تحقیق در مورد جامعه شناسی صنعتی 11 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

بنام خدا

جامعه شناسی صنعتی

استاد محترم

جناب آقای نادمی

تهیه و تنظیم:

حدیثه اردلان

بهار 88

1-اگر در آینده صاحب یک کمپانی صنعتی شویدچه اقداماتی را انجام میدهید و چه برنامه هایی را به اجرا در میآورید؟

اهداف و استراتژیهای اتخاذ شده یک کمپانی،مهمترین عامل برای موفقیت در مدیریت و پیش برد برنامه های آن به شمار میرود.

از یک سو موفقیت یا شکست یک استراتژی بستگی زیادی به حرکات و فعالیتهای رقبا دارد بر این اساس شرکتها پس از تدوین و اتخاذ استراتژی خود باید همواره به محیط بیرونی،فرهنگ های مختلف و فعالیتهای رقبا توجه نموده و آنها را زیر نظر داشته باشند و اقدامات لازم را متناسب با فعالیتهای رقبا اتخاذ نمایند.همچنین فرهنگ های مختلف و بازارهای چند ملیتی را شنسایی و با استفاده از دانش خود نبض هر یک از این بازارها را در اختیار خود گرفته است. انرژی خفته در افراد را بیدار نماید.به افرادی که واقعاً کارها را انجام می دهند، گوش فرا دهد. نزد کارمندان خود برود و به تمام سوالاتشان پاسخ دهد. مهمترین وظیفه ای که یک مدیر به دوش دارد این است که به دنبال صدا و ارزش و اعتبار کارمندان خود باشد، برای آنها ارزش قائل شود و به رشد و پرورش آنها بپردازد.بسط پیدا کند، هرچقدر می تواند اهداف خود را بیشتر نماید. افرادی که بدون حدومرز به کارهایشان سرعت می بخشند و رؤیاهای خود را بسط و گسترش می دهند، از قدرت نامحدودی برای تقویت امـــــــور و بهبود کارها، برخوردار می باشند.کیفیت را به عنوان اولویـــت اول خود قرار دهید.کیفیت را بـه عنوان وظیفه شغلی همه کارمندان در بیاورید..امور تجاری را به صورتی درآورد که ازطریق اینترنت قابل دسترسی باشند.از تجارت الکترونیک برای زدن ضربه نهایی به پیکره بوروکراسی استفاده نماید.و....

همچنین با مطالعه و بررسی عملکرد شرکت ها و کمپانی های موفق و مطرح و تلفیق و یا تفکیک استراتژی های آنها به تنیجه مطلوب خواهیم رسید.اغلب این شرکت هادر طول حیات خود در هر مقطعی از زمان متناسب با شرایط خاص آن دوره از یک یا چند استراتژی استفاده کرده اند. اگر چه توضیح اینکه اقدامات و فعالیتها شان مبتنی بر کدام استراتژی بوده است بسیار دشوار است (چرا که برخی از آنها با چندین استراتژی مرتبط است و تفکیک و جداسازی آن بسیار مشکل است )

را بیان نمود :

1-استراتژی تمایز :

بر اساس این استراتژی شرکت یا سازمان باید بتواند محصولاتی تولید و عرضه کند که اولا برای مشتری ارزش ویژه ای داشته باشد و ثانیا رقبا نتوانند براحتی محصول مشابه آن را تولید کنند.

(با نگاهی به ویژگیها و مشخصه های محصولات سونی می توان گفت این شرکت توانسته است بخوبی از استراتژی تمایز برای عرضه محصولات خود استفاده کند:

-  محصولاتی با کیفیت بسیار بالا و تقریبا بی نظیر

-  محصولاتی با تکنولوژی بالا و مطابق با جدیدترین فناوریهای روز

-  محصولاتی در اندازه های بسیار کوچک و قابل حمل)

7-استراتژی تنوع گرایی غیر همگون :

هنگامی که شرکتها و سازمانها توان مدیریتی و مالی بیش از فعالیتهای محوری و اصلی خود داشته باشند تلاش می کنند با بهره گیری از استراتژی تنوع گرایی ناهمگون از ظرفیتها و تواناییهای اضافه خود در بخشهای دیگری استفاده کنند.

 3-  استراتژی تنوع گرایی همگون :

بر اساس این استراتژی شرکت برای حفظ سهم بازار و فروش محصولات خود محصولات جدید ی را مرتبط با محصولات قبلی به بازار عرضه می کند. (عرضه پلی استیشن 2در سال 2000 و برنامه ریزی برای عرضه پلی استیشن 3 در سالهای آینده نمونه ای از اقدامات شرکت سونی برای بکار گیری این استراتژی است. )

4-    استراتژی توسعه محصول :

این استراتژی به شرکتها و موسسات امکان می دهد با بهینه سازی محصولات یا خدمات فعلی و یا ارائه محصولات و خدمات جدید‏, فروش محصولات و سهم بازار خود را افزایش دهند . عرضه مدلهای جدید گوشی تلفن همراه با امکانات و گزینه های جدید‏(به عنوان مثال تماشاگران مسابقات تنیس می توانند با استفاده از گوشیهای موبایل سونی پیامهای کوتاه را برای بازیگران مورد علاقه شان بر روی اسنوبرد ورزشگاه ارسال کنند.)

5-  استراتژی رسوخ در بازار :

امروزه کمتر شرکت یا موسسه ای است که بدون بهره گیری از این استراتژی بتواند در بازار رقابت باقی بماند . پایه و اساس این استراتژی مبتنی بر افزایش سهم بازار و فروش محصولات با بکار گیری تلاشهای بیشتر بازاریابی است

v    استراتژی مشارکت :

این استراتژی امروزه بسیار مورد توجه و اقبال سازمانها و موسسات قرار گرفته است و شرکتهای بسیاری در جهان با بهره گیری از این استراتژی در صددند با تولید محصولات جدیدتر با کیفیت بالاتر و هزینه کمتر سهم بازار خود را حفظ و رضایت مشتریانشان را افزایش دهند.(مثلا:تاسیس شرکت S-LCD برای تولید پانلهای LCD با سرمایه گذاری مشترک سونی و سامسونگ , ادغام بخشهای موسیقی شرکت سونی و شرکت آلمانی برتلزمن و تشکیل شرکت جدیدی تحت عنوان " یونیور سال موزیک" ، مشارکت با شرکت اریکسون برای عرضه گوشیهای تلفن همراه نمونه ای از فعالیتهای سونی در این زمینه است. )

 v    استراتژی کاهش :

معمولا شرکتها در زمان رکود تلاش می کنند با انجام اقداماتی نظیر تجدید ساختار سازمانی و حذف بخشهای غیر ضروری ‏, فروش بخشی از دارائیهای شرکت و .... کاهش فروش را جبران نموده و ضمن حفظ توان رقابتی خود از زیان دهی شرکت جلوگیری کنند.(در همین زمینه شرکت سونی اعلام کرده است تلاش می کند با اقداماتی نظیر کاهش لایه های سازمانی، حرکت به سوی ساختار سازمانی مسطح و منعطف با بهره گیری از IT, ارزیابی مجدد دارائیها و نقش آنها در کسب و کار شرکت و... جایگاه رهبری و پیشتازی خود را دربازار بدست آورد.)

v    استراتژی تمرکز :

بر اساس مفاهیم این استراتژی، شرکت تمام منابع خود را بر روی بازارهای خاص یا همان  market niche متمرکز خواهد کرد البته به همان میزان که شرکت بر روی بازارهای خاص متمرکز می شود شانس استفاده از فرصتهای دیگر را برای خود کاهش می دهد

2-یک طراح صنعتی باید از چه ویژگی هایی برخوردار باشد و در زمینه فعالیتش به صورت پیوسته چه اصولی را مد نظر قرار دهد؟

طراحی صنعتی به عنوان یک رشته و شغل، آمیخته‌ای است از علم و هنر. هر یک از دو رکن علم و هنر آنچنان جایگاه محکم و استواری در پیکره طراحی صنعتی دارند که با حذف هر کدام، روند طراحی صنعتی به سرانجام نرسیده و نهایتاً نتیجه کار یا به سمت صنعت صرف منحرف شده و یا به سوی هنر صرف.

با توجه به گرایش‌های طراحی صنعتی، ابداع، ابتکار، خلاقیت و ایده‌پردازی از پایه‌های اساسی کار هر طراح صنعتی می‌باشد. پس نمی‌توان به صرف وجود محصولات و روش‌های فعلی از نوآوری و ابتکار دوری جست. مسلما انسان تنوع‌طلب است و با توجه به همین اصل است که نوآوری در فرم ظاهری کالا و تولیدات ضروری. به همین ترتیب پاسخ به تنوع‌طلبی استفاده‌کننده یکی ازعوامل مهم کار طراح در جهت رسیدن به طرح مطلوب است.

طراح صنعتی باید تلاش کند که سختی و خشونت صنعت را از محصول گرفته تا محصول صنعتی برای مشتری لطیف گردد و در این کار هم منافع کارفرما و هم استفاده کننده را در نظرگیرد.

در مورد نحوه کار،یک طراح صنعتی باید در ابتدا یکی از مشکلات جامعه را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهد و نیازهای تولید کننده و مصرف کننده را در زمینه مورد نظر جمع آوری کند،سپس بر اساس اطلاعات به دست آمده صورت مسأله خود را تهیه کند و در نهایت با توجه به فرهنگ بومی، اقتصاد، روانشناسی، دیدگاه های هنری، روشهای تولید، تکنولوژی تولیذ، نوع مواد مورد استفاده و مسائل زیست محیطی، طرح محصولی جدید را ارائه دهد و یا یکی از معایب محصولات قدیمی را بر طرف سازد(redesign).

یک متخصص طراحی صنعتی باید اطلاعات عمومی بسیار گسترده ای داشته باشد تا بتواند به یاری این اطلاعات طرح جدیدی ارائه بدهد.

یک ویژگی مهم و ضروری برای طراح، احساس مسؤولیت و تعهد می باشد چرا که یک طراح صنعتی به صورت اشیاء در اختیار انسان نوعی رابطه جسمی و روحی با او برقرار می کند. به گونه ای که اگر کلیه نکات و مقتضیات لازم در تولیدات رعایت نشود. ممکن است خسارات جبران ناپذیری بر روح و جسم انسانها وارد کند.

یک طراح صنعتی باید مردم شناس، روانشناس و جامعه شناس خوبی باشد تا وسایلی که طراحی می کند، منطبق با نیازها و علایق مردم باشد.طراح با توجه به علم و هنر طراحی، محصول، محیط و یا روشی را برای مخاطب خلق میکند که خواسته‌های تعریف شده او را در جهت حصول به هدف معینی (مثلاً کسب امنیت، آرامش، سهولت

تحقیق درباره راههای تقویت صنعتی شدن با هدف کارآفرینی برای جوانان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

نگاهی به راه‌های تقویت صنعتی شدن

با هدف کارآفرینی برای جوانان

با کاهش تصدی‌گری دولت، کارآفرینان با تجربه بخش خصوصی گام به عرصه تولید می‌گذارند.

نخستین دغدغه دولت و مسئولان اجرایی در سال جدید، ایجاد کار برای جوانان است. توجه خاص به روند مستمر صنعتی شدن کشور و تقویت همه جانبه بخش خصوصی در مسیر تقویت تشکل‌های مردمی برای توسعه صنعتی می‌تواند مشاغل تازه‌ای را در این گستره رقم زند.

دولت بویژه در سال‌های اخیر، سعی وافری در خصوصی‌سازی واحدهای دولتی داشته و کوشیده است بخش قابل توجهی از مالکیت‌های عمومی صنعتی را به کارآفرینان واگذار کند، ولی باید توجه داشت که بخش خصوصی در کشوری در حال توسعه، نظیر ایران اسلامی باید الزامات ضروری کسب سود بیشتر را با اهداف کارآفرینی برای جوانان، در آمیخته و تلاش کند در دنیای رقابتی جهانی شدن، تولید کیفی کالا را سرمشق خود قرار دهد. از دیگر سو، چشم‌انداز اقتصاد جهانی در هزاره تازه میلادی، بسیار پیچیده است و شرکت‌های چندملیتی به پشتوانه تکنولوژی‌های مدرن سعی دارند کسب و کار بین‌المللی را با ایجاد شگفتی قبضه کنند. موهبت منحصر بفرد کشور ما از نظر داشتن ذخایر وسیع نفت و گاز و معادن متنوع و غنی، بستر توسعه صنعتی با هدف کارآفرینی برای جوانان سرافراز و تحصیلکرده را آماده کرده و بخش خصوصی با اتکا به چنین مزایای طبیعی، قادر است با برنامه‌ریزی مدیریتی و شناخت نیازهای روز بازار، چرخ صنعت ایران اسلامی را هنرمندانه‌تر به گردش در آورد. هر چند گردانندگان تشکل‌های صنعتی و مدیران تولیدی عقیده دارند که گام گذاشتن در مسیر تولیدات صنعتی ویژگی‌های بارز خود را طلب می‌کند، روند تولیدات صنعتی، مسیری بسیار پیچیده و زمان‌بر است که علاوه‌بر برنامه‌ریزی ماهرانه و حوصله قابل توجه به مدیریت هوشمند نیازمند است تا با اتکا به مهارت‌های برنامه‌ریزی صنعتی، درجه خطرپذیری و زیان در عرصه یاد شده را به حداقل برساند.

امروزه در جهان پرتلاطم، کارآفرینان به آینده نیز توجه دارند و گروهی به دنبال سود کوتاه مدت و جمعی دیگر در پی کسب سود بلندمدت هستند. هنر واقعی برنامه‌ریزان کلان کشور این است که با طراحی برنامه‌های توسعه و تدوین بودجه‌های سالانه متکی بر خرد جمعی، شوق توسعه صنعتی در کارآفرینان را برانگیزند و بکوشند با ایجاد اطمینان و اعتماد در مالکیت سرمایه‌های صنعتی، کشور را از دغدغه بحران‌زای بیکاری جوانان برهانند. زمانی که کشور ما با اتکا به خردمندان صنعتی گام در راه استواری صنعتی برداشت، بسیاری از کشورهای تازه صنعتی شده کنونی در کوره راه تولیدات صنعتی گام می‌زدند. وقوع جنگ تحمیلی و سپس عدم تدوین برنامه‌های اصلاحی برای توسعه صنعتی، سبب شد کشور ما مسیر پیموده شده را ادامه ندهد. در نتیجه، رشد جمعیت نیز بر مشکلات جامعه افزود و اکنون معضل بیکاری جوانان به عنوان بزرگترین مشکل جامعه خودنمایی می‌کند. مطالعه تاریخی صنعتی شدن کشورهای غیرصنعتی با هدف کارآفرینی گسترده مؤید آن است که با حمایت و تقویت تشکل‌های صنعتی می‌توان راه دشوار پیش‌رو را از سر گذراند. یکی از متخصصان صنعتی در این باره خاطر نشان می‌سازد: شتاب گرفتن روند جهانی شدن اقتصاد به خصوص در هزاره تازه میلادی، بحث اقتصادی توسعه کشورها را پر رنگ ساخته است. اگر در گذشته، اقتصاد توسعه برای رسیدن به رفاه بیشتر از طریق افزایش سهم یک کشور در حجم جهانی تجارت مورد توجه بود، در شرایط حاضر، اقتصاد توسعه برای تأمین و حفظ موجودیت سیاسی و هویتی یک کشور بر بستر توسعه صنعتی مورد توجه نظریه‌پردازان و دولتمردان دلسوز و متعهد قرار دارد. امروز بیش از هر زمان دیگر، رشد اقتصادی بسترساز و هدایت‌کننده پیشرفت‌های سیاسی، اجتماعی و حتی فرهنگی است. در این راستا، بر طرف کردن مشکلات و ساختارهای کهنه اقتصادی، اولویت اول دولتمردان کشورهای در حال توسعه است. البته این به آن معنا نیست که برای رسیدن به اهداف اقتصادی، فقط باید به راهکارهای اقتصادی و یا به معنای دیگر توسعه اقتصادی پرداخت بلکه حتی پرداختن به توسعه سیاسی کشور که امری لازم و الزامی است نیز هدفی در جهت نهادینه کردن توسعه اقتصادی بر مبنای مشارکت عمومی‌تر عوامل تولید در تمام سطوح تصمیم‌گیری، اجرا و داوری و قضاوت فعالیت‌های اقتصادی در پیش‌رو دارد. اگر چه توسعه اقتصادی و یا به معنای دیگر اقتصاد توسعه از اجزا و بخش‌های گوناگون تشکیل شده است که پرداختن به تمامی ابعاد آن لازم است، اما در این بحث ما به قسمتی از آن یعنی رابطه بین دولت در یک کشور در حال توسعه و تشکل‌های صنعتی در آن کشور می‌پردازیم.

در یک مجادله پایان‌ناپذیر بین صاحبان و مدیران بخش‌های گوناگون اقتصاد دولتی، مباحث فراوانی مبادله می‌شود که هر سوی سعی دارد که ناکارامدی‌های اقتصادی به صورت عام و ضعف‌های خود را به طور خاص در تمامیت‌خواهی و یا ناتوانی طرف مقابل تعریف کند و همیشه خواهان تحولی عظیم از سوی طرف مقابل باشد، ولی آنچه طرح آن در این زمینه ضروری به‌نظر می‌رسد، این است که دولت و تشکل‌های صنعتی به عنوان نمایندگان بخش خصوصی در واقع تار و پودهایی هستند که یک کشور در حال توسعه بدون آنها نمی‌تواند، فرش اقتصاد صنعتی پویا و بالاخره سودبخشی و کارآفرینی را ببافد و به نتیجه برساند. نکته نخستی که باید به آن اشاره شود این است که تشکل‌های صنعتی فقط و فقط در یک جامعه صنعتی و یا جامعه رو به صنعتی شدن مفهوم پیدا می‌کنند. این به آن مفهوم است که مقایسه تشکل‌های صنعتی کشورمان با کشورهای پیشرو و

تحقیق درباره راههای تقویت صنعتی شدن با هدف کارآفرینی برای جوانان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

نگاهی به راه‌های تقویت صنعتی شدن

با هدف کارآفرینی برای جوانان

با کاهش تصدی‌گری دولت، کارآفرینان با تجربه بخش خصوصی گام به عرصه تولید می‌گذارند.

نخستین دغدغه دولت و مسئولان اجرایی در سال جدید، ایجاد کار برای جوانان است. توجه خاص به روند مستمر صنعتی شدن کشور و تقویت همه جانبه بخش خصوصی در مسیر تقویت تشکل‌های مردمی برای توسعه صنعتی می‌تواند مشاغل تازه‌ای را در این گستره رقم زند.

دولت بویژه در سال‌های اخیر، سعی وافری در خصوصی‌سازی واحدهای دولتی داشته و کوشیده است بخش قابل توجهی از مالکیت‌های عمومی صنعتی را به کارآفرینان واگذار کند، ولی باید توجه داشت که بخش خصوصی در کشوری در حال توسعه، نظیر ایران اسلامی باید الزامات ضروری کسب سود بیشتر را با اهداف کارآفرینی برای جوانان، در آمیخته و تلاش کند در دنیای رقابتی جهانی شدن، تولید کیفی کالا را سرمشق خود قرار دهد. از دیگر سو، چشم‌انداز اقتصاد جهانی در هزاره تازه میلادی، بسیار پیچیده است و شرکت‌های چندملیتی به پشتوانه تکنولوژی‌های مدرن سعی دارند کسب و کار بین‌المللی را با ایجاد شگفتی قبضه کنند. موهبت منحصر بفرد کشور ما از نظر داشتن ذخایر وسیع نفت و گاز و معادن متنوع و غنی، بستر توسعه صنعتی با هدف کارآفرینی برای جوانان سرافراز و تحصیلکرده را آماده کرده و بخش خصوصی با اتکا به چنین مزایای طبیعی، قادر است با برنامه‌ریزی مدیریتی و شناخت نیازهای روز بازار، چرخ صنعت ایران اسلامی را هنرمندانه‌تر به گردش در آورد. هر چند گردانندگان تشکل‌های صنعتی و مدیران تولیدی عقیده دارند که گام گذاشتن در مسیر تولیدات صنعتی ویژگی‌های بارز خود را طلب می‌کند، روند تولیدات صنعتی، مسیری بسیار پیچیده و زمان‌بر است که علاوه‌بر برنامه‌ریزی ماهرانه و حوصله قابل توجه به مدیریت هوشمند نیازمند است تا با اتکا به مهارت‌های برنامه‌ریزی صنعتی، درجه خطرپذیری و زیان در عرصه یاد شده را به حداقل برساند.

امروزه در جهان پرتلاطم، کارآفرینان به آینده نیز توجه دارند و گروهی به دنبال سود کوتاه مدت و جمعی دیگر در پی کسب سود بلندمدت هستند. هنر واقعی برنامه‌ریزان کلان کشور این است که با طراحی برنامه‌های توسعه و تدوین بودجه‌های سالانه متکی بر خرد جمعی، شوق توسعه صنعتی در کارآفرینان را برانگیزند و بکوشند با ایجاد اطمینان و اعتماد در مالکیت سرمایه‌های صنعتی، کشور را از دغدغه بحران‌زای بیکاری جوانان برهانند. زمانی که کشور ما با اتکا به خردمندان صنعتی گام در راه استواری صنعتی برداشت، بسیاری از کشورهای تازه صنعتی شده کنونی در کوره راه تولیدات صنعتی گام می‌زدند. وقوع جنگ تحمیلی و سپس عدم تدوین برنامه‌های اصلاحی برای توسعه صنعتی، سبب شد کشور ما مسیر پیموده شده را ادامه ندهد. در نتیجه، رشد جمعیت نیز بر مشکلات جامعه افزود و اکنون معضل بیکاری جوانان به عنوان بزرگترین مشکل جامعه خودنمایی می‌کند. مطالعه تاریخی صنعتی شدن کشورهای غیرصنعتی با هدف کارآفرینی گسترده مؤید آن است که با حمایت و تقویت تشکل‌های صنعتی می‌توان راه دشوار پیش‌رو را از سر گذراند. یکی از متخصصان صنعتی در این باره خاطر نشان می‌سازد: شتاب گرفتن روند جهانی شدن اقتصاد به خصوص در هزاره تازه میلادی، بحث اقتصادی توسعه کشورها را پر رنگ ساخته است. اگر در گذشته، اقتصاد توسعه برای رسیدن به رفاه بیشتر از طریق افزایش سهم یک کشور در حجم جهانی تجارت مورد توجه بود، در شرایط حاضر، اقتصاد توسعه برای تأمین و حفظ موجودیت سیاسی و هویتی یک کشور بر بستر توسعه صنعتی مورد توجه نظریه‌پردازان و دولتمردان دلسوز و متعهد قرار دارد. امروز بیش از هر زمان دیگر، رشد اقتصادی بسترساز و هدایت‌کننده پیشرفت‌های سیاسی، اجتماعی و حتی فرهنگی است. در این راستا، بر طرف کردن مشکلات و ساختارهای کهنه اقتصادی، اولویت اول دولتمردان کشورهای در حال توسعه است. البته این به آن معنا نیست که برای رسیدن به اهداف اقتصادی، فقط باید به راهکارهای اقتصادی و یا به معنای دیگر توسعه اقتصادی پرداخت بلکه حتی پرداختن به توسعه سیاسی کشور که امری لازم و الزامی است نیز هدفی در جهت نهادینه کردن توسعه اقتصادی بر مبنای مشارکت عمومی‌تر عوامل تولید در تمام سطوح تصمیم‌گیری، اجرا و داوری و قضاوت فعالیت‌های اقتصادی در پیش‌رو دارد. اگر چه توسعه اقتصادی و یا به معنای دیگر اقتصاد توسعه از اجزا و بخش‌های گوناگون تشکیل شده است که پرداختن به تمامی ابعاد آن لازم است، اما در این بحث ما به قسمتی از آن یعنی رابطه بین دولت در یک کشور در حال توسعه و تشکل‌های صنعتی در آن کشور می‌پردازیم.

در یک مجادله پایان‌ناپذیر بین صاحبان و مدیران بخش‌های گوناگون اقتصاد دولتی، مباحث فراوانی مبادله می‌شود که هر سوی سعی دارد که ناکارامدی‌های اقتصادی به صورت عام و ضعف‌های خود را به طور خاص در تمامیت‌خواهی و یا ناتوانی طرف مقابل تعریف کند و همیشه خواهان تحولی عظیم از سوی طرف مقابل باشد، ولی آنچه طرح آن در این زمینه ضروری به‌نظر می‌رسد، این است که دولت و تشکل‌های صنعتی به عنوان نمایندگان بخش خصوصی در واقع تار و پودهایی هستند که یک کشور در حال توسعه بدون آنها نمی‌تواند، فرش اقتصاد صنعتی پویا و بالاخره سودبخشی و کارآفرینی را ببافد و به نتیجه برساند. نکته نخستی که باید به آن اشاره شود این است که تشکل‌های صنعتی فقط و فقط در یک جامعه صنعتی و یا جامعه رو به صنعتی شدن مفهوم پیدا می‌کنند. این به آن مفهوم است که مقایسه تشکل‌های صنعتی کشورمان با کشورهای پیشرو و

تحقیق درباره راههای تقویت صنعتی شدن با هدف کارآفرینی برای جوانان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

نگاهی به راه‌های تقویت صنعتی شدن

با هدف کارآفرینی برای جوانان

با کاهش تصدی‌گری دولت، کارآفرینان با تجربه بخش خصوصی گام به عرصه تولید می‌گذارند.

نخستین دغدغه دولت و مسئولان اجرایی در سال جدید، ایجاد کار برای جوانان است. توجه خاص به روند مستمر صنعتی شدن کشور و تقویت همه جانبه بخش خصوصی در مسیر تقویت تشکل‌های مردمی برای توسعه صنعتی می‌تواند مشاغل تازه‌ای را در این گستره رقم زند.

دولت بویژه در سال‌های اخیر، سعی وافری در خصوصی‌سازی واحدهای دولتی داشته و کوشیده است بخش قابل توجهی از مالکیت‌های عمومی صنعتی را به کارآفرینان واگذار کند، ولی باید توجه داشت که بخش خصوصی در کشوری در حال توسعه، نظیر ایران اسلامی باید الزامات ضروری کسب سود بیشتر را با اهداف کارآفرینی برای جوانان، در آمیخته و تلاش کند در دنیای رقابتی جهانی شدن، تولید کیفی کالا را سرمشق خود قرار دهد. از دیگر سو، چشم‌انداز اقتصاد جهانی در هزاره تازه میلادی، بسیار پیچیده است و شرکت‌های چندملیتی به پشتوانه تکنولوژی‌های مدرن سعی دارند کسب و کار بین‌المللی را با ایجاد شگفتی قبضه کنند. موهبت منحصر بفرد کشور ما از نظر داشتن ذخایر وسیع نفت و گاز و معادن متنوع و غنی، بستر توسعه صنعتی با هدف کارآفرینی برای جوانان سرافراز و تحصیلکرده را آماده کرده و بخش خصوصی با اتکا به چنین مزایای طبیعی، قادر است با برنامه‌ریزی مدیریتی و شناخت نیازهای روز بازار، چرخ صنعت ایران اسلامی را هنرمندانه‌تر به گردش در آورد. هر چند گردانندگان تشکل‌های صنعتی و مدیران تولیدی عقیده دارند که گام گذاشتن در مسیر تولیدات صنعتی ویژگی‌های بارز خود را طلب می‌کند، روند تولیدات صنعتی، مسیری بسیار پیچیده و زمان‌بر است که علاوه‌بر برنامه‌ریزی ماهرانه و حوصله قابل توجه به مدیریت هوشمند نیازمند است تا با اتکا به مهارت‌های برنامه‌ریزی صنعتی، درجه خطرپذیری و زیان در عرصه یاد شده را به حداقل برساند.

امروزه در جهان پرتلاطم، کارآفرینان به آینده نیز توجه دارند و گروهی به دنبال سود کوتاه مدت و جمعی دیگر در پی کسب سود بلندمدت هستند. هنر واقعی برنامه‌ریزان کلان کشور این است که با طراحی برنامه‌های توسعه و تدوین بودجه‌های سالانه متکی بر خرد جمعی، شوق توسعه صنعتی در کارآفرینان را برانگیزند و بکوشند با ایجاد اطمینان و اعتماد در مالکیت سرمایه‌های صنعتی، کشور را از دغدغه بحران‌زای بیکاری جوانان برهانند. زمانی که کشور ما با اتکا به خردمندان صنعتی گام در راه استواری صنعتی برداشت، بسیاری از کشورهای تازه صنعتی شده کنونی در کوره راه تولیدات صنعتی گام می‌زدند. وقوع جنگ تحمیلی و سپس عدم تدوین برنامه‌های اصلاحی برای توسعه صنعتی، سبب شد کشور ما مسیر پیموده شده را ادامه ندهد. در نتیجه، رشد جمعیت نیز بر مشکلات جامعه افزود و اکنون معضل بیکاری جوانان به عنوان بزرگترین مشکل جامعه خودنمایی می‌کند. مطالعه تاریخی صنعتی شدن کشورهای غیرصنعتی با هدف کارآفرینی گسترده مؤید آن است که با حمایت و تقویت تشکل‌های صنعتی می‌توان راه دشوار پیش‌رو را از سر گذراند. یکی از متخصصان صنعتی در این باره خاطر نشان می‌سازد: شتاب گرفتن روند جهانی شدن اقتصاد به خصوص در هزاره تازه میلادی، بحث اقتصادی توسعه کشورها را پر رنگ ساخته است. اگر در گذشته، اقتصاد توسعه برای رسیدن به رفاه بیشتر از طریق افزایش سهم یک کشور در حجم جهانی تجارت مورد توجه بود، در شرایط حاضر، اقتصاد توسعه برای تأمین و حفظ موجودیت سیاسی و هویتی یک کشور بر بستر توسعه صنعتی مورد توجه نظریه‌پردازان و دولتمردان دلسوز و متعهد قرار دارد. امروز بیش از هر زمان دیگر، رشد اقتصادی بسترساز و هدایت‌کننده پیشرفت‌های سیاسی، اجتماعی و حتی فرهنگی است. در این راستا، بر طرف کردن مشکلات و ساختارهای کهنه اقتصادی، اولویت اول دولتمردان کشورهای در حال توسعه است. البته این به آن معنا نیست که برای رسیدن به اهداف اقتصادی، فقط باید به راهکارهای اقتصادی و یا به معنای دیگر توسعه اقتصادی پرداخت بلکه حتی پرداختن به توسعه سیاسی کشور که امری لازم و الزامی است نیز هدفی در جهت نهادینه کردن توسعه اقتصادی بر مبنای مشارکت عمومی‌تر عوامل تولید در تمام سطوح تصمیم‌گیری، اجرا و داوری و قضاوت فعالیت‌های اقتصادی در پیش‌رو دارد. اگر چه توسعه اقتصادی و یا به معنای دیگر اقتصاد توسعه از اجزا و بخش‌های گوناگون تشکیل شده است که پرداختن به تمامی ابعاد آن لازم است، اما در این بحث ما به قسمتی از آن یعنی رابطه بین دولت در یک کشور در حال توسعه و تشکل‌های صنعتی در آن کشور می‌پردازیم.

در یک مجادله پایان‌ناپذیر بین صاحبان و مدیران بخش‌های گوناگون اقتصاد دولتی، مباحث فراوانی مبادله می‌شود که هر سوی سعی دارد که ناکارامدی‌های اقتصادی به صورت عام و ضعف‌های خود را به طور خاص در تمامیت‌خواهی و یا ناتوانی طرف مقابل تعریف کند و همیشه خواهان تحولی عظیم از سوی طرف مقابل باشد، ولی آنچه طرح آن در این زمینه ضروری به‌نظر می‌رسد، این است که دولت و تشکل‌های صنعتی به عنوان نمایندگان بخش خصوصی در واقع تار و پودهایی هستند که یک کشور در حال توسعه بدون آنها نمی‌تواند، فرش اقتصاد صنعتی پویا و بالاخره سودبخشی و کارآفرینی را ببافد و به نتیجه برساند. نکته نخستی که باید به آن اشاره شود این است که تشکل‌های صنعتی فقط و فقط در یک جامعه صنعتی و یا جامعه رو به صنعتی شدن مفهوم پیدا می‌کنند. این به آن مفهوم است که مقایسه تشکل‌های صنعتی کشورمان با کشورهای پیشرو و

تحقیق درباره صنعتی شدن ایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

صنعتی شدن ایران

صنعتی شدن را هم بومی کنیم

صنعت، هنر تبدیل علم و دانش و تجربه تاریخی به کالا و خدمات (کالای غیرمرئی) با هدف افزایش ضریب تبدیل مواد اولیه و ظرفیت عوامل تولید به محصولات نهایی و قابل عرصه در بازار می باشد. صنعت در واقع آگاهانه ترین فعالیت استخراج ارزش افزوده است. با توجه به اینکه تلاش، چالش و دغدغه تامین معیشت و نیازهای اقتصادی و مالی پدیده ای همزاد و همزیست بشر است و سرنوشت اقتصادی هر فرد و جامعه ای تحت تأثیر رفتارهای اقتصادی دیگران و با محدودیت انتخاب دیگران مواجه می باشد، رویکرد حداکثر سازی توان تولید و استخراج باید هم اکنون به یک رقابت جدی میان مسئولان تبدیل شود.

این رویکرد در ادامه تلاشهای اقتصادی چالش صنعتی شدن را به عنوان یک واقعیت و عینیت در رفتارهای اقتصادی یا به عبارت دقیقتر جنگ اقتصادی مطرح نموده است. به همین خاطر قدرتمندترین اقتصادهای دنیا را کشورهای صنعتی می نامند و تلاش برای صنعتی شدن جزو ارکان ثابت اقتصادی سیاسی دنیا است. کشورهای موسوم به گروه هشت یا گروه (۷+۱) صنعتی ترین کشورهای این گروه هستند و میزان تولید علم و دانش ضریب تبدیل علم به کالا و خدمات از بسترهای فناوری (ابزاری برای تبدیل علم به کالا) آن شمرده می شود و به همین خاطر از اقتدار و توان اقتصادی والایی برخوردارند.

فرآیند تبدیل دانش و علم و نتایج پژوهش ها و تحقیقات به محصولات قابل عرضه در بازار و تولید کالا و خدمات تقریباً جریان صنعتی شدن را پایدار کرده است و صنعتی شدن آرزو و هدف همه اقتصادهای سیاسی است. این روند انقلاب صنعتی را پدید آورده و با افزایش ضریب تبدیل و ترزیق علم و دانش به کالا و خدمات به تدریج، سهم دانش و علم در کالا و خدمات تولید شده افزایش یافت و هدف نهایی افزایش این ضریب، سطح ۱۰۰ درصد است که در آن صورت صنعت مجازی شکل خواهد گرفت.

آنچه امروزه اقتصاد دانایی و دانش محور نامیده می شود همان ایجاد توازن ۱۰۰ درصد میان تولید علم و تولید کالاست در واقع علم همان کالا و خدمت به شمار می رود. حتی آنچه که امروزه به عنوان انقلاب اقتصادی فراصنعتی نامیده می شود موضوع و پدیده ای فراتر از صنعت نیست بلکه اقتصادی صنعتی است. با توجه به محدودیت همیشگی امکانات و فرصتهای در اختیار انسان و جوامع از یکطرف و نامحدود بودن نیازها و دغدغه های اقتصادی و استمرار رقابت در حداکثر سازی استخراج ثروت و بی پایان بودن مسابقه ثروتمندسازی شهروندان از طرف دیگر، صنعتی شدن و مؤثرترین و کارآمدترین و اثر بخش ترین الگو در توسعه و پیشرفت اقتصادی به شمار می رود.

اما کاروان توسعه صنعتی با پشتیبانی انباشت تاریخی علم و دانش و ساختار قدرتمند تولید دانش و پژوهش می تواند به مقصد برسد. کشورهای صنعتی دنیا از لحاظ علمی نیز بالاترین شاخص تولید و پیشرفت را به خود اختصاص داده اند. بنابراین صنعتی شدن محصول چند فرآیند و اصل به این شرح است:

- صنعتی شدن به معنی داشتن تجهیزات و ابزارهای آهنی و فلزی نیست بلکه دستگاه ها و ماشین آلات، وسایل صنعت هستند و برشی مقطعی از فناوری به شمار می روند.

- صنعتی شدن معلول علمی شدن اقتصاد و رفتارهای اقتصادی و تولید است اما فاز نخست توسعه صنعتی را توسعه علمی تشکیل می دهد.

- صنعتی شدن با قدرت تولید علم، دانش، پژوهش و تحقیقات ارتباط مستقیم دارد.

- صنعتی شدن، فرایندی وارداتی نیست بلکه جریانی مستمر و درونزا به شمار می رود.

- توسعه صنعتی، نهضتی در جهت حداکثر سازی استخراج ارزش افزوده اقتصادی از هر قطره آب، هر وجب خاک، هر واحد فضای زیر زمینی و رو زمینی، با تکیه بر اراده و خواست هر نیروی انسانی در کشور است.

- توسعه صنعتی ترجمان اقتصادی جامعه علمی و مدیریت کارآفرین است.

- توسعه صنعتی به هیچ وجه حلقه ای جدا از زنجیره توسعه علمی نیست بلکه در محور و مرکز آن قرار دارد.

- نهادینه سازی ارتباط دانشگاه ها و مراکز علمی و آموزشی و ایجاد توازن صددرصد میان تولید علم و تولید ثروت برای تحقق طرخ توسعه صنعتی کشور یک ضرورت است.

- صنعتی شدن به هیچ وجه با مانیفست و تعریف و تمجید و تقدیر بر و تاکید و تصریح، اتفاق نمی افتد بلکه محصول جنبش پایدار نرم افزاری و سخت افزاری در مراکز علمی و دانشگاهی و نهضت توسعه خواهی در سطح جامعه و میان کارگزاران و فعالان اقتصادی است.

- و نهایتاً توسعه صنعتی امری نرم افزاری و معلول نهضت اراده و تفکر علمی است. متاسفانه غفلت پایدار در جریان تدوین و طول اجرای برنامه های توسعه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی این است که بیشتر نگاه ها به شرایط و مقاطع زمانی است. این رویکرد در خوشبیانه ترین حالت برش مقطعی از صنعت آن هم با تأخیر زمانی گسترده می باشد که در زمان بهره برداری نیز تاریخ مصرف هدف اولیه گذشته است. با پیمایش تاریخی و مقطعی برنامه های موسوم به توسعه پنجساله یا چندساله می توان این فرضیه را ثابت کرد که اقتصاد ایران با ادامه وضع موجود نمی تواند به توسعه صنعتی دست یابد.

این فرضیه موقعی تقویت می شود که هنوز در کشورمان بیشتر برنامه ها آرمانی و ایجابی است و حتی در برخی موارد این برنامه ها وجهه اجرایی ندارند. برنامه