لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
دولت الکترونیک در عصر مجازی
چکیده
دولت الکترونیکی (E-Government) مفهومی نو، ساده و برای دولت های چالش برانگیز است و دیگر اینکه مفهومی است که زمان تحقق آن فرا رسیده است با آمدن عصر مجازی و دیجیتال، تغییر در زمینه های مختلف اجتناب ناپذیر شده است و در صورت عدم انطباق، ناکار آمدی سازمان ها، بیشتر از اندازه مشهود خواهد شد. دولت الکترونیکی ثمره تحول در فناوری اطلاعات می باشد که عبارت است از استفاده از تکنولوژی برای افزایش دسترسی و ارایه خدمات و اطلاعات به شهروندان، شرکای تجاری، کارکنان و سایر مؤسسات.بنابراین با قدم نهادن به دهکده جهانی (I.C.T) و با در نظر گرفتن شکاف دیجیتالی حاکم بر آن در عصر مجازی این امر مهم و اجتناب ناپذیر قلمداد می شود. در این مقاله سعی شده این موضوع تبیین و ارایه گردد.
کلمات کلیدی: فناوری اطلاعات- دولت الکترونیکی ـ عصر مجازی
مقدمه
همانطور که تاکنون تجارت الکترونیک در بسیاری از بخش ها از جمله بخش های سنتی، شرایط جدید بازرگانی ایجاد کرده، اکنون نیز انتظار می رود که طی چند سال آینده اینترنت تحولات عمیقی در ساختار، مدیریت و مفهوم خدمات دولتی بوجود آورد. هر چند هنوز دولت الکترونیکی در دوران طفولیت خود قرار دارد، اما آثار آن در شیوه ای که برخی دولت ها برای انجام وظایف اصلی خود همچون جمع آوری مالیات، اجرای مقررات و حتی امور دفاعی مورد استفاده قرار داده اند هم اکنون بخوبی آشکار شده است. به همین دلیل کنفرانس توسعه و تجارت سازمان ملل متحد در گزارش سالانه خود تحت عنوان تجارت الکترونیکی و گزارش توسعه 2001 به این امر توجه کرده و بخش پنجم گزارش مزبور تحت عنوان "به سوی دولت دیجیتال " را به این موضوع اختصاص داده است. بطور کلی می توان دولت الکترونیکی را به عنوان کاربرد فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی، به ویژه اینترنت به منظور تقویت دسترسی به خدمات دولتی و توزیع آنها به نفع شهروندان، شرکت ها و کارمندان بخش عمومی تعریف کرد. فناوری های اطلاعاتی فی نفسه امری جدید نیست، چرا که موسسات دولتی از اولین و بزرگترین مصرف کنندگان این فناوری ها بوده اند. با وجود این، بکارگیری تعداد زیادی از رایانه های بزرگ برای اخذ عوارض، جمع آوری مالیات و یا حتی قرار دادن یک رایانه شخصی بر روی میز هر یک از کارمندان، موسسات دولتی سنتی را به یک دولت الکترونیک تبدیل نمی کند. بلکه این اینترنت با ظرفیت بالای خود است که مرزهای زمان و مکان را در نوردیده و اطلاعات ارزشمند از منابع بی شماری را بطور مجازی در عصر مجازی گرد هم می آورد و از این طریق امکان تجدید ساختار و شبکه بندی خدمات دولت را فراهم می نماید و این خدمات دولتی را مطابق با خواست مصرف کنندگان، شفاف و کارآمد می سازد. دولت الکترونیک شامل همه سازمان های دولتی می باشد که از طریق کاربرد فن آوری، با یکدیگر ارتباط دارند همچنین پل ارتباطی بین افراد، تجارت و اطلاعات و خدمات دولتی می باشد. البته از دولت الکترونیک تنها برای کاربرد تکنولوژی اطلاعات در سازمان های دولتی استفاده نمی شود بلکه مفهومی بسیار وسیع تر و گسترده تر دارد. به عنوان مثال اگر چه تکنولوژی اطلاعات چندین سال است که در دولت مورد استفاده قرار می گیرد ولی نیاز به یک سیستم یکپارچه دولت الکترونیک، به منظور انسجام بین دولت، افراد، تجارت ضروری به نظر می رسد. دولت الکترونیک تنها یک موضوع مطرح شده روز نمی باشد، بلکه یک گام بزرگ و مهم برای پیشبرد ارتباط هایی است که در سطح بین المللی مورد تایید قرار گرفته است. دولت الکترونیک یک انتخاب نیست، مساله مهم این است که دولت در کاهش مقدار زمانی که به مردم و مراکز تجاری در معاملات خود با دولت صرف می کنند، کمک نمایند. لازم است که مالیات ها بطور موثر به منظور بهبود بخشیدن خدمات صرف شود و
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 3 صفحه
قسمتی از متن .doc :
رنگهای واقعی یا مجازی: هنر عکاسی فرازمینی
هنگامی که شما به تصاویر حیرت انگیز هابل و یا مریخ نوردها نگاه می کنید، همواره در شگفت خواهید ماند که : ایا انچه با چشمانتان می بینید واقعا وجود دارند؟ متاسفانه جواب شما احتمالا منفی است. در برخی از حالات، مانند مریخ نورد ها، دانشمندان تلاش می کنند انها را در "رنگهای واقعی" تنظیم می کنند، اما اکثرا، رنگها طوری انتخاب می شوند که گویایی علمی زیادی داشته باشند. اینجا خواهیم گفت که چگونه دانشمندان ابزار الات شگفت انگیز خود را تنظیم می کنند و بین رنگها واقعی و کاذب تفاوت قایل می شوند.
سوال:حقیقی یا کاذب: هنگامی که ما به تصاویر پر زرق و برق تلسکوپ فضایی هابل و یا تصاویر پانورامای گیج کننده مریخ نوردها نگاه می کنیم، ایا این تصاویر نشان می دهند که اگر انسان با چشمان خود به آن نظاره کند آنها را به همین صورت خواهد دید؟
جواب: برای تلسکوپ هابل، اکثر رنگها مجازی و در مورد مریخ نوردها اکثرا واقعی هستند. به نحوی که مریخ نوردها ترکیبی را به شکل تصاویر رنگی "حقیقی" و "مجازی" فراهم می کنند. اما به این شکل اصطلاح "رنگ حقیقی" تاحدودی مجادله امیز خواهد شد و در بسیاری از حوضه های مورد بحث تصاویر ماوراء زمینی چندان دلپذیر نخواهند بود.
جیم بل دانشمند ارشد سیستم تصاویر رنگی Pancam در پروژه اکتشافی مریخ نورد ها (MER) می گوید:" ما واقعا سعی می کنیم از اصطلاح "رنگهای واقعی" اجتناب کنیم چرا که هیچ کس واقعا نمی داند که "حقیقت" سطح مریخ چیست. در حقیقت بل خاطر نشان می سازد که، مریخ هم به خوبی زمین با توجه به اینکه: هوا صاف و یا ابری است، ارتفاع خورشید کم و زیاد می شود و یا چگونگی میزان تغییرات غبار در جو، مدام تغییر رنگ می دهد." رنگها هر لحظه تغییر می کنند. این یک فاکتور پویا (دینامیک) است. تلاش ما این نیست که یک مرز سختی را به عنوان "حقیقت این است!" بوجود اوریم."
بل دوست دارد که از اصطلاح "رنگهای تقریبا واقعی" استفاده کند چون تصاویر دوربین پانورامای MER براوردی از انچه انسان اگر در مریخ بود می توانست ببیند است. همکار دیگر بل می گوید از "رنگ طبیعی" استفاده کنید.
Zolt Levay از موسسه علمی تلسکوپ فضایی، تصاویر تلسکوپ هابل را اماده می کند. برای تصاویر ارایه شده هابل، Levay اصطلاح " رنگ معرف" را پیشنهاد می کند.
او می گوید: " رنگها در تصاویر هابل نه "واقعی " و نه " کاذب " هستند، اما معمولا گویای فعل و انفعالات فیزیکی مرتبط با موضوع تصویرند. این روشی برای نشان دادن مقدار زیادی از اطلاعات بدست امده در یک تصویر است."
رنگهای واقعی تلاشی برای بازسازی دقیق رنگهای بصری هستند. از طرف دیگر، رنگهای کاذب یک انتخاب اختیاری برای بیان برخی مشخصه ها از قبیل ترکیبات شیمیایی، سرعت یا فاصله است. به علاوه، با توجه به تعریف، هر تصویر مادون قرمز یا ماورا بنفش، چون این طول موجها برای انسان نامرئی هستند، باید با "رنگها کاذب" نشان داده شوند.
در مورد هابل، Levay توضیح می دهد که تصاویر با کنتراست و پیچیدگی رنگی وروشنی بیشتری به منظور تاکید بر برخی ساختارهای تصویر و یا خوش ایند تر کردن ان تنظیم می شوند.
اما هنگامی که تیم دوربین پانورامای MER می خواهد تصویری را به گونه ای که یک انسان ایستاده بر روی سطح مریخ می بیند تولید کنند، چگونه انها رنگهای واقعی را تشخیص می دهند؟ هر دو مریخ نورد دارای وسیله ای هستند معروف به MarsDial.
بل می گوید: " کار اصلی ان تنظیم هدف است. این وسیله حلقه های متمایز کننده رنگهای سیاه و سفید با تراشه های رنگی در چهار گوشه ان دارد. ما انها را خیلی با دقت سنجیده و از انها قبل از پرتاب عکس گرفته و بنابراین ما می دانیم که چه رنگها و سایه روشنهایی وجود دارد."
یکی از نخستین تصاویر گرفته شده بوسیله مریخ نوردها از MarsDial بود. بل می گوید: " ما از MarsDial یک عکس گرفتیم و ان را کاملا با نرم افزارهایمان سنجیده و پرداخت کردیم. اگر شبیه انچه که ما می دانیم از اب در می امد، انگاه در مورد توانایی مان در نشانه گیری دوربین به هرجای دیگری اعتمادی راسخ میافتیم که پس از گرفتن عکس و انجام عملیاتی مشابه، ان رنگها نیز واقعی خواهد بود."
هابل همچنین می تواند تصاویری با رنگهای از پیش تنظیم شده تولید کند. این "UniverseDial" ستاره های استاندارد و لامپهایی در دوربینها هستند که روشنایی و رنگهای انها به دقت اندازه گیری شده اند. . Levay می گوید:"با این وجود، ماموریت هابل تولید تصاویری با رنگهای واقعی برای چیزهایی که در اکثر تصاویر نامعلوم هستند، نمی باشد. زیرا ما معمولا این اجرام را در هر صورت نمی بینیم، چون بسیار کم نورند، و چشم ما واکنش متفاوتی در برابر رنگ نورهای ضعیف نشان می دهد." اما هدف بسیار مهم هابل تولید تصاویری است که بیشترین اطلاعات علمی ممکن را بیان کند.
دوربین پانورامای مریخ نوردها به همین خوبی عمل می کند. بل می گوید: " بنابراین به این نتیجه رسیدیم که اینجا همه نوع ترکیبات حاوی آهن وجود دارد که واکنشهای متفاوتی در طول موجهای مادون قرمزی که دوربین به انها حساسیت داشت ارائه می دهند." بنابراین ما می توانیم یک تصویر پر زرق و برق و یا به قول Andy Warhol تصاویر با رنگهای کاذب بسازیم. بل اضافه می کند که این تصاویر برای دو منظور به کار می روند: فراهم کردن اطلاعات علمی و به علاوه اینکه عامه مردم نیز واقعا از انها لذت ببرند.
و همچنین در هر دو مورد هابل و مریخ نوردها، رنگها به عنوان ابزاری استفاده می شوند که یا جزئیات تصاویر را افزایش دهند و یا از طرف دیگر چیزهایی را که با چشم انسان دیده نمی شوند اشکار سازند. بدون رنگهای کاذب، چشمهای ما هیچگاه نخواهند دید (و ما نیز هیچگاه در نخواهیم یافت) که به عنوان مثال، کدام گازهای یونیزه ترکیب سحابی ها را می سازند و یا چه ترکیبات آهنی بر روی سطح مریخ وجود دارد.
Levay خاطر نشان می سازد که به دلیل وجود تفاوتهایی میان تکنولوژی فیلم و عکاسی دیجیتال، تکنیکهای چاپ و یا حتی تفاوت تنظیم نمایش رایانه ای نمی توان رنگها را به صورت %100 واقعی بازسازی کرد. به علاوه، درچگونگی درک رنگها توسط افراد تفاوتهایی وجود دارد.
Bell اینطور نتیجه می گیرد: " انچه ما بر روی تصاویر مریخ انجام می دهیم واقعا فقط یک تخمین است، اینها بهترین حدسیات ما با استفاده از دانش تنظیم دوربینها بر روی اهداف است. اما من تصور می کنم اینکه اینها %100 درست باشند، منوط به این است که به انجا رفته و حقایق را در یابیم.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن .doc :
خلاقیت در دنیاى مجازى
برخى بر این باورند که تولید نرم افزار نوعى هنر است و همه با این نکته موافق هستند که «تولید نرم افزار کارى خلاق است». با این همه در کشور ما ساخت نرم افزار حتى در زمره کارهاى تولیدى نیز به شمار نمى رود. مهم ترین ویژگى تولید نرم افزار که آن را از دیگر فعالیت هاى تولیدى یا خدماتى متمایز مى کند، خلق و ایجاد دنیایى مجازى است که از طریق واسطه هاى مناسبى با دنیاى واقعى مرتبط شده و بخشى از نیازهاى ما را برطرف مى سازد. گسترده شدن استفاده از فناورى اطلاعات تقریباً در تمامى عرصه هاى زندگى و حیات انسان، اهمیت و نقش تولید کنندگان محصولات نرم افزارى را به شدت افزایش داده است. در این جا لفظ تولیدکنندگان به مجموعه افرادى اطلاق مى شود که در طول چرخه حیات یک سیستم نرم افزارى در ساخت، توسعه و نگه دارى آن مشارکت دارند. کشور ما هنوز دوران اولیه بلو غ خود را در عرصهIT تجربه مى کند، دوره اى سرشار از مسائل و چالش هاى گوناگون. چالش هایى که برخى از آنها به سیاست هاى کلان کشور مرتبط و برخى دیگر زائیده ویژگى هاى خاص نرم افزار و دست اندرکاران تولید و توسعه آن است. این چالش ها به اشکال مختلف در مقابل تمامى دست اندرکاران این حوزه و به ویژه مدیر یک پروژه نرم افزارى عرض اندام مى کنند. عوامل زیر را مى توان سرچشمه بخش بزرگى از مشکلات این حوزه به شمار آورد: - تکمیل نکردن زیر ساخت هاى ضرورى IT. - فراگیر نشدن فرهنگ استفاده از این فناورى در بخش وسیعى از حوزه ها. - ارزان بودن نرم افزار بر خلاف هزینه تولید بالاى آن و رعایت نکردن حقوق تولید کنندگان محصولات نرم افزار به شکلى که بسیارى از نرم افزارها (چه نرم افزارهاى تولید داخل و چه تولید خارج) به راحتى و با قیمتى بسیار اندک در دسترس همگان است. - نبود سرمایه گذارى مناسب براى پژوهش و تحقیق در حوزه نرم افزار. اگرچه مساعدت هایى در اختیار بخش هاى مختلف خصوصى و دولتى در چارچوب طرح هاى مختلف قرار گرفته است، عمده این سرمایه ها اغلب به سمت بخش هاى سخت افزارى سرازیر شده و در عمل سرمایه گذارى در عرصه تولید و به تناسب آن تحقیق و پژوهش کاربردى حوزه نرم افزار که در زمره سودآورترین عرصه هاى اقتصادى در دنیا شناخته مى شود، بسیار اندک است. - ناتوانى هاى شرکت هاى تولید نرم افزار. دست اندرکاران تولید نرم افزار در کشور ما بیش تر شرکت هاى کوچک نرم افزارى با پشتوانه هاى مالى اندک هستند. شرکت هایى که هنوز بلوغ سازمانى کافى نیافته اند، قادر نیستند متناسب با متحول ترین عرصه تکنولوژیک رشد کنند. - قراردادهاى ناپخته. اکثریت مشتریان مهم حوزه نرم افزار را سازمان هاى دولتى و نیمه دولتى تشکیل مى دهند. قراردادهاى تولید نرم افزار، قراردادهایى ناپخته و یک طرفه هستند و مجریان چنین پروژه هایى، با وجود آگاهى نسبت به ضعف هاى آن بیشتر اوقات به دلایل اقتصادى مجبور به پذیرش آنها هستند. در چنین فضایى مدیران پروژه هاى نرم افزارى با چالش ها، مسائل و مشکلات بسیارى روبه رو هستند که بخش عمده آن به ارتباط با سه گروه اصلى زیر بازمى گردد: ۱- کارفرمایان (مشتریان)، ۲- اعضاى تیم یا کارکنان بخش هاى نرم افزار و ۳- مدیران شرکت هاى نرم افزارى. کارفرمایان و مشتریان: گروه اصلى و ذى نفع مرتبط با یک محصول نرم افزارى را مشتریان یا کاربران آن تشکیل مى دهند. کسانى که در حقیقت تامین کننده منابع مالى لازم براى تولید آن به شمار مى روند. شاید به جرات بتوان گفت که بیشترین چالش ها در تقابل با این گروه، که عمده ترین تامین کننده منابع مالى بخش هاى تولید نرم افزار هم هستند نمایان مى شود. در عرصه ارتباط مدیران پروژه با این گروه مسائلى وجود دارد که ریشه آن را مى توان در میان موارد زیر جست وجو کرد: - بخش هاىIT همچنان در اغلب سازمان ها و مراکز صنعتى، خدماتى و بازرگانى سازمان ضعیفى دارند و از دانش و فناورى روز در عرصه اى که
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن .doc :
خلاقیت در دنیاى مجازى
برخى بر این باورند که تولید نرم افزار نوعى هنر است و همه با این نکته موافق هستند که «تولید نرم افزار کارى خلاق است». با این همه در کشور ما ساخت نرم افزار حتى در زمره کارهاى تولیدى نیز به شمار نمى رود. مهم ترین ویژگى تولید نرم افزار که آن را از دیگر فعالیت هاى تولیدى یا خدماتى متمایز مى کند، خلق و ایجاد دنیایى مجازى است که از طریق واسطه هاى مناسبى با دنیاى واقعى مرتبط شده و بخشى از نیازهاى ما را برطرف مى سازد. گسترده شدن استفاده از فناورى اطلاعات تقریباً در تمامى عرصه هاى زندگى و حیات انسان، اهمیت و نقش تولید کنندگان محصولات نرم افزارى را به شدت افزایش داده است. در این جا لفظ تولیدکنندگان به مجموعه افرادى اطلاق مى شود که در طول چرخه حیات یک سیستم نرم افزارى در ساخت، توسعه و نگه دارى آن مشارکت دارند. کشور ما هنوز دوران اولیه بلو غ خود را در عرصهIT تجربه مى کند، دوره اى سرشار از مسائل و چالش هاى گوناگون. چالش هایى که برخى از آنها به سیاست هاى کلان کشور مرتبط و برخى دیگر زائیده ویژگى هاى خاص نرم افزار و دست اندرکاران تولید و توسعه آن است. این چالش ها به اشکال مختلف در مقابل تمامى دست اندرکاران این حوزه و به ویژه مدیر یک پروژه نرم افزارى عرض اندام مى کنند. عوامل زیر را مى توان سرچشمه بخش بزرگى از مشکلات این حوزه به شمار آورد: - تکمیل نکردن زیر ساخت هاى ضرورى IT. - فراگیر نشدن فرهنگ استفاده از این فناورى در بخش وسیعى از حوزه ها. - ارزان بودن نرم افزار بر خلاف هزینه تولید بالاى آن و رعایت نکردن حقوق تولید کنندگان محصولات نرم افزار به شکلى که بسیارى از نرم افزارها (چه نرم افزارهاى تولید داخل و چه تولید خارج) به راحتى و با قیمتى بسیار اندک در دسترس همگان است. - نبود سرمایه گذارى مناسب براى پژوهش و تحقیق در حوزه نرم افزار. اگرچه مساعدت هایى در اختیار بخش هاى مختلف خصوصى و دولتى در چارچوب طرح هاى مختلف قرار گرفته است، عمده این سرمایه ها اغلب به سمت بخش هاى سخت افزارى سرازیر شده و در عمل سرمایه گذارى در عرصه تولید و به تناسب آن تحقیق و پژوهش کاربردى حوزه نرم افزار که در زمره سودآورترین عرصه هاى اقتصادى در دنیا شناخته مى شود، بسیار اندک است. - ناتوانى هاى شرکت هاى تولید نرم افزار. دست اندرکاران تولید نرم افزار در کشور ما بیش تر شرکت هاى کوچک نرم افزارى با پشتوانه هاى مالى اندک هستند. شرکت هایى که هنوز بلوغ سازمانى کافى نیافته اند، قادر نیستند متناسب با متحول ترین عرصه تکنولوژیک رشد کنند. - قراردادهاى ناپخته. اکثریت مشتریان مهم حوزه نرم افزار را سازمان هاى دولتى و نیمه دولتى تشکیل مى دهند. قراردادهاى تولید نرم افزار، قراردادهایى ناپخته و یک طرفه هستند و مجریان چنین پروژه هایى، با وجود آگاهى نسبت به ضعف هاى آن بیشتر اوقات به دلایل اقتصادى مجبور به پذیرش آنها هستند. در چنین فضایى مدیران پروژه هاى نرم افزارى با چالش ها، مسائل و مشکلات بسیارى روبه رو هستند که بخش عمده آن به ارتباط با سه گروه اصلى زیر بازمى گردد: ۱- کارفرمایان (مشتریان)، ۲- اعضاى تیم یا کارکنان بخش هاى نرم افزار و ۳- مدیران شرکت هاى نرم افزارى. کارفرمایان و مشتریان: گروه اصلى و ذى نفع مرتبط با یک محصول نرم افزارى را مشتریان یا کاربران آن تشکیل مى دهند. کسانى که در حقیقت تامین کننده منابع مالى لازم براى تولید آن به شمار مى روند. شاید به جرات بتوان گفت که بیشترین چالش ها در تقابل با این گروه، که عمده ترین تامین کننده منابع مالى بخش هاى تولید نرم افزار هم هستند نمایان مى شود. در عرصه ارتباط مدیران پروژه با این گروه مسائلى وجود دارد که ریشه آن را مى توان در میان موارد زیر جست وجو کرد: - بخش هاىIT همچنان در اغلب سازمان ها و مراکز صنعتى، خدماتى و بازرگانى سازمان ضعیفى دارند و از دانش و فناورى روز در عرصه اى که