق جدول شماره 1
2ـ تجهیزات و تأسیسات و هزینه های مورد نیاز طبق جدول شماره 2
3ـ پرسنل شاغل در طرح طبق جدول شماره 3
4ـ هزینه های جاری طبق جدول شماره 4
5ـ تولیدات طرح طبق جدول شماره 7
6 - پیش بینی حساب سود و زیان طبق جدول شماره 8
تامین مواد غذایی مورد نیاز مورد نیاز مردم به خصوص در کشورهای جهان سوم به یکی از مهمترین مسائل آن کشورها تبدیل شده است . با توجه به افزایش روز افزون جمعیت جهان و نیز افزایش سطح بهداشت و کاهش مرگ ومیر و نیاز روز افزون آدمی به مواد غذایی سبب شده است تا بشر به دنبال منابع غذایی دیگر و جدید باشد که یکی از این منابع گوشت طیور می باشد . از مهمترین مسائلی که سبب رشد چشمگیر صنعت پرورش طیور گشته است ارزش غذایی بالای گوشت طیور ، کم بودن افت پس از کشتار ، سالم وبهداشتی بودن گوشت طیور ، قابلیت هضم وجذب بالا ، سرعت رشد سریع ، صرفه جویی در جایگاه و زمین و برگشت سریع سرمایه می باشند .
هدف از اجرای این طرح گردش سرمایه در کشور ، ارز آوری ، تولید و بهره وری ، تامین بخشی از پروتئین حیوانی مورد نیاز کشور ، خودکفائی در زمینه تولید گوشت سفید و استفاده از نیروهای جوان و متخصص جهت استحصال گوشت مرغ طی 5 دوره پرورش جوجه یکروزه می باشد .
مقدمه :
روند رو به افزایش جمعیت کشور ایجاب می کند که تولیدات متناسب با نیاز های غذایی بهبود و افزایش یابد ، که در این راستا نقش تولیدات گوشت سفیدبر همگان روشن است .بدیهی است گوشت مرغ به سبب مزیتهای فراوانی که دارد به عنوان منابع تامین پروتئین می تواند در کشور مطرح و نیاز عمومی را در این زمینه مرتفع نماید.
هدف اصلی این طرح استحصال بخشی از تولیدات گوشت مرغ استان طی 5 دوره پرورش جوجه یکروزه در سال می باشد که جوابگوی بخشی از سرانه مصرف پروتئین در استان خواهد بود . همچنین این قبیل طرح ها سبب اشتغال تعدادی از افراد و تامین معیشت خانوارهای آنها می باشد و کود تولیدی حاصله نیز در خصوص تقویت اراضی زراعی دارای استفاده می باشد .
خلاصه طرح :
با توجه به اینکه پرورش مرغ گوشتی نسبت به پرورش سایر حیوانات و طیور دارای امتیازات و خصوصیات منحصر به فرد می باشد ، لذا فعالیت در این رشته دارای صرفه اقتصادی بوده و به پاره ای از امتیازات به شرح زیر اشاره می گردد :
نسبت ضایعات در گوشت مرغ در مقایسه با سایر دام ها کمتر است ، به طوری که در گوشت گوسفند ضایعات حدود 50 % و در مرغ حدود 25 % است .
کوشت مرغ از نظر هضم و جذب بهد از گوشت ماهی بهتر از سایر پروتئین ها است .
پرورش مرغ به آسانی امکان پذیر است و در محیط محدود تعداد زیادی را می توان پرورش داد .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 2 صفحه
قسمتی از متن .DOC :
تصاویر علف هرز مرغ
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 16 صفحه
قسمتی از متن .doc :
اقلیم :
شترمرغ ها در کلیه اقلیم ها قابل زیست و نگهداری اند، از اقلیم های بسیار سرد مانند آلاسکا تا گرم و خشک مانند صحرای افریقا. اما هرچه به سمت اقلیم گرم و خشک پیش برویم کیفیت و کمیت محصولات تولیدی بهتر خواهد شد. تنها اقلیمی که برای پرورش شترمرغ توصیه نمی شود ( علی رغم آنکه در این اقلیم نیز تولید خود را ادامه می دهد) اقلیم گرم و مرطوب ( مناطق شرجی ) است زیرا تأثیر منفی بر تولید آن می گذارد.
روشهای پرورش:
1 - باز
2- نیمه باز
3 - بسته
مقید کردن و انتقال:
برای گرفتن شترمرغ به دو کارگر نیاز است که هریک کنار یکی از پاهای شترمرغ ایستاده و آنرا از زیر شکم و روی دم نگهدارند. از یک عصای سرکج مخصوص گرفتن گردن برای پایین آوردن سراستفاده می شود. هنگامی که منقار به سطح زانو رسید منقار پایین را با قرار دادن انگشت شست در آن به سمت پایین نگه می دارند. این کار مانع برخورد از روبرو با پاهای شترمرغ می شود. شترمرغ در این وضعیت برای درمانهایی مانند برچسب زدن، دارو دادن ، تزریق، خونگیری و معاینه نگه داشته می شود.
هنگام سوار کردن آنها به کامیون، ممکن است هل دادن آنها از پشت روی سطح شیبدار الزامی شود. شترمرغ های بالغ به کامیونهایی نیاز دارند که ارتفاع دیواره جانبی آنها 2/2 متر بوده و با سایبانی از جنس پارچه کنفی یا کرباس برای جلوگیری از آویزان شدن سرو گردن پوشانده شده باشد. کف کامیون معمولاً با ماسه، خاک یا علف و دیواره های جانبی با کیسه های پرشده از علف برای کم کردن صدمه به پرها و پوست پوشانده می شوند. پارتیشن هایی نیز داخل کامیون قرار داده می شوند که شتر مرغ ها را به گروههای 6 تایی تقسیم می کند و این کار مانع از دراز کردن پاهای شترمرغ و لگد شدن آنها می گرد.
روش باز:
نیاز به زمینی بزرگ به وسعت 40 هکتار است. غیر از هزینه خرید پرندگان که درتمام روشها معمول است، زمین مهم ترین نیاز عمده این روش است. شترمرغها تا حد امکان نزدیک زیستگاه طبیعی شان با حداقل دخالت انسان نگهداری شده و پرورش می یابند. مزیت اصلی روش باز، کاهش قابل توجه هزینه نگهداری شترمرغ های بالغ به مقدار زیاد است. همچنین در صورتی که شترمرغ ها خود تخمهایشان را جوجه کشی کنند، هزینه ای برای این کار صرف نشده ودر نتیجه هزینه های تولید بسیار پایین خواهند بود. از معایب این روش عدم کنترل و شناسایی شترمرغ ها و تخمهای تولیدی است.میزان مرگ و میر و تلفات به ویژه در میان جوجه ها به دلیل شکار آنها توسط حیوانات شکارچی بالاست.ضمناً گرفتن شترمرغ ها بسیار مشکل و پرهزینه است.
روش نیمه باز :
محدوده مورد نیاز برای این روش از 20 تا 60 هکتار متغیر است. شترمرغها در چراگاههای نسبتاً کوچک یا اراضی تقریباً 8 تا 12 هکتاری نگهداری میشوند. آنها توانایی گردش آزاد در محدوده ای معین را داشته و لذا بخشی از احتیاجات تغذیهای آنها از این طریق تامین می شود. محل های خوراک دادن باید نزدیک حصارکشی دور چراگاه ایجاد شوند تا قابلیت دسترسی به غذا افزایش و اضطراب ناشی از ورود مکرر افراد به داخل چراگاه کاهش یابد.
روش بسته :
محوطه مورد نیاز برای این روش به طور معمول کمتر از 20 هکتار است که به چراگاههای کوچکی هریک به وسعت 2-1 هکتار تقسیم شده است. این روش به علت نیاز کم به زمین مطلوب است. با این حال دو اشکال اصلی این روش عبارتند از:
1ـ هزینه های بالاتر خوراک
2ـ هزینه حصارکشی زیاد
سرمایه گذاری مالی برای هر واحد زمین در این روش بالاتر از دو روش دیگر است. با این حال مزایای استفاده از روش بسته بسیار زیاد بوده و بر معایب آن غلبه دارد
مهمترین مزیت روش بسته آن است که کنترل کاملی بر تولید مثل از طریق ثبت دقیق تعداد تخمهای تولید شده توسط هر شترمرغ ماده و میزان باروری و جوجه درآوری وجود دارد. این رکوردها برای ارزیابی نهایی ارزش گله چه برای فروش مجدد، نگهداری برای تولید مثل ویا کشتار بسیار باارزشند. تولید مثل گزینشی شترمرغ ها بخوبی قابل انجام است. بعلاوه رکوردهای مصرف خوراک قابل نگهداری است و برای معاینه و مهار شترمرغ ها مشکلی وجود ندارد.
رفتارشناسی:
در محیط طبیعی شترمرغ در خارج از فصل تولید مثل گونهای اجتماعی است و گروههایی از جنس و سنین مختلف را بویژه پیرامون چالابها تشکیل می دهد. در این محیط ها شترمرغ با انواع گوناگون حیوانات روبروست و معمولأ از برخورد نزدیک با سایر حیوانات پرهیز می کند و کمتر رفتار خشن نسبت به آنها ابراز داشته و در 75 درصد از موارد با چشم پوشی یا تحمل، با سایر حیوانات برخورد می کند.
طبق تحقیقات انجام شده رفتار تمیز کردن پرو بال در طول صبح بیشتر از بعد از ظهر بوده برعکس حمام خاک در صبح خیلی کم انجام می شود اما در طول بعد از ظهر بتدریج بیشتر شده و هنگام غروب به حداکثر می رسد.
رفتار رقص والتس که توسط شترمرغ ها ی در اسارت نیز اجرا می شود بیشتر هنگام خلاصی شترمرغ ها از ترس یا مدت کوتاهی پس از خروج آنها از محل نگهداری شبانه صورت می گیرد.
هنگام خواب، شترمرغ های بالغ مایلند سرشان را بالا نگهدارند در حالیکه جوجه های جوان دوست دارند در وضعیت دمر بخوابند.
جوجه های پرورش یافته توسط شترمرغ های دایه، رفتارهای غیرعادی مثل خوردن چوب از خود نشان نمی دهند. از جمله رفتارهای ناشی از خوراک دادن غلط جوجه ها و واکنش در برابر عوامل محیطی خاص که عمدتاً شرایط زیر حد مطلوب پرورش است، می توان به نوک زدن به پنجه و سر و نیز پرکندن با منقار اشاره کرد.
طبق بررسی انجام شده جوجه ها به محرک سبز 10 برابر بیش از محرک سفید نوک می زنند. مدفوع خواری هم در حالت وحش و هم در اسارت در جوجه ها مشاهده شده است.
تغذیه :
از یک روزگی تا سه ماهگی:
جوجه شترمرغ می تواند از باقیمانده کیسه زرده برای مدت 7 تا 10 روز ابتدای زندگی اش تغذیه کند.اطمینان از اینکه جوجه شترمرغ ها آب مصرف می کنند، اهمیت دارد. در غیر اینصورت ممکن است نیاز به افزایش شدت نور یا تغییر درجه حرارت سالن باشد.
توصیه می شود که خوراک مصرفی جوجه ها در ابتدا به شکل خرد شده باشد و اگر از روش پرورش روی کف سالن استفاده می شود، طی هفته اول خوراک روی روزنامه یا کارتن های تخم مرغ ریخته شده و پس از آن می توان دانخوریها را وارد سالن کرد.
برای جلوگیری از اشکالات پا و اختلالات اسکلتی باید رشد اولیه شترمرغ ها کنترل شود. محدود کردن مقدار انرژی خوراک بین 9 و 10 مگا ژول انرژی متابولیسمی در کیلوگرم معمولاً برای کنترل رشد کافی است.
با وجودیکه شترمرغ ها توانایی هضم الیاف بیشتری نسبت به سایر پرندگان اهلی دارند ( به دلیل تخمیر در روده بزرگ ) ولی تنها پس از رسیدن به سن معینی توانایی انجام این کار را بدست می آورند. لذا بهتر است طی چند هفته اول زندگی جوجه ها جیره هایی با بیش از 5% الیاف خام به آنها داده نشود. ضمناً توانایی جوجه ها برای هضم چربی در اوایل زندگی کاملاً پایین است. از اینرو نباید بیش از 5% چربی به آنها داده شود.
از 3 ماهگی تا یکسالگی:
احتیاجات تغذیه ای پرندگان با افزایش سن آنها تغییر می کند. لذا انرژی و الیاف خام افزایش و مقدار پروتئین خوراک کاهش می یابد. باید الیاف جیره را در چهار تا پنج ماهگی به حدود 11-10 درصد افزایش داد. ضریب انرژی زایی خوراک باید به حدود 5/10 –10 مگا ژول انرژی متابولیسمی بر کیلوگرم افزایش یابد. مقدار پروتئین خام نیز