تحقیق درمورد. بیماری لکه سیاه سیب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

بیماری لکه سیاه سیب

مقدمه

نخستین بار فریز در سال 1819 در سوئد قارچ عامل بیماری‌زا Spilocaea pomi را مشخص کرد. از نظر اهمیت اقتصادی می‌توان گفت که لکه سیاه سیب پر خسارت‌ترینبیماری سیب در تمام نقاط جهان است و بطور کلی خسارت آن در طی دوره رویش بیش ازخسارت مربوط به سایر بیماریهای سیب می‌باشد. این خسارت شامل نقصان مقدار محصول ،کاهش کیفیت و کمیت آن و افزایش هزینه بهره‌برداری می‌باشد. خسارت بیماری گاهی به 100% مقدار محصول می‌رسد.

لکه سیاه سیب

عامل بیماری:  Venturia   inaequalis  (A: spilocea    pomi)

علائم

علائم روی تمام قسمتها دیده می‌شود. ولی واضح ترین علائم روی برگ ومیوه است . لکه ها ابتدا سبز زیتونی و بتدریج قهوای می شوند . اگرآلودگی در اواخر فصل باشد علائم در انبار دیده می شود . بیماری در فارس روی شاخه دیده میشود که شانکرمی دهد و باعث خشکیدگی شاخه ها می شود .ازبیماری های مهم وشایع در ایران می باشد

این بیماری در آمریکایشمالی ، اروپا ، استرالیا، آفریقای جنوبی شیوع دارد و فقط در نواحی گرم و خشک لکهسیاه بروز نمی‌کند. در مناطقی که هوا مرطوب و سرد می‌باشد خسارت بیماری شدید است وبرعکس در جاهایی که تابستان خشک داشته این بیماری شیوع ندارد و یا خسارت آن کم است. در ایران این بیماری در اکثر نقاط مخصوصا در حواشی دریای مازندران ، آذربایجان شرقیو غربی ، فارس ، خراسان ، بروجرد ، همدان ، قزوین ، خوزستان و اطراف تهران شایعمی‌باشد.

علائم بیماری

این بیماری علائمی روی برگ و دمبرگ ، گلبرگ ، کاسبرگ ،تخمدان ، دمگل ، شاخه‌های جوان به شرح زیر ایجاد می‌نمایند.

علائم روی برگ و دمبرگ

برگهای جوان و شاداب حساسیت بیشتری نسبت به اینبیماری از خود نشان می‌دهند. آلودگی در برگ ابتدا به صورت لکه‌های سبز زیتونی ظاهرمی‌گردد و این لکه‌ها حاشیه نامنظم داشته و بتدریج گسترش می‌یابد. لکه‌ها ابتداشفاف و متعاقبا منظره مخملی به خود می‌گیرند و با گذشت زمان به رنگ قهوه‌ای روشن تاقهوه‌ای تند درمی‌آیند.لکه‌ها روی سطح فوقانی برگ واضح‌تر بوده و رویبرگهای جوان ابتدا براق و حاشیه آنها پر مانند می‌باشد در حالی که روی برگهای مسنحاشیه لکه‌ها مشخص‌تر می‌باشد. با مسن شدن برگ بافتهای مجاور لکه ، ضخامت بیشتریپیدا می‌کند. وجود تعداد زیادی لکه باعث ریزش نابهنگام برگ می‌شود. دمبرگها نیزمبتلا شده و روی آنها لکه‌های کشیده تشکیل می‌شود.

علائم روی گلبرگها ، کاسبرگها ، تخمدان ، دمگل

کاسبرگها و تخمدان و دمگلمعمولا آلودگی نشان می‌دهند. گاهی وقوع یک لکه روی دمگل باعث خشکیدگی آن و در نتیجهریزش میوه می‌شود. در کاسبرگها اولین علائم را به صورت لکه‌های سیاه رنگ ظاهرمی‌شود. میوه‌ها نیز اگر در مراحل اول رشد باشند فوق‌العاده حساس می‌باشند و معمولااولین آلودگی‌های آن بزرگترین لکه‌های بیماری را تشکیل می‌دهد.در زیر محلاستقرار قارچ در ناحیه لکه‌ها لایه‌ای بسیار نازک از چوب پنبه تشکیل می‌شود و بعضیمواقع ترک‌هایی در منطقه چوب پنبه‌ای شده به چشم می‌خورد که عوامل ساپروفیت از اینبرگها وارد میوه می‌گردند. اگر حمله به میوه در مراحلی که میوه بزرگ است انجام گیردلکه سطحی بوده و مشهود نمی‌باشد ولی به هنگام نگاهداری در انبار بزرگ شده و به صورتلکه‌های سیاه رنگ درمی‌آیند.

علائم روی شاخه‌های جوان

این علائم در درختان سیب کمتر ولی در مورد گلابیبطور واضح به چشم می‌خورد. ابتلا و فساد شاخه‌های جوان تقریبا مشابه برگها می‌باشدو روی شاخه‌های جوان پوستول‌هایی تشکیل می‌گردد که مخرب و گرد و یا بیضی شکلمی‌باشند. اگر فصل پاییز ملایم و مرطوب باشد پوستول‌ها باز می‌شوند و در شانکرهایکوچکی ایجاد می‌گردد. البته مشاهده شدن این حالت بستگی به واریته‌ها و سایر شرایطمانند شرایط اقلیمی و آب و هوایی و غیره دارد.

مبارزه

تحقیق درمورد. بیماری لکه سیاه سیب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

بیماری لکه سیاه سیب

مقدمه

نخستین بار فریز در سال 1819 در سوئد قارچ عامل بیماری‌زا Spilocaea pomi را مشخص کرد. از نظر اهمیت اقتصادی می‌توان گفت که لکه سیاه سیب پر خسارت‌ترینبیماری سیب در تمام نقاط جهان است و بطور کلی خسارت آن در طی دوره رویش بیش ازخسارت مربوط به سایر بیماریهای سیب می‌باشد. این خسارت شامل نقصان مقدار محصول ،کاهش کیفیت و کمیت آن و افزایش هزینه بهره‌برداری می‌باشد. خسارت بیماری گاهی به 100% مقدار محصول می‌رسد.

لکه سیاه سیب

عامل بیماری:  Venturia   inaequalis  (A: spilocea    pomi)

علائم

علائم روی تمام قسمتها دیده می‌شود. ولی واضح ترین علائم روی برگ ومیوه است . لکه ها ابتدا سبز زیتونی و بتدریج قهوای می شوند . اگرآلودگی در اواخر فصل باشد علائم در انبار دیده می شود . بیماری در فارس روی شاخه دیده میشود که شانکرمی دهد و باعث خشکیدگی شاخه ها می شود .ازبیماری های مهم وشایع در ایران می باشد

این بیماری در آمریکایشمالی ، اروپا ، استرالیا، آفریقای جنوبی شیوع دارد و فقط در نواحی گرم و خشک لکهسیاه بروز نمی‌کند. در مناطقی که هوا مرطوب و سرد می‌باشد خسارت بیماری شدید است وبرعکس در جاهایی که تابستان خشک داشته این بیماری شیوع ندارد و یا خسارت آن کم است. در ایران این بیماری در اکثر نقاط مخصوصا در حواشی دریای مازندران ، آذربایجان شرقیو غربی ، فارس ، خراسان ، بروجرد ، همدان ، قزوین ، خوزستان و اطراف تهران شایعمی‌باشد.

علائم بیماری

این بیماری علائمی روی برگ و دمبرگ ، گلبرگ ، کاسبرگ ،تخمدان ، دمگل ، شاخه‌های جوان به شرح زیر ایجاد می‌نمایند.

علائم روی برگ و دمبرگ

برگهای جوان و شاداب حساسیت بیشتری نسبت به اینبیماری از خود نشان می‌دهند. آلودگی در برگ ابتدا به صورت لکه‌های سبز زیتونی ظاهرمی‌گردد و این لکه‌ها حاشیه نامنظم داشته و بتدریج گسترش می‌یابد. لکه‌ها ابتداشفاف و متعاقبا منظره مخملی به خود می‌گیرند و با گذشت زمان به رنگ قهوه‌ای روشن تاقهوه‌ای تند درمی‌آیند.لکه‌ها روی سطح فوقانی برگ واضح‌تر بوده و رویبرگهای جوان ابتدا براق و حاشیه آنها پر مانند می‌باشد در حالی که روی برگهای مسنحاشیه لکه‌ها مشخص‌تر می‌باشد. با مسن شدن برگ بافتهای مجاور لکه ، ضخامت بیشتریپیدا می‌کند. وجود تعداد زیادی لکه باعث ریزش نابهنگام برگ می‌شود. دمبرگها نیزمبتلا شده و روی آنها لکه‌های کشیده تشکیل می‌شود.

علائم روی گلبرگها ، کاسبرگها ، تخمدان ، دمگل

کاسبرگها و تخمدان و دمگلمعمولا آلودگی نشان می‌دهند. گاهی وقوع یک لکه روی دمگل باعث خشکیدگی آن و در نتیجهریزش میوه می‌شود. در کاسبرگها اولین علائم را به صورت لکه‌های سیاه رنگ ظاهرمی‌شود. میوه‌ها نیز اگر در مراحل اول رشد باشند فوق‌العاده حساس می‌باشند و معمولااولین آلودگی‌های آن بزرگترین لکه‌های بیماری را تشکیل می‌دهد.در زیر محلاستقرار قارچ در ناحیه لکه‌ها لایه‌ای بسیار نازک از چوب پنبه تشکیل می‌شود و بعضیمواقع ترک‌هایی در منطقه چوب پنبه‌ای شده به چشم می‌خورد که عوامل ساپروفیت از اینبرگها وارد میوه می‌گردند. اگر حمله به میوه در مراحلی که میوه بزرگ است انجام گیردلکه سطحی بوده و مشهود نمی‌باشد ولی به هنگام نگاهداری در انبار بزرگ شده و به صورتلکه‌های سیاه رنگ درمی‌آیند.

علائم روی شاخه‌های جوان

این علائم در درختان سیب کمتر ولی در مورد گلابیبطور واضح به چشم می‌خورد. ابتلا و فساد شاخه‌های جوان تقریبا مشابه برگها می‌باشدو روی شاخه‌های جوان پوستول‌هایی تشکیل می‌گردد که مخرب و گرد و یا بیضی شکلمی‌باشند. اگر فصل پاییز ملایم و مرطوب باشد پوستول‌ها باز می‌شوند و در شانکرهایکوچکی ایجاد می‌گردد. البته مشاهده شدن این حالت بستگی به واریته‌ها و سایر شرایطمانند شرایط اقلیمی و آب و هوایی و غیره دارد.

مبارزه

تحقیق درمورد. بیماری لکه سیاه سیب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

بیماری لکه سیاه سیب

مقدمه

نخستین بار فریز در سال 1819 در سوئد قارچ عامل بیماری‌زا Spilocaea pomi را مشخص کرد. از نظر اهمیت اقتصادی می‌توان گفت که لکه سیاه سیب پر خسارت‌ترینبیماری سیب در تمام نقاط جهان است و بطور کلی خسارت آن در طی دوره رویش بیش ازخسارت مربوط به سایر بیماریهای سیب می‌باشد. این خسارت شامل نقصان مقدار محصول ،کاهش کیفیت و کمیت آن و افزایش هزینه بهره‌برداری می‌باشد. خسارت بیماری گاهی به 100% مقدار محصول می‌رسد.

لکه سیاه سیب

عامل بیماری:  Venturia   inaequalis  (A: spilocea    pomi)

علائم

علائم روی تمام قسمتها دیده می‌شود. ولی واضح ترین علائم روی برگ ومیوه است . لکه ها ابتدا سبز زیتونی و بتدریج قهوای می شوند . اگرآلودگی در اواخر فصل باشد علائم در انبار دیده می شود . بیماری در فارس روی شاخه دیده میشود که شانکرمی دهد و باعث خشکیدگی شاخه ها می شود .ازبیماری های مهم وشایع در ایران می باشد

این بیماری در آمریکایشمالی ، اروپا ، استرالیا، آفریقای جنوبی شیوع دارد و فقط در نواحی گرم و خشک لکهسیاه بروز نمی‌کند. در مناطقی که هوا مرطوب و سرد می‌باشد خسارت بیماری شدید است وبرعکس در جاهایی که تابستان خشک داشته این بیماری شیوع ندارد و یا خسارت آن کم است. در ایران این بیماری در اکثر نقاط مخصوصا در حواشی دریای مازندران ، آذربایجان شرقیو غربی ، فارس ، خراسان ، بروجرد ، همدان ، قزوین ، خوزستان و اطراف تهران شایعمی‌باشد.

علائم بیماری

این بیماری علائمی روی برگ و دمبرگ ، گلبرگ ، کاسبرگ ،تخمدان ، دمگل ، شاخه‌های جوان به شرح زیر ایجاد می‌نمایند.

علائم روی برگ و دمبرگ

برگهای جوان و شاداب حساسیت بیشتری نسبت به اینبیماری از خود نشان می‌دهند. آلودگی در برگ ابتدا به صورت لکه‌های سبز زیتونی ظاهرمی‌گردد و این لکه‌ها حاشیه نامنظم داشته و بتدریج گسترش می‌یابد. لکه‌ها ابتداشفاف و متعاقبا منظره مخملی به خود می‌گیرند و با گذشت زمان به رنگ قهوه‌ای روشن تاقهوه‌ای تند درمی‌آیند.لکه‌ها روی سطح فوقانی برگ واضح‌تر بوده و رویبرگهای جوان ابتدا براق و حاشیه آنها پر مانند می‌باشد در حالی که روی برگهای مسنحاشیه لکه‌ها مشخص‌تر می‌باشد. با مسن شدن برگ بافتهای مجاور لکه ، ضخامت بیشتریپیدا می‌کند. وجود تعداد زیادی لکه باعث ریزش نابهنگام برگ می‌شود. دمبرگها نیزمبتلا شده و روی آنها لکه‌های کشیده تشکیل می‌شود.

علائم روی گلبرگها ، کاسبرگها ، تخمدان ، دمگل

کاسبرگها و تخمدان و دمگلمعمولا آلودگی نشان می‌دهند. گاهی وقوع یک لکه روی دمگل باعث خشکیدگی آن و در نتیجهریزش میوه می‌شود. در کاسبرگها اولین علائم را به صورت لکه‌های سیاه رنگ ظاهرمی‌شود. میوه‌ها نیز اگر در مراحل اول رشد باشند فوق‌العاده حساس می‌باشند و معمولااولین آلودگی‌های آن بزرگترین لکه‌های بیماری را تشکیل می‌دهد.در زیر محلاستقرار قارچ در ناحیه لکه‌ها لایه‌ای بسیار نازک از چوب پنبه تشکیل می‌شود و بعضیمواقع ترک‌هایی در منطقه چوب پنبه‌ای شده به چشم می‌خورد که عوامل ساپروفیت از اینبرگها وارد میوه می‌گردند. اگر حمله به میوه در مراحلی که میوه بزرگ است انجام گیردلکه سطحی بوده و مشهود نمی‌باشد ولی به هنگام نگاهداری در انبار بزرگ شده و به صورتلکه‌های سیاه رنگ درمی‌آیند.

علائم روی شاخه‌های جوان

این علائم در درختان سیب کمتر ولی در مورد گلابیبطور واضح به چشم می‌خورد. ابتلا و فساد شاخه‌های جوان تقریبا مشابه برگها می‌باشدو روی شاخه‌های جوان پوستول‌هایی تشکیل می‌گردد که مخرب و گرد و یا بیضی شکلمی‌باشند. اگر فصل پاییز ملایم و مرطوب باشد پوستول‌ها باز می‌شوند و در شانکرهایکوچکی ایجاد می‌گردد. البته مشاهده شدن این حالت بستگی به واریته‌ها و سایر شرایطمانند شرایط اقلیمی و آب و هوایی و غیره دارد.

مبارزه

تحقیق درباره فلفل سیاه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

فلفل سیاه (PIPER NIGRUM):

در تیره پیپراسه(PIPERACEAE) قرار دارد و میوه آن بصورت خشک و پودر بعنوان ادویه مصرف دانه ها بصورت خشک و یا ترشی انداخته موجود می باشنـد. طعـم تـنـد و تـیز فلفل دانه ها عمدتا به خـاطر میگردد. میوه آن فلفل دانه(PEPPERCORN) نام دارد. فلفل سفید، سیاه، قرمز و سبز همگی از همین میوه بدست می آیند. رنگ فلفل عرضه شده به زمان برداشت و شیوه عمل آوردن فلفل دانه بستگی دارد. میوه نارس فلفل پس از چیده شدن، خشک شدن و تخمیر شدن به فلفل سیاه تبدیل میشود. فلفل سفید از میوه های کاملا رسیده تهیه میشود. در تهیه این نوع فلفل پوسته های خارجی دانه پس از خیساندن جدا میشوند. در تهیه فلفل قرمزاز میوه های رسیده استفاده شده و در ضمن عمل خشک کردن دانه ها بسرعت انجام میگیرد، تا از تخمیر فلفل دانه ها جلوگیری شود. برای تهیه فلفل سبز دانه های زرد و نارس فلفل برداشت شده و سپس دانه ها را در معرض نمک یا سرکه قرارمی دهند تا از تخمیر شدن آنها جلوگیری شود. از میان آنها فلفل سفید از همه تند تر و فلفل سبز از همه ملایم تر است. اما در مقابل فلفل های سیاه و سبز معطر تر از فلفل سفید میباشند. فلفل دانه سبز عطر گیاهی و فلفل دانه قرمز طعم شیرین و تند دارد. فلفل حضـور مـاده ای به نـام پـیـپـریـن(

تولید کنندگان عمده فلفل دانه در جهان به ترتیب ویتنام، اندونزی، هند، برزیل، مالزی، سریلانکا، تایلند و چین میباشند. پیپرین (PIPERINE) و سایر روغن های فرار فلفل دانه ها باعث عطسه و همچنین تحریک ترشح شیره معده میگردد. به همین خاطر مصرف فلفل باعث تقویت اشتها و سیستم هاضمه بدن می شود. ناگفته نماند که از عصاره پیپرین به عنوان حشره کش نیز استفاده میشود.

فلفل های چیلی(CHILI PEPPERS):

میوه درخت کاپسیکوم (CAPSICUM) و از تیره سولاناسه(SOLANASEAE) میباشند. فلفل های چیلی دارای بیش از 200 گونه هستند. بطور کلی فلفل های چیلی به انواع شیرین، ملایم، تند و خیلی تند تقسیم بندی میگرند.

1-فلفل های دلمه ای (BELL PEPPERS):

بسته به زمان برداشت به رنگ سبز، زرد، نارنجی، قرمز، سفید، قهوه ای و ارغوانی موجود میباشند. رنگ سبز نارس و مابقی رسیده میباشند. فلفل دلمه ای سبز اندکی تلخ مزه است. در برخی کشورها این نوع فلفل ها بطور کلی پاپریکا (PAPRIKA) نامیده میشوند. فلفل  دلمه ای  کاملا رسیده و قرمزرنگ پیمنتو (PIMENTO) نامیده میگردد. این نوع فلفل ها  طعم شیرین و ملایمی دارند.

2-جالاپنو (JALAPENO): PIPERINE) میباشد.

فلفل ها از طریق تبخیر مواد فرار و قرار گرفتن در معرض نور طعم و عطر خود را ازدست میدهند. به همین خاطر توصیه میگردد جای خرید پودر فلفل، فلفل دانه بخرید و خودتان بوسیله آسیاب فلفل (PEPPER MILLS) آنها را آسیاب کنید.

طعم آن از ملایم تا تند متغیر است. یک طعم اسیدی خاصی نیز دارد. نوع دودی شده آن چیپوتل(CHIPOTLE) نامیده میشود.

آشنایی با چند فلفل دیگر:

کـاین(CAYENNE)- تابــاســکو(TABASCO)- ناگا جولوکیا(NAGA JOLOKIA)- هابنارو(HABENARO)- اسـکـاچ بـانـــت(SCOTCH BONNET)- روکوتــو(ROCOTO)- پوبــلانــو(POBLANO) کـه خشـک شده آن آنچو(ANCHO) نام دارد - پـکـیـن(PEQUIN)- ســرانـو(SERRANO)- پاسیلا(PASILLA)- آناهایم(ANAHEIM)- میراسول(LIRASOL)- چیلی تایـلـنـدی(THAI CHILE)- پپروچینی(PEPPERONCINI)- آربـول(ARBOL)- دانـدیـکــات(DUNDICUT)-جامـائـیـکــا(JAMAICANHOT)- انــتـــــــــــاکا(SANTAKA)-کــرونادو(CORONADO)-نیومکزیکو(NEWMEXICO)-آجی(AJI)- هامایی(BAHAMIAN)-مانزانو(MANZANO)-گوآجیلو(GUAJILL0مکسی بل(MEXIBELL)- تپین(TEPIN)

کشورهای عمده تولید کننده ی فلفل های

چیلی به ترتیب چین، ترکیه،

مکزیک، نیجریه، اسپانیا، امریکا،

مصر، کره، اندونزی و ایتالیا میباشند

.

نحوه انتخاب فلفل های چیلی:

پوست خارجی فلفل ها باید فاقد چروکیدگی و رنگ پریدگی باشد.

خواص فلفل های چیلی:

1-فلفل های چیلی حاوی ویتامین C فراوانی میباشند. بطوری که فلفل های چیلی 2 تا 3 برابر بیشتر از مرکبات حاوی ویتامین C میباشند.

2- فلفل های چیلی منبع خوبی از بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) میباشند.

3-فلفلهای چیلی منبع خوبی از ویتامینهای گروه B، آهن، منیزیوم و پتاسیم میباشند.

4-فلفل های چیلی به علت دارا بودن کپسایسین دارای خواص دیگری نیز میباشند که به آنها اشاره خواهیم کرد.

کپسایسین(CAPSSICIN):

طعم تند و تیز فلفل های چیلی مربوط به این ترکیب شیمیایی میباشد. کپسایسین و ترکیبات مشابه آن کپسایسینوئیدها (CAPSAICINOIDS) نامیده میگردند. این ترکیبات از فلفل در برابر گیاه خواران محافظت میکند،

تحقیق درباره فلفل سیاه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

فلفل سیاه (PIPER NIGRUM):

در تیره پیپراسه(PIPERACEAE) قرار دارد و میوه آن بصورت خشک و پودر بعنوان ادویه مصرف دانه ها بصورت خشک و یا ترشی انداخته موجود می باشنـد. طعـم تـنـد و تـیز فلفل دانه ها عمدتا به خـاطر میگردد. میوه آن فلفل دانه(PEPPERCORN) نام دارد. فلفل سفید، سیاه، قرمز و سبز همگی از همین میوه بدست می آیند. رنگ فلفل عرضه شده به زمان برداشت و شیوه عمل آوردن فلفل دانه بستگی دارد. میوه نارس فلفل پس از چیده شدن، خشک شدن و تخمیر شدن به فلفل سیاه تبدیل میشود. فلفل سفید از میوه های کاملا رسیده تهیه میشود. در تهیه این نوع فلفل پوسته های خارجی دانه پس از خیساندن جدا میشوند. در تهیه فلفل قرمزاز میوه های رسیده استفاده شده و در ضمن عمل خشک کردن دانه ها بسرعت انجام میگیرد، تا از تخمیر فلفل دانه ها جلوگیری شود. برای تهیه فلفل سبز دانه های زرد و نارس فلفل برداشت شده و سپس دانه ها را در معرض نمک یا سرکه قرارمی دهند تا از تخمیر شدن آنها جلوگیری شود. از میان آنها فلفل سفید از همه تند تر و فلفل سبز از همه ملایم تر است. اما در مقابل فلفل های سیاه و سبز معطر تر از فلفل سفید میباشند. فلفل دانه سبز عطر گیاهی و فلفل دانه قرمز طعم شیرین و تند دارد. فلفل حضـور مـاده ای به نـام پـیـپـریـن(

تولید کنندگان عمده فلفل دانه در جهان به ترتیب ویتنام، اندونزی، هند، برزیل، مالزی، سریلانکا، تایلند و چین میباشند. پیپرین (PIPERINE) و سایر روغن های فرار فلفل دانه ها باعث عطسه و همچنین تحریک ترشح شیره معده میگردد. به همین خاطر مصرف فلفل باعث تقویت اشتها و سیستم هاضمه بدن می شود. ناگفته نماند که از عصاره پیپرین به عنوان حشره کش نیز استفاده میشود.

فلفل های چیلی(CHILI PEPPERS):

میوه درخت کاپسیکوم (CAPSICUM) و از تیره سولاناسه(SOLANASEAE) میباشند. فلفل های چیلی دارای بیش از 200 گونه هستند. بطور کلی فلفل های چیلی به انواع شیرین، ملایم، تند و خیلی تند تقسیم بندی میگرند.

1-فلفل های دلمه ای (BELL PEPPERS):

بسته به زمان برداشت به رنگ سبز، زرد، نارنجی، قرمز، سفید، قهوه ای و ارغوانی موجود میباشند. رنگ سبز نارس و مابقی رسیده میباشند. فلفل دلمه ای سبز اندکی تلخ مزه است. در برخی کشورها این نوع فلفل ها بطور کلی پاپریکا (PAPRIKA) نامیده میشوند. فلفل  دلمه ای  کاملا رسیده و قرمزرنگ پیمنتو (PIMENTO) نامیده میگردد. این نوع فلفل ها  طعم شیرین و ملایمی دارند.

2-جالاپنو (JALAPENO): PIPERINE) میباشد.

فلفل ها از طریق تبخیر مواد فرار و قرار گرفتن در معرض نور طعم و عطر خود را ازدست میدهند. به همین خاطر توصیه میگردد جای خرید پودر فلفل، فلفل دانه بخرید و خودتان بوسیله آسیاب فلفل (PEPPER MILLS) آنها را آسیاب کنید.

طعم آن از ملایم تا تند متغیر است. یک طعم اسیدی خاصی نیز دارد. نوع دودی شده آن چیپوتل(CHIPOTLE) نامیده میشود.

آشنایی با چند فلفل دیگر:

کـاین(CAYENNE)- تابــاســکو(TABASCO)- ناگا جولوکیا(NAGA JOLOKIA)- هابنارو(HABENARO)- اسـکـاچ بـانـــت(SCOTCH BONNET)- روکوتــو(ROCOTO)- پوبــلانــو(POBLANO) کـه خشـک شده آن آنچو(ANCHO) نام دارد - پـکـیـن(PEQUIN)- ســرانـو(SERRANO)- پاسیلا(PASILLA)- آناهایم(ANAHEIM)- میراسول(LIRASOL)- چیلی تایـلـنـدی(THAI CHILE)- پپروچینی(PEPPERONCINI)- آربـول(ARBOL)- دانـدیـکــات(DUNDICUT)-جامـائـیـکــا(JAMAICANHOT)- انــتـــــــــــاکا(SANTAKA)-کــرونادو(CORONADO)-نیومکزیکو(NEWMEXICO)-آجی(AJI)- هامایی(BAHAMIAN)-مانزانو(MANZANO)-گوآجیلو(GUAJILL0مکسی بل(MEXIBELL)- تپین(TEPIN)

کشورهای عمده تولید کننده ی فلفل های

چیلی به ترتیب چین، ترکیه،

مکزیک، نیجریه، اسپانیا، امریکا،

مصر، کره، اندونزی و ایتالیا میباشند

.

نحوه انتخاب فلفل های چیلی:

پوست خارجی فلفل ها باید فاقد چروکیدگی و رنگ پریدگی باشد.

خواص فلفل های چیلی:

1-فلفل های چیلی حاوی ویتامین C فراوانی میباشند. بطوری که فلفل های چیلی 2 تا 3 برابر بیشتر از مرکبات حاوی ویتامین C میباشند.

2- فلفل های چیلی منبع خوبی از بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) میباشند.

3-فلفلهای چیلی منبع خوبی از ویتامینهای گروه B، آهن، منیزیوم و پتاسیم میباشند.

4-فلفل های چیلی به علت دارا بودن کپسایسین دارای خواص دیگری نیز میباشند که به آنها اشاره خواهیم کرد.

کپسایسین(CAPSSICIN):

طعم تند و تیز فلفل های چیلی مربوط به این ترکیب شیمیایی میباشد. کپسایسین و ترکیبات مشابه آن کپسایسینوئیدها (CAPSAICINOIDS) نامیده میگردند. این ترکیبات از فلفل در برابر گیاه خواران محافظت میکند،