تحقیق در مورد عملیات بهره برداری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 57 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

دستگاه کنترل نوع 58

از این دستگاه جهت ثبت و کنترل فشار –حرارت-جریان و ارتفاع سطح نفت استفاده می شود و در اطاق فرمان نصب می شودو به طور کلی بدو صورت میتوان از آن استفاده نمود :خودکار Autoو دستی manuly. برای تغییر دادن دستگاه از خودکار به به دستی بروش زیر عمل کنید:

1-کلید انتقال دهنده را روی Sealقرار میدهید

2-تنظیم دلخواه را حرکت دهید تا در مقابل نشان دهنده فشلر هوای بازده قرار گیرد.

3-کلید انتقال دهنده را روی حالت دستی Manقرار دهید در اینحالت فشار هوای بازده بوسیله تنظیم دلخواه تغییر می کند .

برای تغییر دادن دستگاه از دستی به خودکار به روش زیر عمل کنید:

1-کلید انتقال دهنده را روی SEALقرار دهید.

2-تنظیم دلخواه را حرکت دهید تا مقابل قلم ثبت کننده قرار بگیرد.

3-کلید انتقال دهنده را روی Autoقرار دهید.

توجه(1) در موقع تغییر دادن کلید انتقال به روی Sealمیبایست متوجه فشار هوای بازده باشید چنانچه شروع به کاهش نمود اداره تعمییرات و ابزار دقیق را در جریان قرار دهید :

(2) در صورتیکه اداره تعمیرات ابزار دقیق بخواهند دستگاه را تنظیم صفر نمایند میبایست دستگاه را روی حالت دستی قرار دهید.

شیرها VALVES

در واحدهای بهره برداری بنا بتناسب کاری که انجام میدهند شیرهای مخصوص بهمان کار را بکار میبرند که بطور کلی بشرح ذیل خلاصه میشوند:

1-در محاهایی که بخواهند جریان را سریع قطع و وصل کنند از شیرهای ذیل استفاده می نمایند .

الف:شیرهای دروازه ای Gate valesکه در دو نوع مختلف ساخته میشوند :

شیرهایی که در اثر بازو بستن میله اصلی آن بالا میاید بنام (OS@Y=Outside-Screw@Yoke)شیرهایی که در اثر بازو بستن میله اصلی آن تغییر نمیکند بنامN.R.S=Non Rising-Stemg شیرهای سماور Plug orcock valves از این نوع شیرها بیشتر جهت تخلیه دستگاههای تفکیک و مخازن استفاده میکنن .

در محلهایی که که اهمیت کار زیاد میباشد از شیرهای سماوری نوع نشت بند دو طرفه استفاده میکنند بنام Block @ Bleed or Twin Seal Valves. این شیر در موقع بسته شدن از دو طرف دارای نشت بند میباشد و روی بدنه آن شیری نصب شده است که در صورتیکه نشت بندها خراب شوند در موقع بسته بودن چنانچه این شیر را باز کنیم مایع خارج میشود و بدینوسیله متوجه میشوند شیر کاملا بسته نشده است از این شیرها در واحدهای بهره برداری که بخواهند نفت خروجی را به تلمبه خانه ها و پالایشگاهها ارسال نمایند استفاده میکنند و دسته آن یا مستقیم به شیر وصل است یا اینکه به وسیله چرخ دنده که در ر دو صورت می توان آن را قفل نمود و در بالای شیر ضامنی قرار دارد که باز و بسته بودن شیر را نشان میدهد (چنانچه در جهت لوله قرار گیرد شیر باز و در صورتیکه در جهت عمود بر لوله قرار گیرد شیر بسته است ).

2-جهت کم و زیاد کردن مقدار جریان یا فشار از شیرهای ذیل استفاده میکنند :

الف:شیرهای کروی Glope valve از این نوع شیرها بیشتر در جاهایی استفاده میشود که بخواهند اختلاف فشاری در دو طرف شیر ایجاد کنند یعنی در صورتی شیر کاملا باز باشدبنا به ساختمان داخلی شیر افت فشاری را ایجاد می نماید .

نوع دیگر آن شیر کروی زاویه ای Angle globe V.میباشد در جاهایی که بخواهند جریان نفت را تغییر جهت دهند و از زانو استفاده نکنند .

و پلاک این نوع شیرها بعلت اینکه مستقیما در مقابل جریان نفت قرار نمیگیرد ایجاد سائیدگی کمتری مینماید . لذا در واحدهای بهره برداری که نفت آنها دارای شن و ماسه میباشد از شیرهای خود کار زاویه ای استفاده میکنند .

ب:شیر سوزنی Needel valveاین نوع شیرها بیشتر روی شیرهای ایمنی سطحی(Surface safety valve)نصب میشود و خاصیت این شیر این استکه فشار را بتدریج از خود عبور می دهد.

ج:شیر پروانه ای Butter fly valveاز این نوع شیر ها بیشتر در جاهایی استفاده می شود که فشار سیال کم باشد (نفت خروجی واحدهای تفکیک و نفت و گاز خروجی مخازن)

3-جهت جلوگیری از برگشت جریان سیال از شیرهایی بنام (Non Return valves)استفاده می کنند و انواع آن بشرح زیل است :

الف: شیر یک طرفه نوع صفحه شناوری (Swivg Disc type)Check valve-

روی لوله های نفت و گاز در چند راهه لوله های نفت خروجی واحدهای تفکیک (Bank)لوله های خروجی تلمبه ها از این نوع شیرها استفاده می شود .

ب:شیر یکطرفه نوع بالا رو (Lift type)Check valve

ج:شیر یکطرفه نوع پیستونی (Pistion type)Check valvh

دو نوع اخیر در موقع باز شدن همیشه اختلاف فشاری بین دو سر شیر ایجاد مینمایند .

د:شیر پاییFoot valve از این نوع شیرها بیشتر روی لوله های ورودی تلمبه هایی که از مخزن پایین

تحقیق درباره عملیات حرارتی چدن نشکن 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

عملیات حرارتی چدن نشکن

خلاصه:                                                                                                                    مهمترین عملیات حرارتی که روی چدن نشکن انجام می شود و هدف از انجام آنها :       عملیات حرارتی که در دمای پایین برای کاهش یا آزاد کردن تنش های داخلی باقی مانده پس از ریخته گری انجام می شود.    ● آنیل کردن       عملیات حرارتی که برای بهبود انعطاف پذیری و چقرمگی ، کاهش سختی و حذف کاربیدها انجام می شود.            ● نرماله کردن    عملیات حرارتی که به منظور بهبود استحکام به همراه کمی انعطاف پذیری انجام می شود .                                    ● سخت کردن و تمپر کردن    عملیات حرارتی که به منظور افزایش سختی یا بهبود استحکام و بالا بردن نسبت تنش (تنش تسلیم) انجام می شود .         ● آستمپر کردن   عملیات حرارتی که به منظور بدست آمدن ساختاری با استحکام بالا به همراه کمی انعطاف پذیری و مقاومت به سایش عالی انجام می شود

.                                                                                                                      ● سخت کردن سطحی به وسیله ی القاء ، شعله یا لیزر      عملیات حرارتی که به منظور مقاوم به سایش ساختن و سخت کردن موضعی سطح انتخاب شده انجام می شود .   در این مقاله عملیات آنیلینگ ، نرماله کردن ، آستمپر کردن ، کونچ کردن و تمپر کردن چدن نشکن شرح داده می شود.     آستنیته کردن چدن نشکن                                                                                                                  هدف معمول آستنیته کردن این است که تا حد امکان زمینه ی آستنیتی با مقدار کربن یکسان قبل از پروسه ى حرارتى تولید شود. به عنوان مثال در چدن نشکن هیپریوتکتیک برای آستنیته کردن  باید از دماى بحرانى کمی بالاتر برویم به طورى که دماى آستنیته در منطقه ى دو فازى ( آستنیت و گرافیت ) باشد. دماى آستنیته کردن به وسیله ى عناصر آلیاژى موجود در چدن نشکن تغییر مى کند

با افزایش دمای آستنیته کردن می توان آستنیت تعادلی حاوى کربن که در حال تعادل با گرافیت است را افزایش داد. که این پارامتر قابل انتخاب است( در زمان محدود). کربن موجود در زمینه ی آستنیتی کنترل دمای آستنیته کردن را مهم ساخته که این دما به منظور جلو بردن واکنش به مقدار زیادی به کربن موجود در زمینه ی آستنیتی بستگی دارد ، این ساختار مخصوصاً برای آستمر کردن ساخته می شود ، سختی پذیری (قابلیت آستمپر کردن ) به میزان زیادی به کربن موجود در زمینه و در واقع به عناصر الیاژی موجود در چدن نشکن بستگی دارد ، میکرو ساختار اصلی و سطح مقطع قطعه تعیین کننده ی زمان مورد نیاز برای آستنیته کردن می باشند مراحل بعد از آستنیته کردن هنگامی که مورد اهمیت باشند عبارتند از : آنیل کردن ، نرماله کردن کونچ و تمپر  کردن و آستمپر کردن .                                                                                                                                       آنیلینگ چدن نشکن هنگامی که حداکثر انعطاف پذیری و قابلیت ماشینکاری عالی مورد نیاز باشد و استحکام بالا مورد نیاز نباشد ، عموماً چدن نشکن آنیل فریتی می شود . بدین گونه که میکروساختار به فریت متحول می شود و کربن اضافی به صورت  می باشد، اگر ماشینکاری عالی مورد  60-40-18 نوع ASTM کروی رسوب می کند. این عملیات حرارتی ساخته ی  نیاز باشد باید مقدار منگنز ، فسفر و عناصر آلیاژی از قبیل کرم و مولیبدن درحد امکان پایین باشد زیرا باعث آهسته کردن پروسه ی آنیل می شوند .                                                                                                             نحوه ی آنیل کردن توصیه شده برای چدن نشکن آلیاژی و چدن نشکن با کاربید یوتکتیک و بدو ن کاربید یوتکتیک در پایین شرح داده شده است :                                                                                                                آنیل کامل برای چدن نشکن با 2%-3% سیلیسیم و بدون کاربید یوتکتیک :                                                           گرم کردن تا دمای 870- 900 درجه ی سانتی گراد و نگهدار ی در این دما به مدت 1 ساعت در ازای هر اینچ ضخامت ،سپس سرد کردن در کوره با سرعت   55 درجه سانتی گراد در ساعت تا دمای 345 درجه ی سانتی گراد سپس سرد کردن در هوا.             آنیل کامل در صورت وجود کاربید یوتکتیک : گرم کردن تا دمای900C-870C و نگهداری در این دما برای 2 ساعت و بیشتر از این زمان برای ضاخمت های زیاد ، سپس سرد کردن در کوره با سرعت 110C/hتا دمای 700Cو نگهداری در این دما برای 2 ساعت ، سپس سرد کردن در کوره تا دمای 345Cبا سرعت 55C/h ، سپس سرد کردن در هوا . آنیل کردن زیر منطقه ی بحرانی برای تبدیل پرلیت به فریت:                                                                               گرم کردن قطعات تا دمای705C-720Cونگهداری در این دما به مدت 1 ساعت در ازای هر اینچ ضخانت ، سپس سرد کردن در کوره با سرعت55C/h تا دمای 345C و سپس سرد کردن در هوا . وقتی که در چدن نشکن عناصر آلیاژی وجود داشته باشد از سرد کردن سرتاسری قطعه جلوگیری می شود و کاهش درجه حرارت از نقطه ی بحرانی تا400C ادامه می یابد و سرعت سرد کردن از55C/h کمتر می باشد . به هر حال برخی عناصر در شکل کاربید خود اگر تجزیه ناپذیر باشند به شکل کاربید اولیه که بسیار سخت است می باشندکه این حالت بیشتر در کرم می باشد ، به عنوان مثال% 0.25 کرم باعث تشکیل کاربید اولیه ی بین نشینی می شود که در اثر عملیات حرارتی تا دمای 925C و نگهداری در مدت2h-20h حتی نیز از بین نمی رود . زمینه ی حاصل از رسوب پرلیت ، زمینه ی فریتی با کاربید می باشد که فقط 5% ازیاد طول دارد .   نمونه های دیگری از عناصر که به شکل کاربید در چدن نشکن وجود دارند عبارتند از مولیبدن بیشتر از 0.3% و وانادیم وتنگستن در مقدیر بیش از

تحقیق درباره عملیات حرارتی چدن نشکن 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

عملیات حرارتی چدن نشکن

خلاصه:                                                                                                                    مهمترین عملیات حرارتی که روی چدن نشکن انجام می شود و هدف از انجام آنها :       عملیات حرارتی که در دمای پایین برای کاهش یا آزاد کردن تنش های داخلی باقی مانده پس از ریخته گری انجام می شود.    ● آنیل کردن       عملیات حرارتی که برای بهبود انعطاف پذیری و چقرمگی ، کاهش سختی و حذف کاربیدها انجام می شود.            ● نرماله کردن    عملیات حرارتی که به منظور بهبود استحکام به همراه کمی انعطاف پذیری انجام می شود .                                    ● سخت کردن و تمپر کردن    عملیات حرارتی که به منظور افزایش سختی یا بهبود استحکام و بالا بردن نسبت تنش (تنش تسلیم) انجام می شود .         ● آستمپر کردن   عملیات حرارتی که به منظور بدست آمدن ساختاری با استحکام بالا به همراه کمی انعطاف پذیری و مقاومت به سایش عالی انجام می شود

.                                                                                                                      ● سخت کردن سطحی به وسیله ی القاء ، شعله یا لیزر      عملیات حرارتی که به منظور مقاوم به سایش ساختن و سخت کردن موضعی سطح انتخاب شده انجام می شود .   در این مقاله عملیات آنیلینگ ، نرماله کردن ، آستمپر کردن ، کونچ کردن و تمپر کردن چدن نشکن شرح داده می شود.     آستنیته کردن چدن نشکن                                                                                                                  هدف معمول آستنیته کردن این است که تا حد امکان زمینه ی آستنیتی با مقدار کربن یکسان قبل از پروسه ى حرارتى تولید شود. به عنوان مثال در چدن نشکن هیپریوتکتیک برای آستنیته کردن  باید از دماى بحرانى کمی بالاتر برویم به طورى که دماى آستنیته در منطقه ى دو فازى ( آستنیت و گرافیت ) باشد. دماى آستنیته کردن به وسیله ى عناصر آلیاژى موجود در چدن نشکن تغییر مى کند

با افزایش دمای آستنیته کردن می توان آستنیت تعادلی حاوى کربن که در حال تعادل با گرافیت است را افزایش داد. که این پارامتر قابل انتخاب است( در زمان محدود). کربن موجود در زمینه ی آستنیتی کنترل دمای آستنیته کردن را مهم ساخته که این دما به منظور جلو بردن واکنش به مقدار زیادی به کربن موجود در زمینه ی آستنیتی بستگی دارد ، این ساختار مخصوصاً برای آستمر کردن ساخته می شود ، سختی پذیری (قابلیت آستمپر کردن ) به میزان زیادی به کربن موجود در زمینه و در واقع به عناصر الیاژی موجود در چدن نشکن بستگی دارد ، میکرو ساختار اصلی و سطح مقطع قطعه تعیین کننده ی زمان مورد نیاز برای آستنیته کردن می باشند مراحل بعد از آستنیته کردن هنگامی که مورد اهمیت باشند عبارتند از : آنیل کردن ، نرماله کردن کونچ و تمپر  کردن و آستمپر کردن .                                                                                                                                       آنیلینگ چدن نشکن هنگامی که حداکثر انعطاف پذیری و قابلیت ماشینکاری عالی مورد نیاز باشد و استحکام بالا مورد نیاز نباشد ، عموماً چدن نشکن آنیل فریتی می شود . بدین گونه که میکروساختار به فریت متحول می شود و کربن اضافی به صورت  می باشد، اگر ماشینکاری عالی مورد  60-40-18 نوع ASTM کروی رسوب می کند. این عملیات حرارتی ساخته ی  نیاز باشد باید مقدار منگنز ، فسفر و عناصر آلیاژی از قبیل کرم و مولیبدن درحد امکان پایین باشد زیرا باعث آهسته کردن پروسه ی آنیل می شوند .                                                                                                             نحوه ی آنیل کردن توصیه شده برای چدن نشکن آلیاژی و چدن نشکن با کاربید یوتکتیک و بدو ن کاربید یوتکتیک در پایین شرح داده شده است :                                                                                                                آنیل کامل برای چدن نشکن با 2%-3% سیلیسیم و بدون کاربید یوتکتیک :                                                           گرم کردن تا دمای 870- 900 درجه ی سانتی گراد و نگهدار ی در این دما به مدت 1 ساعت در ازای هر اینچ ضخامت ،سپس سرد کردن در کوره با سرعت   55 درجه سانتی گراد در ساعت تا دمای 345 درجه ی سانتی گراد سپس سرد کردن در هوا.             آنیل کامل در صورت وجود کاربید یوتکتیک : گرم کردن تا دمای900C-870C و نگهداری در این دما برای 2 ساعت و بیشتر از این زمان برای ضاخمت های زیاد ، سپس سرد کردن در کوره با سرعت 110C/hتا دمای 700Cو نگهداری در این دما برای 2 ساعت ، سپس سرد کردن در کوره تا دمای 345Cبا سرعت 55C/h ، سپس سرد کردن در هوا . آنیل کردن زیر منطقه ی بحرانی برای تبدیل پرلیت به فریت:                                                                               گرم کردن قطعات تا دمای705C-720Cونگهداری در این دما به مدت 1 ساعت در ازای هر اینچ ضخانت ، سپس سرد کردن در کوره با سرعت55C/h تا دمای 345C و سپس سرد کردن در هوا . وقتی که در چدن نشکن عناصر آلیاژی وجود داشته باشد از سرد کردن سرتاسری قطعه جلوگیری می شود و کاهش درجه حرارت از نقطه ی بحرانی تا400C ادامه می یابد و سرعت سرد کردن از55C/h کمتر می باشد . به هر حال برخی عناصر در شکل کاربید خود اگر تجزیه ناپذیر باشند به شکل کاربید اولیه که بسیار سخت است می باشندکه این حالت بیشتر در کرم می باشد ، به عنوان مثال% 0.25 کرم باعث تشکیل کاربید اولیه ی بین نشینی می شود که در اثر عملیات حرارتی تا دمای 925C و نگهداری در مدت2h-20h حتی نیز از بین نمی رود . زمینه ی حاصل از رسوب پرلیت ، زمینه ی فریتی با کاربید می باشد که فقط 5% ازیاد طول دارد .   نمونه های دیگری از عناصر که به شکل کاربید در چدن نشکن وجود دارند عبارتند از مولیبدن بیشتر از 0.3% و وانادیم وتنگستن در مقدیر بیش از

تحقیق در مورد عملیات بهره برداری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 57 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

دستگاه کنترل نوع 58

از این دستگاه جهت ثبت و کنترل فشار –حرارت-جریان و ارتفاع سطح نفت استفاده می شود و در اطاق فرمان نصب می شودو به طور کلی بدو صورت میتوان از آن استفاده نمود :خودکار Autoو دستی manuly. برای تغییر دادن دستگاه از خودکار به به دستی بروش زیر عمل کنید:

1-کلید انتقال دهنده را روی Sealقرار میدهید

2-تنظیم دلخواه را حرکت دهید تا در مقابل نشان دهنده فشلر هوای بازده قرار گیرد.

3-کلید انتقال دهنده را روی حالت دستی Manقرار دهید در اینحالت فشار هوای بازده بوسیله تنظیم دلخواه تغییر می کند .

برای تغییر دادن دستگاه از دستی به خودکار به روش زیر عمل کنید:

1-کلید انتقال دهنده را روی SEALقرار دهید.

2-تنظیم دلخواه را حرکت دهید تا مقابل قلم ثبت کننده قرار بگیرد.

3-کلید انتقال دهنده را روی Autoقرار دهید.

توجه(1) در موقع تغییر دادن کلید انتقال به روی Sealمیبایست متوجه فشار هوای بازده باشید چنانچه شروع به کاهش نمود اداره تعمییرات و ابزار دقیق را در جریان قرار دهید :

(2) در صورتیکه اداره تعمیرات ابزار دقیق بخواهند دستگاه را تنظیم صفر نمایند میبایست دستگاه را روی حالت دستی قرار دهید.

شیرها VALVES

در واحدهای بهره برداری بنا بتناسب کاری که انجام میدهند شیرهای مخصوص بهمان کار را بکار میبرند که بطور کلی بشرح ذیل خلاصه میشوند:

1-در محاهایی که بخواهند جریان را سریع قطع و وصل کنند از شیرهای ذیل استفاده می نمایند .

الف:شیرهای دروازه ای Gate valesکه در دو نوع مختلف ساخته میشوند :

شیرهایی که در اثر بازو بستن میله اصلی آن بالا میاید بنام (OS@Y=Outside-Screw@Yoke)شیرهایی که در اثر بازو بستن میله اصلی آن تغییر نمیکند بنامN.R.S=Non Rising-Stemg شیرهای سماور Plug orcock valves از این نوع شیرها بیشتر جهت تخلیه دستگاههای تفکیک و مخازن استفاده میکنن .

در محلهایی که که اهمیت کار زیاد میباشد از شیرهای سماوری نوع نشت بند دو طرفه استفاده میکنند بنام Block @ Bleed or Twin Seal Valves. این شیر در موقع بسته شدن از دو طرف دارای نشت بند میباشد و روی بدنه آن شیری نصب شده است که در صورتیکه نشت بندها خراب شوند در موقع بسته بودن چنانچه این شیر را باز کنیم مایع خارج میشود و بدینوسیله متوجه میشوند شیر کاملا بسته نشده است از این شیرها در واحدهای بهره برداری که بخواهند نفت خروجی را به تلمبه خانه ها و پالایشگاهها ارسال نمایند استفاده میکنند و دسته آن یا مستقیم به شیر وصل است یا اینکه به وسیله چرخ دنده که در ر دو صورت می توان آن را قفل نمود و در بالای شیر ضامنی قرار دارد که باز و بسته بودن شیر را نشان میدهد (چنانچه در جهت لوله قرار گیرد شیر باز و در صورتیکه در جهت عمود بر لوله قرار گیرد شیر بسته است ).

2-جهت کم و زیاد کردن مقدار جریان یا فشار از شیرهای ذیل استفاده میکنند :

الف:شیرهای کروی Glope valve از این نوع شیرها بیشتر در جاهایی استفاده میشود که بخواهند اختلاف فشاری در دو طرف شیر ایجاد کنند یعنی در صورتی شیر کاملا باز باشدبنا به ساختمان داخلی شیر افت فشاری را ایجاد می نماید .

نوع دیگر آن شیر کروی زاویه ای Angle globe V.میباشد در جاهایی که بخواهند جریان نفت را تغییر جهت دهند و از زانو استفاده نکنند .

و پلاک این نوع شیرها بعلت اینکه مستقیما در مقابل جریان نفت قرار نمیگیرد ایجاد سائیدگی کمتری مینماید . لذا در واحدهای بهره برداری که نفت آنها دارای شن و ماسه میباشد از شیرهای خود کار زاویه ای استفاده میکنند .

ب:شیر سوزنی Needel valveاین نوع شیرها بیشتر روی شیرهای ایمنی سطحی(Surface safety valve)نصب میشود و خاصیت این شیر این استکه فشار را بتدریج از خود عبور می دهد.

ج:شیر پروانه ای Butter fly valveاز این نوع شیر ها بیشتر در جاهایی استفاده می شود که فشار سیال کم باشد (نفت خروجی واحدهای تفکیک و نفت و گاز خروجی مخازن)

3-جهت جلوگیری از برگشت جریان سیال از شیرهایی بنام (Non Return valves)استفاده می کنند و انواع آن بشرح زیل است :

الف: شیر یک طرفه نوع صفحه شناوری (Swivg Disc type)Check valve-

روی لوله های نفت و گاز در چند راهه لوله های نفت خروجی واحدهای تفکیک (Bank)لوله های خروجی تلمبه ها از این نوع شیرها استفاده می شود .

ب:شیر یکطرفه نوع بالا رو (Lift type)Check valve

ج:شیر یکطرفه نوع پیستونی (Pistion type)Check valvh

دو نوع اخیر در موقع باز شدن همیشه اختلاف فشاری بین دو سر شیر ایجاد مینمایند .

د:شیر پاییFoot valve از این نوع شیرها بیشتر روی لوله های ورودی تلمبه هایی که از مخزن پایین

تحقیق در مورد عملیات بهره برداری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 57 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

دستگاه کنترل نوع 58

از این دستگاه جهت ثبت و کنترل فشار –حرارت-جریان و ارتفاع سطح نفت استفاده می شود و در اطاق فرمان نصب می شودو به طور کلی بدو صورت میتوان از آن استفاده نمود :خودکار Autoو دستی manuly. برای تغییر دادن دستگاه از خودکار به به دستی بروش زیر عمل کنید:

1-کلید انتقال دهنده را روی Sealقرار میدهید

2-تنظیم دلخواه را حرکت دهید تا در مقابل نشان دهنده فشلر هوای بازده قرار گیرد.

3-کلید انتقال دهنده را روی حالت دستی Manقرار دهید در اینحالت فشار هوای بازده بوسیله تنظیم دلخواه تغییر می کند .

برای تغییر دادن دستگاه از دستی به خودکار به روش زیر عمل کنید:

1-کلید انتقال دهنده را روی SEALقرار دهید.

2-تنظیم دلخواه را حرکت دهید تا مقابل قلم ثبت کننده قرار بگیرد.

3-کلید انتقال دهنده را روی Autoقرار دهید.

توجه(1) در موقع تغییر دادن کلید انتقال به روی Sealمیبایست متوجه فشار هوای بازده باشید چنانچه شروع به کاهش نمود اداره تعمییرات و ابزار دقیق را در جریان قرار دهید :

(2) در صورتیکه اداره تعمیرات ابزار دقیق بخواهند دستگاه را تنظیم صفر نمایند میبایست دستگاه را روی حالت دستی قرار دهید.

شیرها VALVES

در واحدهای بهره برداری بنا بتناسب کاری که انجام میدهند شیرهای مخصوص بهمان کار را بکار میبرند که بطور کلی بشرح ذیل خلاصه میشوند:

1-در محاهایی که بخواهند جریان را سریع قطع و وصل کنند از شیرهای ذیل استفاده می نمایند .

الف:شیرهای دروازه ای Gate valesکه در دو نوع مختلف ساخته میشوند :

شیرهایی که در اثر بازو بستن میله اصلی آن بالا میاید بنام (OS@Y=Outside-Screw@Yoke)شیرهایی که در اثر بازو بستن میله اصلی آن تغییر نمیکند بنامN.R.S=Non Rising-Stemg شیرهای سماور Plug orcock valves از این نوع شیرها بیشتر جهت تخلیه دستگاههای تفکیک و مخازن استفاده میکنن .

در محلهایی که که اهمیت کار زیاد میباشد از شیرهای سماوری نوع نشت بند دو طرفه استفاده میکنند بنام Block @ Bleed or Twin Seal Valves. این شیر در موقع بسته شدن از دو طرف دارای نشت بند میباشد و روی بدنه آن شیری نصب شده است که در صورتیکه نشت بندها خراب شوند در موقع بسته بودن چنانچه این شیر را باز کنیم مایع خارج میشود و بدینوسیله متوجه میشوند شیر کاملا بسته نشده است از این شیرها در واحدهای بهره برداری که بخواهند نفت خروجی را به تلمبه خانه ها و پالایشگاهها ارسال نمایند استفاده میکنند و دسته آن یا مستقیم به شیر وصل است یا اینکه به وسیله چرخ دنده که در ر دو صورت می توان آن را قفل نمود و در بالای شیر ضامنی قرار دارد که باز و بسته بودن شیر را نشان میدهد (چنانچه در جهت لوله قرار گیرد شیر باز و در صورتیکه در جهت عمود بر لوله قرار گیرد شیر بسته است ).

2-جهت کم و زیاد کردن مقدار جریان یا فشار از شیرهای ذیل استفاده میکنند :

الف:شیرهای کروی Glope valve از این نوع شیرها بیشتر در جاهایی استفاده میشود که بخواهند اختلاف فشاری در دو طرف شیر ایجاد کنند یعنی در صورتی شیر کاملا باز باشدبنا به ساختمان داخلی شیر افت فشاری را ایجاد می نماید .

نوع دیگر آن شیر کروی زاویه ای Angle globe V.میباشد در جاهایی که بخواهند جریان نفت را تغییر جهت دهند و از زانو استفاده نکنند .

و پلاک این نوع شیرها بعلت اینکه مستقیما در مقابل جریان نفت قرار نمیگیرد ایجاد سائیدگی کمتری مینماید . لذا در واحدهای بهره برداری که نفت آنها دارای شن و ماسه میباشد از شیرهای خود کار زاویه ای استفاده میکنند .

ب:شیر سوزنی Needel valveاین نوع شیرها بیشتر روی شیرهای ایمنی سطحی(Surface safety valve)نصب میشود و خاصیت این شیر این استکه فشار را بتدریج از خود عبور می دهد.

ج:شیر پروانه ای Butter fly valveاز این نوع شیر ها بیشتر در جاهایی استفاده می شود که فشار سیال کم باشد (نفت خروجی واحدهای تفکیک و نفت و گاز خروجی مخازن)

3-جهت جلوگیری از برگشت جریان سیال از شیرهایی بنام (Non Return valves)استفاده می کنند و انواع آن بشرح زیل است :

الف: شیر یک طرفه نوع صفحه شناوری (Swivg Disc type)Check valve-

روی لوله های نفت و گاز در چند راهه لوله های نفت خروجی واحدهای تفکیک (Bank)لوله های خروجی تلمبه ها از این نوع شیرها استفاده می شود .

ب:شیر یکطرفه نوع بالا رو (Lift type)Check valve

ج:شیر یکطرفه نوع پیستونی (Pistion type)Check valvh

دو نوع اخیر در موقع باز شدن همیشه اختلاف فشاری بین دو سر شیر ایجاد مینمایند .

د:شیر پاییFoot valve از این نوع شیرها بیشتر روی لوله های ورودی تلمبه هایی که از مخزن پایین